I'm going to tell you a story. I'm going to tell you a story about how the deadliest consumer product imaginable came to be. It's the cigarette. The cigarette is the only consumer product that, when used as intended, will kill half of all long-term users prematurely, later in life. But this is also a story about the work that we're doing at the Food and Drug Administration, and specifically, the work that we're doing to create the cigarette of the future, that is no longer capable of creating or sustaining addiction.
Size bir hikâye anlatacağım. Size, hayal edilebilir en ölümcül tüketim malının nasıl tanınır hâle geldiğinin hikâyesini anlatacağım. Sigaradan bahsediyorum. Sigara, kasıtlı olarak kullanıldığında uzun vadeli kullanıcılarının yarısını erken yaşta öldüren tek tüketim malıdır. ABD Gıda ve İlaç İdaresi'nde gerçekleştirdiğimiz bir çalışmanın hikâyesi de bu aynı zamanda ve çalışmayı bilhassa bağımlılık yaratmayan veya bağımlılığı sürdürmeyen, geleceğin sigarasını yaratmak için yapıyoruz.
A lot of people think that the tobacco problem or the smoking problem has been solved in the United States because of the great progress that's been made over the last 40, 50 years, when it comes to both consumption and prevalence. And it's true; smoking rates are at historic lows. It's true for both adults and for kids. And it's true that those who continue to smoke are smoking far fewer cigarettes per day than at any time in history.
Konu tüketim ve yaygınlık olduğunda, Birleşik Devletler'de son 40, 50 yılda gerçekleştirilen büyük gelişmeler nedeniyle insanlar tütün probleminin veya sigara probleminin çözüldüğünü düşünüyorlar. Bu doğru; sigara içme oranları tarihi düşüşte. Hem yetişkinler hem de çocuklar için bu doğru. Ayrıca sigara içenlerin de her gün daha az sigara içtiği ve bunun tarihteki en düşük seviyeye ulaştığı da doğru.
But what if I told you that tobacco use, primarily because of firsthand and secondhand exposure to the smoke in cigarettes, remains the leading cause of completely preventable disease and death in this country? Well, that's true. And what if I told you that it's actually killing more people than we thought to be the case ever before? That's true, too. Smoking kills more people each year than alcohol, AIDS, car accidents, illegal drugs, murders and suicides combined. Year in and year out.
Fakat öncelikle sigara dumanına doğrudan ve dolaylı olarak maruz kalma durumu yüzünden bu ülkede tütün kullanımının tamamen önlenebilir hastalıkların ve ölümlerin başlıca nedeni olduğunu söylesem? Evet, bu doğru. Ayrıca bunun, daha önce olduğunu düşündüğümüzden çok daha fazla insanı öldürdüğünü söylesem? Bu da doğru. Sigara her yıl alkol, AIDS, yasa dışı ilaçlar, cinayetler, araba kazaları ve intiharlardan daha fazla insan öldürüyor. Her yıl.
In 2014, Dr. Adams's predecessor released the 50th anniversary Surgeon General's report on smoking and health. And that report upped the annual death toll from smoking, because the list of smoking-related illnesses got bigger. And so it is now conservatively estimated that smoking kills 480,000 Americans every year. These are completely preventable deaths.
2014 yılında Dr. Adams'ın selefi, sigara ve sağlık üzerine yazılan Sağlık Bakanlığı Başhekimi raporunun ellinci yılını duyurdular. Bu rapor, her yıl sigaradan ölenlerin sayısının arttığını ileri sürdü çünkü sigarayla bağlantılı hastalıkların listesi kabarmıştı. Şu anda sigaranın her yıl yaklaşık 480.000 Amerikalıyı öldürdüğü tahmin ediliyor. Bunlar tamamen önlenebilir ölümler.
How do we wrap our heads around a statistic like this? So much of what we've heard at this conference is about individual experiences and personal experiences. How do we deal with this at a population level, when there are 480,000 moms, dads, sisters, brothers, aunts and uncles dying unnecessary deaths every year from tobacco?
Bu tür bir istatistikle bir şeyi nasıl kavrayabiliriz? Bu konferansta duyduğumuz çoğu şey bireysel tecrübeler ve kişisel tecrübelerle ilgili. Her yıl tütünden ötürü gereğinden fazla insan ölüyorken, bu 480.000 anneleri, babaları, erkek kardeşleri, amcaları ve dayıları kapsarken nüfus seviyesinde bunun üstesinden nasıl geliyoruz?
