Hello, TEDWomen, what's up.
Hallo TED-dames, hoe gaat het?
(Cheering)
(Gejuich)
Not good enough. Hello, TEDWomen, what is up?
Niet goed genoeg. Hallo TED-dames, hoe gaat het?
(Loud cheering)
(Gejuich)
My name is Maysoon Zayid, and I am not drunk, but the doctor who delivered me was. He cut my mom six different times in six different directions, suffocating poor little me in the process. As a result, I have cerebral palsy, which means I shake all the time. Look. It's exhausting. I'm like Shakira, Shakira meets Muhammad Ali.
Mijn naam is Maysoon Zayid, en ik ben niet dronken, maar de dokter bij mijn geboorte wel. Hij sneed mijn moeder 6 keer in zes verschillende richtingen. Arme kleine ik werd intussen verstikt, vandaar dat ik hersenverlamming heb, wat betekent dat ik de hele tijd schud. Kijk maar. Het is doodvermoeiend. Ik ben net Shakira, tussen Shakira en Mohammed Ali.
(Laughter)
(Gelach)
CP is not genetic. It's not a birth defect. You can't catch it. No one put a curse on my mother's uterus, and I didn't get it because my parents are first cousins, which they are.
Hersenverlamming is niet genetisch. Het is geen aangeboren afwijking. Het is niet besmettelijk. Niemand heeft mijn moeders baarmoeder vervloekt, en ik heb het ook niet gekregen omdat mijn ouders neef en nicht zijn, wat ze zijn.
(Laughter)
(Gelach)
It only happens from accidents, like what happened to me on my birth day.
Het gebeurt alleen door ongelukken, zoals wat met mij gebeurde op mijn geboortedag.
Now, I must warn you, I'm not inspirational.
Ik moet jullie waarschuwen, ik ben niet inspirerend
(Laughter)
en ik wil niet dat ook maar iemand hier
And I don't want anyone in this room to feel bad for me, because at some point in your life, you have dreamt of being disabled. Come on a journey with me. It's Christmas Eve, you're at the mall, you're driving around in circles looking for parking, and what do you see? Sixteen empty handicapped spaces.
me zielig vindt, want op een bepaald moment in je leven, hadden jullie allemaal wel gehandicapt willen zijn. Als je me even wil volgen. Het is kerstavond, je bent bij het winkelcentrum, je rijdt rond en rond, zoekend naar een parkeerplaats, en wat zie je? Zestien lege gehandicaptenplaatsen.
(Laughter)
Je smeekt: "Ah God, mag ik niet
And you're like, "God, can't I just be a little disabled?"
een beetje gehandicapt zijn?"
(Laughter)
(Gelach)
Also, I've got to tell you, I've got 99 problems, and palsy is just one.
Ook moet ik je zeggen dat ik 99 problemen heb. Hersenverlamming is er maar één van.
(Laughter)
Als er een Onderdrukkingsolympiade bestond,
If there was an Oppression Olympics, I would win the gold medal. I'm Palestinian, Muslim, I'm female, I'm disabled, and I live in New Jersey.
zou ik goud winnen. Ik ben Palestijnse, moslim, vrouw, gehandicapt en ik woon in New Jersey.
(Laughter)
(Gelach) (Applaus)
(Applause)
Als je je nu niet beter voelt, wordt dat misschien tijd.
If you don't feel better about yourself, maybe you should.
(Laughter)
Cliffside Park, New Jersey is mijn woonplaats.
Cliffside Park, New Jersey is my hometown. I have always loved the fact that my hood and my affliction share the same initials. I also love the fact that if I wanted to walk from my house to New York City, I could.
Ik vond het altijd geweldig dat mijn buurt en mijn aandoening in het Engels dezelfde initialen hebben. Ik vind het ook geweldig dat ik, als ik zou willen, van mijn huis naar New York City zou kunnen lopen.
A lot of people with CP don't walk, but my parents didn't believe in "can't." My father's mantra was, "You can do it, yes you can can."
Veel mensen met hersenverlamming lopen niet, maar mijn ouders geloofden niet in "kan niet'. Mijn vaders mantra was: "Je kan het, ja, je kan kunnen."
(Laughter) So, if my three older sisters were mopping, I was mopping. If my three older sisters went to public school, my parents would sue the school system and guarantee that I went too, and if we didn't all get A's, we all got my mother's slipper.
