Λοιπόν, είμαι εθνοβοτανολόγος. Δηλαδή, επιστήμονας που δουλεύει σε τροπικό δάσος καταγράφοντας τη χρήση των τοπικών φυτών από τους ανθρώπους. Το κάνω πάρα πολύ καιρό και θέλω να σας πω ότι αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν τα δάση και τα θαυμάσια γιατρικά τους καλύτερα από όσο ήδη ξέρουμε ή πρόκειται ποτέ να μάθουμε. Επίσης όμως, αυτοί οι πολιτισμοί, αυτοί οι αυτόχθονες πολιτισμοί, εξαφανίζονται πολύ πιο γρήγορα από τα ίδια τα δάση. Και το σπουδαιότερο είδος σε μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης στα δάση του Αμαζονίου δεν είναι το τζάγκουαρ, ή ο αετός άρπυια, είναι οι απομονωμένες και αποκομμένες φυλές.
Now, I'm an ethnobotanist. That's a scientist who works in the rainforest to document how people use local plants. I've been doing this for a long time, and I want to tell you, these people know these forests and these medicinal treasures better than we do and better than we ever will. But also, these cultures, these indigenous cultures, are disappearing much faster than the forests themselves. And the greatest and most endangered species in the Amazon Rainforest is not the jaguar, it's not the harpy eagle, it's the isolated and uncontacted tribes.
Πριν τέσσερα χρόνια χτύπησα το πόδι μου σε ορειβατικό ατύχημα και πήγα στο γιατρό. Μου έβαλε θερμαντική αλοιφή, ψυκτικό σπρέι, μου χορήγησε ασπιρίνη, παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, ενέσεις κορτιζόνης. Καμία βελτίωση. Μετά από μερικούς μήνες, ήμουν στον βορειοανατολικό Αμαζόνιο, έφτασα σε ένα χωριό και ο σαμάνος είπε «Κουτσαίνεις». Ποτέ δεν θα το ξεχάσω όσο ζω. Με κοίταξε στα μάτια και είπε, «Βγάλε το παπούτσι σου και δώσε μου τη ματσέτα σου». (Γέλια) Πήγε σε ένα φοινικόδενδρο και έκοψε μια φτέρη, την έριξε στη φωτιά, την έβαλε πάνω στο πόδι μου, την έριξε σε ένα μπρίκι με νερό και με έβαλε να πιω το τσάι. Ο πόνος εξαφανίστηκε για επτά μήνες. Όταν επανήλθε, πήγα πάλι στον σαμάνο. Μου έκανε την ίδια θεραπεία και είμαι μια χαρά εδώ και τρία χρόνια. Ποιος θα προτιμούσατε να σας περιθάλψει; (Χειροκρότημα) Μην το παρεξηγήσετε όμως, η δυτική ιατρική είναι το πιο επιτυχημένο σύστημα περίθαλψης που έχει γίνει ποτέ αλλά έχει αρκετά κενά. Πού είναι η θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού; Η θεραπεία για τη σχιζοφρένεια; Για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση; Για την αϋπνία; Το γεγονός είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν κάποιες φορές να θεραπεύσουν πράγματα που εμείς δεν μπορούμε.
Now four years ago, I injured my foot in a climbing accident and I went to the doctor. She gave me heat, she gave me cold, aspirin, narcotic painkillers, anti-inflammatories, cortisone shots. It didn't work. Several months later, I was in the northeast Amazon, walked into a village, and the shaman said, "You're limping." And I'll never forget this as long as I live. He looked me in the face and he said, "Take off your shoe and give me your machete." (Laughter) He walked over to a palm tree and carved off a fern, threw it in the fire, applied it to my foot, threw it in a pot of water, and had me drink the tea. The pain disappeared for seven months. When it came back, I went to see the shaman again. He gave me the same treatment, and I've been cured for three years now. Who would you rather be treated by? (Applause) Now, make no mistake — Western medicine is the most successful system of healing ever devised, but there's plenty of holes in it. Where's the cure for breast cancer? Where's the cure for schizophrenia? Where's the cure for acid reflux? Where's the cure for insomnia? The fact is that these people can sometimes, sometimes, sometimes cure things we cannot.
Εδώ ένας γιατρός φυλής στον βορειοανατολικό Αμαζόνιο περιθάλπει τη λεϊσμανίαση, μια πραγματικά βαριά πρωτοζωική νόσο που προσβάλλει 12 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η δυτική θεραπεία είναι ενέσεις αντιμονίου. Είναι οδυνηρές, είναι ακριβές, και πιθανότατα δεν κάνουν καλό στην καρδιά σας. Ανήκει στα βαρέα μέταλλα. Αυτός ο άνθρωπος τη θεραπεύει με τρία φυτά από το δάσος του Αμαζονίου.
