Νάταλι Μακμάστερ: Τώρα θα ξεκινήσω γρήγορα με λίγη μουσική. (Χειροκρότημα)
Natalie MacMaster: I'm going to just quickly start out with a little bit of music here. (Applause)
(Μουσική)
(Music)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σας ευχαριστώ! (Χειροκρότημα)
Thank you! (Applause)
Έβγαλα τα παπούτσια μου για να χορέψω αλλά μάλλον θα το κάνω αργότερα. Τέλος πάντων, εγώ...από πού να ξεκινήσω; Λοιπόν, είμαι αρκετά ενθουσιασμένη που θα μιλήσω σχετικά με τη δική μου μουσική ανατροφή και την οικογένειά μου και όλα αυτά, αλλά είμαι ακόμα πιο ενθουσιασμένη για εσάς που θα μάθετε για την υπέροχη οικογένεια του Ντoνέλ και πιθανόν κάποια πράγματα για το πώς γνωριστήκαμε και άλλα τέτοια, αλλά για όσους από εσάς δεν γνωρίζουν την ανατροφή μου, κατάγομαι από το νησί Κέιπ Μπρετόν της Νόβα Σκότια, στον Ανατολικό Καναδά, το οποίο είναι ένα πολύ, πολύ μουσικό νησί, και οι ρίζες του προέρχονται από την Σκωτία μαζί με τη μουσική και όλες τις παραδόσεις, το χορό, τη γλώσσα που δυστυχώς σιγοσβήνει στο Κέιπ Μπρετόν. Η παραδοσιακή γλώσσα είναι η Σκωτική Γαελική, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής προήλθε από τη Γαελική γλώσσα, και ο χορός και το τραγούδι κι όλα, και η καταγωγή μου, είναι Σκωτσέζικη πέρα ως πέρα, αλλά η μητέρα μου και ο πατέρας μου είναι δύο πολύ φιλόμουσοι άνθρωποι.
I took my shoes off to dance, but maybe I'll get at that later. Anyways, I... where to start? Well, I'm really excited to talk a bit about my own upbringing in music and family and all of that, but I'm even more excited for you people to hear about Donnell's amazing family and maybe even a little bit about how we met, and all that sort of thing, but for those of you that may not be familiar with my upbringing, I'm from Cape Breton Island, Nova Scotia, eastern Canada, which is a very, very musical island, and its origins come from Scotland with the music and all the traditions, the dancing, the language, which unfortunately is dying out in Cape Breton. The traditional language is Gaelic, but a lot of the music came from the Gaelic language, and the dancing and the singing and everything, and my bloodline is Scottish through and through, but my mother and father are two very, very musical people.
Η μητέρα μου, με έμαθε να χορεύω όταν ήμουν πέντε χρονών και ο πατέρας μου με έμαθε να παίζω βιολί όταν ήμουν εννέα. Ο θείος μου είναι ένας πολύ γνωστός βιολιστής του Κέιπ Μπρετόν. Ονομάζεται Μπάντι Μακμάστερ, ένας υπέροχος τύπος, και έχουμε μία ξεχωριστή παράδοση στο σπίτι που ονομάζεται αντικριστός χορός, και κάναμε πάρτι, φανταστικά πάρτι στο σπίτι μας και στα σπίτια των γειτόνων, και μιλάγαμε για τα cèilidhs στην κουζίνα. Λοιπόν το cèilidh είναι η Γαελική λέξη για το πάρτι, αλλά το πάρτι στην κουζίνα είναι πολύ διαδεδομένο στο Κέιπ Μπρετόν και βασικά κάποιος έρχεται στο σπίτι, και ασχέτως σε ποιο σπίτι βρίσκεσαι στο Κέιπ Μπρετόν, υπάρχει πάντα ένα βιολί στα σίγουρα θα έλεγα. Λοιπόν αρχικά υπάρχουν περισσότεροι βιολιστές σε κάθε σπίτι στο Κέιπ Μπρετόν σε σχέση με άλλες περιοχές στον κόσμο, οπότε με πιθανότητα δέκα προς μια, ο τύπος που θα έμπαινε στο σπίτι θα μπορούσε να παίξει, έτσι θα έβαζες κάποιον να έρθει στο σπίτι, θα τον προσκαλούσες να παίξει ένα κομμάτι, και να που θα ξεκινούσε ένα μικρό πάρτι και κάποιος θα χόρευε, κι άλλος θα τραγουδούσε, κι άλλα τέτοια, έτσι ήταν ένας υπέροχος, υπέροχος τρόπος να μεγαλώσεις, και ήταν εκεί απ' όπου ήρθε το ξεκίνημά μου στη μουσική: από το περιβάλλον μου, την οικογένειά μου, από την ίδια την καταγωγή μου, και, ω... έχω κάνει πολλά πράγματα με τη μουσική μου.
