Chris Anderson: Tohle je tak zvláštní věc. Váš software, Linux, běží v milonech počítačů, pohání nejspíš velkou část Internetu. A odhaduji, že existuje, řekněme, miliarda a půl aktivních zařízení s Androidem. Na každém běží Váš software. To je docela ohromující. Na to všechno musíte mít nějaký úžasný štáb, který to všechno řídí. Tohle mi přišlo na mysl ‒ a šokovalo mě, když jsem to pak viděl na obrázku. Chci říct, že tohle je ‒ tohle je celosvětové ústředí Linuxu.
Chris Anderson: This is such a strange thing. Your software, Linux, is in millions of computers, it probably powers much of the Internet. And I think that there are, like, a billion and a half active Android devices out there. Your software is in every single one of them. It's kind of amazing. You must have some amazing software headquarters driving all this. That's what I thought -- and I was shocked when I saw a picture of it. I mean, this is -- this is the Linux world headquarters.
(Smích)
(Laughter)
(Potlesk)
(Applause)
Linus Torvalds: Opravdu to tak nevypadá. A musím říct, že nejzajímavější částí na tom obrázku, na kterou lidé většinou reagují, je ten stůl s chodícím pásem. Je to nejzajímavější část mé kanceláře a já už ho vlastně nepoužívám. A myslím, že tyto dvě věci spolu souvisejí.
Linus Torvalds: It really doesn't look like much. And I have to say, the most interesting part in this picture, that people mostly react to, is the walking desk. It is the most interesting part in my office and I'm not actually using it anymore. And I think the two things are related.
Způsob mojí práce je takový … nepotřebuji žádnou vnější stimulaci. Možná si povšimnete, že mám na stěnách světle zelenou barvu. Slyšel jsem, že ji používají v psychiatrických léčebnách.
The way I work is ... I want to not have external stimulation. You can kind of see, on the walls are this light green. I'm told that at mental institutions they use that on the walls.
(Smích)
(Laughter)
Má to být uklidňující barva, není to nic, co by vás opravdu stimulovalo.
It's like a calming color, it's not something that really stimulates you.
Počítač tady neuvidíte, jenom obrazovku, ale hlavně se bojím, aby můj počítač nebyl ‒ nechci, aby byl velký a výkonný, i když to mám rád ‒ ale musí být opravdu neslyšný. Znám lidi, kteří pracují v Google a kteří mají doma svoje vlastní malé datové centrum, já tohle nedělám. Moje kancelář je ta nejnudnější, jakou jste kdy viděli. A sedím si tam sám v tichu. Když ke mně přijde kočka, sedne si mi na klín a já chci, aby bylo slyšet kočičí předení, a ne zvuk větráků v počítači.
What you can't see is the computer here, you only see the screen, but the main thing I worry about in my computer is -- it doesn't have to be big and powerful, although I like that -- it really has to be completely silent. I know people who work for Google and they have their own small data center at home, and I don't do that. My office is the most boring office you'll ever see. And I sit there alone in the quiet. If the cat comes up, it sits in my lap. And I want to hear the cat purring, not the sound of the fans in the computer.
CA: Tak to je ohromující, když dokážete tímto stylem práce řídit to rozsáhlé technologické impérium ‒ určitě to je impérium ‒ tak to je úžasné svědectví o síle open source.
CA: So this is astonishing, because working this way, you're able to run this vast technology empire -- it is an empire -- so that's an amazing testament to the power of open source.
Řekněte nám, jak jste chápal open source a jak to vedlo k rozvoji Linuxu.
Tell us how you got to understand open source and how it lead to the development of Linux.
LT: Pořád pracuji sám. Opravdu ‒ pracuji sám ve svém domě, často jen v županu. Když se ukáže fotograf, obleču se, takže na sobě mám oblečení.
LT: I mean, I still work alone. Really -- I work alone in my house, often in my bathrobe. When a photographer shows up, I dress up, so I have clothes on.
(Smích)
(Laughter)
A takhle jsem pracoval vždycky. Chci říct, že jsem tak začínal i s Linuxem. Linux jsem nerozjížděl jako společný projekt. Byl jedním z řady mnoha projektů, které jsem pro svou potřebu tou dobou dělal, protože jsem potřeboval ten výsledek, ale i proto, že mě prostě bavilo programovat. Takhle bychom se ocitli konci cesty, ke kterému jsme po 25 letech ještě stále nedoputovali. Ale doopravdy to bylo o tom, že jsem pro sebe hledal nějaký projekt a tehdy jsem si doopravdy žádný open source ještě nevyhlédl.
