Paying close attention to something: Not that easy, is it? It's because our attention is pulled in so many different directions at a time, and it's in fact pretty impressive if you can stay focused.
Të kushtuarit vëmendje ndaj një gjëje: Nuk është e lehtë apo jo? Kjo sepse ajo tërhiqet në shumë drejtime në të njejtën kohë në fakt është mjaft impresionuese nëse mund të qëndrosh i fokusuar.
Many people think that attention is all about what we are focusing on, but it's also about what information our brain is trying to filter out.
Shumë njerëz mendojnë se vëmendja është vetëm për atë që ne fokusohemi por ajo përfshin informacionin të cilin truri mundohet t'a reduktoje.
There are two ways you direct your attention. First, there's overt attention. In overt attention, you move your eyes towards something in order to pay attention to it. Then there's covert attention. In covert attention, you pay attention to something, but without moving your eyes. Think of driving for a second. Your overt attention, your direction of the eyes, are in front, but that's your covert attention which is constantly scanning the surrounding area, where you don't actually look at them.
Janë dy mënyra se si ju e orientoni vëmendjen tuaj. E para, vëmendja e ndërgjegjshme. Në vëmendjen e ndërgjegjshme ju i lëvizni sytë kundrejt një gjëje që të jeni të fokusuar ndaj saj. Pastaj kemi vëmendjen e pandërgjegjshme. Në vëmendjen e pandërgjegjshme ju fokusoheni ndaj një gjëje, por pa lëvizur sytë. Mendoni për vozitjen për një sekondë. Vëmendja juaj e dukshme, drejtimi i syve tuaj janë përballë, por është vëmendja e pandërgjegjshme. ajo që vazhdimisht heton zonën përrreth, kur në të vërtetë ju nuk i shikoni ato.
I'm a computational neuroscientist, and I work on cognitive brain-machine interfaces, or bringing together the brain and the computer. I love brain patterns. Brain patterns are important for us because based on them we can build models for the computers, and based on these models computers can recognize how well our brain functions. And if it doesn't function well, then these computers themselves can be used as assistive devices for therapies. But that also means something, because choosing the wrong patterns will give us the wrong models and therefore the wrong therapies. Right? In case of attention, the fact that we can shift our attention not only by our eyes but also by thinking -- that makes covert attention an interesting model for computers.
Unë jam studiues i trurit njerëzor dhe punoj në ndërlidhjen e trurit dhe makinerive ose bashkëpunimin e trurit dhe të kompjuterit. I adhuroj sistemet e trurit. Ato janë shumë të rëndësishme sepse në bazë të tyre ne ndërtojmë modele kompjuterike, dhe bazuar në këto modele kompjuterët mund të shohin se si funksionon truri ynë. Dhe nëse truri nuk funksionon mirë, atëherë të njejtët kompjuterë mund të përdoren si pajisje ndihmëse për terapi. Por kjo gjithashtu tregon një gjë, sepse zgjedhja e gabuar e këtyre sistemeve na dhuron modele të gabuara me ç'rast dhe terapi të gabuara. Apo jo? Në raste të vëmendjes, fakti që ne mund të zhvendosim vëmendjen jo vetem nga sytë tonë por edhe nga të menduarit - kjo e bën vëmendjen e pandërgjegjshme nje model interesant për kompjuterët.
So I wanted to know what are the brainwave patterns when you look overtly or when you look covertly. I set up an experiment for that. In this experiment there are two flickering squares, one of them flickering at a slower rate than the other one. Depending on which of these flickers you are paying attention to, certain parts of your brain will start resonating in the same rate as that flickering rate. So by analyzing your brain signals, we can track where exactly you are watching or you are paying attention to.
Kështuqë doja të dija cilat janë modelet e sinjaleve të trurit kur shikojmë me vetëdije ose pavetëdije. Për këtë ndërmora një eksperiment. Në këtë eksperiment janë dy katrorë vibrues, njëri prej tyre vibron me një normë më të ngadaltë se tjetri. Në varësi të cilës nga vibrimet i kushtoni vëmendje, disa pjesë të trurit do të gjykojnë në një normë të njejtë me atë të vibrimeve. Kështu duke analizuar sinjalet e trurit tuaj mund të gjurmojmë ku saktësisht jeni duke vëzhguar ose duke kushtuar vëmendje.
So to see what happens in your brain when you pay overt attention, I asked people to look directly in one of the squares and pay attention to it. In this case, not surprisingly, we saw that these flickering squares appeared in their brain signals which was coming from the back of their head, which is responsible for the processing of your visual information. But I was really interested to see what happens in your brain when you pay covert attention. So this time I asked people to look in the middle of the screen and without moving their eyes, to pay attention to either of these squares. When we did that, we saw that both of these flickering rates appeared in their brain signals, but interestingly, only one of them, which was paid attention to, had stronger signals, so there was something in the brain which was handling this information so that thing in the brain was basically the activation of the frontal area. The front part of your brain is responsible for higher cognitive functions as a human. The frontal part, it seems that it works as a filter trying to let information come in only from the right flicker that you are paying attention to and trying to inhibit the information coming from the ignored one.
