Συνάντησα 273 ιδρυτές νεοφυών εταιρειών πέρυσι. Και όλοι έψαχναν για λεφτά. Ως επενδυτής τεχνολογιών, στόχος μου ήταν να ταξινομήσω όσους συνάντησα και να πάρω μια γρήγορη απόφαση για το ποιοι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι ξεχωριστό.
I met 273 start-up founders last year. And each one was looking for money. As a tech investor, my goal was to sort through everyone that I met and make a quick determination about which ones had the potential to make something really big.
Αλλά τι κάνει κάποιον σπουδαίο ιδρυτή; Αυτό αναρωτιέμαι καθημερινά. Ορισμένοι επενδυτές τοποθετούν κεφάλαια βασισμένοι στο παρελθόν των ιδρυτών. Πήγαν σε πρωτοκλασσάτο πανεπιστήμιο; Έχουν δουλέψει σε πολύ μεγάλη εταιρεία; Έχουν παρουσιάσει κάτι μεγάλο στο παρελθόν; Πραγματικά, πόσο έξυπνο είναι αυτό το άτομο;
But what makes a great founder? This is a question I ask myself daily. Some venture capitalists place bets based on a founder's previous background. Did they go to an Ivy League school? Have they worked at a blue-chip company? Have they built out a big vision before? Effectively, how smart is this person?
Άλλοι επενδυτές αξιολογούν τον συναισθηματικό δείκτη του ιδρυτή ή αλλιώς EQ. Πόσο καλά θα φτιάξει ομάδες αυτό το άτομο και αρμονικές σχέσεις μεταξύ πελατών και υπαλλήλων;
Other VCs asses a founder's emotional quotient, or EQ. How well will this person build teams and build rapport across customers and clients?
Από την άλλη, εγώ έχω άλλον τρόπο να τους προσεγγίζω και δεν είναι περίπλοκος. Ψάχνω για σημάδια ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού. Ούτε του IQ, ούτε του EQ. Της προσαρμοστικότητάς του: πόσο καλά αντιδρά ένα άτομο στο αναπόφευκτο της αλλαγής και μάλιστα πολλή αλλαγή. Αυτό είναι το πιο σημαντικό και καθοριστικό στοιχείο για μένα. Προσυπογράφω την πεποίθηση ότι η προσαρμοστικότητα από μόνη της είναι μια μορφή εξυπνάδας και ο δείκτης προσαρμοστικότητάς μας ή αλλιώς AQ, είναι κάτι που μπορεί να μετρηθεί, να δοκιμαστεί και να βελτιωθεί.
I have a different methodology to assess start-up founders, though, and it's not complicated. I look for signs of one specific trait. Not IQ, not EQ. It's adaptability: how well a person reacts to the inevitability of change, and lots of it. That's the single most important determinant for me. I subscribe to the belief that adaptability itself is a form of intelligence, and our adaptability quotient, or AQ, is something that can be measured, tested and improved.
Όμως, ο AQ δεν είναι χρήσιμος μόνο στους ιδρυτές νεοφυών εταιρειών. Πιστεύω ότι είναι ολοένα και πιο σημαντικός για όλους. Επειδή ο κόσμος επιταγχύνει. Ξέρουμε ότι ο βαθμός τεχνολογικής αλλαγής επιταγχύνεται, ωθώντας τον εγκέφαλό μας να αντιδράσει. Είτε περιηγείστε αλλάζοντας εργασιακές συνθήκες που φέρνει ο αυτοματισμός, μετατρέποντας τα γεωπολιτικά σε μια πιο παγκοσμιοποιημένη μορφή, ή απλά αλλάζοντας τα οικογενειακά δεδομένα και τις προσωπικές σχέσεις. Καθένας από εμάς, σαν άτομα, ομάδες, οργανισμοί, ακόμη και κυβερνήσεις αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε περισσότερες αλλαγές από κάθε άλλη φορά στην ανθρώπινη ιστορία.
AQ isn't just useful for start-up founders, however. I think it's increasingly important for all of us. Because the world is speeding up. We know that the rate of technological change is accelerating, which is forcing our brains to react. Whether you're navigating changing job conditions brought on by automation, shifting geopolitics in a more globalized world, or simply changing family dynamics and personal relationships. Each of us, as individuals, groups, corporations and even governments are being forced to grapple with more change than ever before in human history.
Συνεπώς, πώς υπολογίζουμε την προσαρμοστικότητα μας; Χρησιμοποιώ τρία τεχνάσματα όταν συναντώ ιδρυτές. Αυτό είναι το πρώτο. Ανακαλέστε την τελευταία σας συνέντευξη για δουλειά. Τι είδους ερωτήσεις σας ρώτησαν; Πιθανότατα διάφορες του στιλ, «Πείτε μας για τότε που», σωστά; Αντιθέτως, για να ρωτήσω περί προσαρμοστικότητας, προτιμώ να κάνω ερωτήσεις «τι θα έκανες αν». Τι θα έκανες αν η κύρια ροή εσόδων σταματήσει τα μεσάνυχτα; Τι θα έκανες αν ένας καύσωνας εμποδίζει τους πελάτες σου να έρθουν στο μαγαζί σου; Ρωτώντας «τι θα έκανες αν», αντί να ρωτάς για το παρελθόν, ωθεί το μυαλό να προσομοιώσει. Να κάνει εικόνα πολλαπλές εκδοχές του μέλλοντος. Η δυναμική αυτής της οπτικής, καθώς επίσης και το πόσα διακριτά σενάρια μπορεί κάποιος να πλάσει, μου λέει πολλά.