And that's how I've always worked. I mean, this was how I started Linux, too. I did not start Linux as a collaborative project. I started it as one in a series of many projects I had done at the time for myself, partly because I needed the end result, but even more because I just enjoyed programming. So it was about the end of the journey, which, 25 years later, we still have not reached. But it was really about the fact that I was looking for a project on my own and there was no open source, really, on my radar at all.
A stalo se to … že ten projekt přerostl v cosi, s čím se chce každý pochlubit ostatním. Fakt to bylo spíš něco jako: „Páni, podívej, co jsem udělal!“ A věřte mi ‒ tak skvělé to tehdy zase nebylo. Zpřístupnil jsem to veřejnosti, ale v té chvíli to pořád ještě nebyl open source. Tehdy to byl otevřený zdrojový kód, ale nebylo za tím nic, co by užívalo open-source metodologii, jak ji chápeme dneska, totiž aby to vedlo k vylepšování. Chtěl jsem spíš říct: „Podívejte, na tomhle jsem půl roku pracoval, rád bych, abyste to okomentovali.“
And what happened is ... the project grows and becomes something you want to show off to people. Really, this is more of a, "Wow, look at what I did!" And trust me -- it was not that great back then. I made it publicly available, and it wasn't even open source at that point. At that point it was source that was open, but there was no intention behind using the kind of open-source methodology that we think of today to improve it. It was more like, "Look, I've been working on this for half a year, I'd love to have comments."
A chodili za mnou další lidé. Na univerzitě v Helsinkách jsem měl přítele, který byl stoupencem open source ‒ tehdy se tomu nejvíce říkalo „svobodný software“ ‒ a ten mě vlastně s tím pojmem seznámil, hej, vždyť můžeš použít open-source licence, které už existují. Chvilku jsem o tom přemýšlel. Ve skutečnosti jsem se obával, že do toho vstoupí obchodní zájmy. Většina lidí, kteří začínají, se nejvíc obává toho, že z jejich práce bude těžit někdo jiný. A já jsem si usmyslil: „K sakru proč?“ A ‒
And other people approached me. At the University of Helsinki, I had a friend who was one of the open source -- it was called mainly "free software" back then -- and he actually introduced me to the notion that, hey, you can use these open-source licenses that had been around. And I thought about it for a while. I was actually worried about the whole commercial interests coming in. I mean, that's one of the worries I think most people who start out have, is that they worry about somebody taking advantage of their work, right? And I decided, "What the hell?" And --
CA: A pak se stalo to, že Vám někdo pomohl s úpravou, o které jste si pomyslel: „Páni, tohle je opravdu zajímavé, na tohle bych nepřišel. To by to mohlo i vylepšit.“
CA: And then at some point, someone contributed some code that you thought, "Wow, that really is interesting, I would not have thought of that. This could actually improve this."
LT: Zpočátku lidé ještě úpravami kódu nepřispívali, spíš začali dodávat nápady. A právě skutečnost, že se někdo další podívá na váš projekt ‒ a jsem si jistý, že jinde to platí také, ale rozhodně to platí u programování ‒ vede k tomu, že se někdo další začne zajímat o váš program a dozví se toho dost na to, aby vám mohl dát zpětnou vazbu a přispěl s nápadem. To pro mě byla obrovská věc.
LT: It didn't even start by people contributing code, it was more that people started contributing ideas. And just the fact that somebody else takes a look at your project -- and I'm sure it's true of other things, too, but it's definitely true in code -- is that somebody else takes an interest in your code, looks at it enough to actually give you feedback and give you ideas. That was a huge thing for me.
Tou dobou mi bylo 21, byl jsem mladý, ale v podstatě jsem už celou polovinu života programoval. Do té doby byl pro mě každý projekt úplně soukromá věc a bylo pro mě velkým objevem, když lidé začali kód komentovat a poskytovat k němu zpětnou vazbu. Bylo to ještě předtím, než začali pomáhat s úpravami, v jedné takové nádherné chvilce jsem tuším řekl: „Miluju ostatní lidi!“ Abyste si to špatně nevyložili ‒ jsem vlastně nespolečenský.
I was 21 at the time, so I was young, but I had already programmed for half my life, basically. And every project before that had been completely personal and it was a revelation when people just started commenting, started giving feedback on your code. And even before they started giving code back, that was, I think, one of the big moments where I said, "I love other people!" Don't get me wrong -- I'm actually not a people person.
