Οι άνθρωποι θέλουν πολλά πράγματα από τη ζωή, αλλά νομίζω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο θέλουν ευτυχία. Ο Αριστοτέλης αποκάλεσε την ευτυχία «το τελειότερο αγαθό», το σκοπό προς τον οποίο αποσκοπούν όλα τ' άλλα. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, ο λόγος που θέλουμε ένα μεγάλο σπίτι ή ένα ωραίο αυτοκίνητο ή μια καλή δουλειά δεν είναι ότι αυτά τα πράγματα έχουν τη δική τους αξία. Είναι ότι περιμένουμε να μας φέρουν ευτυχία.
So, people want a lot of things out of life, but I think, more than anything else, they want happiness. Aristotle called happiness "the chief good," the end towards which all other things aim. According to this view, the reason we want a big house or a nice car or a good job isn't that these things are intrinsically valuable. It's that we expect them to bring us happiness.
Τα τελευταία 50 χρόνια, εμείς οι Αμερικανοί έχουμε αποκτήσει πολλά από αυτά που θέλουμε. Είμαστε πλουσιότεροι. Ζούμε περισσότερο.Έχουμε πρόσβαση σε τεχνολογία που θα φαινόταν επιστημονική φαντασία πριν λίγα χρόνια. Το παράδοξο της ευτυχίας είναι πως παρ' όλο που οι αντικειμενικές συνθήκες της ζωής μας έχουνε βελτιωθεί δραματικά, δεν είμαστε πιο ευτυχισμένοι.
Now in the last 50 years, we Americans have gotten a lot of the things that we want. We're richer. We live longer. We have access to technology that would have seemed like science fiction just a few years ago. The paradox of happiness is that even though the objective conditions of our lives have improved dramatically, we haven't actually gotten any happier.
Ίσως επειδή αυτές οι συμβατικές ιδέες της προόδου δεν έχουν αποδόσει μεγάλα κέρδη όσον αφορά την ευτυχία, τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον για την ίδια την ευτυχία. Οι άνθρωποι συζητούν τα αίτια της ευτυχίας εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά φαίνεται πως πολλές από αυτές τις συζητήσεις έχουν παραμείνει άλυτες. Όπως και με πολλούς άλλους κλάδους της ζωής, πιστεύω πως η επιστημονική μέθοδος έχει τη δυνατότητα να δώσει απαντήσεις. Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια, έχει υπάρξει μια έκρηξη στην έρευνα πάνω στην ευτυχία. Για παράδειγμα έχουμε μάθει πολλά για τα δημογραφικά χαρακτηριστικά της, πώς πράγματα όπως το εισόδημα και η εκπαίδευση, το φύλο και ο γάμος συσχετίζονται μαζί της. Αλλά ένας από τους γρίφους που αποκάλυψε αυτό είναι ότι παράγοντες όπως αυτοί δεν φαίνεται να έχουν μεγάλη επίδραση. Ναι, είναι καλύτερα να βγάζεις περισσότερα λεφτά παρά λιγότερα ή να αποφοιτήσεις από το πανεπιστήμιο παρά να τα παρατήσεις, αλλά οι διαφορές στην ευτυχία τείνουν να είναι μικρές.
Maybe because these conventional notions of progress haven't delivered big benefits in terms of happiness, there's been an increased interest in recent years in happiness itself. People have been debating the causes of happiness for a really long time, in fact for thousands of years, but it seems like many of those debates remain unresolved. Well, as with many other domains in life, I think the scientific method has the potential to answer this question. In fact, in the last few years, there's been an explosion in research on happiness. For example, we've learned a lot about its demographics, how things like income and education, gender and marriage relate to it. But one of the puzzles this has revealed is that factors like these don't seem to have a particularly strong effect. Yes, it's better to make more money rather than less, or to graduate from college instead of dropping out, but the differences in happiness tend to be small.