Here you see a medicine man in the northeast Amazon treating leishmaniasis, a really nasty protozoal disease that afflicts 12 million people around the world. Western treatment are injections of antimony. They're painful, they're expensive, and they're probably not good for your heart; it's a heavy metal. This man cures it with three plants from the Amazon Rainforest.
Αυτός είναι ο μαγικός βάτραχος. Ο συνάδελφός μου, ο εκλιπών διάσημος Λόρεν Μάκινταϊρ, που ανακάλυψε τη λίμνη όπου πηγάζει ο Αμαζόνιος, τη Λαγκούνα Μάκινταϊρ στις Περουβιανές Άνδεις, χάθηκε στα σύνορα Περού-Βραζιλίας πριν περίπου 30 χρόνια. Διασώθηκε από μια ομάδα απομονωμένων Ινδιάνων που λέγονται Ματσές. Του έγνεψαν να τους ακολουθήσει στο δάσος, πράγμα που έκανε. Εκεί έβγαλαν καλάθια από φύλλα φοινικιάς. Από μέσα έβγαλαν κάτι πράσινους πιθηκοβατράχους, είναι τεράστιοι, κάπως έτσι -- κι άρχισαν να τους γλείφουν. Προκύπτει πως είναι άκρως παραισθησιογόνοι. Ο Μάκινταϊρ έγραψε σχετικά και το διάβασε ο συντάκτης του περιοδικού High Times. Βλέπετε, οι εθνοβοτανολόγοι έχουν φίλους σε κάθε παράξενη κουλτούρα. Και αυτός αποφάσισε να κατέβει στον Αμαζόνιο να το δοκιμάσει, ή να το γλύψει κι αυτός, και το έκανε, και έγραψε, «Η πίεσή μου χτύπησε κόκκινο, έχασα εντελώς τον έλεγχο των σωματικών μου λειτουργιών, ήμουν κομμάτια και λιποθύμησα, ξύπνησα σε μια αιώρα έξι ώρες μετά, ένιωθα σαν θεός για δύο ημέρες». (Γέλια) Ένας Ιταλός χημικός το διάβασε και είπε, «Δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για τη θεολογική πτυχή του πιθηκοβάτραχου. Τι προκάλεσε την αλλαγή στην αρτηριακή πίεση;» Είναι ένας Ιταλός χημικός που ερευνά μια νέα θεραπεία για την υψηλή αρτηριακή πίεση με βάση πεπτίδια στο δέρμα του πράσινου πιθηκοβάτραχου, και άλλοι επιστήμονες ψάχνουν για τη θεραπεία κάποιου είδους ανθεκτικού σταφυλόκοκκου. Θα είναι ειρωνικό αν οι απομονωμένοι Ινδιάνοι και ο μαγικός τους βάτραχος αποδειχθούν ως μια από τις θεραπείες.
This is the magic frog. My colleague, the late great Loren McIntyre, discoverer of the source lake of the Amazon, Laguna McIntyre in the Peruvian Andes, was lost on the Peru-Brazil border about 30 years ago. He was rescued by a group of isolated Indians called the Matsés. They beckoned for him to follow them into the forest, which he did. There, they took out palm leaf baskets. There, they took out these green monkey frogs — these are big suckers, they're like this — and they began licking them. It turns out, they're highly hallucinogenic. McIntyre wrote about this and it was read by the editor of High Times magazine. You see that ethnobotanists have friends in all sorts of strange cultures. This guy decided he would go down to the Amazon and give it a whirl, or give it a lick, and he did, and he wrote, "My blood pressure went through the roof, I lost full control of my bodily functions, I passed out in a heap, I woke up in a hammock six hours later, felt like God for two days." (Laughter) An Italian chemist read this and said, "I'm not really interested in the theological aspects of the green monkey frog. What's this about the change in blood pressure?" Now, this is an Italian chemist who's working on a new treatment for high blood pressure based on peptides in the skin of the green monkey frog, and other scientists are looking at a cure for drug-resistant Staph aureus. How ironic if these isolated Indians and their magic frog prove to be one of the cures.