And then what happens when you think about this trajectory for the future? And just do the simple math: from the time of the 50th anniversary Surgeon General's report five years ago, when this horrible statistic was raised, just through mid-century -- that's more than 17 million avoidable deaths in the United States from tobacco use, primarily because of cigarettes. The Surgeon General concluded that 5.6 million children alive in the United States in 2014 will die prematurely later in life because of cigarettes. Five point six million children.
Gelecek için bu gidişatı düşündüğünüzde ne çıkıyor? Matematiği basit: Sağlık Bakanlığı Başhekim raporunun ellinci yılı bundan beş yıl önceydi, bu berbat istatistik öne sürüldüğünde, yüzyılın ortalarına doğruydu -- bu, Birleşik Devletler'de tütün kullanımı dolayısıyla, öncelikli olarak sigaralar yüzünden 17 milyondan fazla önlenebilir ölüm anlamına geliyordu. Sağlık Bakanlığı, 2014 yılında Birleşik Devletler'de yaşayan 5,6 milyon çocuğun, yaşamlarında erken yaşta, sigara yüzünden öleceği sonucuna vardı. Beş virgül altı milyon çocuk.
So this is an enormous public health problem for all of us but especially for us as regulators at the Food and Drug Administration and the Center for Tobacco Products. What can we do about it? What can we do to reverse this trajectory of disease and death?
Bu hepimiz için, fakat özellikle de ABD Gıda ve İlaç İdaresi'nde ve Tütün Ürünleri Merkezi'nde çalışan biz düzenleyiciler için, devasa bir genel sağlık sorunu. Bu konuda ne yapabiliriz? Bu hastalık ve ölüm gidişatını tersine çevirmek için ne yapabiliriz?
Well, we have an interesting guide to help unravel issues like: How did the cigarette as we know it come to be? What is the true nature of the tobacco and cigarette business? How did the industry behave in the historically unregulated marketplace? And our guide is previously secret internal documents from the tobacco industry. Come with me in a tobacco industry document time machine.
Meseleleri çözmeye yardımcı olacak ilginç bir rehberimiz var: Sigara, bildiğimiz hâline nasıl geldi? Tütünün ve sigara işinin esas doğası nedir? Tarih boyunca düzensiz olan piyasada bu endüstri nasıl davrandı? Rehberimiz, tütün endüstrisinde eskiden gizli olan belgeler. Gelin, birlikte tütün endüstrisindeki belge zamanı makinesine gidelim.
Nineteen sixty-three was 25 years before the Surgeon General was finally able to conclude that the nicotine and cigarettes was addictive. That did not happen until the Surgeon General's report in 1998. Nineteen sixty-three was one year before the first-ever Surgeon General's report in 1964.
Sağlık Bakanlığı nihayetinde nikotinin ve sigaranın bağımlılık yaratan şeyler olduğu sonucuna varmadan 25 yıl önce, 1963. Sağlık Bakanlığının 1998 yılına ait raporundan önce bu gerçekleşmedi. Sağlık Bakanlığı 1964 yılında ilk raporunu çıkarmadan bir yıl öncesi, 1963.
I remember 1964. I don't remember the Surgeon General's report, but I remember 1964. I was a kid growing up in Brooklyn, New York. This was at a time when almost one in two adults in the United States smoked. Both of my parents were heavy smokers at the time. Tobacco use was so incredibly normalized that -- and this wasn't North Carolina, Virginia or Kentucky, this was Brooklyn -- we made ashtrays for our parents in arts and crafts class.
1964 senesini hatırlıyorum. Sağlık Bakanlığı raporunu hatırlamıyorum, fakat 1964'ü hatırlıyorum. Brooklyn, New York'ta büyüyen bir çocuktum. O dönemde Birleşik Devletler'de her iki yetişkinden biri sigara içiyordu. O zamanlar iki ebeveynim de çok fazla sigara içiyordu. Tütün kullanımı öyle normalleştirildi ki, sanat ve el sanatları dersinde ailelerimiz için küllük yaptık -- bu Kuzey Carolina, Virginia veya Kentucky değil, Brooklyn'de oluyor.
(Laughter)
(Gülüşmeler)
The ashtrays I made were pretty awful, but they were ashtrays.