Που αφήνει το ερώτημα, ποιες είναι οι ρίζες της ευτυχίας; Πιστεύω πως είναι μια ερώτηση που δεν έχουμε απαντήσει ακόμα, αλλά πιστεύω πως αυτό που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να απαντήσει είναι πως ίσως η ευτυχία να έχει κυρίως να κάνει με το περιεχόμενο τον εμπειριών μας από τη μια στιγμή στην άλλη. Σίγουρα πάντως φαίνεται πως αυτό που κάνουμε στη ζωή μας, με ποιους είμαστε, τι σκεφτόμαστε, έχουν μεγάλη επιρροή στην ευτυχία μας, κι όμως αυτοί είναι οι πιο δύσκολοι παράγοντες, σχεδόν αδύνατον να μελετηθούν από τους επιστήμονες.
Which leaves the question, what are the big causes of happiness? I think that's a question we haven't really answered yet, but I think something that has the potential to be an answer is that maybe happiness has an awful lot to do with the contents of our moment-to-moment experiences. It certainly seems that we're going about our lives, that what we're doing, who we're with, what we're thinking about, have a big influence on our happiness, and yet these are the very factors that have been very difficult, in fact almost impossible, for scientists to study.
Πριν λίγα χρόνια, σκέφτηκα έναν τρόπο να μελετήσουμε την ευτυχία των ανθρώπων από τη μια στιγμή στην άλλη κατά τη διάρκεια της καθημερινότητά τους, σε μεγάλη κλίμακα σε όλο τον κόσμο, κάτι που ποτέ ξανά δεν είχαμε καταφέρει. Λέγεται trackyourhappiness.org, χρησιμοποιεί το iPhone και μετράει την ευτυχία των ανθρώπων σε πραγματικό χρόνο. Πώς λειτουργεί; Βασικά, στέλνω σήματα σε ανθρώπους σε τυχαίες στιγμές μες την ημέρα και μετά τους κάνω ένα σωρό ερωτήσεις σχετικά με τη στιγμή που βίωναν τη δεδομένη χρονική στιγμή πριν λάβουν το μήνυμα. Η ιδέα είναι πως αν μπορούμε να δούμε πώς η ευτυχία του κόσμου ανεβαίνει και κατεβαίνει καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, από λεπτό σε λεπτό σε κάποιες περιπτώσεις, και προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς το τι κάνουν οι άνθρωποι, με ποιους είναι, τι σκέφτονται, και όλους τους άλλους παράγοντες που περιγράφουν την ημέρα μας, πώς μπορούν να συσχετίζονται με τις αλλαγές στην ευτυχία, ίσως μπορέσουμε να ανακαλύψουμε κάποια από τα πράγματα που πραγματικά έχουν μεγάλη επίδραση στην ευτυχία. Υπήρξαμε πολύ τυχεροί με αυτό το πρόγραμμα και συλλέξαμε πολλά δεδομένα, περισσότερα τέτοιου είδους απ' όσα πιστεύω πως έχουν συλλεχθεί ξανά, πάνω από 650.000 αναφορές σε πραγματικό χρόνο από πάνω απο 15.000 ανθρώπους. Δεν είναι απλά πολλοί άνθρωποι, είναι μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων από μεγάλο εύρος ηλικιών, από 18 μέχρι 80, με μεγάλο εύρος εισοδήματος, επίπεδο εκπαίδευσης, άνθρωποι παντρεμένοι, χωρισμένοι, χήροι κτλ. Συλλογικά αντιπροσωπεύουν κάθε μια από τις 86 επαγγελματικές κατηγορίες και προέρχονται από πάνω από 80 χώρες.
A few years ago, I came up with a way to study people's happiness moment to moment as they're going about their daily lives on a massive scale all over the world, something we'd never been able to do before. Called trackyourhappiness.org, it uses the iPhone to monitor people's happiness in real time. How does this work? Basically, I send people signals at random points throughout the day, and then I ask them a bunch of questions about their moment-to-moment experience at the instant just before the signal. The idea is that, if we can watch how people's happiness goes up and down over the course of the day, minute to minute in some cases, and try to understand how what people are doing, who they're with, what they're thinking about, and all the other factors that describe our day, how those might relate to those changes in happiness, we might be able to discover some of the things that really have a big influence on happiness. We've been fortunate with this project to collect quite a lot of data, a lot more data of this kind than I think has ever been collected before, over 650,000 real-time reports from over 15,000 people. And it's not just a lot of people, it's a really diverse group, people from a wide range of ages, from 18 to late 80s, a wide range of incomes, education levels, people who are married, divorced, widowed, etc. They collectively represent every one of 86 occupational categories and hail from over 80 countries.
