Δεν ήξερα, όταν αποφάσισα να έρθω εδώ, αν επρόκειτο να μιλήσω ή να τραγουδήσω. Αλλά όταν ενημερώθηκα ότι το θέμα ήταν η γλώσσα, ένιωσα μέσα μου ότι θα έπρεπε να μιλήσω λίγο για κάτι.
I didn't know when I agreed to do this whether I was expected to talk or to sing. But when I was told that the topic was language, I felt that I had to speak about something for a moment.
Έχω ένα πρόβλημα. Δεν είναι το χειρότερο στον κόσμο. Μια χαρά είμαι. Δεν με πανικοβάλλει. Ξέρω ότι άλλοι άνθρωποι γύρω μας έχουν πολύ χειρότερα να αντιμετωπίσουν, αλλά για μένα η γλώσσα και η μουσική είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες μέσα από αυτό το πράγμα.
I have a problem. It's not the worst thing in the world. I'm fine. I'm not on fire. I know that other people in the world have far worse things to deal with, but for me, language and music are inextricably linked through this one thing.
Και το πρόβλημά μου είναι ότι έχω ένα τραύλισμα. Μπορεί να σας φαίνεται παράξενο μιας και περνάω μεγάλο μέρος της ζωής μου επί σκηνής. Κάποιος μπορεί να υποθέσει ότι νιώθω άνετα στον δημόσιο περίγυρο και μιλάω άνετα και σε εσάς εδώ. Η αλήθεια είναι όμως ότι έχω περάσει τη ζωή μου έως τώρα, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της στιγμής, τρέμοντας αφόρητα να μιλήσω δημόσια. Το τραγούδι μπροστά σε κοινό, αυτό είναι τελείως διαφορετικό. (Γέλια) Θα φτάσουμε όμως εκεί σε λίγο. Δεν έχω ξαναμιλήσει γι' αυτό άμεσα. Νομίζω επειδή πάντα ζούσα με την ελπίδα ότι όταν θα μεγάλωνα, δεν θα υπήρχε το πρόβλημα. Ζούσα με την αόριστη ιδέα ότι, όταν μεγαλώσω θα έχω μάθει Γαλλικά, θα έχω μάθει να διαχειρίζομαι τα οικονομικά μου, όταν μεγαλώσω δεν θα τραυλίζω, θα μπορώ να μιλάω δημόσια ίσως γίνω και πρωθυπουργός, και ξέρεις, όλα είναι δυνατά. (Γέλια) Έτσι μπορώ να μιλήσω γι' αυτό τώρα γιατί έφτασα στο σημείο όπου, εννοώ, είμαι πλέον 28 χρονών. Είμαι αρκετά σίγουρη ότι μεγάλωσα. (Γέλια) Και είμαι μια ενήλικη γυναίκα που ζει ως καλλιτέχνης ερμηνευτής, με κώλυμμα άρθρωσης ομιλίας. Έτσι μπορώ να μιλήσω ξεκάθαρα γι' αυτό.
And the thing is that I have a stutter. It might seem curious given that I spend a lot of my life on the stage. One would assume that I'm comfortable in the public sphere and comfortable here, speaking to you guys. But the truth is that I've spent my life up until this point and including this point, living in mortal dread of public speaking. Public singing, whole different thing. (Laughter) But we'll get to that in a moment. I've never really talked about it before so explicitly. I think that that's because I've always lived in hope that when I was a grown-up, I wouldn't have one. I sort of lived with this idea that when I'm grown, I'll have learned to speak French, and when I'm grown, I'll learn how to manage my money, and when I'm grown, I won't have a stutter, and then I'll be able to public speak and maybe be the prime minister and anything's possible and, you know. (Laughter) So I can talk about it now because I've reached this point, where — I mean, I'm 28. I'm pretty sure that I'm grown now. (Laughter) And I'm an adult woman who spends her life as a performer, with a speech impediment. So, I might as well come clean about it.
Υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις στο να έχεις τραυλισμό. Για μένα, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να συναντήσεις κάποιον άλλο που τραυλίζει. (Γέλια) Αυτό μου συνέβει στο Αμβούργο, όταν συνάντησα ένα τύπο και είπε, «Γειά, μ-μ-μ-με λένε Τζο,» και εγώ είπα «Ααα, γειά, μ-μ-μ-με λένε Μεγκ.» Φανταστείτε τον τρόμο μου όταν συνειδητοποιήσα ότι νόμιζε πως τον κορόιδευα. (Γέλια)
There are some interesting angles to having a stutter. For me, the worst thing that can happen is meeting another stutterer. (Laughter) This happened to me in Hamburg, when this guy, we met and he said, "Hello, m-m-m-my name is Joe," and I said, "Oh, hello, m-m-m-my name is Meg." Imagine my horror when I realized he thought I was making fun of him. (Laughter)
Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαι συνεχώς μεθυσμένη. (Γέλια)
People think I'm drunk all the time. (Laughter)
Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχω ξεχάσει το όνομά τους όταν καθυστερώ να το πω. Και είναι πολύ παράξενο καθώς τα κύρια ουσιαστικά είναι τα χειρότερα. Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσω τη λέξη «Τετάρτη» σε μια πρόταση, και φτάνω να πω τη λέξη, και νιώθω ότι θα δυσκολευτώ κάπως, μπορώ ν' αλλάξω τη λέξη σε «αύριο» ή στο «τη μέρα μετά την Τρίτη» ή κάτι άλλο. Είναι λίγο άγαρμπο αλλά τη γλυτώνω, επειδή με τον καιρό έχω εξελίξει αυτή τη διέξοδο του να χρησιμοποιώ λόγο όπου την τελευταία στιγμή κάνεις μια αλλαγή και ξεγελάς το μυαλό σου. Τα ονόματα των ανθρώπων όμως, δεν μπορείς να τα αλλάξεις. (Γέλια) Όταν τραγουδούσα πολύ τζαζ, δούλευα πολύ με ένα πιανίστα που λεγόταν Στιβ. Όπως μπορείτε πιθανώς να συμπεράνετε, τα Σ και τα Τ, είτε μαζί ή ανεξάρτητα, είναι η αχίλλειος πτέρνα μου. Αλλά χρειαζόταν να πω τα ονόματα των μουσικών, με τη μουσική σε πλήρη εξέλιξη, και έφτανε η ώρα του Στιβ, με έπιανα να κολλάω στο «Στ» και ήταν λίγο αμήχανο και άβολο και γενικά κατέστρεφε τον παλμό. Αφού λοιπόν αυτό συνέβει κάνα δυο φορές, ο Στιβ μετά χαράς μετονομάστηκε σε «Σιβ» και το ξεπεράσαμε με αυτό τον τρόπο. (Γέλια)
People think that I've forgotten their name when I hesitate before saying it. And it is a very weird thing, because proper nouns are the worst. If I'm going to use the word "Wednesday" in a sentence, and I'm coming up to the word, and I can feel that I'm going to stutter or something, I can change the word to "tomorrow," or "the day after Tuesday," or something else. It's clunky, but you can get away with it, because over time I've developed this loophole method of using speech where right at the last minute you change the thing and you trick your brain. But with people's names, you can't change them. (Laughter) When I was singing a lot of jazz, I worked a lot with a pianist whose name was Steve. As you can probably gather, S's and T's, together or independently, are my kryptonite. But I would have to introduce the band over this rolling vamp, and when I got around to Steve, I'd often find myself stuck on the "St." And it was a bit awkward and uncomfortable and it totally kills the vibe. So after a few instances of this, Steve happily became "Seve," and we got through it that way. (Laughter)
Έκανα πολλές θεραπείες, και μια συνήθης μορφή αγωγής είναι η χρήση της τεχνικής που λέγεται ομαλός λόγος, κατά την οποία σχεδόν τραγουδάς όλα όσα λες. Κατά κάποιο τρόπο τα βάζεις όλα μαζί με ένα πολύ τραγουδιστό τρόπο, όπως οι νηπιαγωγοί, και σε κάνει να ακούγεσαι πολύ γαλήνιος, σαν να έχεις πάρει ένα σωρό Βάλιουμ, και όλα είναι ειρηνικά. (Γέλια) Δεν είμαι έτσι στην πραγματικότητα. Και πραγματικά το εφαρμόζω, αλήθεια. Το εφαρμόζω όταν είμαι σε πάνελ εκπομπών ή όταν έχω ραδιοφωνική συνέντευξη, όταν ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πολύτιμος. (Γέλια) Έτσι τα βγάζω πέρα στη δουλειά μου. Αλλά ως καλλιτέχνης που νιώθει ότι η δουλειά του βασίζεται κυρίως σε μια βάση τιμιότητας και ειλικρίνειας, αυτό συχνά μοιάζει με κοροϊδία.
