I'm here today to talk about a disturbing question, which has an equally disturbing answer. My topic is the secrets of domestic violence, and the question I'm going to tackle is the one question everyone always asks: Why does she stay? Why would anyone stay with a man who beats her? I'm not a psychiatrist, a social worker or an expert in domestic violence. I'm just one woman with a story to tell.
Jestem tu dziś, aby zadać niepokojące pytanie, na które otrzymamy równie niepokojącą odpowiedź. Tematem są sekrety przemocy domowej. a pytanie, które zamierzam zadać, jest pytaniem, które każdy zawsze zadaje: Dlaczego ona z nim jest? Czemu ktoś chciałby być z człowiekiem, który go bije? Nie jestem psychiatrą, ani pracownikiem socjalnym, czy ekspertem w dziedzinie przemocy domowej. Jestem po prostu pewną kobietą z historią do opowiedzenia.
I was 22. I had just graduated from Harvard College. I had moved to New York City for my first job as a writer and editor at Seventeen magazine. I had my first apartment, my first little green American Express card, and I had a very big secret. My secret was that I had this gun loaded with hollow-point bullets pointed at my head by the man who I thought was my soulmate, many, many times. The man who I loved more than anybody on Earth held a gun to my head and threatened to kill me more times than I can even remember. I'm here to tell you the story of crazy love, a psychological trap disguised as love, one that millions of women and even a few men fall into every year. It may even be your story.
Miałam 22 lata, właśnie ukończyłam Harvard College, przeniosłam się do Nowego Jorku, aby podjąć pierwszą pracę jako dziennikarz i redaktor magazynu Seventeen. Miałam swoje pierwsze mieszkanie, swoją pierwszą małą zieloną kartę American Express i miałam bardzo wielki sekret. Moim sekretem było to, że miałam ten pistolet, załadowany nabojami grzybkującymi wycelowanymi w moją głowę przez mężczyznę, którego uważałam za bratnią duszę. Wiele, wiele razy. Ten mężczyzna, którego kochałam najbardziej na Ziemi, trzymał pistolet przy mojej głowie i groził, że mnie zabije więcej razy, niż mogę sobie nawet przypomnieć. Jestem tu, aby opowiedzieć wam historię szalonej miłości, psychologicznej pułapki przebranej za miłość, w którą miliony kobiet a także sporo mężczyzn, wpada każdego roku. Być może to także wasza historia.
I don't look like a typical domestic violence survivor. I have a B.A. in English from Harvard College, an MBA in marketing from Wharton Business School. I've spent most of my career working for Fortune 500 companies including Johnson & Johnson, Leo Burnett and The Washington Post. I've been married for almost 20 years to my second husband and we have three kids together. My dog is a black lab, and I drive a Honda Odyssey minivan. (Laughter)
Nie wyglądam jak typowa ofiara domowej przemocy. Mam tytuł licencjata z języka angielskiego z Harvard College, stopień MBA w marketingu z Wharton Business School. Przez większość swojej kariery pracowałam dla firm z listy Fortune 500, w tym Johnson & Johnson, Leo Burnett i The Washington Post. Jestem mężatką z moim drugim mężem od prawie 20 lat i mamy trójkę wspólnych dzieci. Mój pies to czarny labrador a jeżdżę minivanem Honda Odyssey. (Śmiech)
So my first message for you is that domestic violence happens to everyone -- all races, all religions, all income and education levels. It's everywhere. And my second message is that everyone thinks domestic violence happens to women, that it's a women's issue. Not exactly. Over 85 percent of abusers are men, and domestic abuse happens only in intimate, interdependent, long-term relationships, in other words, in families, the last place we would want or expect to find violence, which is one reason domestic abuse is so confusing.
