When I opened Mott Hall Bridges Academy in 2010, my goal was simple: open a school to close a prison. Now to some, this was an audacious goal, because our school is located in the Brownsville section of Brooklyn -- one of the most underserved and violent neighborhoods in all of New York City. Like many urban schools with high poverty rates, we face numerous challenges, like finding teachers who can empathize with the complexities of a disadvantaged community, lack of funding for technology, low parental involvement and neighborhood gangs that recruit children as early as fourth grade.
Në vitin 2010, kur hapa Mott Hall Bridges Academy, qëllimi ishte i thjeshtë: të hap një shkollë për të mbyllur një burg. Për disa, ky ishte një hap i guximshëm, sepse shkolla jonë gjendej në lagjen Brownsville të Brooklyn-it -- prej lagjeve më të dhunshme dhe të braktisura në gjithë qytetin e New York-ut. Si shumë shkolla të qytetit me shkallë të lartë të varfërisë, edhe ne hasim në shumë sfida, siç është të gjejmë mësues të cilët arrijnë t'i kuptojnë problemet e një shoqërie të privuar, mungesa e fondeve për teknologji, mos-interesimi i prindërve dhe bandat e lagjes që "punësojnë" fëmijë qysh nga klasa e katërt.
So here I was, the founding principal of a middle school that was a district public school, and I only had 45 kids to start. Thirty percent of them had special needs. Eighty-six percent of them were below grade level in English and in math. And 100 percent were living below the poverty level.
Dhe ja ku isha unë, drejtoreshë e një shkolle fillore të sektorit publik, me vetëm 45 fëmijë për t'ia filluar. 30% prej tyre ishin me nevoja të veçanta. 86% prej tyre ishin nën nivelin mesatar në Gjuhë Angleze dhe Matematikë. Dhe 100% jetonin në varfëri të skajshme.
If our children are not in our classrooms, how will they learn? And if they're not learning, where would they end up?
Nëse fëmijët tanë nuk janë nëpër klasa, si do mund të mësojnë? Dhe nëse nuk mësojnë, ku do të përfundonin?
It was evident when I would ask my 13-year-old, "Young man, where do you see yourself in five years?"
Kjo dukej qartë kur pyesja njërin nga 13 vjeçarët, "Djalosh, ku e sheh vetën pas pesë vitesh?"
And his response: "I don't know if I'm gonna live that long."
Dhe përgjigjia e tij: "Nuk e di nëse do jetoj aq gjatë."
Or to have a young woman say to me that she had a lifelong goal of working in a fast-food restaurant. To me, this was unacceptable. It was also evident that they had no idea that there was a landscape of opportunity that existed beyond their neighborhood.
Ose të më thotë një vajzë e re se ëndrra e jetës së saj ishte të punonte në restorant fast-food. Për mua kjo ishte e papranueshme. Gjithashtu ishte e dukshme që ata nuk ia kishin idenë fare për botën plot mundësi që ekzistonte përtej lagjes së tyre.
We call our students "scholars," because they're lifelong learners. And the skills that they learn today will prepare them for college and career readiness. I chose the royal colors of purple and black, because I want them to be reminded that they are descendants of greatness, and that through education, they are future engineers, scientists, entrepreneurs and even leaders who can and will take over this world. To date, we have had three graduating classes, at a 98 --
Ne i thërrasim studentët tanë "studiues," ngase ata janë nxënës të përjetshëm. Aftësitë që ata marrin këtu do t'ju shërbejnë për fakultet dhe përgatitje për karrierë. Zgjodha ngjyrat mbretërore vjollcën dhe të zezën, sepse dua t'ua kujtoj se ata janë pasardhës të së zgjuarës, dhe se përmes edukimit, ata do bëhen inxhiniera, shkencëtarë, ndërmarrës si dhe udhëheqës që do munden dhe do e marrin botën para. Deri më sot, kemi pasur tre klasa diplomimi, me 98% --
(Applause)
(Duartrokitje)
At a 98-percent graduation rate. This is nearly 200 children, who are now going to some of the most competitive high schools in New York City.
Dhe 98% të tyre janë diplomuar. Që i bie afërsisht 200 fëmijë, të cilët tani janë duke ndjekur mësimet në shkollat e mesme më të mira të New York-ut.
(Applause)
(Duartrokitje)
It was a cold day in January when my scholar, Vidal Chastanet, met Brandon Stanton, the founder of the popular blog "Humans of New York." Brandon shared the story of a young man from Brownsville who had witnessed violence firsthand, by witnessing a man being thrown off of a roof. Yet he can still be influenced by a principal who had opened up a school that believes in all children. Vidal embodies the story of so many of our underprivileged children who are struggling to survive, which is why we must make education a priority.
