Το πλήρωμα του «Βρόμικες Δουλειές» και εγώ επισκεφτήκαμε μια μικρή πόλη στο Κολοράντο που λέγεται Κρεγκ. Έχει έκταση μερικά τετραγωνικά μίλια. Στα Βραχώδη Όρη. Η δουλειά που μελετούσαμε ήταν εκτροφέας προβάτων.
The "Dirty Jobs" crew and I were called to a little town in Colorado, called Craig. It's only a couple dozen square miles. It's in the Rockies.
Ο ρόλος μου στην εκπομπή, για όσους δεν την έχετε δει -- είναι πολύ απλός. Είμαι μαθητευόμενος, και εργάζομαι με τα άτομα που κάνουν τη συγκεκριμένη δουλειά. Καθήκον μου είναι απλά να προσπαθώ να τους ακολουθήσω και να δώσω μια αληθινή εικόνα του πώς είναι να ζεις σαν αυτούς τους ανθρώπους, μία ημέρα στη ζωή τους. Η συγκεκριμένη δουλειά.; προβατοβοσκός. Τέλεια.
And the job in question was sheep rancher. My role on the show, for those of you who haven't seen it -- it's pretty simple. I'm an apprentice, and I work with the people who do the jobs in question. And my responsibilities are to simply try and keep up, and give an honest account of what it's like to be these people for one day in their life. The job in question: herding sheep.
Φτάνουμε στο Κρεγκ και βολευόμαστε σε ένα ξενοδοχείο και συνειδητοποιώ την επόμενη ημέρα ότι ο ευνουχισμός θα αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος αυτής της δουλειάς. Συνήθως, δεν κάνω κάποια έρευνα. Αλλά αυτό είναι κάπως ευαίσθητο θέμα και δουλεύω για το Discovery Channel, και θέλουμε να απεικονίζουμε με ακρίβεια αυτό που κάνουμε, και σίγουρα θέλουμε να το κάνουμε με μεγάλο σεβασμό για τα ζώα. Έτσι λοιπόν κάλεσα την Χιουμέιν Σοσάιετι και τους λέω «Κοιτάξτε, πρόκειται να ευνουχίσω μερικά πρόβατα, Πώς γίνεται η δουλειά;»
Great. We go to Craig and we check into a hotel, and I realize the next day that castration is going to be an absolute part of this work. Normally, I never do any research at all. But this is a touchy subject, and I work for the Discovery Channel, and we want to portray accurately whatever it is we do. And we certainly want to do it with a lot of respect for the animals. So I call the Humane Society and I say, "Look, I'm going to be castrating some lambs. Can you tell me the deal?" And they're like, "Yeah, it's pretty straightforward."
Και μου λένε «Α, τα πράγματα είναι πολύ ξεκαθάρα.» Χρησιμοποιούν ένα λάστιχο, σαν αυτό, μόνο κάπως πιο μικρό. Αυτό κρατούσε τα τραπουλόχαρτα που πήρα χτες, αλλά είχε κάποιες ομοιότητες με εκείνο.
They use a band, basically, a rubber band, like this, only a little smaller. This one was actually around the playing cards I got yesterday -- (Laughter)
Και λέω, «Λοιπόν, πώς έχει η διαδικασία ακριβώς;»
But it had a certain familiarity to it.
Και μου λενέ, «Το λάστιχο εφαρμόζεται σφιχτά στην ουρά. Και ένα άλλο λάστιχο εφαρμόζεται σφιχτά στo όσχεο. Η ροή του αίματος επιβραδύνεται σιγά σιγά, και μια εβδομάδα μετά τα εν λόγω μέρη απλά πέφτουν.»
And I said, "Well, what exactly is the process?" And they said, "The band is applied to the tail, tightly. And then another band is applied to the scrotum, tightly. Blood flow is slowly retarded; a week later the parts in question fall off.
«Τέλεια! Το'χω.» Καλώ λοιπόν την SPCA για να το επιβεβαιώσω - και πράγματι το επιβεβαιώνω. Καλώ επίσης και την PETA, έτσι για πλάκα, δεν είναι κάτι που τους αρέσει, αλλά το επιβεβαιώνουν. Εντάξει λοιπόν, μέσες άκρες αυτός είναι ο τρόπος.
"Great -- got it." OK, I call the SPCA to confirm this. They confirm it. I also call PETA just for fun, and they don't like it, but they confirm it.
Έτσι, την επόμενη ημέρα βγαίνω έξω.
OK, that's basically how you do it.
Μου δίνουν ένα άλογο και πάμε στα πρόβατα και τα πάμε σε ένα μαντρί που χτίσαμε και φροντίζουμε τα ζώα.
So the next day I go out. And I'm given a horse and we go get the lambs and we take them to a pen that we built, and we go about the business of animal husbandry.
Η Μέλανι είναι η γυναίκα του Άλμπερτ. Ο Άλμπερτ είναι ο εν λόγω βοσκός. Η Μέλανι πιάνει το πρόβατο με τα δυο της χέρια το ένα χέρι στα δυο πόδια δεξιά, το ίδιο και αριστερά. Το αρνί πάει στη θέση του, αυτή το ανοίγει. Όλα καλά, όλα ωραία. Ο Άλμπερτ μπαίνει μέσα, τον ακολουθώ, το συνεργείο βρίσκεται γύρω γύρω. Πάντοτε βλέπω πρώτα πώς γίνεται κάτι πριν το προσπαθήσω. Ως μαθητευόμενος αυτό είναι το σωστό. Ο Άλμπερτ βάζει το χέρι του στην τσέπη για να βγάλει, ξέρετε, αυτό το μαύρο λάστιχο αλλά στην πραγματικότητα βγάζει ένα μαχαίρι. Και ξέρετε, σκέφτομαι ότι αυτό δεν μοιάζει καθόλου με λάστιχο. Το άνοιξε μ'ένα τρόπο που αντανακλάστηκε πάνω του ο ήλιος που ανέτελλε πάνω από τα Βραχώδη Όρη, ήταν πολύ -- ήταν πολύ εντυπωσιακό.
