I'm not at all a cook. So don't fear, this is not going to be a cooking demonstration. But I do want to talk to you about something that I think is dear to all of us. And that is bread -- something which is as simple as our basic, most fundamental human staple. And I think few of us spend the day without eating bread in some form. Unless you're on one of these Californian low-carb diets, bread is standard. Bread is not only standard in the Western diet. As I will show to you, it is actually the mainstay of modern life.
Nie jestem kucharką. Więc nie bójcie się -- to nie będzie pokaz gotowania. Opowiem Wam o czymś, co wydaje mi się ważne dla wszystkich. Chcę Wam opowiedzieć o chlebie -- podstawie naszej diety. Myślę, że niewiele jest wśród nas osób, które nie jadłyby codziennie chleba w jakiejś postaci. Pieczywo to norma, nie tylko w diecie zachodniej -- chyba że odchudzacie się i unikacie węglowodanów. chyba że odchudzacie się i unikacie węglowodanów. Pokażę Wam, że na chlebie opiera się nowoczesny styl życia.
So I'm going to bake bread for you. In the meantime I'm also talking to you, so my life is going to be complicated. Bear with me. First of all, a little bit of audience participation. I have two loaves of bread here. One is a supermarket standard: white bread, pre-packaged, which I'm told is called a Wonderbread. (Laughter) I didn't know this word until I arrived. And this is more or less, a whole-meal, handmade, small-bakery loaf of bread. Here we go. I want to see a show of hands. Who prefers the whole-meal bread? Okay let me do this differently. Is anybody preferring the Wonderbread at all? (Laughter) I have two tentative male hands. (Laughter)
Zamierzam upiec dla Was chleb. W tym czasie będę dalej mówiła. To może być trudne i mam nadzieję, że mi wybaczycie. Zacznijmy od krótkiego głosowania wśród publiczności. Mam tutaj dwa bochenki chleba. Jeden to typowy chleb z supermarketu: biały, paczkowany. Nazywa się ponoć Wonderbread [= Chleb-Cud]. (Śmiech) Nie znałam wcześniej tego słowa. A tutaj mam chleb pełnoziarnisty, wyrabiany ręcznie A tutaj mam chleb pełnoziarnisty, wyrabiany ręcznie w małej lokalnej piekarni. Głosujemy. Chcę zobaczyć Wasze ręce. Kto woli chleb pełnoziarnisty? Może inaczej. Czy ktokolwiek woli chleb z supermarketu? (Śmiech) Widzę dwie niepewne, męskie dłonie. (Śmiech)
Okay, now the question is really, why is this so? And I think it is because we feel that this kind of bread really is about authenticity. It's about a traditional way of living. A way that is perhaps more real, more honest. This is an image from Tuscany, where we feel agriculture is still about beauty. And life is really, too. And this is about good taste, good traditions. Why do we have this image? Why do we feel that this is more true than this? Well I think it has a lot to do with our history. In the 10,000 years since agriculture evolved, most of our ancestors have actually been agriculturalists or they were closely related to food production. And we have this mythical image of how life was in rural areas in the past. Art has helped us to maintain that kind of image. It was a mythical past. Of course, the reality is quite different. These poor farmers working the land by hand or with their animals, had yield levels that are comparable to the poorest farmers today in West Africa. But we have, somehow, in the course of the last few centuries, or even decades, started to cultivate an image of a mythical, rural agricultural past.
Musimy zastanowić się, skąd taki wybór. Musimy zastanowić się, skąd taki wybór. Myślę, że wszyscy czujemy, że ten rodzaj chleba Myślę, że wszyscy czujemy, że ten rodzaj chleba jest prawdziwszy. Odzwierciedla tradycyjny styl życia. Styl życia, które prawdopodobnie jest prawdziwszy, szczerszy. To zdjęcie z Toskanii, gdzie rolnictwo wciąż wydaje się piękne. To zdjęcie z Toskanii, gdzie rolnictwo wciąż wydaje się piękne. I życie również jest piękne. Pokazuje nam dobry smak, dobre tradycje. Skąd takie odczucia? Dlaczego uważamy, że to jest prawdziwsze od tego? Myślę, że ma to związek z naszą historią. Przez dziesięć tysięcy lat, odkąd pojawiło się rolnictwo, większość naszych przodków była rolnikami, lub była blisko związana z produkcją żywności. Nadal mam ten mityczny obraz wiejskiego życia z przeszłości. Sztuka pomogła potrzymać tę wizję. To mit przeszłości. Rzeczywistość jest zupełnie inna. Ci biedni rolnicy wykorzystując zwierzęta gospodarskie Ci biedni rolnicy wykorzystując zwierzęta gospodarskie uzyskiwali zbiory porównywalne z obecnymi zbiorami najbiedniejszych rolników w Afryce Zachodniej. Jednak, w jakiś sposób, w ciągu ostatni kilku stuleci lub nawet dekad zaczęliśmy kultywować obraz mitycznej, wiejskiej, rolniczej przeszłości.
