Πίσω στη Νέα Υόρκη, είμαι ο διευθυντής ανάπτυξης για μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που λέγεται Ρομπέν των Δασών. Όταν δεν πολεμάω τη φτώχεια, πολεμάω φωτιές ως βοηθός αρχηγού μιας εθελοντικής πυροσβεστικής ομάδας. Τώρα στην πόλη μας, όπου οι εθελοντές συμπληρώνουν το υψηλά καταρτισμένο μόνιμο προσωπικό, πρέπει να φτάσεις στο σημείο της φωτιάς αρκετά νωρίς ώστε να συμμετάσχεις στη δράση.
Back in New York, I am the head of development for a non-profit called Robin Hood. When I'm not fighting poverty, I'm fighting fires as the assistant captain of a volunteer fire company. Now in our town, where the volunteers supplement a highly skilled career staff, you have to get to the fire scene pretty early to get in on any action.
Θυμάμαι την πρώτη μου φωτιά. Ήμουν ο δεύτερος εθελοντής στο σημείο, άρα υπήρχε αρκετά μεγάλη πιθανότητα να μπω μέσα. Αλλά ήταν αληθινός αγώνας δρόμου ενάντια στους άλλους εθελοντές ώστε να φτάσεις στον υπεύθυνο αρχηγό για να μάθεις ποιες θα ήταν οι αποστολές μας. Όταν βρήκα τον αρχηγό, είχε μια πολύ συναρπαστική συζήτηση με την ιδιοκτήτρια, η οποία σίγουρα είχε μία από τις χειρότερες μέρες τις ζωής της. Ήταν εκεί στη μέση της νύχτας, όρθια έξω στην έντονη βροχή, κάτω από μια ομπρέλα με τις πυτζάμες της, ξυπόλητη, καθώς το σπίτι της ήταν στις φλόγες.
I remember my first fire. I was the second volunteer on the scene, so there was a pretty good chance I was going to get in. But still it was a real footrace against the other volunteers to get to the captain in charge to find out what our assignments would be. When I found the captain, he was having a very engaging conversation with the homeowner, who was surely having one of the worst days of her life. Here it was, the middle of the night, she was standing outside in the pouring rain, under an umbrella, in her pajamas, barefoot, while her house was in flames.
Ο άλλος εθελοντής που είχε φτάσει μόλις πριν από μένα -- ας τον ονομάσουμε Λεξ Λούθερ -- (Γέλια) έφτασε στον αρχηγό πρώτος και του ζητήθηκε να πάει μέσα και να σώσει το σκυλί της ιδιοκτήτριας. Το σκυλί! Είχα μείνει άναυδος από τη ζήλια μου. Να ένας δικηγόρος ή χρηματιστής που, για το υπόλοιπο της ζωής του, θα μπορεί να διηγείται ότι μπήκε μέσα σε ένα φλεγόμενο κτίριο για να σώσει ένα ζωντανό ον, απλά και μόνο επειδή με πρόλαβε για πέντε δευτερόλεπτα. Ήμουν ο επόμενος. Ο αρχηγός μού έκανε νόημα. Είπε, «Μπέζος, θέλω να μπεις στο σπίτι. Θέλω να πας στον επάνω όροφο, να περάσεις τη φωτιά, και θέλω να φέρεις σε αυτή τη γυναίκα ένα ζευγάρι παπούτσια». (Γέλια) Ορκίζομαι. Έτσι, όχι ακριβώς αυτό που ήλπιζα, αλλά πήγα -- πάνω στις σκάλες, μέσα από το χωλ, περνώντας τους «αληθινούς» πυροσβέστες, που είχαν σχεδόν τελειώσει με το σβήσιμο της φωτιάς σε αυτό το σημείο, μέσα στο κεντρικό υπνοδωμάτιο για να πάρω ένα ζευγάρι παπούτσια.