Melanie is the wife of Albert. Albert is the shepherd in question. Melanie picks up the lamb, one hand on both legs on the right, likewise on the left. Lamb goes on the post, she opens it up. Alright. Great. Albert goes in, I follow Albert, the crew is around. I always watch the process done the first time before I try it. Being an apprentice, you know, you do that. Albert reaches in his pocket to pull out, you know, this black rubber band, but what comes out instead is a knife. And I'm like, "Hmm, that's not rubber at all," you know? (Laughter) And he kind of flicked it open in a way that caught the sun that was just coming over the Rockies, it was very -- (Laughter)
It was ... it was impressive.
Μέσα σε δύο δευτερόλεπτα, ο Άλμπερτ κρατούσε το μαχαίρι κάτω από την ουρά, ακριβώς δίπλα στον πισινό του αρνιού, και ταχύτατα η ουρά βρισκόταν κομμένη στον κουβά που κρατούσα. Αμέσως μετά, με ένα μεγάλο αντίχειρα και ένα δείκτη γεμάτο κάλους κρατούσε σφιχτά το όσχεο. Και το τράβηξε προς το μέρος του, έτσι, και ακούμπησε το μαχαίρι στην άκρη. Νομίζεις ότι ξέρεις τι ακολουθεί Μάικλ, αλλά δεν ξέρεις. Το κόβει, πετάει την άκρη πίσω του και σπρώχνει το όσχεο προς τα πάνω, και σκύβει το κεφάλι του, μπλοκάροντας τη θέα, αλλά ακούω ένα ρουφηχτό ήχο, και ένα θόρυβο σαν βέλκρο που τραβιέται από τοίχο που κολλάει και δεν αστειεύομαι.
In the space of about two seconds, Albert had the knife between the cartilage of the tail, right next to the butt of the lamb, and very quickly, the tail was gone and in the bucket that I was holding. A second later, with a big thumb and a well-calloused forefinger, he had the scrotum firmly in his grasp. And he pulled it toward him, like so, and he took the knife and he put it on the tip. "Now, you think you know what's coming, Michael, You don't, OK?" (Laughter) He snips it, throws the tip over his shoulder, and then grabs the scrotum and pushes it upward, and then his head dips down, obscuring my view. But what I hear is a slurping sound, and a noise that sounds like Velcro being yanked off a sticky wall,
Μπορούμε να δούμε το βίντεο; Δεν αστειεύομαι -- δεν -- (Γέλια) Προτίμησα να μιλήσω με εικόνες.
and I am not even kidding. Can we roll the video? No, I'm kidding, we don't -- (Laughter)
Οπότε κάνω κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στις «Βρόμικες Δουλειές». Λέω «Πάμε διάλειμμα. Στοπ.» Ξέρετε την εκπομπή, χρησιμοποιούμε την πρώτη λήψη, ποτέ τη δεύτερη. Δεν υπάρχει σενάριο, δεν υπάρχουν ανοησίες. Δεν αστειευόμαστε, δεν κάνουμε πρόβες -- τραβάμε ό,τι βρούμε.
I thought it best to talk in pictures. I do something now I've never, ever done on a "Dirty Jobs" shoot, ever. I say, "Time out. Stop." You guys know the show, we use take one; we don't do take two. There's no writing, there's no scripting, there's no nonsense. We don't fool around, we don't rehearse -- we shoot what we get!
Είπα, «Στοπ, αυτό είναι παλαβό.» Θέλω να πω...καταλαβαίνετε. (Γέλια) «Αυτό είναι παλαβό. Δεν μπορούμε να το κάνουμε.»
I said, "Stop. This is nuts." I mean -- (Laughter) "This is crazy. We can't do this."
Και ο Άλμπερτ λέει, «Τι;»
And Albert's like, "What?"
Και απαντώ, «Δεν ξέρω τι έγινε μόλις τώρα, αλλά ο κουβάς περιέχει όρχεις και δεν το κάνουμε έτσι.»
And I'm like, "I don't know what just happened, but there are testicles in this bucket,
Και είπε «Εμείς έτσι το κάνουμε.»
and that's not how we do it."
He said "Well, that's how we do it."
Και ρώτησα «Γιατί το κάνετε έτσι;» Και πριν τον αφήσω να μου εξηγήσει, είπα, «Θέλω να το κάνω σωστά, με τα λαστιχάκια.»
I said, "Why would you do it this way?" And before I even let him explain, I said, "I want to do it the right way, with the rubber bands."
Και λέει «Όπως η Χιουμέιν Σοσάιετι;»
And he says, "Like the Humane Society?"
Και απάντησα «Ναι, όπως η Χιουμέιν Σοσάιετι. Μία μέθοδος που δεν θα κάνει το αρνί να φωνάζει και να αιμορραγεί, μας βλέπουν σε πέντε ηπείρους, φίλε. Μας προβάλλει δύο φορές τη μέρα το Discovery Channel -- δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό.»
I said, "Yes, like the Humane Society. Let's do something that doesn't make the lamb squeal and bleed. We're on in five continents, dude! We're on twice a day on the Discovery -- we can't do this."
Λέει, «Εντάξει.» Βγάζει από το κουτί του ένα σακουλάκι με μικρά λαστιχάκια. Η Μέλανι πιάνει ακόμα ένα αρνί, το βάζει στη θέση του, το λαστιχάκι πιάνει την ουρά, το όσχεο. Το αρνί πέφτει στο έδαφος, κάνει δύο βήματα, πέφτει, σηκώνεται, τρέμει λιγάκι, κάνει ακόμα δύο βήματα, πέφτει. Σκεφτομαι ότι αυτό δεν είναι καθόλου καλό σημάδι για το αρνί. Σηκώνεται, πάει σε μια γωνία, τρέμει, ξαπλώνει και προφανώς υποφέρει.
