Whenever I get to travel for work, I try to find out where my drinking water comes from, and where my poop and pee go.
Wanneer ik reis voor het werk probeer ik uit te vinden vanwaar mijn drinkwater komt en waar mijn poep en plas naartoe gaan.
(Laughter)
(Gelach)
This has earned me the nickname "The Poo Princess" in my family, and it's ruined many family vacations, because this is not normal. But thinking about where it all goes is the first step in activating what are actually superpowers in our poop and pee.
Dit leverde me de bijnaam 'De Poep Prinses' op in mijn familie en het verpestte vele familievakanties, want normaal is het niet. Maar, weten waar alles naartoe gaat, is de eerste stap in het activeren van de superkrachten in onze poep en plas.
(Laughter)
(Gelach)
Yeah. And if we use them well, we can live healthier and more beautifully.
Ja. En als we ze goed gebruiken, kunnen we gezonder en mooier leven.
Check out this landscape in Santa Fe, New Mexico. Just notice what kinds of words and feelings come to mind. This landscape was watered with treated sewage water. Does that change anything for you? I imagine it might. And that's OK. How we feel about this is going to determine exactly how innovative we can be.
Bekijk dit landschap in Santa Fe, New Mexico. Let eens op wat voor woorden en gevoelens je voor de geest komen. Dit landschap werd besproeid met behandeld rioolwater. Maakt dat voor jou een verschil uit? Ik kan me voorstellen dat het kan. En dat is oké. Wat we hiervan vinden, gaat precies bepalen hoe innovatief we kunnen zijn.
And I want to explain how it works, but what words do I use? I mean, I can use profane words like "shit" and "piss," and then my grandma won't watch the video. Or I can use childish words like "poo" and "pee." Eh. Or I can use scientific words like "excrement" and "feces." Humph. I'll use a mix.
Ik wil uitleggen hoe het werkt, maar welke woorden moet ik gebruiken? Ik bedoel, ik kan vulgaire woorden als 'stront' en 'pis' gebruiken, maar dan weigert mijn oma deze video te bekijken. Of ik kan kinderachtige woorden als 'poep' en 'plas' gebruiken. Eh. Of wetenschappelijke woorden als 'excrementen' en 'feces'. Poeh. Ik ga een mix gebruiken.
(Laughter)
(Gelach)
It's all I got. (Laughs)
Dat is alles wat ik heb. (Lacht)
So, in this suburb, the poo and the pee and the wash water are going to this treatment plant right in the middle of the community. It looks more like a park than a treatment plant. The poo at the very bottom of all those layers of gravel -- not touching anyone -- is providing solid food for those marsh plants. And the clean, clear water that comes out the other end is traveling underground to water each person's yard. So even though they're in a desert, they get their own personal oasis.
In deze wijk gaan de poep en de plas en het waswater naar een zuiveringsinstallatie in het midden van de gemeenschap. Het lijkt meer een park dan een zuiveringsinstallatie. De poep onder al die lagen grind komt met niemand in aanraking, maar verstrekt degelijk voedsel aan die moerasplanten. Het schone, heldere water dat er aan het andere einde uitkomt, wordt ondergronds naar ieders tuin geleid. Dus ook al zijn ze in een woestijn hebben ze hun eigen persoonlijke oase.
This approach is called Integrated Water Management, or holistic or closed-loop. Whatever you want to call it, it's in conflict with the status quo of how we think about sanitation, which is contain, treat, push it away. But in this approach, we're doing one step better. We're designing for reuse from the very beginning, because everything does get reused, only now we're planning for it. And often, that makes for really beautiful spaces. But the most important thing about this system isn't the technicals of how it works. It's how you feel about it. Do you want this in your yard? Why not?
Deze aanpak noemen ze integraal waterbeheer of holistisch of gesloten-lus. Hoe je het ook wilt noemen, het is in strijd met de status quo van hoe we denken over sanitatie, wat neerkomt op opvangen, behandelen en verwijderen. Deze aanpak begint een stap eerder. We ontwerpen voor hergebruik vanaf het allereerste begin, want alles wordt wel hergebruikt, maar nu plannen we het. En dat zorgt vaak voor heel mooie ruimtes. Maar het belangrijkste aan dit systeem zijn niet de technische aspecten of hoe het werkt. Het gaat over hoe het voelt. Wil je dat in je tuin? Waarom niet?
