No matter how hard you might try, you can't just flip a switch when you step into the office and turn your emotions off. Feeling feelings is part of being human.
کێشە نییە کە چەند سەخت هەوڵ بدەیت کاتێك بۆ نووسینگە هەنگاو دەنێیت ناتوانیت پلاکێک هەڵبدەیتەوە و هەستکانت بکوژێنیتەوە. هەست کردن بە هەستەکانت بەشێکە مرۆڤ بوونت.
[The Way We Work]
[ئەو ڕێگەیەی کاری پێ دەکەین]
A pervasive myth exists that emotions don't belong at work, and this often leads us to mistakenly equate professionalism with being stoic or even cold. But research shows that in the moments when our colleagues drop their glossy professional presentation, we're actually much more likely to believe what they're telling us. We feel connected to the people around us. We try harder, we perform better and we're just generally kinder. So it's about time that we learn how to embrace emotion at work.
ئەفسانەیێکی بڵاو هەیە کە کارکردن شوێنی ھەستەکان نیە، زۆر جار ئەمە دەمان بات بەرەو بەهەڵە یەکسان کردنی پیشەگەربوون لەگەڵ سارد بوون یان بێ ھەست بوون. بەس توێژینەوەکان نیشانی دەدەن لەو کاتانەدا هاوکارەکانمان واز دەھێنن لە دەرکەوتن وەک پیشەگەرێک، لەڕاستیدا ئێمە لەوە دەچێت زیاتر باوەڕ بەوە بکەین کە پێمانی دەڵێن. ھەست دەکەین بە کەسەکانی دەورمان بەستراوین. ،تا سەختتر هەوڵدەین باشتر ئەنجام دەدەین و بە شێوەیەکی گشتی میهرەبان ترین. بۆیە ئێستا کاتی ئەوەیە فێربین چۆن ھەستەکانمان لە باوەش بگرین لەسەر کار.
Now, that's not to say you should suddenly become a feelings fire hose. A line exists between sharing, which builds trust, and oversharing, which destroys it. If you suddenly let your feelings run wild at work and give people far more information than they bargained for, you make everyone around you uncomfortable and you also undermine yourself. You're more likely to be seen as weak or lacking self awareness, so, great to say you weren't feeling well last night -- you don't need to go into every lurid detail about how you got reacquainted with your half-digested dinner.
ئەمە، ئەوە نییە بڵێین دەبێت لە پڕ بکەویتە نێو دەریای ھەستەکانەوە. ،سنورێک هەیه لە نێوان هاوبەشی کردنی ھەستەکانت، کە متمانە بنیات دەنێت، و زیادەڕەوی کردن تیایدا کە وێرانی دەکات. ئەگەر لەناکاو ڕێگە بە هەستەکانت بدەیت لە دەست دەربچن لە سەر کارەکەت و زیاتر لەوەی سەودایان کردوە زانیاری بدەی بە خەڵکی، هەموو ئەوانەی دەوروبەرت نا ئاسودە دەکەیت و هەروەها خۆت لاواز دەکەیت. لەوانەیە زیاتر بە لاوازی یان بە کەسێکی بێ ئاگا لە خۆت ببینرێیت، بۆیە ئاساییە بڵێی دوێنێ شەو هەستت بە باشی نەدەکرد-- بەس پێویست ناکات بچیتە ناو گشت وردەکارییەکان دەربارەی ئەوەی چۆن ڕشایتەوە چونکە خواردنەکەت باش ھەر نەکرد بوو.
So there's a wide spectrum of emotional expression. On one hand, you have under-emoters, or people who have a hard time talking about their feelings, and on the other end are over-emoters, those who constantly share everything that's going on inside, and neither of these make for a healthy workplace.
بۆیە لێرەدا ڕێگەی جودا ھەن بۆ دەربڕینی ھەستەکان. لە لایەک کەسانێک ھەن کەمتر ھەست دەر دەبڕن، یان ئەوەیە ناتوانن دەربارەی هەستەکانیان قسە دەکەن، و لەلایەکی ترەوە کەسانێک زیادەڕەوی دەکەن لە ھەست دەر بڕیندا. ئەوانەن کە بە بەردەوامی باسی ئەو شتانە دەکەن کە لە ناخیاندایە، و هیچ کام لەمانە گونجاو نیە بۆ سەر کار.