It was only 200 years ago that we had the advent of the Industrial Revolution. And while I'm starting to make some bread for you here, it's very important to understand what that revolution did to us. It brought us power. It brought us mechanization, fertilizers. And it actually drove up our yields. And even sort of horrible things, like picking beans by hand, can now be done automatically. All that is a real, great improvement, as we shall see. Of course we also, particularly in the last decade, managed to envelop the world in a dense chain of supermarkets, in a chain of global trade. And it means that you now eat products, which can come from all around the world. That is the reality of our modern life. Now you may prefer this loaf of bread. Excuse my hands but this is how it is.
Zaledwie 200 lat temu rozpoczęła się rewolucja przemysłowa. Podczas gdy zaczynam piec dla Was chleb, chciałabym podkreślić, jak ważne jest zrozumienie skutków tej rewolucji. chciałabym podkreślić, jak ważne jest zrozumienie skutków tej rewolucji. Ona dała nam siłę. Przyniosła mechanizację i nawozy. W efekcie zwiększyła zbiory. Teraz różne okropne prace, jak zbieranie fasoli, można wykonywać przy użyciu maszyn. Jak zobaczymy, są to naprawdę ważne ulepszenia. Oczywiście, w ciągu ostatniej dekady udało nam się otoczyć świat ciasnym łańcuchem supermarketów, łańcuchem światowego handlu. Dzięki temu możemy jeść produkty z każdego zakątka ziemi. Dzięki temu możemy jeść produkty z każdego zakątka ziemi. To część nowoczesnego życia. Niektórzy wolą taki chleb. Ale -- wybaczcie brudne ręce --
But actually the real relevant bread, historically, is this white Wonder loaf. And don't despise the white bread because it really, I think, symbolizes the fact that bread and food have become plentiful and affordable to all. And that is a feat that we are not really conscious of that much. But it has changed the world. This tiny bread that is tasteless in some ways and has a lot of problems has changed the world. So what is happening? Well the best way to look at that is to do a tiny bit of simplistic statistics. With the advent of the Industrial Revolution with modernization of agriculture in the last few decades, since the 1960s, food availability, per head, in this world, has increased by 25 percent. And the world population in the meantime has doubled. That means that we have now more food available than ever before in human history. And that is the result, directly, of being so successful at increasing the scale and volume of our production. And this is true, as you can see, for all countries, including the so-called developing countries.
w rzeczywistości to ten biały chleb jest istotny historycznie. w rzeczywistości to ten biały chleb jest istotny historycznie. Nie gardźcie nim, ponieważ symbolizuje on fakt, Nie gardźcie nim, ponieważ symbolizuje on fakt, że chleb i żywność stały się dostępne w przystępnej cenie. To osiągnięcie, z którego nie zdajemy sobie sprawy, To osiągnięcie, z którego nie zdajemy sobie sprawy, choć tak bardzo zmieniło świat. Choć chleb ten jest nieco mdły i ma wiele innych wad, zmienił nasz świat. Więc, co się dzieje? By zrozumieć te zjawiska najlepiej przyjrzeć się statystyce. Z nadejściem rewolucji przemysłowej i unowocześnieniem rolnictwa w okresie od lat 60. XX wieku, dostępność żywności przypadającej na jedną osobę wzrosła o 25%. W tym czasie populacja Ziemi podwoiła się. Obecnie mamy więcej żywności niż kiedykolwiek wcześniej w historii ludzkości. Zawdzięczamy to tak skutecznym metodom Zawdzięczamy to tak skutecznym metodom zwiększania produkcji rolnej. Zjawisko to występuje wszędzie, również w tzw. krajach rozwijających się.
