This is my grandfather. And this is my son. My grandfather taught me to work with wood when I was a little boy, and he also taught me the idea that if you cut down a tree to turn it into something, honor that tree's life and make it as beautiful as you possibly can. My little boy reminded me that for all the technology and all the toys in the world, sometimes just a small block of wood, if you stack it up tall, actually is an incredibly inspiring thing. These are my buildings. I build all around the world out of our office in Vancouver and New York. And we build buildings of different sizes and styles and different materials, depending on where we are. But wood is the material that I love the most, and I'm going to tell you the story about wood. And part of the reason I love it is that every time people go into my buildings that are wood, I notice they react completely differently. I've never seen anybody walk into one of my buildings and hug a steel or a concrete column, but I've actually seen that happen in a wood building. I've actually seen how people touch the wood, and I think there's a reason for it. Just like snowflakes, no two pieces of wood can ever be the same anywhere on Earth. That's a wonderful thing. I like to think that wood gives Mother Nature fingerprints in our buildings. It's Mother Nature's fingerprints that make our buildings connect us to nature in the built environment. Now, I live in Vancouver, near a forest that grows to 33 stories tall. Down the coast here in California, the redwood forest grows to 40 stories tall. But the buildings that we think about in wood are only four stories tall in most places on Earth. Even building codes actually limit the ability for us to build much taller than four stories in many places, and that's true here in the United States. Now there are exceptions, but there needs to be some exceptions, and things are going to change, I'm hoping. And the reason I think that way is that today half of us live in cities, and that number is going to grow to 75 percent. Cities and density mean that our buildings are going to continue to be big, and I think there's a role for wood to play in cities. And I feel that way because three billion people in the world today, over the next 20 years, will need a new home. That's 40 percent of the world that are going to need a new building built for them in the next 20 years. Now, one in three people living in cities today actually live in a slum. That's one billion people in the world live in slums. A hundred million people in the world are homeless. The scale of the challenge for architects and for society to deal with in building is to find a solution to house these people. But the challenge is, as we move to cities, cities are built in these two materials, steel and concrete, and they're great materials. They're the materials of the last century. But they're also materials with very high energy and very high greenhouse gas emissions in their process. Steel represents about three percent of man's greenhouse gas emissions, and concrete is over five percent. So if you think about that, eight percent of our contribution to greenhouse gases today comes from those two materials alone. We don't think about it a lot, and unfortunately, we actually don't even think about buildings, I think, as much as we should. This is a U.S. statistic about the impact of greenhouse gases. Almost half of our greenhouse gases are related to the building industry, and if we look at