Chris Anderson: This is such a strange thing. Your software, Linux, is in millions of computers, it probably powers much of the Internet. And I think that there are, like, a billion and a half active Android devices out there. Your software is in every single one of them. It's kind of amazing. You must have some amazing software headquarters driving all this. That's what I thought -- and I was shocked when I saw a picture of it. I mean, this is -- this is the Linux world headquarters.
Chris Anderson: Det här är en så konstig sak. Din mjukvara, Linux, finns i miljontals datorer, den är förmodligen en av internets största kraftkällor. Jag tror att det finns ungefär en och en halv miljard aktiva Androidenheter där ute. Din mjukvara finns i var och en av dem. Det är rätt coolt. Du måste ha ett fantastiskt högkvarter som sköter allt det här. Det var vad jag trodde, och jag blev chockad när jag såg en bild av det. Det är ... det här är Linux internationella högkvarter.
(Laughter)
(Skratt)
(Applause)
(Applåder)
Linus Torvalds: It really doesn't look like much. And I have to say, the most interesting part in this picture, that people mostly react to, is the walking desk. It is the most interesting part in my office and I'm not actually using it anymore. And I think the two things are related.
Linus Torvalds: Det ser inte mycket ut för världen. Och jag måste säga att den mest intressanta delen av den här bilden, det som flest personer reagerar på, är gåbandet under skrivbordet. Det är det mest intressanta på mitt kontor och jag använder det inte ens längre. Och jag tror att de två sakerna hör ihop.
The way I work is ... I want to not have external stimulation. You can kind of see, on the walls are this light green. I'm told that at mental institutions they use that on the walls.
Sättet som jag jobbar på är ... Jag vill inte märka av världen utanför. Ni kanske kan se det, väggarna har en ljusgrön nyans. Jag har hört att den ofta används på mentalsjukhus.
(Laughter)
(Skratt)
It's like a calming color, it's not something that really stimulates you.
Det är en slags lugnande färg, det är inget som stimulerar.
What you can't see is the computer here, you only see the screen, but the main thing I worry about in my computer is -- it doesn't have to be big and powerful, although I like that -- it really has to be completely silent. I know people who work for Google and they have their own small data center at home, and I don't do that. My office is the most boring office you'll ever see. And I sit there alone in the quiet. If the cat comes up, it sits in my lap. And I want to hear the cat purring, not the sound of the fans in the computer.
Det man inte ser här är datorn, man kan bara se skärmen, men det som jag tycker är viktigaste med en dator är - den behöver inte vara stor och kraftfull, även om jag gillar det - men den behöver vara alldeles tyst. Jag känner folk som jobbar för Google och de har sitt eget lilla datacenter hemma, men jag jobbar inte så. Mitt kontor är det tråkigaste kontor du någonsin kommer att få se. Och jag sitter där ensam i tystnaden. Om katten kommer upp sätter den sig i mitt knä. Och jag vill höra katten som spinner, inte ljudet från fläktarna i datorn.
CA: So this is astonishing, because working this way, you're able to run this vast technology empire -- it is an empire -- so that's an amazing testament to the power of open source.
CA: Det är otroligt, för genom att jobba så här kan du sköta ett gigantiskt teknikimperium det är ett imperium - och det är ett underbart bevis på kraften hos öppen källkod.
Tell us how you got to understand open source and how it lead to the development of Linux.
Berätta om hur du kom in på öppen källkod och hur det ledde till utvecklingen av Linux.
LT: I mean, I still work alone. Really -- I work alone in my house, often in my bathrobe. When a photographer shows up, I dress up, so I have clothes on.
LT: Jag menar, jag jobbar fortfarande ensam. På riktigt - jag jobbar ensam hemma, ofta i morgonrock. När en fotograf kommer, byter jag om, så att jag har kläder på mig.
(Laughter)
(Skratt)
And that's how I've always worked. I mean, this was how I started Linux, too. I did not start Linux as a collaborative project. I started it as one in a series of many projects I had done at the time for myself, partly because I needed the end result, but even more because I just enjoyed programming. So it was about the end of the journey, which, 25 years later, we still have not reached. But it was really about the fact that I was looking for a project on my own and there was no open source, really, on my radar at all.
