Σας ευχαριστώ που βάλατε αυτές τις φωτογραφίες των συναδέλφων μου εδώ. (Γέλια) Θα μιλήσουμε για αυτούς. Θα προσπαθήσω να κάνω ένα πείραμα. Κανονικά δεν κάνω πειράματα. Είμαι θεωρητικός. Αλλά θέλω να δω τι θα συμβεί αν πατήσω αυτό το κουμπί. Σίγουρα. Εντάξει. Κάποτε δούλευα σε αυτό το πεδίο της σωματιδιακής φυσικής. Τι συμβαίνει στην ύλη αν την κόψετε πολύ ψιλά; Από τι αποτελείται; Και οι νόμοι αυτών των σωματιδίων ισχύουν σε όλο το Σύμπαν, και είναι έντονα συνδεδεμένοι με την ιστορία του Σύμπαντος.
Thank you for putting up these pictures of my colleagues over here. (Laughter) We'll be talking about them. Now, I'm going try an experiment. I don't do experiments, normally. I'm a theorist. But I'm going see what happens if I press this button. Sure enough. OK. I used to work in this field of elementary particles. What happens to matter if you chop it up very fine? What is it made of? And the laws of these particles are valid throughout the universe, and they're very much connected with the history of the universe.
Γνωρίζουμε πολλά για τέσσερις δυνάμεις. Πρέπει να υπάρχουν πολλές παραπάνω, αλλά είναι σε πολύ, πολύ μικρές αποστάσεις, και δεν έχουμε αλληλεπιδράσει με αυτές πολύ ακόμα. Το κυρίως θέμα για το οποίο θέλω να μιλήσω είναι αυτό: ότι έχουμε αυτήν την αξιοσημείωτη εμπειρία στον κλάδο της θεμελιώδους φυσικής, πως η ομορφιά αποτελεί ένα πολύ επιτυχές κριτήριο για την επιλογή της σωστής θεωρίας. Και γιατί, στο καλό, να είναι έτσι;
We know a lot about four forces. There must be a lot more, but those are at very, very small distances, and we haven't really interacted with them very much yet. The main thing I want to talk about is this: that we have this remarkable experience in this field of fundamental physics that beauty is a very successful criterion for choosing the right theory. And why on earth could that be so?
Λοιπόν, ορίστε ένα παράδειγμα από τη δική μου εμπειρία. Είναι πολύ δραματικό που όντως συνέβη αυτό. Τρεις ή τέσσερις από μας, το 1957, διατυπώσαμε μια μερικώς πλήρη θεωρία για μια από αυτές τις δυνάμεις, την ασθενή [πυρηνική] δύναμη. Και ερχόταν σε αντίθεση με εφτά -εφτά, μετρήστε τα, εφτά- πειράματα. Τα πειράματα ήταν εντελώς λάθος.
Well, here's an example from my own experience. It's fairly dramatic, actually, to have this happen. Three or four of us, in 1957, put forward a partially complete theory of one of these forces, this weak force. And it was in disagreement with seven -- seven, count them, seven experiments. Experiments were all wrong.
Και δημοσιεύσαμε χωρίς να το γνωρίζουμε, γιατί υποθέσαμε, αφού είναι τόσο όμορφη, πρέπει να είναι σωστή! Τα πειράματα έπρεπε να είναι λάθος, και ήταν. Ο φίλος εδώ, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, έδινε πολύ λίγη σημασία όταν του έλεγαν, «Ξέρεις, υπάρχει κάποιος με ένα πείραμα που διαφωνεί με την ειδική σχετικότητα, ο Μίλλερ. Τι λες για αυτό;» Και αυτός έλεγε, «Α, αυτό θα περάσει». (Γέλια)
And we published before knowing that, because we figured it was so beautiful, it's gotta be right! The experiments had to be wrong, and they were. Now our friend over there, Albert Einstein, used to pay very little attention when people said, "You know, there's a man with an experiment that seems to disagree with special relativity. DC Miller. What about that?" And he would say, "Aw, that'll go away." (Laughter) Now, why does stuff like that work? That's the question.