He says, "OK." He goes to his box and pulls out a bag of these little rubber bands. Melanie picks up another lamb, puts it on the post, band goes on the tail, band goes on the scrotum. Lamb goes on the ground, lamb takes two steps, falls down, gets up, shakes a little, takes another couple steps, falls down. I'm like, this is not a good sign for this lamb, at all. Gets up, walks to the corner. It's quivering, and it lies down and it's in obvious distress.
Και κοιτάω το αρνί και λέω «Άλμπερτ, για πόση ώρα; Πότε θα σηκωθεί;»
And I'm looking at the lamb and I say, "Albert, how long? When does he get up?"
Μου λέει, «Σε μία μέρα.»
He's like, "A day?"
«Μία μέρα! Πόσο καιρό παίρνει για να πέσουν;»
I said, "A day! How long does it take them to fall off?"
«Μία εβδομάδα.»
"A week."
Στο μεταξύ, το αρνί στο οποίο έκανε τη μικρή εγχείρηση ξέρετε, χοροπηδά, η αιμορραγία έχει σταματήσει. Μασάει λίγο γρασίδι, διασκεδάζει. Έμεινα άναυδος με το πόσο έκανα λάθος, εκείνη τη στιγμή. Και μου θύμισε πόσα λάθη κάνω τόσες πολλές φορές. (Γέλια) Και θυμήθηκα πόσο άτυχος ήμουνα εκείνη τη μέρα γιατί τώρα έπρεπε να κάνω ό,τι είχε κάνει ο Άλμπερτ, και υπήρχαν ακόμα 100 τέτοια αρνιά στο μαντρί, και ξαφνικά άρχισα να νιώθω σαν ηθοποιός σε γερμανική τσόντα, και ήμουνα...(Γέλια)
Meanwhile, the lamb that he had just done his little procedure on is, you know, he's just prancing around, bleeding stopped. He's, you know, nibbling on some grass, frolicking. And I was just so blown away at how completely wrong I was, in that second. And I was reminded how utterly wrong I am, so much of the time. (Laughter) And I was especially reminded of what a ridiculously short straw I had that day, because now I had to do what Albert had just done, and there are like 100 of these lambs in the pen. And suddenly, this whole thing's starting to feel like a German porno, and I'm like --
Η Μέλανι σηκώνει το αρνί, το βάζει στη θέση του, ανοίγει τα πόδια του. Ο Άλμπερτ μου δίνει το μαχαίρι. Πλησιάζω, φεύγει η ουρά. Πλησιάζω, αρπάζω το όσχεο, κόβω την άκρη. Ο Άλμπερτ με συμβουλεύει, «Σπρώχτο προς τα πάνω.» Το κάνω. «Σπρώχτο κι' άλλο.» Το κάνω.
(Laughter) Melanie picks up the lamb, puts it on the post, opens it up. Albert hands me the knife. I go in, tail comes off. I go in, I grab the scrotum, tip comes off. Albert instructs, "Push it way up there." I do. "Push it further." I do.
Βγαίνουν οι όρχεις -- μοιάζουν με αντίχειρες, που έρχονται καταπάνω σου -- και λέει, «Δάγκωσέ τους. Κόφτους με τα δόντια σου.» Και τον άκουσα, άκουσα όλες τις λέξεις. (Γέλια) Πώς, πώς βρέθηκα εδώ; Πώς -- ξέρετε -- θέλω να πω -- πώς βρέθηκα εδώ; (Γέλια)
The testicles emerge. They look like thumbs, coming right at you. And he says, "Bite 'em. Just bite 'em off." (Laughter) And I heard him, I heard all the words -- (Laughter) Like, how did I get here? How did -- I mean -- how did I get here? It's just -- it's one of those moments where the brain goes off on its own,
Είναι μία από αυτές τις στιγμές που ο εγκέφαλος κάνει τα δικά του, και ξαφνικά, στέκομαι εκεί, στα Βραχώδη Όρη, και το μόνο που σκέφτομαι είναι ο ορισμός της τραγωδίας του Αριστοτέλη. Ξέρετε, ο Αριστοτέλης λέει ότι η τραγωδία είναι η στιγμή που ο ήρωας αντιμετωπίζει την αληθινή του ταυτότητα. (Γέλια)
and suddenly, I'm standing there in the Rockies, and all I can think of is the Aristotelian definition of a tragedy. You know, Aristotle says a tragedy is that moment when the hero comes face to face with his true identity. (Laughter)
Και σκέφτομαι, «Τι είναι αυτή η παρδαλή μεταφορά; Δεν μου αρέσει αυτό που σκέφτομαι τώρα.» Και δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι, και δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου αυτή την εικόνα, οπότε έκανα αυτό που έπρεπε. Πλησίασα και τα πήρα. Τα πήρα έτσι, και αποτράβηξα το πρόσωπό μου. Και στέκομαι εκεί με δύο όρχεις στο σαγόνι μου. (Γέλια) Και τώρα δεν μπορώ -- δεν μπορώ να ξεχάσω τη μεταφορά.
And I'm like, "What is this jacked-up metaphor? I don't like what I'm thinking right now." And I can't get this thought out of my head, and I can't get that vision out of my sight, so I did what I had to do. I went in and I took them. I took them like this, and I yanked my head back. And I'm standing there with two testicles on my chin. (Laughter) And now I can't get -- I can't shake the metaphor.