So what's the balance between these two extremes? It's something called selective vulnerability. Selective vulnerability is opening up while still prioritizing stability and psychological safety, both for you and for your colleagues. Luckily, anyone can learn to be selectively vulnerable, with practice.
کەواتە هاوسەنگی نێوان ئەم دوو لاسەنگیە چییە؟ شتێکە پێی دەوترێت ھەڵبژاردنی لاوازی. ھەڵبژاردنی لاوازی دەردەکەوێت لەوکاتەی هێشتا جێگێری و سەلامەتی دەروونی ئامانجی لە پێشینەن، هەم بۆ تۆ و هەم بۆ هاوکارەکانت. خۆشبەختانە، هەموو کەسیک فێردەبێت کە لاوازیەکانی ھەڵ ببژێرێت، بە ڕاھێنان کردن.
Here are four ways to get started. First, flag your feelings without becoming emotionally leaky. Bad moods are contagious, and even if you're not vocalizing what you're feeling, chances are your body language or your expressions are a dead giveaway. So if you are crossing your arms or hammering on your keyboard, your coworkers are going to know you're upset. And if you don't say anything, they might start to think it's about them and get worried. So if you are reacting to a non-work-related event, so traffic for example, just flag it. You don't need to go into detail. You can say something as simple as "I'm having a bad morning. It has nothing to do with you." Now if it's a work-related event that's causing you to feel strong emotions, that brings us to point number two.
لێرە چوار ڕێگا هەیە تا دەست پێبکەین. ھەستەکان بخەرە ڕوو بێ ئەوەی زۆر عاتفی بیت. مەزاجی خراپ تەشەنە دەکات، و تەنانەت گەر نەتوانیت دەری ببڕیت هەست بە جی دەکەیت، زمانی جەستەت و ڕوکەشت قسە دەکەن. بۆیە گەر تۆ قۆل بکەی بە قۆڵتا و بە توندی بە کیبۆردەکەت بنوسیت، هاوکارەکانت دەزانن کە نیگەرانیت. و ئەگەر هیچ نەڵێیت، لەوانەیە وا بیر بکەنەوە پەیوەندی بەوانەوە ھەیە و نیگەران بن. بۆیە کە کاردانەوە دەکەی بۆ ڕوداوێک کە پەیوەندی بە کارەوە نیە، بۆ نموونە، ھاتوو چۆ، باسی بکە. پێویست نییە بچیتە ناو وردەکارییەکان. دەتوانیت شتیکی سادە بڵێیت وەک "بەیانییەکی خراپم هەیە. و ھیچ پەیوەندی نیە بە تۆوە." ئێستا گەر پەیوەندی بەکارەوە ھەبێت ئەوە وات لێ دەکات هەست بە ھەستە بەھێزەکانت بکەیت کە وادەکات ئاماژە بە خاڵی دوەم بکەین
Try to understand the need behind your emotion, and then address that need. If you suddenly start to find everyone around you irritating, sit back and reflect on that. And it might be that you're irritable because you're anxious, and you're anxious because you're worried about hitting a looming deadline. And in that case, you can go back to your team to address that need and say something like, "I want to make sure I get everything done ahead of the deadline. Can you help me put together a realistic plan to do that?" If you're thinking of sharing, try and put yourself in the other person's shoes. So if what you're about to say would help you feel more supported and better understand the situation, then go ahead and share it. But if it gives you any kind of pause, you might want to leave it out.
