To most of you, this is a device to buy, sell, play games, watch videos. I think it might be a lifeline. I think actually it might be able to save more lives than penicillin.
Për shumë prej jush, kjo është një pajisje për të blerë, shitur, luajtur lojëra, apo të shohësh video. Mendoj se kjo mund të jetë një litar shpëtimi. Në fakt mendoj se mund të shpëtojë më shumë jetë se penicilina.
Texting: I know I say texting and a lot of you think sexting, a lot of you think about the lewd photos that you see -- hopefully not your kids sending to somebody else -- or trying to translate the abbreviations LOL, LMAO, HMU. I can help you with those later. But the parents in the room know that texting is actually the best way to communicate with your kids. It might be the only way to communicate with your kids. (Laughter) The average teenager sends 3,339 text messages a month, unless she's a girl, then it's closer to 4,000. And the secret is she opens every single one. Texting has a 100 percent open rate. Now the parents are really alarmed. It's a 100 percent open rate even if she doesn't respond to you when you ask her when she's coming home for dinner. I promise she read that text. And this isn't some suburban iPhone-using teen phenomenon. Texting actually overindexes for minority and urban youth. I know this because at DoSomething.org, which is the largest organization for teenagers and social change in America, about six months ago we pivoted and started focusing on text messaging. We're now texting out to about 200,000 kids a week about doing our campaigns to make their schools more green or to work on homeless issues and things like that. We're finding it 11 times more powerful than email. We've also found an unintended consequence. We've been getting text messages back like these. "I don't want to go to school today. The boys call me faggot." "I was cutting, my parents found out, and so I stopped. But I just started again an hour ago." Or, "He won't stop raping me. He told me not to tell anyone. It's my dad. Are you there?" That last one's an actual text message that we received. And yeah, we're there. I will not forget the day we got that text message. And so it was that day that we decided we needed to build a crisis text hotline. Because this isn't what we do. We do social change. Kids are just sending us these text messages because texting is so familiar and comfortable to them and there's nowhere else to turn that they're sending them to us. So think about it, a text hotline; it's pretty powerful. It's fast, it's pretty private. No one hears you in a stall, you're just texting quietly. It's real time. We can help millions of teens with counseling and referrals. That's great. But the thing that really makes this awesome is the data. Because I'm not really comfortable just helping that girl with counseling and referrals. I want to prevent this shit from happening. So think about a cop. There's something in New York City. The police did it. It used to be just guess work, police work. And then they started crime mapping. And so they started following and watching petty thefts, summonses, all kinds of things -- charting the future essentially. And they found things like, when you see crystal meth on the street, if you add police presence, you can curb the otherwise inevitable spate of assaults and robberies that would happen. In fact, the year after the NYPD put CompStat in place, the murder rate fell 60 percent. So think about the data from a crisis text line. There is no census on bullying and dating abuse and eating disorders and cutting and rape -- no census. Maybe there's some studies, some longitudinal studies, that cost lots of money and took lots of time. Or maybe there's some anecdotal evidence. Imagine having real time data on every one of those issues. You could inform legislation. You could inform school policy. You could say to a principal, "You're having a problem every Thursday at three o'clock. What's going on in your school?" You could see the immediate impact of legislation or a hateful speech that somebody gives in a school assembly and see what happens as a result. This is really, to me, the power of texting and the power of data. Because while people are talking about data, making it possible for Facebook to mine my friend from the third grade, or Target to know when it's time for me to buy more diapers, or some dude to build a better baseball team, I'm actually really excited about the power of data and the power of texting to help that kid go to school, to help that girl stop cutting in the bathroom and absolutely to help that girl whose father's raping her. Thank you. (Applause)