Αυτό που θα ήθελα να κάνω με τον υπόλοιπο χρόνο μου σήμερα είναι να μιλήσω λίγο για μια από τις περιοχές που ερευνούμε και αυτή είναι η περιπλάνηση του νου. Ως άνθρωποι έχουμε τη μοναδική ιδιότητα να αφήνουμε το μυαλό μας να περιπλανιέται πέρα από το παρόν. Ο κύριος κάθεται εδώ και δουλεύει στον υπολογιστή του και θα μπορούσε να σκέφτεται τις διακοπές του πριν ένα μήνα, να αναρωτιέται τι θα φάει για βραδινό. Ίσως ανησυχεί ότι καραφλιάζει. (Γέλια) Αυτή η ικανότητα να εστιάζουμε την προσοχή μας σε κάτι άλλο που δεν είναι παρόν είναι καταπληκτική. Μας βοηθά να μαθαίνουμε ,να σχεδιάζουμε και να εξασκούμε τη λογική μας με τρόπους που δεν μπορεί να εφαρμόσει κανένα άλλο είδος. Κι όμως δεν είναι ξεκάθαρη η σχέση ανάμεσα στη χρήση αυτής της ικανότητας και της ευτυχίας μας. Πιθανότατα να έχετε ακούσει να σας λένε πως πρέπει να εστιάζετε στο παρόν. «Να είσαι εδώ στο τώρα» μάλλον το έχετε ακούσει εκατοντάδες φορές. Ίσως για να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι πρέπει να μένουμε βυθισμένοι και συγκεντρωμένοι στην εμπειρία του παρόντος. Ίσως αυτοί οι άνθρωποι να έχουν δίκιο. Ίσως το να ονειροπολούμε να είναι κακό. Αντίθετα όμως, όταν αφήνουμε το νου μας να περιπλανιέται, δεν έχει περιορισμούς. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη φυσική πραγματικότητα μπροστά μας, αλλά μπορούμε να πάμε παντού με το νου μας. Αφού ξέρουμε πως οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, ίσως όταν ονειροπολούμε, ο νους μας να πηγαίνει κάπου καλύτερα από το μέρος που αφήνει. Θα ήταν πολύ λογικό. Με άλλα λόγια, ίσως η ευχαρίστηση του νου να μας επιτρέπει να αυξήσουμε την ευτυχία μας μέσω της περιπλάνησής του.
What I'd like to do with the rest of my time with you today is talk a little bit about one of the areas that we've been investigating, and that's mind-wandering. As human beings, we have this unique ability to have our minds stray away from the present. This guy is sitting here working on his computer, and yet he could be thinking about the vacation he had last month, wondering what he's going to have for dinner. Maybe he's worried that he's going bald. (Laughter) This ability to focus our attention on something other than the present is really amazing. It allows us to learn and plan and reason in ways that no other species of animal can. And yet it's not clear what the relationship is between our use of this ability and our happiness. You've probably heard people suggest that you should stay focused on the present. "Be here now," you've probably heard a hundred times. Maybe, to really be happy, we need to stay completely immersed and focused on our experience in the moment. Maybe these people are right. Maybe mind-wandering is a bad thing. On the other hand, when our minds wander, they're unconstrained. We can't change the physical reality in front of us, but we can go anywhere in our minds. Since we know people want to be happy, maybe when our minds wander, they're going to someplace happier than the place that they're leaving. It would make a lot of sense. In other words, maybe the pleasures of the mind allow us to increase our happiness with mind-wandering.
