Tohle je můj děda. A tohle můj syn. Můj děda mě naučil pracovat s dřevem, když jsem byl malý. Také mě naučil, že pokud pokácíte strom, abyste ho na něco použili, važte si života toho stromu a udělejte z něj to nejkrásnější, co jde. Můj chlapec mi připomněl, že přes všechnu technologii a všechny hračky na světě, je někdy jen malý kus dřeva, pokud ho narovnáte, ve skutečnosti neuvěřitelně inspirující.
This is my grandfather. And this is my son. My grandfather taught me to work with wood when I was a little boy, and he also taught me the idea that if you cut down a tree to turn it into something, honor that tree's life and make it as beautiful as you possibly can. My little boy reminded me that for all the technology and all the toys in the world, sometimes just a small block of wood, if you stack it up tall, actually is an incredibly inspiring thing.
Toto jsou mé budovy. Stavím po celém světě z naší kanceláře ve Vancouveru a New Yorku. Stavíme budovy různých velikostí a stylů a z různých materiálů, podle toho, kde jsme. Ale dřevo je materiál, který miluju nejvíc, a chystám se vám říct příběh o dřevě. Část důvodu, proč ho miluji, je to, že pokaždé, když vejdou lidé do mých budov, které jsou dřevěné, všimnu si, že se chovají úplně jinak. Nikdy jsem neviděl, že by někdo vešel do některé z mých budov a objal ocelový nebo betonový sloup, ale už jsem doopravdy viděl, jak se to stalo s dřevěnou budovou. Doopravdy jsem viděl, jak se lidé dotýkali dřeva, a myslím, že je tu pro to důvod. Stejně jako se sněhovými vločkami, žádné dva kousky dřeva na zemi nejsou nikdy stejné. Což je úžasná věc. Rád si představuji, že dřevo dává do našich budov otisky Matky přírody. Jsou to právě otisky Matky přírody, které naše budovy spojují s přírodou v zastavěném prostředí.
These are my buildings. I build all around the world out of our office in Vancouver and New York. And we build buildings of different sizes and styles and different materials, depending on where we are. But wood is the material that I love the most, and I'm going to tell you the story about wood. And part of the reason I love it is that every time people go into my buildings that are wood, I notice they react completely differently. I've never seen anybody walk into one of my buildings and hug a steel or a concrete column, but I've actually seen that happen in a wood building. I've actually seen how people touch the wood, and I think there's a reason for it. Just like snowflakes, no two pieces of wood can ever be the same anywhere on Earth. That's a wonderful thing. I like to think that wood gives Mother Nature fingerprints in our buildings. It's Mother Nature's fingerprints that make our buildings connect us to nature in the built environment.
Já žiji ve Vancouveru, blízko lesa, který dorůstá výšky 33 pater. Dole na pobřeží tady v Kalifornii, sekvojový les dorůstá 40 pater. Ale dřevěné budovy, které máme na mysli, jsou pouze 4 patra vysoké na většině míst Země. Dokonce sám stavební kodex omezuje stavět nám na mnoha místech mnohem výš než 4 patra, to platí tady v USA.
Now, I live in Vancouver, near a forest that grows to 33 stories tall. Down the coast here in California, the redwood forest grows to 40 stories tall. But the buildings that we think about in wood are only four stories tall in most places on Earth. Even building codes actually limit the ability for us to build much taller than four stories in many places, and that's true here in the United States.
Ale jsou výjimky, které tu vždy nějaké musí být, a věci se, doufám, budou měnit. A důvod, proč si myslím, že se tak stane, je ten, že dnes polovina lidí žije ve městech a číslo vzroste na 75%. Města a hustota zajistí, že naše budovy budou nadále velké, a myslím, že dřevo bude mít ve městech své místo. A myslím si to proto, že 3 miliardy lidí v dnešním světě bude za dalších 20 let potřebovat nový domov. To je 40% světa, který bude potřebovat, aby se pro ně v příštích 20 letech postavily nové budovy. Jeden ze tří lidí, kteří dnes ve městech žijí, žije ve skutečnosti ve slumu. To je jedna miliarda lidí na světě, co žije ve slumech. Sto milionů lidí na světě je bez domova. Rozsah těžkého úkolu architektů a společnosti, se kterým se ve stavebnictví potýkají, je najít řešení, jak ubytovat tyto lidi.
