From Ancient Greece to the 20th century, Aristotle, Sigmund Freud, and numerous other scholars were all looking for the same thing: eel testicles. Freshwater eels, or Anguilla Anguilla, could be found in rivers across Europe, but no one had ever seen them mate. And despite countless dissections, no researcher could find eel eggs or identify their reproductive organs.
จากยุคกรีกโบราณจนถึงศตวรรษที่ 20 ทั้งอริสโตเติล ซิกมันด์ ฟรอยด์ และผู้รอบรู้คนอื่น ๆ ทุนคนล้วนเคยค้นหาบางอย่างที่เหมือนกัน นั่นคือ อัณฑะของปลาไหล ปลาไหลน้ำจืด หรือ แองกวิลลา แองกวิลลา พบได้ตามแม่น้ำทั่วยุโรป แต่ไม่มีใครเคยเห็นคู่ของพวกมัน และไม่ว่าจะลองผ่าดูกี่ครั้ง ก็ไม่เคยมีนักวิจัยคนใดพบไข่ปลาไหล หรือระบุอวัยวะสืบพันธุ์ของมันได้
Devoid of data, naturalists proposed various eel origin stories. Aristotle suggested that eels spontaneously emerged from mud. Pliny the Elder argued eels rubbed themselves against rocks, and the subsequent scrapings came to life. Eels were said to hatch on rooftops, manifest from the gills of other fish, and even emerge from the bodies of beetles. But the true story of eel reproduction is even more difficult to imagine. And to solve this slippery mystery, scholars would have to rethink centuries of research.
เมื่อไม่มีข้อมูล นักธรรมชาติวิทยาจึงเสนอ เรื่องราวการกำเนิดปลาไหลไว้มากมาย อริสโตเติลบอกว่า ปลาไหล โผล่ออกมาจากโคลนเองตามธรรมชาติ พลินีผู้อาวุโสแย้งว่า ปลาไหลถูตัวกับก้อนหิน แล้วส่วนที่แยกออกมาก็มีชีวิต ว่ากันว่า ปลาไหลฟักตัวบนหลังคา โผล่ออกมาจากเหงือกของปลาตัวอื่น ๆ หรือแม้แต่ออกมาจากตัวแมลงเต่าทอง แต่เรื่องราวการสืบพันธุ์ของปลาไหลนั้น ยากที่จะนึกถึง และการสืบหาความลับที่ลื่นไหลนี้ พวกนักวิชาการจะต้องคิดย้อนกลับไปเป็นร้อยปี
Today, we know the freshwater eel lifecycle has five distinct stages: larval leptocepheli, miniscule glass eels, adolescent elvers, older yellow eels, and adult silver eels. Given the radical physical differences between these phases, you’d be forgiven for assuming these are different animals. In fact, that’s exactly what European naturalists thought.
ปัจจุบันนี้ เรารู้แล้วว่า วงจรชีวิตของ ปลาไหลน้ำจืด มีห้าระยะที่แตกต่างกัน ตัวอ่อนที่ฟักออกมาจากไข่ ปลาไหลแก้วตัวโปร่งใส ปลาไหลวัยรุ่นเอลเวอร์ ปลาไหลทอง และปลาไหลเงินตัวเต็มวัย ด้วยความแตกต่างกันอย่างมาก ทางกายภาพของระยะเหล่านี้ คุณคงเดาว่ามันเป็นสัตว์ต่างสายพันธุ์กัน ซึ่งจริงๆแล้ว นั่นคือสิ่งที่ นักธรรมชาติวิทยาในยุโรปเคยคิด
Researchers were aware of leptocepheli and glass eels, but no one guessed they were related to the elvers and yellow eels living hundreds of kilometers upstream. Confusing matters more, eels don’t develop sex organs until late in life. And the entirety of their time in the rivers of Europe is essentially eel adolescence. So when do eels reproduce, and where do they do it?
