So, well, I do applied math, and this is a peculiar problem for anyone who does applied math, is that we are like management consultants. No one knows what the hell we do. So I am going to give you some -- attempt today to try and explain to you what I do.
خُب، کار من ریاضی کاربردیست، یک مشکل عجیبغریب برای کسایی که ریاضی کاربردی کار میکنن اینه که یک مشکل عجیبغریب برای کسایی که ریاضی کاربردی کار میکنن اینه که ما مثل مشاوران مدیریت میمونیم. هیچ کس نمیدونه که ما چه غلطی میکنیم. امروز میخوام به شما نشون بدهم که ما چیکار میکنیم. امروز میخوام به شما نشون بدهم که ما چیکار میکنیم.
So, dancing is one of the most human of activities. We delight at ballet virtuosos and tap dancers you will see later on. Now, ballet requires an extraordinary level of expertise and a high level of skill, and probably a level of initial suitability that may well have a genetic component to it. Now, sadly, neurological disorders such as Parkinson's disease gradually destroy this extraordinary ability, as it is doing to my friend Jan Stripling, who was a virtuoso ballet dancer in his time. So great progress and treatment has been made over the years. However, there are 6.3 million people worldwide who have the disease, and they have to live with incurable weakness, tremor, rigidity and the other symptoms that go along with the disease, so what we need are objective tools to detect the disease before it's too late. We need to be able to measure progression objectively, and ultimately, the only way we're going to know when we actually have a cure is when we have an objective measure that can answer that for sure.
خُب، رقصیدن یکی از انسانیترین فعالیتهاست. ما از دیدن رقصندگان باله و هنرمندان رقصِپا لذت میبریم. که بعدا خواهید دید. باله سطح بسیار بالایی از تجربه و مهارت رو میخواد، باله سطح بسیار بالایی از تجربه و مهارت رو میخواد، و احتمالا سطحی از تناسب اولیه، که شاید به یک جزء ژنتیکیِ مربوط باشه. متاسفانه، اختلالات نوروژیکی مثل بیماری پارکینسون، به تدریج این توانایی فوق العاده را از بین میبره، متاسفانه، اختلالات نوروژیکی مثل بیماری پارکینسون، به تدریج این توانایی فوق العاده را از بین میبره، همونطور که داره همین کار رو با دوستم" جان استریپلینگ " میکنه که رقصنده باله در زمان خودش بوده. خُب، در طی چند سال گذشته درمان این بیماری پیشرفت بزرگی داشته. ولیکن، ۶/۳ میلیون نفر در سراسر دنیا وجود دارن که به این بیماری مبتلان و باید با ضعف درمانناپذیر، لرزش، سفتی عضلانی و علائم دیگراین بیماری، زندگی کنن. که به این بیماری مبتلان و باید با ضعف درمانناپذیر، لرزش، سفتی عضلانی و علائم دیگراین بیماری، زندگی کنن. که به این بیماری مبتلان و باید با ضعف درمانناپذیر، لرزش، سفتی عضلانی و علائم دیگراین بیماری، زندگی کنن. خُب، ما به ابزاری عینی نیاز داریم که بیماری را قبل از اینکه خیلی دیر بشه شناسایی کنه. ما نیاز داریم که پیشرفت بیماری را بصورت عینی اندازه گیری کنیم، و در نهایت، تنها راهی که می تونیم بفهمیم که چه زمانی ما واقعا درمانِ بیماری رو یافتیم هنگامیست که یک اندازه گیری عینی داشته باشیم که جواب رو بهصورت قطعی بده.
But frustratingly, with Parkinson's disease and other movement disorders, there are no biomarkers, so there's no simple blood test that you can do, and the best that we have is like this 20-minute neurologist test. You have to go to the clinic to do it. It's very, very costly, and that means that, outside the clinical trials, it's just never done. It's never done.
اما به شکل ناامید کننده ای برای بیماری پارکینسون و دیگر اختلالات حرکتی، هیچ شاخص و نشانگرِ بیولوژیکی وجود نداره. بنابراین هیچ آزمایش خون ساده ای که بتونید انجام بدید وجود نداره، بهترین آزمایشی که داریم، یک آزمایش عصبشناسیه که ۲۰ دقیقه طول میکشه. بهترین آزمایشی که داریم، یک آزمایش عصبشناسیه که ۲۰ دقیقه طول میکشه. برای انجامش باید به درمانگاه بریم و بسیار پرهزینه است، و این یعنی، خارج از آزمایشات بالینی هرگز انجام نشده. هرگز. و این یعنی، خارج از آزمایشات بالینی هرگز انجام نشده. هرگز.
