At 7:45 a.m., I open the doors to a building dedicated to building, yet only breaks me down. I march down hallways cleaned up after me every day by regular janitors, but I never have the decency to honor their names. Lockers left open like teenage boys' mouths when teenage girls wear clothes that covers their insecurities but exposes everything else. Masculinity mimicked by men who grew up with no fathers, camouflage worn by bullies who are dangerously armed but need hugs. Teachers paid less than what it costs them to be here. Oceans of adolescents come here to receive lessons but never learn to swim, part like the Red Sea when the bell rings.
's Morgens om kwart voor acht kom ik binnen in een gebouw dat mij moet opbouwen, maar me slechts afbreekt. Ik loop door gangen die dagelijks achter mij worden schoongemaakt door nauwgezette conciërges, maar ik doe nooit moeite hun naam te onthouden. Kluisjes geopend als monden van tienerjongens, bij het zien van tienermeisjes in kleren die hun onzekerheden bedekken, maar al het andere laten zien. Nagebootste mannelijkheid, door mannen die opgroeiden zonder vader. Pestkoppen in camouflagekledij die rondlopen met wapens, maar hunkeren naar een knuffel. Pestkoppen in camouflagekledij die rondlopen met wapens, maar hunkeren naar een knuffel. Docenten die minder betaald krijgen dan het lesgeven hen kost. Oceanen vol adolescenten die gekomen zijn om les te krijgen maar nooit leren zwemmen, splijten als de Rode Zee als de bel klinkt.
This is a training ground. My high school is Chicago, diverse and segregated on purpose. Social lines are barbed wire. Labels like "Regulars" and "Honors" resonate. I am an Honors but go home with Regular students who are soldiers in territory that owns them. This is a training ground to sort out the Regulars from the Honors, a reoccurring cycle built to recycle the trash of this system.
Dit is een oefenterrein. Chicago is mijn highschool, divers en opzettelijk verdeeld. Sociale barrières zijn prikkeldraad. Etiketten als 'Middelmatigen' en 'Uitblinkers' resoneren. Ik ben een 'Uitblinker' maar ik ga om met 'Middelmatigen', die soldaten zijn in hun territorium, dat hen de baas is. Dit is een oefenterrein, om de 'Middelmatigen' te scheiden van de 'Uitblinkers', een vicieuze cirkel die is uitgevonden om het uitschot van dit systeem te recyclen.
Trained at a young age to capitalize, letters taught now that capitalism raises you but you have to step on someone else to get there. This is a training ground where one group is taught to lead and the other is made to follow. No wonder so many of my people spit bars, because the truth is hard to swallow. The need for degrees has left so many people frozen.
Wie jong is, leert hoofdletters (kapitalen) schrijven. Nu wordt je geleerd dat het kapitalisme je verheft, maar dat je er pas komt als je bovenop een ander gaat staan. Dit is een oefenterrein waar de ene groep wordt geleerd te leiden en de andere gedwongen wordt te volgen. Geen wonder dat zoveel van mijn mensen hun raps uitspugen, want de waarheid laat zich moeilijk doorslikken. De vraag naar diploma's maakt zoveel mensen machteloos.
Homework is stressful, but when you go home every day and your home is work, you don't want to pick up any assignments. Reading textbooks is stressful, but reading does not matter when you feel your story is already written, either dead or getting booked. Taking tests is stressful, but bubbling in a Scantron does not stop bullets from bursting.
Huiswerk geeft stress, maar als je huisadres ook je werkplek is wil je geen opdrachten uitvoeren. Schoolboeken lezen geeft stress, maar lezen heeft geen zin als je het gevoel hebt dat jouw verhaal al geschreven is, met de dood of arrestatie tot slot. Proefwerken maken geeft stress maar het aankruisen van vakjes houdt kogelschoten niet tegen.
I hear education systems are failing, but I believe they're succeeding at what they're built to do -- to train you, to keep you on track, to track down an American dream that has failed so many of us all.
Ze zeggen dat schoolsystemen hun werk niet doen, maar volgens mij doen ze wat ze moeten doen. Ze leren je om in het gareel te blijven, om het spoor van de Amerikaanse droom te volgen, die voor zovelen niet is uitgekomen.
(Applause)
(Applaus)