Τώρα, πώς δουλεύει κάτι τέτοιο; Αυτή είναι η ερώτηση. Τι εννοούμε όταν μιλάμε για ομορφιά; Αυτό είναι το ένα. Θα προσπαθήσω να το κάνω σαφές - μερικώς. Γιατί να δουλεύει, και έχει κάποια σχέση με τους ανθρώπους; Θα σας δώσω την απάντηση για το τελευταίο που έθεσα, και αυτή είναι, δεν έχει καμία σχέση με τους ανθρώπους. Κάπου σε κάποιον άλλο πλανήτη, που περιφέρεται γύρω από κάποιο πολύ μακρινό αστέρι ίσως σε κάποιον άλλο γαλαξία, θα μπορούσαν να υπάρχουν οντότητες τουλάχιστον όσο ευφυείς όσο εμείς, και να ενδιαφέρονται για την επιστήμη. Δεν είναι αδύνατο· πιστεύω ότι μάλλον υπάρχουν πολλές.
Now, yeah, what do we mean by beautiful? That's one thing. I'll try to make that clear -- partially clear. Why should it work, and is this something to do with human beings? I'll let you in on the answer to the last one that I offer, and that is, it has nothing to do with human beings. Somewhere in some other planet, orbiting some very distant star, maybe in a another galaxy, there could well be entities that are at least as intelligent as we are, and are interested in science. It's not impossible; I think there probably are lots. Very likely, none is close enough to interact with us.
Πολύ πιθανόν, καμία δεν είναι αρκετά κοντά για να αλληλεπιδράσει μαζί μας. Αλλά θα μπορούσαν να είναι εκεί έξω, άνετα. Και υποθέστε ότι έχουν πολύ διαφορετικό σύστημα αισθητήρων, και τα λοιπά. Έχουν 7 πλοκάμια, και 14 μικρά, σύνθετα μάτια, και εγκέφαλο σε σχήμα σαν κουλουράκι. Θα είχαν πράγματι διαφορετικούς νόμους; Υπάρχουν πολλοί που το πιστεύουν, και νομίζω ότι είναι απόλυτη ανοησία. Πιστεύω ότι υπάρχουν νόμοι εκεί έξω, και τους οποίους δεν τους καταλαβαίνουμε πολύ καλά - αλλά προσπαθούμε. Και προσπαθούμε να φτάσουμε όλο και πιο κοντά.
But they could be out there, very easily. And suppose they have, you know, very different sensory apparatus, and so on. They have seven tentacles, and they have 14 little funny-looking compound eyes, and a brain shaped like a pretzel. Would they really have different laws? There are lots of people who believe that, and I think it is utter baloney. I think there are laws out there, and we of course don't understand them at any given time very well -- but we try. And we try to get closer and closer.
Και κάποια μέρα, ίσως να μπορέσουμε να βρούμε τη θεμελιώδη ενοποιημένη θεωρία των σωματιδίων και των δυνάμεων, αυτό που εγώ αποκαλώ τον «θεμελιώδη νόμο». Ίσως να μην είμαστε και τόσο μακριά από αυτό. Αλλά ακόμα και εάν δεν το συναντήσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, μπορούμε να συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει εκεί έξω, και απλώς προσπαθούμε να πάμε όλο και πιο κοντά σε αυτό. Πιστεύω αυτό είναι το βασικό σημείο. Εκφράζουμε αυτά τα πράγματα μαθηματικώς. Και όταν τα μαθηματικά είναι πολύ απλά -όταν με βάση κάποιο μαθηματικό συμβολισμό μπορείτε να γράψετε μια θεωρία σε έναν πολύ μικρό χώρο, χωρίς να είναι περίπλοκη- αυτό ουσιαστικά εννοούμε όταν μιλάμε για ομορφιά ή κομψότητα.
And someday, we may actually figure out the fundamental unified theory of the particles and forces, what I call the "fundamental law." We may not even be terribly far from it. But even if we don't run across it in our lifetimes, we can still think there is one out there, and we're just trying to get closer and closer to it. I think that's the main point to be made. We express these things mathematically. And when the mathematics is very simple -- when in terms of some mathematical notation, you can write the theory in a very brief space, without a lot of complication -- that's essentially what we mean by beauty or elegance.
