Pat Mitchell: You have brought us images from the Yemen Times. And take us through those, and introduce us to another Yemen.
Pat Mitchell: Je hebt beelden voor ons meegenomen van de Yemen Times. Neem ons mee door deze beelden en stel ons voor aan een ander Jemen.
Nadia Al-Sakkaf: Well, I'm glad to be here. And I would like to share with you all some of the pictures that are happening today in Yemen. This picture shows a revolution started by women, and it shows women and men leading a mixed protest. The other picture is the popularity of the real need for change. So many people are there. The intensity of the upspring. This picture shows that the revolution has allowed opportunities for training, for education. These women are learning about first aid and their rights according to the constitution.
Nadia Al-Sakkaf: Ik ben blij om hier te zijn. Ik zou graag met jullie allemaal een paar foto's delen van wat vandaag gebeurt in Jemen. Deze foto laat een revolutie zien begonnen door vrouwen. Ze laat vrouwen en mannen zien die een gemengd protest leiden. De andere foto is de populariteit van de echte behoefte aan verandering. Zo veel mensen zijn aanwezig. De intensiteit van de opstand. Deze foto laat zien dat de revolutie mogelijkheden heeft geboden voor training, voor onderwijs. Deze vrouwen leren over eerste hulp en hun rechten volgens de grondwet.
I love this picture. I just wanted to show that over 60 percent of the Yemeni population are 15 years and below. And they were excluded from decision-making, and now they are in the forefront of the news, raising the flag. English -- you will see, this is jeans and tights, and an English expression -- the ability to share with the world what is going on in our own country. And expression also, it has brought talents. Yemenis are using cartoons and art, paintings, comics, to tell the world and each other about what's going on.
Deze foto vind ik geweldig. Ik wilde gewoon laten zien dat meer dan 60 procent van de Jemenitische bevolking 15 jaar en jonger is. Zij werden uitgesloten van besluitvorming en nu staan ze in het middelpunt van het nieuws, en planten de vlag. Engels -- zoals je ziet, is dit een spijkerbroek en panty's en een Engelse uitdrukking -- het vermogen om met de wereld te delen wat er gebeurt in ons eigen land. Expressie heeft ook talenten met zich meegebracht. Jemenieten gebruiken spotprenten en kunst, schilderijen, stripverhalen, om zo de wereld en elkaar te vertellen wat er gaande is.
Obviously, there's always the dark side of it. And this is just one of the less-gruesome pictures of the revolution and the cost that we have to pay. The solidarity of millions of Yemenis across the country just demanding the one thing. And finally, lots of people are saying that Yemen's revolution is going to break the country. Is it going to be so many different countries? Is it going to be another Somalia? But we want to tell the world that, no, under the one flag, we'll still remain as Yemeni people.
Er zit natuurlijk altijd een duistere zijde aan vast. Dit is maar een van de minder gruwelijke foto's van de revolutie en de prijs die we moeten betalen. De solidariteit van miljoenen Jemenieten over het land die maar één ding eisen. Tenslotte zeggen veel mensen dat Jemens revolutie het land zal opbreken. Zullen er vele verschillende landen ontstaan? Zal het een tweede Somalië worden? Maar wij willen de wereld zeggen: nee, we zullen Jemenieten blijven, onder één vlag.
PM: Thank you for those images, Nadia. And they do, in many ways, tell a different story than the story of Yemen, the one that is often in the news. And yet, you yourself defy all those characterizations. So let's talk about the personal story for a moment. Your father is murdered. The Yemen Times already has a strong reputation in Yemen as an independent English language newspaper. How did you then make the decision and assume the responsibilities of running a newspaper, especially in such times of conflict?
PM: Bedankt voor die beelden, Nadia. Ze vertellen, op zo veel verschillende manieren, een ander verhaal dan het verhaal van Jemen zoals dat vaak in het nieuws te zien is. Toch ontkracht jij zelf al die karakteriseringen. Dus laten we even over het persoonlijke verhaal praten. Je vader is vermoord. De Yemen Times heeft al een sterke reputatie in Jemen als een onafhankelijke Engelstalige krant. Hoe komt het dat je de beslissing neemt en de verantwoordelijkheden overneemt van het leiden van een krant, juist in zo'n conflictsituatie?