What happened to our bread in the meantime? As food became plentiful here, it also meant that we were able to decrease the number of people working in agriculture to something like, on average, in the high income countries, five percent or less of the population. In the U.S. only one percent of the people are actually farmers. And it frees us all up to do other things -- to sit at TED meetings and not to worry about our food. That is, historically, a really unique situation. Never before has the responsibility to feed the world been in the hands of so few people. And never before have so many people been oblivious of that fact.
A co w tym okresie działo się z chlebem? Wzrost dostępności żywności w krajach wysoko rozwiniętych umożliwił ograniczenie odsetka ludności pracującej w rolnictwie umożliwił ograniczenie odsetka ludności pracującej w rolnictwie do około 5% populacji, a nawet mniej. W USA rolnicy stanowią zaledwie 1% ludności. Dzięki temu możemy zajmować się innymi rzeczami -- siedzieć na konferencjach TED i nie martwić się o jedzenie. W naszej historii jest to sytuacja wyjątkowa. Wyżywienie świata nie leżało nigdy w gestii tak niewielu ludzi. I nigdy też tak wielu ludzi nie było nieświadomych tego faktu.
So as food became more plentiful, bread became cheaper. And as it became cheaper, bread manufacturers decided to add in all kinds of things. We added in more sugar. We add in raisins and oil and milk and all kinds of things to make bread, from a simple food into kind of a support for calories. And today, bread now is associated with obesity, which is very strange. It is the basic, most fundamental food that we've had in the last ten thousand years. Wheat is the most important crop -- the first crop we domesticated and the most important crop we still grow today.
Ponieważ mieliśmy coraz więcej żywności, chleb stawał się tańszy. Dlatego jego producenci postanowili dodać różne rzeczy. Dodano więcej cukru rodzynki, olej, mleko i wiele innych składników, tak aby zmienić chleb z prostego pokarmu w źródło kalorii. Dzisiaj chleb jest kojarzony z otyłością, co jest bardzo dziwne. Przecież chleb jest podstawa naszej diety od 10 000 lat. Przecież chleb jest podstawa naszej diety od 10 000 lat. Pszenica, pierwsza roślina uprawna, którą udomowiono, wciąż jest najważniejszym ze zbóż.
But this is now this strange concoction of high calories. And that's not only true in this country, it is true all over the world. Bread has migrated to tropical countries, where the middle classes now eat French rolls and hamburgers and where the commuters find bread much more handy to use than rice or cassava. So bread has become from a main staple, a source of calories associated with obesity and also a source of modernity, of modern life. And the whiter the bread, in many countries, the better it is.
Jednak obecnie chleb jest dziwną, bogatą w kalorie mieszanką. Nie tylko tutaj, w tym kraju, ale na całym świecie. Pieczywo dotarł do krajów tropikalnych, gdzie klasy średnie jedzą drożdżówki i hamburgery, a ludzie dojeżdżający do pracy wybierają chleb, jako produkt poręczniejszy niż ryż czy maniok. Tak więc chleb stał się podstawą diety, źródłem kalorii związanym z otyłością, źródłem kalorii związanym z otyłością, ale również symbolem nowoczesności, nowoczesnego życia. W wielu krajach, im bielszy jest chleb, tym lepiej.
So this is the story of bread as we know it now. But of course the price of mass production has been that we moved large-scale. And large-scale has meant destruction of many of our landscapes, destruction of biodiversity -- still a lonely emu here in the Brazilian cerrado soybean fields. The costs have been tremendous -- water pollution, all the things you know about, destruction of our habitats.
To jest właśnie historia chleba. Jednak produkcja masowa wymaga wielkiej skali. Jednak produkcja masowa wymaga wielkiej skali. A to oznacza zniszczenie wielu krajobrazów, zniszczenie bioróżnorodności. Oto osamotniony emu, na ogrodzonym polu soi w Brazylii. Oto osamotniony emu, na ogrodzonym polu soi w Brazylii. Koszty produkcji masowej są dobrze znane – to zniszczenie naszego środowiska życia.
What we need to do is to go back to understanding what our food is about. And this is where I have to query all of you. How many of you can actually tell wheat apart from other cereals? How many of you actually can make a bread in this way, without starting with a bread machine or just some kind of packaged flavor? Can you actually bake bread? Do you know how much a loaf of bread actually costs? We have become very removed from what our bread really is, which, again, evolutionarily speaking, is very strange. In fact not many of you know that our bread, of course, was not a European invention. It was invented by farmers in Iraq and Syria in particular. The tiny spike on the left to the center is actually the forefather of wheat. This is where it all comes from, and where these farmers who actually, ten thousand years ago, put us on the road of bread.
