When I opened Mott Hall Bridges Academy in 2010, my goal was simple: open a school to close a prison. Now to some, this was an audacious goal, because our school is located in the Brownsville section of Brooklyn -- one of the most underserved and violent neighborhoods in all of New York City. Like many urban schools with high poverty rates, we face numerous challenges, like finding teachers who can empathize with the complexities of a disadvantaged community, lack of funding for technology, low parental involvement and neighborhood gangs that recruit children as early as fourth grade.
Мотт Холл Бриджес академиясын 2010 жылы ашқанда мақсатым қарапайым болатын: түрмені жабу үшін – мектеп ашу. Біреулерге бұл батыл шешім болып көрінді, себебі мектебіміз Бруклиннің Браунсвилл ауданында орналасқан. Ал ол – Нью-Йорк қаласының ең қауіпті аудандарының бірі. Көптеген қалалық нашар мектептерге тән проблемалар бізде де бар: ол назардан тыс қалып қойған адамдарға түсіністікпен қарайтын мұғалімдерді табу, сондай-ақ технология үшін қаржыландырудың жетіспеушілігі, ата-аналардың балаларына енжар қарауы, аудандық бандалардың балаларды 4-сыныптан бастап өздеріне тартуы сияқты мәселелер.
So here I was, the founding principal of a middle school that was a district public school, and I only had 45 kids to start. Thirty percent of them had special needs. Eighty-six percent of them were below grade level in English and in math. And 100 percent were living below the poverty level.
Осылайша, мен аудандық орта мектептің негізін қаладым және бастапқыда онда тек 45 бала ғана болатын. Олардың 30%-ы ерекше қажеттіліктері бар балалар еді. Ағылшын мен математикадан олардың 86%-ның үлгерімі төмен болды және олардың 100%-ның өмір сүру деңгейі төмен болды.
If our children are not in our classrooms, how will they learn? And if they're not learning, where would they end up?
Егер балалар біздің мектепте оқымаса, олар қалайша білім алмақ? Ал егер білім алмаса, олар немен айналысады?
It was evident when I would ask my 13-year-old, "Young man, where do you see yourself in five years?"
Сұрақтың жауабын білсем де, 13 жасар оқушымнан "Балам, сен өзіңді алдағы бесжылдықта қалай елестетесің?" - деп сұрадым.
And his response: "I don't know if I'm gonna live that long."
Ол: "Мен осыншама ұзақ өмір сүре аламын ба, білмеймін", - деді.
Or to have a young woman say to me that she had a lifelong goal of working in a fast-food restaurant. To me, this was unacceptable. It was also evident that they had no idea that there was a landscape of opportunity that existed beyond their neighborhood.
Немесе бір жас әйелдің айтуынша, тез тамақтанатын дәмханалардың бірінде жұмыс істеу – оның өмірлік мақсаты еді. Маған бұл біртүрлі көрінді. Бұл жауаптар олардың өз аудандарынан тыс басқа өмірдің бар екендігін білмейтіндерін көрсетеді.
We call our students "scholars," because they're lifelong learners. And the skills that they learn today will prepare them for college and career readiness. I chose the royal colors of purple and black, because I want them to be reminded that they are descendants of greatness, and that through education, they are future engineers, scientists, entrepreneurs and even leaders who can and will take over this world. To date, we have had three graduating classes, at a 98 --
Оқушыларымызды "ғалымдар" деп атаймыз, өйткені олар – үздіксіз білім алушылар. Олар меңгеріп жатқан дағдылар ЖОО-ға түсуге және кәсіби даярлықтарын жетілдіруге қажет. Мен күлгін және қара түстерді таңдадым, өйткені бұл түстер арқылы олардың ұлы елдің ұрпағы екендіктерін және осы алған білімдері арқылы болашақ инженер, ғалым, жеке кәсіпкер, тіпті әлемді басқара алатын көшбасшы бола алатындықтарын түсінгендерін қалаймын. Бүгінге дейін үш бітіруші сынып дайындадық. Ондағы оқушылардың 98%-ы
(Applause)
(Қол шапалақтау)
At a 98-percent graduation rate. This is nearly 200 children, who are now going to some of the most competitive high schools in New York City.
98%-ы оқуларын сәтті аяқтады. Бұл шамамен алғанда 200 оқушы, олар қазір Нью-Йорктің беделді орта мектептерінде білім алып жатыр.
(Applause)
(Қол шапалақтау)
It was a cold day in January when my scholar, Vidal Chastanet, met Brandon Stanton, the founder of the popular blog "Humans of New York." Brandon shared the story of a young man from Brownsville who had witnessed violence firsthand, by witnessing a man being thrown off of a roof. Yet he can still be influenced by a principal who had opened up a school that believes in all children. Vidal embodies the story of so many of our underprivileged children who are struggling to survive, which is why we must make education a priority.