Och så har jag alltid jobbat. Det var också så jag startade Linux. Jag startade inte Linux som ett samarbetsprojekt. Jag startade det som ett av många i en serie projekt som jag gjorde åt mig själv på den tiden, delvis för att jag behövde resultatet, men också för att jag tyckte om att programmera. Det handlade om slutet på resan som vi 25 år senare fortfarande inte har nått. Men det handlade om att jag sökte efter ett projekt på egen hand och jag hade inte en tanke på öppen källkod, inte alls.
And what happened is ... the project grows and becomes something you want to show off to people. Really, this is more of a, "Wow, look at what I did!" And trust me -- it was not that great back then. I made it publicly available, and it wasn't even open source at that point. At that point it was source that was open, but there was no intention behind using the kind of open-source methodology that we think of today to improve it. It was more like, "Look, I've been working on this for half a year, I'd love to have comments."
Och vad som hände var ... att projektet växte och blev något att visa upp för människor. Det var liksom "Wow, kolla vad jag har byggt!" Och tro mig, det var inget speciellt då. Jag gjorde det publikt, och det var inte ens öppen källkod vid det tillfället. På tiden var källan öppen, men det fanns ingen avsikt bakom att använda öppen källkod-metodiken som vi känner till idag för att förbättra den. Det var mer som, "Titta, jag har jobbat på det här i ett halvår, jag vill gärna ha kommentarer."
And other people approached me. At the University of Helsinki, I had a friend who was one of the open source -- it was called mainly "free software" back then -- and he actually introduced me to the notion that, hey, you can use these open-source licenses that had been around. And I thought about it for a while. I was actually worried about the whole commercial interests coming in. I mean, that's one of the worries I think most people who start out have, is that they worry about somebody taking advantage of their work, right? And I decided, "What the hell?" And --
Andra människor kontaktade mig. Jag hade en vän vid Helsingfors universitet som var vänligt inställd till öppen källkod - det kallades ofta "fri källkod" på den tiden - och han introducerade mig till tanken på att man kunde använda licenser för öppen källkod som fanns tillgängliga. Jag tänkte på det ett tag. Jag var faktiskt oroad över att marknadskrafter skulle komma in. Det är ett av de orosmoment som jag tror att många som startar företag har, att de oroar sig för att någon ska dra nytta av deras arbete, eller hur? Men jag bestämde mig, och tänkte "Vad fan?" Och ...
CA: And then at some point, someone contributed some code that you thought, "Wow, that really is interesting, I would not have thought of that. This could actually improve this."
CA: Och vid någon tidpunkt var det någon som bidrog med lite kod och du tänkte, "Wow, det där var intressant, det där hade jag inte tänkt på. Den kunde vara till nytta."
LT: It didn't even start by people contributing code, it was more that people started contributing ideas. And just the fact that somebody else takes a look at your project -- and I'm sure it's true of other things, too, but it's definitely true in code -- is that somebody else takes an interest in your code, looks at it enough to actually give you feedback and give you ideas. That was a huge thing for me.
LT: Det började inte ens med att folk delade mig sig av kod, det handlade mer om att folk började dela med sig av idéer. Och bara det faktum att någon annan tar en titt på ditt projekt - och jag tror att det gäller på andra områden också, men det är definitivt sant för kod - är att om någon annan blir intresserad av din kod, studerar den tillräckligt noga för att kunna ge feedback och ge dig idéer, det var oerhört stort för mig.
I was 21 at the time, so I was young, but I had already programmed for half my life, basically. And every project before that had been completely personal and it was a revelation when people just started commenting, started giving feedback on your code. And even before they started giving code back, that was, I think, one of the big moments where I said, "I love other people!" Don't get me wrong -- I'm actually not a people person.
Jag var 21 vid tillfället, så jag var ung, men jag hade redan programmerat under halva mitt liv, i stort sett. Varje projekt innan dess hade varit strikt personligt och det var en sådan uppenbarelse när folk började kommentera, började ge feedback på koden. Och redan innan de började skicka egen kod hade jag ett av mina största ögonblick då jag sa, "Jag älskar andra människor!" Missförstå mig inte - jag är egentligen ingen social person.
