Η εστίαση της προσοχής σε κάτι. Δεν είναι εύκολη, σωστά; Αυτό συμβαίνει επειδή η προσοχή μας εστιάζεται σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, και είναι πραγματικά εντυπωσιακό άμα μπορείτε να μείνετε συγκεντρωμένοι.
Paying close attention to something: Not that easy, is it? It's because our attention is pulled in so many different directions at a time, and it's in fact pretty impressive if you can stay focused.
Πολλοί πιστεύουν ότι η συγκέντρωση έχει να κάνει μόνο με το τι προσέχουμε, αλλά έχει να κάνει και με τις πληροφορίες που ο εγκέφαλός μας φιλτράρει.
Many people think that attention is all about what we are focusing on, but it's also about what information our brain is trying to filter out.
Υπάρχουν δύο τρόποι να κατευθύνετε την προσοχή σας. Πρώτον, υπάρχει η φανερή προσοχή. Σ' αυτήν, μετακινείτε τα μάτια σας προς το αντικείμενο για να εστιάσετε σ' αυτό. Δεύτερον, υπάρχει η συγκαλυμμένη προσοχή. Σ' αυτήν, συγκεντρώνεστε σε κάτι χωρίς όμως να μετακινείτε τα μάτια. Σκεφτείτε για λίγο την οδήγηση. Η φανερή προσοχή σας, η κατεύθυνση των ματιών σας, είναι μπροστά, αλλά είναι η συγκαλυμμένη προσοχή που σκανάρει συνέχεια τη γύρω περιοχή, που στην ουσία, εσείς δεν βλέπετε.
There are two ways you direct your attention. First, there's overt attention. In overt attention, you move your eyes towards something in order to pay attention to it. Then there's covert attention. In covert attention, you pay attention to something, but without moving your eyes. Think of driving for a second. Your overt attention, your direction of the eyes, are in front, but that's your covert attention which is constantly scanning the surrounding area, where you don't actually look at them.
Είμαι ειδικός υπολογιστικής νευροεπιστήμης και δουλεύω πάνω σε νοητικές διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή, ή αλλιώς στο πώς να φέρουμε πιο κοντά τον εγκέφαλο με τον υπολογιστή. Αγαπώ τις εγκεφαλικές διατάξεις. Οι διατάξεις αυτές είναι σημαντικές, διότι με βάση αυτές μπορούμε να φτιάξουμε υπολογιστικά μοντέλα, και βασιζόμενοι σε αυτά οι υπολογιστές μπορούν να αναγνωρίσουν πόσο καλά λειτουργεί ο εγκέφαλός μας. Κι αν δεν λειτουργεί καλά, τότε οι υπολογιστές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βοηθητικές συσκευές για θεραπείες. Αυτό, όμως σημαίνει κάτι, διότι η επιλογή λάθος διατάξεων θα μας δώσει λάθος μοντέλα και συνεπώς λάθος θεραπείες. Σωστά; Σχετικά με την προσοχή, το γεγονός ότι μπορούμε να στρέψουμε την προσοχή μας, όχι μόνο με τα μάτια μας αλλά και με τη σκέψη, κάνει τη συγκαλυμμένη προσοχή ενδιαφέρον μοντέλο για τους υπολογιστές.
I'm a computational neuroscientist, and I work on cognitive brain-machine interfaces, or bringing together the brain and the computer. I love brain patterns. Brain patterns are important for us because based on them we can build models for the computers, and based on these models computers can recognize how well our brain functions. And if it doesn't function well, then these computers themselves can be used as assistive devices for therapies. But that also means something, because choosing the wrong patterns will give us the wrong models and therefore the wrong therapies. Right? In case of attention, the fact that we can shift our attention not only by our eyes but also by thinking -- that makes covert attention an interesting model for computers.
Ήθελα, λοιπόν, να μάθω ποια είναι τα διαγράμματα εγκεφαλικών κυμάτων όταν κοιτάμε φανερά και όταν κοιτάμε συγκαλυμμένα. Σχεδίασα ένα πείραμα γι' αυτό. Σ' αυτό υπάρχουν δύο τετράγωνα που αναβοσβήνουν, το ένα σε πιο αργό ρυθμό από τ' άλλο. Ανάλογα με το τετράγωνο στο οποίο συγκεντρώνεστε, συγκεκριμένα μέρη του εγκεφάλου σας θα αρχίσουν να αντιδρούν στον ίδιο ρυθμό με αυτόν του τετραγώνου. Οπότε, από την ανάλυση των εγκεφαλικών σας σημάτων, μπορούμε να καταγράψουμε πού ακριβώς κοιτάτε, ή είναι εστιασμένη η προσοχή σας.
So I wanted to know what are the brainwave patterns when you look overtly or when you look covertly. I set up an experiment for that. In this experiment there are two flickering squares, one of them flickering at a slower rate than the other one. Depending on which of these flickers you are paying attention to, certain parts of your brain will start resonating in the same rate as that flickering rate. So by analyzing your brain signals, we can track where exactly you are watching or you are paying attention to.