I got really curious about this question. Why don't we see more innovation in sanitation? Why isn't that kind of thing the new normal? And I care so much about this question, that I work for a nonprofit called Recode. We want to accelerate adoption of sustainable building and development practices. We want more innovation. But a lot of times, whole categories of innovation -- ones that can help us live more beautifully -- turn out to be illegal. Today's regulations and codes were written under the assumption that best practices would remain best practices, with incremental updates forever and ever. But innovation isn't always incremental. It turns out, how we feel about any particular new technique gets into everything we do: how we talk about it, how we encourage people to study, our jokes, our codes ... And it ultimately determines how innovative we can be.
Ik werd echt nieuwsgierig over deze vraag. Waarom zien we niet méér innovatie in sanitaire voorzieningen? Waarom is dat soort dingen niet de nieuwe norm? En ik geef zo veel om deze kwestie dat ik werk voor een non-profit genaamd Recode. We willen de invoering versnellen van duurzaam bouwen en ontwikkelingspraktijken. We willen meer innovatie. Maar vaak zijn een heleboel innovaties -- die ons zouden kunnen helpen om mooier te leven -- illegaal. De hedendaagse wet- en regelgeving werd geschreven in de veronderstelling dat de beste praktijken voor eeuwig de beste praktijken zouden blijven met af en toe wat bijsturen. Maar innovatie is niet altijd geleidelijk. Het blijkt dat hoe we ons voelen over een bepaalde nieuwe techniek opduikt in alles wat we doen: hoe we erover praten, hoe we mensen aanmoedigen om te studeren, onze grappen, onze codes... Het bepaalt uiteindelijk hoe innovatief we kunnen zijn.
So, that's the first reason we don't innovate in sanitation. We're kind of uncomfortable talking about sanitation, that's why I've gotten called "The Poo Princess" so much. The second reason is: we think the problem is solved here in the US. But not so. Here in the US we still get sick from drinking shit in our sewage water. Seven million people get sick every year, 900 die annually. And we're not taking a holistic approach to making it better. So we're not solving it.
Dat is de eerste reden waarom we niet innoveren in sanitaire voorzieningen. We voelen ons wat ongemakkelijk bij het spreken over sanitatie, daarom kreeg ik ook de bijnaam 'De Poep Prinses'. De tweede reden is: we denken dat hier in de Verenigde Staten het probleem is opgelost. Neen. Hier in de VS worden we nog steeds ziek door stront uit rioolwater te drinken. Zeven miljoen mensen worden elk jaar ziek, 900 sterven er jaarlijks. En we benaderen het niet holistisch om het beter te maken . Dus lossen we niet het op.
Where I live in Portland, Oregon, I can't take Echo for a swim during the rainy season, because we dump raw sewage sometimes into our river. Our rainwater and our sewage go to the same treatment plant. Too much rain overflows into the river. And Portland is not alone here. Forty percent of municipalities self-report dumping raw or partially treated sewage into our waterways.
Waar ik woon in Portland, Oregon, kan ik Echo tijdens het regenseizoen niet meenemen voor een duik, want wij dumpen soms ongezuiverd afvalwater in onze rivier. Ons regenwater en ons afvalwater gaan naar dezelfde zuiveringsinstallatie. Te veel regen loopt over in de rivier. En niet alleen in Portland. 40 procent van de gemeenten zeggen zelf dat ze onbehandeld of gedeeltelijk behandeld afvalwater
The other bummer going on here with our status quo
in onze waterlopen dumpen.
is that half of all of your poop and pee is going to fertilize farmland. The other half is being incinerated or land-filled. And that's a bummer to me, because there are amazing nutrients in your daily doody. It is comparable to pig manure; we're omnivores, they're omnivores. Think of your poo and pee as a health smoothie for a tree.