Πίσω στην «Ποιητική» του Αριστοτέλη, και σκέφτομαι -- από το πουθενά με χτυπάνε δύο ορισμοί, που δεν έχω ακούσει από την εποχή που μας τα έλεγε ο καθηγητής αρχαίων στο πανεπιστήμιο. Η αναγνώριση και η περιπέτεια. Η αναγνώριση και η περιπέτεια. Αναγνώριση σημαίνει ανακάλυψη. Κυριολεκτικά, η μετάβαση από την άγνοια στη γνώση είναι η αναγνώριση. Αυτό κάνει το κανάλι μας. Αυτό κάνουν οι «Βρόμικες Δουλειές». Και είμαι βουτηγμένος στις αναγνωρίσεις κάθε μέρα. Τέλεια. Η άλλη λέξη, περιπέτεια, είναι η στιγμή στις μεγάλες τραγωδίες, ξέρετε -- Ευριπίδης και Σοφοκλής -- η στιγμή που ο Οιδίποδας κάτι παθαίνει, συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι αυτή η γκόμενα με την οποία κοιμάται και έχει παιδιά είναι η μάνα του. Εντάξει. Αυτή είναι η περιπέτεια. Και αυτή η μεταφορά στο μυαλό μου -- έχω αναγνώριση και περιπέτεια στο σαγόνι μου. (Γέλια)
I'm still in "Poetics," in Aristotle, and I'm thinking -- out of nowhere, two terms come crashing into my head, that I hadn't heard since my classics professor in college drilled them there. And they are "anagnorisis" and "peripeteia." Anagnorisis and peripeteia. Anagnorisis is the Greek word for discovery. Literally, the transition from ignorance to knowledge is anagnorisis. It's what our network does; it's what "Dirty Jobs" is. And I'm up to my neck in anagnorises every single day. Great. The other word, peripeteia, that's the moment in the great tragedies -- Euripides and Sophocles. That's the moment where Oedipus has his moment, where he suddenly realizes that hot chick he's been sleeping with and having babies with is his mother. That's peripety, or peripeteia. And this metaphor in my head -- I've got anagnorisis and peripeteia on my chin -- (Laughter)
Πρέπει να ομολογήσω πάντως ότι είναι μία σπουδαία έννοια. Όταν αρχίζεις να ψάχνεις για περιπέτεια, τη βρίσκεις παντού. Ας πούμε, ο Μπρους Γουίλις στην «Έκτη Αίσθηση.» Σε όλη την ταινία προσπαθεί να βοηθήσει το παιδί που βλέπει νεκρούς και τότε, τσουπ -- «Είμαι νεκρός» -- περιπέτεια. Καταλαβαίνετε; Είναι συγκλονιστικό όταν το κοινό το βλέπει σωστά. Ξέρετε, σαν το Νίο στο «Μάτριξ». «Ω, ζω σε ένα πρόγραμμα υπολογιστή» -- παράξενο.
I've got to tell you, it's such a great device, though. When you start to look for peripeteia, you find it everywhere. I mean, Bruce Willis in "The Sixth Sense," right? Spends the whole movie trying to help the little kid who sees dead people, and then -- boom! -- "Oh, I'm dead." Peripeteia. You know? It's crushing when the audience sees it the right way. Neo in "The Matrix," you know? "Oh, I'm living in a computer program.
Αυτές οι ανακαλύψεις που οδηγούν σε ξαφνικές συνειδητοποιήσεις: και τις έχω συνεχώς, με πάνω από 200 βρόμικες δουλειές, αλλά αυτή -- μου δίδαξε κάτι με έναν απρόσμενο τρόπο. Και καθώς στεκόμουν εκεί, κοιτώντας το χαριτωμένο αρνάκι που μόλις είχα βεβηλώσει -- έμοιαζε μια χαρά. Κοιτώντας το άλλο κακόμοιρο πλασματάκι όπου το είχα κάνει σωστά, με χτύπησε αν κάνω λάθος εδώ και αν κάνω λάθος τόσο συχνά, κυριολεκτικά, τι άλλου είδους περιπατητικές παρανοήσεις θα μπορούσα να σχολιάσω;
That's weird." These discoveries that lead to sudden realizations. And I've been having them, over 200 dirty jobs, I have them all the time, but that one -- that one drilled something home in a way that I just wasn't prepared for. And, as I stood there, looking at the happy lamb that I had just defiled -- but it looked OK; looking at that poor other little thing that I'd done it the right way on, and I just was struck by -- if I'm wrong about that, and if I'm wrong so often, in a literal way, what other peripatetic misconceptions might I be able to comment upon?
Γιατί, κοιτάξτε, δεν είμαι κοινωνικός ανθρωπολόγος αλλά έχω ένα φίλο που είναι. Και του μιλάω. (Γέλια) Και μου λέει, «Μάικ. Κοίταξε, δεν ξέρω αν το μυαλό σου ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο, αλλά συνειδητοποιείς ότι έχεις κάνει γύρισμα σε όλες τις πολιτείες; Έχεις δουλέψει σε ορυχείο, ως ψαράς, σε χαλυβουργείο, σε κάθε μεγάλη βιομηχανία. Στάθηκες δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους που οι πολιτικοί μας προσπαθούν απεγνωσμένα να πλησιάσουν κάθε τέσσερα χρόνια, σωστά;»
Because, look -- I'm not a social anthropologist, but I have a friend who is. And I talk to him. (Laughter) And he says, "Hey Mike, look. I don't know if your brain is interested in this sort of thing or not, but do you realize you've shot in every state? You've worked in mining, you've worked in fishing, you've worked in steel, you've worked in every major industry. You've had your back shoulder to shoulder with these guys that our politicians are desperate to relate to every four years, right?"