My mom taught me to dance when I was five, and my dad taught me to play fiddle when I was nine. My uncle is a very well-known Cape Breton fiddler. His name's Buddy MacMaster, and just a wonderful guy, and we have a great tradition at home called square dancing, and we had parties, great parties at our house and the neighbors' houses, and you talk about kitchen cèilidhs. Well, cèilidh first of all is Gaelic for party, but kitchen party in Cape Breton is very common, and basically somebody drops into the house, and no matter what house you go to in Cape Breton, there's a fiddle there, guaranteed, and I'd say, well there's first of all more fiddlers per capita in Cape Breton than anywhere in the world, so ten chances to one, the fellow who walked in the door could play it, so you'd have someone come into the house, you'd invite them to play a tune, and lo and behold a little party would start up and somebody would dance, and somebody would sing, and all that sort of thing, so it was a wonderful, wonderful way to grow up, and that is where my beginnings in music come from: my surroundings, my family, just my bloodline in itself, and, oh, I've done lots of things with my music.
Έχω ηχογραφήσει πολλά CD. Ήμουν υποψήφια για βραβείο Γκράμι και έχω κερδίσει κάποια βραβεία κι άλλα τέτοια, οπότε αυτό είναι υπέροχο, αλλά το καλύτερο ήταν που γνώρισα τον άντρα μου, και γνωρίζω τον Ντονέλ εδώ και περίπου 12 χρόνια, και θα σας πω λίγο για το πώς, θεωρώ, ότι η μουσική μας έφερε κοντά, αλλά θα σας συστήσω τώρα στον καινούργιο μου σύζυγο από την 5η Οκτωβρίου, Ντονέλ Λίχι. (Χειροκρότημα)
I've recorded lots of CDs. I was nominated for a Grammy and I've won some awards and stuff like that, so that's awesome, but the best part was meeting my husband, and I've actually known Donnell for probably 12 years now, and I'm going to get into a little bit of, I guess, how music brought us together, but I'm going to introduce you right now to my new husband as of October 5, Donnell Leahy. (Applause)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Ντονέλ Λίχι: Σας ευχαριστώ. Είμαι σχετικά νέος στην εμπειρία του TED και είμαι ευγνώμων που βρίσκομαι εδώ, αλλά προσπαθώ να τα συγκεντρώσω όλα, προσπαθώ να μάθω τους ανθρώπους, και παρόλο που βρίσκομαι εδώ για λίγο, έχω ήδη αρχίσει να καταλαβαίνω τα περισσότερα. Έτσι λοιπόν ρώτησα τη Νάταλι, τι πρέπει να κάνω; Και μου είπε, απλά μίλα για τον εαυτό σου.
Donnell Leahy: Thank you. I'm kind of new to the TED experience and I'm glad to be here, but I'm just trying to put it all together, trying to figure all you people out, and I've been here for a short while, and I'm starting to understand a little bit better. So I asked Natalie, what do I do? And she said, just talk about yourself.