Zatem moje pierwsze przesłanie do was brzmi: przemoc domowa spotyka każdego niezależnie od rasy, religii, dochodu czy poziomu wykształcenia Jest wszędzie. A moje drugie przesłanie brzmi: wszyscy myślą, że przemoc domowa stosowana jest wobec kobiet że to problem wyłącznie kobiet. Nie do końca. Oprawcami w 85 procentach są mężczyźni, a domowe znęcanie się zdarza się tylko w intymnych, współzależnych, długotrwałych związkach, innymi słowy w rodzinach. w ostatnim miejscu, gdzie chcielibyśmy i spodziewalibyśmy się napotkać przemoc. co jest jednym z powodów, dla których przemoc domowa jest tak zagmatwana.
I would have told you myself that I was the last person on Earth who would stay with a man who beats me, but in fact I was a very typical victim because of my age. I was 22, and in the United States, women ages 16 to 24 are three times as likely to be domestic violence victims as women of other ages, and over 500 women and girls this age are killed every year by abusive partners, boyfriends, and husbands in the United States.
Powiedziałabym wam , że jestem ostatnią osobą na ziemi, która będzie z mężczyzną, który mnie bije. Ze względu na swój wiek byłam jednak bardzo typową ofiarą. Miałam 22 lata, a w Stanach Zjednoczonych kobiety w wieku od 16 do 24 lat mają trzy razy większe szanse stać się ofiarami przemocy niż kobiety z innych grup wiekowych. a ponad 500 kobiet i dziewcząt w tym wieku traci życie każdego roku z rąk napastliwych partnerów chłopaków i mężów w Stanach Zjednoczonych
I was also a very typical victim because I knew nothing about domestic violence, its warning signs or its patterns.
Byłam też typową ofiarą, bo nic nie wiedziałam o przemocy domowej, jej znakach ostrzegawczych czy schematach.
I met Conor on a cold, rainy January night. He sat next to me on the New York City subway, and he started chatting me up. He told me two things. One was that he, too, had just graduated from an Ivy League school, and that he worked at a very impressive Wall Street bank. But what made the biggest impression on me that first meeting was that he was smart and funny and he looked like a farm boy. He had these big cheeks, these big apple cheeks and this wheat-blond hair, and he seemed so sweet.
Poznałam Conora w styczniu, w zimny deszczowy wieczór. Usiadł obok mnie w nowojorskim metrze i zaczął mnie podrywać. Powiedział mi dwie rzeczy: pierwsza to, że też ukończył właśnie szkołę Ivy League i pracował w bardzo prestiżowym banku na Wall Street. Ale w czasie tego pierwszego spotkania największe wrażenie zrobiło na mnie to, że był inteligentny i zabawny. a wyglądał jak chłopak ze wsi. Miał takie duże, pełne policzki, i blond włosy koloru złocistej pszenicy i wydawał się taki uroczy.
One of the smartest things Conor did, from the very beginning, was to create the illusion that I was the dominant partner in the relationship. He did this especially at the beginning by idolizing me. We started dating, and he loved everything about me, that I was smart, that I'd gone to Harvard, that I was passionate about helping teenage girls, and my job. He wanted to know everything about my family and my childhood and my hopes and dreams. Conor believed in me, as a writer and a woman, in a way that no one else ever had. And he also created a magical atmosphere of trust between us by confessing his secret, which was that, as a very young boy starting at age four, he had been savagely and repeatedly physically abused by his stepfather, and the abuse had gotten so bad that he had had to drop out of school in eighth grade, even though he was very smart, and he'd spent almost 20 years rebuilding his life. Which is why that Ivy League degree and the Wall Street job and his bright shiny future meant so much to him. If you had told me that this smart, funny, sensitive man who adored me would one day dictate whether or not I wore makeup, how short my skirts were, where I lived, what jobs I took, who my friends were and where I spent Christmas, I would have laughed at you, because there was not a hint of violence or control or anger in Conor at the beginning. I didn't know that the first stage in any domestic violence relationship is to seduce and charm the victim.