Εδώ ένας σαμάνος του βορειοανατολικού Αμαζονίου στην τελετή παρασκευής του ψυχοτροπικού ποτού γιάχε. Τον πήγα στο Λος Άντζελες για να συναντήσει στέλεχος ιδρύματος για να βρει οικονομική στήριξη για την προστασία του πολιτισμού τους. Αυτός ο τύπος κοίταξε τον μάγο της φυλής και είπε, «Μάλλον δεν φοίτησες στην Ιατρική, έτσι δεν είναι;» Ο σαμάνος είπε, «Όχι, δεν φοίτησα». Αυτός είπε, «Τότε, τι μπορεί να ξέρεις για θεραπείες;» Ο σαμάνος τον κοίταξε και είπε, «Να σου πω. Αν έχεις κάποια μόλυνση, πήγαινε σε έναν γιατρό. Μα πολλές ανθρώπινες παθήσεις είναι νόσοι της καρδιάς, του μυαλού και του πνεύματος. Η δυτική ιατρική δεν τις αγγίζει. Εγώ τις θεραπεύω». (Χειροκρότημα)
Here's an ayahuasca shaman in the northwest Amazon, in the middle of a yage ceremony. I took him to Los Angeles to meet a foundation officer looking for support for monies to protect their culture. This fellow looked at the medicine man, and he said, "You didn't go to medical school, did you?" The shaman said, "No, I did not." He said, "Well, then what can you know about healing?" The shaman looked at him and he said, "You know what? If you have an infection, go to a doctor. But many human afflictions are diseases of the heart, the mind and the spirit. Western medicine can't touch those. I cure them." (Applause)
Δεν είναι όλα όμως ρόδινα όταν μαθαίνεις για τα φάρμακα από τη φύση. Αυτή είναι μια οχιά από τη Βραζιλία, το δηλητήριό της οποίας μελετήθηκε εδώ στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο. Αργότερα εξελίχθηκε σε αναστολείς ενζύμου αγγειοτασίνης. Είναι θεραπεία πρώτης γραμμής για την υπέρταση. Η υπέρταση προκαλεί πάνω από το 10% όλων των θανάτων στον πλανήτη κάθε μέρα. Μια βιομηχανία τεσσάρων δις δολαρίων βασίζεται στο δηλητήριο ενός βραζιλιάνικου φιδιού και οι Βραζιλιάνοι δεν πήραν δεκάρα. Δεν γίνονται έτσι οι δουλειές.
But all is not rosy in learning from nature about new medicines. This is a viper from Brazil, the venom of which was studied at the Universidade de São Paulo here. It was later developed into ACE inhibitors. This is a frontline treatment for hypertension. Hypertension causes over 10 percent of all deaths on the planet every day. This is a $4 billion industry based on venom from a Brazilian snake, and the Brazilians did not get a nickel. This is not an acceptable way of doing business.
Το τροπικό δάσος θεωρείται ως η σπουδαιότερη έκφραση της ζωής στη Γη. Υπάρχει ένα ρητό στο Σουρινάμ που λατρεύω: «Τα τροπικά δάση κρύβουν απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν έχουμε κάνει ακόμα». Αλλά όπως όλοι γνωρίζετε, εξαφανίζεται με ταχείς ρυθμούς. Εδώ στη Βραζιλία, στον Αμαζόνιο, σε όλο τον κόσμο. Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία από μικρό αεροπλάνο που πέταγε πάνω από τα ανατολικά σύνορα του εθνικού πάρκου Ζίνγκου στην πολιτεία του Μάτο Γκρόσο, στα βορειοδυτικά μας. Στο πάνω μισό της φωτογραφίας βλέπετε πού ζουν οι Ινδιάνοι. Η γραμμή στη μέση είναι το ανατολικό σύνορο του πάρκου. Πάνω μισό Ινδιάνοι, κάτω μισό λευκοί. Πάνω μισό θαυματουργά φάρμακα, κάτω μισό μόνο κάτι ισχνές αγελάδες. Πάνω μισό ο άνθρακας δεσμεύεται στο δάσος όπου ανήκει, κάτω μισό ο άνθρακας στην ατμόσφαιρα όπου κινεί την κλιματική αλλαγή. Στην πραγματικότητα, η δεύτερη αιτία που ο άνθρακας εκλύεται στην ατμόσφαιρα είναι η καταστροφή των δασών.
The rainforest has been called the greatest expression of life on Earth. There's a saying in Suriname that I dearly love: "The rainforests hold answers to questions we have yet to ask." But as you all know, it's rapidly disappearing. Here in Brazil, in the Amazon, around the world. I took this picture from a small plane flying over the eastern border of the Xingu indigenous reserve in the state of Mato Grosso to the northwest of here. The top half of the picture, you see where the Indians live. The line through the middle is the eastern border of the reserve. Top half Indians, bottom half white guys. Top half wonder drugs, bottom half just a bunch of skinny-ass cows. Top half carbon sequestered in the forest where it belongs, bottom half carbon in the atmosphere where it's driving climate change. In fact, the number two cause of carbon being released into the atmosphere is forest destruction.