Now there are exceptions, but there needs to be some exceptions, and things are going to change, I'm hoping. And the reason I think that way is that today half of us live in cities, and that number is going to grow to 75 percent. Cities and density mean that our buildings are going to continue to be big, and I think there's a role for wood to play in cities. And I feel that way because three billion people in the world today, over the next 20 years, will need a new home. That's 40 percent of the world that are going to need a new building built for them in the next 20 years. Now, one in three people living in cities today actually live in a slum. That's one billion people in the world live in slums. A hundred million people in the world are homeless. The scale of the challenge for architects and for society to deal with in building is to find a solution to house these people.
Výzvou je, že jak se stěhujeme do měst, města jsou stavěna těmito dvěma materiály, ocelí a betonem, což jsou skvělé materiály. Materiály minulého století. Ale zároveň se jedná o materiály s velmi vysokou energií a velmi vysokými emisemi skleníkového plynu ve svém procesu. Ocel představuje okolo tří procent emisí skleníkového plynu člověka, beton přesahuje 5 procent. Takže, pokud se nad tím zamyslíte, 8% našeho nynějšího přínosu skleníkovým plynům pochází výlučně z těchto dvou materiálů. Nepřemýšlíme nad tím dostatečně a naneštěstí doopravdy nepřemýšlíme ani nad budovami tak, jak si myslím, že bychom měli. Toto je statistika USA týkající se dopadu skleníkových plynů. Téměř polovina našich skleníkových plynů souvisí se stavebním průmyslem a pokud se podíváme na energii, je to to samé. Všimnete si, že doprava je na druhém místě na seznamu, ale to je to, o čem většinou slyšíme. A ačkoliv je hodně z toho o energii, je to také stejně hodně o uhlíku. Já vidím problém v tom, že nakonec střet toho, jak řešíme tento problém postarání se o 3 miliardy lidí, kteří potřebují domov, a střet klimatických změn, je čelní srážkou, která se stane, anebo už se děje.
But the challenge is, as we move to cities, cities are built in these two materials, steel and concrete, and they're great materials. They're the materials of the last century. But they're also materials with very high energy and very high greenhouse gas emissions in their process. Steel represents about three percent of man's greenhouse gas emissions, and concrete is over five percent. So if you think about that, eight percent of our contribution to greenhouse gases today comes from those two materials alone. We don't think about it a lot, and unfortunately, we actually don't even think about buildings, I think, as much as we should. This is a U.S. statistic about the impact of greenhouse gases. Almost half of our greenhouse gases are related to the building industry, and if we look at energy, it's the same story. You'll notice that transportation's sort of second down that list, but that's the conversation we mostly hear about. And although a lot of that is about energy, it's also so much about carbon. The problem I see is that, ultimately, the clash of how we solve that problem of serving those three billion people that need a home, and climate change, are a head-on collision about to happen, or already happening.
Tato výzva způsobuje, že musíme začít myslet jinak a nově, a já myslím, že dřevo bude součástí toho řešení, a také vám řeknu proč. Jako architekt, dřevo je jen materiál, velký materiál, se kterým můžu stavět, který už vyrostl díky síle slunce. Když v lese roste strom a vydává kyslík a pohlcuje oxid uhličitý a umře a spadne v lese na zem, dává ten oxid uhličitý zpět do atmosféry nebo do země. Když shoří při lesním požáru, taky vydá ten oxid uhličitý zpět do atmosféry. Ale když vezmete to dřevo a dáte jej do budovy nebo kusu nábytku nebo do dřevěné hračky, má ve skutečnosti úžasnou kapacitu na skladování oxidu uhličitého a poskytuje nám sekvestraci. Jeden metr krychlový dřeva uchová jednu tunu oxidu uhličitého. A naše dvě řešení ohledně podnebí jsou pochopitelně snížit naše emise a najít uskladnění. Dřevo je jediným hlavním stavebním materiálem, se kterým můžu stavět a které dělá obě dvě věci. Tudíž věřím, že je tu teorie, že Země produkuje naše jídlo, a my se musíme posunout v tomto století k teorii, že Země by měla produkovat naše domovy.