(Gelach) Dus als mijn drie oudere zussen dweilden, dweilde ik. Als mijn drie oudere zussen naar de openbare school gingen, klaagden mijn ouders het schoolsysteem aan tot ik ook ging. En als we niet allemaal tienen haalden, voelden we allemaal mijn moeders slof.
(Laughter)
(Gelach)
My father taught me how to walk when I was five years old by placing my heels on his feet and just walking. Another tactic that he used is he would dangle a dollar bill in front of me and have me chase it.
Mijn vader leerde me lopen toen ik vijf was door mijn hielen op zijn voeten te zetten en gewoon te lopen. Bij een van zijn andere tactieken hield hij een dollarbiljet voor me en liet mij het achtervolgen.
(Laughter)
(Gelach)
My inner stripper was very strong.
Mijn innerlijke stripper was erg sterk, en op --
(Laughter)
(Gelach)
Yeah. No, by the first day of kindergarten, I was walking like a champ who had been punched one too many times.
Ja. Op de eerste dag van de kleuterschool, liep ik als een kampioen die te vaak was geslagen.
(Laughter)
Toen ik opgroeide, waren er maar zes Arabieren in mijn stad,
Growing up, there were only six Arabs in my town, and they were all my family.
en ze waren allemaal familie van mij.
(Laughter)
Nu zijn er twintig Arabieren,
Now there are 20 Arabs in town, and they are still all my family.
en nog steeds allemaal familie. (Gelach)
(Laughter)
Ik denk niet dat het iemand opviel dat we geen Italianen waren.
I don't think anyone even noticed we weren't Italian.
(Laughter)
(Gelach) (Applaus)
(Applause)
Dat was voor 11 september en voor de politici
This was before 9/11 and before politicians thought it was appropriate to use "I hate Muslims" as a campaign slogan. The people that I grew up with had no problem with my faith. They did, however, seem very concerned that I would starve to death during Ramadan. I would explain to them that I have enough fat to live off of for three whole months, so fasting from sunrise to sunset is a piece of cake.
dachten dat het passend was om: "Ik haat Moslims" als campagne-slogan te gebruiken. De mensen met wie ik opgroeide, hadden geen probleem met mijn geloof. Ze leken echter erg bezorgd dat ik zou verhongeren gedurende de ramadan. Ik legde hen uit dat ik genoeg vet had om wel drie maanden van te leven, dus dat vasten van zonsopgang tot zonsondergang een makkie was.
(Laughter)
I have tap-danced on Broadway. Yeah, on Broadway. It's crazy.
Ik heb getapdanst op Broadway. Ja, op Broadway. Gestoord. (Applaus)
(Applause)
Mijn ouders konden geen fysiotherapie betalen,
My parents couldn't afford physical therapy, so they sent me to dancing school. I learned how to dance in heels, which means I can walk in heels. And I'm from Jersey, and we are really concerned with being chic, so if my friends wore heels, so did I.
dus stuurden ze me naar dansles. Ik leerde op hakken dansen, dus ik kan op hakken lopen. En ik kom uit Jersey, we vonden stijl heel belangrijk, dus als mijn vrienden hakken droegen, deed ik dat ook.
And when my friends went and spent their summer vacations on the Jersey Shore, I did not. I spent my summers in a war zone, because my parents were afraid that if we didn't go back to Palestine every single summer, we'd grow up to be Madonna.
En als mijn vrienden de zomervakanties aan de kust van Jersey doorbrachten, deed ik dat niet. Ik bracht mijn zomers door in oorlogsgebied, omdat mijn ouders bang waren dat als we niet iedere zomer teruggingen naar Palestina, dat als we niet iedere zomer teruggingen naar Palestina,
(Laughter)
we zouden opgroeien als Madonna.
Summer vacations often consisted of my father trying to heal me, so I drank deer's milk, I had hot cups on my back, I was dunked in the Dead Sea, and I remember the water burning my eyes and thinking, "It's working! It's working!"
(Gelach) Zomervakanties bestonden vaak uit mijn vader die probeerde me te genezen. Ik dronk hertenmelk, kreeg hete glaasjes op mijn rug, werd in de Dode Zee gedompeld, en ik herinner me hoe het water mijn ogen brandde en ik dacht: "Het werkt! Het werkt!"
(Laughter)
(Gelach)
But one miracle cure we did find was yoga. I have to tell you, it's very boring, but before I did yoga, I was a stand-up comedian who can't stand up. And now I can stand on my head. My parents reinforced this notion that I could do anything, that no dream was impossible, and my dream was to be on the daytime soap opera "General Hospital."