Musimy zrozumieć, jakie znaczenie ma żywność. Zadam wam parę pytań. Ilu z Was potrafi odróżnić pszenicę od innych zbóż? Ilu potrafi upiec chleb w tradycyjny sposób, bez używania specjalnej maszyny do wypieku lub gotowej mieszanki składników? Potraficie upiec chleb? Wiele, ile kosztuje bochenek? Jesteśmy pozbawieni takiej wiedzy, Jesteśmy pozbawieni takiej wiedzy, co z perspektywy ewolucji jest bardzo dziwne. Prawdopodobnie wielu z Was nie wie, że chleb nie powstał w Europie. Wymyślili go rolnicy w Iraku i Syrii. Wymyślili go rolnicy w Iraku i Syrii. Ten mały "szpikulec", drugi od lewej, jest przodkiem pszenicy. To od niego wszystko się zaczęło. To właśnie tam, dziesięć tysięcy lat temu rolnicy rozpoczęli naszą przygodę z chlebem.
Now it is not surprising that with this massification and large-scale production, there is a counter-movement that emerged -- very much also here in California. The counter-movement says, "Let's go back to this. Let's go back to traditional farming. Let's go back to small-scale, to farmers' markets, small bakeries and all that." Wonderful. Don't we all agree? I certainly agree. I would love to go back to Tuscany to this kind of traditional setting, gastronomy, good food. But this is a fallacy. And the fallacy comes from idealizing a past that we have forgotten about.
Nie dziwi mnie, że w związku z masową produkcją chleba, narodził się ruch przeciwstawny -- również tutaj, w Kalifornii. Ten ruch mówi: "Cofnijmy się. Wróćmy do tradycyjnego rolnictwa. Do produkcji na małą skalę, do lokalnych targów, małych piekarni i wszystkiego, co się z tym wiąże." Cudowne, prawda? Ja zgadzam się całkowicie. Wspaniale byłoby udać się do Toskanii, do tego tradycyjnego stylu życia, gastronomii, dobrego jedzenia. Ale to rozumowanie fałszywe. Jego błąd polega na idealizacji przeszłości, o której już zapomnieliśmy.
If we do this, if we want to stay with traditional small-scale farming we are going, actually, to relegate these poor farmers and their husbands -- among whom I have lived for many years, working without electricity and water, to try to improve their food production -- we relegate them to poverty. What they want are implements to increase their production: something to fertilize the soil, something to protect their crop and to bring it to a market. We cannot just think that small-scale is the solution to the world food problem. It's a luxury solution for us who can afford it, if you want to afford it. In fact we do not want this poor woman to work the land like this. If we say just small-scale production, as is the tendency here, to go back to local food means that a poor man like Hans Rosling cannot even eat oranges anymore because in Scandinavia we don't have oranges. So local food production is out. But also we do not want to relegate to poverty in the rural areas. And we do not want to relegate the urban poor to starvation. So we must find other solutions.
Powrót do tradycyjnego rolnictwa na małą skalę, oznaczałby skazanie na biedę tych rolników i ich rodziny, z którymi przez wiele lat pracowałam nad ulepszeniem produkcji żywności, bez prądu i wody. nad ulepszeniem produkcji żywności, bez prądu i wody. Oni potrzebują narzędzi, które zwiększą produkcję -- użyźnią glebę, ochronią zbiory i pomogą przetransportować je na targ. Powrót do produkcji na małą skalę Powrót do produkcji na małą skalę jest luksusowym rozwiązaniem, jedynie dla tych, którzy mogą na nie sobie pozwolić. Nie chcemy przecież, żeby ta biedna kobieta pracowała na polu w ten sposób. Powrót do produkcji na małą skalę, Powrót do produkcji na małą skalę, 212 00:10:01,000 --> 00:10:04,000 oznaczałby powrót do produktów lokalnych, to powrót do lokalnie wyprodukowanej żywności oznacza, a biedny Hans Rosling nie mógłby skosztować pomarańczy, gdyż nie rosną one w Skandynawii. Jest to więc złe rozwiązanie. Nie chcemy skazywać na biedę mieszkańców obszarów wiejskich, ani skazywać na głód biednych mieszkańców miast. Musimy znaleźć inne rozwiązania.