Yaptığım küllükler çok kötüydü, ama sonuçta küllüktü.
(Laughter)
(Gülüşmeler)
So normalized that I remember seeing a bowl of loose cigarettes in the foyer of our house and other houses as a welcoming gesture when friends came over for a visit.
Öyle normalleştirildi ki, evimizin ve diğer evlerin antrelerinde ziyarete gelen arkadaşlara bir hoş geldin jesti olarak bir kase içerisine konmuş sigaralar gördüğümü hatırlıyorum.
OK, we're back in 1963. The top lawyer for Brown and Williamson, which was then the third-largest cigarette company in the United States, wrote the following: "Nicotine is addictive. We are, then, in the business of selling nicotine -- an addictive drug." It's a remarkable statement, as much for what it doesn't say as for what it does say. He didn't say they were in the cigarette business. He didn't say they were in the tobacco business. He said they were in the business of selling nicotine.
Tekrar 1963'e dönüyoruz. Birleşik Devletler'de o zamanki üçüncü büyük sigara şirketi Brown ve Williamson şirketinin baş avukatı şöyle yazmıştı: "Nikotin bağımlılık yapıyor. Öyleyse bizler de nikotin - yani bağımlılık yapan ilaç - satma işindeyiz." Hem söylemediği hem de söylediği şeylerle, bu olağanüstü bir ifade. Sigara işinde olduklarını söylemiyor. Tütün işinde olduklarını söylemiyor. Nikotin satma işinde olduklarını söylüyor.
Philip Morris in 1972: "The cigarette isn't a product, it's a package. The product is nicotine. The pack is a storage container for a day's supply of nicotine. The cigarette, a dispenser for a dose unit of nicotine." We'll come back to this dose unit notion later.
1972'de Philip Morris: "Sigara bir ürün değildir, bir pakettir. Ürün nikotindir. Paket ise günlük nikotin desteğini sağlayan bir depolama kabıdır. Sigara ise tek birim dozluk nikotin dağıtıcısıdır." Birim doz kavramına daha sonra geleceğiz.
And R.J. Reynolds in 1972: "In a sense, the tobacco industry may be thought of as being a specialized, highly ritualized and stylized segment of the pharmaceutical industry. Tobacco products uniquely contain and deliver nicotine, a potent drug with a variety of physiological effects."
1972'de R.J. Reynolds: "Tütün endüstrisinin bir bakıma ilaç endüstrinin özelleştirilmiş, aşırı ritüelleştirilmiş, biçimlendirilmiş bir bölümü olduğu düşünülebilir. Tütün ürünleri kendine özgü biçimde çeşitli fizyolojik etkilere sahip tesirli bir ilaç olan nikotin içerir ve sağlar."
At the time, and for many decades, publicly, the industry completely denied addiction and completely denied causality. But they knew the true nature of their business. And from time to time, there have been health scares made public about cigarettes, going back many decades. How did the industry respond? And how did they respond in this historically unregulated marketplace?
O zamanlar ve on yıllardır, endüstri bağımlılığı tamamen ve açıkça reddetti ve nedenselliği de tamamen reddetti. Fakat işlerinin gerçek doğasından haberdarlardı. Arada sırada, on yıllar öncesinde, sigaralar hakkında sağlık duyuruları yapılıyordu. Endüstri ne tepki verdi? Tarih boyunca düzensiz olan piyasada nasıl tepki verdiler?
Going back to the 1930s, it was with advertising that heavily featured imagery of doctors and other health care professionals sending messages of reassurance. This is an ad for Lucky Strikes, the popular cigarette of the time in the '30s:
1930'lara dönersek, fazlasıyla öne çıkarılan görüntüler, güven mesajları ileten doktorlar ve sağlık çalışanlarını içeren reklamlarla doluydu. Bu bir Lucky Strikes reklamı, 30'ların popüler sigarası:
[20,679 physicians say "Luckies are less irritating." Your throat protection against irritation, against cough.]
[20,679 doktor "Lucky'ler daha az tahriş edicidir" diyor. Tahrişe karşı, öksürüğe karşı boğaz korumanız.]
(Laughter)
(Gülüşmeler)
We laugh, but this was the kind of advertising that was there to send a health message of reassurance.
Gülüyoruz fakat, bir sağlık güvencesi mesajı vermek için bu tür reklam kullanılıyordu.