We vonden één wondermiddel: yoga. Ik moet zeggen, het is verschrikkelijk saai. maar voordat ik yoga deed, was ik een stand-up komiek die niet kon staan. En nu kan ik op mijn kop staan. Mijn ouders versterkten de notie dat ik alles kon, dat geen droom onbereikbaar was, en mijn droom was om in de soap 'General Hospital' te spelen.
(Laughter)
Ik ging studeren met positieve discriminatie
I went to college during affirmative action and got a sweet scholarship to ASU, Arizona State University, because I fit every single quota.
en kreeg een prachtige beurs op ASU, Arizona State Universiteit, omdat ik in elke doelgroep paste.
(Laughter)
Ik leek wel de tamme maki van de toneelschool.
I was like the pet lemur of the theater department. Everybody loved me. I did all the less-than-intelligent kids' homework, I got A's in all of my classes, A's in all of their classes.
Iedereen was gek op me. Ik deed al het huiswerk voor de minder intelligente kinderen, haalde tienen voor al mijn vakken, tienen voor al hun vakken.
(Laughter)
Iedere keer dat ik een scene deed
Every time I did a scene from "The Glass Menagerie," my professors would weep. But I never got cast. Finally, my senior year, ASU decided to do a show called "They Dance Real Slow in Jackson." It's a play about a girl with CP. I was a girl with CP. So I start shouting from the rooftops, "I'm finally going to get a part! I have cerebral palsy! Free at last! Free at last! Thank God almighty, I'm free at last!" I didn't get the part.
uit 'The Glass Menagerie', huilden mijn docenten. Maar ik kreeg nooit een rol. Uiteindelijk, in mijn laatste jaar, besloot ASU de show 'They Dance Real Slow in Jackson' te doen. Dat gaat over een meisje met hersenverlamming. Ik was een meisje met hersenverlamming. Dus schreeuw ik het van de daken: "Ik krijg eindelijk een rol! Ik heb hersenverlamming! Eindelijk vrij! Eindelijk vrij! Godzijdank, ik ben eindelijk vrij!" Ik kreeg de rol niet. (Gelach)
(Laughter)
Sherry Brown kreeg de rol.
Sherry Brown got the part. I went racing to the head of the theater department crying hysterically, like someone shot my cat, to ask her why, and she said it was because they didn't think I could do the stunts. I said, "Excuse me, if I can't do the stunts, neither can the character."
Ik racete naar het hoofd van de toneelschool, hysterisch krijsend, alsof iemand mijn kat had neergeschoten, om te vragen waarom, en ze zei dat het was omdat ze dachten dat ik de stunts niet kon doen. Ik zei: "Neem me niet kwalijk, als ik ze niet kan doen, kan het personage het ook niet."
(Laughter)
(Gelach) (Applaus)
(Applause)
This was a part that I was literally born to play they gave it to a non-palsy actress. College was imitating life. Hollywood has a sordid history of casting able-bodied actors to play disabled onscreen.
Het was een rol waar ik letterlijk voor in de wieg gelegd was en ze gaven hem, nota bene, aan een actrice zonder hersenverlamming. De toneelschool deed het leven na. Hollywood heeft een zwarte geschiedenis in het casten van valide acteurs om invaliden te spelen.
Upon graduating, I moved back home, and my first acting gig was as an extra on a daytime soap opera. My dream was coming true. And I knew that I would be promoted from "Diner Diner" to "Wacky Best Friend" in no time.
Na mijn afstuderen, verhuisde ik terug en mijn eerste betaalde rol was als figurant in een soap! Mijn droom werd bewaarheid. Ik wist dat ik heel snel van 'barhap-eter' zou promoveren naar 'gestoorde beste vriendin'.
(Laughter)
Maar integendeel, ik bleef een verheerlijkt meubelstuk
But instead, I remained a glorified piece of furniture that you could only recognize from the back of my head, and it became clear to me that casting directors didn't hire fluffy, ethnic, disabled actors. They only hired perfect people. But there were exceptions to the rule. I grew up watching Whoopi Goldberg, Roseanne Barr, Ellen, and all of these women had one thing in common: they were comedians. So I became a comic.
dat je alleen kon herkennen aan de achterkant van mijn hoofd en het werd me duidelijk dat castingdirectors geen sjofele, etnische, invalide acteurs inhuurden. Ze castten alleen perfecte mensen. Maar er waren uitzonderingen op de regel. Ik groeide op met Whoopi Goldberg, Roseanne Barr en Ellen op tv. Al die vrouwen hadden één ding gemeen: ze waren komiek. Dus werd ik komiek.
