Chris Anderson: This is such a strange thing. Your software, Linux, is in millions of computers, it probably powers much of the Internet. And I think that there are, like, a billion and a half active Android devices out there. Your software is in every single one of them. It's kind of amazing. You must have some amazing software headquarters driving all this. That's what I thought -- and I was shocked when I saw a picture of it. I mean, this is -- this is the Linux world headquarters.
Chris Anderson: Ez azért elég furcsa dolog. Operációs rendszered, a Linux, ott van számítógépek millióin, valószínűleg az internet nagy részét működteti. És azt hiszem, ezzel egy időben másfél milliárd Android eszközt használnak a világban. A te rendszered fut minden egyes darabon. Tényleg lenyűgöző. Biztos valami szuper szoftverközpontból irányítod ezt az egészet -- gondoltam én. Aztán megdöbbentem, amikor láttam egy képet róla. Erre gondolok -- ez a Linux birodalom főhadiszállása.
(Laughter)
(nevetés)
(Applause)
(taps)
Linus Torvalds: It really doesn't look like much. And I have to say, the most interesting part in this picture, that people mostly react to, is the walking desk. It is the most interesting part in my office and I'm not actually using it anymore. And I think the two things are related.
Linus Torvalds: Tényleg nem valami nagy szám. És el kell mondjam, hogy a kép legérdekesebb részlete, amire az emberek felfigyelnek, az a gyaloglópados íróasztal. Ez az irodám legérdekesebb darabja, de már nem is használom. És az hiszem, a két dolog összefügg.
The way I work is ... I want to not have external stimulation. You can kind of see, on the walls are this light green. I'm told that at mental institutions they use that on the walls.
Úgy, dolgozom, hogy... nem akarok külső hatásokat. Láthatod a falakon ezt a halványzöld színt. Azt mondták nekem, elmegyógyintézetek használják ezt.
(Laughter)
(nevetés)
It's like a calming color, it's not something that really stimulates you.
Olyan megnyugtató szín, nem olyasmi, ami különösképpen hatással van rád.
What you can't see is the computer here, you only see the screen, but the main thing I worry about in my computer is -- it doesn't have to be big and powerful, although I like that -- it really has to be completely silent. I know people who work for Google and they have their own small data center at home, and I don't do that. My office is the most boring office you'll ever see. And I sit there alone in the quiet. If the cat comes up, it sits in my lap. And I want to hear the cat purring, not the sound of the fans in the computer.
Amit nem látsz, az a számítógép, csak egy monitor van a képen, de a legfontosabb dolog a gépemmel kapcsolatban, hogy - nem muszáj óriásnak és erősnek lennie, noha azt szeretem - viszont abszolút csöndes kell, hogy legyen. Ismerek embereket a Google-nál, akiknek megvan a kis adatközpontjuk odahaza, nekem nincs ilyen. Az én irodám a legunalmasabb, amit valaha láttál. És csak ülök ott csendben. Ha a cica felbukkan, beül az ölembe. Azt akarom hallani, ahogy dorombol, nem a számítógép ventilátorának zúgását.
CA: So this is astonishing, because working this way, you're able to run this vast technology empire -- it is an empire -- so that's an amazing testament to the power of open source.
CA: Azért ez megdöbbentő, hogy ilyen munkamódszerrel képes vagy irányítani ezt a hatalmas műszaki birodalmat - mert ez egy birodalom - ami a nyílt forráskód hatalmának lenyűgöző bizonyítéka.
Tell us how you got to understand open source and how it lead to the development of Linux.
Mondd el nekünk, hogy kerültél kapcsolatba a nyílt forráskóddal és hogyan vezetett ez a Linux megszületéséhez.
LT: I mean, I still work alone. Really -- I work alone in my house, often in my bathrobe. When a photographer shows up, I dress up, so I have clothes on.
LT: Én egyedül dolgozom ma is. Tényleg - egyedül dolgozom otthon, gyakran fürdőköpenyben. Amikor egy fotós feltűnik, felöltözöm, így aztán van rajtam ruha.
(Laughter)
(nevetés)
And that's how I've always worked. I mean, this was how I started Linux, too. I did not start Linux as a collaborative project. I started it as one in a series of many projects I had done at the time for myself, partly because I needed the end result, but even more because I just enjoyed programming. So it was about the end of the journey, which, 25 years later, we still have not reached. But it was really about the fact that I was looking for a project on my own and there was no open source, really, on my radar at all.