Fast-forward to 1950s, '60s and '70s. And here, again, in the absence of regulation, what we're going to see is modifications to the product and product design to respond to the health concerns of the day.
Hızla ileri sarıp 1950'lere, 60'lara ve 70'lere gidelim. Düzen eksikliği içerisinde tekrardan göreceğimiz şey, o güne dair sağlık endişelerine karşılık olarak, ürünün ve ürün tasarımının değiştirilmesiydi.
This is the Kent Micronite filter. And here, the innovation, if you will, was the filtered cigarette.
Bu, Kent Micronite filtresi. Buradaki yenilik, inanabilirseniz, filtreli sigaraydı.
[Full smoking pleasure ... plus proof of the greatest health protection ever.]
[Dolu dolu sigara keyfi... ve şimdiye kadarki en büyük sağlık korumasının da kanıtı.]
What the smoker of this product didn't know, what their doctor didn't know, what the government didn't know, is that this was a filter that was lined with asbestos --
Bu ürünün içicisinin bilmediği şey, doktorlarının bilmediği şey, devletin bilmediği şey şuydu, bu, amyant ile kaplı bir filtreydi --
(Gasps) so that when smokers were smoking this filtered cigarette and still inhaling the chemicals and smoke that we know are associated with cancer and lung disease and heart disease, they were also sucking down asbestos fibers. (Gasps)
(İç çekiyor) yani sigara içenler bu filtreli sigarayı içtiklerinde, kimyasalları hâlâ içlerine çektiklerinde ve kanser, akciğer ve kalp rahatsızlıklarıyla bağlantılı olduğunu bildiğimiz şeyi içtiklerinde aynı zamanda amyant lifleri içiyorlardı. (İç çekiyor)
In the 1960s and the 1970s, the so-called innovation was the light cigarette. This is a typical brand of the day called True. And this is after the Surgeon General's reports have started coming out. And you see the look of concern on her face.
1960'lar ve 1970'lerde, sözde yenilik, hafif sigaraydı. True adında, o zamanların tipik bir markasıydı. Bu, Sağlık Bakanlığı raporları gelmeye başladıktan sonraydı. Yüzündeki endişeyi görüyorsunuz.
[Considering all I'd heard, I decided to either quit or smoke True. I smoke True.]
[Duyduklarımı dikkate alarak, ya sigarayı bırakacaktım ya da True içecektim. True içiyorum.]
(Laughter)
(Gülüşmeler)
[The low tar, low nicotine cigarette.] And then it says, "Think about it." And then even below that in the small print are tar numbers and nicotine numbers. What was a light cigarette? How did it work?
[Düşük katranlı, düşük nikotinli sigara.] Sonra da "bunu bir düşünün" diyor. Bunun altındaki küçük baskıda bile katran sayıları ve nikotin sayıları var. Hafif sigara neydi? Nasıl işe yaradı?
This is an illustration of the product modification known as "filter ventilation." That's not a real filter blown up. That's just a picture so that you could see the rows of laser-perforated ventilation holes that were put on the filter. When you look at a real cigarette, it's harder to see. Every patent for this product shows that the ventilation holes should be 12 millimeters from the lip end of the filter. How did it work?
"Filtre havalandırması" olarak bilinen bir ürün değişiminin yarattığı bir illüstrasyon. Buradaki gerçek bir filtre değil. Bu, filtreye lazerle yerleştirilmiş havalandırma deliği sıralarını görebilmeniz için gösterilen bir resim. Gerçek bir sigaraya baktığınızda bunu görmeniz zordur. Bu ürün için verilen her patent, havalandırma deliklerinin, filtrenin dudak kısmından itibaren 12 milimetre olması gerektiğini gösteriyor. Bu nasıl oldu?
The cigarette got stuck into a machine. The machine started puffing away on the cigarette and recording tar and nicotine levels. As the machine smoked, outside air came through those ventilation holes and diluted the amount of smoke that was coming through the cigarette. So as the machine smoked, there really was less tar and nicotine being delivered compared to a regular cigarette. What the tobacco industry knew was that human beings don't smoke like machines. How do human beings smoke this? Where do the fingers go?