That challenge means that we have to start thinking in new ways, and I think wood is going to be part of that solution, and I'm going to tell you the story of why. As an architect, wood is the only material, big material, that I can build with that's already grown by the power of the sun. When a tree grows in the forest and gives off oxygen and soaks up carbon dioxide, and it dies and it falls to the forest floor, it gives that carbon dioxide back to the atmosphere or into the ground. If it burns in a forest fire, it's going to give that carbon back to the atmosphere as well. But if you take that wood and you put it into a building or into a piece of furniture or into that wooden toy, it actually has an amazing capacity to store the carbon and provide us with a sequestration. One cubic meter of wood will store one tonne of carbon dioxide. Now our two solutions to climate are obviously to reduce our emissions and find storage. Wood is the only major material building material I can build with that actually does both those two things. So I believe that we have an ethic that the Earth grows our food, and we need to move to an ethic in this century that the Earth should grow our homes.
Ale jak to uděláme, když urbanizace probíhá v tomto tempu a my počítáme se dřevem jen na čtyřposchoďové budovy? Musíme omezit beton a ocel a musíme jít výš, to, na čem pracujeme, jsou třicetiposchoďové budovy vyrobené ze dřeva. Projektujeme je s inženýrem Ericem Karshem, který na tom se mnou pracuje, a děláme tuto novou práci, protože tu jsou nové dřevěné produkty, které můžeme použít - desky ze stavebního dřeva. Jedná se o desky vyrobené z mladých stromů, nízkých stromů, malých kousků dřeva, slepených dohromady do desek, které jsou obrovské: 2,43 m široké, 19,50 m dlouhé a různé tloušťky.
Now, how are we going to do that when we're urbanizing at this rate and we think about wood buildings only at four stories? We need to reduce the concrete and steel and we need to grow bigger, and what we've been working on is 30-story tall buildings made of wood. We've been engineering them with an engineer named Eric Karsh who works with me on it, and we've been doing this new work because there are new wood products out there for us to use, and we call them mass timber panels. These are panels made with young trees, small growth trees, small pieces of wood glued together to make panels that are enormous: eight feet wide, 64 feet long, and of various thicknesses.
Způsob, jakým to popsat nejlépe, je říct, že jsme všichni zvyklí na konstrukci 0,6x1,21 m, pokud mluvíme o dřevě. To lidé mají jako závěr. 0,6x1,21 m je něco jako malá 8tečková cihla z lega, se kterou jsme si všichni jako malí hráli. A z lega tohoto rozměru můžete vyrobit spoustu supr věcí, a také z 0,6x1,21 m. Ale vzpomeňte si, že jak jste byli malí a prohrabovali jste se hromadou ve vašem suterénu a našli jste tu 24tečkovou cihlu z lega a řekli jste něco jako: 'Super, tohle je úžasné. Můžu postavit něco fakt velkého a bude to skvělé.' To je ta změna. Desky ze stavebního dřeva jsou ty 24tečkové cihly. Mění rozměr toho, co můžeme dělat, a to, co jsme vytvořili je něco, co nazýváme FFTT, což je řešení Creative Commons (druh licence k dílu, pozn. překl.), abychom postavili velmi flexibilní systém budov těmito deskami, kde budeme moci postavit 6 pater kdy budeme chtít. Tato animace ukazuje, jak se budova staví velice jednoduchým způsobem, ale tyto budovy jsou dostupné pro architekty a inženýry, aby stavěli pro jiné světové kultury, jiné architektonické styly a ráz. Abychom mohli stavět bezpečně, naprojektovali jsme tyto budovy ve skutečnosti tak, aby fungovaly v kontextu Vancouveru, kde je vysoká seismická oblast, dokonce ve výšce 30 pater.
The way I describe this best, I've found, is to say that we're all used to two-by-four construction when we think about wood. That's what people jump to as a conclusion. Two-by-four construction is sort of like the little eight-dot bricks of Lego that we all played with as kids, and you can make all kinds of cool things out of Lego at that size, and out of two-by-fours. But do remember when you were a kid, and you kind of sifted through the pile in your basement, and you found that big 24-dot brick of Lego, and you were kind of like, "Cool, this is awesome. I can build something really big, and this is going to be great." That's the change. Mass timber panels are those 24-dot bricks. They're changing the scale of what we can do, and what we've developed is something we call FFTT, which is a Creative Commons solution to building a very flexible system of building with these large panels where we tilt up six stories at a time if we want to. This animation shows you how the building goes together in a very simple way, but these buildings are available for architects and engineers now to build on for different cultures in the world, different architectural styles and characters. In order for us to build safely, we've engineered these buildings, actually, to work in a Vancouver context, where we're a high seismic zone, even at 30 stories tall.