(Laughter)
(Skratt)
I don't really love other people --
Jag älskar egentligen inte andra människor -
(Laughter)
(Skratt)
But I love computers, I love interacting with other people on email, because it kind of gives you that buffer. But I do love other people who comment and get involved in my project. And it made it so much more.
Men jag älskar datorer, jag älskar att interagera med andra via e-post, för den ger en ett slags skydd. Men jag älskar andra människor som kommenterar och engagerar sig i mitt projekt. Det har gjort det så mycket större.
CA: So was there a moment when you saw what was being built and it suddenly started taking off, and you thought, "Wait a sec, this actually could be something huge, not just a personal project that I'm getting nice feedback on, but a kind of explosive development in the whole technology world"?
CA: Fanns det något ögonblick då du såg vad som höll på att hända, och det plötsligt började ta fart, och du tänkte "Vänta nu, det här kan verkligen blir stort, inte bara ett personligt projekt som jag får beröm för, utan en slags explosiv utveckling av hela teknikvärlden"?
LT: Not really. I mean, the big point for me, really, was not when it was becoming huge, it was when it was becoming little. The big point for me was not being alone and having 10, maybe 100 people being involved -- that was a big point. Then everything else was very gradual. Going from 100 people to a million people is not a big deal -- to me. Well, I mean, maybe it is if you're --
LT: Inte direkt. Jag menar, det som var viktigt för mig var inte när det blev stort, utan när det kom igång i liten skala. Det stora för mig var att inte vara ensam och att 10, eller kanske 100 människor var inblandade - det var stort. Resten hände gradvis. Att gå från 100 till en miljon människor var inget speciellt - för mig. Det kanske det är om man ...
(Laughter)
(Skratt)
If you want to sell your result then it's a huge deal -- don't get me wrong. But if you're interested in the technology and you're interested in the project, the big part was getting the community. Then the community grew gradually. And there's actually not a single point where I went like, "Wow, that just took off!" because it -- I mean -- it took a long time, relatively.
Om man vill sälja resultatet så är det enormt viktigt - missförstå mig inte. Men om man är intresserad av tekniken och av projektet så var bildandet av gemenskapen den stora grejen. Sen växte gemenskapen gradvis. Och det finns faktiskt inte någon särskild punkt när jag sa, "Wow, nu börjar det lyfta!" för det ... det tog ganska lång tid.
CA: So all the technologists that I talk to really credit you with massively changing their work. And it's not just Linux, it's this thing called Git, which is this management system for software development. Tell us briefly about that and your role in that.
CA: Alla teknologer som jag pratar med ger dig äran för att ha förändrat deras arbete radikalt. Det är inte bara Linux, det är också det som kallas Git, vilket är ett versionshanteringssystem för mjukvaruutveckling. Berätta lite om vilken roll du har haft där.
LT: So one of the issues we had, and this took a while to start to appear, is when you ... When you grow from having 10 people or 100 people working on a project to having 10,000 people, which -- I mean, right now we're in the situation where just on the kernel, we have 1,000 people involved in every single release and that's every two months, roughly two or three months. Some of those people don't do a lot. There's a lot of people who make small, small changes.
LT: Ett av de problem vi har haft, och det tog ett tag innan det märktes, det var när ... När man växer från att ha 10 eller 100 personer som jobbar med ett projekt till 10 000 människor, som - just nu är vi i en situation där vi, bara för kärnan, har 1 000 personer inblandade i varje release och det är ungefär varannan månad. Vissa av dem gör inte så mycket. Det är många människor som bara gör små förändringar.
But to maintain this, the scale changes how you have to maintain it. And we went through a lot of pain. And there are whole projects that do only source-code maintenance. CVS is the one that used to be the most commonly used, and I hated CVS with a passion and refused to touch it and tried something else that was radical and interesting and everybody else hated.