Να τι έλεγα για τους νόμους. Υπάρχουν όντως. Σίγουρα το πίστευε ο Νεύτωνας. Και είπε, «Είναι δουλειά της φυσικής φιλοσοφίας να ανακαλύψει αυτούς τους νόμους». Ορίστε μια υπόθεση: η υπόθεση είναι ότι ο βασικός νόμος παίρνει στην πραγματικότητα τη μορφή μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των σωματιδίων. Τώρα, κάποιοι την αποκαλούν τη «θεωρία των πάντων». Αυτό είναι λάθος, γιατί η θεωρία είναι κβαντομηχανική. Και δε θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες για την κβαντομηχανική, και τα λοιπά. Έχετε ακούσει πολλά λάθος πράγματα για αυτήν ούτως ή άλλως. (Γέλια) Υπάρχουν ακόμα και ταινίες για αυτή με πολλά λάθη.
Here's what I was saying about the laws. They're really there. Newton certainly believed that. And he said, here, "It is the business of natural philosophy to find out those laws." The basic law, let's say -- here's an assumption. The assumption is that the basic law really takes the form of a unified theory of all the particles. Now, some people call that a theory of everything. That's wrong because the theory is quantum mechanical. And I won't go into a lot of stuff about quantum mechanics and what it's like, and so on. You've heard a lot of wrong things about it anyway. (Laughter) There are even movies about it with a lot of wrong stuff.
Αλλά το βασικό εδώ είναι ότι προβλέπει πιθανότητες. Καμιά φορά αυτές οι πιθανότητες είναι σχεδόν βεβαιότητες. Και σε πολλές γνωστές περιπτώσεις, φυσικά και είναι. Αλλά άλλες φορές δεν είναι, και έχετε μόνο πιθανότητες για διαφορετικά αποτελέσματα. Και αυτό σημαίνει, λοιπόν, πως η ιστορία του Σύμπαντος δεν είναι προκαθορισμένη απλώς από τον θεμελιώδη νόμο. Είναι αυτός ο θεμελιώδης νόμος και αυτή η απίστευτα μεγάλη σειρά ατυχημάτων, ή τυχαίων εκβάσεων, που υπάρχουν επιπροσθέτως.
But the main thing here is that it predicts probabilities. Now, sometimes those probabilities are near certainties. And in a lot of familiar cases, they of course are. But other times they're not, and you have only probabilities for different outcomes. So what that means is that the history of the universe is not determined just by the fundamental law. It's the fundamental law and this incredibly long series of accidents, or chance outcomes, that are there in addition.
Και η θεμελιώδης θεωρία δεν περιλαμβάνει αυτά τα τυχαία αποτελέσματα· είναι επιπρόσθετα. Άρα δεν είναι η θεωρία των πάντων. Και στην πραγματικότητα, τεράστιο μέρος της πληροφορίας στο Σύμπαν γύρω μας προέρχεται από αυτά τα ατυχήματα, και όχι απλώς από τους θεμελιώδεις νόμους. Συχνά λέγεται πως το να πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά στους θεμελιώδεις νόμους με την μελέτη των φαινομένων σε χαμηλές ενέργειες, και μετά σε υψηλότερες ενέργειες, ή μικρότερες αποστάσεις, και μετά σε μικρότερες αποστάσεις, και μετά ακόμα μικρότερες αποστάσεις, και πάει λέγοντας, είναι σαν να ξεφλουδίζουμε ένα κρεμμύδι. Και συνεχίζουμε να το κάνουμε, και κατασκευάζουμε ακόμα πιο ισχυρά μηχανήματα, επιταχυντές για σωματίδια. Κοιτάμε όλο και πιο βαθιά στη δομή των σωματιδίων, και με αυτόν τον τρόπο πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά σε αυτόν τον θεμελιώδη νόμο.