هەوڵبدە لە پێویستییەکانی پشت هەستەکانت بگەیت، و ئەوە نیشانبکە کە پێویستە. ئەگەر لە ناکاو ھەست بکەیت کە هەمو ئەوانەی دەورت وەڕزت دەکەن دابنیشە و بیری لێ بکەرەوە لەوانەیە تۆ ھەڵچوو بیت لەبەر ئەوەی بێ ئارامیت، و نیگەرانی چونکە دوودڵی دەربارەی سەرنەکەوتن لە کردنی کارێکدا. و لەو حاڵەتەدا، بگەڕێوە بۆ کۆمەڵەکەت بۆ دیاریکردنی پێویستیت و شتێک بڵی وەک، "دەمەوێت دڵنیا ببمەوە لەوەی هەموو شتێک پێش دوا مۆڵەت تەواو بکەم. دەتوانیت یارمەتیم بدەیت پلانێک ڕێکبخەم تا ئەوە بکەم؟ گەر بیر لە ھاوبەشیکردن دەکەیتەوە، هەوڵبدە خۆت لە جێگەی کەسەکەی تر دابنێیت. بۆیە ئەگەر ئەوەی دەیڵێیت یارمەتیت دەدات هەست بە ئاسودەیی زیاتر بکەیت و باشتر لە بارودۆخەکە تێبگەیت، بڕۆ دەری ببڕە ئەوەی ھەتە. بەڵام ئەگەر هەر جۆرە وەستاندنێکت پێبدات، لەوانەیە بتەوێت وازی لێ بھێنیت.
And finally, read the room and provide a path forward. If everyone on your team has been pulling long hours, and you notice that one of your colleagues seems particularly deflated or anxious, you can acknowledge that and show some empathy, but then try to give them something actionable that they could hold on to. And in this case, you could suggest that you go to your manager and ask that your weekly meeting be pushed back a day so you both have more time to work. You're showing you're invested in their success, but also that you care about their well-being.
و لە کۆتایدا، کەشی ژورەکە لە بەر چاو بگرە پاشان ھەنگاوی دواتر بنێ. ئەگەر هەمووان لە کۆمەڵەکەت بە گرانی کار بکەن، و تێبینیت کرد یەکێک لە هاوکارەکانت وادەر نیگەران یان وەڕز دەردەکەوێت، دەتوانی ھاوبەشی بکەیت و ھاوسۆزی پیشان بدەیت، پاشان هەوڵبدە بە کرداری یارمەتیان بدە تا لە کارەکەیان بەردەوامبن. و لەم حاڵەتەدا، دەتوانیت پێشنیار بکەیت کە بچیتە لای بەڕێوبەر و داوا بکەیت دیداری هەفتانەتان ڕۆژێک بخرێتە دواتر تا هەردوکتان کاتی زیاترتان هەبێ بۆ کار. دەری دەخەیت کە تەنھا گرنگی بە سەرکەوتنیان نادەیت، بەڵکو گرنگی بە باش بوونیشیان دەدەیت.
When we can be honest about what we feel, and freely suggest ideas, make mistakes and just not have to hide every piece of who we are, we're much more likely to stay at the company for a long time. We're also happier and more productive.
کاتێ دەتوانین ڕاستگۆ بین دەربارەی ئەوەی هەستی پێدەکەین، و بە ئازادی بیرۆکە پێشنیار دەکەین، هەڵە دەکەین و پێویستمان بەوە نیە هەموو پارچەکانی ئەوەی ئێمە کێین بیشارینەوە، ئەوا ئەگەری مانەوەمان لە کۆمپانیاکە بۆ ماوەیەکی درێژ زیاترە. هەروەها ئێمە دڵخۆشتر و بەرهەمدارترین.
So take a moment to reflect on the emotional expression that you bring to work each day. And if you are prone to oversharing, try editing. And if you're a little bit more reserved, look for moments when you can open up to your colleagues and be a bit vulnerable. And chances are, there will be a big difference in how people respond to you. And selective vulnerability might just become one of your most valuable tools.
بۆیە خولەکێک وەرگرە بیربکەوە لەو دەستەواژەی عاتیفیانەی، کە هەر ڕۆژێک دەیھێنیت بۆ سەر کار. گەر زۆر ھەستت دەردەبڕیت، بوەستە. ئەگەر کەمێک زیاتر خۆپارێزی دەکەیت، بگەڕێ بۆ کاتێک کە دەتوانیت بە ڕووی هاوکارەکانتدا بکرێیتەوە و کەمێک وریابە لە ھەڵبژاردن. و چەن ئەگەرێک ھەن لەوێ جیاوازییەکی گەورە دەبێت لەوەی خەڵک چۆن وەڵامت دەدەنەوە. و هەڵبژاردنی لاوازیت لەوانەیە ببێتە بە یەکێک لە کەرەستە بەنرخەکانت.