Και αφού είμαι επιστήμονας, θα ήθελα να δοκιμάσω να επιλύσω αυτή τη διαφωνία με κάποια δεδομένα, και συγκεκριμένα θα ήθελα να σας παρουσιάσω κάποια δεδομένα από τρεις ερωτήσεις που κάνω μέσω του προγράμματος «Track Your Happiness». Θυμηθείτε είναι από τις στιγμιαίες εμπειρίες στις ζωές των ανθρώπων. Υπάρχουν τρεις ερωτήσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με την ευτυχία: Πώς νιώθετε, σε κλίμακα από πολύ άσχημα μέχρι πολύ καλά; Δεύτερη είναι μια ερώτηση δραστηριότητας: Τι κάνετε, από μια λίστα με 22 διαφορετικές δραστηριότητες συμπεριλαμβάνοντας πράγματα όπως τρώω, δουλεύω, βλέπω τηλεόραση; Και τέλος μια ερώτηση για την περιπλάνηση του νου: Σκέφτεστε κάτι άλλο από αυτό που κάνετε τώρα; Μπορούσαν να πουν «όχι» -- δηλαδή, είμαι συγκεντρωμένος στη δραστηριότητά μου -- ή «ναι» -- σκέφτομαι κάτι άλλο -- και το θέμα αυτών των σκέψεων είναι ευχάριστο, ουδέτερο ή δυσάρεστο. Οποιαδήποτε από τις «ναι» απαντήσεις είναι αυτό που αποκαλούμε περιπλάνηση του νου.
Well, since I'm a scientist, I'd like to try to resolve this debate with some data, and in particular I'd like to present some data to you from three questions that I ask with Track Your Happiness. Remember, this is from sort of moment-to-moment experience in people's real lives. There are three questions. The first one is a happiness question: How do you feel, on a scale ranging from very bad to very good? Second, an activity question: What are you doing, on a list of 22 different activities including things like eating and working and watching TV? And finally a mind-wandering question: Are you thinking about something other than what you're currently doing? People could say no -- in other words, I'm focused only on my task -- or yes -- I am thinking about something else -- and the topic of those thoughts are pleasant, neutral or unpleasant. Any of those yes responses are what we called mind-wandering.
Οπότε, τι βρήκαμε; Αυτό το γράφημα δείχνει την ευτυχία στον κάθετο άξονα, και βλέπετε τη μπάρα εκεί να αντιπροσωπεύει πόσο ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι όταν συγκεντρώνονται στο παρόν, και δεν ονειροπολούν. Όπως αποδεικνύεται, είναι σημαντικά λιγότερο ευτυχισμένοι όταν ο νους τους περιπλανιέται απ' ό,τι όταν δεν περιπλανιέται. Μπορεί να δείτε αυτό το αποτέλεσμα και να πείτε, εντάξει κατά μέσο όρο οι άνθρωποι είναι λιγότερο ευτυχισμένοι όταν ονειροπολούν, αλλά σίγουρα όποτε αφήνουν το νου τους να περιπλανιέται από κάτι που δεν τους ευχαριστεί έτσι κι αλλίως, τότε τουλάχιστον το να ονειροπολούμε μας προσφέρει κάτι καλό. Όχι. Τελικά, οι άνθρωποι είναι λιγότερο ευτυχισμένοι όταν ονειροπολούν ανεξαρτήτως από το τι κάνουν. Για παράδειγμα, δεν αρέσει σε κανέναν να χρησιμοποιεί μέσα μεταφοράς για να πάει στη δουλειά. Είναι από τις λιγότερο ευχάριστες δραστηριότητες, κι όμως είναι σημαντικά πιο χαρούμενοι όταν εστιάζουν στη μετακίνηση απ' ό,τι όταν ο νους τους πηγαίνει κάπου αλλού. Είναι καταπληκτικό.
So what did we find? This graph shows happiness on the vertical axis, and you can see that bar there representing how happy people are when they're focused on the present, when they're not mind-wandering. As it turns out, people are substantially less happy when their minds are wandering than when they're not. Now you might look at this result and say, okay, sure, on average people are less happy when they're mind-wandering, but surely when their minds are straying away from something that wasn't very enjoyable to begin with, at least then mind-wandering should be doing something good for us. Nope. As it turns out, people are less happy when they're mind-wandering no matter what they're doing. For example, people don't really like commuting to work very much. It's one of their least enjoyable activities, and yet they are substantially happier when they're focused only on their commute than when their mind is going off to something else. It's amazing.