And the fundamental theory doesn't include those chance outcomes; they are in addition. So it's not a theory of everything. And in fact, a huge amount of the information in the universe around us comes from those accidents, and not just from the fundamental laws. Now, it's often said that getting closer and closer to the fundamental laws by examining phenomena at low energies, and then higher energies, and then higher energies, or short distances, and then shorter distances, and then still shorter distances, and so on, is like peeling the skin of an onion. And we keep doing that, and build more powerful machines, accelerators for particles. We look deeper and deeper into the structure of particles, and in that way we get probably closer and closer to this fundamental law.
Αυτό που συμβαίνει είναι πως όσο εμείς το κάνουμε αυτό, όσο αφαιρούμε τα στρώματα του κρεμμυδιού, και πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά στον νόμο που βρίσκεται από κάτω, βλέπουμε πως κάθε στρώμα έχει κάτι κοινό με το προηγούμενο, και με το επόμενο. Τα καταγράφουμε μαθηματικώς, και βλέπουμε πως χρησιμοποιούν πολύ παρόμοια μαθηματικά. Απαιτούν πολύ παρόμοια μαθηματικά. Αυτό είναι πραγματικά εντυπωσιακό, και είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτού που προσπαθώ να πω σήμερα. Ο Νεύτωνας το ονόμασε -αυτός είναι ο Νεύτωνας, παρεμπιπτόντως- αυτός εκεί.
Now, what happens is that as we do that, as we peel these skins of the onion, and we get closer and closer to the underlying law, we see that each skin has something in common with the previous one, and with the next one. We write them out mathematically, and we see they use very similar mathematics. They require very similar mathematics. That is absolutely remarkable, and that is a central feature of what I'm trying to say today. Newton called it -- that's Newton, by the way -- that one. This one is Albert Einstein. Hi, Al! And anyway,
Αυτός εδώ είναι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Γεια σου, Αλ! Και τέλος πάντων, είπε, «Η φύση σε συμφωνία με τον εαυτό της», προσωποποιώντας τη φύση ως θηλυκή. Αυτό που συμβαίνει, λοιπόν, είναι πως τα νέα φαινόμενα, τα νέα στρώματα, τα εσωτερικά και λεπτότερα στρώματα του κρεμμυδιού, στα οποία φτάνουμε, μοιάζουν με τα ελαφρώς μεγαλύτερα. Και τα μαθηματικά που είχαμε για τo προηγούμενo στρώμα είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά που χρειαζόμαστε για το επόμενο στρώμα. Και γι' αυτό οι εξισώσεις φαίνονται τόσο απλές. Διότι χρησιμοποιούν μαθηματικά που ήδη έχουμε.
he said, "nature conformable to herself" -- personifying nature as a female. And so what happens is that the new phenomena, the new skins, the inner skins of the slightly smaller skins of the onion that we get to, resemble the slightly larger ones. And the kind of mathematics that we had for the previous skin is almost the same as what we need for the next skin. And that's why the equations look so simple. Because they use mathematics we already have.
Ένα απλό παράδειγμα είναι αυτό: ο Νεύτωνας βρήκε τον νόμο της βαρύτητας, ο οποίος λέει: η δύναμη της βαρύτητας είναι αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της απόστασης. Ο Κουλόμπ, στη Γαλλία, βρήκε τον ίδιο νόμο για τα ηλεκτρικά φορτία. Ορίστε ένα παράδειγμα της ομοιότητας. Κοιτάτε τη βαρύτητα, βλέπετε έναν συγκεκριμένο νόμο. Και μετά κοιτάτε τον ηλεκτρισμό. Βέβαια. Ο ίδιος κανόνας. Είναι ένα πολύ απλό παράδειγμα. Υπάρχουν πολλά πιο εξειδικευμένα παραδείγματα. Η συμμετρία είναι πολύ σημαντική σε αυτή τη συζήτηση. Ξέρετε τι σημαίνει. Ένας κύκλος, για παράδειγμα, είναι συμμετρικός σε περιστροφές γύρω από το κέντρο του. Τον περιστρέφετε γύρω από το κέντρο του κύκλου, κι ο κύκλος παραμένει αναλλοίωτος. Παίρνετε μια σφαίρα, σε τρεις διαστάσεις, την περιστρέφετε γύρω από το κέντρο της, και όλες αυτές οι περιστροφές αφήνουν τη σφαίρα ίδια. Αυτές είναι συμμετρίες της σφαίρας. Λέμε γενικά πως υπάρχει μια συμμετρία κάτω από συγκεκριμένες δράσεις, εάν αυτές οι δράσεις αφήνουν το φαινόμενο, ή την περιγραφή του, αμετάβλητο.