(Smích)
(Laughter)
Já doopravdy jiné lidi rád nemám ‒
I don't really love other people --
(Smích)
(Laughter)
Zato mám rád počítače, rád s lidmi komunikuji prostřednictvím e-mailů, protože to poskytuje jakýsi odstup. Ale miluju ty lidi, kteří se k mému projektu vyjadřují a zapojují se do něho. A to tomu hodně pomohlo.
But I love computers, I love interacting with other people on email, because it kind of gives you that buffer. But I do love other people who comment and get involved in my project. And it made it so much more.
CA: Kdy nastal ten okamžik, kdy jste uviděl, co z toho vzniká a že se to najednou rozjíždí, kdy jste si uvědomil: „Moment, z toho by mohlo být něco obrovského, ne jenom soukromý projekt, na který mám slušnou odezvu, ale něco, čím exploduje vývoj v celém technologickém světě?“
CA: So was there a moment when you saw what was being built and it suddenly started taking off, and you thought, "Wait a sec, this actually could be something huge, not just a personal project that I'm getting nice feedback on, but a kind of explosive development in the whole technology world"?
LT: To tak nebylo. Pro mě nebyla klíčovým momentem chvíle, kdy projekt obrovsky narostl, ale chvíle, kdy teprve začínal. Pro mě bylo klíčové, že jsem nebyl sám a když se do projektu zapojilo 10, možná 100 lidí ‒ to byla rozhodující chvíle. Všechno další se událo velmi pozvolně. Přechod od 100 lidí k milionu pro mě není zas tak velká událost. No, možná to může být něco, pokud ‒
LT: Not really. I mean, the big point for me, really, was not when it was becoming huge, it was when it was becoming little. The big point for me was not being alone and having 10, maybe 100 people being involved -- that was a big point. Then everything else was very gradual. Going from 100 people to a million people is not a big deal -- to me. Well, I mean, maybe it is if you're --
Pokud chcete prodat výsledek své práce, pak je to obrovská věc ‒
(Laughter)
jestli mě chápete. Ale pokud vás zajímá technologie nebo pokud se zajímáte o projekt, pak bylo klíčové získat komunitu. Ta komunita pak postupně narůstala. Vlastně to nebyl žádný konkrétní moment, kdy bych si řekl: „Páni, teď se to ale rozjelo!“ protože to trvalo relativně dlouho.
If you want to sell your result then it's a huge deal -- don't get me wrong. But if you're interested in the technology and you're interested in the project, the big part was getting the community. Then the community grew gradually. And there's actually not a single point where I went like, "Wow, that just took off!" because it -- I mean -- it took a long time, relatively.
CA: Všichni technologové mi říkají, že je to hlavně Vaše zásluha, že jste od základů změnil jejich práci. A není to jenom Linux, ale i záležitost, které se říká Git, což je systém pro řízení vývoje software. Řekněte nám o něm něco a o Vaší roli, kterou v tom hrajete.
CA: So all the technologists that I talk to really credit you with massively changing their work. And it's not just Linux, it's this thing called Git, which is this management system for software development. Tell us briefly about that and your role in that.
LT: Jedním z problémů, který jsme měli, a chvilku to trvalo, než se začal projevovat, bylo to, když … Když se počet lidí pracujících na projektu rozroste z 10 nebo 100 na 10 000 lidí, kteří ‒ chci říct, že jsme teď v situaci, kdy je jen do prací na kernelu zapojeno na 1 000 lidí při každém vydání nové verze, a ta vychází každé dva měsíce, zhruba každé dva až tři měsíce. Někteří z nich toho moc neudělají. Hodně lidí udělá jen malou změnu.
LT: So one of the issues we had, and this took a while to start to appear, is when you ... When you grow from having 10 people or 100 people working on a project to having 10,000 people, which -- I mean, right now we're in the situation where just on the kernel, we have 1,000 people involved in every single release and that's every two months, roughly two or three months. Some of those people don't do a lot. There's a lot of people who make small, small changes.
Ale když to máte udržovat, s množstvím se mění i způsob, jakým to musíte dělat. Zažili jsme s tím spoustu problémů. A celá řada nástrojů dokáže udržovat jen zdrojový kód. Jedním z nich je CVS, který se k tomu používal nejčastěji a který jsem z duše nenáviděl a nechtěl s ním nic mít. Zkoušel jsem něco jiného, něco radikálního a zajímavého, něco, co nenáviděli všichni ostatní.