Πώς λοιπόν μπορεί να γίνεται αυτό; Πιστεύω πως μέρος της αιτίας, ένα μεγάλο μέρος της, είναι πως όταν ονειροπολούμε συχνά σκεφτόμαστε δυσάρεστα πράγματα και είμαστε σημαντικά λιγότερο χαρούμενοι όταν το κάνουμε αυτό, σκεφτόμαστε ανησυχίες, φοβίες, πράγματα που μετανιώνουμε, κι όμως, ακόμα κι όταν οι άνθρωποι σκέφτονται κάτι ουδέτερο, εξακολουθούν να είναι λιγότερο χαρούμενοι απ' ό,τι όταν δεν ονειροπολούν καθόλου. Ακόμα κι όταν σκέφτονται κάτι ευχάριστο, είναι στην πραγματικότητα λιγότερο χαρούμενοι απ' ό,τι όταν δεν ονειροπολούν. Αν η περιπλάνηση του νου ήταν σαν κουλοχέρης, θα ήταν λες και έχουμε την ευκαιρία να χάσουμε 50 δολάρια, 20 δολάρια ή 1 δολάριο. Έτσι; Ποτέ δεν θα ήθελες να παίξεις. (Γέλια)
So how could this be happening? I think part of the reason, a big part of the reason, is that when our minds wander, we often think about unpleasant things, and they are enormously less happy when they do that, our worries, our anxieties, our regrets, and yet even when people are thinking about something neutral, they're still considerably less happy than when they're not mind-wandering at all. Even when they're thinking about something they would describe as pleasant, they're actually just slightly less happy than when they aren't mind-wandering. If mind-wandering were a slot machine, it would be like having the chance to lose 50 dollars, 20 dollars or one dollar. Right? You'd never want to play. (Laughter)
Μιλώντας για αυτό, υπονοώ ίσως πως το να ονειροπολούμε προκαλεί δυστυχία, αλλά το μόνο που έχω δείξει είναι πως αυτά τα δύο συσχετίζονται. Είναι πιθανό να είναι έτσι, αλλά μπορεί και πάλι να είναι πως όταν οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, τότε ονειροπολούν. Ίσως αυτό να συμβαίνει. Πώς θα μπορούσαμε να ξεμπλέξουμε αυτές τις δύο πιθανότητες; Ένα γεγονός που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε και πιστεύω αληθεύει, είναι πως ο χρόνος πάει μπροστά, όχι πίσω. Έτσι; Η αιτία πρέπει να έρθει πριν το αποτέλεσμα. Είμαστε τυχεροί με αυτά τα δεδομένα που έχουμε πολλές απαντήσεις από κάθε άτομο, οπότε μπορούμε να δούμε αν το ονειροπόλημα έρχεται πριν τη στενοχώρια ή αν η στενοχώρια έρχεται πριν το ονειροπόλημα, ώστε να καταλάβουμε την κατεύθυνση της συσχέτισης. Τελικά, υπάρχει μια δυνατή σχέση μεταξύ της περιπλάνησης του νου τώρα με τη στενοχώρια λίγο αργότερα, συνεπές με την ιδέα πως η περιπλάνηση του νου οδηγεί στη στενοχώρια. Αντίθετα, δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της στενοχώριας τώρα και του ονειροπολήματος λίγο αργότερα. Με άλλα λόγια, το ονειροπόλημα φαίνεται να είναι η αιτία κι όχι απλά το αποτέλεσμα της στενοχώριας.