(Laughter)
(Gelach) (Applaus)
(Applause)
My first gig was driving famous comics from New York City to shows in New Jersey, and I'll never forget the face of the first comic I ever drove when he realized that he was speeding down the New Jersey Turnpike with a chick with CP driving him.
Mijn eerste optreden was om beroemde komieken uit New York City naar shows in New Jersey te rijden. Ik zal nooit het gezicht van de eerste komiek vergeten die ik ooit vervoerde, toen hij zich realiseerde dat hij over de New Jersey autobaan racete
(Laughter)
met een chauffeur met hersenverlamming.
I've performed in clubs all over America, and I've also performed in Arabic in the Middle East, uncensored and uncovered.
Ik heb in clubs door heel Amerika gestaan, en in het Arabisch in het Midden-Oosten, ongecensureerd en onbedekt.
(Laughter)
Sommigen zeggen dat ik de eerste
Some people say I'm the first stand-up comic in the Arab world. I never like to claim first, but I do know that they never heard that nasty little rumor that women aren't funny, and they find us hysterical.
stand-up komiek in de Arabische wereld ben. Ik vind het nooit belangrijk de eerste te zijn, maar ik weet dat ze nog nooit dat nare gerucht hadden gehoord dat vrouwen niet grappig zijn, en ze vinden ons hilarisch.
(Laughter)
In 2003, my brother from another mother and father Dean Obeidallah and I started the New York Arab-American Comedy Festival, now in its 10th year. Our goal was to change the negative image of Arab-Americans in media, while also reminding casting directors that South Asian and Arab are not synonymous.
In 2003 begonnen mijn broer van een andere moeder en vader, Dean Obeidallah, en ik het New York Arabisch-Amerikaanse komediefestival, nu in zijn 10e jaar. Ons doel was het negatieve beeld te veranderen van Arabisch-Amerikanen in de media, en de castingdirectors eraan te herinneren dat Zuid-Aziatisch geen synoniem is voor Arabisch.
(Laughter)
(Gelach)
Mainstreaming Arabs was much, much easier than conquering the challenge against the stigma against disability.
Arabieren gemeengoed maken was veel veel makkelijker dan de uitdaging overwinnen tegen het stigma van invaliditeit.
My big break came in 2010. I was invited to be a guest on the cable news show "Countdown with Keith Olbermann." I walked in looking like I was going to the prom, and they shuffle me into a studio and seat me on a spinning, rolling chair.
Mijn grote doorbraak kwam in 2010. Ik werd als gast uitgenodigd op een kabeltelevisie-nieuwsshow 'Countdown met Keith Olbermann'. Ik liep binnen in mijn mooiste baljurk. Ze schuiven me een studio in en zetten me op een draaiende stoel op wieltjes.
(Laughter)
Dus ik keek de stagemanager aan en zei:
So I looked at the stage manager and I'm like, "Excuse me, can I have another chair?" And she looked at me and she went, "Five, four, three, two ..." And we were live, right? So I had to grip onto the anchor's desk so that I wouldn't roll off the screen during the segment, and when the interview was over, I was livid. I had finally gotten my chance and I blew it, and I knew I would never get invited back. But not only did Mr. Olbermann invite me back, he made me a full-time contributor, and he taped down my chair.
"Neem me niet kwalijk, mag ik een andere stoel?" En ze keek me aan en zei: "Vijf, vier, drie, twee ..." En we waren live, weet je? Ik moest me vastgrijpen aan het bureau van de nieuwslezer om niet uit het scherm te rollen gedurende dat item. Toen het interview voorbij was, was ik woest. Ik kreeg eindelijk mijn kans en verpestte het, en ik wist dat ik nooit meer teruggevraagd zou worden. Maar ik werd niet alleen teruggevraagd door Mr Olbermann, ik werd zelfs voltijds medewerker. En hij zette mijn stoel vast.
(Laughter)
(Gelach) (Applaus)
(Applause)
One fun fact I learned while on the air with Keith Olbermann was that humans on the Internet are scumbags.