Είναι λίγο βαρετό, αλλά θα σας πω λίγα πράγματα για την οικογένειά μου. Έχω 11 αδέλφια με καταγωγή από το Λέικφιλντ του Οντάριο, μιάμιση ώρα βορειοδυτικά του Τορόντο, και μεγαλώσαμε σε φάρμα. Οι γονείς μου εξέτρεφαν βοοειδή, και είμαι ο μεγαλύτερος από τους αδελφούς μου. Υπάρχουν τέσσερα κορίτσια που είναι μεγαλύτερα από εμένα. Μεγαλώσαμε χωρίς τηλεόραση. Συνήθως ο κόσμος το βρίσκει περίεργο, αλλά εγώ θεωρώ πως αυτό ήταν πολύ καλό για εμάς. Είχαμε τηλεόραση για λίγα χρόνια, αλλά φυσικά ξοδεύαμε πολύ χρόνο και η δουλειά δεν τελείωνε, κι έτσι πετάξαμε την τηλεόραση.
It's kind of boring, but I'll just tell you a little bit about my family. I'm one of 11 brothers and sisters from Lakefield, Ontario, an hour and a half northeast of Toronto, and we grew up on a farm. Mom and Dad raised beef cattle, and I'm the oldest boy. There are four girls a little bit older than me. We grew up without a television. People find that strange, but I think it was a great blessing for us. We had a television for a few years, but of course we wasted so much time and the work wasn't getting done, so out went the television.
Μεγαλώσαμε παίζοντας- Η μητέρα μου είναι από το Κέιπ Μπρετόν, συμπτωματικά. Η μητέρα μου και η μητέρα της Νάταλι γνωρίζονταν. Μεγαλώσαμε παίζοντας, και συνηθίζαμε να χορεύουμε μαζί, σωστά, ναι. (Γέλια) Μεγαλώσαμε παίζοντας, βλέποντας και κάνοντας και νομίζω ότι αυτό είναι σημαντικό για εμάς διότι δεν ήμασταν εκτεθειμένοι σε πολλά διαφορετικά είδη μουσικής.
We grew up playing— Mom's from Cape Breton, coincidentally. Mom and Natalie's mother knew each other. We grew up playing, and used to dance together, right, yeah. (Laughter) We grew up playing a bunch of, we played by ear and I think that's important for us because we were not really exposed to a lot of different styles of music.
Μάθαμε να παίζουμε τα όργανα, αλλά έπρεπε να το βρούμε μέσα μας επειδή δεν παρακολουθούσαμε τηλεόραση, δεν ακούγαμε και πολύ ραδιόφωνο. Πηγαίναμε στην εκκλησία και στο σχολείο μερικές φορές, και ασχολούμασταν με τη φάρμα και παίζαμε μουσική, έτσι είμασταν ικανοί, νομίζω, σε μία κρίσιμη ηλικία να αναπτύξουμε το δικό μας στυλ, τον εαυτό μας, και οι γονείς μου παίζουν, και το είδος που ήρθε από την Πεδιάδα Οτάβα στο Οντάριο, το ονομάζουμε Γαλλικό-Καναδέζικο στυλ αλλά οι ρίζες του έρχονται από τους χώρους υλοτομίας. Πριν χρόνια, εκατοντάδες άνδρες πήγαιναν βόρεια για το χειμώνα σε καταυλισμούς στο Βόρειο Οντάριο και στο Κεμπέκ, και προέρχονταν από διαφορετικές κουλτούρες, και οι Ιρλανδοί, οι Γάλλοι, οι Σκωτσέζοι, οι Γερμανοί, όλοι συναντιούνταν και φυσικά το βράδυ, έπαιζαν χαρτιά, χόρευαν κι έπαιζαν βιολί, και με την πάροδο του χρόνου, η τέχνη του βιολιού στην Κοιλάδα της Οτάβα εξελίχθηκε αλλά και ο χορός της κοιλάδας εξελίχθηκε, τόσο ώστε, ξεκίνησα με αυτό το στύλ και σύντομα δημιούργησα το δικό μου, και ύστερα γνώρισα τη Νάταλι, και ήμουν εκτεθειμένος στην τέχνη του βιολιού από το Κέιπ Μπρετόν. Έτσι γνωριστήκαμε. (Γέλια) Πες τους. (Γέλια)
