Ιδρωμένες παλάμες, ταχυπαλμία, στομάχι σε κόμπο. Δεν μπορείς να φωνάξεις βοήθεια. Όχι μόνο ο λαιμός σου είναι κλειστός για να αναπνεύσεις, αλλά θα ήταν ντροπιαστικό. Όχι, δε σε κυνηγάει κάποιο τέρας, μιλάς μπροστά σε κοινό, πράγμα που κάποιοι θεωρούν χειρότερο από τον θάνατο.
Palms sweaty, heart racing, stomach in knots. You can't cry for help. Not only is your throat too tight to breathe, but it'd be so embarrassing. No, you aren't being stalked by a monster, you're speaking in public, a fate some deem worse than death.
Βλέπεις, όταν πεθαίνεις, δεν νιώθεις κάτι· αλλά πάνω στο βήμα, παθαίνεις τρακ. Αλλά κάποια στιγμή όλοι θα χρειαστεί να μιλήσουμε μπροστά σε κοινό, οπότε πρέπει να προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις.
See, when you're dead, you feel nothing; at a podium, you feel stage fright. But at some point we've all had to communicate in front of people, so you have to try and overcome it.
Γι' αρχή, κατάλαβε τι είναι ο φόβος επί σκηνής. Εμείς οι άνθρωποι, ως κοινωνικά ζώα, φύσει ανησυχούμε για τη φήμη. Η δημόσια ομιλία την απειλεί. Πριν από μια ομιλία, αγχώνεσαι, «Αν οι άνθρωποι με νομίσουν για απαίσιο και βλάκα;» Ο φόβος να φανείς ως απαίσιος βλάκας είναι μια απειλητική αντίδραση από ένα πρωτόγονο κομμάτι του εγκεφάλου που δύσκολα το ελέγχουμε. Είναι η αντίδραση πάλης ή φυγής, μια αυτοπροστατευτική διαδικασία συνήθης σε διάφορα ζώα, που τα περισσότερα δεν δίνουν ομιλίες.
To start, understand what stage fright is. Humans, social animals that we are, are wired to worry about reputation. Public speaking can threaten it. Before a speech, you fret, "What if people think I'm awful and I'm an idiot?" That fear of being seen as an awful idiot is a threat reaction from a primitive part of your brain that's very hard to control. It's the fight or flight response, a self-protective process seen in a range of animals, most of which don't give speeches.
Αλλά έχουμε έναν σοφό σύντροφο στη μελέτη του φρικαρίσματος. Ο Κάρολος Δαρβίνος δοκίμασε την πάλη ή φυγή στην έκθεση φιδιών στο ζωολογικό κήπο του Λονδίνου. Έγραψε στο ημερολόγιό του, «Η λογική και η θέλησή μου λύγισαν μπροστά στην ιδέα ενός κινδύνου που δεν είχα ζήσει ποτέ πριν». Κατέληξε ότι η αντίδρασή του ήταν μια αρχαία αντίδραση ανεπηρέαστη από τις διαφορές του σύγχρονου πολιτισμού. Έτσι, στο συνειδητό σύγχρονο μυαλό σας, είναι απλώς μια ομιλία. Για τον υπόλοιπο εγκέφαλό σου, που φτιάχτηκε να επιβιώνει στη ζούγκλα, όταν διακρίνεις τις πιθανές επιπτώσεις μιας αποτυχημένης ομιλίας, είναι ώρα να τρέξεις για τη ζωή σου ή να παλέψεις μέχρι θανάτου.
But we have a wise partner in the study of freaking out. Charles Darwin tested fight or flight at the London Zoo snake exhibit. He wrote in his diary, "My will and reason were powerless against the imagination of a danger which had never been experienced." He concluded that his response was an ancient reaction unaffected by the nuances of modern civilization. So, to your conscious modern mind, it's a speech. To the rest of your brain, built up to code with the law of the jungle, when you perceive the possible consequences of blowing a speech, it's time to run for your life or fight to the death.
Ο υποθάλαμός σου, κοινός σε όλα τα σπονδυλωτά, πυροδοτεί την υπόφυση να εκκρίνει την ορμόνη ACTH, υποχρεώνοντας το επινεφρίδιο να εξαπολύσει αδρεναλίνη στο αίμα σου. Ο λαιμός και η πλάτη σου συσπώνται, μαζεύεσαι. Πόδια και χέρια τρέμουν όσο οι μυς σου ετοιμάζονται για επίθεση. Ιδρώνεις. Η πίεση αίματος εκτινάσσεται. Η χώνευση κλείνει για να στείλει περισσότερες θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο στους μυς και τα ζωτικά όργανα, και προκαλεί ξηροστομία και κόμπο στο στομάχι. Οι κόρες σου διαστέλλονται, δεν μπορείς να διαβάσεις κοντά -όπως τις σημειώσεις σου- αλλά μακριά βλέπεις καλά. Έτσι λειτουργεί ο φόβος της σκηνής.