A trivial example is this: Newton found the law of gravity, which goes like one over the square of the distance between the things gravitated. Coulomb, in France, found the same law for electric charges. Here's an example of this similarity. You look at gravity, you see a certain law. Then you look at electricity. Sure enough. The same rule. It's a very simple example. There are lots of more sophisticated examples. Symmetry is very important in this discussion. You know what it means. A circle, for example, is symmetric under rotations about the center of the circle. You rotate around the center of the circle, the circle remains unchanged. You take a sphere, in three dimensions, you rotate around the center of the sphere, and all those rotations leave the sphere alone. They are symmetries of the sphere. So we say, in general, that there's a symmetry under certain operations if those operations leave the phenomenon, or its description, unchanged.
Οι εξισώσεις του Μάξγουελ είναι βεβαίως συμμετρικές κάτω από περιστροφές σε όλο τον χώρο. Δεν έχει σημασία εάν περιστρέψουμε όλο τον χώρο κατά κάποια γωνία, δεν αλλάζει το φαινόμενο του ηλεκτρισμού ή του μαγνητισμού. Υπάρχει ένας νέος συμβολισμός τον 19ο αιώνα που το εκφράζει αυτό, και αν χρησιμοποιήσετε αυτόν τον συμβολισμό, οι εξισώσεις γίνονται πολύ πιο απλές. Τότε ο Αινστάϊν, με την ειδική θεωρία της σχετικότητας, κοίταξε ένα ολόκληρο σύνολο συμμετριών στις εξισώσεις του Μάξγουελ, οι οποίες ονομάζονται ειδική σχετικότητα. Και αυτές οι συμμετρίες, τότε, κάνουν τις εξισώσεις ακόμα πιο μικρές, και συνεπώς, πιο όμορφες.
Maxwell's equations are of course symmetrical under rotations of all of space. Doesn't matter if we turn the whole of space around by some angle, it doesn't leave the -- doesn't change the phenomenon of electricity or magnetism. There's a new notation in the 19th century that expressed this, and if you use that notation, the equations get a lot simpler. Then Einstein, with his special theory of relativity, looked at a whole set of symmetries of Maxwell's equations, which are called special relativity. And those symmetries, then, make the equations even shorter, and even prettier, therefore.
Ας το δούμε. Δε χρειάζεται να γνωρίζετε τι σημαίνουν αυτά, δεν κάνει κάποια διαφορά. Αλλά μπορείτε απλά να κοιτάξετε τον τύπο. (Γέλια) Βλέπετε εκεί πάνω, μια μεγάλη λίστα από εξισώσεις με τρεις συνιστώσες για τις τρεις διαστάσεις του χώρου: χ, ψ, και ζ. Κατόπιν, χρησιμοποιώντας διανυσματική ανάλυση, χρησιμοποιείτε συμμετρία περιστροφής, και παίρνετε αυτό το επόμενο σύνολο. Μετά χρησιμοποιείτε τη συμμετρία της ειδικής σχετικότητας και παίρνετε ένα ακόμα πιο απλό σύνολο, εδώ κάτω, που δείχνει τη συμμετρία όλο και καλύτερα. Όσο περισσότερη συμμετρία έχετε, τόσο καλύτερα δείχνετε τη λιτότητα και την κομψότητα της θεωρίας.
Let's look. You don't have to know what these things mean, doesn't make any difference. But you can just look at the form. (Laughter) You can look at the form. You see above, at the top, a long list of equations with three components for the three directions of space: x, y and z. Then, using vector analysis, you use rotational symmetry, and you get this next set. Then you use the symmetry of special relativity and you get an even simpler set down here, showing that symmetry exhibits better and better. The more and more symmetry you have, the better you exhibit the simplicity and elegance of the theory.