We learned to play the instruments, but we kind of had to come from within or go from within, because we didn't watch television, we didn't listen to a lot of radio. We went to church and to school sometimes, and farmed and played music, so we were able, I think, at a very critical age to develop our own style, our own self, and my mother plays, my father plays, and the style that came from the Ottawa Valley in Ontario, we call it French-Canadian style but it originated in logging camps. Years ago, hundreds of men would go up for the winter to the camps in Northern Ontario and in Quebec, and they were all different cultures, and the Irish, the French, Scottish, German, they'd all meet, and of course at night, they'd play cards and step dance and play fiddles, and over the course of many years, the Ottawa Valley fiddling kind of evolved and the Ottawa Valley step dancing evolved, so that's, I kind of started out with that style and I quickly started doing my own thing, and then I met Natalie, and I was exposed to the great Cape Breton fiddling. That's how we met. (Laughter) You tell them. (Laughter)
ΝΜ: Θες εσύ ή όχι; (Γέλια) Λοιπόν υποθέτω πως πρέπει να το πω εγώ. Λοιπόν, είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι η ανατροφή του Ντονέλ είναι παρόμοια με τη δική μου, και είδα πραγματικά τον Ντονέλ να παίζει όταν ήμουν περίπου 12 χρονών, όταν αυτός και η οικογένειά του ήρθαν στο Ίνβερνες, το οποίο απέχει περίπου 45 λεπτά από το μέρος που έμενα, και ήμουν απλά εντυπωσιασμένη, δηλαδή, ήταν απλά υπέροχο, και θα μάθετε σύντομα το γιατί, αλλά δε μπορούσα να πιστέψω το πώς έπαιζε και η μητέρα μου ήταν μαζί μου, κι έλεγε- η μητέρα του Ντονέλ ανέβηκε στην σκηνή και χόρεψε με τα παιδιά της, και η μητέρα μου έλεγε, «Αυτή είναι η Τζούλι Μακντόνελ και χόρευα μαζί της όταν ήμασταν παιδιά. Δεν είχαμε ιδέα ότι τα παιδιά μας θα έπαιζαν όργανα, ξέρετε, θα έπαιζαν μουσική, ναι».
NM: You want to or no? (Laughter) Well I guess I have to now. Well, it's just so interesting that Donnell's upbringing was very similar to mine, and I actually saw Donnell play when I was about 12 years old, and he and his family came to Inverness, which is about 45 minutes from where I lived, and I was just blown away, like, it was just amazing, and you'll find out why pretty soon here, but I couldn't believe the fiddling and Mom was there with me, and she was saying — Donnell's mother came up on stage and danced with her children, and Mom was saying, "That's Julie MacDonnell, I used to dance with her when we were kids. Little did I think our children would be playing instruments, you know, playing music, yeah."