But what if patients could do this test at home? Now, that would actually save on a difficult trip to the clinic, and what if patients could do that test themselves, right? No expensive staff time required. Takes about $300, by the way, in the neurologist's clinic to do it.
اما اگر بیماران بتونن این رو در خانه انجام بدن چی؟ این میتونه مشکل رفتن به درمانگاه رو کم کنه، خُب اگر بیماران بتونن خودشون این آزمایش رو انجام بدن چی؟ به کارکنانِ پرهزینه نیازی نیست. بههرحال، این آزمایش حدود ۳۰۰ دلار در درمانگاه عصبشناسی هزینه داره. بههرحال، این آزمایش حدود ۳۰۰ دلار در درمانگاه عصبشناسی هزینه داره.
So what I want to propose to you as an unconventional way in which we can try to achieve this, because, you see, in one sense, at least, we are all virtuosos like my friend Jan Stripling.
خُب چیزی که میخوام بهتون به عنوان یه راهِ غیرِ متعارف ارائه بدم راهیست که باهاش میتونیم به این هدف برسیم، زیرا به یک معنا، ما همه مثل دوستم جان استریپلینگ هنرمند هستیم. زیرا به یک معنا، ما همه مثل دوستم جان استریپلینگ هنرمند هستیم.
So here we have a video of the vibrating vocal folds. Now, this is healthy and this is somebody making speech sounds, and we can think of ourselves as vocal ballet dancers, because we have to coordinate all of these vocal organs when we make sounds, and we all actually have the genes for it. FoxP2, for example. And like ballet, it takes an extraordinary level of training. I mean, just think how long it takes a child to learn to speak. From the sound, we can actually track the vocal fold position as it vibrates, and just as the limbs are affected in Parkinson's, so too are the vocal organs. So on the bottom trace, you can see an example of irregular vocal fold tremor. We see all the same symptoms. We see vocal tremor, weakness and rigidity. The speech actually becomes quieter and more breathy after a while, and that's one of the example symptoms of it.
خُب دراینجا ما یه ویدئو از تارهای صوتیِ مرتعش داریم. این (تار صوتی) سالمه و یه نفر داره حرف میزنه، ما میتونیم خودمون رو به عنوان یه رقصنده باله صوتی فرض کنیم، چون ما هنگام تولید صدا باید همه اندامهای صوتی رو باهم هماهنگ کنیم، و درواقع همه ما چون ما هنگام تولید صدا باید همه اندامهای صوتی رو باهم هماهنگ کنیم، و درواقع همه ما ژنِ این کار رو داریم. برای مثال ژنِ FoxP2. مثل باله، این نیاز به سطح فوق العاده بالایی از تمرین داره. منظورم اینه که، فکر کنید که چه مدت طول میکشه که یه کودک حرف زدن رو یاد بگیره. از روی صدا، ما عملا میتونیم موقعیت تارِ صوتیِ درحالِ ارتعاش رو دنبال کنیم، از روی صدا، ما عملا میتونیم موقعیت تارِ صوتیِ درحالِ ارتعاش رو دنبال کنیم، اندامهای صوتی هم درست مثل اعضای بدن تحت ثاثیر پارکینسون قرارمیگیرن. اندامهای صوتی هم درست مثل اعضای بدن تحت ثاثیر پارکینسون قرارمیگیرن. خُب، صدای ضبط شده پائینی نمونه ای از لرزشِ غیر عادی تارِ صوتیست. خُب، صدای ضبط شده پائینی نمونه ای از لرزشِ غیر عادی تارِ صوتیست. ما در همه، علائم مشابهی رو میبینیم. ما لرزشِ صدا، ضعف و سختی عضلات را میبینیم. بعد از مدتی، عملا گفتارشون بریده بریده و آرامترمیشه، و این یه نمونه از علائم بیماریست. بعد از مدتی، عملا گفتارشون بریده بریده و آرامترمیشه، و این یه نمونه از علائم بیماریست.
So these vocal effects can actually be quite subtle, in some cases, but with any digital microphone, and using precision voice analysis software in combination with the latest in machine learning, which is very advanced by now, we can now quantify exactly where somebody lies on a continuum between health and disease using voice signals alone.