Na samym początku Conor zrobił jedną z najmądrzejszych rzeczy stworzył iluzję, że to ja jestem dominującą jednostką w związku. Dokonał tego szczególnie na początku ubóstwiając mnie. Zaczęliśmy ze sobą chodzić, a on wszystko we mnie kochał, że jestem inteligentna, że poszłam na Harvard, że miałam pasję, aby pomagać nastoletnim dziewczętom i moją pracę. Chciał wiedzieć wszystko o mojej rodzinie, dzieciństwie, moich nadziejach i marzeniach. Wierzył we mnie jako dziennikarkę i kobietę, w sposób, w jaki dotąd nie robił tego nikt inny. I stworzył magiczną atmosferę zaufania między nami wyznając mi swoją tajemnicę. a było nią to, że kiedy skończył zaledwie cztery lata był brutalnie i wielokrotnie fizycznie maltretowany przez swojego ojczyma. i to znęcanie się stało się tak dotkliwe, że w ósmej klasie musiał rzucić szkołę, chociaż był bardzo mądry. i spędził prawie 20 lat odbudowując swoje życie. Dlatego też zdobycie promocji w Ivy League, praca na Wall Street, jego świetlana przyszłość tak wiele dla niego znaczyły. Gdybyście powiedzieli mi wtedy, że ten inteligentny, zabawny, wrażliwy człowiek, który mnie uwielbiał pewnego dnia będzie mi dyktować czy mogę nosić makijaż, jak krótkie mogą być moje spódnice, gdzie mam mieszkać, jaką pracę podjąć, jakich wybrać przyjaciół i gdzie spędzę święta, roześmiałabym się wam w twarz, ponieważ nie było oznak przemocy lub chęci kontrolowania ani gniewu w Conorze na początku Nie wiedziałam, że pierwszym etapem w każdym związku, gdzie przemoc domowa występuje jest uwieźć i zauroczyć ofiarę.
I also didn't know that the second step is to isolate the victim. Now, Conor did not come home one day and announce, "You know, hey, all this Romeo and Juliet stuff has been great, but I need to move into the next phase where I isolate you and I abuse you" — (Laughter) — "so I need to get you out of this apartment where the neighbors can hear you scream and out of this city where you have friends and family and coworkers who can see the bruises." Instead, Conor came home one Friday evening and he told me that he had quit his job that day, his dream job, and he said that he had quit his job because of me, because I had made him feel so safe and loved that he didn't need to prove himself on Wall Street anymore, and he just wanted to get out of the city and away from his abusive, dysfunctional family, and move to a tiny town in New England where he could start his life over with me by his side. Now, the last thing I wanted to do was leave New York, and my dream job, but I thought you made sacrifices for your soulmate, so I agreed, and I quit my job, and Conor and I left Manhattan together. I had no idea I was falling into crazy love, that I was walking headfirst into a carefully laid physical, financial and psychological trap.
Nie wiedziałam też, że drugim etapem jest wyizolowanie ofiary. Wtedy, pewnego dnia Conor nie wrócił do domu i oznajmił : "Wiesz, hej, ten cały układ z Romeo i Julią był super, ale teraz chcę przejść do następnej fazy, gdzie cię odizoluję i wykorzystam". (Śmiech) "Dlatego muszę zabrać cię z tego mieszkania, gdzie sąsiedzi mogą usłyszeć twój krzyk, z tego miasta, gdzie masz przyjaciół i rodzinę i współpracowników, którzy mogliby zobaczyć siniaki". Zamiast tego Conor przyszedł pewnego piątkowego wieczoru i powiedział mi, że rzucił pracę tego dnia, jego wymarzoną pracę. i powiedział, że zrezygnował z niej ze względu na mnie, ponieważ dzięki mnie poczuł się tak bezpieczny i kochany, że nie musi już dalej wykazywać się na Wall Street. i chciałby właśnie wydostać się z tego miasta, uciec od swojej okrutnej, dysfunkcyjnej rodziny i przenieść się do małego miasteczka w Nowej Anglii, gdzie mógłby rozpocząć nowe życie ze mną u swego boku. Wtedy, ostatnią rzeczą jakiej pragnęłam to opuścić Nowy Jorku, ani porzucić moją wymarzoną pracę, ale sądziłam, że dla bratniej duszy trzeba się poświęcać, więc zgodziłam się i rzuciłam pracę, i Conor i ja wyjechaliśmy z Manhattanu. Nie miałam pojęcia, że stopniowo pakuję się w szaloną miłość że zmierzam prosto do ostrożnie zastawionej fizycznej, finansowej i psychologicznej pułapki.
