When I opened Mott Hall Bridges Academy in 2010, my goal was simple: open a school to close a prison. Now to some, this was an audacious goal, because our school is located in the Brownsville section of Brooklyn -- one of the most underserved and violent neighborhoods in all of New York City. Like many urban schools with high poverty rates, we face numerous challenges, like finding teachers who can empathize with the complexities of a disadvantaged community, lack of funding for technology, low parental involvement and neighborhood gangs that recruit children as early as fourth grade.
Toen ik Mott Hall Bridges Academy opende in 2010 had ik een simpel doel voor ogen: een school openen zodat we een gevangenis konden sluiten. Volgens sommigen was dit doel onbereikbaar. Onze school bevindt zich namelijk in de Brownsville-buurt in Brooklyn, één van de meest verwaarloosde en gewelddadige buurten in heel New York City. Net als veel stedelijke scholen met 'n hoge armoedegraad staan we voor talrijke uitdagingen, zoals het vinden van leerkrachten die de moeilijkheden invoelen van een benadeelde gemeenschap, zoals het gebrek aan subsidies voor technologie, lage ouderlijke betrokkenheid en buurtbendes die kinderen al rekruteren als ze nog maar negen jaar oud zijn.
So here I was, the founding principal of a middle school that was a district public school, and I only had 45 kids to start. Thirty percent of them had special needs. Eighty-six percent of them were below grade level in English and in math. And 100 percent were living below the poverty level.
Daar stond ik dan. Ik was de eerste directeur van een pas-opgerichte openbare middenschool. Ik had maar 45 kinderen in dat eerste jaar. Dertig procent van hen had bijzondere behoeften. Achtenzestig procent van hen scoorde zwak op Engels en wiskunde. Allemaal leefden ze onder de armoedegrens.
If our children are not in our classrooms, how will they learn? And if they're not learning, where would they end up?
Als onze kinderen niet aanwezig zijn op school, hoe kunnen ze dan leren? En als ze niet leren waar komen ze dan terecht?
It was evident when I would ask my 13-year-old, "Young man, where do you see yourself in five years?"
Het was duidelijk toen ik mijn 13-jarige zoon vroeg: "Jongeman, waar zie je jezelf in vijf jaar tijd?"
And his response: "I don't know if I'm gonna live that long."
Hij antwoordde: "Ik weet niet of ik zo lang zal leven."
Or to have a young woman say to me that she had a lifelong goal of working in a fast-food restaurant. To me, this was unacceptable. It was also evident that they had no idea that there was a landscape of opportunity that existed beyond their neighborhood.
Of toen een jonge vrouw mij vertelde dat haar levensambitie was om in een fastfoodrestaurant te werken. Dat was onaanvaardbaar voor mij. Het was ook duidelijk dat ze geen idee hadden van het hele gamma aan mogelijkheden die er te vinden waren buiten hun buurt.
We call our students "scholars," because they're lifelong learners. And the skills that they learn today will prepare them for college and career readiness. I chose the royal colors of purple and black, because I want them to be reminded that they are descendants of greatness, and that through education, they are future engineers, scientists, entrepreneurs and even leaders who can and will take over this world. To date, we have had three graduating classes, at a 98 --
We noemen onze studenten 'onderzoekers', want ze zullen hun hele leven leren. De vaardigheden die ze nu verwerven zullen hen voorbereiden op de universiteit en op 'n carrière. Ik koos voor de koninklijke kleuren, paars en zwart, omdat ik er hen wil aan herinneren dat ze tot grootse dingen in staat zijn. Dankzij onderwijs zijn zij de toekomstige ingenieurs, wetenschappers, ondernemers en zelfs leiders die deze wereld kunnen -- en zullen -- regeren. Tot op vandaag zijn er drie jaren afgestudeerd, aan een...
(Applause)
(Applaus)
At a 98-percent graduation rate. This is nearly 200 children, who are now going to some of the most competitive high schools in New York City.
...aan een slaagpercentage van 98 procent. Dat zijn bijna 200 kinderen die nu naar enkele van de beste secundaire scholen kunnen gaan in New York City.
(Applause)
(Applaus)
It was a cold day in January when my scholar, Vidal Chastanet, met Brandon Stanton, the founder of the popular blog "Humans of New York." Brandon shared the story of a young man from Brownsville who had witnessed violence firsthand, by witnessing a man being thrown off of a roof. Yet he can still be influenced by a principal who had opened up a school that believes in all children. Vidal embodies the story of so many of our underprivileged children who are struggling to survive, which is why we must make education a priority.