Sigara bir makinenin içinde kaldı. Makine sigaraya üflemeye başladı, katran ve nikotin seviyelerini kaydetti. Makine sigara içtikçe dıştaki hava bu havalandırma deliklerinin içine girdi ve sigaradan gelen duman miktarını hafifletti. Yani makine sigara içmeye devam ettikçe, sıradan bir sigarayla kıyaslandığında gerçekten daha az katran ve nikotin iletiyordu. Tütün endüstrisi, insanların makineler gibi sigara içmediğini biliyordu. İnsanlar bunu nasıl içiyordu? Parmaklar nerede?
(Murmurs)
(Mırıldanıyor)
Where do the lips go? I told you that the patent said that the holes are 12 millimeters from the lip end. The smoker didn't even know they were there, but between fingers and lips, the holes get blocked. And when the holes get blocked, it's no longer a light cigarette. Turns out that there's actually basically as much nicotine inside a light cigarette as a regular cigarette. The difference was what's on the outside. But once you block what's on the outside, it's a regular cigarette.
Dudaklar nerede? Patente göre bu deliklerin filtrenin dudak kısmından itibaren 12 milimetre olduğunu söylemiştim. Sigara içenler onların orada olduğunu bile bilmiyordu, fakat dudak ve parmaklar arasında bu delikler kapanıyordu. Delikler kapandığı zaman ise o artık hafif sigara olmaktan çıkıyordu. Anlaşılan o ki, hafif bir sigarada da sıradan bir sigarada olduğu kadar nikotin bulunuyor. Fark, dışarıda olan şey. Fakat dışarıdakini kapattığınızda, o artık sıradan bir sigara.
Congress put FDA in the business of regulating tobacco products 10 years ago this June. So you heard the statistics at the beginning about the extraordinary contribution to disease and death that cigarettes make. We've also been paying a lot of attention to how the cigarette works as a drug-delivery device and the remarkable efficiency with which it delivers nicotine. So let's take a look. When the smoker puffs on the cigarette, the nicotine from that puff gets up into the brain in less than 10 seconds. Less than 10 seconds. Up in the brain, there are these things called "nicotinic receptors." They're there ... waiting. They're waiting for, in the words of that Philip Morris document, the next "dose unit of nicotine."
10 sene önce Haziran ayında kongre, tütün ürünlerini düzenleme işine FDA'yı da soktu. Sigaraların hastalık ve ölümlere yaptığı olağanüstü katkıya dair istatistikleri başlangıçta duydunuz. Ayrıca sigaranın nasıl uyuşturucu madde taşıma aracı olduğuna ve nikotin taşıdığı o olağanüstü etkiye de çok dikkat ediyoruz. Bir bakalım. Sigara içen kimse sigarayı içtiğinde nikotin o nefesten beyine 10 saniyeden daha kısa sürede ulaşıyor. 10 saniyeden daha kısa sürede. Beynimizde, "nikotin reseptörleri" adlı bu şeyler var. Onlar oradalar ve bekliyorlar. Bekledikleri şey, Philip Morris belgesinde belirtildiği gibi, bir sonraki "tek birim dozluk nikotin."
The smoker that you see outside, huddled with other smokers, in the cold, in the wind, in the rain, is experiencing craving and may be experiencing the symptoms of withdrawal. Those symptoms of withdrawal are a chemical message that these receptors are sending to the body, saying, "Feed me!" And a product that can deliver the drug in less than 10 seconds turns out to be an incredibly efficient and incredibly addictive product. We've spoken to so many addiction treatment experts over the years. And the story I hear is the same over and over again: "Long after I was able to get somebody off of heroin or cocaine or crack cocaine, I can't get them to quit cigarettes." A large part of the explanation is the 10-second thing.
Dışarıda gördüğünüz sigara içici, diğer içicilerle bir arada, soğuk havada, rüzgârlı havada, yağmur altında ve krizi tecrübe ediyor ve belki de vazgeçme semptomları tecrübe ediyor. Vazgeçme semptomları, bu reseptörlerin vücuda yolladığı kimyasal bir mesajdır ve "Beni besle!" diyor. 10 saniyeden kısa sürede uyuşturucuyu iletebilen bir ürünün de oldukça etkili ve oldukça bağımlılık yaratan bir ürün olduğunu görüyoruz. Yıllar boyunca birçok bağımlılık tedavisi uzmanıyla konuştuk. Duyduğum hikâye ise hep aynı: "Birisinin eroin, kokain veya taş kokaini bırakmasını sağlayabildikten sonra, onların sigarayı bırakmalarını sağlayamıyorum." Açıklamanın büyük kısmı o 10 saniyelik olay.