Pra për të parë se çfarë ndodh në trurin tuaj kur keni vëmendje të ndërgjegjshme, kërkova që njerëzit të shikonin direkt në njërin nga katrorët dhe t'i kushtonin vëmendje Në këtë rast, siç pritej pamë se katrorët vibrues u shfaqën në valët e trurit të tyre të cilat vinin nga prapa kokës së tyre, e që është përgjegjëse për përpunimin e informatave vizuale të juaja. Por isha shumë i interesuar për të parë se ç'ndodh në trurin tuaj kur jeni të pandërgjegjshëm. Kështu që këtë herë i vë njerëzit të shikojnë në mes të ekranit dhe pa lëvizur sytë, të shikojnë me vëmendje njërin nga katrorët. Në momentin që e bëmë këtë, pamë se të dyja nga këto norma të vibrimeve u shfaqën në sinjalet e tyre të trurit, por quditërisht, vetëm njëri prej tyre, që i ishte kushtuar vëmendje, pati sinjale më të forta, pra kishte diçka në tru që mbante këtë informacion dhe që kjo gjëja në tru ishte aktivizimi i zonës së përparme. Pjesa e përparme e trurit është përgjegjëse për funksione më të larta të njohjes për një njeri. Pjesa e përparme, duket se funksionon si një filter që mundohet të lejojë informacionin të hyjë vetëm për atë vibrim për të cilin ju jeni i vëmendshëm dhe mundohet të pengojë informacionin që vjen nga katrori tjetër i injoruar.
The filtering ability of the brain is indeed a key for attention, which is missing in some people, for example in people with ADHD. So a person with ADHD cannot inhibit these distractors, and that's why they can't focus for a long time on a single task. But what if this person could play a specific computer game with his brain connected to the computer, and then train his own brain to inhibit these distractors?
Aftësia e trurit për të filtruar është me të vertetë çelës për vëmendje, i cili mungon tek disa njerëz, p.sh te njerëzit me sindromën e mungesës së vëmendjes. Pra një person me ADHD nuk mund të pengojë këto shpërqendrime, për këtë arsye nuk mund të fokusohen për një kohë të gjatë në një detyrë të vetme. Por çka nëse ky person mund të luajë një lojë kompjuterike të veçantë me trurin e tij të lidhur me një kompjuter dhe më pas të trajnojë trurin e tij të pengojë këto shpërqendrime?
Well, ADHD is just one example. We can use these cognitive brain-machine interfaces for many other cognitive fields. It was just a few years ago that my grandfather had a stroke, and he lost complete ability to speak. He could understand everybody, but there was no way to respond, even not writing because he was illiterate. So he passed away in silence. I remember thinking at that time: What if we could have a computer which could speak for him? Now, after years that I am in this field, I can see that this might be possible. Imagine if we can find brainwave patterns when people think about images or even letters, like the letter A generates a different brainwave pattern than the letter B, and so on. Could a computer one day communicate for people who can't speak? What if a computer can help us understand the thoughts of a person in a coma? We are not there yet, but pay close attention. We will be there soon.
ADHD është vetëm një shembull. Ne mund të përdorim këto ndërlidhje mes trurit dhe makinerive për shumë fusha tjera të njohjes. Ishte vetëm para disa vjetësh kur gjyshi im pësoi një atak në tru, dhe humbi aftësinë për të folur. Ai mund t'i kuptonte të gjithë, por nuk mund të kthente përgjigje, madje as në të shkruar, sepse ai ishte analfabet. Kështu që ai vdiq në qetësi. Më kujtohet tek sa mendoja në atë kohë; Po sikur të kishim një kompjuter që të mund të fliste për të? Tani, pas vitesh që jam në këtë fushë, shoh që kjo mund të jetë e mundshme. Imagjinoni sikur ne të gjejmë modele të valëve të trurit kur njerëzit mendojnë për figura ose edhe për shkronja, si p.sh shkronja A të gjenerojë valë të trurit të ndryshueshme nga shkronja B dhe kështu me rradhë. A mundet një kompjuter një ditë të flasë për njerëzit që nuk munden? Cka nëse një kompjuter mund të na ndihmojë të kuptojmë mendimet e një personi që ndodhet në koma? Ne nuk kemi mbërritur aty ende, por kushtoni vëmendje. Ne do të jemi aty shumë shpejt.
Thank you.
Ju falemnderit.
(Applause)
(Duartrokitje)