Samozřejmě, vždy, když se o tomhle zmíním, tak lidé dokonce i tady na konferenci říkají: 'Myslíte to vážně? 30 pater? Jak se to dá udělat?' Je tu dost opravdu dobrých otázek, které se nás ptají, a také důležitých otázek, nad kterými jsme strávili docela dost času, vymýšlením odpovědí, když jsme dávali dohromady naši zprávu a zprávu o vzájemném hodnocení.
Now obviously, every time I bring this up, people even, you know, here at the conference, say, "Are you serious? Thirty stories? How's that going to happen?" And there's a lot of really good questions that are asked and important questions that we spent quite a long time working on the answers to as we put together our report and the peer reviewed report.
Zaměřím se jen na pár z nich a začněme s ohněm, protože podle mě je oheň pravděpodobně první otázka, která vás teď všechny napadla. Dobrá. Odpovím na ni takto. Kdybych vás požádal, abyste si vzali sirku a zapálili ji, zvedli poleno a pokusili se zapálit to poleno, tak se tak nestane, že? To víme všichni. Protože abyste založili oheň, začínáte malými kousky dřeva a postupujete, až nakonec můžete přidat do ohně poleno, a když ho tam přidáte, tak samozřejmě hoří, ale hoří pomalu. No a desky ze stavebního dřeva, tyto nové produkty, které používáme, jsou velice podobné polenu. Je těžké je vznítit a když už se to stane, ve skutečnosti hoří výjimečně předvídatelně a my můžeme použít vědecké poznatky o ohni pro předpověď a udělat tak tyto budovy stejně bezpečnými jako betonové a stejně bezpečnými jako ocelové.
I'm just going to focus on a few of them, and let's start with fire, because I think fire is probably the first one that you're all thinking about right now. Fair enough. And the way I describe it is this. If I asked you to take a match and light it and hold up a log and try to get that log to go on fire, it doesn't happen, right? We all know that. But to build a fire, you kind of start with small pieces of wood and you work your way up, and eventually you can add the log to the fire, and when you do add the log to the fire, of course, it burns, but it burns slowly. Well, mass timber panels, these new products that we're using, are much like the log. It's hard to start them on fire, and when they do, they actually burn extraordinarily predictably, and we can use fire science in order to predict and make these buildings as safe as concrete and as safe as steel.
Další velkou otázkou je odlesňování. 80% našeho přínosu do emisí skleníkového plynu na světě pochází z odlesňování. Poslední věc, co chceme, je kácet stromy. Nebo poslední věc, co chceme, je kácet ty špatné stromy. Existují modely pro dlouhodobě udržitelné lesnictví, které nám dovolí kácet stromy správně, a to jsou ty jediné vhodné stromy, které se dají použít pro tento druh systému. Doopravdy myslím, že tyto myšlenky změní ekonomii odlesňování. V zemích, kde je odlesňování problém, potřebujeme najít způsob, jak poskytnout lesům lepší hodnotu a vlastně povzbudit lidi, aby vydělávali ve velkých rychlerostoucích cyklech - 10-, 12-, 15leté stromy, které tvoří tyto produkty a umožňují nám stavět v takovém měřítku. Navrhli jsme 20poschoďovou budovu: Každých 13 minut vyroste v severní Americe dostatek dřeva. Jen tolik to potřebuje.
The next big issue, deforestation. Eighteen percent of our contribution to greenhouse gas emissions worldwide is the result of deforestation. The last thing we want to do is cut down trees. Or, the last thing we want to do is cut down the wrong trees. There are models for sustainable forestry that allow us to cut trees properly, and those are the only trees appropriate to use for these kinds of systems. Now I actually think that these ideas will change the economics of deforestation. In countries with deforestation issues, we need to find a way to provide better value for the forest and actually encourage people to make money through very fast growth cycles -- 10-, 12-, 15-year-old trees that make these products and allow us to build at this scale. We've calculated a 20-story building: We'll grow enough wood in North America every 13 minutes. That's how much it takes.
Co se týče oxidu uhličitého, tady je dobrý. Kdybychom postavili 20patrovou budovu z cementu a betonu, celý proces by měl za následek výrobu toho cementu a 1200 tun oxidu uhličitého. Když to uděláme ve dřevě, toto řešení uskladní okolo 3100 tun, s čistým rozdílem 4300 tun. To je jako 900 aut, odstraněných ze silnic za jeden rok. Zamyslete se opět na ty 3 miliardy lidí, které potřebují nový domov, a možná tohle bude přínosem k omezení toho počtu.