Μιλώντας όμως για καταστροφή, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Αμαζόνιος είναι η πιο θαυμαστή φύση. Είναι μέρος ομορφιάς και θαυμασμού. Ο μεγαλύτερος μυρμηγκοφάγος του κόσμου ζει στα τροπικά δάση και φτάνει τα 41 κιλά. Η γιγαντιαία αράχνη που τρώει πουλιά είναι η μεγαλύτερη του κόσμου. Βρίσκεται στον Αμαζόνιο επίσης. Το άνοιγμα των φτερών του αετού άρπυια είναι πάνω από 2,13 μέτρα. Και ο μαύρος αλιγάτορας - αυτά τα τέρατα μπορούν να ξεπεράσουν το μισό τόνο. Είναι γνωστοί ανθρωποφάγοι. Η ανακόντα, το μεγαλύτερο φίδι, το καπιμπάρα, το μεγαλύτερο τρωκτικό. Ένα δείγμα από εδώ στη Βραζιλία έφτασε τα 91 κιλά.
But in talking about destruction, it's important to keep in mind that the Amazon is the mightiest landscape of all. It's a place of beauty and wonder. The biggest anteater in the world lives in the rain forest, tips the scale at 90 pounds. The goliath bird-eating spider is the world's largest spider. It's found in the Amazon as well. The harpy eagle wingspan is over seven feet. And the black cayman — these monsters can tip the scale at over half a ton. They're known to be man-eaters. The anaconda, the largest snake, the capybara, the largest rodent. A specimen from here in Brazil tipped the scale at 201 pounds.
Πάμε να δούμε πού ζουν αυτά τα πλάσματα, στον βορειονανατολικό Αμαζόνιο, την περιοχή της φυλής Ακούριο. Οι απομονωμένοι λαοί έχουν έναν μυστικιστικό και συμβολικό ρόλο στη φαντασία μας. Είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν τη φύση καλύτερα. Είναι οι άνθρωποι που ζουν σε πλήρη αρμονία με τη φύση. Με τα δικά μας μέτρα, κάποιοι θα τους απέρριπταν ως πρωτόγονους. «Δεν ξέρουν πώς να ανάψουν φωτιά, τουλάχιστον, δεν ήξεραν όταν τους πρωτοβρήκαμε». Αλλά ξέρουν το δάσος πολύ καλύτερα από εμάς. Οι Ακούριος έχουν 35 λέξεις για το μέλι και οι υπόλοιποι Ινδιάνοι τους εκτιμούν ως τους πραγματικούς αφέντες του σμαραγδένιου βασιλείου. Εδώ βλέπετε το πρόσωπο του φίλου μου, του Πόνεϊ. Όταν ήμουν νέος φανατικός των Ρόλινγκ Στόουνς στην πατρίδα μου τη Νέα Ορλεάνη, ο Πόνεϊ ήταν νομάδας του δάσους που περιπλανιώταν στις ζούγκλες του βορειοανατολικού Αμαζονίου με μια μικρή ομάδα, ψάχνοντας για κυνήγι, ψάχνοντας για ιαματικά φυτά, ψάχνοντας για ταίρι σε άλλες μικρές νομαδικές ομάδες. Είναι όμως άνθρωποι σαν αυτούς που γνωρίζουν πράγματα που εμείς αγνοούμε, και μπορούν να μας διδάξουν πολλά.
Let's visit where these creatures live, the northeast Amazon, home to the Akuriyo tribe. Uncontacted peoples hold a mystical and iconic role in our imagination. These are the people who know nature best. These are the people who truly live in total harmony with nature. By our standards, some would dismiss these people as primitive. "They don't know how to make fire, or they didn't when they were first contacted." But they know the forest far better than we do. The Akuriyos have 35 words for honey, and other Indians look up to them as being the true masters of the emerald realm. Here you see the face of my friend Pohnay. When I was a teenager rocking out to the Rolling Stones in my hometown of New Orleans, Pohnay was a forest nomad roaming the jungles of the northeast Amazon in a small band, looking for game, looking for medicinal plants, looking for a wife, in other small nomadic bands. But it's people like these that know things that we don't, and they have lots of lessons to teach us.