Στις τελευταίες δύο, η πρώτη εξίσωση λέει ότι τα ηλεκτρικά φορτία και ρεύματα δημιουργούν όλα τα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία. Η δεύτερη εξίσωση λέει πως δεν υπάρχει μαγνητισμός πέρα από αυτόν. Ο μόνος μαγνητισμός προέρχεται από ηλεκτρικά φορτία και ρεύματα. Ίσως κάποια μέρα βρούμε μια μικρή τρύπα σε αυτό το επιχείρημα, αλλά για την ώρα, έτσι έχει η κατάσταση.
The last two, the first equation says that electric charges and currents give rise to all the electric and magnetic fields. The next -- second -- equation says that there is no magnetism other than that. The only magnetism comes from electric charges and currents. Someday we may find some slight hole in that argument. But for the moment, that's the case.
Ορίστε μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη την οποία πολλοί δεν έχουν ακούσει. Θα έπρεπε να την έχουν ακούσει, αλλά είναι λίγο περίπλοκη να εξηγηθεί με τεχνικές λεπτομέρειες, οπότε δε θα το κάνω. Απλώς θα την αναφέρω. (Γέλια) Αλλά ο Γιάνγκ Τσεν Νινγκ, τον οποίο φωνάζουμε «Φρανκ» Γιάνγκ, (Γέλια) και ο Μπομπ Μιλς διατύπωσαν, πριν από 50 χρόνια, αυτή τη γενίκευση των εξισώσεων του Μάξγουελ, με μια νέα συμμετρία. Μια εντελώς καινούρια συμμετρία. Τα μαθηματικά ήταν παρόμοια, αλλά υπήρχε μια εντελώς καινούρια συμμετρία. Ήλπιζαν πως αυτή θα συνεισέφερε κάπως στη σωματιδιακή φυσική. Αλλά δεν συνεισέφερε από μόνη της στη σωματιδιακή φυσική.
Now, here is a very exciting development that many people have not heard of. They should have heard of it, but it's a little tricky to explain in technical detail, so I won't do it. I'll just mention it. (Laughter) But Chen Ning Yang, called by us "Frank" Yang -- (Laughter) -- and Bob Mills put forward, 50 years ago, this generalization of Maxwell's equations, with a new symmetry. A whole new symmetry. Mathematics very similar, but there was a whole new symmetry. They hoped that this would contribute somehow to particle physics -- didn't. It didn't, by itself, contribute to particle physics.
Αλλά μετά κάποιοι από μας το γενίκευσαν περαιτέρω. Και τότε έγινε! Και έδωσε μια πολύ όμορφη περιγραφή της ισχυρής και της ασθενούς δύναμης. Και τώρα λέμε πάλι αυτό που είπαμε πριν: πως κάθε στρώμα του κρεμμυδιού παρουσιάζει μια ομοιότητα με τα γειτονικά στρώματα. Τα μαθηματικά, λοιπόν, των γειτονικών στρωμάτων μοιάζουν πολύ με αυτά που χρειαζόμαστε για το καινούριο στρώμα. Και συνεπώς είναι πανέμορφο, διότι ήδη ξέρουμε πώς να το γράψουμε με έναν όμορφο, περιεκτικό τρόπο.
But then some of us generalized it further. And then it did! And it gave a very beautiful description of the strong force and of the weak force. So here we say, again, what we said before: that each skin of the onion shows a similarity to the adjoining skins. So the mathematics for the adjoining skins is very similar to what we need for the new one. And therefore it looks beautiful because we already know how to write it in a lovely, concise way. So here are the themes. We believe there is a unified theory underlying all the regularities.
Αυτά, λοιπόν, είναι τα κεντρικά θέματα. Πιστεύουμε πως υπάρχει μια ενοποιημένη θεωρία κάτω από όλες τις κανονικότητες. Βήματα προς την ενοποίηση δείχνουν την απλότητα. Η συμμετρία παρουσιάζει την απλότητα. Και υπάρχει και η ομοιότητα ανάμεσα στις κλίμακες - με άλλα λόγια, ανάμεσα στα στρώματα του κρεμμυδιού. Κοντινή ομοιότητα. Και σε αυτό οφείλεται αυτό το φαινόμενο. Γι' αυτό η ομορφιά είναι ένα επιτυχημένο κριτήριο για την επιλογή της κατάλληλης θεωρίας.