The carbon story here is a really good one. If we built a 20-story building out of cement and concrete, the process would result in the manufacturing of that cement and 1,200 tonnes of carbon dioxide. If we did it in wood, in this solution, we'd sequester about 3,100 tonnes, for a net difference of 4,300 tonnes. That's the equivalent of about 900 cars removed from the road in one year. Think back to that three billion people that need a new home, and maybe this is a contributor to reducing.
Jak doufám, jsme na začátku revoluce toho, jak stavíme, protože toto je první nový způsob, jak postavit mrakodrap za celých 100 let nebo více. Ale tato výzva mění ve společnosti vnímání možností a to je obrovská výzva. Projektování je na tom, upřímně, ta lehká část. A já to popisuji takto. První mrakodrap, technicky vzato - a definice mrakodrapu je 10patrová budova, věřte tomu nebo ne - ale první mrakodrap byl ten v Chicagu a lidé se děsili chodit pod touto budovou. Ale o pouhé 4 roky později, Gustave Eiffel stavěl Eiffelovu věž a když ji postavil, změnil panorama měst na celém světě, změnil a vytvořil konkurenci mezi místy jako New York nebo Chicago, kde vývojáři začali stavět větší a větší budovy a posunovali se stále výš a výš s lepším a lepším strojírenstvím.
We're at the beginning of a revolution, I hope, in the way we build, because this is the first new way to build a skyscraper in probably 100 years or more. But the challenge is changing society's perception of possibility, and it's a huge challenge. The engineering is, truthfully, the easy part of this. And the way I describe it is this. The first skyscraper, technically -- and the definition of a skyscraper is 10 stories tall, believe it or not — but the first skyscraper was this one in Chicago, and people were terrified to walk underneath this building. But only four years after it was built, Gustave Eiffel was building the Eiffel Tower, and as he built the Eiffel Tower, he changed the skylines of the cities of the world, changed and created a competition between places like New York City and Chicago, where developers started building bigger and bigger buildings and pushing the envelope up higher and higher with better and better engineering.
Tento model v New Yorku jsme postavili vlastně jako teoretický model na území technické univerzity, a důvod, proč jsme si vybrali toto místo je, abychom vám ukázali, jak tyto budovy mohou vypadat, protože vnějšek se může měnit. Jde opravdu jen o strukturu. Vybrali jsme si to, protože jde o technickou univerzitu, a věříme, že dřevo je nejvíce technicky vyspělý materiál, se kterým můžu stavět. Jen patent na něj má Matka příroda, což se nám moc nelíbí. Ale je to tak, jak to má být, stopy přírody ve stavebním prostředí.
We built this model in New York, actually, as a theoretical model on the campus of a technical university soon to come, and the reason we picked this site to just show you what these buildings may look like, because the exterior can change. It's really just the structure that we're talking about. The reason we picked it is because this is a technical university, and I believe that wood is the most technologically advanced material I can build with. It just happens to be that Mother Nature holds the patent, and we don't really feel comfortable with it. But that's the way it should be, nature's fingerprints in the built environment.
Hledám možnost vytvořit moment Eiffelovy věže, jak to nazýváme. Budovy na světě se zvyšují. V Londýně je 9patrová budova, nová budova v Austrálii, která se právě dokončila, má myslím 10 nebo 11 pater. Začínáme posunovat výšku těchto dřevěných budov a doufáme, a já doufám, že mé rodné město Vancouver ve skutečnosti teoreticky oznámí světovou nejvyšší budouvu s okolo 20 patry v ne tak vzdálené budoucnosti. Moment Eiffelovy věže rozbije strom, tyto arbitrární stropy výšky, a dovolí, aby se dřevěné budovy dostaly do konkurence. A věřím, že závod konečně tady.
I'm looking for this opportunity to create an Eiffel Tower moment, we call it. Buildings are starting to go up around the world. There's a building in London that's nine stories, a new building that just finished in Australia that I believe is 10 or 11. We're starting to push the height up of these wood buildings, and we're hoping, and I'm hoping, that my hometown of Vancouver actually potentially announces the world's tallest at around 20 stories in the not-so-distant future. That Eiffel Tower moment will break the ceiling, these arbitrary ceilings of height, and allow wood buildings to join the competition. And I believe the race is ultimately on.
Děkuji vám.
Thank you.
(Potlesk)
(Applause)