energy, it's the same story. You'll notice that transportation's sort of second down that list, but that's the conversation we mostly hear about. And although a lot of that is about energy, it's also so much about carbon. The problem I see is that, ultimately, the clash of how we solve that problem of serving those three billion people that need a home, and climate change, are a head-on collision about to happen, or already happening. That challenge means that we have to start thinking in new ways, and I think wood is going to be part of that solution, and I'm going to tell you the story of why. As an architect, wood is the only material, big material, that I can build with that's already grown by the power of the sun. When a tree grows in the forest and gives off oxygen and soaks up carbon dioxide, and it dies and it falls to the forest floor, it gives that carbon dioxide back to the atmosphere or into the ground. If it burns in a forest fire, it's going to give that carbon back to the atmosphere as well. But if you take that wood and you put it into a building or into a piece of furniture or into that wooden toy, it actually has an amazing capacity to store the carbon and provide us with a sequestration. One cubic meter of wood will store one tonne of carbon dioxide. Now our two solutions to climate are obviously to reduce our emissions and find storage. Wood is the only major material building material I can build with that actually does both those two things. So I believe that we have an ethic that the Earth grows our food, and we need to move to an ethic in this century that the Earth should grow our homes. Now, how are we going to do that when we're urbanizing at this rate and we think about wood buildings only at four stories? We need to reduce the concrete and steel and we need to grow bigger, and what we've been working on is 30-story tall buildings made of wood. We've been engineering them with an engineer named Eric Karsh who works with me on it, and we've been doing this new work because there are new wood products out there for us to use, and we call them mass timber panels. These are panels made with young trees, small growth trees, small pieces of wood glued together to make panels that are enormous: eight feet wide, 64 feet long, and of various thicknesses. The way I describe this best, I've found, is to say that we're all used to two-by-four construction when we think about wood. That's what people jump to as a conclusion. Two-by-four construction is sort of like the little eight-dot bricks of Lego that we all played with as kids, and you can make all kinds of cool things out of Lego at that size, and out of two-by-fours. But do remember when you were a kid, and you kind of sifted through the pile in your basement, and you found that big 24-dot brick of Lego, and you were kind of like, "Cool, this is awesome. I can build something really big, and this is going to be great." That's the change. Mass timber panels are those 24-dot bricks. They're changing the scale of what we can do, and what we've developed is something we call FFTT, which is a Creative Commons solution to building a very flexible system of building with these large panels where we tilt up six stories at a time if we want to. This animation shows you how the building goes together in a very simple way, but these buildings are available for architects and engineers now to build on for different cultures in the world, different architectural styles and characters. In order