Δώδεκα χρόνια, ε... είκοσι χρόνια μετά ιδέα δεν είχε ότι τα παιδιά της θα παντρεύονταν, αλλά τέλος πάντων, οπότε ύστερα δέχθηκα ένα τηλεφώνημα μετά από, δε ξέρω, εφτά χρόνια μετά. Ήμουν δεκαεννιά, πρώτος ή δεύτερος χρόνος στο κολέγιο, και ήταν ο Ντονέλ, και είπε «Γεια, μάλλον δε με ξέρεις αλλά το όνομα μου είναι Ντονέλ Λίχι.» Και είπα, «Σε ξέρω. έχω μία κασέτα σου στο σπίτι.» Και μου είπε «Λοιπόν, είμαι στο Τρούρο», εκεί που έμενα δηλαδή, και μου ζήτησε να βγούμε για δείπνο. Αυτό ήταν. (Γέλια) (Χειροκρότημα) Μετά - Να συνεχίσω; (Γέλια) (Γέλια) Βγαίναμε ραντεβού για δύο χρόνια, χωρίσαμε γι' άλλα δέκα, τα ξαναβρήκαμε και παντρευτήκαμε. (Γέλια) (Χειροκρότημα)
Twelve years, er, 20 years later little did she think her kids would be getting married, but anyway, so, then I got a phone call about, I dunno, seven years later. I was 19, first or second year of college, and it was Donnell, and he said "Hi, you probably don't know me but my name is Donnell Leahy." And I said, "I know you. I have a tape of yours at home." And he said, "Well, I'm in Truro," which is where I was, and he asked me out for supper. That's it. (Laughter) (Applause) Then — Will I keep going? (Laughs) (Laughter) Then we dated for two years, broke up for 10, got back together and got married. (Laughter) (Applause)
ΝΛ: Τέλος πάντων, μας τελειώνει ο χρόνος, οπότε θα ξεκινήσω. Θα σας παίξω ένα κομμάτι. Είναι βασικά ένα Σκωτσέζικο κομμάτι που διάλεξα. Ξεκινάω με μια αργή άρια. Οι άριες παίζονταν στην Ευρώπη στις κηδείες, καθώς το σώμα μεταφερόταν από το σημείο που πέθανε στο σημείο ταφής, της πομπής ηγείτο ένας αυλητής ή βιολιστής. Θα παίξω γρήγορα ένα κομμάτι άριας, και μετά θα περάσω σ' έναν τρελό ήχο που είναι πολύ δύσκολος να παιχτεί χωρίς προθέρμανση, έτσι, εάν δεν τα πάω καλά, προσποιηθείτε πως σας άρεσε ούτως ή άλλως. Λέγεται Οι Όχθες.
DL: So anyway, we're running out of time, so I'll just get to it. I'm going to play a piece of music for you. It's actually a Scottish piece I've chosen. I starts out with a slow air. Airs were played in Europe at burials, as a body was carried out from the wake site to the burial site, the procession was led by a piper or a fiddle player. I'll quickly play a short part of the air, and then I'm going to get into kind of a crazy tune that is very difficult to play when you're not warmed up, so, if I mess it up, pretend you like it anyway. It's called The Banks.
(Κούρδισμα)
(Tuning)
(Γέλια)
(Laughter)
(Μουσική)
(Music)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
ΝΜ: Λοιπόν, τώρα θα παίξουμε ένα μαζί. (Χειροκρότημα) Γελάμε, επειδή ο καθένας έχει διαφορετικό στυλ, όπως ακούτε. Και έτσι, λοιπόν, ο Ντονέλ και εγώ είμαστε στην διαδικασία να γράψουμε νέα κομμάτια που να μπορούμε να παίξουμε μαζί, αλλά κανένα δεν είναι έτοιμο ακόμα. Ξεκινήσαμε μόλις εχθές. (Γέλια) Όπως και να 'χει, θα παίξουμε κάτι μαζί.
NM: Well, we're gonna play one together now. (Applause) We're laughing, like, because our styles are totally different, as you can hear. And so, you know, Donnell and I are actually in the process of writing new pieces of music together that we can play, but we don't have any of those ready. We just started yesterday. (Laughter) So we're gonna play something together anyway.
ΝΛ: Μέσα σ' ένα λεπτό.
DL: With one minute.
ΝΜ: Μέσα σ' ένα λεπτό.
NM: With one minute.
(Αντίδραση του κοινού)
(Audience reaction)
ΝΛ: Εσύ ξεκινάς. ΝΜ: Όχι, εσύ πρέπει να ξεκινήσεις, γιατί πρέπει να κάνεις το κομμάτι σου.
DL: You start. NM: No, you have to start, because you've got to do your thing.
(Μουσική)
(Music)
ΝΜ: Δεν είμαι συντονισμένη. Περίμενε.
NM: I'm not tuned. Hold on.