One of our problems is that world food production needs to increase very rapidly -- doubling by about 2030. The main driver of that is actually meat. And meat consumption in Southeast Asia and China in particular is what drives the prices of cereals. That need for animal protein is going to continue. We can discuss alternatives in another talk, perhaps one day, but this is our driving force. So what can we do? Can we find a solution to produce more? Yes. But we need mechanization. And I'm making a real plea here. I feel so strongly that you cannot ask a small farmer to work the land and bend over to grow a hectare of rice, 150,000 times, just to plant a crop and weed it. You cannot ask people to work under these conditions. We need clever low-key mechanization that avoids the problems of the large-scale mechanization that we've had.
Światowa produkcja żywności musi jednak wzrastać -- podwoić się do roku 2030. Wzrost ten motywuje głównie mięso. Spożycie mięsa w Azji Południowo-Wschodniej, szczególnie w Chinach, wywiera silny wpływ na ceny zbóż. Popyt na białko zwierzęce z pewnością się utrzyma. Oczywiście istnieją alternatywy dla mięsa, ale nie to nas dziś interesuje. Zatem, co możemy zrobić? Czy możliwe jest zwiększenie produkcji żywności? Tak. Ale potrzebujemy mechanizacji rolnictwa. Chciałabym z tego miejsca wygłosić apel. Jestem przekonana, że nie można oczekiwać od rolnika, by pracował na roli, zginając się 150 000 razy, co jest konieczne by posadzić i wypielić hektar ryżu. Nie można wymagać pracy w takich warunkach. Potrzebujemy dobrych, prostych technologii, które pozwoliłyby uniknąć problemów produkcji na wielką skalę.
So what can we do? We must feed three billion people in cities. We will not do that through small farmers' markets because these people have no small farmers' markets at their disposal. They have low incomes. And they benefit from cheap, affordable, safe and diverse food. That's what we must aim for in the next 20 to 30 years.
Co możemy zrobić? Musimy wyżywić 3 miliardy ludzi w miastach. Lokalne targi tutaj nie pomogą, ponieważ ci ludzie nie mają do nich dostępu. Są niezamożni. To oni korzystają z taniej, łatwo dostępnej, zróżnicowanej, bezpiecznej żywności. Ten cel należy zrealizować w ciągu najbliższych 20-30 lat.
But yes there are some solutions. And let me just do one simple conceptual thing: if I plot science as a proxy for control of the production process and scale. What you see is that we've started in the left-hand corner with traditional agriculture, which was sort of small-scale and low-control. We've moved towards large-scale and very high control. What I want us to do is to keep up the science and even get more science in there but go to a kind of regional scale -- not just in terms of the scale of the fields, but in terms of the entire food network. That's where we should move. And the ultimate may be, but it doesn't apply to cereals, that we have entirely closed ecosystems -- the horticultural systems right at the top left-hand corner. So we need to think differently about agriculture science. Agriculture science for most people -- and there are not many farmers among you here -- has this name of being bad, of being about pollution, about large-scale, about the destruction of the environment. That is not necessary. We need more science and not less. And we need good science.
I znane nam są już pewne rozwiązania. Przedstawię kilka prostych zależności. Jeśli uznamy, że nauka odpowiada za kontrolę procesów produkcji i jej skali, widzimy, że rozwój rolnictwa rozpoczął się w lewym, dolnym rogu jako rolnictwo tradycyjne, charakteryzujące się produkcją na małą skalę i małą kontrolą. Potem nastąpiło przesunięcie ku produkcji na wielką skalę z dużą kontrolą. Chciałabym utrzymać, a nawet zwiększyć, rolę nauki, ale przejść do skali regionalnej -- biorąc pod uwagę nie tylko powierzchnię pól, ale cały system produkcji i dystrybucji żywności. To cel, do którego powinniśmy dążyć. Ostatecznym efektem może być -- pomijając uprawę zbóż -- rolnictwo w całkowicie zamkniętych ekosystemach -- to te systemy uprawowe w lewym, górnym rogu. Musimy zmienić nasze myślenie o agronomii. Dla osób, które nie są rolnikami, agronomia oznacza naukę zajmującą się agronomia oznacza naukę zajmującą się zanieczyszczeniem, produkcją na wielką skalę, zniszczeniem środowiska naturalnego. To może się zmienić. Potrzeba nam więcej, nie mniej, nauki. Ale dobrej nauki.