I've had a lot of therapy, and a common form of treatment is to use this technique that's called smooth speech, which is where you almost sing everything that you say. You kind of join everything together in this very singsong, kindergarten teacher way, and it makes you sound very serene, like you've had lots of Valium, and everything is calm. (Laughter) That's not actually me. And I do use that. I do. I use it when I have to be on panel shows, or when I have to do radio interviews, when the economy of airtime is paramount. (Laughter) I get through it that way for my job. But as an artist who feels that their work is based solely on a platform of honesty and being real, that feels often like cheating.
Γι' αυτό τον λόγο πριν τραγουδήσω ήθελα να σας πω τι σημαίνει το τραγούδι για μένα. Είναι κάτι περισσότερο από το να κάνεις ωραίους ήχους, και περισσότερο από το να φτιάχνεις ωραία τραγούδια. Είναι περισσότερα από το να νιώθεις ότι σε ξέρουν και σε καταλαβαίνουν. Είναι περισσότερο από το να σε κάνει να νιώθεις αυτά που νιώθω. Δεν έχει σχέση με τη μυθολογία, ή να γίνω μύθος στα μάτια σας. Με κάποιο τρόπο, με κάποια θαυμαστή λειτουργία των συνάψεων του ανθρώπινου εγκεφάλου, είναι αδύνατο να τραυλίσεις όταν τραγουδάς. Και όταν ήμουν νεώτερη, ήταν μια μέθοδος θεραπείας που απέδιδε, το τραγούδι, έτσι τραγουδούσα πολύ. Και γι' αυτό τον λόγο είμαι εδώ σήμερα.
Which is why before I sing, I wanted to tell you what singing means to me. It's more than making nice sounds, and it's more than making nice songs. It's more than feeling known, or understood. It's more than making you feel the things that I feel. It's not about mythology, or mythologizing myself to you. Somehow, through some miraculous synaptic function of the human brain, it's impossible to stutter when you sing. And when I was younger, that was a method of treatment that worked very well for me, singing, so I did it a lot. And that's why I'm here today.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
Το τραγούδι για μένα είναι γλυκιά ανακούφιση. Είναι η μόνη φορά που νιώθω να έχω ευχέρεια στην ομιλία. Είναι η μόνη φορά που ότι βγαίνει από το στόμα μου είναι νοηματικά ακριβώς αυτό που σκόπευα να είναι. (Γέλια) Κατανοώ βέβαια ότι είναι μια ομιλία TED, αλλά τώρα πρόκειται να TED τραγουδήσω. Αυτό είναι ένα τραγούδι που έγραψα πέρυσι.
Singing for me is sweet relief. It is the only time when I feel fluent. It is the only time when what comes out of my mouth is comprehensively exactly what I intended. (Laughter) So I know that this is a TED Talk, but now i'm going to TED sing. This is a song that I wrote last year.
Ευχαριστώ πολύ, ευχαριστώ.
