When I opened Mott Hall Bridges Academy in 2010, my goal was simple: open a school to close a prison. Now to some, this was an audacious goal, because our school is located in the Brownsville section of Brooklyn -- one of the most underserved and violent neighborhoods in all of New York City. Like many urban schools with high poverty rates, we face numerous challenges, like finding teachers who can empathize with the complexities of a disadvantaged community, lack of funding for technology, low parental involvement and neighborhood gangs that recruit children as early as fourth grade.
Kai aš atidariau Mott Hall Birdges mokyklą 2010 metais, mano tikslas buvo paprastas: atidaryti mokyklą tam, kad būtų uždarytas kalėjimas. Kai kuriems, tai atrodė neįgyvendinamas noras, nes mūsų mokykla yra įsikūrusi Brownsville rajone, Brukline, vienoje vargingiausių ir pavojingiausių kaimynysčių visame Niujorko mieste. Kaip ir daugelis mokyklų, turinčių didelį skurstančių mokinių skaičių, mes susiduriame su daug sunkumų: sunku rasti mokytojus, kurie suprastų tokios nuskriaustos visuomenės problemas: mažas finansavimas technologijoms, žemas tėvų įsitraukimas ir kaimynystės gaujos, kurios verbuoja vaikus jau nuo ketvirtos klasės.
So here I was, the founding principal of a middle school that was a district public school, and I only had 45 kids to start. Thirty percent of them had special needs. Eighty-six percent of them were below grade level in English and in math. And 100 percent were living below the poverty level.
Ir štai buvau aš, steigėja vidurinės mokyklos, kuri buvo vienintelė valstybinė mokykla rajone ir joje tebuvo 45 vaikai. Trisdešimt procentų su specialiais poreikiais. Aštuoniasdešimt šeši procentai buvo nepasiruošę pirmai klasei tiek anglų kalboje, tiek matematikoje. Ir 100 procentų gyveno žemiau skurdo ribos.
If our children are not in our classrooms, how will they learn? And if they're not learning, where would they end up?
Jeigu mūsų vaikai nedalyvauja pamokose, kaip jie ką nors išmoks? Ir jeigu jie nesimoko, kur jie visi dėsis?
It was evident when I would ask my 13-year-old, "Young man, where do you see yourself in five years?"
Tai buvo pastebima, kai aš klausinėdavau trylikamečių: „Jaunuoli, kur tu matai save po penkerių metų?”
And his response: "I don't know if I'm gonna live that long."
Ir jis atsakydavo: „Aš nežinau, ar taip ilgai gyvensiu.”
Or to have a young woman say to me that she had a lifelong goal of working in a fast-food restaurant. To me, this was unacceptable. It was also evident that they had no idea that there was a landscape of opportunity that existed beyond their neighborhood.
Arba mergaitė man atsakydavo, kad jos gyvenimo tikslas dirbti greito maisto restorane. Man tai buvo nepriimtina. Taip pat buvo aišku, kad jie nežinojo, jog yra tiek daug galimybių, kurios egzistavo ne tik jų rajone.
We call our students "scholars," because they're lifelong learners. And the skills that they learn today will prepare them for college and career readiness. I chose the royal colors of purple and black, because I want them to be reminded that they are descendants of greatness, and that through education, they are future engineers, scientists, entrepreneurs and even leaders who can and will take over this world. To date, we have had three graduating classes, at a 98 --
Mes visi vadiname savo mokinius „mokslo žmonėmis”, nes jie mokosi visą gyvenimą. Ir tai, ką jie išmoksta šiandien, paruoš juos koledžui ir ateities karjerai. Aš renkuosi karališkas spalvas – violetinę ir juodą, nes noriu, kad jie prisimintų, jog jie yra didūs palikuonys ir kad su mokslo pagalba jie gali būti ateities inžinieriai, mokslininkai, verslininkai ir netgi lyderiai, kurie gali perimti dabartinį pasaulį. Šiuo metu mes turime tris paskutiniųjų metų klases, 98 procentai...
(Applause)
(Plojimai.)
At a 98-percent graduation rate. This is nearly 200 children, who are now going to some of the most competitive high schools in New York City.
98 procentai baigia mokyklą. Tai yra beveik 200 vaikų, kurie dabar tęs mokslus aukšto lygio gimnazijose Niujorko mieste.
(Applause)
(Plojimai.)
It was a cold day in January when my scholar, Vidal Chastanet, met Brandon Stanton, the founder of the popular blog "Humans of New York." Brandon shared the story of a young man from Brownsville who had witnessed violence firsthand, by witnessing a man being thrown off of a roof. Yet he can still be influenced by a principal who had opened up a school that believes in all children. Vidal embodies the story of so many of our underprivileged children who are struggling to survive, which is why we must make education a priority.
