I want to talk about the election. For the first time in the United States, a predominantly white group of voters voted for an African-American candidate for President. And in fact Barack Obama did quite well. He won 375 electoral votes. And he won about 70 million popular votes more than any other presidential candidate -- of any race, of any party -- in history. If you compare how Obama did against how John Kerry had done four years earlier -- Democrats really like seeing this transition here, where almost every state becomes bluer, becomes more democratic -- even states Obama lost, like out west, those states became more blue. In the south, in the northeast, almost everywhere but with a couple of exceptions here and there.
A választásokról fogok beszélni. Az Egyesült Államokban először, a szavazók túlnyomórészt fehér csoportja egy afroamerikai jelöltre voksolt az elnökválasztáson. Tényszerűen, Barack Obama elég jól teljesített. 375 elektori szavazatot szerzett. És mintegy 70 millió népszerűségi szavazattal többet kapott, mint bármely más elnökjelölt -- származástól és párttól függetlenül -- a történelemben. Ha összehasonlítják Obama győzelmét John Kerry négy évvel ezelőtti eredményével -- a demokraták igazán boldogan fogadják ezt a változást, ahogy majd minden állam egyre kékebbé, demokratikusabbá válik -- még ott is, ahol Obama veszített, pl. nyugaton, az államok bekékültek. Délen, északkeleten, szinte mindenütt, itt-ott néhány kivételtől eltekintve.
One exception is in Massachusetts. That was John Kerry's home state. No big surprise, Obama couldn't do better than Kerry there. Or in Arizona, which is John McCain's home, Obama didn't have much improvement. But there is also this part of the country, kind of in the middle region here. This kind of Arkansas, Tennessee, Oklahoma, West Virginia region. Now if you look at '96, Bill Clinton -- the last Democrat to actually win -- how he did in '96, you see real big differences in this part of the country right here, the kind of Appalachians, Ozarks, highlands region, as I call it: 20 or 30 point swings from how Bill Clinton did in '96 to how Obama did in 2008. Yes Bill Clinton was from Arkansas, but these are very, very profound differences.
Az egyik ilyen kivétel Massachusetts. Ez volt John Kerry székhelye. Nem nagy meglepetés, hogy Obama itt nem előzhette meg Kerry-t. Ahogy Arizonában, John McCain otthonában sem javított jelentősen Obama. De itt van az ország ezen része is, nagyjából a középső régió. Arkansas, Tennessee, Oklahoma és Nyugat-Virginia régiója. Ha visszatekintünk '96-ba, Bill Clintonra -- az utolsó demokratára, aki győzelmet aratott -- és '96-os teljesítményére, jelentős különbségeket láthatunk az ország ezen részén, az appalache-i, ozarksi, felvidéki területeken, ahogy én hívom: 20-30 pontos különbséget Bill Clinton '96-os és Obama teljesítménye között 2008-ban. Igen, Bill Clinton Arkansasból származott, de ezek sokkal mélyebben gyökerező különbségek.
So, when we think about parts of the country like Arkansas, you know. There is a book written called, "What's the Matter with Kansas?" But really the question here -- Obama did relatively well in Kansas. He lost badly but every Democrat does. He lost no worse than most people do. But yeah, what's the matter with Arkansas? (Laughter) And when we think of Arkansas we tend to have pretty negative connotations. We think of a bunch of rednecks, quote, unquote, with guns. And we think people like this probably don't want to vote for people who look like this and are named Barack Obama. We think it's a matter of race. And is this fair? Are we kind of stigmatizing people from Arkansas, and this part of the country?