The other volunteer who had arrived just before me -- let's call him Lex Luther -- (Laughter) got to the captain first and was asked to go inside and save the homeowner's dog. The dog! I was stunned with jealousy. Here was some lawyer or money manager who, for the rest of his life, gets to tell people that he went into a burning building to save a living creature, just because he beat me by five seconds. Well, I was next. The captain waved me over. He said, "Bezos, I need you to go into the house. I need you to go upstairs, past the fire, and I need you to get this woman a pair of shoes." (Laughter) I swear. So, not exactly what I was hoping for, but off I went -- up the stairs, down the hall, past the 'real' firefighters, who were pretty much done putting out the fire at this point, into the master bedroom to get a pair of shoes.
Τώρα ξέρω τι σκέφτεστε, αλλά δεν είμαι ήρωας. (Γέλια) Κουβάλησα το φορτίο μου πίσω στον κάτω όροφο όπου συνάντησα τον εχθρό μου και το πολύτιμο σκυλί μπροστά στην πόρτα. Πήγαμε τους θησαυρούς μας έξω στην ιδιοκτήτρια, όπου, χωρίς εκπλήξεις, ο δικός του έλαβε πολύ μεγαλύτερη προσοχή από τον δικό μου. Μερικές εβδομάδες αργότερα, το τμήμα έλαβε ένα γράμμα από την ιδιοκτήτρια ευχαριστώντας μας για την αξιέπαινη προσπάθειά μας να σώσουμε το σπίτι της. Η πράξη ευγένειας που πρόσεξε πάνω από όλες τις άλλες: κάποιος της έφερε ακόμα και ένα ζευγάρι παπούτσια.
Now I know what you're thinking, but I'm no hero. (Laughter) I carried my payload back downstairs where I met my nemesis and the precious dog by the front door. We took our treasures outside to the homeowner, where, not surprisingly, his received much more attention than did mine. A few weeks later, the department received a letter from the homeowner thanking us for the valiant effort displayed in saving her home. The act of kindness she noted above all others: someone had even gotten her a pair of shoes.
(Γέλια)
(Laughter)
Τόσο στο επάγγελμα μου στον Ρομπέν των Δασών όσο και στην ενασχόληση μου ως εθελοντής πυροσβέστης, είμαι μάρτυρας πράξεων γενναιοδωρίας και ευγένειας σε μνημειώδη κλίμακα, αλλά έχω επίσης γίνει μάρτυρας πράξεων χάρης και κουράγιου σε ατομική βάση. Και ξέρετε τι έμαθα; Ότι όλα μετράνε. Έτσι κοιτάω τριγύρω σε αυτό το δωμάτιο ανθρώπους που είτε πέτυχαν, είτε είναι στο δρόμο να επιτύχουν, εκπληκτικά επίπεδα επιτυχίας, Θα ήθελα να προσφέρω αυτή την υπενθύμιση: μην περιμένετε. Μην περιμένετε μέχρι να βγάλετε το πρώτο σας εκατομμύριο για να κάνετε τη διαφορά στη ζωή κάποιου ανθρώπου. Αν έχετε κάτι να δώσετε, δώστε το τώρα. Σερβίρετε φαγητό σε μια κουζίνα, καθαρίστε ένα πάρκο της γειτονιάς, γίνετε μέντορας.
In both my vocation at Robin Hood and my avocation as a volunteer firefighter, I am witness to acts of generosity and kindness on a monumental scale, but I'm also witness to acts of grace and courage on an individual basis. And you know what I've learned? They all matter. So as I look around this room at people who either have achieved, or are on their way to achieving, remarkable levels of success, I would offer this reminder: don't wait. Don't wait until you make your first million to make a difference in somebody's life. If you have something to give, give it now. Serve food at a soup kitchen. Clean up a neighborhood park. Be a mentor.
Δεν πρόκειται να μας δίνεται κάθε μέρα η ευκαιρία να σώσουμε τη ζωή κάποιου, αλλά κάθε μέρα μας προσφέρει την ευκαιρία να επηρεάσουμε κάποιον. Έτσι μπείτε στο παιχνίδι, σώστε τα παπούτσια.
Not every day is going to offer us a chance to save somebody's life, but every day offers us an opportunity to affect one. So get in the game. Save the shoes.
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Μπρούνο Γκιουσάνι: Μαρκ, Μαρκ, έλα πίσω.
Bruno Giussani: Mark, Mark, come back.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Μαρκ Μπέζος: Σας Ευχαριστώ.
Mark Bezos: Thank you.