Ωστόσο, αν πάτε στα περισσότερα δάση του Αμαζονίου, δεν υπάρχουν αυτόχθονες φυλές. Να τι θα βρείτε: γλυπτά σε πέτρες όπου αυτόχθονες φυλές, απομονωμένες φυλές, ακονίζουν την κόψη του πέτρινου τσεκουριού. Αυτοί οι πολιτισμοί που κάποτε χόρευαν, έκαναν έρωτα, υμνούσαν τους θεούς, λάτρευαν το δάσος, το μόνο που απέμεινε από αυτούς είναι ένα αποτύπωμα σε πέτρα, όπως βλέπετε εδώ.
However, if you go into most of the forests of the Amazon, there are no indigenous peoples. This is what you find: rock carvings which indigenous peoples, uncontacted peoples, used to sharpen the edge of the stone axe. These cultures that once danced, made love, sang to the gods, worshipped the forest, all that's left is an imprint in stone, as you see here.
Ας πάμε στον δυτικό Αμαζόνιο, που είναι όντως το επίκεντρο των απομονωμένων φυλών. Κάθε μία από αυτές τις κουκκίδες αντιπροσωπεύει μια μικρή απομονωμένη φυλή και η αποκάλυψη σήμερα είναι ότι πρέπει να υπάρχουν 14 με 15 απομονωμένες φυλές μόνο στον Αμαζόνιο που βρίσκεται στην Κολομβία.
Let's move to the western Amazon, which is really the epicenter of isolated peoples. Each of these dots represents a small, uncontacted tribe, and the big reveal today is we believe there are 14 or 15 isolated groups in the Colombian Amazon alone.
Γιατί έχουν απομονωθεί αυτοί οι άνθρωποι; Ξέρουν ότι υπάρχουμε, ότι υπάρχει έξω κόσμος. Είναι ένα είδος αντίστασης. Επέλεξαν να μείνουν απομονωμένοι, και θεωρώ ανθρώπινο δικαίωμά τους το να παραμείνουν έτσι. Γιατί κρύβονται αυτές οι φυλές από τον άνθρωπο; Ορίστε γιατί. Προφανώς, κάποια από αυτά ξεκίνησαν το 1492. Αλλά στην αλλαγή του προηγούμενου αιώνα είχαμε το εμπόριο του καουτσούκ. Η ζήτηση για φυσικό καουτσούκ από τον Αμαζόνιο έδωσε έναυσμα στο βοτανικό ισοδύναμο του πυρετού του χρυσού. Καουτσούκ για ελαστικά ποδηλάτων, για ελαστικά αυτοκινήτων, για ζέπελιν. Ήταν μια τρελή κούρσα για την εύρεση καουτσούκ και ο άνθρωπος στα αριστερά, ο Χούλιο Αράνα, είναι ένας από τους πραγματικούς κακούργους της ιστορίας. Οι άνθρωποί του, η εταιρεία του, και άλλες αντίστοιχες εταιρείες σκότωσαν, σφαγίασαν, βασάνισαν, κατακρεούργησαν Ινδιάνους όπως τους Γουιτότο που βλέπετε στη δεξιά πλευρά της διαφάνειας.
Why are these people isolated? They know we exist, they know there's an outside world. This is a form of resistance. They have chosen to remain isolated, and I think it is their human right to remain so. Why are these the tribes that hide from man? Here's why. Obviously, some of this was set off in 1492. But at the turn of the last century was the rubber trade. The demand for natural rubber, which came from the Amazon, set off the botanical equivalent of a gold rush. Rubber for bicycle tires, rubber for automobile tires, rubber for zeppelins. It was a mad race to get that rubber, and the man on the left, Julio Arana, is one of the true thugs of the story. His people, his company, and other companies like them killed, massacred, tortured, butchered Indians like the Witotos you see on the right hand side of the slide.
