No matter how hard you might try, you can't just flip a switch when you step into the office and turn your emotions off. Feeling feelings is part of being human.
Bármennyire is szeretnéd, nincs olyan gomb, amit az irodába lépve lenyomhatnál, hogy az érzéseidet kikapcsold. Érzelmeink megélése az emberi lét része.
[The Way We Work]
[Így dolgozunk]
A pervasive myth exists that emotions don't belong at work, and this often leads us to mistakenly equate professionalism with being stoic or even cold. But research shows that in the moments when our colleagues drop their glossy professional presentation, we're actually much more likely to believe what they're telling us. We feel connected to the people around us. We try harder, we perform better and we're just generally kinder. So it's about time that we learn how to embrace emotion at work.
Széles körben elterjedt a tévhit, hogy munkahelyen érzelmeknek nincs helye, és ez sokszor oda vezet, hogy a szakmaiságot tévesen sztoikus vagy hideg attitűddel társítjuk. De kutatások azt mutatják, hogy amikor a kollégáink félreteszik fényes szakmai megjelenésüket, jobban hiszünk nekik. Ilyenkor szorosabban kapcsolódunk a többiekhez, jobban igyekszünk, jobban teljesítünk, és általában kedvesebbek vagyunk. Itt az ideje, hogy megtanuljuk elfogadni az érzelmeket a munkahelyen is.
Now, that's not to say you should suddenly become a feelings fire hose. A line exists between sharing, which builds trust, and oversharing, which destroys it. If you suddenly let your feelings run wild at work and give people far more information than they bargained for, you make everyone around you uncomfortable and you also undermine yourself. You're more likely to be seen as weak or lacking self awareness, so, great to say you weren't feeling well last night -- you don't need to go into every lurid detail about how you got reacquainted with your half-digested dinner.
Ez nem jelenti azt, hogy engedjük érzelmeinket árvíz módjára szabadon. Megnyílni nem ugyanaz, mint kitárulkozni. Az előbbivel építjük, az utóbbival inkább leépítjük a bizalmat. Ha teljesen szabadjára engeded érzelmeidet a munkában, és jóval többet osztasz meg másokkal, mint kellene, mindenkit kényelmetlen helyzetbe hozol, és ugyanakkor aláásod magad. Valószínűbb, hogy gyengének vagy meggondolatlannak fognak nézni. Rendben van, ha elmondod, hogy nem érezted jól magad az este, de nem kell részletesen kifejteni, hogyan jött szembe veled a félig megemésztett vacsorád.
So there's a wide spectrum of emotional expression. On one hand, you have under-emoters, or people who have a hard time talking about their feelings, and on the other end are over-emoters, those who constantly share everything that's going on inside, and neither of these make for a healthy workplace.
Az érzelmek kifejezése széles skálán mozog. Egyfelől vannak az érzelemkerülők, vagyis azok, akiknek nehezükre esik az érzelmeikről beszélni, másfelől pedig az érzelmileg túlfűtöttek, akik folyamatosan megosztanak mindent, ami lezajlik bennük. Egyik sem vezet egészséges munkahelyi légkörhöz.
So what's the balance between these two extremes? It's something called selective vulnerability. Selective vulnerability is opening up while still prioritizing stability and psychological safety, both for you and for your colleagues. Luckily, anyone can learn to be selectively vulnerable, with practice.
Hol van a középút e két véglet között? A megoldás az ún. szelektív sebezhetőség. A szelektív sebezhetőség engedi, hogy megnyílj, de előtérben marad a stabilitás és a pszichés biztonságérzet, számodra és a kollégák számára egyaránt. Szerencsére bárki megtanulhatja a szelektív sebezhetőséget, csak gyakorolni kell.
Here are four ways to get started. First, flag your feelings without becoming emotionally leaky. Bad moods are contagious, and even if you're not vocalizing what you're feeling, chances are your body language or your expressions are a dead giveaway. So if you are crossing your arms or hammering on your keyboard, your coworkers are going to know you're upset. And if you don't say anything, they might start to think it's about them and get worried. So if you are reacting to a non-work-related event, so traffic for example, just flag it. You don't need to go into detail. You can say something as simple as "I'm having a bad morning. It has nothing to do with you." Now if it's a work-related event that's causing you to feel strong emotions, that brings us to point number two.