Tai buvo šalta sausio diena, kai mano mokinys Vidal Chastanet susitiko su Brandon Stanton, garsaus blogo „Niujorko Žmonės” įkūrėju. Brandon pasidalino jauno vaikino iš Braunsvilio istorija, kuris buvo smurto liudininku, matydamas žmogų, kurį kažkas nustūmė nuo stogo. Ir vis vien jam įtaką gali daryti direktorė, kuri atidarė mokyklą, kuri tiki vaikais. Vidal įkūnija tiek daug kitų neprivilegijuotų vaikų istorijų, kurie taip pat kovoja už būvį ir tai yra priežastis, kodėl švietimą turime laikyti savo prioritetu.
Brandon's post created a global sensation that touched the lives of millions. This resulted in 1.4 million dollars being raised for our scholars to attend field trips to colleges and universities, Summer STEAM programs, as well as college scholarships. You need to understand that when 200 young people from Brownsville visited Harvard, they now understood that a college of their choice was a real possibility. And the impossibilities that had been imposed upon them by a disadvantaged community were replaced by hope and purpose.
Brandon'o įrašas susilaukė pasaulinės sensacijos, kuri pakeitė milijonų gyvenimus. Viso to rezultatas: 1,4 milijono dolerių buvo paaukota tam, kad mūsų mokiniai galėtų lankytis kolegijose arba universitetuose, dalyvauti Vasaros STEAM programose, taip pat pretenduoti į stipendijas. Reikia suprasti, kad kai 200 jaunų žmonių iš Brownsville rajono aplankė Harvardą, jie patys pajautė, kad mokymasis jų svajonių koledže yra įmanomas. Ir tai, ką jie laikė neįmanomu, dėl savo kilmės ir savo prastos bendruomenės buvo pakeisti vilties ir tikslų.
The revolution in education is happening in our schools, with adults who provide love, structure, support and knowledge. These are the things that inspire children. But it is not an easy task. And there are high demands within an education system that is not perfect.
Švietimo revoliucija vyksta mūsų mokyklose, suaugusių dėka, kurie apgaubia meile, suformuoja, palaiko ir dalinasi žiniomis. Tai yra dalykai, kurie įkvepia vaikus. Bet tai nėra lengva užduotis. Ir čia yra aukšti reikalavimai kartu su sistema, kuri nėra tobula.
But I have a dynamic group of educators who collaborate as a team to determine what is the best curriculum. They take time beyond their school day, and come in on weekends and even use their own money to often provide resources when we do not have it. And as the principal, I have to inspect what I expect.
Bet aš turiu energingą pedagogų grupę, kurie dirba kaip komanda, kad sukurtų, geriausią mokymo programą. Jie skiria laiko ne tik darbo dienomis, jie aukoja savaitgalius ir netgi skiria savo pinigų tam, kad atsirastų resursai, kurių kartais mes neturime. Ir kaip direktorė, aš turiu tikrinti, ko tikiuosi.
So I show up in classes and I conduct observations to give feedback, because I want my teachers to be just as successful as the name Mott Hall Bridges Academy. And I give them access to me every single day, which is why they all have my personal cell number, including my scholars and those who graduated -- which is probably why I get phone calls and text messages at three o'clock in the morning.
Aš pasirodau klasėse ir pasakau pastabas, pateikdama atsiliepimus, nes aš noriu, kad mano mokytojai būtų tokie pat sėkmingi, kaip Mott Hall Bridges akademijos vardas. Ir aš suteikiu galimybę susisiekti su manimi kiekvieną dieną, štai kodėl jie visi turi mano asmeninį telefono numerį, įskaitant ir mano mokinius ir tuos, kurie jau baigė mokyklą, turbūt todėl man skambina ir rašo žinutes trečią valandą nakties.
(Laughter)
(Juokas.)
But we are all connected to succeed, and good leaders do this. Tomorrow's future is sitting in our classrooms. And they are our responsibility. That means everyone in here, and those who are watching the screen. We must believe in their brilliance, and remind them by teaching them that there indeed is power in education.
Bet mus visus jungia noras pasisekti, ir geri lyderiai tą daro. Rytojaus ateitis sėdi mokyklos kabinetuose. Ir jie yra mūsų atsakomybė. Visų čia sėdinčių ir visų, kurie dabar žiūri į ekraną. Mes turime tikėti jų sumanumu ir priminti jiems juos mokydami, kad jie yra mūsų švietimo galia.
Thank you.
Ačiū.
(Applause)
(Plojimai.)