A 13,000 mile dragon of earth and stone winds its way through the countryside of China with a history almost as long and serpentine as the structure. The Great Wall began as multiple walls of rammed earth built by individual feudal states during the Chunqiu period to protect against nomadic raiders north of China and each other. When Emperor Qin Shi Huang unified the states in 221 BCE, the Tibetan Plateau and Pacific Ocean became natural barriers, but the mountains in the north remained vulnerable to Mongol, Turkish, and Xiongnu invasions. To defend against them, the Emperor expanded the small walls built by his predecessors, connecting some and fortifying others. As the structures grew from Lintao in the west to Liaodong in the east, they collectively became known as The Long Wall. To accomplish this task, the Emperor enlisted soldiers and commoners, not always voluntarily. Of the hundreds of thousands of builders recorded during the Qin Dynasty, many were forcibly conscripted peasants and others were criminals serving out sentences. Under the Han Dynasty, the wall grew longer still, reaching 3700 miles, and spanning from Dunhuang to the Bohai Sea. Forced labor continued under the Han Emperor Han-Wudi , and the walls reputation grew into a notorious place of suffering. Poems and legends of the time told of laborers buried in nearby mass graves, or even within the wall itself. And while no human remains have been found inside, grave pits do indicate that many workers died from accidents, hunger and exhaustion. The wall was formidable but not invincible. Both Genghis and his son Khublai Khan managed to surmount the wall during the Mongol invasion of the 13th Century. After the Ming dynasty gained control in 1368, they began to refortify and further consolidate the wall using bricks and stones from local kilns. Averaging 23 feet high and 21 feet wide, the walls 5500 miles were punctuated by watchtowers. When raiders were sighted, fire and smoke signals traveled between towers until reinforcements arrived. Small openings along the wall let archers fire on invaders, while larger ones were used to drop stones and more. But even this new and improved wall was not enough. In 1644, northern Manchu clans overthrew the Ming to establish the Qing dynasty, incorporating Mongolia as well, Thus, for the second time, China was ruled by the very people the wall had tried to keep out. With the empire's borders now extending beyond the Great Wall, the fortifications lost their purpose. And without regular reinforcement, the wall fell into disrepair, rammed earth eroded, while brick and stone were plundered for building materials. But its job wasn't finished. During World War II, China used sections for defense against Japanese invasion, and some parts are still rumored to be used for military training. But the Wall's main purpose today is cultural. As one of the largest man-made structures on Earth, it was granted UNESCO World Heritage Status in 1987. Originally built to keep people out of China, the Great Wall now welcomes millions of visitors each year. In fact, the influx of tourists has caused the wall to deteriorate, leading the Chinese government to launch preservation initiatives. It's also often acclaimed as the only man-made structure visible from space. Unfortunately, that's not at all true. In low Earth orbit, all sorts of structures, like bridges, highways and airports are visible, and the Great Wall is only barely discernible. From the moon, it doesn't stand a chance. But regardless, it's the Earth we should be studying it from because new sections are still discovered every few years, branching off from the main body and expanding this remarkable monument to human achievement.