(Κούρδισμα)
(Tuning)
ΝΜ: Νιώθω να είμαι στη στάση της πάπιας ή του πουλιού αυτή την στιγμή. (Γέλια)
NM: I feel like I'm in the duck or the bird pose right now. (Laughter)
(Μουσική)
(Music)
(Το κοινό χειροκροτεί με τον ρυθμό)
(Audience claps along)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Εκφωνητής: Υπέροχα νέα, οι υπόλοιποι αργούν κάτω. Έχουμε άλλα δέκα λεπτά. (Χειροκρότημα)
Announcer: Great news, they're running late downstairs. We've got another 10 minutes. (Applause)
ΝΜ : Εντάξει. Σίγουρα. Μια χαρά, εντάξει. Ας το συνεχίσουμε. (Χειροκρότημα)
NM: Okay. Sure. All right, okay. Let's get her going. (Applause)
(Κούρδισμα)
(Tuning)
ΝΛ: Τι θέλεις να παίξεις;
DL: What do you want to play?
ΝΜ: Λοιπόν, ε...
NM: Well, um...
(Μουσική) (Γέλια)
(Music) (Laughter)
ΝΜ: Α ναι, φυσικά.
NM: Uh, sure.
ΝΛ: Πόσο γρήγορα;
DL: How fast?
ΝΜ: Όχι πολύ.
NM: Not too fast.
(Μουσική)
(Music)
(Το κοινό χειροκροτεί με το ρυθμό)
(Audience claps along)
(Επευφημίες)
(Cheering)
(Το κοινό χειροκροτεί με το ρυθμό)
(Audience claps along)
(Μουσική)
(Music)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
ΝΛ: Θα παίξουμε ένα κομμάτι και η Νάταλι θα με συνοδεύσει στο πιάνο. Η τέχνη του πιάνου από το Κέιπ Μπρετόν είναι απλά απίστευτη. Είναι πολύ ρυθμική και, θα το δείτε. Η μητέρα μου παίζει πιάνο, κι έμαθε να παίζει πριν ακόμα πάρουν πιάνο στο σπίτι στο Κέιπ Μπρετόν. Πριν ακόμα η οικογένεια της μητέρας μου πάρει πιάνο στο Κέιπ Μπρετόν, έμαθε να παίζει τις μελωδίες σε ένα κομμάτι σανίδας, και όλοι οι βιολιστές συναθροίζονταν για να παίξουν τα κρύα χειμωνιάτικα απογεύματα και η μητέρα χτυπούσε τη σανίδα, και έτσι όταν αγόρασαν πιάνο, το αγόρασαν στο Τορόντο και το μετέφεραν με τρένο και με άλογο, με άλογο και έλκηθρο στο σπίτι. Ήταν το μοναδικό πιάνο στην περιοχή, και η μητέρα έλεγε πως θα μπορούσε ουσιαστικά να παίξει μόλις θα έφτανε το πιάνο, θα μπορούσε να παίξει επειδή είχε μάθει όλες τις μελωδίες. Τέλος πάντων, βρήκαμε το πιάνο πέρυσι και μπορέσαμε να το πάμε πίσω στο σπίτι. Το αγοράσαμε. Είχε περάσει από περίπου, πέντε ή έξι οικογένειες, και ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, και μάλιστα βρήκαμε μία παλιά φωτογραφία ενός τύπου με την οικογένειά του πριν χρόνια. Τέλος πάντων, φλυαρώ.
DL: We're going to play a tune and Natalie's going to accompany me on the piano. The Cape Breton piano playing is just awesome. It's very rhythmic and, you'll see it. My mom plays piano, and she learned to play before they had a piano at home in Cape Breton. Before Mom's family had a piano in Cape Breton, she learned to play the rhythms on a piece of board, and the fiddlers would all congregate to play on the cold winter's evenings and Mom would be banging on this board, so when they bought a piano, they bought it in Toronto and had it taken by train and brought in on a horse, a horse and sleigh to the house. It became the only piano in the region, and Mom said she could basically play as soon as the piano arrived, she could play it because she had learned all these rhythms. Anyway, we found the piano last year and were able to bring it back home. We purchased it. It had gone through, like, five or six families, and it was just a big thing for us, and we found actually an old picture of somebody and their family years ago. Anyway, I'm blabbering on here.