De andere afknapper door deze status quo is dat de helft van al uw poep en plas landbouwgrond gaat bemesten . De andere helft wordt verbrand of gestort. Dat vind ik spijtig, want er zitten geweldige voedingsstoffen in je dagelijkse drol. Het is vergelijkbaar met varkensmest: wij zijn omnivoren, zij zijn omnivoren. Voor een boom is je poep en plas als een gezondheidssmoothie.
(Laughter)
(Gelach)
The other bummer going on here is that we're quickly moving all the drugs we take into our waterways. The average wastewater treatment plant can remove maybe half of the drugs that come in. The other half goes right out the other side. Consider what a cocktail of pharmaceuticals -- hormones, steroids, Vicodin -- does to a fish, to a dog, to a child.
De andere afknapper hier is dat al onze medicatie in onze waterlopen terechtkomt. De gemiddelde afvalwaterzuiveringsinstallatie kan misschien wel de helft ervan verwijderen. De andere helft komt er aan de andere kant weer uit. Bedenk wat een cocktail van geneesmiddelen -- hormonen, steroïden, pijnstillers -- doet met een vis, een hond of een kind.
But this isn't just some problem that we need to contain. If we flip this around, we can create a resource that can solve so many of our other problems. And I want to get you comfortable with this idea, so imagine the things I'm going to show you, these technologies, and this attitude that says, "We're going to reuse this. Let's design to make it beautiful" -- as advanced potty training.
Maar dit is niet zomaar een probleem om op te lossen. We kunnen het omkeren en het gebruiken om een hoop van onze andere problemen mee op te lossen. Ik wil jullie vertrouwd maken met dit idee, dus beschouw de dingen die ik ga laten zien, deze technologieën, en deze houding die zegt: "We gaan dit hergebruiken. We ontwerpen voor schoonheid." -- als 'geavanceerde zindelijkheidstraining'.
(Laughter)
(Gelach)
I think you're ready for it. I think we as a culture are ready for advanced potty training. And there are three great reasons to enroll today. Number one: we can fertilize our food. Each one of us is pooping and peeing something that could fertilize half or maybe all of our food, depending on our diet. That dark brown poo in the toilet is dark brown because of what? Dead stuff, bacteria. That's carbon. And carbon, if we're getting that into the soil, is going to bind to the other minerals and nutrients in there. Boom! Healthier food. Voilà! Healthier people. Chemical fertilizers by definition don't have carbon in them. Imagine if we could move our animal manure and our human manure to our soil, we might not need to rely on fossil fuel-based fertilizers, mine minerals from far away. Imagine how much energy we could save.
Ik denk dat je er klaar voor bent. Ik denk dat onze cultuur klaar is voor geavanceerde zindelijkheidstraining. Er zijn drie goede redenen om er vandaag al voor te gaan. Nummer een: we kunnen ons eten bemesten. Ieder van ons poept en plast iets dat de helft of misschien alles wat we eten kan bemesten, afhankelijk van wat we eten. Die donkerbruine poep in de wc, waarom is die donkerbruin? Dood materiaal, bacteriën. Dat is koolstof. Als we die koolstof de bodem in krijgen, zal hij zich daar binden aan andere mineralen en voedingsstoffen. Boem! Gezonder voedsel. Voilà! Gezondere mensen. Kunstmest bevat per definitie geen koolstof. Stel dat we onze dierlijke en menselijke mest de grond in konden krijgen dan hadden misschien geen meststoffen meer nodig uit fossiele brandstoffen, of mineralen uit verre mijnen. Stel je voor hoeveel energie we kunnen besparen.
Now, some of us are concerned about industrial pollutants contaminating this reuse cycle. That can be addressed. But we need to separate our discomfort about talking about poo and pee so we can calmly talk about how we want to reuse it and what things we don't want to reuse. And get this: if we change our approach to sanitation, we can start to slow down climate change. Remember that carbon in the poop? If we can get that into our soil bank, it's going to start to absorb carbon dioxide that we put into the air. And that could help slow down global warming.
