Well, hello. This is Sophie. It's all right, don't worry, everything's going to be fine.
خب، سلام. این سوفی است. حالش خوب است، نگران نباشید. همه چیز خوب پیش میرود.
(Laughter)
(خنده)
There are some people on the balcony that are very happy to be up there now.
چند نفر روی لبه جلویی هستند که از این که الان آنجا هستند خیلی خوشحالند.
(Laughter)
(خنده)
So this is Sophie -- not Sophia -- no, Sophie. She has a French name. And you wonder why?
خب این سوفی است، نه سوفیا. سوفیا نه، سوفی او یک اسم فرانسوی دارد. و میپرسید چرا؟
(Laughter)
(خنده)
So Sophie, for most people, is the incarnation of terror, really. She's far too leggy, she's far too hairy, and she's far too big to ever be trusted. But to me, Sophie is a fantastic feat of bioengineering. You see, Sophie is a testimony to all those creatures that have managed to survive since the beginning of time; all those animals that have managed to have offspring generation after generation, until this day.
خب سوفی، برای اکثر افراد، نماد وحشت است، واقعا. خیلی پاهای بلندی دارد، خیلی پشمالو است، خیلی بزرگ است و قابل اعتماد نیست. ولی برای من، سوفی شاهکاری خارقالعاده از مهندسی زیستی است. ببینید، سوفی نمونهای است از همه آن موجوداتی که از آغاز زمان برای بقا برنامهریزی کردهاند؛ همه آن حیواناتی که برای داشتن فرزند برنامهریزی کردهاند نسل اندر نسل تا به امروز.
You see, over one billion years ago, the first primitive cells started to evolve on this planet. It took spiders 430 million years to become what they are now: one of the most versatile, one of the most diverse and one of the most evolved groups --
ببینید، بیش از یک میلیارد سال قبل، اولین سلولهای آغازین شروع به تکامل کردند بر روی این سیاره. برای عنکبوتیان ۴۳۰ میلیون سال طول کشید تا چیزی بشوند که الان هستند: یکی از همهکارهترین، یکی از متنوعترین و یکی از تکاملیافتهترین گروههای–
(Laughter)
(خنده)
of predators to ever walk this earth.
شکارچی که تا کنون بر این زمین پا نهادهاند.
It's actually quite sporty to give a speech while wrangling a tarantula, I have to say.
واقعا ورزشکارانه است که سخنرانی کنی در حالی که با یک رطیل سر و کله میزنی، باید این را بگویم.
(Laughter)
(خنده)
So, we shouldn't forget that Sophie -- and in fact, all of us -- we all are a testimony to all those ruthless battles that actually were won consistently by all our ancestors, all our predecessors. In fact, all of us, every single one of you, is in fact an uninterrupted, one-billion-years-old success story. And in the gaze of Sophie, that success is partly due to what she has in her chest, just under her eyes. In there, she has a pair of venom glands that are attached to a pair of fangs, and those fangs are folded into her mouth. So, without those fangs and without this venom, Sophie would have never managed to survive.
پس نباید فراموش کنیم که سوفی– و در واقع، همه ما– همه ما نمونهای هستیم از آن همه جدالهای بیرحمانه که به طور مداوم اجدادمان پیروز شدهاند، همه پیشینیان مان، در واقع همه ما، تکتک شما، در حقیقت، یک داستان موفقیت یک میلیارد ساله است. و در مورد سوفی، بخشی از این موفقیت به خاطر چیزی است که در سینهاش دارد، درست زیر چشمانش. در آنجا، یک جفت غده زهری دارد که به یک جفت چنگال وصل هستند، و آن چنگالها به درون دهانش تا خوردهاند. بنابراین، بدون آن چنگالها و بدون این زهر، سوفی هرگز نمیتواند برای زنده ماندن کاری بکند.
Now, many animals have evolved venom systems in order to survive. Nowadays, any species of venomous snakes, any species of spider, any species of scorpion, has its own venom signature, if you will, made out of dozens, if not hundreds, of chemical compounds. And all of those compounds have evolved purely for one purpose: disable and, eventually, kill.
اکنون، بسیاری از جانوران برای بقا سیستمهای زهری را تکامل دادهاند. امروزه، هر گونه از مارهای سمی، هر گونه عنکبوت، هر گونه عقرب، شناسه زهر منحصر به خود را دارد، اگر با این عنوان موافق باشید، این شناسه منحصر به فرد از دهها و بلکه صدها ترکیب شیمیایی تشکیل شده است. و همه این ترکیبات فقط به یک دلیل تکامل یافتهاند: ناتوان کنند و در نهایت بکشند.