Қаңтардың салқын күндерінің бірінде жас ғалымым Вайдал Шастанет "Нью-Йорк халқы" атты танымал блог негізін қалаушысы Брэндонды кездестірді. Брэндон шатырдан құлаған адамға қатысты жасалған зорлықтың куәгері болған брунсвильдік жас жігіттің оқиғасымен бөлісті. Сондай-ақ ол мектеп ашып, барлық балаларға сенім артқан мектеп директорының әсеріне түсуі де мүмкін. Вайдалдың оқиғасы тұрмысы нашар, бірақ өмірге деген құлшынысы зор балалардың жағдайын көрсетеді сондықтан білім беруді басым бағытқа айналдыруымыз керек.
Brandon's post created a global sensation that touched the lives of millions. This resulted in 1.4 million dollars being raised for our scholars to attend field trips to colleges and universities, Summer STEAM programs, as well as college scholarships. You need to understand that when 200 young people from Brownsville visited Harvard, they now understood that a college of their choice was a real possibility. And the impossibilities that had been imposed upon them by a disadvantaged community were replaced by hope and purpose.
Брэндонның жазбалары миллиондаған адамды дүрліктірген оқиғаны көрсетті. Жазба жарияланғаннан кейін жиналған 1,4 млн. доллар оқушыларымызды түрлі колледждер мен университеттердегі топтық экскурсияларға, STEAM бағдарламаларына қатыстыруымызға және грант алуға мүмкіндік берді. Түсінулеріңіз қажет Браунсвиллден 200 оқушы Гарвардқа барғанда, олар болашақ колледж таңдауының нағыз мүмкіндік екендігін түсінді. Әрі бақытсыздыққа ұшыраған қоғамды үміт қоғамына айналдырдық.
The revolution in education is happening in our schools, with adults who provide love, structure, support and knowledge. These are the things that inspire children. But it is not an easy task. And there are high demands within an education system that is not perfect.
Біздің мектепте білім революциясы болып жатыр, ол махаббат, құрылым, қолдау және біліммен қамтамасыз ететін ересек адамдардың көмегімен болса керек. Бұл балаға шабыт береді. Алайда бұл оңай нәрсе емес. Білім беру жүйесінде жоғары талаптар бар
But I have a dynamic group of educators who collaborate as a team to determine what is the best curriculum. They take time beyond their school day, and come in on weekends and even use their own money to often provide resources when we do not have it. And as the principal, I have to inspect what I expect.
және олар мінсіз емес. Оған қарамастан, менің тәжірибелі ұстаздарым бар олар топтасып қызмет етіп, үздік оқу жоспарын анықтайды. Жұмыстан тыс уақыт таңдап, мектепке демалыс кездерінде келеді тіпті ақшасын бізде жоқ ресурстарға шамадан тыс жұмсап кетеді. Басшы ретінде,
So I show up in classes and I conduct observations to give feedback, because I want my teachers to be just as successful as the name Mott Hall Bridges Academy. And I give them access to me every single day, which is why they all have my personal cell number, including my scholars and those who graduated -- which is probably why I get phone calls and text messages at three o'clock in the morning.
олардан не күтетінімді тексеремін. Сондықтан мен сабақтарға қатысып кері байланыс беру үшін бақылаймын, өйткені мен ұстаздарымның Мотт Холл Академия секілді болғанын қалаймын. Оларда мені күнделікті көру мүмкіндігі бар сондықтан да олардың бәрінде, менің жас ғалымдарым мен бітірген оқушыларыммен қоса жеке нөмірім бар, түнгі 3-те телефон шырылдап хатт алып тұрамын.
(Laughter)
(Күлкі)
But we are all connected to succeed, and good leaders do this. Tomorrow's future is sitting in our classrooms. And they are our responsibility. That means everyone in here, and those who are watching the screen. We must believe in their brilliance, and remind them by teaching them that there indeed is power in education.
Бірақ бәрімізді жетістік жетелейді және мұны жасайтын жақсы көшбасшылар. Келешегіміздің болашағы сыныбымызда отыр. Олар біздің жауапкершілігіміз, міндетіміз. Бұл осы жерде отырғандардың бәріне және бізді көретін көрермендерге қатысты. Біз олардың дарынына сенуіміз керек және оларға білім саласында расында да күш-қуат бар екендігін түсіндіре отырып, еске салып отырыңыздар.
Thank you.
Рахмет.
(Applause)
(Қол шапалақтау)