for us to build safely, we've engineered these buildings, actually, to work in a Vancouver context, where we're a high seismic zone, even at 30 stories tall. Now obviously, every time I bring this up, people even, you know, here at the conference, say, "Are you serious? Thirty stories? How's that going to happen?" And there's a lot of really good questions that are asked and important questions that we spent quite a long time working on the answers to as we put together our report and the peer reviewed report. I'm just going to focus on a few of them, and let's start with fire, because I think fire is probably the first one that you're all thinking about right now. Fair enough. And the way I describe it is this. If I asked you to take a match and light it and hold up a log and try to get that log to go on fire, it doesn't happen, right? We all know that. But to build a fire, you kind of start with small pieces of wood and you work your way up, and eventually you can add the log to the fire, and when you do add the log to the fire, of course, it burns, but it burns slowly. Well, mass timber panels, these new products that we're using, are much like the log. It's hard to start them on fire, and when they do, they actually burn extraordinarily predictably, and we can use fire science in order to predict and make these buildings as safe as concrete and as safe as steel. The next big issue, deforestation. Eighteen percent of our contribution to greenhouse gas emissions worldwide is the result of deforestation. The last thing we want to do is cut down trees. Or, the last thing we want to do is cut down the wrong trees. There are models for sustainable forestry that allow us to cut trees properly, and those are the only trees appropriate to use for these kinds of systems. Now I actually think that these ideas will change the economics of deforestation. In countries with deforestation issues, we need to find a way to provide better value for the forest and actually encourage people to make money through very fast growth cycles -- 10-, 12-, 15-year-old trees that make these products and allow us to build at this scale. We've calculated a 20-story building: We'll grow enough wood in North America every 13 minutes. That's how much it takes. The carbon story here is a really good one. If we built a 20-story building out of cement and concrete, the process would result in the manufacturing of that cement and 1,200 tonnes of carbon dioxide. If we did it in wood, in this solution, we'd sequester about 3,100 tonnes, for a net difference of 4,300 tonnes. That's the equivalent of about 900 cars removed from the road in one year. Think back to that three billion people that need a new home, and maybe this is a contributor to reducing. We're at the beginning of a revolution, I hope, in the way we build, because this is the first new way to build a skyscraper in probably 100 years or more. But the challenge is changing society's perception of possibility, and it's a huge challenge. The engineering is, truthfully, the easy part of this. And the way I describe it is this. The first skyscraper, technically -- and the definition of a skyscraper is 10 stories tall, believe it or not — but the first skyscraper was this one in Chicago, and people were terrified to walk underneath this building. But only four years after it was built, Gustave Eiffel was building the Eiffel Tower, and as he built the Eiffel Tower, he changed the skylines of the cities of the world, changed