Sommigen van ons zijn bezorgd over de industriële polluenten die deze cyclus van hergebruik zouden kunnen vervuilen. Dat kan worden aangepakt. Maar we moeten ons onbehagen om over poep en plas te praten aan de kant schuiven, zodat we rustig kunnen praten over hoe we het willen hergebruiken en over wat we niet willen hergebruiken. Begrijp dit: als we onze aanpak van sanitaire voorzieningen veranderen, kunnen we de klimaatverandering tegengaan. Denk aan die koolstof in poep. Als we die in onze bodem kunnen krijgen, zal dat de kooldioxide die wij uitstoten, opvangen. Dat kan de opwarming van de aarde helpen vertragen.
I want to show you some brave souls who've had the courage to embrace this advanced potty training approach. So those folks in New Mexico -- why did they do it? 'Cause they're in a desert? 'Cause they save money? Yeah. But more importantly, they felt comfortable seeing what was going down the toilet as a resource.
Ik wil jullie wat dappere zielen laten zien die de moed hadden om deze geavanceerde zindelijkheidstraining aan te pakken. Die mensen in New Mexico -- waarom deden ze dat? Omdat ze in een woestijn leven? Om geld te besparen? Ja. Maar wat belangrijker is, ze voelden zich er lekker bij om dat wat door het toilet spoelde als een hulpbron te zien.
Here's an average house in Portland, Oregon. This house is special because they have a composting toilet turning all their poo and pee, over time, into a soil amendment. Their wash water, their shower water, is going underground to a series of mulch basins, and then watering that orchard downhill. When they went to get this permitted, it wasn't allowed in Oregon. But it was allowed in five other states nearby. That was Recode's -- my organization's -- first code-change campaign.
Hier is een gewoon huis in Portland, Oregon. Dit huis is bijzonder, omdat ze een composttoilet hebben dat heel hun poep en plas geleidelijk aan omzet in bodemverbetering. Hun waswater en douchewater gaat ondergronds naar een reeks mulchbekkens en bevloeien dan de boomgaard bergafwaarts. Toen ze hier toelating voor gingen vragen, mocht het niet in Oregon. Maar in vijf naburige staten wel. Dat was voor mijn organisatie Recode de eerste campagne voor wetsaanpassing.
Here's a great example where the Integrated Water Management approach was the cheapest. This is three high-rise residential buildings in downtown Portland, and they're not flushing to the sewer system. How? Well, their wash water is getting reused to flush toilets, cool mechanical systems, water the landscape. And then once the building has thoroughly used everything -- aka, shat in it -- it's treated to highest standard right on-site by plants and bacteria, and then infiltrated into the groundwater right below. And all that was cheaper than updating the surrounding sewer infrastructure.
Dit is een fijn voorbeeld van waar de Integraal Waterbeheer-aanpak de goedkoopste was. Dit zijn drie residentiële torengebouwen in het centrum van Portland en ze spoelen niet door naar het riool. Hoe dan? Hun waswater wordt hergebruikt om de toiletten door te spoelen, mechanische systemen te koelen en om het landschap te bevloeien. Als het gebouw eenmaal alles grondig heeft gebruikt -- ofwel er is in gescheten -- wordt het lokaal aan de hoogste normen door planten en bacteriën behandeld en vervolgens in het grondwater direct eronder geïnfiltreerd. Dat was allemaal goedkoper dan de omringende rioolinfrastructuur te renoveren.
So that's the last reason we should get really excited about doing things differently: we can save a lot of money. This was the first permit of its kind in Oregon. Brave and open-minded people sat down and felt comfortable saying, "Yeah, that shit makes sense."
Dat is de laatste reden om echt enthousiast te worden om dingen anders te gaan doen: we kunnen een hoop geld besparen. Dit was de eerste vergunning in zijn soort in Oregon. Moedige en onbevooroordeelde mensen kwamen samen en durfden te zeggen: "Shit! Het is nog goedkoper ook."
(Laughter)
(Gelach)
"Let's do it."
"Laten we het doen."
(Applause)
(Applaus)
You know?
Toch?