But to maintain this, the scale changes how you have to maintain it. And we went through a lot of pain. And there are whole projects that do only source-code maintenance. CVS is the one that used to be the most commonly used, and I hated CVS with a passion and refused to touch it and tried something else that was radical and interesting and everybody else hated.
CA: (směje se)
CA: (Laughs)
LT: Ocitli jsme se v nepříjemné situaci, kdy jsme měli tisíce lidí, kteří se chtěli podílet, ale v mnoha případech kvůli mně stála práce, když jsem nedokázal reagovat do té míry, abych mohl spolupracovat s tisíci lidmi současně.
LT: And we were in this bad spot, where we had thousands of people who wanted to participate, but in many ways, I was the kind of break point, where I could not scale to the point where I could work with thousands of people.
Git je můj druhý velký projekt, který vznikl kvůli tomu, abych mohl spravovat svůj první velký projekt. A přesně takhle pracuji. Neprogramuji, abych ‒ no, programuji, protože mě to baví ‒ ale chci, aby to bylo něco smysluplného, takže každý z mých projektů byl něčím, co jsem potřeboval a ‒
So Git is my second big project, which was only created for me to maintain my first big project. And this is literally how I work. I don't code for -- well, I do code for fun -- but I want to code for something meaningful so every single project I've ever done has been something I needed and --
CA: Takže Linux a Git vznikly skoro jako nezamýšlený důsledek Vašeho přání, abyste nemusel spolupracovat s mnoha lidmi.
CA: So really, both Linux and Git kind of arose almost as an unintended consequence
LT: Rozhodně ano.
of your desire not to have to work with too many people.
LT: Absolutely. Yes.
(Smích)
(Laughter)
CA: To je úžasné. LT: Jo.
CA: That's amazing. LT: Yeah.
(potlesk)
(Applause)
A přece, Vy jste tím mužem, který transformoval technologii, ne jednou, ale hned dvakrát a my se musíme snažit porozumět, proč tomu tak je. Už jste nám trochu napověděl, ale … Tady Vás máme na fotce jako dítě, s Rubikovou kostkou. Zmiňoval jste, že jste programoval od svých 10 nebo 11 let, půlku svého života.
And yet, you're the man who's transformed technology not just once but twice, and we have to try and understand why it is. You've given us some clues, but ... Here's a picture of you as a kid, with a Rubik's Cube. You mentioned that you've been programming since you were like 10 or 11, half your life.
Byl jste takovým tím počítačovým géniem, znáte to, oním polobohem, byl jste školní hvězdou, která dokázala cokoliv? Jaký jste byl jako dítě?
Were you this sort of computer genius, you know, übernerd, were you the star at school who could do everything? What were you like as a kid?
LT: Jo, myslím, že jsem byl prototypem šprta. Tím myslím, že jsem byl … Tenkrát jsem se s lidmi moc nebavil. To je můj mladší bratr. Zjevně mě zajímala Rubikova kostka víc než mého mladšího bratra.
LT: Yeah, I think I was the prototypical nerd. I mean, I was ... I was not a people person back then. That's my younger brother. I was clearly more interested in the Rubik's Cube than my younger brother.
(Smích)
(Laughter)
Moje mladší sestra, která na obrázku není, mě vždycky, když se sešla rodina ‒ a nejsme zrovna velká rodina, ale řekněme, že pár bratranců mám ‒ mě vždycky dopředu připravovala. Třeba, než jsem vstoupil do místnosti, říkala vždycky: „OK. Tohle je tak a tak …“ Protože jsem byl ‒ byl jsem nekňuba. Byl jsem blázen do počítačů, do matiky, do fyziky. V tom jsem byl dobrý. Nemyslím, že bych nějak zvlášť vynikal. Moje sestra by určitě řekla, že jsem mimořádně výjimečný v tom, že jsem nikdy nic nenechal být.
My younger sister, who's not in the picture, when we had family meetings -- and it's not a huge family, but I have, like, a couple of cousins -- she would prep me beforehand. Like, before I stepped into the room she would say, "OK. That's so-and-so ..." Because I was not -- I was a geek. I was into computers, I was into math, I was into physics. I was good at that. I don't think I was particularly exceptional. Apparently, my sister said that my biggest exceptional quality was that I would not let go.
CA: OK, u toho se zastavme, protože to je zajímavé. Nikdy jste nic nenechal být. Není to o tom, že je někdo nekňuba nebo že je chytrý, ale že je … paličatý?