Men skalan påverkar vad man måste göra för att fortsätta ha det så. Vi har gått igenom många smärtsamma upplevelser. Och det finns hela projekt som bara underhåller kod. CVS är en av de som användes mest, och jag hatade CVS av hela mitt hjärta och vägrade att ha något med det att göra och provade något annat som var radikalt och intressant och som alla andra hatade.
CA: (Laughs)
CA: (Skrattar)
LT: And we were in this bad spot, where we had thousands of people who wanted to participate, but in many ways, I was the kind of break point, where I could not scale to the point where I could work with thousands of people.
LT: Vi var i det jobbiga läget att det fanns tusentals människor som ville delta, men på många sätt var det en slags brytpunkt, där jag inte kunde skala upp för att arbeta tillsammans med tusentals människor.
So Git is my second big project, which was only created for me to maintain my first big project. And this is literally how I work. I don't code for -- well, I do code for fun -- but I want to code for something meaningful so every single project I've ever done has been something I needed and --
Så Git är mitt andra stora projekt, som skapades åt mig för att kunna hantera mitt första stora projekt. Det är så här jag jobbar. Jag kodar inte för - jo, jag kodar för att det är kul - men jag vill göra det för något meningsfullt så varje projekt jag någonsin gjort har handlat om något jag behövde, och -
CA: So really, both Linux and Git kind of arose almost as an unintended consequence of your desire not to have to work with too many people.
CA: Så både Linux och Git uppstod som en nästan oförutsedd konsekvens av din vilja att inte behöva jobba med så många människor.
LT: Absolutely. Yes.
LT: Absolut. Ja.
(Laughter)
(Skratt)
CA: That's amazing. LT: Yeah.
CA: Det är fantastiskt. LT: Ja.
(Applause)
(Applåder)
And yet, you're the man who's transformed technology not just once but twice, and we have to try and understand why it is. You've given us some clues, but ... Here's a picture of you as a kid, with a Rubik's Cube. You mentioned that you've been programming since you were like 10 or 11, half your life.
Men ändå är du mannen som har omformat tekniken inte bara en gång utan två, och vi måste försöka förstå varför det har blivit så. Du har gett oss några ledtrådar, men ... Här är en bild på dig som barn, med en Rubiks kub. Du nämnde att du hade programmerat sen du var 10 eller 11, halva ditt liv.
Were you this sort of computer genius, you know, übernerd, were you the star at school who could do everything? What were you like as a kid?
Var du ett slags datageni, en meganörd, eller var du skolans stjärna som klarade allt? Hur var du som barn?
LT: Yeah, I think I was the prototypical nerd. I mean, I was ... I was not a people person back then. That's my younger brother. I was clearly more interested in the Rubik's Cube than my younger brother.
LT: Jag tror att jag var den typiska nörden. Jag var ... Jag var inte någon social människa då. Det där är min yngre bror. Jag var helt klart mer intresserad av kuben än av min bror.
(Laughter)
(Skratt)
My younger sister, who's not in the picture, when we had family meetings -- and it's not a huge family, but I have, like, a couple of cousins -- she would prep me beforehand. Like, before I stepped into the room she would say, "OK. That's so-and-so ..." Because I was not -- I was a geek. I was into computers, I was into math, I was into physics. I was good at that. I don't think I was particularly exceptional. Apparently, my sister said that my biggest exceptional quality was that I would not let go.
Min yngre syster, som inte är med på bilden, när vi hade familjeträffar - det är inte en gigantisk familj, men jag har några kusiner - då brukade hon förbereda mig. Innan jag gick in i rummet sa hon, "OK. Det där är den-och-den ..." För jag var inte ... Jag var en nörd. Jag höll på med datorer, jag gillade matte, jag gillade fysik. Jag var bra på det. Jag tror inte att jag var speciellt exceptionell. Min syster har sagt att min mest exceptionella egenskap var att jag aldrig kunna släppa saker.
CA: OK, so let's go there, because that's interesting. You would not let go. So that's not about being a geek and being smart, that's about being ... stubborn?
CA: OK, vi tittar mer på det, för det var intressant. Du kunde inte släppa saker. Det handlar inte om att vara en nörd och att vara smart, utan om att vara .... envis?