FDA has it within its regulatory reach to use the tools of product regulation to render cigarettes as we know them minimally or nonaddictive. We're working on this. And this could have a profound impact at a population level from this one policy. We did dynamic population-level modeling a year ago, and we published the results in "The New England Journal." And because of the generational effect of this policy, which I'll explain in a minute, here's what we project out through the end of the century: more than 33 million people who would otherwise have gone on to become regular smokers won't, because the cigarette that they'll be experimenting with can't create or sustain addiction. This would drive the adult smoking rate down to less than one and a half percent. And these two things combined would result in the saving of more than eight million cigarette-related deaths that would otherwise have occurred from the generational impact of this.
FDA'nın, mevzuat kapsamında, ürün düzenleme araçlarını sigaraları minimal veya bağımlılık yaratmayan olarak bileceğimiz hale getirmek için kullanma hakları vardır. Üzerinde çalışıyoruz. Bu tek politikadan, nüfus seviyesinde bunun çok temel bir etkisi olabilir. Bir yıl önce nüfus seviyesinde dinamik bir model oluşturduk ve sonuçları New England Journal'da yayımladık. Bu politikanın nesle ait etkisinden ötürü, ki birazdan açıklayacağım, yüzyılın sonuna doğru planladığımız şey şu: Aksi takdirde düzenli içici olmaya devam edecek olan 33 milyondan fazla insan, öyle olmayacak çünkü denedikleri sigara bağımlılık yaratamaz veya bağımlılığı sürdüremez. Bu da yetişkinlerde sigara içme oranını yüzde bir buçuktan daha aza düşürür. Bu iki şeyin sonucu da, aksi takdirde bunun nesle ait etkisinden ötürü gerçekleşecek olan sigaraya bağlı sekiz milyondan fazla ölümün kurtarılmasıyla olacaktır.
Now, why am I saying "generational"? It's about kids. Ninety percent of adult smokers started smoking when they were kids. Half of them became regular smokers before they were legally old enough to buy a pack of cigarettes. Half of them became regular smokers before they were 18 years old. Experimentation. Regular smoking. Addiction. Decades of smoking. And then the illness, and that's why we're talking about a product that will kill half of all long-term users prematurely later in life. The generational impact of this nicotine-reduction policy is profound. Those old industry documents had a word for young people. They were described as "the replacement smokers." The replacement smokers for addicted adult smokers who died or quit.
Peki, neden "nesle ait" diyorum? Bu, çocuklarla ilgili. Sigara içenlerin yüzde doksanı, sigaraya çocukluklarında başladı. Bunlardan yarısı, yasal olarak bir paket sigara alabilecek kadar büyümeden, düzenli içici haline geldi. Yarısı 18 yaşından önce düzenli içici hâline geldi. Denemek. Düzenli içicilik. Bağımlılık. Onlarca yıllık içicilik. Daha sonra hastalık ve bu yüzden, uzun vadeli kullanıcılarının yarısını erken yaşta öldüren bir tüketim malından bahsediyoruz. Nikotin azaltma politikasının nesle ait etkisi derindir. Eski endüstri belgelerinin gençlere söylediği bir söz var. Gençleri "yedek sigara içiciler" olarak tanımlıyorlar. Ölmüş veya sigarayı bırakmış bağımlı yetişkin içiciler için yedek içiciler.
Future generations of kids, especially teens, are going to engage in risky behavior. We can't stop that. But what if the only cigarette that they could get their hands on could no longer create or sustain addiction? That's the public health return on investment at a population level over time.
Çocukların, özellikle gençlerin gelecek nesilleri, riskli davranışlarda bulunacaklar. Bunu durduramayız. Peki ellerini sürebilecekleri tek sigara, artık bağımlılık yaratamıyor veya bağımlılığı sürdüremiyor olsa ne olurdu? Bu, nüfus seviyesinde zamanla oluşacak yatırım üzerine genel sağlık dönüşüdür.
Haven't said anything about e-cigarettes. But I have to say something about e-cigarettes.
E-sigaralar hakkında hiçbir şey söylemedim. Ama e-sigaralar hakkında bir şey söylemeliyim.