Steps toward unification exhibit the simplicity. Symmetry exhibits the simplicity. And then there is self-similarity across the scales -- in other words, from one skin of the onion to another one. Proximate self-similarity. And that accounts for this phenomenon. That will account for why beauty is a successful criterion for selecting the right theory.
Να τι είπε ο ίδιος ο Νεύτωνας: «Η φύση σε συντονισμό και συμφωνία με τον εαυτό της». Ένα πράγμα που σκεφτόταν ήταν κάτι που οι περισσότεροι από μας θεωρούν δεδομένο σήμερα, αλλά στον καιρό του δεν ήταν δεδομένο. Υπάρχει μια ιστορία, που ίσως να μην είναι απολύτως σωστή, αλλά πολλοί την έχουν πει. Τέσσερις πηγές την είπαν. Πως όταν είχαν την πανούκλα στο Κέιμπριτζ, και αυτός πήγε στη φάρμα της μητέρας του -επειδή το πανεπιστήμιο ήταν κλειστό- είδε ένα μήλο να πέφτει από ένα δέντρο, ή στο κεφάλι του, ή κάτι τέτοιο. Και ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι η δύναμη που τράβηξε το μήλο κάτω στη γη θα μπορούσε να είναι η ίδια με τη δύναμη που καθορίζει τις κινήσεις των πλανητών και του φεγγαριού.
Here's what Newton himself said: "Nature is very consonant and conformable to her self." One thing he was thinking of is something that most of us take for granted today, but in his day it wasn't taken for granted. There's the story, which is not absolutely certain to be right, but a lot of people told it. Four sources told it. That when they had the plague in Cambridge, and he went down to his mother's farm -- because the university was closed -- he saw an apple fall from a tree, or on his head or something. And he realized suddenly that the force that drew the apple down to the earth could be the same as the force regulating the motions of the planets and the moon.
Αυτό ήταν μια μεγάλη ενοποίηση για εκείνες τις μέρες, αν και σήμερα το θεωρούμε δεδομένο. Είναι η ίδια θεωρία της βαρύτητας. Και διατύπωσε αυτήν την αρχή της φύσης, τον συντονισμό: «Αυτήν την αρχή της φύσης, να είναι πολύ απόμακρη από τις αντιλήψεις των φιλοσόφων, αποφεύγω να την περιγράψω σε εκείνο το βιβλίο, μήπως και θεωρηθώ ένα υπερβολικό φρικιό...» -αυτό είναι που πρέπει όλοι μας να προσέχουμε, (Γέλια) ειδικά σε αυτή τη συνάντηση- «...κι έτσι, να προκαταλάβω τους αναγνώστες μου κατά όλων εκείνων που ήταν το κεντρικό θέμα αυτού του βιβλίου».
That was a big unification for those days, although today we take it for granted. It's the same theory of gravity. So he said that this principle of nature, consonance: "This principle of nature being very remote from the conceptions of philosophers, I forbore to describe it in that book, lest I should be accounted an extravagant freak ... " That's what we all have to watch out for, (Laughter) especially at this meeting. " ... and so prejudice my readers against all those things which were the main design of the book." Now, who today would claim that as a mere conceit of the human mind?
Ποιος θα το ισχυριζόταν σήμερα ότι αυτό είναι μια απλή σύλληψη του ανθρώπινου μυαλού; Πως η δύναμη που προκαλεί το μήλο να πέσει στο έδαφος είναι η ίδια δύναμη που προκαλεί τους πλανήτες και το φεγγάρι να κινούνται; Όλοι το ξέρουν αυτό. Είναι ιδιότητα της βαρύτητας. Δεν είναι κάτι μέσα στο ανθρώπινο μυαλό. Το ανθρώπινο μυαλό μπορεί, βεβαίως, να το εκτιμήσει και να το χαρεί, να το χρησιμοποιήσει, αλλά δεν προέρχεται από το ανθρώπινο μυαλό. Προέρχεται από τον χαρακτήρα της βαρύτητας. Και αυτό ισχύει για όλα τα πράγματα για τα οποία μιλάμε. Είναι ιδιότητες του θεμελιώδους νόμου. Ο θεμελιώδης νόμος είναι τέτοιος που τα διαφορετικά στρώματα του κρεμμυδιού μοιάζουν μεταξύ τους, και συνεπώς τα μαθηματικά για το ένα στρώμα σας επιτρέπουν να εκφράσετε όμορφα και απλά το φαινόμενο του επόμενου στρώματος.