LT: That's about being stubborn. That's about, like, just starting something and not saying, "OK, I'm done, let's do something else -- Look: shiny!"
LT: Det handlar om att vara envis. Att, liksom börja med något och inte säga, "OK, jag är klar, nu gör vi något annat - Åh, vad fint!"
And I notice that in many other parts in my life, too. I lived in Silicon Valley for seven years. And I worked for the same company, in Silicon Valley, for the whole time. That is unheard of. That's not how Silicon Valley works. The whole point of Silicon Valley is that people jump between jobs to kind of mix up the pot. And that's not the kind of person I am.
Jag har märkt det på många andra områden av mitt liv också. Jag bodde i Silicon Valley i sju år. Och jag jobbade på samma företag i Silicon Valley under hela den tiden. Ingen gör så. Det är inte så Silicon Valley funkar. Hela poängen med Silicon Valley är att folk hoppar mellan jobb för att röra om i grytan. Men sån är inte jag.
CA: But during the actual development of Linux itself, that stubbornness sometimes brought you in conflict with other people. Talk about that a bit. Was that essential to sort of maintain the quality of what was being built? How would you describe what happened?
CA: Men under uppbyggnaden av själva Linux gjorde den här envisheten ibland att du hamnade i konflikt med andra. Berätta om det. Var det nödvändigt för att bibehålla kvaliteten på det som byggdes? Hur skulle du beskriva det som hände?
LT: I don't know if it's essential. Going back to the "I'm not a people person," -- sometimes I'm also ... shall we say, "myopic" when it comes to other people's feelings, and that sometimes makes you say things that hurt other people. And I'm not proud of that.
LT: Jag vet inte om det är nödvändigt. Om vi går tillbaka till att jag inte är en social person ... ibland är jag också ... ska vi säga, "närsynt" när det kommer till andra människors känslor, och det gör att man ibland säger saker som sårar andra. Och jag är inte stolt över det.
(Applause)
(Applåder)
But, at the same time, it's -- I get people who tell me that I should be nice. And then when I try to explain to them that maybe you're nice, maybe you should be more aggressive, they see that as me being not nice.
Men på samma gång är det ... Vissa människor säger åt mig att vara snäll. Och sen när jag försöker förklara för dem att du kanske är snäll, kanske du skulle vara lite mer aggressiv, tycker de att jag inte är snäll.
(Laughter)
(Skratt)
What I'm trying to say is we are different. I'm not a people person; it's not something I'm particularly proud of, but it's part of me. And one of the things I really like about open source is it really allows different people to work together. We don't have to like each other -- and sometimes we really don't like each other. Really -- I mean, there are very, very heated arguments. But you can, actually, you can find things that -- you don't even agree to disagree, it's just that you're interested in really different things.
Vad jag försöker säga är att vi är olika. Jag är inte social; Det är inget jag är speciellt stolt över, men det är en del av mig. Och en av de saker som jag gillar med öppen källkod är att det underlättar för olika slags människor att jobba ihop. Vi behöver inte gilla varandra - och ibland ogillar vi varandra starkt. Vissa gräl är riktigt intensiva. Men man kan upptäcka att man inte ens kan enas om att man är osams, man är bara intresserad av helt olika saker.
And coming back to the point where I said earlier that I was afraid of commercial people taking advantage of your work, it turned out, and very quickly turned out, that those commercial people were lovely, lovely people. And they did all the things that I was not at all interested in doing, and they had completely different goals. And they used open source in ways that I just did not want to go. But because it was open source they could do it, and it actually works really beautifully together.
Och som jag sa förut att jag var rädd att kommersiella personer skulle dra nytta av vårt arbete. Det visade sig väldigt snabbt att de kommersiella personerna var helt underbara. Och de gjorde alla de sakerna som jag inte var intresserad av att göra, och de hade helt andra mål. Och de använde öppen källkod på ett sätt som jag inte ville. Men eftersom det var öppen källkod kunde de göra det, och det passar ihop på ett vackert sätt.