So, how do we assess our adaptability? I use three tricks when meeting with founders. Here's the first. Think back to your most recent job interview. What kind of questions were you asked? Probably some variation of, "Tell me about a time when," right? Instead, to interview for adaptability, I like to ask "what if" questions. What if your main revenue stream were to dry up overnight? What if a heat wave prevented every single customer from being able to visit your store? Asking "what if," instead of asking about the past, forces the brain to simulate. To picture multiple possible versions of the future. The strength of that vision, as well as how many distinct scenarios someone can conjure, tells me a lot.
Η εξάσκηση με προσομοιώσεις είναι ένα είδους ασφαλούς πεδίου δοκιμών για τη βελτίωση της προσαρμοστικότητας. Αντί να εξετάζεσαι στο πώς αποκτάς κι επεξεργάζεσαι πληροφορίες, όπως ίσως με ένα IQ τεστ, σε δοκιμάζει στο πώς χειρίζεσαι πληροφορίες, δίνοντας περιορισμούς, ώστε να πετύχεις έναν συγκεκριμένο στόχο. Το δεύτερο τέχνασμα που χρησιμοποιώ για να αξιολογήσω την προσαρμοστικότητα των ιδρυτών, είναι να αναζητώ σημάδια ξεμάθειας.
Practicing simulations is a sort of safe testing ground for improving adaptability. Instead of testing how you take in and retain information, like an IQ test might, it tests how you manipulate information, given a constraint, in order to achieve a specific goal. The second trick that I use to assess adaptability in founders is to look for signs of unlearning.
Αυτοί που ξεμαθαίνουν αμφισβητούν αυτά που υποτίθεται ότι γνωρίζουν ήδη και αντ' αυτού, να τα αντικαθιστούν με νέες πληροφορίες. Κάτι σαν τον υπολογιστή που κάνει εκκαθάριση δίσκου. Πάρτε το παράδειγμα του Ντέστιν Σάντλιν, που προγραμμάτισε το ποδηλατό του να στρίβει αριστερά όταν το κατεύθυνε δεξιά κι αντίστροφα. Το ονόμασε το Ανάποδα Σκεπτόμενο Ποδήλατο, και του πήρε σχεδόν οκτώ μήνες απλώς για να μάθει να το οδηγεί, κάπως κανονικά. Το γεγονός ότι ο Ντέστιν μπορούσε να ξεμάθει το κανονικό ποδήλατο για χάρη ενός καινούριου, όμως, σηματοδοτεί κάτι εξαιρετικό για την προσαρμοστικότητά μας. Δεν είναι κανονισμένη. Αντιθέτως, ο καθένας από εμάς έχει την ικανότητα να τη βελτιώσει, με αφοσίωση και σκληρή δουλειά. Στην τελευταία σελίδα της αυτοβιογραφίας του ο Γκάντι, έγραψε, «Πρέπει να μηδενίσω τον εαυτό μου».
Active unlearners seek to challenge what they presume to already know, and instead, override that data with new information. Kind of like a computer running a disk cleanup. Take the example of Destin Sandlin, who programed his bicycle to turn left when he steered it right and vice versa. He called this his Backwards Brain Bike, and it took him nearly eight months just to learn how to ride it kind of, sort of normally. The fact that Destin was able to unlearn his regular bike in favor of a new one, though, signals something awesome about our adaptability. It's not fixed. Instead, each of us has the capacity to improve it, through dedication and hard work. On the last page of Gandhi's autobiography, he wrote, "I must reduce myself to zero."
Σε πολλά σημεία της πολύ γεμάτης ζωής του, επιδίωκε να επιστρέφει στη λογική του αρχάριου, στο μηδέν. Να ξεμαθαίνει. Έτσι, νομίζω ότι μπορώ να πω με ασφάλεια ότι ο Γάντι είχε υψηλό AQ σκορ.
At many points in his very full life, he was still seeking to return to a beginner's mindset, to zero. To unlearn. In this way, I think it's pretty safe to say Gandhi had a high AQ score.