خُب این تاثیرات صوتی میتونن گاهی بسیار ظریف باشن، اما با هر میکروفن دیجیتالی خُب این تاثیرات صوتی میتونن گاهی بسیار ظریف باشن، اما با هر میکروفن دیجیتالی و استفاده از نرم افزار تحلیل دقیق صدا به همراه آخرین فنآوریِ فراگیری ماشین که این روزها بسیار پیشرفته هستن، ما فقط با سیگنال صدا دقیقا میتونیم موقعیت بیمار رو در زنجیره میان سلامتی و بیماری تعیین کنیم. ما فقط با سیگنال صدا دقیقا میتونیم موقعیت بیمار رو در زنجیره میان سلامتی و بیماری تعیین کنیم. ما فقط با سیگنال صدا دقیقا میتونیم موقعیت بیمار رو در زنجیره میان سلامتی و بیماری تعیین کنیم.
So these voice-based tests, how do they stack up against expert clinical tests? We'll, they're both non-invasive. The neurologist's test is non-invasive. They both use existing infrastructure. You don't have to design a whole new set of hospitals to do it. And they're both accurate. Okay, but in addition, voice-based tests are non-expert. That means they can be self-administered. They're high-speed, take about 30 seconds at most. They're ultra-low cost, and we all know what happens. When something becomes ultra-low cost, it becomes massively scalable. So here are some amazing goals that I think we can deal with now. We can reduce logistical difficulties with patients. No need to go to the clinic for a routine checkup. We can do high-frequency monitoring to get objective data. We can perform low-cost mass recruitment for clinical trials, and we can make population-scale screening feasible for the first time. We have the opportunity to start to search for the early biomarkers of the disease before it's too late.
این آزمایشِ مبتنی بر صدا چگونه با آزمایشهای بالینی تخصصی مقایسه میشه؟ خب، هر دو غیر تهاجمی هستند. این آزمایشِ مبتنی بر صدا چگونه با آزمایشهای بالینی تخصصی مقایسه میشه؟ خب، هر دو غیر تهاجمی هستند. آزمایشِ عصبشناسی هم غیر تهاجمیست. هر دو از مبانی موجود استفاده میکنن. نیازی برای طراحی بیمارستانهای جدید برای انجام این کار نیست. و هر دو دقیقن. بسیار خوب، اما علاوه بر این، آزمایش "مبتنی بر صدا' نیاز به متخصص ندارد. بدین معنا که بیمارها میتونن خودشون آزمایش رو انجام بدن. اونها سریعند، حداکثر حدود۳۰ ثانیه طول میکشه. اونها فوق العاده کم هزینه هستن، و همه میدونیم چه اتفاقی میافته. وقتی یه چیزی فوق العاده کم هزینه باشه، بصورت انبوه بکار گرفته میشه. وقتی یه چیزی فوق العاده کم هزینه باشه، بصورت انبوه بکار گرفته میشه. خُب اینها برخی از اهداف فوق العادهای هستن که فکر میکنم میتونیم بهشون برسیم. ما میتونیم مشکلات تدارکاتی برای بیماران رو کاهش بدیم. نیازی به رفتن به درمانگاه برای آزمایشات معمول نیست. برای بدست آوردن اطلاعات عینی، میتونیم با فرکانس بسیار بالایی نظارت کنیم. ما میتونیم افراد انبوهی را با هزینه کمتری برای آزمایشهای کلینیکی در خدمت بگیریم، و میتونیم غربالگری در مقیاس جمعیتی رو برای اولین بار ممکن کنیم. و میتونیم غربالگری در مقیاس جمعیتی رو برای اولین بار ممکن کنیم. ما فرصت داریم که علائم زیستی آغازین بیماری رو قبل از دیرشدن بررسی کنیم. ما فرصت داریم که علائم زیستی آغازین بیماری رو قبل از دیرشدن بررسی کنیم.