Iets grappigs dat ik leerde toen ik live was met Keith Olbermann
(Laughter) People say children are cruel, but I was never made fun of as a child or an adult. Suddenly, my disability on the world wide web is fair game. I would look at clips online and see comments like, "Yo, why's she tweakin'?" "Yo, is she retarded?" And my favorite, "Poor Gumby-mouth terrorist. What does she suffer from? We should really pray for her." One commenter even suggested that I add my disability to my credits: screenwriter, comedian, palsy.
was dat mensen op het internet smeerlappen zijn. Mensen zeggen dat kinderen wreed zijn, maar ik ben nooit belachelijk gemaakt als kind of volwassene. Plotseling leek mijn handicap op internet vogelvrij verklaard. Als ik online naar clips keek en commentaren las als: "Yo, waarom wiebelt ze?" "Yo, is ze achterlijk?" En mijn favoriet: "Arme prutskop-terrorist. Wat heeft ze? We zouden echt voor haar moeten bidden." In één commentaar werd zelfs gesuggereerd dat ik mijn handicap als vaardigheid zou moeten opnemen: scenarioschrijver, komiek, hersenverlamming.
Disability is as visual as race. If a wheelchair user can't play Beyoncé, then Beyoncé can't play a wheelchair user. The disabled are the largest — Yeah, clap for that, man. Come on.
Handicap is zo zichtbaar als ras. Als een rolstoelgebruiker Beyoncé niet mag spelen, mag Beyoncé geen rolstoelgebruiker spelen. De invaliden zijn de grootste -- Ja, klap daar maar voor, joh. Kom op.
(Applause)
(Gelach)
People with disabilities are the largest minority in the world, and we are the most underrepresented in entertainment.
Mensen met handicaps zijn de grootste minderheid ter wereld en we zijn het meest ondergerepresenteerd in entertainment.
The doctors said that I wouldn't walk, but I am here in front of you. However, if I grew up with social media, I don't think I would be. I hope that together, we can create more positive images of disability in the media and in everyday life. Perhaps if there were more positive images, it would foster less hate on the Internet. Or maybe not. Maybe it still takes a village to teach our children well.
De dokters zeiden dat ik niet zou kunnen lopen, maar ik sta hier voor jullie. Mocht ik opgegroeid zijn met sociale media, denk ik dat ik hier niet zou staan. Ik hoop dat wij samen positievere beelden kunnen creëren van invaliditeit in de media en het leven van alledag. Misschien zou er, als er meer positieve beelden waren minder haat op internet worden gezaaid. Misschien ook niet. Misschien is er nog steeds een dorp nodig
My crooked journey has taken me to some very spectacular places.
om onze kinderen goed op te voeden.
I got to walk the red carpet flanked by soap diva Susan Lucci and the iconic Loreen Arbus. I got to act in a movie with Adam Sandler and work with my idol, the amazing Dave Matthews. I toured the world as a headliner on Arabs Gone Wild. I was a delegate representing the great state of New Jersey at the 2008 DNC. And I founded Maysoon's Kids, a charity that hopes to give Palestinian refugee children a sliver of the chance my parents gave me. But the one moment that stands out the most was when I got -- before this moment --
Mijn kromme reis heeft me naar een paar spectaculaire plekken gebracht. Ik heb op de rode loper gelopen naast soapdiva Susan Lucci en de iconische Lorraine Arbus. Ik heb gespeeld in een film met Adam Sandler en gewerkt met mijn idool, de fantastische Dave Matthews. Ik heb een wereldtournee gemaakt met Arabs Gone Wild. ik ben gedelegeerd door de grootse staat New Jersey op het Democratic National Committee van 2008. Ik heb Maysoon's Kids opgericht, een goed doel dat hoopt kinderen van Palestijnse vluchtelingen een greintje van de kans te geven die mijn ouders mij gaven. Maar het moment dat er het meest uitspringt was toen ik -- voor dit moment --
(Laughter)
(Gelach) (Applaus)
(Applause)
But the one moment that stands out the most was when I got to perform for the man who floats like a butterfly and stings like a bee, has Parkinson's and shakes just like me, Muhammad Ali.
maar het moment dat er het meest uitsprong, was toen ik mocht optreden voor de man die zweeft als een vlinder, en steekt als een bij, Parkinson heeft en net zo schudt als ik: Mohammed Ali.
(Applause)
(Applaus)
(Applause ends)
Het was de enige keer
It was the only time that my father ever saw me perform live, and I dedicate this talk to his memory.
dat mijn vader me ooit live zag optreden, en ik draag deze talk in herinnering aan hem op.
(Arabic) Allah yerhamak yaba.
(Moge Allah je ziel genadig zijn, pap.)
(English) My name is Maysoon Zayid, and if I can can, you can can.
Mijn naam is Maysoon Zayid en als ik het kan kunnen, kan jij het ook kunnen.
(Cheering)
(Applaus)
(Applause)