És mindig is így dolgoztam. Úgy értem, a Linuxot is így kezdtem. Nem pedig közös projektként, másokkal. Úgy indult, mint egy projekt a sok közül. Akkoriban magamnak csináltam, egyrészt, mert kellett a végeredmény, de még inkább, mert élveztem a programozást. A végcélról szólt eredetileg amit most, 25 évvel később, még mindig nem értünk el. De igazából inkább arról, hogy találjak egy feladatot magamnak, és akkor még egyáltalán nem a nyílt forráskód lebegett a szemem előtt.
And what happened is ... the project grows and becomes something you want to show off to people. Really, this is more of a, "Wow, look at what I did!" And trust me -- it was not that great back then. I made it publicly available, and it wasn't even open source at that point. At that point it was source that was open, but there was no intention behind using the kind of open-source methodology that we think of today to improve it. It was more like, "Look, I've been working on this for half a year, I'd love to have comments."
És az történt, hogy... a projekt csak nő és lesz belőle valami, amit meg akarsz mutatni másoknak. Olyasmi, hogy: "Hú, nézd meg, mit csináltam!" És hidd el, ez nem volt akkoriban olyan nagy szám. Nyilvánosan hozzáférhetővé tettem, de még akkor sem volt ez "nyílt forráskód". Egyszerűen egy hozzáférhető forrás volt, nem állt mögötte az a fajta szándék és értelmezés, ahogy ma a nyílt forráskódra gondolunk, hogy továbbfejlesszük. Inkább az volt, hogy: "Nézzétek, ezen dolgoztam fél évig, és örülnék a véleményeteknek."
And other people approached me. At the University of Helsinki, I had a friend who was one of the open source -- it was called mainly "free software" back then -- and he actually introduced me to the notion that, hey, you can use these open-source licenses that had been around. And I thought about it for a while. I was actually worried about the whole commercial interests coming in. I mean, that's one of the worries I think most people who start out have, is that they worry about somebody taking advantage of their work, right? And I decided, "What the hell?" And --
És voltak, akik megkerestek. A Helsinki Egyetemen volt egy barátom, aki a nyílt forráskóddal foglalkozott - - akkoriban ezt szabad szoftvernek hívták - ő vezetett be ennek a fogalmába, mondván, hogy használhatod ezeket a nyílt forráskód licenceket, amik már léteztek akkor. Gondolkoztam rajta egy darabig. Valójában tartottam a vele járó gazdasági érdekektől. Úgy értem, ez egyfajta aggodalom, amivel a legtöbb ember küzd kezdetben, attól tartanak, hogy más megpróbál előnyt kovácsolni a munkájukból, nem igaz? Aztán azt mondtam: "A fenébe is!" És -
CA: And then at some point, someone contributed some code that you thought, "Wow, that really is interesting, I would not have thought of that. This could actually improve this."
CA: És eljött a pont, hogy valaki beleírt abba, amit létrehoztál, mire te: "Hú, ez tényleg érdekes. Erre nem is gondoltam volna. Így még jobb is, mint volt."
LT: It didn't even start by people contributing code, it was more that people started contributing ideas. And just the fact that somebody else takes a look at your project -- and I'm sure it's true of other things, too, but it's definitely true in code -- is that somebody else takes an interest in your code, looks at it enough to actually give you feedback and give you ideas. That was a huge thing for me.
LT: Még csak nem is a közös programozással indult, többet jelentett, hogy elkezdtek ötleteket adni. És pusztán a tény, hogy valaki ránéz arra, amit csináltál - biztos vagyok benne, hogy ez más dolgokra is igaz, de a programozásra biztosan - szóval az, hogy valaki mást érdekel a kód, amit írtál, képes valós visszajelzést és ötleteket adni. Ez nagyon nagy dolog volt számomra.
I was 21 at the time, so I was young, but I had already programmed for half my life, basically. And every project before that had been completely personal and it was a revelation when people just started commenting, started giving feedback on your code. And even before they started giving code back, that was, I think, one of the big moments where I said, "I love other people!" Don't get me wrong -- I'm actually not a people person.
21 éves voltam akkor, tehát fiatal, de már addig is a fél életemet alapvetően a programozás töltötte ki. És korábban minden projektem teljesen magánjellegű volt, így egyfajta kinyilatkoztatás volt, amikor az emberek elkezdtek hozzászólni, visszacsatolást adni. És még mielőtt elkezdték volna fejleszteni a programom jött el a nagy pillanat, amikor azt mondtam: "Szeretem az embereket!" Ne érts félre - nem vagyok ám nagy emberbarát.