Your hypothalamus, common to all vertebrates, triggers your pituitary gland to secrete the hormone ACTH, making your adrenal gland shoot adrenaline into your blood. Your neck and back tense up, you slouch. Your legs and hand shake as your muscles prepare for attack. You sweat. Your blood pressure jumps. Your digestion shuts down to maximize the delivery of nutrients and oxygen to muscles and vital organs, so you get dry mouth, butterflies. Your pupils dilate, it's hard to read anything up close, like your notes, but long range is easy. That's how stage fright works.
Πώς τον αντιμετωπίζουμε; Πρώτα, προοπτική. Όλα αυτά δεν είναι μόνο στο μυαλό. Είναι μια φυσική, ορμονική, καθολική σωματική αντίδραση από ένα αυτόνομο νευρικό σύστημα στον αυτόματο πιλότο. Κι η γενετική παίζει μεγάλο ρόλο στο κοινωνικό άγχος. Ο Τζων Λένον έπαιξε ζωντανά χιλιάδες φορές. Κάθε φορά, έκανε εμετό πιο πριν. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν εκ φύσεως περισσότερο φόβο μπροστά σε κοινό.
How do we fight it? First, perspective. This isn't all in your head. It's a natural, hormonal, full body reaction by an autonomic nervous system on autopilot. And genetics play a huge role in social anxiety. John Lennon played live thousands of times. Each time he vomited beforehand. Some people are just wired to feel more scared performing in public.
Εφόσον ο φόβος σκηνής είναι φυσικός και αναπόφευκτος, εστίασε στο τι μπορείς να ελέγξεις. Εξασκήσου πολύ, ξεκινώντας αρκετά νωρίς σε περιβάλλον παρόμοιο με το αληθινό. Γενικά η εξάσκηση αυξάνει την εξοικείωση και μειώνει το άγχος, ώστε όταν είναι ώρα να μιλήσεις δημοσίως, έχεις αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Ο Στιβ Τζομπς πρόβαρε τις επικές ομιλίες του για πολλές ώρες, ξεκινώντας βδομάδες πριν. Αν ξέρεις τι λες, εκμεταλλεύεσαι την ενέργεια του κοινού αντί να αφήσεις τον υποθάλαμο να πείσει το σώμα σου ότι θα γίνει βορά μιας αγέλης αρπακτικών.
Since stage fright is natural and inevitable, focus on what you can control. Practice a lot, starting long before in an environment similar to the real performance. Practicing any task increases your familiarity and reduces anxiety, so when it's time to speak in public, you're confident in yourself and the task at hand. Steve Jobs rehearsed his epic speeches for hundreds of hours, starting weeks in advance. If you know what you're saying, you'll feed off the crowd's energy instead of letting your hypothalamus convince your body it's about to be lunch
Αλλά υποθάλαμος των σπονδυλωτών είχε εκατομμύρια χρόνια περισσότερη εξάσκηση από σένα. Ακριβώς πριν ανέβεις στη σκηνή, πρέπει να πολεμήσεις βρώμικα και να ξεγελάσεις το μυαλό σου. Τέντωσε τα χέρια σου και ανάσανε βαθιά. Θα κάνει τον υποθάλαμό σου να προκαλέσει μια αντίδραση χαλάρωσης. Συνήθως το τρακ είναι πιο έντονο ακριβώς πριν ανέβεις στη σκηνή, άρα τότε τεντώσου και ανάπνευσε χαλαρά.
for a pack of predators. But hey, the vertebrate hypothalamus has had millions of years more practice than you. Just before you go on stage, it's time to fight dirty and trick your brain. Stretch your arms up and breath deeply. This makes your hypothalamus trigger a relaxation response. Stage fright usually hits hardest right before a presentation, so take that last minute to stretch and breathe.
Πλησιάζεις το μικρόφωνο, με καθαρή φωνή και χαλαρό σώμα. Η άρτια ομιλία σου πείθει το έξαλλο κοινό ότι είσαι μια χαρισματική διάνοια. Πώς; Δεν ξεπέρασες τον φόβο της σκηνής - προσαρμόστηκες σε αυτόν, και στο γεγονός ότι, άσχετα με το πόσο πολιτισμένος φαίνεσαι, κάπου βαθιά στον εγκέφαλό σου παραμένεις ένα άγριο ζώο, πλην όμως, ένα διανοούμενο, εύγλωττο άγριο ζώο.
You approach the Mic, voice clear, body relaxed. Your well-prepared speech convinces the wild crowd you're a charismatic genius. How? You didn't overcome stage fright, you adapted to it. And to the fact that no matter how civilized you may seem, in part of your brain, you're still a wild animal, a profound, well-spoken wild animal.