(Laughter)
(Gülüşmeler)
We are dealing with an epidemic of kids' use of e-cigarettes. And what troubles us the most, in combination with the rising numbers when it comes to prevalence, is frequency. Not only are more kids using e-cigarettes, but more kids are using e-cigarettes 20 or more days in the past 30 days than at any time since e-cigarettes came onto the market. And at FDA, we're doing everything that we can using program and policy, first to get the word out to kids that this is not a harmless product and to make sure that kids aren't initiating and experimenting on any tobacco product, whether combustion is present or not. But think about e-cigarettes in a properly regulated marketplace as something that could be of benefit to addicted adult cigarette smokers who are trying to transition away from cigarettes.
Çocukların e-sigara kullanması salgınıyla uğraşıyoruz. Bizi en çok rahatsız eden şey ise, konu yaygınlığa geldiğinde, yükselen rakamlarla birlikte, sıklık derecesi. Gittikçe daha fazla çocuk e-sigara kullanıyor, aynı zamanda, e-sigaralar piyasaya sürüldüğünden bu yana en çok son 30 günde çocuklar 20 günden fazla e-sigara kullanıyor. FDA'da program ve politika kullanarak yapabileceğimiz her şeyi yapıyoruz, öncelikle çocuklara bunun zararsız bir ürün olmadığını söylemek için ve sonra da yanma eylemi olsa da olmasa da çocukların herhangi bir tütün ürününe başlamadığından veya onu denemediğinden emin olmak için. Fakat uygun şekilde düzenlenmiş bir piyasada e-sigaraların, sigaradan uzaklaşmayı deneyen bağımlı yetişkin sigara içicilerin yararına olan bir şey olduğunu düşünebiliriz.
So, I'll leave you with this vision: imagine a world where the only cigarette that future generations of kids could experiment with could no longer create or sustain addiction because of a single policy. Imagine a world where health-concerned cigarette smokers, especially if a policy goes into effect that takes the nicotine levels down to minimally or nonaddictive levels, could transition to alternative and less harmful forms of nicotine delivery, starting with FDA-approved nicotine medications, like the gum, patch and lozenge.
Peki, sizi şu imgelem ile baş başa bırakacağım: Tek bir politika nedeniyle gelecek nesil çocuklarının tecrübe edebileceği tek sigaranın artık bağımlılık yaratmadığı veya bağımlılığı sürdürmediği bir dünya düşünün. Özellikle tek bir politika nikotin seviyelerini minimale veya bağımlılık yaratmayan seviyelere düşürürse, sağlık endişesi taşıyan sigara içicilerin, sakız, bant ve pastil gibi FDA onaylı nikotin ilaçlarıyla başlamak üzere, alternatiflere ve daha az zararlı olan biçimlere geçebildiği bir dünya düşünün.
And finally, imagine a world and a properly regulated marketplace, whether it's e-cigarettes or whatever the technology of the day, it's not the product developers and the marketers who decide which products come to market and what claims get made for them, it's review scientists at FDA, who look at applications and decide, using the standard that Congress has entrusted us to implement and enforce, whether a particular product should come to market, because the marketing of that product and the words of our law would be appropriate for the protection of the public health. These are the kinds of powerful regulatory tools that are within our reach to deal with what remains the leading cause of completely preventable disease and death in the country. If we get this right, that trajectory, those 5.6 million kids, is breakable.
Son olarak, bir dünya ve uygun biçimde düzenlenmiş bir piyasa düşünün, e-sigaralar veya o zamana ait herhangi bir teknoloji olsa da piyasaya sürülecek ürünlere ve onlara üzerindeki haklara karar verenlerin ürün geliştiriciler ve pazarlamacılar olmadığı, fakat karar verenlerin FDA'daki denetimci bilim insanları olduğu ve bir ürünün piyasaya sürülüp sürülmemesine karar verirken de kongrenin uygulama ve yürütme için bizlere sunduğu standartları kullandıkları bir dünya, çünkü o ürünün pazarlaması ve kanunumuzdaki kelimeler genel sağlık koruması için uygun olacaktır. Ülkedeki tamamen önlenebilir hastalık ve ölümlerin ana nedeni olarak kalmaya devam eden şeyle baş edebilmemiz için, erişimimiz dahilindeki güçlü düzenleyici araç türleri bunlar. Eğer bunu doğru anlarsak, bu gidişat, bu 5,6 milyon çocuk, bozulabilir.
Thank you.
Teşekkürler.
(Applause)
(Alkış)