(Laughter)
(nevetés)
I don't really love other people --
Nem igazán kedvelem a többi embert.
(Laughter)
(nevetés)
But I love computers, I love interacting with other people on email, because it kind of gives you that buffer. But I do love other people who comment and get involved in my project. And it made it so much more.
De szeretem a számítógépeket, szeretek kapcsolatban lenni másokkal emailben, mert az egyfajta lökhárítóként működik. De imádom azokat, akik hozzászólnak és belefolynak a projektembe. Ami ezáltal lett jóval több.
CA: So was there a moment when you saw what was being built and it suddenly started taking off, and you thought, "Wait a sec, this actually could be something huge, not just a personal project that I'm getting nice feedback on, but a kind of explosive development in the whole technology world"?
CA: Volt egy pillanat, amikor láttad, hogy valami létrejött, és hirtelen már kezdett beindulni, és azt mondtad: "Várjunk csak, lehetne ez valami nagy dolog is nemcsak egy saját projekt, amire pozitívak a visszajelzések, hanem olyan átütő fejlesztés, ami forradalmasítja az egész műszaki világot?"
LT: Not really. I mean, the big point for me, really, was not when it was becoming huge, it was when it was becoming little. The big point for me was not being alone and having 10, maybe 100 people being involved -- that was a big point. Then everything else was very gradual. Going from 100 people to a million people is not a big deal -- to me. Well, I mean, maybe it is if you're --
LT: Nem igazán. Számomra a nagy pillanat nem az volt, amikor elkezdett óriássá nőni, inkább, amikor már lett belőle valami. A nagy pillanat az volt, hogy már nem egyedül, hanem 10 vagy talán 100 emberrel csinálom - na ez volt a nagy pillanat. Utána minden más fokozatosan jött. 100 embertől egy millióig jutni, számomra nem nagy dolog. Jó, persze talán az, ha az ember -
(Laughter)
(nevetés)
If you want to sell your result then it's a huge deal -- don't get me wrong. But if you're interested in the technology and you're interested in the project, the big part was getting the community. Then the community grew gradually. And there's actually not a single point where I went like, "Wow, that just took off!" because it -- I mean -- it took a long time, relatively.
szóval, ha el akarod adni a terméked, akkor tényleg az - félre ne érts! De ha a fejlesztés érdekel, és maga a projekt érdekel, akkor a lényeg a közösséget összehozni. Aztán a közösség fokozatosan nőtt. És nem volt olyan pont, amikor azt mondtam volna, hogy: ”Hú, ez most beindult!" - mert ez viszonylag hosszú időbe telt.
CA: So all the technologists that I talk to really credit you with massively changing their work. And it's not just Linux, it's this thing called Git, which is this management system for software development. Tell us briefly about that and your role in that.
CA: Minden programozó, akivel csak beszéltem, neked köszönheti hogy alapjaiban változott meg a munkája. Nemcsak a Linux miatt, hanem itt van a Git is, ami egy szoftverfejlesztéshez készült elosztott verziókezelő rendszer. Mondd el nekünk röviden, mi ez és mi a szereped benne.
LT: So one of the issues we had, and this took a while to start to appear, is when you ... When you grow from having 10 people or 100 people working on a project to having 10,000 people, which -- I mean, right now we're in the situation where just on the kernel, we have 1,000 people involved in every single release and that's every two months, roughly two or three months. Some of those people don't do a lot. There's a lot of people who make small, small changes.
LT: Szóval az egyik gondunk az volt, és kellett hozzá idő, míg ez kiderült, hogy... amikor már nem 10 vagy 100 ember dolgozik egy projekten hanem 10.000 ember, ami - szóval most abban a helyzetben vagyunk, hogy a rendszerben 1000 ember dolgozik minden egyes verzión ami úgy kéthavonta, két-három havonta jelenik meg. Néhányan közülük nem túl aktívak. Vannak sokan, akik apró változtatásokat végeznek.
But to maintain this, the scale changes how you have to maintain it. And we went through a lot of pain. And there are whole projects that do only source-code maintenance. CVS is the one that used to be the most commonly used, and I hated CVS with a passion and refused to touch it and tried something else that was radical and interesting and everybody else hated.