And I actually think it works the same way. You need to have the people-people, the communicators, the warm and friendly people who like --
Och jag tror att det fungerar likadant. Man behöver sociala människor, kommunikatörer, varma och vänliga människor som liksom ...
(Laughter)
(Skratt)
really want to hug you and get you into the community. But that's not everybody. And that's not me. I care about the technology. There are people who care about the UI. I can't do UI to save my life. I mean, if I was stranded on an island and the only way to get off that island was the make a pretty UI, I'd die there.
verkligen vill krama en och få med dig in i gemenskapen. Men alla är inte så. Jag är inte sån. Jag bryr mig om teknik. Det finns de som bryr sig om gränssnittet. Jag skulle inte kunna göra det ens om mitt liv hängde på det. Om jag var fast på en öde ö och det enda sättet att komma ifrån ön var att göra ett vackert gränssnitt så skulle jag dö där.
(Laughter)
(Skratt)
So there's different kinds of people, and I'm not making excuses, I'm trying to explain.
Det finns olika slags människor, och jag försöker inte skylla ifrån mig, jag försöker förklara.
CA: Now, when we talked last week, you talked about some other trait that you have, which I found really interesting. It's this idea called taste.
CA: När vi pratade i förra veckan berättade du om en annan egenskap du har, som jag tyckte var intressant. Det är något som kallas smak.
And I've just got a couple of images here. I think this is an example of not particularly good taste in code, and this one is better taste, which one can immediately see. What is the difference between these two?
Jag har några bilder här. Jag tycker det är ett exempel där någon inte har haft så god smak för kod, och den visar bättre smak, vilket man ser på en gång. Vad är skillnaden mellan de två?
LT: So this is -- How many people here actually have coded?
LT: Det här är ... Hur många här har faktiskt kodat?
CA: Oh my goodness.
CA: Gode gud.
LT: So I guarantee you, everybody who raised their hand, they have done what's called a singly-linked list. And it's taught -- This, the first not very good taste approach, is basically how it's taught to be done when you start out coding. And you don't have to understand the code.
LT: Jag lovar dig att alla som räckte upp handen har gjort något som kallas länkad lista. Och hur den lärs ut ... Den här första exemplet på dålig smak är ungefär hur det lärs ut när man börjar att koda. Och man måste inte förstå koden.
The most interesting part to me is the last if statement. Because what happens in a singly-linked list -- this is trying to remove an existing entry from a list -- and there's a difference between if it's the first entry or whether it's an entry in the middle. Because if it's the first entry, you have to change the pointer to the first entry. If it's in the middle, you have to change the pointer of a previous entry. So they're two completely different cases.
Den mest intressanta delen för mig är den sista if-satsen. För det som är händer i en länkad lista - den här försöker ta bort ett existerande element från en lista - och det finns en skillnad mellan om det är det första elementet eller om det är något i mitten. Om det är det första elementet måste man ändra pekaren för det första elementet. Om det är i mitten måste man ändra pekaren för ett föregående element. Så det är två helt olika fall.
CA: And that's better.
CA: Och det är bättre.
LT: And this is better. It does not have the if statement. And it doesn't really matter -- I don't want you understand why it doesn't have the if statement, but I want you to understand that sometimes you can see a problem in a different way and rewrite it so that a special case goes away and becomes the normal case. And that's good code. But this is simple code. This is CS 101. This is not important -- although, details are important.
LT: Och den här är bättre. Den har ingen if-sats. Och det spelar egentligen ingen roll ... Jag vill inte att du ska förstå varför den inte har någon if-sats, men jag vill att du ska förstå att man ibland kan se problem på ett annat sätt och skriva om det så att ett specialfall försvinner och blir normalfallet. Det är bra kod. Men det här är enkel kod. Det är CS 101. Det här är inte viktigt - men detaljer är viktiga.
To me, the sign of people I really want to work with is that they have good taste, which is how ... I sent you this stupid example that is not relevant because it's too small. Good taste is much bigger than this. Good taste is about really seeing the big patterns and kind of instinctively knowing what's the right way to do things.