Βλέπω ακόμα τη Χίλαρι να πίνει σφηνάκια, το ουίσκι να τρέχει στο πηγούνι της, με τους χαλυβουργούς. Αυτοί είναι οι άνθρωποι με τους οποίους εργάζομαι καθημερινά. «Και αν έχεις κάτι να πεις για τις σκέψεις τους,συλλογικά, ίσως είναι καιρός να το σκεφτείς. Γιατί, φίλε μου, ξέρεις, τέσσερα χρόνια.» Ξέρετε, αυτό σκέφτομαι, έχω όρχεις στο πηγούνι μου, οι σκέψεις χοροπηδάνε. Και μετά από αυτό το γύρισμα, η σειρά δεν άλλαξε ως προς το τι είναι, αλλά για μένα προσωπικά άλλαξε.
I can still see Hillary doing the shots of rye, dribbling down her chin, with the steel workers. I mean, these are the people that I work with every single day. "And if you have something to say about their thoughts, collectively, it might be time to think about it. Because, dude, you know, four years." So, that's in my head, testicles are on my chin, thoughts are bouncing around. And, after that shoot, "Dirty Jobs" really didn't change, in terms of what the show is, but it changed for me, personally.
Και τώρα, όταν μιλάω για τη σειρά, δεν λέω απλά την ιστορία που μόλις ακούσατε και άλλες 190 παρόμοιες. Το κάνω, αλλά μιλώ και για κάποια από τα πράγματα όπου έκανα λάθος, κάποιες έννοιες εργασίας που θεωρούσα ιερές, και δεν είναι. Οι άνθρωποι με βρόμικες δουλειές είναι πιο ευτυχισμένοι απ' ό,τι νομίζετε. Ως ομάδα, είναι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι που ξέρω. Και δεν θα αρχίσω να σφυρίζω εργατικά τραγούδια, και άλλες τέτοιες ανοησίες για ευτυχισμένους εργάτες. Απλά σας λέω ότι πρόκειται για ισορροπημένους ανθρώπους που κάνουν απίστευτη δουλειά. Όσοι μαζεύουν πτώματα ζώων από τους δρόμους σφυρίζουν όσο δουλεύουν, το ορκίζομαι -- το έκανα μαζί τους. Έχουν αυτή την απίστευτη συμμετρία στη ζωή τους. Και το βλέπω συνέχεια.
And now, when I talk about the show, I no longer just tell the story you heard and 190 like it. I do, but I also start to talk about some of the other things I got wrong; some of the other notions of work that I've just been assuming are sacrosanct, and they're not. People with dirty jobs are happier than you think. As a group, they're the happiest people I know. And I don't want to start whistling "Look for the Union Label," and all that happy-worker crap. I'm just telling you that these are balanced people who do unthinkable work. Roadkill picker-uppers whistle while they work, I swear to God -- I did it with them. They've got this amazing sort of symmetry to their life.
Άρχισα να αναρωτιέμαι τι θα γινόταν
And I see it over and over and over again.
αν καταρρίπταμε κάποιους από αυτούς τους μύθους. Ακολουθήστε το πάθος σας -- μιλάμε γι' αυτό εδώ και 36 ώρες. Ακολουθήστε το πάθος σας -- υπάρχει κάτι λάθος σε αυτό; Μάλλον η χειρότερη συμβουλή που άκουσα ποτέ. (Γέλια) Ξέρετε, ακολούθησε τα όνειρά σου και χρεωκόπησε,σωστά; Μόνο αυτό άκουγα μεγαλώνοντας. Δεν ήξερα τι να κάνω στη ζωή μου, αλλά μου είπαν ότι αν ακολουθήσω το πάθος μου, όλα θα λυθούν.
So I started to wonder what would happen if we challenged some of these sacred cows? Follow your passion -- we've been talking about it here for the last 36 hours. Follow your passion -- what could possibly be wrong with that? It's probably the worst advice I ever got. (Laughter) Follow your dreams and go broke, right? I mean, that's all I heard growing up. I didn't know what to do with my life, but I was told if you follow your passion, it's going to work out.
Μπορώ να σας δώσω 30 παραδείγματα, τώρα αμέσως -- ο Μπομπ Κομπς, χοιροτρόφος στο Λας Βέγκας που συγκεντρώνει τα υπολλείματα φαγητού από τα καζίνο και τα δίνει στα γουρούνια του. Γιατί; Γιατί υπάρχει τόση ποσότητα πρωτεΐνης σε ό,τι δεν τρώμε που τα γουρούνια του μεγαλώνουν με τη διπλάσια ταχύτητα, και είναι ένας πλούσιος χοιροτρόφος, και ωφελεί και το περιβάλλον, και περνά τις μέρες του προσφέροντας αυτή την απίστευτη υπηρεσία και βρομοκοπάει, αλλά ας τον έχει καλά ο Θεός. Και βγάζει πολύ καλό μεροκάματο. Τον ρωτάς, «Ακολούθησες το πάθος σου;» και γελάει μαζί σου. Ο τύπος αξίζει -- του πρόσφεραν 60 εκατομμύρια δολάρια για τη φάρμα του και τα απέρριψε, έξω από το Βέγκας. Δεν ακολούθησε το πάθος του. Κοίταξε από μια απόσταση πού πήγαιναν όλοι και πήγε απ'την άλλη. Και ακούω αυτή την ιστορία ξανά και ξανά.
I can give you 30 examples right now. Bob Combs, the pig farmer in Las Vegas who collects the uneaten scraps of food from the casinos and feeds them to his swine. Why? Because there's so much protein in the stuff we don't eat, his pigs grow at twice the normal speed, and he's one rich pig farmer. He's good for the environment, he spends his days doing this incredible service, and he smells like hell, but God bless him. He's making a great living. You ask him, "Did you follow your passion here?" and he'd laugh at you. The guy's worth -- he just got offered like 60 million dollars for his farm and turned it down, outside of Vegas. He didn't follow his passion. He stepped back and he watched where everybody was going, and he went the other way. And I hear that story over and over.