Shkrimi i mesazheve: E di që kur unë them mesazhe shumë prej jush mendoni për mesazhe që kanë të bëjnë me seks, dhe të gjithë ju mendoni për fotot e turpshme që shikoni-- shpresojmë që fëmijët tuaj nuk po ia dërgojnë dikuj tjetër -- ose duke përkthyer shkurtesa LOL, LMAO , HMU. Mund të ju ndihmoj me këto më vonë. Por prindërit në këtë sallë dinë që sms-të janë mënyra më e mirë për të komunikuar me fëmijët e tyre. Mund të jetë mënyra e vetme për të komunikuar me ta. (Të qeshura) Adoleshentet dërgojnë rreth 3.339 sms për muaj, në mos ajo është vajzë, atëherë mbërrin edhe 4.000. Dhe sekreti është se ajo hap çdo sms. Indeksi i leximit të SMS-ve është 100%. Tani prindërit janë me të vërtetë te alarmuar. 100 për qind e SMS-ve hapen dhe lexohen edhe nëse ajo nuk të përgjigjet kur e pyet kur do kthehet në shtëpi për darkë. Ju premtoj se ajo e ka lexuar atë sms. Dhe kjo nuk është një fenomen i përdoruesve të iPhone. Në fakt, shkrimi i sms-ve vlen edhe për minorët dhe rininë urbane. E di këtë sepse tek DoSomething.org, që është organizata më e madhe për adoleshentët dhe ndryshimet sociale në Amerikë, rreth 6 muaj më parë ne filluam të fokusohemi në sms. Tani ju dërgojmë sms, rreth 200.000 fëmijëve për javë se si të bëjmë shkollat e tyre më të gjelbërta ose të punojnë me problemet e të pastrehëve e gjëra të tjera si këto. Është 11 herë më e fuqishme sesa emaili. Gjithashtu gjetëm një pasojë të paparemenduar. Ne filluam të merrnim mesazhe të tillë. "Nuk dua të shkoj në shkollë sot. Djemtë më thërrasin budalla." "Po e prisja veten, prindërit më zbuluan, kështu që ndalova. Por sapo fillova përsëri një orë më parë." Ose, "Ai vazhdon të më përdhunojë. Më tha të mos i tregoj askujt. Është babai im. A jeni aty?" E fundit është një sms që ne morëm. Dhe po, ne jemi këtu. Kurrë nuk do ta harroj ditën që morëm këtë mesazh. Dhe kështu kjo qe dita që vendosëm të ndërtonim një linjë të krizave përmes sms-ve. Sepse kjo nuk është ajo çfarë ne bëjmë Ne bëjmë ndryshime sociale. Fëmijët po na dërgojnë këto sms sepse shkrimi mesazheve është familjar dhe i rehatshëm për ta dhe nuk kanë tjetër ku të shkojnë dhe na dërgojnë sms neve. Kështu mendoni pak, kjo linjë është shumë e fuqishme. Është e shpejtë, dhe private. Askush nuk do t'ju përgjojë, do dërgoni sms qetësisht. Është e çastit. Ne mund të ndihmojmë miliona adoleshentë me këshillime dhe referime. Kjo është e mrekullueshme. Por gjëja që e bënë këtë të mahnitshme janë të dhënat. Sepse nuk ndihem e realizuar vetëm duke ndihmuar këtë vajzë me këshillime dhe referime. Dua ta parandaloj këtë gjë muti që të ndodhë. Kështu mendoni pak. Ka diçka në Nju Jork. Policia e bëri. Më parë ishte vetëm supozime, punë policie. Dhe pastaj filluan ti vendosnin krimet në hartë. Dhe kështu ata filluan të ndjekin dhe shikonin vjedhjet, detyrimet, dhe gjithë gjërat e tilla... ata vizatonin të ardhmen në një farë mënyre. Dhe gjetën gjëra si, kur sheh anfetamina në rrugë, nëse shton prezencën e policisë, ju mund të frenoni valën që është përndryshe e pashmangshme që do ishin të pashmangshme. Në fakt, një vit më pas NYPD (Dega e Policisë së Nju Jorkut) krijoi CompStat, numri i vrasjeve ra në 60 përqind. Pra mendoni për të dhënat nga një linjë e krizave me sms. Nuk ka asnjë regjistrim mbi ngacmimin e fëmijëve në shkolla dhe abuzimin gjatë takimeve romantike dhe çrregullime në ngrënie dhe të vetësakatimeve dhe përdhunimit -- asnjë regjistrim. Ndoshta janë disa studime, disa studime te gjata, që kushtojne shumë para dhe shumë kohë. Ose janë të dhëna anekdotike. Imagjinoni nëse kemi të dhëna në kohë reale për gjithë këto probleme. Mund të informoni legjislacionin. Mund të informoni kujdestarët e shkollës. Mund ti thoni një drejtori shkolle, "Keni një problem çdo të enjte në orën 3. Çfarë po ndodh në shkollën tuaj? Mund të shihni ndikimin e menjëhershëm të legjislacionit ose një fjalim urryes që dikush do të mbajë në mbledhjen e shkollës dhe shohim çfarë ndodhë si rezultat. Kjo është, për mua, fuqia e shkrimit të mesazheve dhe fuqia e të dhënave. Sepse ndërsa njerëzit flasin për të dhëna, duke e bërë të mundur për Facebook të gjej shokun tim nga klasa e tretë, ose të dijë kohën kur unë duhet të blej pelena, ose ndonjë djalosh të ndërtoj një ekip më të mirë bajsbolli, jam vërtet e emocionuar për këto fuqinë e sms-ve dhe të dhënave për të ndihmuar atë fëmijë të shkojë në shkollë, te ndihmoj atë vajzë të ndalojë së preruri në banjo dhe absolutishit ta ndihmojmë atë vajzën të cilën po e përdhunon babai i saj. Falemnderit. (Duartrokitje)