De az egész fenntartásához változtatni kell a nagyságrenden. Elég sokat szenvedtünk vele. Vannak komplett rendszerek kifejezetten verziókezeléshez a CVS az, amit régebben általánosan használtak de én szívből utáltam a CVS-t, hozzá se akartam nyúlni inkább írtam valamit, ami átütően más volt, érdekes és mindenki más utálta.
CA: (Laughs)
CA: (nevet)
LT: And we were in this bad spot, where we had thousands of people who wanted to participate, but in many ways, I was the kind of break point, where I could not scale to the point where I could work with thousands of people.
Ott volt ez a szerencsétlen helyzet, hogy emberek ezrei akartak dolgozni velünk, de mindig én voltam a szűk keresztmetszet, amíg nem tudtam a feltételeket megteremteni, hogy több ezer emberrel dolgozhassak.
So Git is my second big project, which was only created for me to maintain my first big project. And this is literally how I work. I don't code for -- well, I do code for fun -- but I want to code for something meaningful so every single project I've ever done has been something I needed and --
Szóval a Git a második nagy projektem, amit csak magamnak csináltam, hogy üzemeltessem az elsőt. Szó szerint így dolgozom. Nem programozok csak úgy - illetve igen, szórakozásképpen is de kell, hogy értelmes célja legyen, így aztán minden, amit valaha írtam, olyasmi, amire szükségem volt és -
CA: So really, both Linux and Git kind of arose almost as an unintended consequence of your desire not to have to work with too many people.
CA: Szóval mind a Linux, mind a Git létrejötte egyfajta, szinte véletlen következménye a vágynak, hogy ne kelljen túl sok emberrel dolgoznod.
LT: Absolutely. Yes.
LT: Abszolút mértékben.
(Laughter)
(nevetés)
CA: That's amazing. LT: Yeah.
CA: Meglepő. LT: Az.
(Applause)
(taps)
And yet, you're the man who's transformed technology not just once but twice, and we have to try and understand why it is. You've given us some clues, but ... Here's a picture of you as a kid, with a Rubik's Cube. You mentioned that you've been programming since you were like 10 or 11, half your life.
És mégis te vagy az, aki átalakította a szoftverfejlesztést nem egyszer, kétszer is, tehát meg kell próbálnunk megérteni, miért is történt. Adtál pár fogódzót, de... Itt egy gyerekkori kép Rólad, kezedben a Rubik kocka. Említetted, hogy úgy 10-11 éves korod óta programozol, az életed felét kitölti.
Were you this sort of computer genius, you know, übernerd, were you the star at school who could do everything? What were you like as a kid?
Mindig ilyen kis számítógép-guru voltál, amolyan kockafejű zseni, te voltál a sztár a suliban, aki mindent tudott? Milyen voltál gyerekként?
LT: Yeah, I think I was the prototypical nerd. I mean, I was ... I was not a people person back then. That's my younger brother. I was clearly more interested in the Rubik's Cube than my younger brother.
LT: Igen, azt hiszem tipikus stréber voltam. Úgy értem... Nem voltam közösségi ember akkoriban. Ez itt az öcsém. Sokkal jobban érdekelt a Rubik-kocka, mint a saját öcsém.
(Laughter)
(nevetés)
My younger sister, who's not in the picture, when we had family meetings -- and it's not a huge family, but I have, like, a couple of cousins -- she would prep me beforehand. Like, before I stepped into the room she would say, "OK. That's so-and-so ..." Because I was not -- I was a geek. I was into computers, I was into math, I was into physics. I was good at that. I don't think I was particularly exceptional. Apparently, my sister said that my biggest exceptional quality was that I would not let go.
A húgom, aki nincs a képen, a családi alkalmakon - ez nem egy nagy család, de van pár unokatesóm - mindig előre bejelentett. Mielőtt beléptem a szobába azt mondta: "Most következik őelőkelősége..." Mert én nem voltam más - csak egy kis Einstein. A számítógép érdekelt, meg a matek, meg a fizika. Ebben voltam jó. Nem gondolom, hogy különleges lettem volna. A húgom meg is mondta, hogy a legkülönlegesebb tulajdonságom, hogy nem szoktam feladni.
CA: OK, so let's go there, because that's interesting. You would not let go. So that's not about being a geek and being smart, that's about being ... stubborn?
CA: Jó, akkor beszéljünk erről, mert ez érdekes. Szóval nem adod fel. Ez már nem a stréberségről szól, vagy hogy okos vagy-e, hanem a makacsságról?