CA: OK, so let's go there, because that's interesting. You would not let go. So that's not about being a geek and being smart, that's about being ... stubborn?
LT: Je v tom paličatost. Není to o tom, že bych třeba právě s něčím začal a hned řekl: „OK, hotovo, pustím se do něčeho jiného ‒ Podívej: super, co!“
LT: That's about being stubborn. That's about, like, just starting something and not saying, "OK, I'm done, let's do something else -- Look: shiny!"
A všímám si toho také v mnoha dalších oblastech svého života. Sedm let jsem žil v Silicon Valley. A pracoval jsem tam pořád u jedné firmy, v Silicon Valley, celou tu dobu. Kdo to kdy slyšel. V Silicon Valley to takhle nechodí. Celý vtip Silicon Valley spočívá v tom, že lidé mění místa, asi aby byl trochu větší zmatek. Já takový nejsem.
And I notice that in many other parts in my life, too. I lived in Silicon Valley for seven years. And I worked for the same company, in Silicon Valley, for the whole time. That is unheard of. That's not how Silicon Valley works. The whole point of Silicon Valley is that people jump between jobs to kind of mix up the pot. And that's not the kind of person I am.
CA: Ale když probíhal vývoj samotného Linuxu, nesla někdy taková tvrdohlavost s sebou konflikty mezi lidmi. Řekněte nám o tom něco. Bylo to nezbytné pro udržení kvality toho, co se vyvíjelo? Jak byste popsal, co se dělo?
CA: But during the actual development of Linux itself, that stubbornness sometimes brought you in conflict with other people. Talk about that a bit. Was that essential to sort of maintain the quality of what was being built? How would you describe what happened?
LT: Nevím, jestli to bylo nezbytné. Když se vrátím k tomu, že „nejsem společenský člověk“ ‒ někdy taky … řekněme, „neprokouknu“, jaké mají ostatní lidé pocity a někdy kvůli tomu říkám věci, které jiným lidem ubližují. A nejsem na to pyšný.
LT: I don't know if it's essential. Going back to the "I'm not a people person," -- sometimes I'm also ... shall we say, "myopic" when it comes to other people's feelings, and that sometimes makes you say things that hurt other people. And I'm not proud of that.
(Potlesk)
(Applause)
Ale zároveň to je ‒ chápu lidi, kteří mi říkají, že bych měl být vlídný. A když jim pak zkouším vysvětlit, jak oni jsou hodní, že by možná měli být průbojnější, chápou to jako moji upjatost.
But, at the same time, it's -- I get people who tell me that I should be nice. And then when I try to explain to them that maybe you're nice, maybe you should be more aggressive, they see that as me being not nice.
(Smích)
(Laughter)
Snažím se tím říct, že každý jsme jiný. Nejsem společenský; není to nic, na co bych byl obzvlášť pyšný, ale je to součástí mé osobnosti. A jedna z věcí, která se mi na open source vážně líbí, je, že opravdu umožňuje spolupráci rozdílných lidí. Nemusíme se mít navzájem rádi ‒ a někdy se fakt nesnášíme. Opravdu ‒ myslím tím fakt hodně ostré hádky. Ale vlastně se dají najít věci, o kterých se ‒ stejně už dál nechcete dohadovat, prostě protože se zajímáte o hodně odlišné věci.
What I'm trying to say is we are different. I'm not a people person; it's not something I'm particularly proud of, but it's part of me. And one of the things I really like about open source is it really allows different people to work together. We don't have to like each other -- and sometimes we really don't like each other. Really -- I mean, there are very, very heated arguments. But you can, actually, you can find things that -- you don't even agree to disagree, it's just that you're interested in really different things.
A když se vrátím k tomu, co jsem říkal dřív, že jsem se obával, že moji práci využijí ve svůj prospěch obchodníci, tak se ukázalo, a to velice rychle, že tihle obchodníci byli krásní, milí lidé. A udělali všechno to, co jsem já vůbec neměl zájem dělat a měli úplně jiné cíle. Využívali open source způsobem, kterým jsem já jen nechtěl jít. Ale protože to byl open source, mohli to dělat a vlastně to opravdu krásně dohromady funguje.
And coming back to the point where I said earlier that I was afraid of commercial people taking advantage of your work, it turned out, and very quickly turned out, that those commercial people were lovely, lovely people. And they did all the things that I was not at all interested in doing, and they had completely different goals. And they used open source in ways that I just did not want to go. But because it was open source they could do it, and it actually works really beautifully together.