I keep showing examples where everyone's reusing everything on-site. Why? Well, when we look at our aging infrastructure -- and it is old -- and we look at the cost of updating it, three-quarters of that cost is just the pipes snaking through our city. So as we build anew, as we renovate, it might make more sense to treat and reuse everything on-site.
Ik blijf voorbeelden tonen van waar alles ter plekke wordt hergebruikt. Waarom? Als we kijken naar onze verouderde infrastructuur -- en hij is oud -- en kijken naar de kosten van de actualisering ervan, dan zit driekwart van die kosten gewoon in de buizen die door onze stad kronkelen. Als we nieuw bouwen of renoveren, is het misschien zinvoller
San Francisco realized that it made sense
om alles ter plekke te behandelen en te hergebruiken.
to invest in rebates for every household to reuse their wash water and their rainwater to water the backyard, because the amount of water they would save as a community would be so big. But why were all these projects so innovative? The money piece, yeah. But more importantly, they felt comfortable with this idea of advanced potty training.
San Francisco besefte dat het zinvol was om te investeren in kortingen voor elk huishouden om hun waswater en hun regenwater te hergebruiken om hun achtertuin te bevloeien, omdat de hoeveelheid water die ze als gemeenschap zouden besparen zo groot zou zijn. Maar waarom waren al deze projecten zo innovatief? Het geld, ja. Maar belangrijker was dat ze zich ze prettig voelden bij dit idee van geavanceerde zindelijkheidstraining.
Imagine if we embraced innovation for sanitation the way we have for, say, solar power. Think about it -- solar power used to be uncommon and unaffordable. Now it's more a part of our web of power than ever before. And it's creating resiliency. We now have sources of power like the sun that don't vary with our earthly dramas. What's driving all that innovation? It's us. We're talking about energy. It's cool to talk about energy. Some folks are even talking about the problems with the limited resources where our current energy is coming from. We encourage our best and brightest to work on this issue -- better solar panels, better batteries, everything.
Stel je voor dat innovatie in het sanitair ons even nauw aan het hart lag als bijvoorbeeld zonne-energie. Denk er eens over -- zonne-energie was ooit ongewoon en onbetaalbaar. Nu is het meer dan ooit tevoren een deel van ons elektriciteitsnet. En het creërt veerkracht. We hebben nu krachtbronnen als de zon die niet afhangen van onze aardse drama's. Wat drijft al die innovatie? Wij. Wij hebben het over energie. Het is cool om te praten over energie. Sommige mensen praten zelfs over de problemen van de beperkte middelen waar onze huidige energie vandaan komt. Wij moedigen onze besten en slimsten aan om aan deze kwestie te werken -- betere zonnepanelen, betere batterijen, alles.
So let's talk about where our drinking water is coming from, where our poo and pee are actually going. If we can get over this discomfort with this entire topic, we could create something that creates our future goldmine. Every time you flush the toilet, I want you to think, "Where is my poop and pee going? Will they be gainfully employed?"
Laten we dan ook praten over waar ons drinkwater vandaan komt en waar onze poep en plas eigenlijk naartoe gaan. Als we het taboe over dit onderwerp kunnen doorbreken, kunnen we wellicht onze toekomstige goudmijn creëren. Telkens je het toilet doorspoelt, moet je denken: "Waar gaan mijn poep en plas heen? Worden ze nuttig te werk gesteld?"
(Laughter)
(Gelach)
"Or are they going to be wreaking havoc in some waterway?"
"Of gaan ze een ravage aanrichten in een of andere rivier?"
If you don't know, find out. And if you don't like the answer, figure out how you can communicate to those who can drive this change that you have advanced potty training, that you are ready for reuse. How all of you feel is going to determine exactly how innovative we can be.
Als je het niet weet, zoek het dan uit. En als het antwoord je niet aanstaat, probeer dan erachter te komen hoe je het degenen die er iets aan kunnen doen, kunt laten weten dat je gevorderd zindelijkheidsgetraind bent en voor hergebruik kiest. Hoe jullie het allemaal voelen, gaat precies bepalen hoe innovatief we kunnen zijn.
Thank you so much.
Heel erg bedankt.
(Applause)
(Applaus)