Now, venom can actually act in many different ways. Venom, believe me, can make you feel pains that you've never felt before. Venom can also make your heart stop within minutes, or it can turn your blood into jelly. Venom can also paralyze you almost instantly, or it can just eat your flesh away, like acid. Now, all of these are pretty gruesome stories, I know, but, to me, it's kind of music to my ears. It's what I love. So why is that? Well, it's not because I'm a nutcase, no.
اکنون، در واقع زهر میتواند به اشکال بسیار متنوعی عمل کند. باور کنید، زهر میتواند دردی را به شما تحمیل کند که هرگز قبل از آن نچشیده باشید. زهر همچنین میتواند قلب شما را در عرض دقایقی متوقف کند، یا میتواند خون شما را لخته کند. زهر میتواند تقریباً در یک لحظه شما را فلج کند، یا میتواند گوشت شما را تحلیل ببرد مثل اسید. اکنون، همه اینها تقریباً مخوف هستند، میدانم، ولی برای من مانند موسیقی است برای گوش. این چیزی است که عاشقش هستم. خب چرا اینگونه است؟ خب، به این خاطر نیست که من دیوانهام، نه.
(Laughter)
(خنده)
Just imagine what we could do if we could harvest all those super powerful compounds and use them to our benefit. That would be amazing, right? What if we could, I don't know, produce new antibiotics with those venoms? What if we could actually help people that are suffering from diabetes or hypertension? Well, in fact, all those applications are already being developed by scientists just like me everywhere around the world, as I speak. You see, hypertension is actually treated regularly with a medication that has been developed from the toxin that is produced by a South American viper. People that have type 2 diabetes can be monitored using, actually, the toxin produced by a lizard from North America. And in hospitals all around the world, a new protocol is being developed to use a toxin from a marine snail for anesthetics.
فقط تصور کنید ما چه میتوانستیم بکنیم اگر میتوانستیم همه این ترکیبات فوق قوی را جمعآوری کنیم و در جهت منافع خودمان استفاده کنیم. شگفتآور میبود، درست است؟ چه میشد اگر میتوانستیم از آن زهرها، نمیدانم، آنتیبیوتیکهای جدید تولید کنیم؟ چه میشد اگر واقعا میتوانستیم به افرادی که از دیابت رنج میبرند کمک کنیم؟ یا فشار خون؟ خب، در واقع، همه این کاربردها پیشاپیش در حال توسعه بودهاند توسط دانشمندانی مثل من در سرتاسر جهان که عرض خواهم کرد. ببینید، فشار خون معمولا از طریق تجویز دارو سیر درمانی طی میکند دارویی که از سمی حاصل شده که توسط یک افعی متعلق به آمریکای جنوبی تولید میشود. افرادی که دیابت نوع دو دارند را میتوان در واقع با استفاده از سم یک مارمولک متعلق به آمریکای شمالی تحت نظر گرفت و در بیمارستانها در سراسر دنیا، پروتکل جدیدی در حال شکل گیری است تا از سم یک حلزون دریایی برای بیهوشی استفاده کنند.
You see, venom is that kind of huge library of chemical compounds that are available to us, that are produced by hundreds of thousands of live creatures. And --
ببینید، سم نوعی کتابخانه عظیم از ترکیبات شیمیایی است که در دسترس ماست، که دارد توسط صدها هزار موجود زنده تولید میشود. و –
Oh, sorry, she just wants to go for a little walk.
اوه، ببخشید، فقط میخواهد کمی پیادهروی کند.
(Laughter)
(خنده)
Spiders alone are actually thought to produce over 10 million different kinds of compounds with potential therapeutic application. 10 million. And do you know how many scientists actually have managed to study so far? About 0.01 percent. So that means that there is still 99.99 percent of all those compounds that are out there, completely unknown, and are just waiting to be harvested and tested, which is fantastic. You see, so far, scientists have concentrated their efforts on very charismatic, very dangerous animals -- vipers and cobras or scorpions and black widows. But what about all those little bugs that we actually have all around us? You know, like that spider that lives behind your couch? You know, the one that decides to just shoot through the floor when you're watching TV and freaks you out? Ah, you have that one at home as well.
