When I opened Mott Hall Bridges Academy in 2010, my goal was simple: open a school to close a prison. Now to some, this was an audacious goal, because our school is located in the Brownsville section of Brooklyn -- one of the most underserved and violent neighborhoods in all of New York City. Like many urban schools with high poverty rates, we face numerous challenges, like finding teachers who can empathize with the complexities of a disadvantaged community, lack of funding for technology, low parental involvement and neighborhood gangs that recruit children as early as fourth grade.
Da jeg åpnet Mott Hall Bridges Academy i 2010, var målet mitt enkelt: åpne en skole for å stenge et fengsel. For noen var dette et dristig mål, fordi vår skole ligger i Brownsville seksjonen av Brooklyn -- en av de mest underbetjente og voldelige nabolagene i hele New York City. Som mange urbane skoler med høyt fattigdoms nivå møter vi utallige utfordringer, som å finne lærere empatiske med kompleksiteten av et vanskeligstilt samfunn, mangel på finansiering for teknologi, lav foreldreinvolvering og gjenger i nabolaget som rekrutterer barn så tidlig som fjerde klasse.
So here I was, the founding principal of a middle school that was a district public school, and I only had 45 kids to start. Thirty percent of them had special needs. Eighty-six percent of them were below grade level in English and in math. And 100 percent were living below the poverty level.
Så her var jeg, grunnleggende rektor av en ungdomsskole som var en offentlig disktriksskole, og jeg hadde bare 45 barn som begynte. Tretti prosent hadde spesielle behov. Åttiseks prosent var under klassenivå i engelsk og matte. Og 100 prosent levde under fattigdomsgrensa.
If our children are not in our classrooms, how will they learn? And if they're not learning, where would they end up?
Hvis våre barn ikke er i våre klasserom, hvordan skal de lære? Og hvis de ikke lærer, hvor vil de ende opp?
It was evident when I would ask my 13-year-old, "Young man, where do you see yourself in five years?"
Det var tydelig når jeg spurte min 13-åring, "Unge mann, hvor ser du deg selv om fem år?"
And his response: "I don't know if I'm gonna live that long."
Og hans svar: "Jeg vet ikke om jeg lever så lenge."
Or to have a young woman say to me that she had a lifelong goal of working in a fast-food restaurant. To me, this was unacceptable. It was also evident that they had no idea that there was a landscape of opportunity that existed beyond their neighborhood.
Eller når en ung kvinne fortalte meg at hennes livslange mål var å jobbe i en hurtigmat-restaurant. For meg var dette uakseptabelt. Det var også tydelig at de ikke visste at det var et landskap av muligheter som eksisterte utenfor nabolaget deres.
We call our students "scholars," because they're lifelong learners. And the skills that they learn today will prepare them for college and career readiness. I chose the royal colors of purple and black, because I want them to be reminded that they are descendants of greatness, and that through education, they are future engineers, scientists, entrepreneurs and even leaders who can and will take over this world. To date, we have had three graduating classes, at a 98 --
Vi kaller våre studenter "lærde," fordi de er livslange lærere. Og de ferdighetene de lærer i dag vil forberede dem for høyskolen og for yrkeslivet. Jeg valgte de kongelige fargene lilla og svart, fordi jeg ville minne dem på at de er etterkommere av storhet, og at gjennom utdanning er de fremtidige ingeniører, forskere, gründere, til og med ledere som kan og vil ta over denne verden. Til nå har vi hatt tre uteksaminerte klasser, på en 98 --
(Applause)
(Applaus)
At a 98-percent graduation rate. This is nearly 200 children, who are now going to some of the most competitive high schools in New York City.
På et 98-prosent uteksamineringsnivå. Dette er nesten 200 barn, som nå går på noen av de mest konkurrerende videregående skolene i New York City.
(Applause)
(Applaus)
It was a cold day in January when my scholar, Vidal Chastanet, met Brandon Stanton, the founder of the popular blog "Humans of New York." Brandon shared the story of a young man from Brownsville who had witnessed violence firsthand, by witnessing a man being thrown off of a roof. Yet he can still be influenced by a principal who had opened up a school that believes in all children. Vidal embodies the story of so many of our underprivileged children who are struggling to survive, which is why we must make education a priority.