Ha az ország azon részeire gondolunk, mint Arkansas, nos tudják... Van egy könyv, a "Mi a baj Kansasszel?" De nem ez itt a kérdés -- Obama viszonylag jól teljesített Kansasben. Itt pedig csúnyán veszített ugyan, de minden demokrata így végez. Nem járt rosszabbul, mint a legtöbben. De tényleg, mi a baj Arkansasszal? (Nevetés) Amikor Arkansasra gondolunk, hajlamosak vagyunk eléggé negatív konnotációkat tenni. Egy halom parasztra gondolunk -- mármint idézőjelben -- fegyverekkel. És úgy gondoljuk, hogy mint ilyenek, valószínűleg nem akarnak olyasvalakire szavazni, aki úgy néz ki mint ő, és a neve Barack Obama. Úgy gondoljuk, ez faji kérdés. Valóban így volna? Mi is ilyen stigmatizáló emberek volnánk Arkansasból, és az ország ezen részéről?
And the answer is: it is at least partially fair. We know that race was a factor, and the reason why we know that is because we asked those people. Actually we didn't ask them, but when they conducted exit polls in every state, in 37 states, out of the 50, they asked a question, that was pretty direct, about race. They asked this question. In deciding your vote for President today, was the race of the candidate a factor? We're looking for people that said, "Yes, race was a factor; moreover it was an important factor, in my decision," and people who voted for John McCain as a result of that factor, maybe in combination with other factors, and maybe alone. We're looking for this behavior among white voters or, really, non-black voters.
A válaszom: valóban ez az oka, legalábbis részben. Tudjuk, hogy a faji kérdés szerepet játszott, mégpedig azért, mert megkérdeztük azokat az embereket. Tulajdonképpen nem kérdeztük meg őket, de mikor közvélemény-kutatást végeztek az államokban, 37-ben az 50-ből, feltettek egy kérdést, ami igazán direkten kérdezett rá a fajiságra. A kérdés a következő volt. A mai elnökválasztási döntésében szerepet játszott a jelölt származásának ténye? Azokat keressük, akiknek válasza: "Igen, a származás szerepet játszott; továbbá fontos tényező volt döntésemben.", és azokat a személyeket, akik John McCain szavazói lettek ennek a tényezőnek köszönhetően -- talán más tényezőkkel kombináltan, talán kizárólag emiatt. Ezt a viselkedést keressük a fehér szavazók között, vagy valójában, a nem fekete választóknál.
So you see big differences in different parts of the country on this question. In Louisiana, about one in five white voters said, "Yes, one of the big reasons why I voted against Barack Obama is because he was an African-American." If those people had voted for Obama, even half of them, Obama would have won Louisiana safely. Same is true with, I think, all of these states you see on the top of the list. Meanwhile, California, New York, we can say, "Oh we're enlightened" but you know, certainly a much lower incidence of this admitted, I suppose, manifestation of racially-based voting. Here is the same data on a map. You kind of see the relationship between the redder states of where more people responded and said, "Yes, Barack Obama's race was a problem for me." You see, comparing the map to '96, you see an overlap here. This really seems to explain why Barack Obama did worse in this one part of the country.
Igen nagy eltéréseket láthatnak az ország különböző részein, a kérdést illetően. Louisianában kb. ötből egy fehér választó felelte: "Igen, az egyik döntő ok, amiért Barack Obama ellen szavaztam, az afroamerikai származása volt." Ha ezen személyek Obamára szavaztak volna, akár csak a felük, Obama bizonyosan megnyerte volna Louisianát. Ugyanez igaz, azt hiszem, mindazon államokban, amiket a lista élén látnak. Mindeközben Kaliforniában, New Yorkban azt mondhatnánk, "Ó, mi felvilágosultak vagyunk". De tudják, itt bizonyosan jóval kevésbé gyakori az efajta beismerés, azt hiszem, vagyis a faji alapú szavazás megnyilvánulása. Ezek ugyanazok az adatok, térképen. Láthatják a kapcsolatot a a vörösebb államok között, ahol több ember válaszolta, hogy "Igen, Barack Obama származása problémát jelentett". Összehasonlítva a térképet a '96-ossal, látható az átfedés. Ez valóban magyarázni látszik, miért teljesített Obama rosszabbul az ország ezen területén.