Dokonce si myslím, že to funguje stejně. Potřebujete mít lidi, kteří jsou k ostatním přívětiví, komunikátory, pohodové a přátelské lidi, kteří by vás ‒
And I actually think it works the same way. You need to have the people-people, the communicators, the warm and friendly people who like --
(Smích)
(Laughter)
vážně chtěli obejmout a přijmout vás do komunity. Ale takový každý není. A já takový nejsem. Zabývám se technologií. Jsou lidé, kteří se starají o UI. Nemůžu dělat UI, to bych nepřežil. Totiž, kdybych se ocitl na opuštěném ostrově a jedinou věcí, jak se odsud dostat, by bylo udělat hezké UI, umřel bych tam.
really want to hug you and get you into the community. But that's not everybody. And that's not me. I care about the technology. There are people who care about the UI. I can't do UI to save my life. I mean, if I was stranded on an island and the only way to get off that island was the make a pretty UI, I'd die there.
(Smích)
(Laughter)
Takže jsou různé typy lidí a teď se nevymlouvám, pokouším se to vysvětlit.
So there's different kinds of people, and I'm not making excuses, I'm trying to explain.
CA: Když jsme spolu minulý týden mluvili, zmiňoval jste se o jiné vlastnosti, která mi přišla opravdu zajímavá, říkáte tomu mít cit.
CA: Now, when we talked last week, you talked about some other trait that you have, which I found really interesting.
Mám tady pár obrázků.
It's this idea called taste.
Myslím, že tohle je příklad obzvlášť špatného citu pro zápis programu a tohle je napsáno lépe, což je na první pohled zřetelné. Jaký je mezi nimi rozdíl?
And I've just got a couple of images here. I think this is an example of not particularly good taste in code, and this one is better taste, which one can immediately see. What is the difference between these two?
LT: Takže tohle je ‒ Kolik z vás tady vlastně někdy programovalo?
LT: So this is -- How many people here actually have coded?
CA: Panebože.
CA: Oh my goodness.
LT: Ručím vám za to, že ti, co zvedli ruku, někdy programovali něco, čemu se říká jednosměrný seznam. A tak se to učí ‒ tím prvním, nepříliš povedeným přístupem, vás to pro jednoduchost naučí na škole, když s programováním začínáte. A nemusíte program chápat.
LT: So I guarantee you, everybody who raised their hand, they have done what's called a singly-linked list. And it's taught -- This, the first not very good taste approach, is basically how it's taught to be done when you start out coding. And you don't have to understand the code.
Pro mě je nejzajímavější ten poslední příkaz if. Protože u jednosměrného seznamu se dostanete do situace ‒ kdy se pokoušíte odstranit existující prvek ze seznamu ‒ a je rozdíl, jestli je to první prvek nebo jestli je někde uprostřed. Protože, jestliže je to první prvek, musíte nastavit ukazatel na první prvek v seznamu. Jestliže je uprostřed, musíte změnit ukazatel u předchozího prvku. To jsou dva úplně odlišné případy.
The most interesting part to me is the last if statement. Because what happens in a singly-linked list -- this is trying to remove an existing entry from a list -- and there's a difference between if it's the first entry or whether it's an entry in the middle. Because if it's the first entry, you have to change the pointer to the first entry. If it's in the middle, you have to change the pointer of a previous entry. So they're two completely different cases.
CA: A takhle to je lepší. LT: A tohle je lepší.
CA: And that's better.
LT: And this is better.
Nepotřebujete příkaz if. A opravdu o nic moc nejde ‒ nechci, abyste chápali, proč není příkaz if potřeba, ale chci, abyste pochopili, že někdy se dá na problém nahlížet různě a přepsat program tak, aby se vyloučily speciální případy a převedly se na ty běžné. A takový program je pak dobrý. Ale tohle je jednoduché, ze základního kurzu programování. To důležité není ‒ třebaže detaily důležité jsou.
It does not have the if statement. And it doesn't really matter -- I don't want you understand why it doesn't have the if statement, but I want you to understand that sometimes you can see a problem in a different way and rewrite it so that a special case goes away and becomes the normal case. And that's good code. But this is simple code. This is CS 101. This is not important -- although, details are important.