LT: That's about being stubborn. That's about, like, just starting something and not saying, "OK, I'm done, let's do something else -- Look: shiny!"
LT: Igen, makacs vagyok. Ez olyan, hogy belefogsz valamibe és nem azt mondod, hogy: "Oké, ez kész, csináljunk valami mást - - azt nézd, de jó!"
And I notice that in many other parts in my life, too. I lived in Silicon Valley for seven years. And I worked for the same company, in Silicon Valley, for the whole time. That is unheard of. That's not how Silicon Valley works. The whole point of Silicon Valley is that people jump between jobs to kind of mix up the pot. And that's not the kind of person I am.
És ugyanezt veszem észre az életem más területein is. Hét évig éltem a Szilícium-völgyben. És ugyanannak a cégnek dolgoztam ott, a Szilícium-völgyben egész idő alatt. Ez ismeretlen dolog arra. A Szilícium-völgy nem így működik. A Szilícium-völgy lényege pont az, hogy beszállsz a folyamatokba, és együttműködsz a többiekkel. De én nem ilyen vagyok.
CA: But during the actual development of Linux itself, that stubbornness sometimes brought you in conflict with other people. Talk about that a bit. Was that essential to sort of maintain the quality of what was being built? How would you describe what happened?
CA: Viszont már a Linux fejlesztése során ez a makacsságod időnként konfliktusokhoz vezetett. Beszéljünk erről egy kicsit. Feltétlenül szükség volt erre a projekt színvonalának megőrzéséhez? Mit mondanál arról, ami történt?
LT: I don't know if it's essential. Going back to the "I'm not a people person," -- sometimes I'm also ... shall we say, "myopic" when it comes to other people's feelings, and that sometimes makes you say things that hurt other people. And I'm not proud of that.
LT: Nem tudom, feltétlenül szükséges-e. Visszatérve a "nem vagyok társasági ember"-hez, néha bizony... mondjuk úgy, rövidlátó is vagyok, ha mások érzéseiről van szó és emiatt olyan dolgokat mondok, amivel megbántok másokat. Erre nem vagyok büszke.
(Applause)
(taps)
But, at the same time, it's -- I get people who tell me that I should be nice. And then when I try to explain to them that maybe you're nice, maybe you should be more aggressive, they see that as me being not nice.
De ugyanakkor, olyanok vesznek körül, akik kedves emberré akarnak faragni. És ha próbálom elmagyarázni nekik, hogy bár ti kedves emberek vagytok, talán agresszívebbnek kellene lennetek, ezt nem veszik jó néven tőlem.
(Laughter)
(nevetés)
What I'm trying to say is we are different. I'm not a people person; it's not something I'm particularly proud of, but it's part of me. And one of the things I really like about open source is it really allows different people to work together. We don't have to like each other -- and sometimes we really don't like each other. Really -- I mean, there are very, very heated arguments. But you can, actually, you can find things that -- you don't even agree to disagree, it's just that you're interested in really different things.
Azt próbálom érzékeltetni, hogy különbözünk. Én nem vagyok társasági ember erre nem vagyok különösképpen büszke, de a lényem része. És az egyik dolog, amit szeretek a szabad forráskódban hogy különböző emberek dolgozhatnak együtt rajta. Nem kell, hogy kedveljük egymást - és néha tényleg nem is bírjuk egymást. Tényleg. Úgy értem, hogy vannak nagyon-nagyon heves viták. De vannak olyan dolgok, ahol nem is arról van szó, hogy egyetértetek vagy sem, egyszerűen csak mindegyikőtöket egész más dolgok érdekelnek.
And coming back to the point where I said earlier that I was afraid of commercial people taking advantage of your work, it turned out, and very quickly turned out, that those commercial people were lovely, lovely people. And they did all the things that I was not at all interested in doing, and they had completely different goals. And they used open source in ways that I just did not want to go. But because it was open source they could do it, and it actually works really beautifully together.
És most visszatérnék oda amit korábban mondtam, hogy tartottam attól, hogy az üzletkötők majd lefölözik a munkámat, szóval kiderült, méghozzá nagyon gyorsan., hogy ezek a kereskedők igazán elbűvölő emberek és elvégezték mindazt, amihez nekem semmi kedvem nem volt, és abszolút más céljaik voltak. Úgy használták a nyílt forráskódot, ahogy én pont nem akartam. De mivel ez nyílt forráskód, így megtehették, és tulajdonképpen egész jól működik ez így együtt.