That the force that causes the apple to fall to the ground is the same force that causes the planets and the moon to move around, and so on? Everybody knows that. It's a property of gravitation. It's not something in the human mind. The human mind can, of course, appreciate it and enjoy it, use it, but it's not -- it doesn't stem from the human mind. It stems from the character of gravity. And that's true of all the things we're talking about. They are properties of the fundamental law. The fundamental law is such that the different skins of the onion resemble one another, and therefore the math for one skin allows you to express beautifully and simply the phenomenon of the next skin.
Λέω εδώ πως ο Νεύτωνας έκανε πολλά πράγματα εκείνη τη χρονιά: η βαρύτητα, οι νόμοι της κίνησης, η ανάλυση, το λευκό χρώμα που αποτελείται από όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Θα ήταν μια τρομερή πραγματεία αν έγραφε έκθεση με θέμα «Τι έκανα στις καλοκαιρινές μου διακοπές». (Γέλια) Γι' αυτό και δε χρειάζεται να θεωρήσουμε αυτές τις αρχές ως ξεχωριστά μεταφυσικά αξιώματα. Έπονται της θεμελιώδους θεωρίας. Είναι αυτό που αποκαλούμε αναδυόμενες ιδιότητες. Δε χρειάζεστε κάτι παραπάνω για να πάρετε κάτι παραπάνω. Αυτό σημαίνει ανάδυση.
I say here that Newton did a lot of things that year: gravity, the laws of motion, the calculus, white light composed of all the colors of the rainbow. And he could have written quite an essay on "What I Did Over My Summer Vacation." (Laughter) So we don't have to assume these principles as separate metaphysical postulates. They follow from the fundamental theory. They are what we call emergent properties. You don't need -- you don't need something more to get something more. That's what emergence means.
Η ζωή μπορεί να αναδυθεί από τη φυσική και τη χημεία, και πολλά ατυχήματα. Το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να προκύψει από τη νευροβιολογία και από πολλά ατυχήματα, όπως και ο χημικός δεσμός προκύπτει από τη φυσική και από συγκεκριμένα ατυχήματα. Δεν μειώνει τη σημαντικότητα αυτών των θεμάτων το να γνωρίζουμε ότι ακολουθούν από πιο θεμελιώδη πράγματα, συν ατυχήματα. Αυτός είναι ένας γενικός κανόνας, και είναι εξαιρετικά σημαντικό να το συνειδητοποιήσουμε. Δε χρειάζεστε κάτι παραπάνω έτσι ώστε να πάρετε κάτι παραπάνω. Ο κόσμος συνέχεια το ρωτάει όταν διαβάζει το βιβλίο μου, «Το κουάρκ και το τζάγκουαρ», και λέει, « Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω από αυτό που γράφεις εκεί;» Πιθανώς, εννοούν κάτι υπερφυσικό. Τέλος πάντων, δεν υπάρχει. (Γέλια) Δεν χρειάζεστε κάτι παραπάνω για να εξηγήσετε περισσότερα. Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
Life can emerge from physics and chemistry, plus a lot of accidents. The human mind can arise from neurobiology and a lot of accidents, the way the chemical bond arises from physics and certain accidents. It doesn't diminish the importance of these subjects to know that they follow from more fundamental things, plus accidents. That's a general rule, and it's critically important to realize that. You don't need something more in order to get something more. People keep asking that when they read my book, "The Quark and the Jaguar," and they say, "Isn't there something more beyond what you have there?" Presumably, they mean something supernatural. Anyway, there isn't. (Laughter) You don't need something more to explain something more. Thank you very much. (Applause)