در واقع تصور میشود عنکبوتیان به تنهایی بیش از ده میلیون نوع ترکیبات با کاربرد بالقوه درمانی تولید میکنند. ۱۰ میلیون. وآیا میدانید تاکنون دانشمندان چه تعداد از اینها را برای مطالعه برنامهریزی کردهاند؟ حدود ۰/۰۱ درصد. بنابراین معنایش این است که همچنان ۹۹/۹۹ درصد از این ترکیبات که آنجا هستند، کاملا ناشناختهاند، و فقط منتظر جمعآوری و آزمایش هستند، که خارقالعاده است. ببینید، تا به حال دانشمندان تلاششان را متمرکز کردهاند روی جانوران خیلی کاریزماتیک، خیلی خطرناک – افعیها، کبراها، عقربها، عنکبوتهای بیوه سیاه. اما همه حشرات ریزی که در واقع دوروبر ما هستند چطور؟ ببینید، مانند آن عنکبوتی که پشت مبل شما زندگی میکند؟ ببینید، آنی که تصمیم میگیرد فقط از کف اتاق سریع بدود وقتی شما دارید تلویزیون میبینید و باعث میشود جیغ بزنید؟ آه، پس شما هم از اینها در منزل دارید.
(Laughter)
(خنده)
Well, what about those guys? Do they actually produce some kind of amazing compound in their tiny body as well? Well, an honest answer a few months ago would have been, "We have no clue." But now that my students and myself have started to look into it, I can tell you those guys actually are producing very, very interesting compounds. And I'm going to tell you more about that in a second, but first, I would like to tell you more about this "we are looking into it." How does one look into it?
خب، در مورد اینها چطور؟ آیا آنها هم نوعی ترکیب شگفتآور تولید میکنند در آن بدن کوچکشان؟ خب، طبق یک جواب صادقانه چند ماه قبل، "ما هیچ سر نخی نداریم." اما حالا که من و دانشجویانم شروع کردیم به اینکه نگاهی بیاندازیم، میتوانم بگویم اینها هم در واقع دارند ترکیباتی بسیار بسیار جالب تولید میکنند. و میخواهم درباره این خیلی کوتاه با شما صحبت کنم، اما اول، باید بیشتر توضیح دهم "ما داریم نگاه میاندازیم." خب چطور نگاه میاندازیم؟
Well, first of all, my students and I have to capture a lot of spiders. So how do we do that? Well, you'd be surprised. Once one starts to look, one finds a lot of spiders. They actually live everywhere around us. Within a couple of hours, we are capable of catching maybe two, three, four hundred spiders, and we bring them back to my laboratory, and we house each of them in its own individual home. And we give each of them a little meal. So now I know what you're thinking: "This guy's nuts. He has a spider B&B at work ..."
خب، اول از همه، من و دانشجوهایم باید تعداد زیادی عنکبوت بگیریم. خب، چطور این کار را میکنیم؟ خب، شگفت زده میشوید. وقتی که نگاه میاندازید، تعداد زیادی عنکبوت پیدا میکنید. آنها در واقع همه جا دوروبر ما هستند. و در عرض دو ساعت، ما میتوانیم شاید ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ عنکبوت بگیریم، و آنها را به آزمایشگاهم میآوریم، و هر کدام از آنها را در منزل انفرادی خودش قرار میدهیم. و به هر کدامشان یک مقدار غذا میدهیم. خب الان میدانم دارید چه فکری میکنید: "این آقا خل است. او یک هتل برای عنکبوتها سر کارش دارد..."
(Laughter)
(خنده)
No, no it's not exactly that, and it's not the kind of venture I would advise you to start. No, once we're done with that, we wait a few days, and then, we anesthetize those spiders. Once they're asleep, we run a tiny little electric current through their body and that contracts their venom glads. Then, under a microscope, we can see a tiny little droplet of venom appearing. So we take a hair-thin glass tube, a capillary, and we collect that tiny droplet. Then, we take the spider and we put it back into its home, and we start again with another one. Because spiders are completely unharmed during the process, it means that a few days later, once they've produced a little bit of venom again and they've recovered, we can release them back into the wild.
نه، نه دقیقا اینگونه این نیست و این چالشی نیست که شما را به انجام آن دعوت کنم. نه، وقتی این کار را انجام دادیم، چند روز صبر میکنیم، و سپس، این عنکبوتها را بیهوش میکنیم. وقتی خواب هستند، یک شوک کوچک الکتریکی به بدنشان وارد میکنیم و این شوک غده سمشان را منقبض میکند. سپس، زیر یک میکروسکوپ، میتوانیم قطره کوچکی از زهر ببینیم. خب یک لوله آزمایشگاه به ضخامت مو، یک لوله مویین بر میداریم و آن قطرات ریز را جمع میکنیم. سپس، عنکبوت را بر میداریم و به منزلش بر میگردانیم، و همین فرآیند را دوباره با یکی دیگر شروع میکنیم. چون عنکبوتها در طول این فرآیند کاملا سالم میمانند، معنایش این است که چند روز بعد، وقتی که دوباره سم تولید کردند و حالشان بهتر شد، ما میتوانیم آنها را در طبیعت رها کنیم.