So we have to ask why. Is racism predictable in some way? Is there something driving this? Is it just about some weird stuff that goes on in Arkansas that we don't understand, and Kentucky? Or are there more systematic factors at work? And so we can look at a bunch of different variables. These are things that economists and political scientists look at all the time -- things like income, and religion, education. Which of these seem to drive this manifestation of racism in this big national experiment we had on November 4th? And there are a couple of these that have strong predictive relationships, one of which is education, where you see the states with the fewest years of schooling per adult are in red, and you see this part of the country, the kind of Appalachians region, is less educated. It's just a fact. And you see the relationship there with the racially-based voting patterns. The other variable that's important is the type of neighborhood that you live in. States that are more rural -- even to some extent of the states like New Hampshire and Maine -- they exhibit a little bit of this racially-based voting against Barack Obama. So it's the combination of these two things: it's education and the type of neighbors that you have, which we'll talk about more in a moment. And the thing about states like Arkansas and Tennessee is that they're both very rural, and they are educationally impoverished.
A kérdés, hogy miért. A rasszizmus kiszámítható valamiképp? Irányítja valami? Ez csupán valami Arkansasra jellemző furcsaság, amit nem értünk, valamint Kentucky-ra? Vagy szisztematikusabb tényezők vannak a háttérben? Számos különböző változót vehetünk figyelembe. Ezek azok a dolgok, amiket a közgazdászok és a politológusok állandóan figyelnek -- mint a jövedelem és a vallás, oktatás. Ezek közül melyik lehet hajtóereje a rasszizmus azon megnyilvánulásának, amit ebben a nagy nemzeti kísérletben rögzítettünk, november 4-én? E tényezők közül néhány erősen prediktív kapcsolattal bír: az egyikük az iskolázottság, a vörös államokban a legkevesebb az iskolában töltött évek száma, egy főre esően, és láthatják, hogy az ország ezen része, az appalache-i régió, kevésbé iskolázott. Egyszerű tény. És láthatják itt a kapcsolatot, a faji alapú szavazatok mintázatát. A másik fontos változó a lakóhelyek környezettípusa. A rurálisabb államok -- még bizonyos mértékig az olyanok is, mint New Hampshire és Maine -- egy kissé hajlamosabbak a faji alapú voksolásra Barack Obama ellen. Így ez két dolog kombinációja: iskolázottság és környezet kérdése -- utóbbira azonnal visszatérek. Arkansas és Tennessee államokkal az a helyzet, hogy mindkettő nagyon rurális, és szegényes oktatottságú.
So yes, racism is predictable. These things, among maybe other variables, but these things seem to predict it. We're going to drill down a little bit more now, into something called the General Social Survey. This is conducted by the University of Chicago every other year. And they ask a series of really interesting questions. In 2000 they had particularly interesting questions about racial attitudes. One simple question they asked is, "Does anyone of the opposite race live in your neighborhood?" We can see in different types of communities that the results are quite different. In cites, about 80 percent of people have someone whom they consider a neighbor of another race, but in rural communities, only about 30 percent. Probably because if you live on a farm, you might not have a lot of neighbors, period. But nevertheless, you're not having a lot of interaction with people who are unlike you. So what we're going to do now is take the white people in the survey and split them between those who have black neighbors -- or, really, some neighbor of another race -- and people who have only white neighbors. And we see in some variables in terms of political attitudes, not a lot of difference. This was eight years ago, some people were more Republican back then. But you see Democrats versus Republican, not a big difference based on who your neighbors are.