Ett bra tecken för att jag ska se om jag vill jobba med någon är att de har bra smak, vilket är hur ... Jag skickade det här dumma exemplet till dig som inte är relevant för det är för litet. God smak är mycket större än det här. God smak handlar om att faktiskt se de stora mönstren och på ett instinktivt sätt veta vad som är rätt sätt att göra saker på.
CA: OK, so we're putting the pieces together here now. You have taste, in a way that's meaningful to software people. You're --
CA: OK, vi börjar komma någonstans här. Du har smak. på ett sätt som är meningsfullt för mjukvarumänniskor. Du är ...
(Laughter)
(Skratt)
LT: I think it was meaningful to some people here.
LT: Jag tror att det var meningsfullt för somliga här inne.
CA: You're a very smart computer coder, and you're hellish stubborn. But there must be something else. I mean, you've changed the future. You must have the ability of these grand visions of the future. You're a visionary, right?
CA: Du är en väldigt smart kodare, och du är envis som synden. Men det måste finnas något mer. Du har ju ändå ändrat framtiden. Du måste veta hur man skapar fantastiska visioner om framtiden. Du är visionär, eller hur?
LT: I've actually felt slightly uncomfortable at TED for the last two days, because there's a lot of vision going on, right? And I am not a visionary. I do not have a five-year plan. I'm an engineer. And I think it's really -- I mean -- I'm perfectly happy with all the people who are walking around and just staring at the clouds and looking at the stars and saying, "I want to go there." But I'm looking at the ground, and I want to fix the pothole that's right in front of me before I fall in. This is the kind of person I am.
LT: Jag har faktiskt känt mig lite obekväm på TED under de senaste två dagarna, för det handlar mycket om visioner här, eller hur? Och jag är inte visionär. Jag har ingen femårsplan. Jag är ingenjör. Och jag tror att det verkligen ... Jag är glad att det finns människor som går omkring och stirrar på molnen och tittar på stjärnorna och säger "Jag vill åka dit." Men jag tittar på marken, och jag vill fixa hålet i vägbanan som jag har framför mig innan jag ramlar ner i det. Det är en sådan människa jag är.
(Cheers)
(Jubel)
(Applause)
(Applåder)
CA: So you spoke to me last week about these two guys. Who are they and how do you relate to them?
CA: I förra veckan berättade du för mig om de här två killarna. Vilka är de och vilken relation har du till dem?
LT: Well, so this is kind of cliché in technology, the whole Tesla versus Edison, where Tesla is seen as the visionary scientist and crazy idea man. And people love Tesla. I mean, there are people who name their companies after him.
LT: Det är lite stereotypt inom teknik, hela Tesla versus Edison-grejen, där Tesla ses som en visionär forskare och galen idéspruta. Och folk älskar Tesla. Det finns till och med folk som döper sina företag efter honom.
(Laughter)
(Skratt)
The other person there is Edison, who is actually often vilified for being kind of pedestrian and is -- I mean, his most famous quote is, "Genius is one percent inspiration and 99 percent perspiration." And I'm in the Edison camp, even if people don't always like him. Because if you actually compare the two, Tesla has kind of this mind grab these days, but who actually changed the world? Edison may not have been a nice person, he did a lot of things -- he was maybe not so intellectual, not so visionary. But I think I'm more of an Edison than a Tesla.
Den andra personen är Edison, som faktiskt ofta svartmålas som tråkig och är ... Hans mest berömda citat är "Geni är en procent inspiration och 99 procent perspiration." Jag är med i Edisons lag, även om folk inte alltid gillar honom. För om man verkligen jämför de två, så är Tesla i ropet just nu, men vem var det som förändrade världen? Edison kanske inte var trevlig, han gjorde en massa saker - han var kanske inte så intellektuell, inte så visionär. Men jag tror att jag är mer som Edison än Tesla.
CA: So our theme at TED this week is dreams -- big, bold, audacious dreams. You're really the antidote to that.
CA: Drömmar är vårt tema för TED den här veckan, stora, vilda, vågade drömmar. Du är verkligen motsatsen till det.
LT: I'm trying to dial it down a bit, yes.
LT: Jag försöker tona ner det lite, ja.
CA: That's good.