Ακόμη και σήμερα, όταν οι άνθρωποι φεύγουν από το δάσος, δεν τους βγαίνει σε καλό. Αυτοί είναι Νούκακ. Βρέθηκαν τη δεκαετία του '80. Σε ένα χρόνο, όλοι πάνω από 40 πέθαναν. Θυμηθείτε, είναι κοινότητες χωρίς γραπτή γλώσσα. Οι γηραιοί είναι οι βιβλιοθήκες τους. Κάθε φορά που ένας σαμάνος πεθαίνει είναι σα να καίγεται μια βιβλιοθήκη. Εκδιώχθηκαν βίαια από τα εδάφη τους. Οι έμποροι ναρκωτικών κατέλαβαν τη γη των Νούκακ και αυτοί ζουν σαν ζητιάνοι σε δημοτικά πάρκα της ανατολικής Κολομβίας. Από τη γη των Νούκακ θα σας πάω νοτιοδυτικά, στην πιο εντυπωσιακή φύση του κόσμου: στο Εθνικό Πάρκο Τσιριμπικέτε. Περιστοιχίζεται από τρεις απομονωμένες φυλές και χάρις στην κυβέρνηση της Κολομβίας και σε συναδέλφους εκεί τώρα επεκτάθηκε. Ξεπερνά την πολιτεία του Μέριλαντ. Είναι συσσωρευμένος θησαυρός βοτανικής βιοποικιλότητας. Πρώτη φορά ερευνήθηκε βοτανολογικά το 1943 από τον μέντορά μου, τον Ρίτσαρντ Σούλτες, που εδώ τον βλέπετε στην κορυφή του όρους Μπελ, το ιερό βουνό των Καριχόνας. Επιτρέψτε μου να σας δείξω πώς είναι σήμερα. Πετώντας πάνω από το Τσιριμπικέτε, συνειδητοποιούμε ότι τα βουνά παραμένουν χαμένα. Κανείς επιστήμονας δεν τα έχει ανέβει. Κανείς δεν έχει ανέβει στο όρος Μπελ μετά τον Σούλτες το '43. Και θα σταματήσουμε εδώ με το όρος Μπελ στο ανατολικό μέρος της φωτογραφίας. Να σας δείξω πώς είναι σήμερα.
Even today, when people come out of the forest, the story seldom has a happy ending. These are Nukaks. They were contacted in the '80s. Within a year, everybody over 40 was dead. And remember, these are preliterate societies. The elders are the libraries. Every time a shaman dies, it's as if a library has burned down. They have been forced off their lands. The drug traffickers have taken over the Nukak lands, and the Nukaks live as beggars in public parks in eastern Colombia. From the Nukak lands, I want to take you to the southwest, to the most spectacular landscape in the world: Chiribiquete National Park. It was surrounded by three isolated tribes and thanks to the Colombian government and Colombian colleagues, it has now expanded. It's bigger than the state of Maryland. It is a treasure trove of botanical diversity. It was first explored botanically in 1943 by my mentor, Richard Schultes, seen here atop the Bell Mountain, the sacred mountains of the Karijonas. And let me show you what it looks like today. Flying over Chiribiquete, realize that these lost world mountains are still lost. No scientist has been atop them. In fact, nobody has been atop the Bell Mountain since Schultes in '43. And we'll end up here with the Bell Mountain just to the east of the picture. Let me show you what it looks like today.
Όχι μόνο είναι θησαυροφυλάκιο βιοποικιλότητας, όχι μόνο στεγάζει τρεις απομονωμένες φυλές, αλλά είναι το μεγαλύτερο θησαυροφυλάκιο προκολομβιανής τέχνης στον κόσμο: πάνω από 200.000 πίνακες. Ο Ολλανδός επιστήμονας Τόμας βαν ντερ Χάμεν το περιέγραψε σαν την Καπέλα Σιξτίνα του τροπικού δάσους του Αμαζονίου.
Not only is this a treasure trove of botanical diversity, not only is it home to three isolated tribes, but it's the greatest treasure trove of pre-Colombian art in the world: over 200,000 paintings. The Dutch scientist Thomas van der Hammen described this as the Sistine Chapel of the Amazon Rainforest.