And I actually think it works the same way. You need to have the people-people, the communicators, the warm and friendly people who like --
Azt hiszem, minden valahogy így működik. Kellenek a kapcsolattartók, akik jól kommunikálnak, kedves és barátságos emberek akik szinte -
(Laughter)
(nevetés)
really want to hug you and get you into the community. But that's not everybody. And that's not me. I care about the technology. There are people who care about the UI. I can't do UI to save my life. I mean, if I was stranded on an island and the only way to get off that island was the make a pretty UI, I'd die there.
szeretnének megölelni, és behúzni a közösségbe. De nem mindenki ilyen. Én biztos nem. Engem a műszaki rész érdekel. Van, aki a felhasználói felületben jó. Én még az életemért sem lennék képes rá. Ha egy szigeten vetődnék partra és csak egy csinos kis felhasználói felület árán menekülhetnék el, ott halnék meg.
(Laughter)
(nevetés)
So there's different kinds of people, and I'm not making excuses, I'm trying to explain.
Szóval különbözőek az emberek, nem kifogásokat keresek, csak próbálom megmagyarázni.
CA: Now, when we talked last week, you talked about some other trait that you have, which I found really interesting. It's this idea called taste.
CA: Amikor beszéltünk a múlt héten említetted egy másik jellemvonásod is, amit nagyon érdekesnek találtam. Ez az, amit ízlésnek nevezel.
And I've just got a couple of images here. I think this is an example of not particularly good taste in code, and this one is better taste, which one can immediately see. What is the difference between these two?
Van itt pár képünk. Azt hiszem ez az, amelyik nem tükröz jó ízlést a programozásban, ez pedig már egy jobb, amit mindjárt látni fogunk. Mi a különbség a kettő között?
LT: So this is -- How many people here actually have coded?
LT: Nos, ez itt - Hány ember programozott már itt valaha?
CA: Oh my goodness.
CA: Te jó ég!
LT: So I guarantee you, everybody who raised their hand, they have done what's called a singly-linked list. And it's taught -- This, the first not very good taste approach, is basically how it's taught to be done when you start out coding. And you don't have to understand the code.
LT: Biztosíthatlak, hogy mindenki, akik feltette a kezét egyszeresen láncolt listát használt. Ezt tanítják - Ez az első, nem valami ízléses megközelítésre vall, alapvetően ezt tanítják, amikor valaki elkezd programozni. És nem kell értened magát a programsort.
The most interesting part to me is the last if statement. Because what happens in a singly-linked list -- this is trying to remove an existing entry from a list -- and there's a difference between if it's the first entry or whether it's an entry in the middle. Because if it's the first entry, you have to change the pointer to the first entry. If it's in the middle, you have to change the pointer of a previous entry. So they're two completely different cases.
A legérdekesebb rész számomra az utolsó "if" utasítás. Mert mi történik az egyszeresen láncolt listában ha megpróbálunk törölni egy már létező listaelemet - és ugye nem mindegy, hogy ez az első listaelem vagy éppen valahol a közepén van. Mert ha ez az első elem, akkor a kurzorral oda kell állnod az első elemhez. Ha a közepén van, Akkor a kurzort egy korábbi elemhez kell vinned. Tehát két teljesen különböző eset.
CA: And that's better.
CA: És ez a jobb.
LT: And this is better. It does not have the if statement. And it doesn't really matter -- I don't want you understand why it doesn't have the if statement, but I want you to understand that sometimes you can see a problem in a different way and rewrite it so that a special case goes away and becomes the normal case. And that's good code. But this is simple code. This is CS 101. This is not important -- although, details are important.
LT: Ez a jobb. Ebben nincs "if" utasítás. Nem olyan lényeges - Nem azt akarom, hogy megértsd, miért nincs benne "if" utasítás viszont fontos látni, hogy néha különbözőképpen látunk egy problémát, és felülírjuk az adott elemet, hogy a speciális eset kiessen, és maradjon a normális. És ez a jó programsor. De ez csak egy egyszerű kód. Programozási egyszeregy. Ez nem fontos - habár a részletek fontosak.
To me, the sign of people I really want to work with is that they have good taste, which is how ... I sent you this stupid example that is not relevant because it's too small. Good taste is much bigger than this. Good taste is about really seeing the big patterns and kind of instinctively knowing what's the right way to do things.