Op een koude dag in januari ontmoette één van onze onderzoekers, Vidal Chastanet, Brandon Stanton, de schrijver van de populaire blog 'Humans of New York'. Brandon vertelde het verhaal van een jongeman uit Brownsville die geweld met z'n eigen ogen had aanschouwd, toen hij zag hoe 'n man van een dak gegooid werd. En toch staat hij nog open voor een directeur die 'n school oprichtte die in alle kinderen gelooft. Vidal is de belichaming van zovele van onze kansarme kinderen die moeite hebben om te overleven. En daarom moeten we van onderwijs 'n prioriteit maken.
Brandon's post created a global sensation that touched the lives of millions. This resulted in 1.4 million dollars being raised for our scholars to attend field trips to colleges and universities, Summer STEAM programs, as well as college scholarships. You need to understand that when 200 young people from Brownsville visited Harvard, they now understood that a college of their choice was a real possibility. And the impossibilities that had been imposed upon them by a disadvantaged community were replaced by hope and purpose.
Brandons blog veroorzaakte een wereldwijde sensatie die miljoenen levens raakte. Hierdoor kon er 1,3 miljoen euro worden ingezameld waarmee onze onderzoekers hogescholen en universiteiten kunnen bezoeken, zomerprogramma's kunnen bijwonen, en studiebeurzen kunnen krijgen. Jullie moeten begrijpen dat toen die 200 jongeren van Brownsville Harvard bezochten ze tot de ontdekking kwamen dat de universiteit ook tot hun mogelijkheden behoorde. En de beperkingen die hen werden opgelegd door een benadeelde gemeenschap werden vervangen door hoop en 'n doel.
The revolution in education is happening in our schools, with adults who provide love, structure, support and knowledge. These are the things that inspire children. But it is not an easy task. And there are high demands within an education system that is not perfect.
De onderwijsrevolutie vindt plaats in onze scholen, met volwassenen die liefde bieden, structuur, ondersteuning en kennis. Dat zijn de dingen die een kind inspireren. Maar dat is niet gemakkelijk. Er worden hoge eisen gesteld binnen een onderwijssysteem dat niet perfect is.
But I have a dynamic group of educators who collaborate as a team to determine what is the best curriculum. They take time beyond their school day, and come in on weekends and even use their own money to often provide resources when we do not have it. And as the principal, I have to inspect what I expect.
Maar ik heb een dynamische groep leerkrachten die als team samenwerken om het beste leerplan uit te stippelen. Ze besteden er ook tijd aan buiten de schooluren. Ze werken op weekends en betalen het schoolmateriaal vaak uit eigen zak als het niet voorhanden is. Als directeur moet ik opletten of mijn verwachtingen worden nageleefd.
So I show up in classes and I conduct observations to give feedback, because I want my teachers to be just as successful as the name Mott Hall Bridges Academy. And I give them access to me every single day, which is why they all have my personal cell number, including my scholars and those who graduated -- which is probably why I get phone calls and text messages at three o'clock in the morning.
Dus kom ik vaak langs tijdens de les, observeer ik en geef ik feedback. Want ik wil dat mijn leerkrachten net zo succesvol zijn als het merk 'Mott Hall Bridges Academy'. Ze mogen me iedere dag aanspreken. Daarom heeft iedereen mijn persoonlijk gsm-nummer, ook de studenten en de afgestudeerden. Waarschijnlijk krijg ik daarom vaak telefoontjes en berichten om drie uur 's ochtends.
(Laughter)
(Gelach)
But we are all connected to succeed, and good leaders do this. Tomorrow's future is sitting in our classrooms. And they are our responsibility. That means everyone in here, and those who are watching the screen. We must believe in their brilliance, and remind them by teaching them that there indeed is power in education.
Maar we streven allemaal naar succes. Dat is wat goede leiders doen. De toekomst van morgen zit in onze klaslokalen. Zij zijn onze verantwoordelijkheid. Dat betekent iedereen hier, en zij die dit bekijken op hun scherm. We moeten geloven in hun gaven, en hen eraan herinneren door hen te leren dat er wel degelijk kracht schuilt in onderwijs.
Thank you.
Dank je wel.
(Applause)
(Applaus)