(Γέλια)
(Laughter)
Το τρίτο και τελευταίο τέχνασμα που χρησιμοποιώ για να αξιολογήσω την προσαρμοστικότητα ενός ιδρυτή είναι να κοιτάξω για ανθρώπους που ψάχνονται στη ζωή και τη δουλειά τους. Υπάρχει ένα είδος φυσικής έντασης μεταξύ εξερεύνησης κι εκμετάλλευσης. Συλλογικά, όλοι μας τείνουμε να υπερεκτιμούμε την εκμετάλλευση. Να τι εννοώ. Το έτος 2000, ένας άντρας κατάφερε να κλείσει ένα ραντεβού με τον Τζον Αντιόγκο, τον διευθύνων σύμβουλο της Blockbuster, και του πρότεινε εταιρική σχέση για να διαχειριστεί τη νεοσύστατη διαδικτυακή εταιρεία της Blockbuster. Ο διευθύνων σύμβουλος τον έβγαλε με γέλια από το δωμάτιο, λέγοντας «Έχω εκατομμύρια πελάτες και χιλιάδες επιτυχημένα καταστήματα λιανικής. Πρέπει πραγματικά να επικεντρωθώ στο χρήμα». Ο άλλος άνθρωπος στη συνάντηση, εντωμεταξύ, αποδείχθηκε ότι ήταν ο Ριντ Χέιστινγκς, ο διευθύνων σύμβουλος του Netflix.
The third and final trick that I use to assess a founder's adaptability is to look for people who infuse exploration into their life and their business. There's a sort of natural tension between exploration and exploitation. And collectively, all of us tend to overvalue exploitation. Here's what I mean. In the year 2000, a man finagled his way into a meeting with John Antioco, the CEO of Blockbuster, and proposed a partnership to manage Blockbuster's fledgling online business. The CEO John laughed him out of the room, saying, "I have millions of existing customers and thousands of successful retail stores. I really need to focus on the money." The other man in the meeting, however, turned out to be Reed Hastings, the CEO of Netflix.
Το 2018, το Netflix είχε έσοδα 15,8 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η Blockbuster κατέθεσε αίτηση για πτώχευση το 2010, ακριβώς 10 χρόνια μετά από εκείνη τη συνάντηση. Ο διευθύνων σύμβουλος της Blockbuster ήταν τόσο επικεντρωμένος στην εκμετάλλευση του επιτυχημένου μοντέλου του, ώστε να μην μπορεί να δει τι γινόταν γύρω του. Έτσι, η προηγούμενη επιτυχία του έγινε εχθρός στη δυνατότητα προσαρμογής του. Με τους ιδρυτές που συνεργάζομαι, θέτω την εξερεύνηση σαν μια κατάσταση διαρκούς αναζήτησης.
In 2018, Netflix brought in 15.8 billion dollars, while Blockbuster filed for bankruptcy in 2010, directly 10 years after that meeting. The Blockbuster CEO was too focused on exploiting his already successful business model, so much so that he couldn't see around the next corner. In that way, his previous success became the enemy of his adaptability potential. For the founders that I work with, I frame exploration as a state of constant seeking.
Να μην κάθεσαι πάνω στις δάφνες της επιτυχίας σου, αλλά να συνεχίζεις να αναζητάς προληπτικά τι μπορεί να σε σκοτώσει στο μέλλον. Όταν πρωτοξεκίνησα να ερευνώ την προσαρμοστικότητα, αυτό που βρήκα πιο συναρπαστικό είναι ότι μπορούμε να τη βελτιώσουμε. Καθένας από εμάς έχει την ικανότητα να γίνει πιο προσαρμοστικός. Σκεφτείτε την σαν ένα μυ: πρέπει να γυμναστεί. Και μην αποθαρρύνεστε αν χρειαστεί λίγος χρόνος. Θυμάστε τον Ντέστιν Σάντλιν; Του πήρε οκτώ μήνες απλώς να μάθει να κάνει ποδήλατο. Περνώντας τα χρόνια, χρησιμοποιώντας τα ίδια κόλπα -- κάνοντας ερωτήσεις «τι θα έκανες αν», ενεργοποιώ την ξεμάθηση και βάζοντας σε προτεραιότητα την εξερεύνηση αντί την εκμετάλλευση σας βάζει στη θέση του οδηγού -- έτσι ώστε την επόμενη φορά που θα αλλάξει κάτι μεγάλο θα είστε ήδη προετοιμασμένοι.
To never fall too far in love with your wins but rather continue to proactively seek out what might kill you next. When I first started exploring adaptability, the thing I found most exciting is that we can improve it. Each of us has the capacity to become more adaptable. But think of it like a muscle: it's got to be exercised. And don't get discouraged if it takes a while. Remember Destin Sandlin? It took him eight months just to learn how to ride a bike. Over time, using the tricks that I use on founders -- asking "what if" questions, actively unlearning and prioritizing exploration over exploitation can put you in the driver's seat -- so that the next time something big changes, you're already prepared.
Μπαίνουμε σε μια εποχή όπου οι δείκτες IQ και ΕQ θα είναι λιγότερο σημαντικοί από το πόσο γρήγορα θα μπορείτε να προσαρμοστείτε.
We're entering a future where IQ and EQ both matter way less than how fast you're able to adapt.
Εύχομαι όλα αυτά να βοήθησουν να βελτιώσετε τον ΑQ σας.
So I hope that these tools help you to raise your own AQ.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)