So, taking the first steps towards this today, we're launching the Parkinson's Voice Initiative. With Aculab and PatientsLikeMe, we're aiming to record a very large number of voices worldwide to collect enough data to start to tackle these four goals. We have local numbers accessible to three quarters of a billion people on the planet. Anyone healthy or with Parkinson's can call in, cheaply, and leave recordings, a few cents each, and I'm really happy to announce that we've already hit six percent of our target just in eight hours. Thank you. (Applause) (Applause)
خُب برای اولین قدم به سوی این هدف، ما در حال راه اندازی «صدای پارکینسون» مقدماتی هستیم. ما قصد داریم با همکاری Aculab و PatientsLikeMe، صداهای زیادی رو در سراسر جهان ضبط کنیم، تا اطلاعات کافی رو به منظور رسیدن به این چهار هدف جمع آوری کنیم. ما شماره تلفن محلی قابل دسترس هفتصد و پنجاه میلیون نفر درجهان را داریم. ما شماره تلفن محلی قابل دسترس هفتصد و پنجاه میلیون نفر درجهان را داریم. هر کسی با پارکینسون و یا سالم، میتونه با هزینه کم تلفن بزنه صداش رو ضبط کنه، فقط چند سنت برای هر نفر، و خوشحالم که اعلام کنم ما ظرف هشت ساعت به شش درصد از هدفمان رسیدیم. و خوشحالم که اعلام کنم ما ظرف هشت ساعت به شش درصد از هدفمان رسیدیم. سپاسگزارم. ( تشویق تماشاگران) ( تشویق تماشاگران)
Tom Rielly: So Max, by taking all these samples of,
تام ریلی: خُب مکس، با گرفتن همه این نمونه ها
let's say, 10,000 people, you'll be able to tell who's healthy and who's not? What are you going to get out of those samples?
فرض کنیم که ۱۰,۰۰۰ نمونه، آیا قادر خواهی بود که بگی چه کسی سالمه و چه کسی سالم نیست؟ با این نمونهها چه چیزی به دست میاری؟
Max Little: Yeah. Yeah. So what will happen is that, during the call you have to indicate whether or not you have the disease or not, you see. TR: Right. ML: You see, some people may not do it. They may not get through it. But we'll get a very large sample of data that is collected from all different circumstances, and it's getting it in different circumstances that matter because then we are looking at ironing out the confounding factors, and looking for the actual markers of the disease.
مکس لیتل: بله، بله. خُب چیزی که اتفاق میافته اینه که طی تماس تلفنی باید تعیین کنید که بیمارید یا نه. ت.ر: درسته. طی تماس تلفنی باید تعیین کنید که بیمارید یا نه. ت.ر: درسته. م.ل: بعضی از افراد ممکنه این کار رو نکنن. ممکنه وارد این نشن. ولی ما دادههای زیادی رو از محیطهای مختلف جمعآوری کردیم، و بهدست آوردن اونها ولی ما دادههای زیادی رو از محیطهای مختلف جمعآوری کردیم، و بهدست آوردن اونها از این شرایط و محیطهای مختلف اهمیت داره. چرا که ما قصد داریم، عوامل مخدوش کننده را از آن جدا و متمایز کنیم، و به دنبال علائم واقعی بیماری باشیم.
TR: So you're 86 percent accurate right now?
ت.ر: پس شما الان به دقت ۸۶ درصد رسیدین، درسته؟
ML: It's much better than that. Actually, my student Thanasis, I have to plug him, because he's done some fantastic work, and now he has proved that it works over the mobile telephone network as well, which enables this project, and we're getting 99 percent accuracy.
م.ل: خیلی بهتر از اینه. تاناسیس یکی از دانشجوهامه که باید از او در اینجا نام ببرم، زیرا کارهای فوق العادهای انجام داده، و او ثابت کرده که این با شبکه تلفن همراه هم کار میکنه، که این پروژه رو توانمند میکنه، و ما به دقت ۹۹ درصد رسیدیم.
TR: Ninety-nine. Well, that's an improvement. So what that means is that people will be able to — ML: (Laughs) TR: People will be able to call in from their mobile phones and do this test, and people with Parkinson's could call in, record their voice, and then their doctor can check up on their progress, see where they're doing in this course of the disease.
ت.ر: ۹۹ درصد. خب، این یه پیشرفته. خُب این بدین معناست که مردم قادرند که... م ل: ( خنده ) ت.ر: مردم قادر خواهند بود که از طریق موبایلشون تلفن کنن و این آزمایش را انجام بدن، و افرادی که پارکینسون دارند میتونن تماس بگیرن، صداشون را ضبط کنن، بعد دکتر میتونه پیشرفت بیماری رو چک کنه، و ببینه که حالشون چطوره. صداشون را ضبط کنن، بعد دکتر میتونه پیشرفت بیماری رو چک کنه، و ببینه که حالشون چطوره.
ML: Absolutely.
م.ل: قطعا.
TR: Thanks so much. Max Little, everybody.
ت.ر: بسیار سپاسگزارم مکس لیتل.
ML: Thanks, Tom. (Applause)
م.ل: سپاسگزارم تام. ( تشویق تماشاگران)