So I've been talking about this, suggesting, perhaps, that mind-wandering causes unhappiness, but all I've really shown you is that these two things are correlated. It's possible that's the case, but it might also be the case that when people are unhappy, then they mind-wander. Maybe that's what's really going on. How could we ever disentangle these two possibilites? Well, one fact that we can take advantage of, I think a fact you'll all agree is true, is that time goes forward, not backward. Right? The cause has to come before the effect. We're lucky in this data we have many responses from each person, and so we can look and see, does mind-wandering tend to precede unhappiness, or does unhappiness tend to precede mind-wandering, to get some insight into the causal direction. As it turns out, there is a strong relationship between mind-wandering now and being unhappy a short time later, consistent with the idea that mind-wandering is causing people to be unhappy. In contrast, there's no relationship between being unhappy now and mind-wandering a short time later. In other words, mind-wandering very likely seems to be an actual cause, and not merely a consequence, of unhappiness.
Πριν λίγα λεπτά σύγκρινα την περιπλάνηση του νου με έναν κουλοχέρη που ποτέ δεν θα θέλατε να παίξετε. Πόσο συχνά ονειροπολούμε; Απ' ό,τι φαίνεται πολύ συχνά. Συγκεκριμένα, πάρα πολύ. Το 47% του χρόνου, οι άνθρωποι σκέφτονται κάτι άλλο από αυτό που κάνουν. Πώς εξαρτάται αυτό από το τι κάνουν εκείνη τη στιγμή; Αυτό δείχνει τη συχνότητα της περιπλάνησης του νου σε 22 δραστηριότητες ξεκινώντας απο 65% - (Γέλια) - όταν κάνουν μπάνιο, πλένουν τα δόντια, μέχρι 50% όταν δουλεύουν, 40% όταν γυμνάζονται, μέχρι αυτή τη μικρή μπάρα στα δεξιά με την οποία νομίζω κάποιοι από σας γελάτε. Το 10% του χρόνου που ο νους τους περιπλανιέται είναι κατα τη διάρκει του σεξ. (Γέλια) Αλλά νομίζω υπάρχει κάτι πολύ ενδιαφέρον σε αυτό το γράφημα, και αυτό είναι, με μία εξαίρεση, ανεξαρτήτως το τι κάνουν, ονειροπολούν τουλάχιστον το 30% του χρόνου τους, που δείχνει, πιστεύω πως το ονειροπόλημα δεν είναι απλά συχνό, είναι συνεχές. Διαπερνά σχεδόν ό,τι κάνουμε.
A few minutes ago, I likened mind-wandering to a slot machine you'd never want to play. Well, how often do people's minds wander? Turns out, they wander a lot. In fact, really a lot. Forty-seven percent of the time, people are thinking about something other than what they're currently doing. How does that depend on what people are doing? This shows the rate of mind-wandering across 22 activities ranging from a high of 65 percent — (Laughter) — when people are taking a shower, brushing their teeth, to 50 percent when they're working, to 40 percent when they're exercising, all the way down to this one short bar on the right that I think some of you are probably laughing at. Ten percent of the time people's minds are wandering when they're having sex. (Laughter) But there's something I think that's quite interesting in this graph, and that is, basically with one exception, no matter what people are doing, they're mind-wandering at least 30 percent of the time, which suggests, I think, that mind-wandering isn't just frequent, it's ubiquitous. It pervades basically everything that we do.
Στην ομιλία μου σήμερα, σας έχω πει λίγα πράγματα για την περιπλάνηση του νου, έναν παράγοντα που πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικός στην εξίσωση της ευτυχίας. Ελπίζω πως με το χρόνο, παρακολουθώντας από στιγμή σε στιγμή την ευτυχία και τις εμπειρίες των ανθρώπων στην καθημερινότητά τους, θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε πολλά από τα αίτια της ευτυχίας και τέλος, μια επιστημονική άποψη της ευτυχίας θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε ένα μέλλον όχι μόνο πλουσιότερο και υγιέστερο, αλλά και πιο χαρούμενο. Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα) (Χειροκρότημα)
In my talk today, I've told you a little bit about mind-wandering, a variable that I think turns out to be fairly important in the equation for happiness. My hope is that over time, by tracking people's moment-to-moment happiness and their experiences in daily life, we'll be able to uncover a lot of important causes of happiness, and then in the end, a scientific understanding of happiness will help us create a future that's not only richer and healthier, but happier as well. Thank you. (Applause) (Applause)