Ο Ματ Φρόιντ, αγελαδοτρόφος από το Νιου Κανάαν στο Κονέκτικατ ξύπνησε ένα πρωί και συνειδητοποίησε ότι η κοπριά των αγελάδων του άξιζε περισσότερο από το γάλα τους, αν μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει για να φτιάξει αυτές τις βιοδιασπώμενες γλάστρες. Τις πουλάει στο Ουόλμαρτ. Ακολούθησε το πάθος του; Ελάτε τώρα.
Matt Freund, a dairy farmer in New Canaan, Connecticut, who woke up one day and realized the crap from his cows was worth more than their milk, if he could use it to make these biodegradable flowerpots. Now he's selling them to Walmart, right? Follow his passion? The guy's -- come on.
Άρχισα να κοιτώ το πάθος, την αποδοτικότητα σε σχέση με την αποτελεσματικότητα -- όπως είπε ο Τιμ νωρίτερα, υπάρχει μεγάλη διαφορά. Άρχισα να μελετώ την ομαδική δουλειά και την αποφασιστικότητα, και όλες αυτές τις κοινοτοπίες που αποκαλούν «εξαρτήματα επιτυχίας» που κρέμονται με κακόγουστα έργα τέχνης στις αίθουσες συνεδριάσεων σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή. Όλα αυτά -- όλα έχουν ξαφνικά αναποδογυρίσει.
So I started to look at passion, I started to look at efficiency vs. effectiveness. As Tim talked about earlier, that's a huge distinction. I started to look at teamwork and determination. And basically, all those platitudes they call "successories" that hang with that schmaltzy art in boardrooms around the world right now, that stuff -- it's suddenly all been turned on its head.
Πρώτα η ασφάλεια; Επιστρέφοντας σε όλους αυτούς τους οργανισμούς που προανέφερα: και αν έκαναν λάθος; Αυτό που θα πω είναι αιρετικό αλλά αν η ασφάλεια έρχεται τρίτη; Έτσι; (Γέλια) Όχι, το εννοώ. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι εκτιμώ την ασφάλειά μου σε αυτές τις παλαβές δουλειές όσο και οι άνθρωποι με τους οποίους εργάζομαι, αλλά αυτοί που είναι αποτελεσματικοί, δεν βάζουν πρώτα την ασφάλεια. Ξέρουν ότι άλλα πράγματα προηγούνται -- προηγείται το να γίνεται η δουλειά, η ολοκλήρωση της δουλειάς.
Safety. Safety first is ... Going back to OSHA and PETA and the Humane Society: What if OSHA got it wrong? I mean -- this is heresy, what I'm about to say -- but what if it's really safety third? Right? (Laughter) No, I mean, really. What I mean to say is: I value my safety on these crazy jobs as much as the people that I'm working with, but the ones who really get it done -- they're not out there talking about safety first. They know that other things come first -- the business of doing the work comes first, the business of getting it done.
Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, στη θάλασσα Μπέρινγκ, σε ένα αλιευτικό με τα παιδιά από τη «Θανάσιμη Ψαριά» -- όπου επίσης δουλεύω -- την πρώτη σεζόν. Απέχουμε περίπου 150 χιλιόμετρα από τις ρωσικές ακτές. κύματα 15 μέτρα ύψος, πράσινο νερό να καλύπτει τη γέφυρα. Το πιο επικίνδυνο περιβάλλον που έχω δει ποτέ, και ήμουνα με ένα τύπο και σιγουρεύαμε τις καβουροπαγίδες. Σε ύψος 14 μέτρων από το κατάστρωμα, σαν να κοιτάτε το παπούτσι σας, ξέρετε, και κουνιόμαστε έτσι, μες στον ωκεανό. Απίστευτα επικίνδυνο.
And I'll never forget, up in the Bering Sea, I was on a crab boat with the "Deadliest Catch" guys -- which I also work on in the first season. We were about 100 miles off the coast of Russia: 50-foot seas, big waves, green water coming over the wheelhouse, right? Most hazardous environment I'd ever seen, and I was back with a guy, lashing the pots down. So I'm 40 feet off the deck, which is like looking down at the top of your shoe, you know, and it's doing this in the ocean. Unspeakably dangerous.
Κατεβαίνω, μπαίνω στη γέφυρα και λέω με κάποιο βαθμό δυσπιστίας, «Καπετάνιε, ασφάλεια εργασίας.»
I scamper down, I go into the wheelhouse and I say, with some level of incredulity, "Captain -- OSHA?"
Και λέει, «Ασφάλεια εργασίας; Ωκεανός.» Και δείχνει εκεί έξω. (Γέλια) Εκείνη τη στιγμή όμως, αυτό που είπε μετά δεν μπορεί να επαναληφθεί στις υπόλοιπες 48 πολιτείες. Σε κανένα εργοστάσιο ή οικοδομή. Αλλά με κοίταξε και είπε,«Γιε μου» -- έχουμε την ίδια ηλικία, με αποκαλεί γιο, μου αρέσει αυτό -- λέει, «Γιε μου, είμαι ο καπετάνιος ενός αλιευτικού. Η ευθύνη μου δεν είναι να σε γυρίσω σπίτι ζωντανό. Η ευθύνη μου είναι να σε γυρίσω σπίτι πλούσιο.» (Γέλια) Θες να γυρίσεις ζωντανός, δική σου δουλειά. Και για την υπόλοιπη μέρα, πρώτα η ασφάλεια.
And he says, "OSHA? Ocean." And he points out there. (Laughter) But in that moment, what he said next can't be repeated in the Lower 48. It can't be repeated on any factory floor or any construction site. But he looked at me and said, "Son," -- he's my age, by the way, he calls me "son," I love that -- he says, "Son, I'm the captain of a crab boat. My responsibility is not to get you home alive. My responsibility is to get you home rich." (Laughter) You want to get home alive, that's on you." And for the rest of that day -- safety first.