It takes literally hundreds of spiders to just produce the equivalent of one raindrop of venom. So that drop is incredibly precious to us. And once we have it, we freeze it, and we then pass it in a machine that will separate and purify every chemical compound that is in that venom. We're speaking about tiny amounts. We're actually speaking about a tenth of a millionth of a liter of compound, but we can dilute that compound several thousand times in its own volume of water and then test it against a whole range of nasty stuff, like cancer cells or bacteria. And this is when the very exciting part of my job starts, because this is pure scientific gambling. It's kind of "Las Vegas, baby," for me.
باید صدها عنکبوت استفاده شوند تا فقط به اندازه یک قطره باران زهر تولید کنیم. بنابراین این قطره برای ما خیلی گرانبهاست. و همین که بدست آمد، آن را منجمد میکنیم، و سپس آن را از یک دستگاه عبور میدهیم که همه ترکیبات شیمیایی موجود در زهر را جدا و خالصسازی میکند. داریم در مورد مقدار اندکی صحبت میکنیم. در واقع داریم از حدود یک دهم یک میلیونم یک لیتر از ترکیب شیمیایی حرف میزنیم ولی میتوانیم این ترکیب را چند هزار بار رقیق کنیم در حجم خودش با آب و سپس آن را در مقابل طیف زیادی از موارد خطرناک آزمایش کنیم مثل سلولهای سرطانی و باکتریها. و اینجاست که بخش بسیار هیجانانگیز از کارم شروع میشود، چون این یک قمار ناب علمی است. برای من عین "بزن بریم لاس وگاس پسر"
(Laughter)
(خنده)
We spend so many hours, so much resources, so much time trying to get those compounds ready, and then we test them. And most of the time, nothing happens. Nothing at all. But once in a while -- just once in a while, we get that particular compound that has absolutely amazing effects. That's the jackpot. And when I'm saying that, actually, I should take out something else from my pocket -- be afraid, be very afraid.
ما ساعات زیادی، منابع زیادی، زمان زیادی برای آمادهسازی این ترکیبات، صرف میکنیم، و سپس آنها را آزمایش میکنیم. و بیشتر اوقات، هیچ اتفاقی نمیافتد. اصلا هیچ چیز. اما هر از چند گاهی– فقط هر از چند گاهی، در مییابیم که فلان ترکیب خاص اثرات اعجابآوری دارد. این بردن قمار است. و وقتی این را میگویم، در واقع، باید چیز دیگری از جیبم در بیاورم– بترسید، خیلی بترسید.
(Laughter)
(خنده)
Now, in that little tube, I have, actually, a very common spider. The kind of spider that you could find in your shed, that you could find in your basement or that you could find in your sewer pipe, understand: in your toilet. Now, that little spider happens to produce amazingly powerful antimicrobial compounds. It is even capable of killing those drug-resistant bacteria that are giving us so much trouble, that are often making media headlines. Now, honestly, if I was living in your sewer pipe, I'd produce antibiotics, too.
الان، در این لوله کوچک، من در واقع این عنکبوت خیلی معمولی را دارم. نوعی عنکبوت که میتوانید در سایهبانتان پیدا کنید، که میتوانید در زیرزمینتان پیدا کنید یا که میتوانید در لوله فاضلابتان پیدا کنید، فهمیدید: در توالتتان. حالا، این عنکبوت کوچک اتفاقا ترکیبات ضد میکروبی کاملا قدرتمند تولید میکند. این حتی ظرفیت کشتن آن باکتریهای مقاوم در مقابل دارو را دارد که این قدر برای ما مشکل ایجاد میکنند، که غالبا سرخط رسانهها را میسازند. اکنون، صادقانه بگویم، اگر درون لوله فاضلابتان زندگی میکردم، من هم آنتیبیوتیک میساختم.
(Laughter)
(خنده)
But that little spider, may actually hold the answer to a very, very serious concern we have. You see, around the world, every single day, about 1,700 people die because of antimicrobial-resistant infections. Multiply that by 365, and you're reaching the staggering number of 700,000 people dead every single year because antibiotics that were efficient 30, 20 or 10 years ago are not capable of killing very common bugs. The reality is that the world is running out of antibiotics, and the pharmaceutical industry does not have any answer, actually, any weapon to address that concern. You see, 30 years ago, you could consider that 10 to 15 new kinds of antibiotics would hit the market every couple of years. Do you know how many of them hit the market in the past five years? Two. The reality is that if we continue this way, we are a few decades away from being completely helpless in front of infections, just like we were before the discovery of penicillin 90 years ago.