NA: Well, let me first warn you that I'm not the traditional Yemeni girl. I've guessed you've already noticed this by now. (Laughter) In Yemen, most women are veiled and they are sitting behind doors and not very much part of the public life. But there's so much potential. I wish I could show you my Yemen. I wish you could see Yemen through my eyes. Then you would know that there's so much to it. And I was privileged because I was born into a family, my father would always encourage the boys and the girls. He would say we are equal. And he was such an extraordinary man. And even my mother -- I owe it to my family. A story: I studied in India. And in my third year, I started becoming confused because I was Yemeni, but I was also mixing up with a lot of my friends in college. And I went back home and I said, "Daddy, I don't know who I am. I'm not a Yemeni; I'm not an Indian." And he said, "You are the bridge." And that is something I will keep in my heart forever. So since then I've been the bridge, and a lot of people have walked over me.
NA: Goed, laat ik je eerst waarschuwen dat ik niet het typische Jemenitische meisje ben. Ik denk dat je dat zo onderhand wel gemerkt hebt. (Gelach) In Jemen gaan de meeste vrouwen gesluierd en zitten ze thuis en nemen ze niet echt deel aan het openbare leven. Maar er is zo veel potentieel. Kon ik jullie maar mijn Jemen laten zien. Konden jullie maar Jemen door mijn ogen bekijken. Dan zouden jullie weten dat er zo veel bij komt kijken. Ik was bevoorrecht omdat ik geboren was in een familie waar mijn vader altijd de jongens en de meisjes aanmoedigde. Hij zei dat we gelijkwaardig zijn. Hij was een uitzonderlijke man. Zelfs mijn moeder -- dat ben ik mijn familie verschuldigd -- een verhaal. Ik heb in India gestudeerd. In mijn derde jaar raakte ik in de war omdat ik Jemenitisch was, maar ik ging ook om met veel vrienden aan de universiteit. Ik kwam terug en zei, ''Papa, ik weet niet wie ik ben. Ik ben niet Jemenitisch, ik ben niet Indiaas.'' Hij zei: ''Je bent de brug.'' Dat is iets wat ik voor altijd zal koesteren. Sindsdien ben ik de brug, en veel mensen zijn over me heen gelopen.
PM: I don't think so. (Laughter)
PM: Dat denk ik niet.
NA: But it just helps tell that some people are change agents in the society. And when I became editor-in-chief after my brother actually -- my father passed away in 1999, and then my brother until 2005 -- and everybody was betting that I will not be able to do it. "What's this young girl coming in and showing off because it's her family business," or something. It was very hard at first. I didn't want to clash with people. But with all due respect to all the men, and the older men especially, they did not want me around. It was very hard, you know, to impose my authority. But a woman's got to do what a woman's got to do.
NA: Maar het helpt me om te vertellen dat sommige mensen tot verandering kunnen aanzetten in de samenleving. Toen werd ik de hoofdredacteur na mijn broer, trouwens -- mijn vader is overleden in 1999, en toen mijn broer tot 2005 -- en iedereen dacht dat ik het niet kon doen. ''Wat denk dit jonge meisje wel niet, dat zomaar binnenkomt en opschept omdat het haar familiezaak is,'' of iets dergelijks. In het begin was het heel moeilijk. Ik wilde niet botsen met mensen. Maar met alle respect voor de mannen, en vooral de oudere mannen, ze wilden me daar niet hebben. Het was heel moeilijk, weet je, om mijn gezag op te leggen. Maar een vrouw moet doen wat een vrouw moet doen.
(Applause)
(Applaus)
And in the first year, I had to fire half of the men. (Laughter) (Applause) Brought in more women. Brought in younger men. And we have a more gender-balanced newsroom today. The other thing is that it's about professionalism. It's about proving who you are and what you can do. And I don't know if I'm going to be boasting now, but in 2006 alone, we won three international awards. One of them is the IPI Free Media Pioneer Award. So that was the answer to all the Yemeni people. And I want to score a point here, because my husband is in the room over there. If you could please stand up, [unclear]. He has been very supportive of me.