Ήμουνα -- Η ιδέα ότι δημιουργούμε αυτή την εσφαλμένη -- αυτή την αίσθηση αυταρέσκειας όταν μιλάμε μόνο για την ευθύνη κάποιου άλλου σαν να είναι δική μας, και το αντίθετο. Τέλος πάντων, ένα σωρό πράγματα. Θα μπορούσα να μιλήσω εκτενώς για τις πολλές μικρές διακρίσεις που κάναμε και τους αμέτρητους τρόπους με τους οποίους έκανα λάθος. Αλλά η ουσία είναι η εξής. Σχημάτισα μία θεωρία που θα σας πω αμέσως στα δύο λεπτά και 30 δευτερόλεπτα που μου μένουν.
I mean, I was like -- So, the idea that we create this sense of complacency when all we do is talk about somebody else's responsibility as though it's our own, and vice versa. Anyhow, a whole lot of things. I could talk at length about the many little distinctions we made and the endless list of ways that I got it wrong. But what it all comes down to is this: I've formed a theory, and I'm going to share it now in my remaining 2 minutes and 30 seconds.
Έχει ως εξής -- έχουμε κηρύξει πόλεμο στην εργασία, ως κοινωνία, όλοι μας. Είναι ένας εμφύλιος. Ψυχρός πόλεμος. Δεν είχαμε τέτοιο σκοπό και δεν στρίβαμε το μουστάκι μας σαν το Μακιαβέλι, αλλά το κάναμε. Και διεξάγουμε αυτό τον πόλεμο σε τέσσερα μέτωπα, σίγουρα στο Χόλιγουντ. Ο τρόπος που απεικονίζουμε εργαζόμενους ανθρώπους στην τηλεόραση -- είναι γελοίος. Αν είναι υδραυλικός, ζυγίζει 140 κιλά και του πέφτει το παντελόνι. Παραδεχτείτε το. Τον βλέπετε συνέχεια. Έτσι είναι οι υδραυλικοί, έτσι; Τους κάνουμε ήρωες ή τους διακωμωδούμε. Αυτό κάνει η τηλεόραση. Προσπαθούμε σκληρά στις «Βρόμικες Δουλειές» να μην το κάνουμε γι' αυτό κάνω τη δουλειά χωρίς σκονάκια.
It goes like this: we've declared war on work, as a society -- all of us. It's a civil war. It's a cold war, really. We didn't set out to do it and we didn't twist our mustache in some Machiavellian way, but we've done it. And we've waged this war on at least four fronts, certainly in Hollywood. The way we portray working people on TV -- it's laughable. If there's a plumber, he's 300 pounds and he's got a giant butt crack, admit it. You see him all the time. That's what plumbers look like, right? We turn them into heroes, or we turn them into punch lines. That's what TV does. We try hard on "Dirty Jobs" not to do that, which is why I do the work and I don't cheat.
Αλλά κάνουμε αυτό τον πόλεμο και στην οδό Μάντισον. Τόσες πολλές διαφημίσεις που βγαίνουν εκεί -- σαν μηνύματα, τι λένε πραγματικά; Η ζωή σου θα ήταν καλύτερη αν δούλευες λιγότερο, αν δεν δούλευες τόσο σκληρά, αν επέστρεφες σπίτι λίγο νωρίτερα, αν μπορούσες να συνταξιοδοτηθείς λίγο πιο γρήγορα, να ξεφύγεις λίγο πιο σύντομα -- εκεί είναι όλα, ξανά και ξανά.
But, we've waged this war on Madison Avenue. So many of the commercials that come out there in the way of a message -- what's really being said? "Your life would be better if you could work a little less, didn't have to work so hard, got home a little earlier, could retire a little faster, punch out a little sooner." It's all in there, over and over, again and again.
Η Ουάσινγκτον; Δεν μπορώ ούτε να αρχίσω να απαριθμώ τις συμφωνίες και τις πολιτικές που επηρεάζουν την πραγματικότητα των διαθέσιμων δουλειών γιατί δεν το ξέρω. Ξέρω μόνο ότι πρόκειται για ένα μέτωπο σε αυτό τον πόλεμο.
Washington? I can't even begin to talk about the deals and policies in place that affect the bottom-line reality of the available jobs, because I don't really know; I just know that that's a front in this war.
Και ακριβώς εδώ παιδιά, στη Σίλικον Βάλεϋ, εννοώ -- πόσοι άνθρωποι έχουν ένα iPhone μαζί τους; Πόσοι έχουν Blackberry; Είμαστε συνδεδεμένοι. Δεν θα υποννοούσα ποτέ ότι κάτι κακό έχει προκύψει από την τεχνολογική επανάσταση. Αν είναι δυνατόν, σε αυτό το κοινό. (Γέλια) Αλλά θα έλεγα ότι καινοτομία χωρίς μίμηση είναι απόλυτη σπατάλη χρόνου. Και κανείς δεν εξυμνεί τη μίμηση όπως ξέρουν ότι πρέπει να γίνει οι συνεργάτες του «Βρόμικες Δουλειές». Το iPhone σας χωρίς τους ανθρώπους που δημιουργούν τις διεπαφές, τα κυκλώματα, τον ίδιο πίνακα, ξανά και ξανά; Όλα αυτά; Αυτά το κάνουν εξίσου δυνατό με την ιδιοφυία που βρίσκεται από πίσω του.