พวกนักวิจัยรู้จักตัวอ่อนและปลาไหลแก้ว แต่ไม่มีใครคาดว่าพวกมันเกี่ยวข้อง กับปลาไหลเอลเวอร์และปลาไหลทอง ที่อาศัยอยู่ในต้นน้ำห่างไปหลายร้อยกิโลเมตร และยิ่งสับสนเข้าไปอีก เพราะอวัยวะสืบพันธุ์ ของปลาไหล จะไม่พัฒนาจนถึงช่วงท้ายของชีวิต และตลอดช่วงอายุ ที่อาศัยอยู่ทั่วแม่น้ำในยุโรป ก็เป็นปลาไหลวัยรุ่น แล้วปลาไหลขยายพันธุ์กันตอนไหนล่ะ และพวกมันไปทำกันที่ไหน
Despite its name, the life of a freshwater eel actually begins in the salty waters of the Bermuda Triangle. At the height of the annual cyclone season, thousands of three-millimeter eel larvae drift out of the Sargasso Sea. From here, they follow migration paths to North America and Europe— continents that were much closer when eels established these routes 40 million years ago. Over the next 300 days, Anguilla Anguilla larvae ride the ocean currents 6,500 km to the coast of Europe— making one of the longest known marine migrations.
แม้จะมีชื่อว่าปลาไหลน้ำจืด แต่ชีวิตของพวกมันเริ่มต้นขึ้น ในน้ำเค็มของสามเหลี่ยมเบอร์มิวดา ตอนที่พายุไซโคลนรุนแรงที่สุดของทุกปี ตัวอ่อนปลาไหล ขนาดสามมิลลิเมตรเป็นร้อย ๆ ตัว ล่องลอยออกจากทะเลซาร์กัสโซ จากที่นี่ พวกมันอพยพไปตามทาง สู่ทวีปอเมริกาเหนือ และยุโรป ซึ่งเป็นทวีปที่อยู่ใกล้กัน กว่าเมื่อ 40 ล้านปีก่อน ตอนที่ปลาไหลค้นพบเส้นทางนี้ 300 กว่าวันต่อมา ตัวอ่อนแองกวิลลา แองกวิลลา อยู่บนกระแสน้ำในมหาสมุทร 6,500 กิโลเมตร ไปยังชายฝั่งยุโรป เป็นการอพยพทางทะเลที่ยาวนานที่สุดอันหนึ่ง
By the time they arrive, they’ve grown approximately 45 mm, and transformed into semi-transparent glass eels. It’s not just their appearance that’s changed. If most marine fish entered brackish coastal waters, their cells would swell with freshwater in a lethal explosion. But when glass eels reach the coast, their kidneys shift to retain more salt and maintain their blood’s salinity levels. Swarms of these newly freshwater fish migrate up streams and rivers, sometimes piling on top of each other to clear obstacles and predators.
เมื่อมาถึง พวกมันก็โตขึ้นถึง 45 มิลลิเมตร และเปลี่ยนสภาพเป็นปลาไหลแก้วตัวโปร่งใส ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตาที่เปลี่ยนไป ปลาทะเลส่วนใหญ่ เมื่อเข้าสู่น้ำกร่อยตามชายฝั่ง น้ำจืดจะทำให้เซลล์ของพวกมัน พองตัวจนระเบิดออก แต่เมื่อปลาไหลแก้วมาถึงชายฝั่ง ไตของพวกมันจะเปลี่ยนหน้าที่ มากักเก็บเกลือให้มากขึ้น และรักษาระดับความเค็มในเลือด ฝูงปลาน้ำจืดเหล่านี้อพยพขึ้นมา ตามลำธารและแม่น้ำ บางครั้งซ้อนทับกัน เพื่อขจัดสิ่งกีดขวางและพวกนักล่า
Those that make it upstream develop into opaque elvers. Having finally arrived in their hunting grounds, elvers begin to eat everything they can fit into their mouths. These omnivores grow in proportion to their diets, and over the next decade they develop into larger yellow eels. In this stage, they grow to be roughly 80 cm, and finally develop sexual organs.