and created a competition between places like New York City and Chicago, where developers started building bigger and bigger buildings and pushing the envelope up higher and higher with better and better engineering. We built this model in New York, actually, as a theoretical model on the campus of a technical university soon to come, and the reason we picked this site to just show you what these buildings may look like, because the exterior can change. It's really just the structure that we're talking about. The reason we picked it is because this is a technical university, and I believe that wood is the most technologically advanced material I can build with. It just happens to be that Mother Nature holds the patent, and we don't really feel comfortable with it. But that's the way it should be, nature's fingerprints in the built environment. I'm looking for this opportunity to create an Eiffel Tower moment, we call it. Buildings are starting to go up around the world. There's a building in London that's nine stories, a new building that just finished in Australia that I believe is 10 or 11. We're starting to push the height up of these wood buildings, and we're hoping, and I'm hoping, that my hometown of Vancouver actually potentially announces the world's tallest at around 20 stories in the not-so-distant future. That Eiffel Tower moment will break the ceiling, these arbitrary ceilings of height, and allow wood buildings to join the competition. And I believe the race is ultimately on. Thank you. (Applause)
זה סבא שלי. וזה הבן שלי. סבא שלי לימד אותי לעבוד בעץ כשהייתי ילד קטן, והוא גם לימד אותי את הרעיון שאם כורתים עץ כדי לעשות ממנו משהו, יש לכבדו ולעשות אותו יפה ככל שניתן. הבן הקטן שלי הזכיר לי כי מכל הטכנולוגיה וכל הצעצועים בעולם, לפעמים רק בול עץ קטן אם עורמים אותו גבוה הוא בעצם דבר מעורר השראה במידה שלא תיאמן. אלה הם הבנינים שלי. אני בונה בכל רחבי העולם מתוך משרדינו בואנקובר ובניו-יורק. ואנו בונים בנינים במידות וסגנונות שונים ובחומרים שונים , תלוי במקום שבו אנחנו נמצאים. אבל עץ הוא החומר האהוב עלי ביותר, ואני עומד לספר לכם את הסיפור על העץ. וחלק מהסיבה שאני אוהב אותו היא שבכל פעם שאנשים נכנסים לתוך בניני העץ שלי, אני שם לב שהם מתנהגים אחרת לגמרי. מעולם לא ראיתי מישהו נכנס לתוך אחד הבנינים שלי ומחבק עמוד של פלד או של בטון, אבל כן ראיתי את זה קורה בבנין מעץ. למעשה ראיתי איך אנשים נוגעים בעץ, ואני חושב שיש סיבה לכך. ממש כמו פתיתי שלג, שתי חתיכות עץ לעולם לא יהיו זהות בשום מקום בתבל. זה דבר נפלא. אני אוהב לחשוב שעץ משאיר טביעות אצבע של אמא אדמה בבנינים שלנו. טביעות אצבע אלה של אמא אדמה הן שגורמות לבנינים שלנו לחבר אותנו לטבע בסביבה הבנויה. כעת, אני גר בוונקובר, ליד יער שצומח לגובה של 33 קומות. לאורך החוף כאן בקליפורניה, יער הסקויה צומח לגובה של 40 קומות. אבל הבנינים שאנו חושבים לבנות בעץ הם רק בני 4 קומות ברוב המקומות עלי אדמות. אפילו חוקי הבנייה למעשה מגבילים את האפשרות שלנו לבנות לגובה של יותר מ-4 קומות בהרבה מקומות. וזה נכון כאן, בארה"ב. כעת, יש יוצאים מהכלל, אבל צריך שיהיו כמה יוצאים מן הכלל ודברים הולכים להשתנות, אני מקווה. והסיבה, לכך לדעתי היא שהיום חצי מאיתנו גרים בערים, ומספר זה עומד לצמוח ל-75 אחוז. ערים וצפיפות משמען שהבנינים שלנו ימשיכו להיות גדולים, ואני חושב שהעץ ישחק תפקיד בערים. ואני מרגיש כך משום ש-3 מיליארד אנשים בעולם כיום, במהלך 20 בשנים הבאות, יצטרכו בית חדש. זה 40% מהעולם שיצטרכו שיבנה עבורם בנין חדש ב-20 השנים הבאות. כעת, אחד מכל שלושה אנשים שחיים בערים כיום למעשה חיים במשכנות עוני. זה מיליארד אנשים בעולם שחיים במשכנות עוני. 100 מיליון אנשים בעולם הם חסרי בית. היקף האתגר לאדריכלים ולחברה כדי להתמודד עם בנייה הוא למצוא פיתרון