Ishte ditë e ftohtë janari kur studiuesi im, Vidal Chastanet, takoi Brandon Stanton, themeluesi i blogut të njohur "Humans of New York." Brandon shpërndau ngjarjen e një të riu nga Brownsville i cili qe dëshmitar direkt i një akti të dhunës, kur pa një njeri që e hodhën nga çatia. Megjithatë ai prapë se prapë është ndikuar nga drejtoresha e cila ka hapur një shkollë që beson te të gjithë fëmijët. Vidali është vetëm njëri prej shumë fëmijëve tanë nevojtare të cilët po mundohen të mbijetojnë, arsyeja për të cilën ne i kemi dhënë përparësi edukimit.
Brandon's post created a global sensation that touched the lives of millions. This resulted in 1.4 million dollars being raised for our scholars to attend field trips to colleges and universities, Summer STEAM programs, as well as college scholarships. You need to understand that when 200 young people from Brownsville visited Harvard, they now understood that a college of their choice was a real possibility. And the impossibilities that had been imposed upon them by a disadvantaged community were replaced by hope and purpose.
Postimi i Brandon bëri bujë në mbarë botën dhe preku zemrat e miliona njerëzve. Si rrjedhim, u dhuruan 1.4 milion dollarë që studiuesit tanë t'u bëjnë vizita kolegjeve dhe universiteteve, programeve verore STEAM (Shkencë, Teknologji, Inxhinieri, Art e Matematikë) si dhe për bursa shkollore. Ju duhet ta kuptoni që kur 200 fëmijë nga Brownsville vizituan Harvardin, ata e kuptuan se fakulteti i tyre i preferuar tanimë nuk ishte vetëm një ëndërr. Dhe pamundësitë që u ishin imponuar atyre nga një shoqëri e shkelur u zëvendësuan me shpresë dhe qëllim.
The revolution in education is happening in our schools, with adults who provide love, structure, support and knowledge. These are the things that inspire children. But it is not an easy task. And there are high demands within an education system that is not perfect.
Revolucioni në arsim është duke ndodhur në shkollat tona, me të rritur që ofrojnë dashuri, strukturë, mbështetje, dhe dijeni. Këto janë ato të cilat frymëzojnë fëmijët. Mirëpo kjo nuk është punë e lehtë. Dhe ka kërkesa të shumta në një sistem arsimor i cili nuk është i përsosur.
But I have a dynamic group of educators who collaborate as a team to determine what is the best curriculum. They take time beyond their school day, and come in on weekends and even use their own money to often provide resources when we do not have it. And as the principal, I have to inspect what I expect.
Por unë kam një grup mësuesish shumë energjik të cilët bashkepunojnë si një skuadër për ta bërë planin mësimor më të mirë. Kalojnë kohë edhe mbas orarit të shkollës, dhe vijnë gjatë fundjavës gjithashtu ndonjëherë duke shtuar para nga gjepat e tyre për të siguruar burime atëherë kur ne nuk i kemi. Dhe unë, si drejtoreshë, duhet të kontrolloj pritjet e mia.
So I show up in classes and I conduct observations to give feedback, because I want my teachers to be just as successful as the name Mott Hall Bridges Academy. And I give them access to me every single day, which is why they all have my personal cell number, including my scholars and those who graduated -- which is probably why I get phone calls and text messages at three o'clock in the morning.
Kështu, unë shfaqem nëpër klasa dhe i vëzhgoj ata që t'u jap mendimin tim, sepse dua që mësuesit të jenë të suksesshëm sa vetë emri "Mott Hall Bridges Academy". Dhe kontaktojmë çdo ditë, saqë të gjithëve u kam dhënë numrin personal të telefonit, përfshirë këtu edhe studentët dhe ata që janë diplomuar -- mbase për këtë ndonjëherë marr telefonata dhe mesazhe edhe në ora tre të mëngjesit.
(Laughter)
(Të qeshura)
But we are all connected to succeed, and good leaders do this. Tomorrow's future is sitting in our classrooms. And they are our responsibility. That means everyone in here, and those who are watching the screen. We must believe in their brilliance, and remind them by teaching them that there indeed is power in education.
Jemi kësisoj të lidhur për të arritur sukses, dhe udhëheqësit e mirë bëjnë këtë. E ardhmja jonë është ulur në klasat tona. Ata janë përgjegjësia jonë. Kam fjalën për të gjithë këtu, dhe për ata që po na ndjekin pëmes ekraneve. Ne duhet të besojmë në mendjen e tyre, dhe t'ua kujtojmë përmes mësimeve se me të vërtetë ka ende fuqi në arsim.
Thank you.
Ju falemnderit.
(Applause)
(Duartrokitje)