พวกที่ขึ้นมาถึงจะพัฒนา เปลี่ยนเป็นปลาไหลเอลเวอร์ ในที่สุดก็มาถึงพื้นที่หากินของพวกมัน ปลาไหลเอลเวอร์กินทุกอย่าง ที่เข้ามาในปากของมันได้ เจ้าสัตว์กินพืชเหล่านี้เติบโตตามสัดส่วน ของอาหารที่กินเข้าไป และเมื่อผ่านไปเป็นสิบปี พวกมันจะกลายเป็น ปลาไหลทองตัวใหญ่ ในระยะนี้ พวกมันตัวโตได้ถึง 80 เซนติเมตร และในที่สุดจึงสร้างอวัยวะสืบพันธุ์
But the last phase of eel life— and the secret of their reproduction— remains mysterious. In 1896, researchers identified leptocepheli as larval eels, and deduced that they had come to Europe from somewhere in the Atlantic. However, to find this mysterious breeding ground, someone would have to perform an unthinkable survey of the ocean for larvae no larger than 30mm. Enter Johannes Schmidt. For the next 18 years, this Danish oceanographer trawled the coasts of four continents, hunting down increasingly tiny leptocepheli. Finally, in 1921, he found the smallest larvae yet, on the southern edge of the Sargasso Sea.
แต่ในระยะสุดท้ายของชีวิต และความลับเรื่องการสืบพันธุ์ของปลาไหล ยังคงเป็นปริศนา ในปี ค.ศ. 1896 นักวิจัยระบุว่า ระยะโปร่งแสงคือตัวอ่อนของปลาไหล และอนุมานว่าพวกมันมาที่ยุโรป จากที่ไหนซักแห่งในแอตแลนติก ถ้าหากว่า จะค้นหาแหล่งเพาะพันธุ์อันเป็นปริศนานี้ ใครสักคนจะต้องสำรวจมหาสมุทร ในจุดที่คาดไม่ถึง เพื่อหาตัวอ่อนที่ขนาดเล็กกว่า 30 มิลลิเมตร นี่คือ โยฮันเนส ชมิดต์ ในอีก 18 ปีต่อมา นักสมุทรศาสตร์ชาวเดนมาร์กคนนี้ ใช้อวนลากไปตามชายฝั่งของทั้งสี่ทวีป ตามล่าตัวอ่อนขนาดเล็กลงเรื่อย ๆ และในปี ค.ศ. 1921 เขาก็พบตัวอ่อนที่มีขนาดเล็กที่สุด ทางตอนใต้ของทะเลซาร์กัสโซ
Despite knowledge of their round trip migration, scientists still haven’t observed mating in the wild, or found a single eel egg. Leading theories suggest that eels reproduce in a flurry of external fertilization, in which clouds of sperm fertilize free-floating eggs. But the powerful currents and tangling seaweed of the Sargasso Sea have made this theory difficult to confirm. Researchers don’t even know where to look, since they’ve yet to successfully track an eel over the course of its return migration. Until these challenges can be met, the eel’s ancient secret will continue to slip through our fingers.
แม้จะมีความรู้เกี่ยวกับ การย้ายถิ่นกลับไปกลับมา นักวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่เคยเห็น การผสมพันธุ์ในธรรมชาติ หรือพบไข่ปลาไหลแม้แต่ใบเดียว ทำให้มีการเสนอทฤษฎีว่าปลาไหล มีการปฎิสนธิภายนอกร่างกาย โดยมีกลุ่มของอสุจิผสมกับไข่ที่ลอยอยู่ แต่ด้วยสภาพอากาศที่รุนแรง และ สาหร่ายที่พันกันยุ่งเหยิงในทะเลซาร์กัสโซ่ ทำให้ยังไม่สามารถยืนยันทฤษฎีนี้ได้ พวกนักวิจัยยังไม่รู้เลยว่า ต้องไปค้นหาที่ใด เนื่องจากพวกเขายังติดตามปลาไหลไม่สำเร็จ ในระหว่างการอพยพกลับ จนกว่าภารกิจนี้จะสำเร็จ ความลับเก่าแก่ของปลาไหลเหล่านี้ ก็ยังคงลื่นหลุดจากมือเราต่อไป