כדי לשכן את האנשים האלה. אבל האתגר הוא, כשאנו עוברים לערים ערים נבנות עם שני חומרים אלה, פלדה ובטון, ואלה הם חומרים חשובים. הם החומרים של המאה האחרונה. אבל הם גם חומרים בעלי אנרגיה חזקה ופולטים הרבה גז חממה בתהליך שלהם. פלדה מהווה כ3% מפליטות גז החממה של האדם, ובטון הוא מעל 5%. אז אם חושבים על זה, 8% מהתרומה שלנו לגזי חממה כיום מגיעים משני חומרים אלה לבדם. איננו חושבים הרבה על כך, ולצערי, אנו למעשה לא חושבים על בניינים, לדעתי, במידה שהיינו צריכים לעשות זאת. זוהי סטטיסטיקה של ארה"ב על השפעת גזי החממה. כמעט ממחצית מגזי החממה קשורים לתעשיית הבנייה, ואם נסתכל על אנרגיה, זה אותו סיפור. תבחינו שתחבורה היא במקום השני ברשימה זו, אבל זהו הנושא שאנו שומעים עליו בעיקר. ולמרות שהרבה מזה הוא אודות אנרגיה, זה גם הרבה על פחמן. הבעיה שאני רואה היא, שבסופו של דבר, העימות בין איך פותרים את הבעייה של מתן שרות לאותם 3 מיליארד אנשים שזקוקים לדיור, ושינויי האקלים, זו התנגשות חזיתית שצפוייה להתרחש או כבר מתרחשת. האתגר משמעו שעלינו להתחיל לחשוב בדרכים חדשות, ולדעתי, עץ עומד להיות חלק מהפתרון הזה, ואני עוצד לספר לכם מדוע. כאדריכל, עץ הוא החומר היחיד, חומר חשוב, שניתן לבנות איתו ושכבר צמח באנרגיית השמש. כאשר עץ צומח ביער ופולט חמצן וסופג דו תחמוצת הפחמן, והוא מת ונופל לקרקע היער, הוא מחזיר את דו תחמוצת הפחמן לאטמוספירה או לקרקע. אם הוא נשרף בשריפת יער, הוא גם יחזיר פחמן זה לאטמוספירה. אבל אם אתם לוקחים עץ זה ושמים אותו בבנין או בפריט ריהוט או בצעצוע מעץ, יש לו בעצם יכולת מדהימה לאחסן את הפחמן ולספק לנו תפיסת נכס. מטר מעוקב אחד של עץ יאכסן טונה אחת של דו תחמוצת הפחמן. כעת, שני הפתרונות שלנו לאקלים הן כמובן להפחית את הפליטות שלנו ולמצוא איחסון. עץ הוא חומר הבנייה הגדול היחיד שאני יכול לבנות אתו, שלמעשה עושה את שני הדברים האלה יחד. אז אני מאמין שיש לנו תורת מידות שכדור הארץ מצמיח את המזון שלנו ואנחנו צריכים לעבור לתורת מידות במאה הזאת שהאדמה צריכה להצמיח את ביתינו. כעת, איך אנו הולכים לעשות זאת כשאנחנו בתהליך עיור בקצב הזה ואנו חושבים על בתי עץ רק בגובה של 4 קומות? עלינו להפחית את הבטון והפלדה ואנו צריכים לגדול, ומה שאנחנו כבר עובדים עליו הם בניינים בני 30 קומות עשויים מעץ. ואנחנו כבר מתכננים אותם עם מהנדס בשם אריק קארש שעובד איתי על זה, ואנחנו עושים עבודה חדשה זו משום שיש מוצרי עץ חדשים בשטח כדי לעבוד אתם. ואנו קוראים להם לוחות עץ במסה. אלה הם לוחות עשויים מעצים צעירים, עצים בעלי גידול נמוך, חתיכות קטנות של עץ מודבקות יחד כדי להפוך ללוחות עצומים: 2.50 מטר רוחב,19.5 מטר אורך ובעוביים שונים הדרך לתאר זאת הכי טוב שמצאתי, זה לומר שאנו רגילים למבנים של 2 על 4 כאשר אנו חושבים על עץ. זה מה שאנשים קופצים אליו כמסקנה. שמבנה של 2 על 4 הוא משהו קצת כמו לבני לגו כי של 8 נקודות, שכולנו שיחקנו בהם כילדים, וניתן לעשות כל מיני דברים מגניבים מלגו בגודל זה, ומ - 2 על 4. אבל אתם זוכרים כשהייתם ילדים, ומיינתם ערימה במרתף שלכם, ומצאתם לבנת לגו גדולה זו של 24 נקודות, והייתם כזה, "קול, זה מדהים. אני יכול לבנות משהו גדול באמת, וזה הולך להיות נפלא." זהו השינוי. לוחות עץ במסה אלה הן הלבנים ההן בנות 24 נקודות. הם עומדים לשנות את קנה המידה של מה שאנחנו יכולים לעשות, ומה שפיתחנו הוא משהו שאנחנו קוראים לו FFTT, שהוא פתרון יצירתי ללא מטרות רווח לבניית מערך גמיש מאוד של בניין עם פאנלים גדולים שאיתם אנו יכולים להרים 6 קומות אם נרצה זאת. אנימציה זו מראה לכם כיצד הבנין נבנה בצורה פשוטה מאוד, אך הבניינים האלה זמינים לאדריכלים ומהנדסים כדי לבנות איתם עבור תרבויות שונות בעולם, סגנונות ואופי אדריכליים שונים. שנוכל לבנות בבטחה, אנחנו כבר תכננו מבנים אלה, למעשה, לעבודה בבהקשר של וונקובר, מקום שרגיש לרעידות אדמה, אפילו בגובה של 30 קומות. עכשיו כמובן, בכל פעם שאני מעלה זאת, אנשים אפילו, אתם יודעים, כאן בכנס, אומרים, "אתה רציני? שלושים קומות? איך זה הולך לקרות?" ויש הרבה שאלות ממש טובות שנשאלות ושאלות חשובות שבילינו