The next step in the domestic violence pattern is to introduce the threat of violence and see how she reacts. And here's where those guns come in. As soon as we moved to New England -- you know, that place where Connor was supposed to feel so safe -- he bought three guns. He kept one in the glove compartment of our car. He kept one under the pillows on our bed, and the third one he kept in his pocket at all times. And he said that he needed those guns because of the trauma he'd experienced as a young boy. He needed them to feel protected. But those guns were really a message for me, and even though he hadn't raised a hand to me, my life was already in grave danger every minute of every day.
Kolejną fazą w schemacie przemocy domowej jest wprowadzenie groźby przemocy i sprawdzenie jak ofiara zareaguje. I wtedy pojawiły się tamte pistolety. Gdy tylko przenieśliśmy się do Nowej Anglii - rozumiecie miejsce, gdzie Conor miał poczuć się tak tak bezpiecznie, Kupił trzy pistolety. Jeden trzymał w schowku naszego samochodu. Jeden pod poduszką w naszym łóżku. a trzeci miał cały czas przy sobie w kieszeni. I powiedział, że potrzebuje ich ze względu na uraz, jakiego doznał jako młody chłopak Potrzebował ich by czuć się chronionym. Ale te pistolety były tak naprawdę wiadomością dla mnie, i chociaż nie podniósł na mnie ręki, moje życie było już w poważnym niebezpieczeństwie o każdej porze dnia.
Conor first physically attacked me five days before our wedding. It was 7 a.m. I still had on my nightgown. I was working on my computer trying to finish a freelance writing assignment, and I got frustrated, and Conor used my anger as an excuse to put both of his hands around my neck and to squeeze so tightly that I could not breathe or scream, and he used the chokehold to hit my head repeatedly against the wall. Five days later, the ten bruises on my neck had just faded, and I put on my mother's wedding dress, and I married him.
Po raz pierwszy Conor uderzył mnie pięć dni przed naszym ślubem. Była 7 rano, ja ciągle jeszcze byłam w koszuli nocnej. Pracowałam przy komputerze próbując skończyć pisanie zlecenia i byłam sfrustrowana, a Conor wykorzystał mój gniew jako pretekst by objąć moją szyję obiema rękami i ścisnąć tak mocno, że nie mogłam oddychać ani krzyczeć, i trzymając mnie w duszącym uścisku. kilkakrotnie uderzał moją głową o ścianę. Pięć dni później te dziesięć siniaków na mojej szyi zniknęły, a ja założyłam suknię ślubną mojej matki i wyszłam za niego.
Despite what had happened, I was sure we were going to live happily ever after, because I loved him, and he loved me so much. And he was very, very sorry. He had just been really stressed out by the wedding and by becoming a family with me. It was an isolated incident, and he was never going to hurt me again.
Pomimo tego, co się stało, byłam pewna, że będziemy żyć szczęśliwie zawsze , bo go kochałam a on kochał mnie tak mocno. A jemu było bardzo, bardzo przykro, był naprawdę bardzo zestresowany ślubem. i stworzeniem rodziny ze mną. To był odosobniony wypadek i nigdy więcej nie zamierzał mnie uderzyć ponownie.