Άρα για να δούμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο, όταν προσέχουμε κάτι φανερά, ζήτησα από ανθρώπους να κοιτούν το ένα από τα τετράγωνα και να το προσέχουν. Σ' αυτήν την περίπτωση, ήταν αναμενόμενο να δούμε τα τετράγωνα που αναβοσβήνουν, να εμφανίζονται στα εγκεφαλικά τους σήματα, που προέρχονταν από το πίσω μέρος του κεφαλιού τους, που είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία των οπτικών πληροφοριών. Αλλά μ' ενδιέφερε πάρα πολύ να δω τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν προσέχουμε συγκαλυμμένα. Οπότε, αυτήν τη φορά ζήτησα να κοιτάξουν στη μέση της οθόνης και χωρίς να μετακινήσουν τα μάτια τους να συγκεντρωθούν σε οποιοδήποτε από τα τετράγωνα. Όταν το κάναμε αυτό, είδαμε και τους δύο ρυθμούς να εμφανίζονται στα εγκεφαλικά τους σήματα όμως παραδόξως, μόνο ένας από αυτούς, εκείνος στον οποίο πρόσεχαν, είχε ισχυρότερα σήματα, οπότε, υπήρχε κάτι στον εγκέφαλο που διαχειριζόταν αυτή τη πληροφορία και αυτό ήταν, ουσιαστικά, η ενεργοποίηση της εμπρόσθιας περιοχής. Το εμπρόσθιο τμήμα του εγκεφάλου είναι υπεύθυνο για τις πιο αναπτυγμένες νοητικές λειτουργίες. Το τμήμα αυτό φαίνεται πως λειτουργεί ως φίλτρο, προσπαθώντας να επιτρέψει τις πληροφορίες μόνο από το σωστό τετράγωνο, εκείνο στο οποίο συγκεντρώνεστε, και να εμποδίσει τις πληροφορίες από εκείνο που αγνοείτε.
So to see what happens in your brain when you pay overt attention, I asked people to look directly in one of the squares and pay attention to it. In this case, not surprisingly, we saw that these flickering squares appeared in their brain signals which was coming from the back of their head, which is responsible for the processing of your visual information. But I was really interested to see what happens in your brain when you pay covert attention. So this time I asked people to look in the middle of the screen and without moving their eyes, to pay attention to either of these squares. When we did that, we saw that both of these flickering rates appeared in their brain signals, but interestingly, only one of them, which was paid attention to, had stronger signals, so there was something in the brain which was handling this information so that thing in the brain was basically the activation of the frontal area. The front part of your brain is responsible for higher cognitive functions as a human. The frontal part, it seems that it works as a filter trying to let information come in only from the right flicker that you are paying attention to and trying to inhibit the information coming from the ignored one.
Η ικανότητα του εγκεφάλου να φιλτράρει είναι όντως σημαντική για την προσοχή, κάτι που λείπει σε μερικούς ανθρώπους, για παράδειγμα σ' αυτούς με ΔΕΠ-Υ. Άρα, ένας άνθρωπος με ΔΕΠ-Υ δεν μπορεί να εμποδίσει τους περισπασμούς και γι' αυτό δεν μπορεί να συγκεντρωθεί για πολλή ώρα σε μία εργασία. Αλλά, τι γίνεται αν αυτό το άτομο μπορούσε να παίξει ένα συγκεκριμένο παιχνίδι στον υπολογιστή, με τον εγκέφαλό του συνδεδεμένο σ' αυτόν, και έτσι να εκπαιδεύσει τον εγκέφαλό του ώστε να εμποδίζει τους περισπαμούς;
The filtering ability of the brain is indeed a key for attention, which is missing in some people, for example in people with ADHD. So a person with ADHD cannot inhibit these distractors, and that's why they can't focus for a long time on a single task. But what if this person could play a specific computer game with his brain connected to the computer, and then train his own brain to inhibit these distractors?
Η ΔΕΠ-Υ είναι ένα μόνο παράδειγμα. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις νοητικές διεπαφές εγκεφάλου-μηχανής για διάφορα άλλα νοητικά πεδία. Ήταν μόλις λίγα χρόνια πριν όταν ο παππούς μου έπαθε εγκεφαλικό και έχασε εντελώς την ικανότητα να μιλάει. Μπορούσε να καταλάβει τους πάντες, αλλά δεν υπήρχε τρόπος να τους απαντήσει, ούτε καν να τους γράψει, διότι ήταν αναλφάβητος. Οπότε πέθανε μες στη σιωπή. Με θυμάμαι να σκέφτομαι τότε, Τι θα γινόταν αν είχαμε έναν υπολογιστή που θα μιλούσε για εκείνον; Σήμερα, μετά από χρόνια σ' αυτόν τον τομέα, καταλαβαίνω ότι αυτό ίσως είναι πιθανό. Φανταστείτε να βρίσκαμε μοτίβα εγκεφαλικών κυμάτων ανθρώπων που σκέφτονται εικόνες ή ακόμα και γράμματα, π.χ. το γράμμα Α παράγει διαφορετικό μοτίβο από το γράμμα Β, και ούτω καθεξής. Θα μπορούσε κάποτε ένας υπολογιστής να επικοινωνήσει για τους άλαλους; Κι αν ένας υπολογιστής μας βοηθούσε να καταλάβουμε τις σκέψεις ενός ασθενή σε κώμα; Δεν φτάσαμε αυτό το επίπεδο ακόμη, αλλά προσέξτε. Θα φτάσουμε εκεί σύντομα.
Well, ADHD is just one example. We can use these cognitive brain-machine interfaces for many other cognitive fields. It was just a few years ago that my grandfather had a stroke, and he lost complete ability to speak. He could understand everybody, but there was no way to respond, even not writing because he was illiterate. So he passed away in silence. I remember thinking at that time: What if we could have a computer which could speak for him? Now, after years that I am in this field, I can see that this might be possible. Imagine if we can find brainwave patterns when people think about images or even letters, like the letter A generates a different brainwave pattern than the letter B, and so on. Could a computer one day communicate for people who can't speak? What if a computer can help us understand the thoughts of a person in a coma? We are not there yet, but pay close attention. We will be there soon.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)