اما این عنکبوت کوچک، ممکن است جواب دغدغههای بسیار بسیار مهم ما را داشته باشد. ببینید، در سرتاسر دنیا، در هر روز حدود ۱٫۷۰۰ نفر به خاطر عفونتهای مقاوم در مقابل آنتیبیوتیکها میمیرند. این را در ۳۶۵ ضرب کنید، به عدد سرسامآور ۷۰۰٫۰۰۰ مرگ در هر سال میرسید چون آنتیبیوتیکهایی که ۳۰، ۲۰، ۱۰ سال پیش موثر بودند قابلیت کشتن میکروبهای بسیار رایج را ندارند. واقعیت این است که دنیا دارد از آنتیإیوتیک تخلیه میشود، و صنعت داروسازی هیچ جوابی ندارد. در واقع، هیچ سلاحی که پاسخ این دغدغه باشد ندارد. ببینید ۳۰ سال پیش، میتوانستید ملاحظه کنید که ۱۰ تا ۱۵ نوع آنتیبیوتیک جدید میتوانستند بازار را برای دو سال بگیرند. آیا میدانید در پنج سال گذشته چند تا از آنها توانستهاند بازار را بگیرند؟ دو. حقیقت این است که اگر همین مسیر را ادامه دهیم. تنها چند دهه بعد کاملا درمانده خواهیم بود در مقابل عفونتها، دقیقا وضعیتی که قبل از کشف پنیسیلین داشتیم ۹۰ سال قبل.
So you see, the reality is that we are at war against an invisible enemy that adapts and evolves a lot quicker than we do. And in that war, this little spider might be one of our greatest secret weapons. Just a half a millionth of a liter of a venom, diluted 10,000 times, is still capable of killing most bacteria that are resistant to any other kind of antibiotics. It's absolutely amazing. Every time I repeat this experiment, I just wonder: How is that possible? How many other possibilities and secrets do the siblings actually have? What kind of wonderful product can we really find, if we care to look?
بنابراین میبینید که در یک جنگ به سر میبریم با دشمنی نامرئی که بسیار سریعتر از ما تکامل مییابد و خود را سازگار میسازد. و در این جنگ، این عنکبوت کوچک ممکن است یکی از بزرگترین سلاحهای سری ما باشد. فقط نصف یک میلیونم یک لیتر از یک زهر، که ۱۰٫۰۰۰ بار رقیق شده است، همچنان قادر است بیشتر باکتریها را بکشد آنهایی که در مقابل دیگر آنتیبیوتیکها مقاومند. واقعا خارقالعاده است. هر دفعه که این آزمایش را تکرار میکنم، تعجب میکنم: که چطور همچین چیزی ممکن است؟ واقعاً چقدر احتمالات و رازهای دیگری این همکیشها دارند؟ چه نوع محصول شگفتآور دیگری واقعاً میتوان یافت، اگر دقیقتر بنگریم؟
So when people ask me, "Are bugs really the future of therapeutic drugs?" my answer is, "Well, I really believe that they do hold some key answers." And we need to really give ourselves the means to investigate them. So when you head back home later tonight, and you see that spider in the corner of your room ...
بنابراین هر وقت از من میپرسند، "آیا حشرات آینده داروهای درمانی هستند؟" جوابم این است، "خب، واقعاً معتقدم حشرات برخی پاسخهای کلیدی را با خود دارند." و ما نیازمندیم که خود را با ابزارهای بررسی حشرات مجهز کنیم. پس وقتی امشب برگشتید منزل، و این عنکبوت را در گوشه اتاقتان دیدید…
(Laughter)
(خنده)
don't squash it.
لهاش نکنید.
(Laughter)
(خنده)
Just look at it, admire it and remember that it is an absolutely fantastic creature, a pure product of evolution, and that maybe that very spider, one day, will hold the answer, will hold the key to your very own survival. You see, she's not so insignificant anymore now, is she?
فقط به او نگاه کنید، تحسینش کنید و به خاطر بسپارید که مخلوقی کاملا رویایی است، محصولی خالص از تکامل، و اینکه ممکن است که همین عنکبوت، روزی، جواب خواهد داد، کلید زنده ماندن خود شما را عرضه خواهد کرد. میبینید، او دیگر کماهمیت نیست، قبول دارید؟
(Laughter)
(خنده)
Thank you.
متشکرم.
(Applause)
(تشویق)