Φεύγουμε νοτιοανατολικά του Τσιριμπικέτε ξανά στον κολομβιανό Αμαζόνιο. Έχει έκταση μεγαλύτερη από την περιοχή της Νέας Αγγλίας. Ο Αμαζόνιος είναι τεράστιο δάσος και η Βραζιλία έχει μεγάλο μέρος του αλλά όχι το σύνολο. Κατεβαίνοντας στα δύο εθνικά πάρκα Καχουινάρι και Πουρέ στον κολομβιανό Αμαζόνιο - στα δεξιά είναι τα σύνορα με τη Βραζιλία - που φιλοξενούν πολλές ομάδες απομονωμένων και αποκομμένων φυλών. Για κάποιον που ξέρει, βλέποντας τις οροφές αυτών των μαλόκας, τις μακριές καλύβες, διακρίνεις την πολιτισμική βιοποικιλότητα. Ουσιαστικά, είναι διαφορετικές φυλές. Όσο απομονωμένες και να είναι αυτές οι περιοχές, θα σας δείξω πώς ο έξω κόσμος συρρέει σε αυτές. Εδώ, το εμπόριο και οι μεταφορές αυξάνονται στο Πουτουμάγιο. Με τον περιορισμό του εμφυλίου πολέμου στην Κολομβία, αρχίζει να εισέρχεται κόσμος από αλλού. Στα βόρεια έχουμε παράνομη εξόρυξη χρυσού όπως και στα ανατολικά από τη Βραζιλία. Έχουμε αυξημένη θήρευση και αλιεία για εμπορικούς σκοπούς. Βλέπουμε παράνομη υλοτομία από τα νότια, και οι μεταφορείς ναρκωτικών προσπαθούν μέσω του πάρκου να φτάσουν στη Βραζιλία. Γι' αυτό στο παρελθόν δεν έμπλεκες με τους απομονωμένους Ινδιάνους. Αν αυτή η φωτογραφία φαίνεται «κουνημένη» επειδή τραβήχτηκε βιαστικά, να ο λόγος. (Γέλια) Μοιάζει σαν - (Χειροκρότημα) Μοιάζει με υπόστεγο αεροδρομίου από τον βραζιλιάνικο Αμαζόνιο. Είναι έκθεμα τέχνης στην Αβάνα της Κούβας. Μια ομάδα που λέγονται Λος Καρπιντέρος. Έτσι αντιλαμβάνονται το γιατί πρέπει ν' αποφεύγεις τους μακρινούς Ινδιάνους.
But move from Chiribiquete down to the southeast, again in the Colombian Amazon. Remember, the Colombian Amazon is bigger than New England. The Amazon's a big forest, and Brazil's got a big part of it, but not all of it. Moving down to these two national parks, Cahuinari and Puré in the Colombian Amazon — that's the Brazilian border to the right — it's home to several groups of isolated and uncontacted peoples. To the trained eye, you can look at the roofs of these malocas, these longhouses, and see that there's cultural diversity. These are, in fact, different tribes. As isolated as these areas are, let me show you how the outside world is crowding in. Here we see trade and transport increased in Putumayo. With the diminishment of the Civil War in Colombia, the outside world is showing up. To the north, we have illegal gold mining, also from the east, from Brazil. There's increased hunting and fishing for commercial purposes. We see illegal logging coming from the south, and drug runners are trying to move through the park and get into Brazil. This, in the past, is why you didn't mess with isolated Indians. And if it looks like this picture is out of focus because it was taken in a hurry, here's why. (Laughter) This looks like — (Applause) This looks like a hangar from the Brazilian Amazon. This is an art exhibit in Havana, Cuba. A group called Los Carpinteros. This is their perception of why you shouldn't mess with uncontacted Indians.
Αλλά ο κόσμος αλλάζει. Αυτοί είναι Μάσκο-Πίρος στα σύνορα Περού-Βραζιλίας, που εγκατέλειψαν τη ζούγκλα γιατί βασικά τους εξεδίωξαν έμποροι ναρκωτικών και ξυλοκόποι. Και στο Περού υπάρχει και κάτι φοβερό. Ονομάζεται ανθρώπινο σαφάρι. Θα σε πάνε σε μακρινές φυλές για να φωτογραφίσεις. Φυσικά δίνοντάς τους ρούχα και εργαλεία, τους μεταδίδεις επίσης αρρώστειες. Το λέμε «απάνθρωπο σαφάρι». Πάλι εδώ, Ινδιάνοι στα σύνορα με το Περού που παρατηρήθηκαν από αεροπλάνα ναυλωμένα από ιεραποστολές. Θέλουν να πάνε να τους εκχριστιανίσουν. Ξέρουμε πού καταλήγει αυτό.
But the world is changing. These are Mashco-Piros on the Brazil-Peru border who stumbled out of the jungle because they were essentially chased out by drug runners and timber people. And in Peru, there's a very nasty business. It's called human safaris. They will take you in to isolated groups to take their picture. Of course, when you give them clothes, when you give them tools, you also give them diseases. We call these "inhuman safaris." These are Indians again on the Peru border, who were overflown by flights sponsored by missionaries. They want to get in there and turn them into Christians. We know how that turns out.