So what kind of science can we have? Well first of all I think we can do much better on the existing technologies. Use biotechnology where useful, particularly in pest and disease resistance. There are also robots, for example, who can recognize weeds with a resolution of half an inch. We have much cleverer irrigation. We do not need to spill the water if we don't want to. And we need to think very dispassionately about the comparative advantages of small-scale and large-scale. We need to think that land is multi-functional. It has different functions. There are different ways in which we must use it -- for residential, for nature, for agriculture purposes. And we also need to re-examine livestock. Go regional and go to urban food systems. I want to see fish ponds in parking lots and basements. I want to have horticulture and greenhouses on top of residential areas. And I want to use the energy that comes from those greenhouses and from the fermentation of crops to heat our residential areas. There are all kinds of ways we can do it. We cannot solve the world food problem by using biological agriculture. But we can do a lot more.
Co rozumiem przez „naukę”? Przede wszystkim wydaje mi się, że istniejące technologie można wykorzystać lepiej. Biotechnologia pomaga szczególnie w zakresie odporności na szkodniki i choroby. Istnieją roboty, które potrafią znaleźć chwasty o długości pół cala. Potrzeba też dobrego nawadniania. Nie musimy rozlewać wody jeśli nie jest to konieczne. Plusy i minusy produkcji na małą i dużą skalę Plusy i minusy produkcji na małą i dużą skalę musimy rozważać bez emocji. Pamiętajmy, że ziemia ma wiele zastosowań. Pamiętajmy, że ziemia ma wiele zastosowań. Istnieją różne sposoby jej wykorzystania -- w celach mieszkaniowych, przyrodniczych i rolniczych. Musimy także zastanowić się nad hodowlą zwierząt. Stworzyć produkcję regionalną oraz miejską. Chcę zobaczyć stawy rybne w piwnicach i na parkingach, ogrody i szklarnie na dachach budynków mieszkalnych. ogrody i szklarnie na dachach budynków mieszkalnych. Chcę, byśmy używali energii pochodzącej z tych szklarni oraz z fermentacji upraw do ogrzewania budynków. Istnieje wiele rozwiązań. Rolnictwo biologiczne nie rozwiąże problemu wyżywienia świata. Rolnictwo biologiczne nie rozwiąże problemu wyżywienia świata. Możemy zrobić znacznie więcej.
And the main thing that I would really ask all of you as you go back to your countries, or as you stay here: ask your government for an integrated food policy. Food is as important as energy, as security, as the environment. Everything is linked together. So we can do that. In fact in a densely populated country like the River Delta, where I live in the Netherlands, we have combined these functions. So this is not science fiction. We can combine things even in a social sense of making the rural areas more accessible to people -- to house, for example, the chronically sick. There is all kinds of things we can do.
Najważniejszą rzeczą, o którą Was proszę, jest byście po powrocie do domu poprosili rząd swego kraju o zintegrowaną politykę żywnościową. Żywność jest równie ważna jak energia, bezpieczeństwo i środowisko. Wszystko jest ze sobą połączone. I możemy tego dokonać. W delcie Renu i Mozy, gęsto zaludnionym obszarze Holandii, gdzie mieszkam, udało się nam pogodzić te aspekty. To nie science fiction. Podejście całościowe możliwe jest nawet w wymiarze społecznym: można udostępnić tereny wiejskie, na przykład budując tam sanatoria. Możemy zrobić bardzo wiele.
But there is something you must do. It's not enough for me to say, "Let's get more bold science into agriculture." You must go back and think about your own food chain. Talk to farmers. When was the last time you went to a farm and talked to a farmer? Talk to people in restaurants. Understand where you are in the food chain, where your food comes from. Understand that you are part of this enormous chain of events. And that frees you up to do other things. And above all, to me, food is about respect. It's about understanding, when you eat, that there are also many people who are still in this situation, who are still struggling for their daily food. And the kind of simplistic solutions that we sometimes have, to think that doing everything by hand is going to be the solution, is really not morally justified. We need to help to lift them out of poverty. We need to make them proud of being a farmer because they allow us to survive. Never before, as I said, has the responsibility for food been in the hands of so few. And never before have we had the luxury of taking it for granted because it is now so cheap.