U lidí, se kterými chci spolupracovat, je pro mě dobrým znamením, když mají dobrý cit, podle čehož … Poslal jsem vám hloupý příklad, který není výstižný, protože je příliš krátký. Mít dobrý cit znamená mnohem víc. Lidé s dobrým citem skutečně zpozorují obecné vzory a jaksi instinktivně vědí, jak dělat věci správným způsobem.
To me, the sign of people I really want to work with is that they have good taste, which is how ... I sent you this stupid example that is not relevant because it's too small. Good taste is much bigger than this. Good taste is about really seeing the big patterns and kind of instinctively knowing what's the right way to do things.
CA: OK, takže když to teď tady shrneme. Vy cítíte věci způsobem, který dává smysl jenom programátorům. Jste ‒
CA: OK, so we're putting the pieces together here now. You have taste, in a way that's meaningful to software people. You're --
(Smích)
(Laughter)
LT: Myslím, že to některým lidem tady smysl dávalo.
LT: I think it was meaningful to some people here.
CA: Jste velmi šikovným programátorem a jste pekelně tvrdohlavý. Ale musí v tom být ještě něco jiného. Chci říct, že už jste změnil budoucnost. Musíte být schopen velkolepých vizí do budoucna. Jste vizionářem, je to tak?
CA: You're a very smart computer coder, and you're hellish stubborn. But there must be something else. I mean, you've changed the future. You must have the ability of these grand visions of the future.
LT: Vlastně jsem se na TEDu poslední dva dny
You're a visionary, right?
cítil malinko nesvůj, protože se tady odehrává plno vizí. A já nejsem vizionář. Nemám plán na další pětiletku. Jsem technik. A myslím ‒ totiž ‒ nemám vůbec nic proti všem těm lidem, kteří stále chodí s hlavou v oblacích a hledí směrem ke hvězdám a říkají: „Tam se chci vydat“. Ale já zůstávám při zemi a chci opravit výmol, který je přímo přede mnou, dřív, než do něho spadnu. Takový jsem já.
LT: I've actually felt slightly uncomfortable at TED for the last two days, because there's a lot of vision going on, right? And I am not a visionary. I do not have a five-year plan. I'm an engineer. And I think it's really -- I mean -- I'm perfectly happy with all the people who are walking around and just staring at the clouds and looking at the stars and saying, "I want to go there." But I'm looking at the ground, and I want to fix the pothole that's right in front of me before I fall in. This is the kind of person I am.
(Potlesk)
(Cheers)
(Applause)
CA: Minulý týden jste se mnou mluvil o těchhle dvou lidech. O koho jde a co s nimi máte společného?
CA: So you spoke to me last week about these two guys. Who are they and how do you relate to them?
LT: No, v technologiích je to tak trochu klišé, celý ten souboj Tesly a Edisona, kde Tesla je vnímán jako vědec-vizionář a muž bláznivých nápadů. Lidé mají Teslu rádi. Najdou se tací, kteří po něm pojmenovávají vlastní firmy.
LT: Well, so this is kind of cliché in technology, the whole Tesla versus Edison, where Tesla is seen as the visionary scientist and crazy idea man. And people love Tesla. I mean, there are people who name their companies after him.
(Smích)
(Laughter)
Ta druhá osoba je Edison, kterému vlastně často vyčítali, že byl jenom pěšák a že byl ‒ myslím, že jeho nejznámější citát zní: „Genialita je jedno procento inspirace a devadesát devět procent dřiny.“ A já jsem na straně Edisona, i když ne vždy ho lidé mají rádi. Protože když si ty dva porovnáte, Tesla je typ člověka, kterého dnes všichni hned berou, ale kdo skutečně změnil svět? Edison možná nebyl milý člověk, dělal spousty věcí ‒ možná nebyl tak vzdělaný, nebyl takový vizionář. Ale myslím, že jsem víc Edison než Tesla.
The other person there is Edison, who is actually often vilified for being kind of pedestrian and is -- I mean, his most famous quote is, "Genius is one percent inspiration and 99 percent perspiration." And I'm in the Edison camp, even if people don't always like him. Because if you actually compare the two, Tesla has kind of this mind grab these days, but who actually changed the world? Edison may not have been a nice person, he did a lot of things -- he was maybe not so intellectual, not so visionary. But I think I'm more of an Edison than a Tesla.
CA: Tento týden jsou naším tématem na TEDu sny ‒ velké, odvážné, smělé sny. Vy opravdu dokážete člověka ze snů vyléčit.
CA: So our theme at TED this week is dreams -- big, bold, audacious dreams. You're really the antidote to that.