Τι πρέπει να γίνει; Δώστε τεχνολογία στις εκπολιτισμένες φυλές, όχι στις αποκομμένες, με έναν πολιτισμικά διακριτικό τρόπο. Είναι το τέλειο πάντρεμα αρχαίας σοφίας των σαμάνων και τεχνολογίας του 21ου αιώνα. Το έχουμε κάνει ήδη σε πάνω από 30 φυλές, καταγράψαμε, οργανώσαμε και βελτιώσαμε την προστασία σε πάνω από 280.000 τετραγωνικά χλμ. πατρογονικού τροπικού δάσους. (Χειροκρότημα)
What's to be done? Introduce technology to the contacted tribes, not the uncontacted tribes, in a culturally sensitive way. This is the perfect marriage of ancient shamanic wisdom and 21st century technology. We've done this now with over 30 tribes, mapped, managed and increased protection of over 70 million acres of ancestral rainforest. (Applause)
Αυτό επιτρέπει στους Ινδιάνους να μπορούν να έχουν τον έλεγχο του περιβαλλοντικού και πολιτισμικού τους προορισμού. Κατόπιν έστησαν και φυλάκια για να κρατούν έξω τους ξένους. Είναι Ινδιάνοι εκπαιδευμένοι ως αυτόχθονες δασοφύλακες, που περιπολούν τα σύνορα και κρατούν τον έξω κόσμο εκτός. Εδώ είναι μια εικόνα στιγμής επαφής. Αυτοί είναι Ινδιάνοι Τσιτονάχουα στα σύνορα Βραζιλίας-Περού. Βγήκαν από τη ζούγκλα ζητώντας βοήθεια. Τους είχαν πυροβολήσει, οι μαλόκας, οι καλύβες του, είχαν καεί. Κάποιους τους είχαν σφάξει. Το να χρησιμοποιείς αυτόματα όπλα για να σκοτώσεις αποκομμένους λαούς είναι η πιο απαράδεκτη και αποτρόπαια κατάχρηση ανθρωπίνου δικαιώματος στον πλανήτη μας σήμερα και πρέπει να σταματήσει. (Χειροκρότημα)
So this allows the Indians to take control of their environmental and cultural destiny. They also then set up guard houses to keep outsiders out. These are Indians, trained as indigenous park rangers, patrolling the borders and keeping the outside world at bay. This is a picture of actual contact. These are Chitonahua Indians on the Brazil-Peru border. They've come out of the jungle asking for help. They were shot at, their malocas, their longhouses, were burned. Some of them were massacred. Using automatic weapons to slaughter uncontacted peoples is the single most despicable and disgusting human rights abuse on our planet today, and it has to stop. (Applause)
Ας καταλήξω λέγοντας ότι αυτό το έργο μπορεί να αποτελέσει πνευματική επιβράβευση, αλλά είναι δύσκολο και μπορεί να αποβεί και επικίνδυνο. Δύο συνάδελφοί μου απεβίωσαν πρόσφατα σε συντριβή ελαφρού αεροπλάνου. Φρόντιζαν για την προστασία του δάσους και αυτών των αποκομμένων φυλών. Συμπερασματικά, το ερώτημα είναι τι επιφυλάσσει το μέλλον. Αυτοί είναι από τη φυλή Ουράι στη Βραζιλία. Τι επιφυλάσσει το μέλλον γι' αυτούς και τι επιφυλάσσει για εμάς; Ας αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Ας φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Αν το κλίμα πρόκειται ν' αλλάξει, ας έχουμε κλίμα που αλλάζει προς το καλύτερο παρά προς το χειρότερο. Ας ζήσουμε σε έναν πλανήτη γεμάτο με άφθονη βλάστηση, στον οποίο οι απομονωμένες φυλές να μπορούν να μείνουν απομονωμένες, να μπορούν να διατηρούν το μυστήριο και τη γνώση τους αν έτσι επιλέγουν. Ας ζήσουμε σ' έναν κόσμο όπου οι σαμάνοι ζουν σε αυτά τα δάση και θεραπεύουν τους ίδιους και εμάς με τα μυστηριώδη φυτά τους και τους ιερούς τους βατράχους.
But let me conclude by saying, this work can be spiritually rewarding, but it's difficult and it can be dangerous. Two colleagues of mine passed away recently in the crash of a small plane. They were serving the forest to protect those uncontacted tribes. So the question is, in conclusion, is what the future holds. These are the Uray people in Brazil. What does the future hold for them, and what does the future hold for us? Let's think differently. Let's make a better world. If the climate's going to change, let's have a climate that changes for the better rather than the worse. Let's live on a planet full of luxuriant vegetation, in which isolated peoples can remain in isolation, can maintain that mystery and that knowledge if they so choose. Let's live in a world where the shamans live in these forests and heal themselves and us with their mystical plants and their sacred frogs.
Ευχαριστώ και πάλι.
Thanks again.
(Χειροκρότημα)
(Applause)