Kezdetnek segíthet négy módszer: Először is fejezd ki az érzelmeidet, de ne engedd őket teljesen szabadjára. A rossz hangulat ragályos, és még ha nem is adsz hangot az érzéseidnek, valószínű, hogy a testbeszéded vagy a mimikád mindent elárul. Ha karjaid keresztbe fonod, vagy püfölöd a billentyűzetet, a munkatársaid tudni fogják, hogy dühös vagy. És ha nem mondasz semmit, azt hihetik, hogy rájuk vagy dühös, és aggódni kezdhetnek. Tehát ha egy munkán kívüli esemény dühít, például a forgalom, mondd el. Nem kell részletekbe bocsátkoznod. Egyszerűen elég azt mondanod: „Nem indult jól a napom, de nem te tehetsz róla.” Viszont ha munkával kapcsolatos az, ami erős érzelmeket vált ki belőled, akkor a második módszer segíthet.
Try to understand the need behind your emotion, and then address that need. If you suddenly start to find everyone around you irritating, sit back and reflect on that. And it might be that you're irritable because you're anxious, and you're anxious because you're worried about hitting a looming deadline. And in that case, you can go back to your team to address that need and say something like, "I want to make sure I get everything done ahead of the deadline. Can you help me put together a realistic plan to do that?" If you're thinking of sharing, try and put yourself in the other person's shoes. So if what you're about to say would help you feel more supported and better understand the situation, then go ahead and share it. But if it gives you any kind of pause, you might want to leave it out.
Próbáld meg megérteni mi van az érzés hátterében, majd orvosold a problémát. Ha hirtelen mindenki idegesítőnek tűnik, állj meg, és gondolkodj el. Talán azért idegesít mindenki, mert feszült vagy, és azért vagy feszült, mert egy közelgő határidő aggaszt. Ilyenkor beszélhetsz a csapatoddal, hogy megoldást találjatok. Mondhatod például, hogy: „Mindenképpen szeretnék elkészülni már határidő előtt. Segítenétek egy reális tervet készíteni ennek érdekében?” Ha megosztanál valamit, képzeld magad a többiek helyébe! Ha az által, amit mondanál jobban tudnának támogatni, és jobban megértenék a helyzetet, ne habozz, mondd ki! De ha nem vagy ebben teljesen biztos, lehet, hogy jobb elengedni.
And finally, read the room and provide a path forward. If everyone on your team has been pulling long hours, and you notice that one of your colleagues seems particularly deflated or anxious, you can acknowledge that and show some empathy, but then try to give them something actionable that they could hold on to. And in this case, you could suggest that you go to your manager and ask that your weekly meeting be pushed back a day so you both have more time to work. You're showing you're invested in their success, but also that you care about their well-being.
Végül, figyeld meg a többieket, és segíts nekik! Ha a csapatodban mindenki túlórázik, és észreveszed, hogy egyik munkatársad különösen levertnek, frusztráltnak tűnik, add tudtára, fejezd ki együttérzésedet, de próbálj meg kitalálni valamit, amivel segíthetsz nekik. Ebben az esetben felajánlhatod, hogy beszélsz a vezetőtökkel, hogy a heti megbeszélést tegyétek egy nappal későbbre, hogy több időtök legyen dolgozni. Így látszik, hogy érdekel a sikeres végkimenetel, de törődsz a jólétükkel is.
When we can be honest about what we feel, and freely suggest ideas, make mistakes and just not have to hide every piece of who we are, we're much more likely to stay at the company for a long time. We're also happier and more productive.
Amikor őszintén kifejezhetjük az érzéseinket, szabadon megoszthatjuk az ötleteinket, hibázhatunk, és nem kell rejtegessük önmagunk minden apró részét, nagyobb valószínűséggel maradunk hosszú távon a vállalatnál. Boldogabbak és hatékonyabbak is vagyunk ilyenkor.
So take a moment to reflect on the emotional expression that you bring to work each day. And if you are prone to oversharing, try editing. And if you're a little bit more reserved, look for moments when you can open up to your colleagues and be a bit vulnerable. And chances are, there will be a big difference in how people respond to you. And selective vulnerability might just become one of your most valuable tools.
Gondolkozz el egy pillanatra azon, hogyan fejezed ki az érzelmeid, amiket magaddal viszel a munkahelyre. Ha hajlamos vagy a kitárulkozásra, próbáld visszafogni magad. Ha pedig zárkózott vagy, keress olyan helyzeteket, amikor meg tudsz nyílni, és sebezhető mersz lenni. Valószínű, hogy nagyban változni fog, ahogy mások hozzád viszonyulnak. A szelektív sebezhetőség az egyik leghasznosabb eszközöddé válhat.