ΝΜ: Όχι, θέλω να τους πεις για τους Λίχι.
NM: No, I want you to tell them about Leahy.
ΝΛ: Τι να πω για τους Λίχι; (Γέλια)
DL: What about Leahy? (Laughter)
ΝΜ : Απλά πες τους για-
NM: Just tell them what—
ΝΛ : Θέλει να μιλήσω για- Έχουμε μία μπάντα ονόματι Λίχι. Είναι έντεκα αδέλφια. Ε, τι- Τι θα τους πούμε; (Γέλια) Ανοίξαμε-
DL: She wants me to talk about— We have a band named Leahy. There's 11 siblings. We, um— What will I tell them? (Laughter) We opened—
ΝΜ: Όχι επεμβάσεις.
NM: No surgeries.
ΝΛ: Όχι επεμβάσεις, σωστά. Είχαμε μία μοναδική ευκαιρία. Ανοίξαμε τη σκηνή για την Σόνια Τουέιν για δύο χρόνια στη διεθνή της περιοδεία. Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, και τώρα όλες οι αδελφές μου λείπουν γιατί αποκτούν παιδιά και οι αδερφοί μου παντρεύονται, έτσι λοιπόν θα μείνουμε κοντά στο σπίτι, για περίπου, δύο ακόμα εβδομάδες. Τι μπορώ να πω; Δε ξέρω τι να πω, Νάταλι. Εμείς, ε...(Γέλια)
DL: No surgeries, oh yeah. We had a great opportunity. We opened for Shania Twain for two years on her international tour. It was a big thing for us, and now all my sisters are off having babies and the boys are all getting married, so we're staying close to home for, I guess, another couple of weeks. What can I say? I don't know what to say, Natalie. We, uh... (Laughter)
(Γέλια)
(Laughter)
ΝΜ: Αυτά έχει ο γάμος; (Χειροκρότημα) Μ'αρέσει. (Χειροκρότημα)
NM: Is this what marriage is about? (Applause) I like it. (Applause)
(Γέλια)
(Laughter)
ΝΛ : Ω! ναι, σωστά, στην οικογένεια μου είχαμε επτά κορίτσια, τέσσερα αγόρια, είχαμε δύο βιολιά κι ένα πιάνο, και φυσικά τσακωνόμασταν για να παίξουμε τα όργανα, έτσι οι γονείς μας έθεσαν έναν κανόνα, να μη διώχνουμε κάποιον από το όργανο. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι να τελειώσουν, και φυσικά, αυτό που κάναμε ήταν να ανεβαίνουμε στο πιάνο και να μη φεύγουμε ούτε για φαγητό, επειδή δε θέλαμε να δώσουμε τη θέση μας σε κάποιο από τα αδέλφια μας, και περίμεναν και περίμεναν και περίμεναν, κι έφτανε μεσάνυχτα και ακόμα καθόμασταν στο πιάνο, αλλά με αυτόν τον τρόπο μας έκαναν να εξασκούμαστε. Θα παίξουμε κάτι;
DL: Oh yeah, okay, in my family we had seven girls, four boys, we had two fiddles and one piano, and of course we were all fighting to play on the instruments, so dad and mom set a rule that you couldn't kick anyone off the instrument. You had to wait until they were finished, so of course, what we would do is we'd get on the piano and you wouldn't even get off to eat, because you wouldn't want to give it up to your brother or sister, and they'd wait and wait and wait, and it'd be midnight and you'd be still sitting there on the piano, but it was their way to get us to practice. Will we play a tune?
ΝΜ: Δούλεψε. ΝΛ: Δούλεψε. Συγγνώμη, δε θέλω να συνεχίσω... Αυτό είναι το τελευταίο μας νούμερο, και θα παίξει η Νατ στο πιάνο. Εντάξει, παίξε, τι λες για Α;
NM: It worked. DL: It worked. Sorry, I hate to carry on... So this is our last number, and we'll feature Nat on piano. Okay, play in, how about A?
(Μουσική)
(Music)
(Χειροκρότημα)
(Applause)