Számomra az dönti el, hogy akarok-e dolgozni valakivel, hogy van-e jó ízlése. Ami annyit tesz, hogy... ezeket a hülye példákat küldtem nem igazán jellemzőek, mert túlságosan kicsik. A jó ízlés ennél sokkal több. A jó ízlés az, hogy egészben látjuk a rendszereket és ösztönösen tudjuk, melyik a hozzájuk vezető helyes út.
CA: OK, so we're putting the pieces together here now. You have taste, in a way that's meaningful to software people. You're --
CA: Oké, akkor most összerakjuk a darabkákat. Neked van ízlésed, mármint ami a programozók számára hasznavehető. Te egy -
(Laughter)
(nevetés)
LT: I think it was meaningful to some people here.
LT: Szerintem hasznavehető volt pár embernek itt is.
CA: You're a very smart computer coder, and you're hellish stubborn. But there must be something else. I mean, you've changed the future. You must have the ability of these grand visions of the future. You're a visionary, right?
CA: Te egy nagyon okos programozó vagy, és pokolian makacs. De kell itt lenni másnak is. Te megváltoztattad a jövőt. Meg kell, hogy legyen benned a jövőbelátás képessége. Látnok vagy, igaz?
LT: I've actually felt slightly uncomfortable at TED for the last two days, because there's a lot of vision going on, right? And I am not a visionary. I do not have a five-year plan. I'm an engineer. And I think it's really -- I mean -- I'm perfectly happy with all the people who are walking around and just staring at the clouds and looking at the stars and saying, "I want to go there." But I'm looking at the ground, and I want to fix the pothole that's right in front of me before I fall in. This is the kind of person I am.
Hát kissé kényelmetlenül éreztem itt a TED-en magam az utóbbi két napban, mert annyi elképzelésről hallottunk, ugye? Én pedig nem vagyok látnok. Nincs ötéves tervem. Mérnök vagyok. És azt hiszem ez, tudod, nekem semmi bajom azokkal az emberekkel akik álmodoznak, a fellegekben járnak, és a csillagokat bámulják mondván: "Oda akarok eljutni." De én a lábam elé nézek és a kátyút akarom befoltozni, ami az orrom előtt van. Még mielőtt beleesnék. Ilyen ember vagyok.
(Cheers)
(tetszésnyilvánítás)
(Applause)
(taps)
CA: So you spoke to me last week about these two guys. Who are they and how do you relate to them?
A múlt héten beszéltél nekem erről a két fickóról. Kik ők, és milyen a kapcsolatod velük?
LT: Well, so this is kind of cliché in technology, the whole Tesla versus Edison, where Tesla is seen as the visionary scientist and crazy idea man. And people love Tesla. I mean, there are people who name their companies after him.
LT: Nos, ez egyfajta közhely a műszaki életben, a Tesla kontra Edison sztori, ahol Tesla a látnok tudós, az őrült ötletek embere. És az emberek szeretik őt. Annyira, hogy vannak, akik a cégüket is róla nevezik el.
(Laughter)
(nevetés)
The other person there is Edison, who is actually often vilified for being kind of pedestrian and is -- I mean, his most famous quote is, "Genius is one percent inspiration and 99 percent perspiration." And I'm in the Edison camp, even if people don't always like him. Because if you actually compare the two, Tesla has kind of this mind grab these days, but who actually changed the world? Edison may not have been a nice person, he did a lot of things -- he was maybe not so intellectual, not so visionary. But I think I'm more of an Edison than a Tesla.
A másik karakter Edison, akit gyakran bélyegeznek unalmasnak, jelentéktelennek. és az ő leghíresebb mondata így szól: A zseni egy százalék ihlet és 99 százalék verejték. Én Edison táborában vagyok, még ha mások nem is kedvelik. Mert ha összehasonlítod a kettőt, Tesla oly módon gondolkozott, ami ma megragadja az embereket, de ki változtatta meg a világot? Edison talán nem volt egy barátságos ember, sok mindent csinált, talán nem volt annyira értelmiségi, sem pedig látnok. De bennem inkább van valami Edisonból, mint Teslából.
CA: So our theme at TED this week is dreams -- big, bold, audacious dreams. You're really the antidote to that.
CA: A TED-en e héten az álmok a témáink - nagy, merész, vakmerő álmok. Ezek szerint Te vagy az ellenszerük.
LT: I'm trying to dial it down a bit, yes.
Próbálom kissé szépíteni, de így van.