In het eerste jaar moest ik de helft van de mannen ontslaan. (Gelach) (Applaus) Ik heb meer vrouwen binnengehaald. Ik heb jongere mannen binnengehaald. En nu hebben we een meer gebalanceerde redactie wat betreft geslacht. Het gaat ook om professionalisme. Het gaat om het aantonen van wie je bent en wat je kunt doen. Ik weet niet of ik nu opschep, maar alleen al in 2006 hebben we drie internationale prijzen gewonnen. Eén van die prijzen is de IPI Free Media Pioneer Award. Dat was dus het antwoord naar alle Jemenieten. Ik wil hier iets onderstrepen, omdat mijn man daar in de zaal zit. Zou je op kunnen staan, [onduidelijk]. Hij steunt me door dik en dun.
(Applause)
(Applaus)
PM: And we should point out that he works with you as well at the paper. But in assuming this responsibility and going about it as you have, you have become a bridge between an older and traditional society and the one that you are now creating at the paper. And so along with changing who worked there, you must have come up against another positioning that we always run into, in particular with women, and it has to do with outside image, dress, the veiled woman. So how have you dealt with this on a personal level as well as the women who worked for you?
PM: We zouden erop moeten wijzen dat hij samen met jou bij de krant werkt. Maar door deze verantwoordelijkheid over te nemen en het aan te pakken zoals jij doet, ben je een brug geworden tussen een oudere en traditionele samenleving en de samenleving die je nu creëert bij de krant. Door het veranderen van de werknemers ben je waarschijnlijk een andere positionering tegengekomen waar we altijd tegenaan lopen, in het bijzonder met vrouwen. Die heeft te maken met het imago aan de buitenkant, de jurk, de gesluierde vrouw. Dus hoe ben je hiermee omgegaan op persoonlijk niveau net zoals de vrouwen die voor je werkten?
NA: As you know, the image of a lot of Yemeni women is a lot of black and covered, veiled women. And this is true. And a lot of it is because women are not able, are not free, to show their face to their self. It's a lot of traditional imposing coming by authority figures such as the men, the grandparents and so on. And it's economic empowerment and the ability for a woman to say, "I am as much contributing to this family, or more, than you are." And the more empowered the women become, the more they are able to remove the veil, for example, or to drive their own car or to have a job or to be able to travel.
NA: Zoals je weet bestaat het imago van veel Jemenitische vrouwen uit veel zwart en bedekte, gesluierde vrouwen. Dit is waar. Dat komt grotendeels omdat vrouwen niet in staat zijn, niet vrij zijn om hun gezicht aan zichzelf te laten zien. Veel hiervan is traditionele machtsoplegging door autoriteitsfiguren zoals de mannen, de grootouders, enzovoorts. De economische zelfverwezenlijking en het vermogen voor een vrouw om te zeggen: ''Ik draag net zoveel bij aan deze familie, of meer, dan jij.'' Hoe beter vrouwen zich staande kunnen houden, des te meer zijn ze in staat de sluier weg te halen, bijvoorbeeld, of in hun eigen auto te rijden of een baan te hebben of te kunnen reizen.
So the other face of Yemen is actually one that lies behind the veil, and it's economic empowerment mostly that allows the woman to just uncover it. And I have done this throughout my work. I've tried to encourage young girls. We started with, you can take it off in the office. And then after that, you can take it off on assignments. Because I didn't believe a journalist can be a journalist with -- how can you talk to people if you have your face covered? -- and so on; it's just a movement.
Dus een ander gezicht van Jemen is er eigenlijk eentje dat zich achter de sluiers bevindt. Het is vooral de economische zelfverwezenlijking die de vrouw toestaat om het weg te halen. Ik heb dit in mijn werk gedaan. Ik heb geprobeerd jonge meisjes aan te moedigen. We begonnen met, je kunt hem afdoen op de werkplaats. Daarna, je kunt hem afdoen bij taken. Omdat ik niet geloofde dat een journalist een journalist kan zijn met -- hoe kun je met mensen praten als je gezicht bedekt is? -- enzovoorts; het is enkel voortgang.