Çin Seddi, Çin'in kırsal kesimine doğru uzanan 20.921 km uzunluğundaki, uzun tarihi ve kıvrımlı yapısı olan bir toprak ve taş ejderhadır. Seddi, Chunqiu döneminde, bireysel feodal devletlerden Çin'in kuzeyindeki göçebe akıncılardan karşı korunmak üzere inşası, sıkışmış toprağın çoklu duvarları olarak başladı. İmparator Qin Shi Huang, M.Ö. 221'de devletleri birleştirdiğinde, Tibet Platosu ve Pasifik Okyanusu doğal engeller hâline geldi, ancak kuzeydeki dağlar Moğol, Türk ve Xiongnu istilalarına karşı savunmasız kaldı. Onlara karşı savunmak için, bazılarını birbirine bağlayarak ve güçlendirerek, İmparator öncülleri tarafından inşa edilen küçük duvarları genişletti. Yapılar batıdaki Lintao'dan doğudaki Liaodong'a kadar büyüdükçe hepsi Uzun Duvar olarak anılmaya başlandı. Bu görevi yapmak için İmparator, asker ve halkı görevlendirdi ve her zaman gönüllü olmayarak. Çing Hanedanlığı döneminde kayıtlara geçen yüzbinlerce inşaat işçisinin çoğu zorla askere alınan köylülerden ve cezasını bitirmiş suçlulardan oluşuyordu. Han Hanedanlığı döneminde, duvar daha da büyüdü ve Dunhuang'dan Bohai Denizine uzanarak 3.700 kilometreye ulaştı. Zorla çalıştırma, Han İmparatoru Han-Wudi'nin himayesinde devam ettirildi ve duvarların ünü, meşhur bir acı alanına dönüştü. Zamanın şiirleri ve efsaneleri, yakın toplu mezarlara gömülmüş işçileri anlatır ve hatta duvara bile yazılmıştı. İçinde insan kalıntısı bulunmadığı hâlde, mezar odaları birçok işçinin kaza, açlık ve yorgunluk nedeniyle öldüğünü işaret ediyor. Duvar çok zordu ama geçilmez değildi. Hem Cengiz, hem de oğlu Kubilay Han, Moğolların 13. Yüzyıl istilasında duvarın üstesinden gelmeyi başardı. Ming hanedanı 1368'de kontrolü ele geçirdikten sonra, yerel tuğla ocaklarında üretilen tuğla ve taşlar kullanarak surları güçlendirmeye ve daha da sağlamlaştırmaya başladılar. Ortalama 7 metre yükseklik ve 6 metre genişliğe sahip olan 8.851 km uzunluğundaki duvarların aralarına gözetleme kuleleri eklenmiş. Akıncılar görüldüğünde destek birlikleri gelene kadar, ateş ve duman sinyalleri kuleleri arasında gidip gelirdi. Duvar boyunca olan açıklıklar okçularının istilacılara ok atmasına imkân sağlıyordu, geniş olanlar ise taş atışı ve daha fazlası için kullanılırdı. Fakat bu yeni ve geliştirilmiş duvar bile yeterli değildi. 1644’de kuzey Mançu klanları Moğolistan'ı da dâhil eden Qing hanedanını kurmak için Ming'i devirdi. Böylece, ikinci kez, Çin, duvarın saklamaya çalıştığı insanlar tarafından yönetildi. İmparatorluk sınırları şimdi Çin Seddi'nin ötesine uzanınca set amacını kaybetmişti. Nizami desteği olmayan duvar harap oldu, sıkışmış toprak aşındı, yağmalanan tuğla ve taşlar inşaat malzemesi yapıldı. Ancak iş bitmemişti. İkinci Dünya Savaşı sırasında, Çin, Japon işgaline karşı savunmak için bölükler kullandı ve duvarın bazı bölümlerinin hâlâ daha askeri eğitim için kullanıldığı yönünde söylentiler var. Ancak bugün Duvar'ın asıl amacı kültürel. Dünya üzerindeki en büyük insan yapımı yapılardan biri olarak, 1987'de UNESCO Dünya Mirası Statüsü'ne layık görülmüştür. Başlangıçta insanları Çin'den uzak tutmak için yapılmış olan Çin Seddi, şimdilerde her yıl milyonlarca ziyaretçiyi ağırlamaktadır. Aslında, turist akını duvarı bozmaya ve Çin hükûmetinin koruma girişimleri başlatmasına neden oldu. Aynı zamanda, uzaydan görünen tek insan yapımı yapı olarak kabul edilir. Ne yazık ki, bu hiç doğru değil. Alçak Dünya yörüngesinde, her türlü yapı köprüler, otoyollar ve hava limanları görülür, Çin Seddi de zar zor fark edilebilir. Aydan, hiç öyle bir ihtimal yok. Ancak, çalışmaların Dünya'dan yapılması gerekiyor, çünkü birkaç yılda bir hâlâ yeni kısımlar keşfediliyor, ana gövdesinden ayrılarak bu dikkate değer eser insan başarısına doğru genişliyor.