CA: Det är bra.
(Laughter) We embrace you, we embrace you.
(Skratt) Vi gillar dig, vi gillar dig.
Companies like Google and many others have made, arguably, like, billions of dollars out of your software. Does that piss you off?
Företag som Google och många andra har bevisligen tjänat flera miljarder dollar på din mjukvara. Gör det dig förbannad?
LT: No. No, it doesn't piss me off for several reasons. And one of them is, I'm doing fine. I'm really doing fine.
LT: Nej. Nej, det gör mig inte förbannad av flera anledningar. Och en av dem är att jag klarar mig bra. Jag klarar mig verkligen bra.
But the other reason is -- I mean, without doing the whole open source and really letting go thing, Linux would never have been what it is. And it's brought experiences I don't really enjoy, public talking, but at the same time, this is an experience. Trust me. So there's a lot of things going on that make me a very happy man and thinking I did the right choices.
Och den andra anledningen är ... Utan öppen källkod och att verkligen släppa taget hade Linux aldrig blivit vad det är. Och det förde med sig saker jag inte riktigt gillar, som att hålla offentliga tal, men på samma gång är det en upplevelse. Tro mig. Det finns mycket som händer som gör mig väldigt glad och som får mig att tycka att jag fattade rätt beslut.
CA: Is the open source idea -- this is, I think we'll end here -- is the open source idea fully realized now in the world, or is there more that it could go, are there more things that it could do?
CA: Är idén med öppen källkod ... det är, jag tror vi slutar här ... är idén med öppet kod helt genomförd i världen nu, eller finns det fler riktningar, fler saker som den kan göra?
LT: So, I'm of two minds there. I think one reason open source works so well in code is that at the end of the day, code tends to be somewhat black and white. There's often a fairly good way to decide, this is done correctly and this is not done well. Code either works or it doesn't, which means that there's less room for arguments. And we have arguments despite this, right? In many other areas -- I mean, people have talked about open politics and things like that -- and it's really hard sometimes to say that, yes, you can apply the same principles in some other areas just because the black and white turns into not just gray, but different colors.
LT: Jag är kluven inför det. Jag tror att en anledning till att öppen källkod fungerar så bra inom kod är att det ändå är så att kod brukar vara ganska svartvit. Det finns ofta ett ganska bra sätt att bestämma om något är gjort på ett bra eller dåligt sätt. Kod antingen fungerar eller inte, vilket betyder att det finns mindre utrymme för dispyter. Och vi har ändå en del gräl. På många andra områden - folk har pratat om öppen politik och liknande saker - och det är väldigt svårt ibland att säga om det går att tillämpa samma principer på andra områden för att det som är svart och vitt inte bara blir grått, utan olika färger.
So, obviously open source in science is making a comeback. Science was there first. But then science ended up being pretty closed, with very expensive journals and some of that going on. And open source is making a comeback in science, with things like arXiv and open journals. Wikipedia changed the world, too. So there are other examples, I'm sure there are more to come.
Men öppenheten håller på att göra comeback inom vetenskap. Det var vetenskapen som började med det. Men sen blev den ganska stängd med väldigt dyra tidskrifter och sådana saker. Nu börjar öppna metoder komma tillbaka inom vetenskap, med sånt som arXiv och öppna journaler. Wikipedia förändrade också världen. Det finns andra exempel, jag är säker på att det kommer fler.
CA: But you're not a visionary, and so it's not up to you to name them.
CA: Men du är inte visionär, så du behöver inte säga vilka de är.
LT: No.
LT: Nej.
(Laughter)
(Skratt)
It's up to you guys to make them, right?
Det är ni som får skapa dem, eller hur?
CA: Exactly.
CA: Exakt.
Linus Torvalds, thank you for Linux, thank you for the Internet, thank you for all those Android phones.
Linus Torvalds, Tack för Linux, tack för internet, tack för alla Android-mobiler.
Thank you for coming here to TED and revealing so much of yourself.
Tack för att du kom hit till TED och avslöjade så mycket om dig själv.
LT: Thank you.
LT: Tack.
(Applause)
(Applåder)