And I am a role model in Yemen. A lot of people look up to me. A lot of young girls look up to me. And I need to prove to them that, yes, you can still be married, you can still be a mother, and you can still be respected within the society, but at the same time, that doesn't mean you [should] just be one of the crowd. You can be yourself and have your face.
Ik ben een rolmodel in Jemen. Veel mensen kijken naar me op. Veel jonge meisjes kijken naar me op. Ik moest ze bewijzen dat je inderdaad kunt getrouwd zijn, je kunt een moeder zijn en je kunt gerespecteerd worden binnen de samenleving, maar tegelijkertijd betekent dat niet dat je een deel van menigte moet zijn. Je kunt jezelf zijn en een gezicht hebben.
PM: But by putting yourself personally out there -- both projecting a different image of Yemeni women, but also what you have made possible for the women who work at the paper -- has this put you in personal danger?
PM: Maar door jezelf zo op de voorgrond te zetten -- door een ander imago te laten zien van Jemenitische vrouwen, maar ook door wat je mogelijk hebt gemaakt voor de vrouwen die bij de krant werken -- heeft dit jou in persoonlijk gevaar gebracht?
NA: Well the Yemen Times, across 20 years, has been through so much. We've suffered prosecution; the paper was closed down more than three times. It's an independent newspaper, but tell that to the people in charge. They think that if there's anything against them, then we are being an opposition newspaper. And very, very difficult times. Some of my reporters were arrested. We had some court cases. My father was assassinated. Today, we are in a much better situation. We've created the credibility. And in times of revolution or change like today, it is very important for independent media to have a voice. It's very important for you to go to YemenTimes.com, and it's very important to listen to our voice.
NA: De Yemen Times heeft heel veel meegemaakt in 20 jaar. We zijn vervolgd; de krant werd meer dan drie keer stopgezet. Het is een onafhankelijke krant, maar vertel dat maar aan de mensen die de leiding hebben. Ze denken dat we een oppositiekrant zijn als er iets in staat dat tegen hen is. Dat zijn zeer moeilijke tijden. Een paar verslaggevers werden opgepakt. We hebben een paar rechtszaken gehad. Mijn vader werd vermoord. Vandaag de dag staan we er veel beter voor. We hebben geloofwaardigheid verworven. In tijden van revolutie of verandering, zoals nu, is het heel belangrijk dat onafhankelijke media een stem hebben. Het is heel belangrijk dat je naar YemenTimes.com gaat en het is heel belangrijk dat je naar onze stem luistert.
And this is probably something I'm going to share with you in Western media probably -- and how there's a lot of stereotypes -- thinking of Yemen in one single frame: this is what Yemen is all about. And that's not fair. It's not fair for me; it's not fair for my country. A lot of reporters come to Yemen and they want to write a story on Al-Qaeda or terrorism. And I just wanted to share with you: there's one reporter that came. He wanted to do a documentary on what his editors wanted. And he ended up writing about a story that even surprised me -- hip hop -- that there are young Yemeni men who express themselves through dancing and puchu puchu. (Laughter) That thing. (PM: Rap. Break dancing.) Yeah, break dancing. I'm not so old. I'm just not in touch.
Dat is waarschijnlijk iets dat ik met jullie ga delen in westerse media waarschijnlijk -- er zijn veel stereotypes -- die aan Jemen denken in één hokje: dat is waar het om draait in Jemen. En dat is niet eerlijk. Dat is voor mij niet eerlijk en het is voor mijn land niet eerlijk. Veel verslaggevers komen naar Jemen toe en willen dan een reportage schrijven over Al-Qaeda of terrorisme. Ik wilde gewoon iets met jullie delen: Ooit kwam er een verslaggever langs. Hij wilde een documentaire maken over iets wat zijn uitgever wilde. Uiteindelijk schreef hij een verhaal dat zelfs mij verraste -- over hip hop -- dat er jonge Jemenitische mannen zijn die zichzelf uitdrukken door te dansen en puchu puchu te doen. (Gelach) Dinges. (PM: Rap. Break dance.) Ja, break dance. Zo oud ben ik niet, hoor. Ik ben gewoon niet op de hoogte.