Tehát igen, a rasszizmus kiszámítható. Mindezek alapján, és talán további változókkal, de szinte bizonyosan előre jelezhető. Még mélyebbre igyekszünk ásni, az ún. Általános Társadalmi Felmérés világába. Ez egy, a University of Chicago által végzett felmérés, kétévenként. Igazán érdekes kérdések sorozatát teszik fel benne. 2000-ben különösen érdekes kérdéseket sorakoztattak fel a faji attitűdökről. Az egyik egyszerű kérdésük így szól: "Él bárki az Ön szomszédságában, aki önnel ellenkező származású?" Különböző közösségtípusokat láthatunk, meglehetősen különböző eredményekkel. A városi lakosság 80 százaléka ismer valakit a környezetében, akit eltérő származásúnak ítélt meg, míg a rurális közösségeknek csupán 30 százaléka. Ennek valószínű oka, hogy farmon élőként nem túl népes a szomszédságunk. Mindazonáltal, nem lépünk túl gyakran interakcióba másokkal, tőlünk különböző emberekkel. A következő lépésünk, hogy a felmérés fehér válaszadóit két csoportra osztjuk: fekete szomszédokkal rendelkezőkre -- pontosabban: más származású szomszédságúakra --, és olyanokra, akiknek csak fehér szomszédaik vannak. Láthatjuk, egyes változókban, így a politikai attitűdökben, hogy nem mutatnak nagy különbséget. Ez volt nyolc évvel ezelőtt, amikor több republikánusunk volt. De láthatóan, a demokraták republikánusok elleni felállásban nem okoz nagy eltérést a szomszédság kérdése.
And even some questions about race -- for example affirmative action, which is kind of a political question, a policy question about race, if you will -- not much difference here. Affirmative action is not very popular frankly, with white voters, period. But people with black neighbors and people with mono-racial neighborhoods feel no differently about it really. But if you probe a bit deeper and get a bit more personal if you will, "Do you favor a law banning interracial marriage?" There is a big difference. People who don't have neighbors of a different race are about twice as likely to oppose interracial marriage as people who do. Just based on who lives in your immediate neighborhood around you. And likewise they asked, not in 2000, but in the same survey in 1996, "Would you not vote for a qualified black president?" You see people without neighbors who are African-American who were much more likely to say, "That would give me a problem."
Még néhány faji kérdésben sem -- például a pozitív diszkriminációs intézkedések terén, ami szintén politikai, vagy faji kérdés, ha úgy tetszik -- okoz nagy különbséget. A pozitív diszkrimináció nem örvendett őszinte népszerűségnek a fehér választók között. Azonban sem a fekete szomszédságúak, sem pedig a homogén szomszédságok nem vélekednek eltérően a kérdésben. De ha még mélyebbre, személyesebbre váltunk a kérdésekkel: "Helyeselné, ha törvény tiltaná a különböző bőrszínűek házasságát?" Itt már nagy a különbség. Azok, akiknek szomszédai kizárólag fehérek, kb. kétszer hajlamosabbak a fajok közötti házasság ellenzésére, mint a másik csoport. Csak az alapján, hogy milyen környezet veszi őket körül. Hasonló kérdés, nem 2000-ből, de ugyanazon felmérésben 1996-ból: "Megtagadná szavazatát egy alkalmas fekete elnökjelölttől?" Láthatják, az afroamerikai szomszédokkal nem rendelkezők hajlamosabbak a válaszra: "Igen, ez problémát jelentene számomra."
So it's really not even about urban versus rural. It's about who you live with. Racism is predictable. And it's predicted by interaction or lack thereof with people unlike you, people of other races. So if you want to address it, the goal is to facilitate interaction with people of other races. I have a couple of very obvious, I suppose, ideas for maybe how to do that.
Mindez tehát nem az urbánus vagy rurális körülménytől függ. Attól függ, kik vesznek körül minket. A rasszizmus kiszámítható. Mégpedig a másokkal, más származásúakkal való interakció hiányából megjósolható. Tehát a kezeléséhez meg kell könnyítenünk a más etnikumúakkal történő interakciót. Van néhány -- azt hiszem -- nyilvánvaló ötletem, hogyan tehetnénk meg ezt.