Det var en kald dag i januar når min lærd, Vidal Chastanet, møtte Brandon Stanton, grunnleggeren av den populære bloggen "Humans of New York." Brandon delte historien om en ung mann fra Brownsville som hadde sett vold på førstehånd, ved å se en mann bli kastet fra et tak. Men han kan fortsatt bli påvirket av en rektor som hadde åpnet en skole som tror på alle barn. Vidal representerer historien av så mange av våre underprivilegerte barn som strever for å overleve. Derfor må vi gjøre utdanning til en prioritet.
Brandon's post created a global sensation that touched the lives of millions. This resulted in 1.4 million dollars being raised for our scholars to attend field trips to colleges and universities, Summer STEAM programs, as well as college scholarships. You need to understand that when 200 young people from Brownsville visited Harvard, they now understood that a college of their choice was a real possibility. And the impossibilities that had been imposed upon them by a disadvantaged community were replaced by hope and purpose.
Brandons innlegg lagde en global sensasjon som rørte livene til millioner. Dette resulterte i 1,4 millioner dollar samlet inn for våre lærdes deltakelse på utflukter til høyskoler og universiteter, STEAM sommer-programmer samt høyskolestipend. Du må forstå at når 200 unge mennesker fra Brownsville besøkte Harvard, skjønte de at en høyskole av deres valg var en reell mulighet. Og umulighetene som hadde vært pålagt dem av et vanskeligstilt samfunn ble erstattet av håp og hensikt.
The revolution in education is happening in our schools, with adults who provide love, structure, support and knowledge. These are the things that inspire children. But it is not an easy task. And there are high demands within an education system that is not perfect.
Utdanningsrevolusjonen utfolder seg på våre skoler med voksne som gir kjærlighet, struktur, støtte og kunnskap. Det er disse tingene som inspirerer barn. Men det er ingen enkel oppgave. Og det er høye krav i et utdanningssystem som ikke er perfekt.
But I have a dynamic group of educators who collaborate as a team to determine what is the best curriculum. They take time beyond their school day, and come in on weekends and even use their own money to often provide resources when we do not have it. And as the principal, I have to inspect what I expect.
Men jeg har en dynamisk gruppe av lærere som samarbeider i et team for å fastslå det beste pensumet. De tar tid utenom skoledagen, og kommer inn på helgene og bruker til og med ofte sine egne penger til å bidra med ressurser når vi ikke har dem. Og som rektor, må jeg inspisere det jeg forventer.
So I show up in classes and I conduct observations to give feedback, because I want my teachers to be just as successful as the name Mott Hall Bridges Academy. And I give them access to me every single day, which is why they all have my personal cell number, including my scholars and those who graduated -- which is probably why I get phone calls and text messages at three o'clock in the morning.
Så jeg møter opp i klasser og gjennomfører observasjoner for å gi tilbakemeldinger, fordi jeg vil at mine lærere er like suksessfulle som navnet Mott Hall Bridges Academy. Og jeg gir dem tilgang til meg hver eneste dag, det er derfor de alle har mitt personlige mobilnummer, inkludert mine lærde og de som er uteksaminert. Det er nok derfor jeg får oppringninger og meldinger klokka tre på morgenen.
(Laughter)
(Latter)
But we are all connected to succeed, and good leaders do this. Tomorrow's future is sitting in our classrooms. And they are our responsibility. That means everyone in here, and those who are watching the screen. We must believe in their brilliance, and remind them by teaching them that there indeed is power in education.
Men vi er alle forbundet for å lykkes, og gode leder gjør dette. Morgendagens fremtid sitter i våre klasserom. Og de er vårt ansvar. Det betyr at alle her, og de som ser på skjermen. Vi må tro på deres talenter, og påminne dem ved å undervise dem at det sannelig er makt i utdanning.
Thank you.
Takk.
(Applause)
(Applaus)