די הרבה זמן למצוא להם תשובות, בעודנו מרכיבים את הדו"ח שלנו דוח ודוח ביקורת העמיתים. אני רק רוצה להתמקד על כמה מהם, בואו נתחיל עם אש, כי אני חושב שאש היא כנראה הדבר הראשון שכולכם חושבים עליו עכשיו. הוגן למדי. והדרך לתאר זאת היא זו. אם הייתי מבקש מכם לקחת גפרור ולהצית אותו ולאחוז בול עץ ולנסות להעלות אותו באש, זה לא קורה, נכון? כולנו יודעים זאת. אבל כדי להדליק אש, אתה מתחיל עם סוג של חתיכות עץ קטנות וממשיך משם, ובסופו של דבר אתה יכול להוסיף את בול העץ לאש, כאשר אתה מוסיף את בול העץ לאש, כמובן, הוא נשרף, אבל הוא נשרף לאט. ובכן, לוחות עץ במסה, מוצרים חדשים אלו שבהם אנחנו משתמשים, הם ממש כמו אותו בול עץ. זה קשה להדליק אותם, וכאשר הם נדלקים, הם למעשה נשרפים מאד כצפוי, ואנו יכולים להשתמש במדע האש כדי לחזות ולהפוך מבנים אלה לבטוחים כמו בטון ובטוחים כמו פלדה. הסוגיה הגדולה הבאה, בירוא יערות. 18-אחוזים מהתרומה שלנו לפליטת גזי החממה ברחבי העולם היא תוצאה של בירוא יערות. הדבר האחרון שאנחנו רוצים לעשות זה לכרות עצים. או, הדבר האחרון שאנחנו רוצים לעשות זה לכרות את העצים הלא נכונים. ישנם מודלים של יערנות בת קיימא שמאפשרים לנו לחטוב עצים כראוי, ואלה הם העצים היחידים המתאימים לשימוש עבור סוגים אלה של מערכות. עכשיו אני באמת חושב שהרעיונות האלה ישנו את כלכלת היערות. במדינות עם בעיות של בירוא יערות, אנחנו צריכים למצוא דרך לספק ערך טוב יותר עבור היער ולמעשה לעודד אנשים לעשות כסף דרך מחזורי צמיחה מהירים מאוד- עצים בני 10, 12, 15 שנה וליצר מוצרים אלה ולאפשר לעצמנו לבנות בקנה מידה זה. אנחנו כבר חישבנו בניין בן 20 קומות: אנו נגדל מספיק עץ בצפון אמריקה כל 13 דקות. זה כמה שצריך. סיפור הפחמן פה הוא ממש טוב. אם בנינו בנין בן 20 קומות ממלט ובטון, התהליך יגרום לייצור של מלט זה ו-1,200 טונות של דו תחמוצת הפחמן. אם עשינו את זה מעץ, בפתרון זה, אנו נפקיע כ- 3,100 טון, עבור הפרש נטו של 4,300 טונות. שזה המקבילה של כ-900 מכוניות שהורדו מהכביש בשנה אחת. זכרו ששלושה מיליארד אנשים שזקוקים לבית חדש, וזה אולי תורם להפחתה. אנחנו בתחילתה של מהפכה, אני מקווה, בדרך שבה אנו בונים, משום שזו היא הדרך החדשה הראשונה לבנות גורד שחקים מזה 100 שנים או יותר. אבל האתגר הוא לשנות את התפיסה של החברה לאפשרות, וזה אתגר עצום. ההנדסה היא, בכנות, החלק הקל פה. והדרך לתאר את זה היא. גורד השחקים הראשון, מבחינה טכנית- וההגדרה של גורד שחקים הוא 10 קומות לגובה -תאמינו או לא- אבל גורד השחקים הראשון היה אחד בשיקגו, ואנשים פחדו ללכת מתחת לבניין זה. אבל רק ארבע שנים לאחר בנייתו, גוסטב אייפל בנה את מגדל אייפל, וכשבנה את מגדל אייפל, הוא שינה את קו הרקיע של הערים בעולם, שינה ויצר תחרות בין מקומות כמו ניו יורק ושיקגו, שם המפתחים התחילו לבנות בנינים יותר ויותר גדולים ודחפו את העניין למעלה גבוה יותר ויותר עם הנדסה יותר ויותר טובה. בנינו מודל זה בניו יורק, למעשה, כמודל תיאורטי בקמפוס של האוניברסיטה הטכנית שתהיה בקרוב, והסיבה שבחרנו באתר זה רק כדי להראות לכם כיצד בנינים אלה עשויים להיראות, מאחר והחיצוניות יכולה להשתנות. זה באמת זה רק המבנה שאנחנו מדברים עליו. הסיבה שבחרנו אותו היא כי זוהי האוניברסיטה הטכנית, ואני מאמין כי העץ הוא החומר הכי מתקדם טכנולוגית שניתן לבנות אתו. וזה במקרה שאמא אדמה מחזיקה בפטנט, ואנחנו לא באמת מרגישים בנוח עם זה. אבל ככה זה צריך להיות, טביעות האצבעות של טבע בסביבה בנויה. אני מחכה להזדמנות זו כדי ליצור רגע מגדל אייפלי, כך אנחנו קוראים לזה. בנינים מתחילים לטפס לגובה ברחבי העולם. ישנו בנין בלונדון כי בן 9 קומות, בניין חדש כי שבנייתו רק הסתיימה באוסטרליה שאני מאמין שהוא 10 או 11. אנחנו מתחילים לדחוף לגובה את בניני העץ האלה, ואנחנו מקווים, ואני מקווה, שעיר הולדתי ונקובר למעשה באופן פוטנציאלי מבשרת על הגבוהים ביותר בעולם סביב 20 קומות. בעתיד הלא-כך רחוק. אותו רגע אייפלי ישבור את התקרה, תקרות שרירותיות אלה של גובה, ויאפשר לבניני עץ להצטרף לתחרות. ואני מאמין שהמרוץ בסופו של דבר מתקדם. תודה. (מחיאות כפיים)