LT: Ano, snažím se je trochu mírnit.
LT: I'm trying to dial it down a bit, yes.
CA: To je dobře.
CA: That's good.
(Smích) Bereme vás tak, přijímáme to.
(Laughter) We embrace you, we embrace you.
Firmy jako Google a mnohé další, na vašem software nepochybně vydělávají miliardy dolarů. Neštve vás to?
Companies like Google and many others have made, arguably, like, billions of dollars out of your software. Does that piss you off?
LT: Ne. Ne, neštve mě to z několika důvodů. Jedním z nich je, že se mi daří dobře. Vede se mi opravdu dobře.
LT: No. No, it doesn't piss me off for several reasons. And one of them is, I'm doing fine. I'm really doing fine.
Ale dalším důvodem je ‒ že totiž pokud by to celé nebyl open source a nedal bych tomu volný průběh, Linux by nikdy nebyl tím, čím je. A přinášelo by to věci, které mě fakt nebaví, vystupování na veřejnosti, ale zároveň je to zážitek. Věřte mi. Děje se kolem toho spousta věcí, díky kterým jsem velmi šťastný a doufám, že jsem se rozhodoval správně.
But the other reason is -- I mean, without doing the whole open source and really letting go thing, Linux would never have been what it is. And it's brought experiences I don't really enjoy, public talking, but at the same time, this is an experience. Trust me. So there's a lot of things going on that make me a very happy man and thinking I did the right choices.
CA: Dosáhla myšlenka open source ‒ a u toho myslím můžeme skončit ‒ dosáhla myšlenka open source ve světě plného uplatnění nebo by se dalo zajít ještě dál, existují ještě nějaké věci, které by se daly udělat?
CA: Is the open source idea -- this is, I think we'll end here -- is the open source idea fully realized now in the world, or is there more that it could go, are there more things that it could do?
LT: Tady jsem sám na vážkách. Myslím, že jedním z důvodů, proč open source tak dobře funguje u software, je, že i když zvážím všechno kolem, program bývá většinou buď dobrý nebo špatný. Často se dá poměrně úspěšně rozhodnout, co je uděláno správně a co se nepovedlo. Program buď funguje a nebo nefunguje, což znamená, že je zde málo prostoru na dohadování. A my se přesto hádáme. Ve spoustě dalších oblastí ‒ lidé mluví o otevřené politice a podobných věcech ‒ a někdy je opravdu těžké říct, že ty samé principy lze uplatnit i v některých dalších oblastech, prostě protože z černé a bílé nevznikne šedá, ale řada různých barev.
LT: So, I'm of two minds there. I think one reason open source works so well in code is that at the end of the day, code tends to be somewhat black and white. There's often a fairly good way to decide, this is done correctly and this is not done well. Code either works or it doesn't, which means that there's less room for arguments. And we have arguments despite this, right? In many other areas -- I mean, people have talked about open politics and things like that -- and it's really hard sometimes to say that, yes, you can apply the same principles in some other areas just because the black and white turns into not just gray, but different colors.
Je zřejmé, že ve vědě zažívá open source comeback. Věda tu byla dřív. Ale nakonec zůstala poměrně uzavřená, s velmi drahými časopisy a dalšími věcmi. S open source zažívá věda comeback, například prostřednictvím arXiv nebo volně dostupných časopisů. Wikipedia také změnila svět. Existují i další příklady, jsem si jistý, že mnohé ještě přijdou.
So, obviously open source in science is making a comeback. Science was there first. But then science ended up being pretty closed, with very expensive journals and some of that going on. And open source is making a comeback in science, with things like arXiv and open journals. Wikipedia changed the world, too. So there are other examples, I'm sure there are more to come.
CA: Ale Vy nejste vizionářem, takže je nemusíte všechny jmenovat.
CA: But you're not a visionary, and so it's not up to you to name them.
LT: Ne.
LT: No.
(Smích)
(Laughter)
To je na vás, abyste je zrealizovali.
It's up to you guys to make them, right?
CA: Přesně tak.
CA: Exactly.
Linusi Torvaldsi, děkujeme Vám za Linux, děkujeme Vám za Internet, děkujeme za telefony s Androidem.
Linus Torvalds, thank you for Linux, thank you for the Internet, thank you for all those Android phones.
Díky, že jste přišel sem na TED a že jste toho o sobě tolik prozradil.
Thank you for coming here to TED and revealing so much of yourself.
LT: Děkuji.
LT: Thank you.
(potlesk)
(Applause)