Thank you very much. Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
(Πιάνο)
(Piano)
♪ Θα ήμουν καλλονή ♪
♪ I would be a beauty ♪
♪ μα η μύτη μου ♪
♪ but my nose ♪
♪ είναι λίγο μεγάλη ♪
♪ is slightly too big ♪
♪ για το πρόσωπό μου ♪
♪ for my face ♪
♪ Και θα ήμουν ονειροπόλος ♪
♪ And I would be a dreamer ♪
♪ μα το όνειρό μου ♪
♪ but my dream ♪
♪ είναι λίγο μεγάλο ♪
♪ is slightly too big ♪
♪ γι' αυτό το διάστημα ♪
♪ for this space ♪
♪ Και θα ήμουν άγγελος ♪
♪ And I would be an angel ♪
♪ μα το φωτοστέφανό μου ♪
♪ but my halo ♪
♪ ωχριά στη λάμψη ♪
♪ it pales in the glow ♪
♪ της γοητείας σου ♪
♪ of your grace ♪
♪ Και θα ήμουν μπαλαντέρ ♪
♪ And I would be a joker ♪
♪ μα αυτό το χαρτί φαίνεται ασήμαντο ♪
♪ but that card looks silly when you play ♪
♪ όταν παίζεις τον άσσο σου ♪
♪ your ace ♪
♪ Θα 'θελα να ξέρω ♪
♪ I'd like to know ♪
♪ Άραγε υπάρχουν αστέρια στην κόλαση; ♪
♪ Are there stars in hell? ♪
♪ Και θα 'θελα να ξέρω ♪
♪ And I'd like to know ♪
♪ Να ξέρω αν βλέπεις ♪
♪ know if you can tell ♪
♪ πως με κάνεις να ξεχνάω όσα ξέρω ♪
♪ that you make me lose everything I know ♪
♪ πως δεν μπορώ να αποφασίσω αν θα φύγω ή θα μείνω ♪
♪ That I cannot choose to or not let go ♪
♪ Και θα έμενα για πάντα ♪
♪ And I'd stay forever ♪
♪ μα το σπίτι μου ♪
♪ but my home ♪
♪ είναι πολύ μακριά ♪
♪ is slightly too far ♪
♪ από αυτό το μέρος ♪
♪ from this place ♪
♪ Και ορκίζομαι ότι προσπάθησα ♪
♪ And I swear I tried to ♪
♪ να κόβω ταχύτητα ♪
♪ slow it down ♪
♪ όταν περπατούσα μαζί σου ♪
♪ when I am walking at your pace ♪
♪ Άλλα το μόνο που σκεφτόμουν ♪
♪ But all I could think ♪
♪ σταματώντας μες στην πόλη ♪
♪ idling through the cities ♪
♪ Είμαι ωραία μεσα στη βροχή; ♪
♪ do I look pretty in the rain? ♪
♪ Και δεν μπορώ να καταλάβω ♪
♪ And I don't know how someone ♪
♪ πώς κάποιος τόσο αξιαγάπητος ♪
♪ quite so lovely ♪
♪ με κάνει να νιώθω τόσο άσχημη ♪
♪ makes me feel ugly ♪
♪ Τόση πολλή ντροπή ♪
♪ So much shame ♪
♪ Και θα 'θελα να ξέρω ♪
♪ And I'd like to know ♪
♪ Άραγε υπάρχουν αστέρια στην κόλαση; ♪
♪ Are there stars in hell? ♪
♪ Και θα 'θελα να ξέρω ♪
♪ And I'd like to know ♪
♪ Να ξέρω αν βλέπεις ♪
♪ know if you can tell ♪
♪ πως με κάνεις να ξεχνάω όσα ξέρω ♪
♪ that you make me lose everything I know ♪
♪ πως δεν μπορώ να αποφασίσω αν θα φύγω ή θα μείνω ♪
♪ that I cannot choose to or not let go ♪
Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
Thank you very much. (Applause)