(Laughter)
(Gelach)
(Applause)
(Applaus)
PM: Yes, you are. Actually, that's a documentary that's available online; the video's online.
PM: Dat ben je wel. Dat is trouwens een documentaire die men online kan bekijken.
NA: ShaketheDust.org.
NA: ShaketheDust.org.
PM: "Shake the Dust." (NA: "Shake the Dust.")
PM: ''Shake the Dust.'' (NA: ''Shake the Dust.'')
PM: ShaketheDust.org. And it definitely does give a different image of Yemen. You spoke about the responsibility of the press. And certainly, when we look at the ways in which we have separated ourselves from others and we've created fear and danger, often from lack of knowledge, lack of real understanding, how do you see the way that the Western press in particular is covering this and all other stories out of the region, but in particular, in your country?
PM: ShaketheDust.org. Het laat in elk geval een andere kant van Jemen zien. Je had het net over de persverantwoordelijkheid. Zeker, als je kijkt naar de manieren waarop we ons afgescheiden hebben van anderen en angst gecreëerd hebben en gevaar, vaak door het gebrek aan kennis, het gebrek aan begrip, hoe bekijk je dan de manier waarop vooral de westerse pers reportages maakt over Jemen en andere verhalen in de regio, maar in het bijzonder in jouw land?
NA: Well there is a saying that says, "You fear what you don't know, and you hate what you fear." So it's about the lack of research, basically. It's almost, "Do your homework," -- some involvement. And you cannot do parachute reporting -- just jump into a country for two days and think that you've done your homework and a story. So I wish that the world would know my Yemen, my country, my people. I am an example, and there are others like me. We may not be that many, but if we are promoted as a good, positive example, there will be others -- men and women -- who can eventually bridge the gap -- again, coming to the bridge -- between Yemen and the world and telling first about recognition and then about communication and compassion.
NA: Nou, er is een gezegde dat als volgt gaat: ''Je vreest wat je niet kent, en je haat wat je vreest.'' Dus eigenlijk gaat het om het gebrek aan onderzoek. Het is bijna alsof we ''huiswerk'' moeten doen, en betrokken zijn. Je kunt niet zomaar overhaaste reportages maken -- gewoon voor een paar dagen in een land zijn en denken dat je je huiswerk hebt gedaan en een verhaal hebt. Kende de wereld mijn Jemen maar, mijn land en mijn volk. Ik ben een voorbeeld, er zijn anderen zoals ik. We zijn misschien niet met velen, maar als we vooruitgeschoven worden als een goed, positief voorbeeld, dan zullen er anderen volgen -- mannen en vrouwen -- die uiteindelijk het gat kunnen overbruggen -- ik kom weer terug op de brug -- tussen Jemen en de wereld en die eerst praten over erkenning en dan over communicatie en mededogen.
I think Yemen is going to be in a very bad situation in the next two or three years. It's natural. But after the two years, which is a price we are willing to pay, we are going to stand up again on our feet, but in the new Yemen with a younger and more empowered people -- democratic.
Ik denk dat Jemen zich in een zeer slechte situatie zal bevinden de komende twee of drie jaar. Dat is normaal. Maar na twee jaar - dat is de prijs die we bereid zijn te betalen - gaan we weer op onze voeten staan, maar in het nieuwe Jemen met een jonger en krachtiger bevolking -- democratisch.
(Applause)
(Applaus)
PM: Nadia, I think you've just given us a very different view of Yemen. And certainly you yourself and what you do have given us a view of the future that we will embrace and be grateful for. And the very best of luck to you. YemenTimes.com.
PM: Nadia, ik denk dat je ons zojuist een heel ander beeld van Jemen hebt gegeven. Jijzelf en het werk dat je doet hebben ons een kijkje in de toekomst gegeven die we zullen omarmen en waar we dankbaar voor zullen zijn. Ik wens je heel veel succes toe. YemenTimes.com
NA: On Twitter also.
NA: We zijn ook op Twitter te vinden.
PM: So you are plugged in.
PM: Je bent dus aangesloten.
(Applause)
(Applaus)