And right here, guys -- Silicon Valley. I mean -- how many people have an iPhone on them right now? How many people have their BlackBerry? We're plugged in; we're connected. I would never suggest for a second that something bad has come out of the tech revolution. Good grief, not to this crowd. (Laughter) But I would suggest that innovation without imitation is a complete waste of time. And nobody celebrates imitation the way "Dirty Jobs" guys know it has to be done. Your iPhone without those people making the same interface, the same circuitry, the same board, over and over -- all of that -- that's what makes it equally as possible as the genius that goes inside of it.
Έχουμε αυτή τη νέα εργαλειοθήκη. Τα σημερινά εργαλεία δεν μοιάζουν με φτυάρια και αξίνες. Μοιάζουν με τα αντικείμενα που κουβαλάμε μαζί μας. Και το συλλογικό αποτέλεσμα είναι η περιθωριοποίηση πάρα πολλών δουλειών. Και συνειδητοποίησα, ίσως πολύ αργά -- ελπίζω πως όχι, γιατί δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω άλλα 200 τέτοια πράγματα -- αλλά θα κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα. Και το πιο σημαντικό πράγμα να ξέρω και να αντιμετωπίσω είναι ότι έκανα πολλά λάθη, όχι απλά τους όρχεις στο σαγόνι μου. Έκανα πολλά λάθη.
So, we've got this new toolbox. You know? Our tools today don't look like shovels and picks. They look like the stuff we walk around with. And so the collective effect of all of that has been this marginalization of lots and lots of jobs. And I realized, probably too late in this game -- I hope not, because I don't know if I can do 200 more of these things -- but we're going to do as many as we can. And to me, the most important thing to know and to really come face to face with, is that fact that I got it wrong about a lot of things, not just the testicles on my chin. I got a lot wrong.
Σκεφτόμαστε λοιπόν -- εγώ δηλαδή -- ότι πρέπει να μιλήσω για μία εκστρατεία δημοσίων σχέσεων για την εργασία, τη χειρωνακτική εργασία, την ειδικευμένη εργασία. Κάποιος πρέπει να βρίσκεται εκεί έξω μιλώντας για τα ξεχασμένα πλεονεκτήματα. Για πράγματα των παππούδων μας, με τα οποία μεγαλώσαμε πολλοί από εμάς αλλά με κάποιο τρόπο χάσαμε λιγάκι.
So, we're thinking -- by "we," I mean me -- (Laughter) that the thing to do is to talk about a PR campaign for work -- manual labor, skilled labor. Somebody needs to be out there, talking about the forgotten benefits. I'm talking about grandfather stuff, the stuff a lot us probably grew up with but we've kind of -- you know, kind of lost a little.
Ο Μπαράκ θέλει να δημιουργήσει 2,5 εκατομμύρια δουλειές. Η υποδομή είναι τεράστιας σημασίας. Αυτός ο πόλεμος στην εργασία, που υποθέτω ότι υπάρχει, έχει απώλειες όπως κάθε πόλεμος. Η υποδομή είναι η πρώτη. δεύτερη είναι η μείωση στις εγγραφές σε τεχνικά σχολεία. Κάθε χρόνο: λιγότεροι ηλεκτρολόγοι, λιγότεροι ξυλουργοί, λιγότεροι υδραυλικοί, λιγότεροι συγκολλητές, λιγότεροι εργάτες σωληνώσεων, λιγότεροι εργάτες στον ατμό. Οι θέσεις υποδομής για τις οποίες μιλάνε όλοι είναι αυτοί οι τύποι -- που βρίσκονται σε παρακμή ξανά και ξανά. Στο μεταξύ έχουμε δύο τρισεκατομμύρια δολάρια -- το λιγότερο σύμφωνα με την Αμερικανική Κοινότητα Πολιτικών Μηχανικών -- που πρέπει να ξοδέψουμε για να αλλάξει κάπως η υποδομή που σήμερα παίρνει πολύ χαμηλό βαθμό.
Barack wants to create two and a half million jobs. The infrastructure is a huge deal. This war on work that I suppose exists, has casualties like any other war. The infrastructure is the first one, declining trade school enrollments are the second one. Every single year, fewer electricians, fewer carpenters, fewer plumbers, fewer welders, fewer pipe fitters, fewer steam fitters. The infrastructure jobs that everybody is talking about creating are those guys -- the ones that have been in decline, over and over. Meanwhile, we've got two trillion dollars, at a minimum, according to the American Society of Civil Engineers, that we need to expend to even make a dent in the infrastructure, which is currently rated at a D minus.
Αν λοιπόν προσπαθούσα να εκλεγώ, και δεν προσπαθώ, θα έλεγα απλά ότι οι δουλειές που ελπίζουμε να φτιάξουμε και να δημιουργήσουμε δεν θα επιβιώσουν αν δεν είναι δουλειές που θέλουν οι άνθρωποι. Και ξέρω το νόημα αυτού του συνεδρίου είναι να εξυμνήσουμε πράγματα που εκτιμούμε, αλλά ξέρω επίσης ότι το καθαρό και το βρόμικο δεν είναι αντίθετα. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, όπως η καινοτομία και η μίμηση, όπως το ρίσκο και η ευθύνη, όπως η περιπέτεια και η αναγνώριση, όπως αυτό το κακόμοιρο αρνάκι, που ελπίζω να μην τρέμει πια, και όπως ο χρόνος μου που τελείωσε.
So, if I were running for anything -- and I'm not -- I would simply say that the jobs we hope to make and the jobs we hope to create aren't going to stick unless they're jobs that people want. And I know the point of this conference is to celebrate things that are near and dear to us, but I also know that clean and dirty aren't opposites. They're two sides of the same coin, just like innovation and imitation, like risk and responsibility, like peripeteia and anagnorisis, like that poor little lamb, who I hope isn't quivering anymore, and like my time that's gone.
Ήταν υπέροχο να σας μιλάω και ας επιστρέψουμε στη δουλειά, έτσι; (Χειροκρότημα)
It's been great talking to you. And get back to work, will you? (Applause)