I'm a big fan of cities. Especially if we have cites that are diverse and sustainable, and can support people of different ethnicities and different income groups. I think cities facilitate more of the kind of networking, the kind of casual interaction than you might have on a daily basis. But also not everyone wants to live in a city, certainly not a city like New York. So we can think more about things like street grids. This is the neighborhood where I grew up in East Lansing, Michigan. It's a traditional Midwestern community, which means you have real grid. You have real neighborhoods and real trees, and real streets you can walk on. And you interact a lot with your neighbors -- people you like, people you might not know. And as a result it's a very tolerant community, which is different, I think, than something like this, which is in Schaumburg, Illinois, where every little set of houses has their own cul-de-sac and drive-through Starbucks and stuff like that. I think that actually this type of urban design, which became more prevalent in the 1970s and 1980s -- I think there is a relationship between that and the country becoming more conservative under Ronald Reagan.
Rajongok a nagyvárosokért. Különösen, ha változatosak és fenntarthatóak, és képesek támogatni a különböző etnikumú és jövedelmi helyzetű csoportokat. Azt hiszem, a városok meggyorsítják az efféle hálózatépítést, azt a fajta interakciót, amit Önök talán napi szinten elérnek. De nem mindenki vágyik városi életre, különösen nem New York-ira. Szóval gondoljunk inkább utcahálózatokra. Ez az a környék, ahol felnőttem, East Lansing, Michigan. Hagyományos középnyugati közösség, ami valódi hálózatot jelent. Valódi környékek és valódi fák, igazi gyalogutak. És nagymértékű interakció a szomszédsággal -- emberekkel, akiket kedvelünk, vagy talán nem is ismerünk. Ennek eredményeképp létrejön egy nagyon toleráns közösség, ami valamiképp különbözik, úgy vélem, a schaumburgi, illinoisi állapottól, ahol minden apró házcsoportnak saját zsákutcája, és autós Starbuckssza van, és ehhez hasonló dolgai. Azt hiszem, ez a típusú várostervezés az, ami uralkodóvá vált az 1970-es és 1980-as években. Úgy vélem, van egy kapcsolat mindeközt és az ország konzervatívabbá válása között -- Ronald Reagan idejéből.
But also here is another idea we have -- is an intercollegiate exchange program where you have students going from New York abroad. But frankly there are enough differences within the country now where maybe you can take a bunch of kids from NYU, have them go study for a semester at the University of Arkansas, and vice versa. Do it at the high school level. Literally there are people who might be in school in Arkansas or Tennessee and might never interact in a positive affirmative way with someone from another part of the country, or of another racial group. I think part of the education variable we talked about before is the networking experience you get when you go to college where you do get a mix of people that you might not interact with otherwise.
De van egy másik ötlet is, egy egyetemközi csereprogram, aminek keretében New York-i hallgatók utazhatnak külföldre. De őszintén szólva a határokon belül is számos a különbség, így akár arra is rábírhatnánk a New York-i Egyetem hallgatóit, hogy egy szemesztert töltsenek el az Arkansasi Egyetemen, és vice versa. Megtehetnénk már középiskolásokkal is. Szó szerint, vannak, akik Arkansasban vagy Tennessee-ben járnak iskolába, és talán még sosem léptek pozitív, megerősítő kapcsolatba senkivel az ország más részeiről, vagy más származásúak csoportjával. Úgy gondolom, az említett iskolázottsági tényező része az a hálózati élmény is, amit a főiskolán szerzünk, ahol különféle emberek vesznek körül, akikkel máshogy nem találkoznánk.
But the point is, this is all good news, because when something is predictable, it is what I call designable. You can start thinking about solutions to solving that problem, even if the problem is pernicious and as intractable as racism. If we understand the root causes of the behavior and where it manifests itself and where it doesn't, we can start to design solutions to it. So that's all I have to say. Thank you very much. (Applause)
De a lényeg, hogy mindez jó hír, mert ha valami kiszámítható, egyben tervezhető is. Elkezdhetünk gondolkozni a probléma lehetséges megoldásain, még akkor is, ha az olyan veszedelmesen makacs, mint a rasszizmus. Ha megértjük a viselkedés gyökerét, és hogy hol nyilvánul meg, és hol nem, megkezdhetjük a megoldások tervezését. Ezt akartam ma megosztani Önökkel. Nagyon köszönöm. (Taps)