CA: That's good.
Ez jó!
(Laughter) We embrace you, we embrace you.
(nevetés) Örülünk neked, hidd el!
Companies like Google and many others have made, arguably, like, billions of dollars out of your software. Does that piss you off?
Olyan cégek, mint a Google, és sok másik, vitathatatlanul, sok pénzt keresett a szoftvereden. Ez dühít téged?
LT: No. No, it doesn't piss me off for several reasons. And one of them is, I'm doing fine. I'm really doing fine.
LT: Nem. Több okból sem dühít engem. Az egyik az, hogy jól megvagyok. Tényleg jól megvagyok.
But the other reason is -- I mean, without doing the whole open source and really letting go thing, Linux would never have been what it is. And it's brought experiences I don't really enjoy, public talking, but at the same time, this is an experience. Trust me. So there's a lot of things going on that make me a very happy man and thinking I did the right choices.
De a másik oka az, hogy az egész nyílt forráskód megalkotása és útjára engedése nélkül a Linux sosem lett volna az, ami. Olyan tapasztalatokat is hozott amiről nem szívesen beszélek nyilvánosan de ugyanakkor, mégiscsak tapasztalat. Hidd el! Van egy csomó dolog az életemben, ami igazán boldog emberré tesz és úgy gondolom, jól döntöttem.
CA: Is the open source idea -- this is, I think we'll end here -- is the open source idea fully realized now in the world, or is there more that it could go, are there more things that it could do?
CA: Maga a nyílt forráskód - - és itt most be kell fejeznünk -, szóval a nyílt forráskód mára teljesen elérte célját a világban, vagy van még hová fejlődnie, vannak még dolgok, amit elérhet?
LT: So, I'm of two minds there. I think one reason open source works so well in code is that at the end of the day, code tends to be somewhat black and white. There's often a fairly good way to decide, this is done correctly and this is not done well. Code either works or it doesn't, which means that there's less room for arguments. And we have arguments despite this, right? In many other areas -- I mean, people have talked about open politics and things like that -- and it's really hard sometimes to say that, yes, you can apply the same principles in some other areas just because the black and white turns into not just gray, but different colors.
LT: Erről kétfélét is gondolok. Azt hiszem, a nyílt forráskód azért működik olyan jól a programozásban, mert a nap végére minden tiszta, fekete-fehér. Az esetek többségében megvan rá a jó módszer, hogy eldöntsük valami jól vagy nem jól készült el. A programsor vagy működik vagy nem, így aztán kevés helye van a vitának. Ennek ellenére vannak vitáink, nemde? Számos más területen viszont - például az emberek nyílt politikáról és hasonlókról beszélnek - néha nagyon nehéz ezt kimondani, de igen, tulajdonképpen alkalmazhatjuk ugyanezen elveket máshol is, éppen azért, mert a fekete-fehér nemcsak szürkévé de színessé is válhat.
So, obviously open source in science is making a comeback. Science was there first. But then science ended up being pretty closed, with very expensive journals and some of that going on. And open source is making a comeback in science, with things like arXiv and open journals. Wikipedia changed the world, too. So there are other examples, I'm sure there are more to come.
Úgy tűnik, a nyílt forráskód elve most a tudományban köszön vissza. Kezdetben nem volt része. De a tudomány mára nagyon zárttá vált, nagyon drága folyóiratokkal és alig tudunk róla valamit. Éppen ezért a nyílt forráskód elve a tudományok terén tér vissza olyasmivel, mint az arXiv vagy a nyílt hozzáférésű folyóiratok. A Wikipédia is megváltoztatta a világot. Szóval vannak más példák, a nagyja biztosan ezután jön.
CA: But you're not a visionary, and so it's not up to you to name them.
CA: De mivel nem vagy látnok, ezeket nem neked kell megnevezned.
LT: No.
Nem bizony.
(Laughter)
(nevetés)
It's up to you guys to make them, right?
Ez már a ti dolgotok, igaz?
CA: Exactly.
CA: Pontosan.
Linus Torvalds, thank you for Linux, thank you for the Internet, thank you for all those Android phones.
Linus Torvalds, köszönjük a Linuxot, köszönjük az internetet, köszönet a sok Android telefonért.
Thank you for coming here to TED and revealing so much of yourself.
Köszönöm, hogy eljöttél a TED-re, és ilyen sokat elárultál magadról.
LT: Thank you.
LT: Köszönöm!
(Applause)
(taps)