Ale jest coś, co Wy musicie zrobić. Nie wystarczy powiedzieć "Wprowadźmy do rolnictwa więcej nauki." Po powrocie do domu zastanówcie się nad własnymi łańcuchami pokarmowymi. Rozmawiajcie z rolnikami. Kiedy po raz ostatni byliście w gospodarstwie rolnym? Rozmawiajcie z ludźmi w restauracjach. Zrozumcie swoje miejsce w tym łańcuchu, oraz skąd pochodzi żywność, którą jecie. Zrozumcie, że jesteście częścią wielkiego łańcucha wydarzeń. Zrozumcie, że jesteście częścią wielkiego łańcucha wydarzeń. Ta świadomość pozwoli wam na więcej. Dla mnie najważniejszy jest szacunek do żywności. Zrozumienie, że w chwili, gdy jecie nadal istnieją ci, którzy zmagają się, by zdobyć codzienną porcję żywności. Pamiętajmy, że nazbyt uproszczone pomysły, np. że porzucenie technologii rozwiąże wszystkie problemy, np. że porzucenie technologii rozwiąże wszystkie problemy, nie są moralnie uzasadnione. Musimy pomóc ludziom wyjść z biedy. Sprawić, by poczuli się dumni z bycia rolnikami, ponieważ to dzięki nim my żyjemy. Jak mówiłam, nigdy wcześniej odpowiedzialność za wyżywienie świata nie spoczywała w rękach tak nielicznej grupy. Teraz pozwalamy sobie uznać to za rzecz oczywistą, Teraz pozwalamy sobie uznać to za rzecz oczywistą, ponieważ żywność jest tak tania.
And I think there is nobody else who has expressed better, to me, the idea that food, in the end, in our own tradition, is something holy. It's not about nutrients and calories. It's about sharing. It's about honesty. It's about identity. Who said this so beautifully was Mahatma Gandhi, 75 years ago, when he spoke about bread. He did not speak about rice, in India. He said, "To those who have to go without two meals a day, God can only appear as bread."
Najlepiej kwestię tę ujął człowiek, który powiedział, że w naszej tradycji żywność jest święta. który powiedział, że w naszej tradycji żywność jest święta. Nie chodzi tylko o składniki odżywcze i kalorie. Chodzi o dzielenie się, szczerość, tożsamość. Słowa te wypowiedział Mahatma Gandhi, 75 lat temu, gdy mówił o chlebie. Nie mówił o ryżu. Powiedział w Indiach: "Tym, którzy muszą obyć się bez dwóch posiłków dziennie, Bóg może pojawić się tylko pod postacią chleba."
And so as I'm finishing my bread here -- and I've been baking it, and I'll try not to burn my hands. Let me share with those of you here in the first row. Let me share some of the food with you. Take some of my bread. And as you eat it, and as you try it -- please come and stand up. Have some of it. I want you to think that every bite connects you to the past and the future: to these anonymous farmers, that first bred the first wheat varieties; and to the farmers of today, who've been making this. And you don't even know who they are. Every meal you eat contains ingredients from all across the world. Everything makes us so privileged, that we can eat this food, that we don't struggle every day. And that, I think, evolutionarily-speaking is unique. We've never had that before. So enjoy your bread. Eat it, and feel privileged. Thank you very much. (Applause)
Mój chleb już jest gotowy… Postaram się nie sparzyć. Pozwólcie, że podzielę się nim z osobami w pierwszym rzędzie. Pozwólcie mi podzielić się z Wami jedzeniem. Weźcie trochę chleba. Jedząc go, smakując go -- podejdźcie, wstańcie. Weźcie trochę. Chciałabym, byście pomyśleli, że każdy kęs łączy Was z przeszłością i z przyszłością, z anonimowymi rolnikami, którzy uprawiali pierwsze odmiany pszenicy, i ze współczesnymi rolnikami, którzy robią to samo i nadal są dla Was anonimowi. Każdy posiłek, który zjadacie, zawiera składniki ze wszystkich stron świata. Jesteśmy w uprzywilejowanej sytuacji -- możemy jeść, nie walcząc o jedzenie. Uważam, że to sytuacja wyjątkowa z punktu widzenia ewolucji. Uważam, że to sytuacja wyjątkowa z punktu widzenia ewolucji. Nigdy wcześniej nie było to możliwe. Cieszcie się tym chlebem. Jedzcie i czujcie się uprzywilejowani. Bardzo dziękuję. (Brawa)