It happened twice more on the honeymoon. The first time, I was driving to find a secret beach and I got lost, and he punched me in the side of my head so hard that the other side of my head repeatedly hit the driver's side window. And then a few days later, driving home from our honeymoon, he got frustrated by traffic, and he threw a cold Big Mac in my face. Conor proceeded to beat me once or twice a week for the next two and a half years of our marriage.
Ale sytuacja powtórzyła się dwukrotnie w czasie miesiąca miodowego. Pierwszy raz, gdy wiozłam nas na sekretną plażę i się zgubiłam, i uderzył mnie pięścią w bok głowy tak mocno, że jeszcze parę razy uderzyłam drugą stroną głowy w okno po mojej stronie . Drugi, gdy kilka dni później wracaliśmy do domu on zdenerwował się korkiem ulicznym i rzucił mi w twarz zimnym Big Mac'iem. Conor bił mnie raz lub dwa razy w tygodniu przez następne dwa i pół roku naszego małżeństwa.
I was mistaken in thinking that I was unique and alone in this situation. One in three American women experiences domestic violence or stalking at some point in her life, and the CDC reports that 15 million children are abused every year, 15 million. So actually, I was in very good company.
Mylnie sądziłam, że jestem osamotniona, że tylko ja jestem w takim położeniu. Jedna na trzy amerykańske kobiety doświadcza przemocy lub prześladowania w pewnym momencie życia. Według raportu CDC 15 milionów dzieci. jest prześladowanych corocznie, 15 milionów. Tak naprawdę byłam jedną z wielu ofiar.
Back to my question: Why did I stay? The answer is easy. I didn't know he was abusing me. Even though he held those loaded guns to my head, pushed me down stairs, threatened to kill our dog, pulled the key out of the car ignition as I drove down the highway, poured coffee grinds on my head as I dressed for a job interview, I never once thought of myself as a battered wife. Instead, I was a very strong woman in love with a deeply troubled man, and I was the only person on Earth who could help Conor face his demons.
Powrócę do mojego pytania: Dlaczego z nim ciągle byłam? Odpowiedź jest prosta. Nie wiedziałam, że on się znęca nade mną. Chociaż przystawiał załadowaną broń do mojej głowy, zepchnął mnie ze schodów, groził, że zabije naszego psa, wyszarpnął kluczyk ze stacyjki, gdy jechałam autostradą, wylał fusy od kawy na moją głowę gdy ubierałam się na rozmowę o pracę, nigdy nie myślałam o sobie jako maltretowanej żonie. Przeciwnie, byłam bardzo silną kobietą zakochaną w mocno zagubionym człowieku i byłam jedyną osobą na ziemi, która mogła pomóc Conorowi pokonać jego demony.
The other question everybody asks is, why doesn't she just leave? Why didn't I walk out? I could have left any time. To me, this is the saddest and most painful question that people ask, because we victims know something you usually don't: It's incredibly dangerous to leave an abuser. Because the final step in the domestic violence pattern is kill her. Over 70 percent of domestic violence murders happen after the victim has ended the relationship, after she's gotten out, because then the abuser has nothing left to lose. Other outcomes include long-term stalking, even after the abuser remarries; denial of financial resources; and manipulation of the family court system to terrify the victim and her children, who are regularly forced by family court judges to spend unsupervised time with the man who beat their mother. And still we ask, why doesn't she just leave?
Inne pytanie jakie każdy zadaje to: dlaczego po prostu go nie zostawi? Dlaczego nie odeszłam? Mogłam odejść w każdej chwili. Dla mnie to najsmutniejsze i najbardziej bolesne z pytań, jakie ludzie zadają, ponieważ ofiary wiedzą coś, czego wy zwyczajnie nie wiecie: Opuszczenie oprawcy jest niewiarygodnie niebezpieczne. bo ostatnią fazą schematu przemocy domowej jest zabicie ofiary. Ponad 70 procent morderstw wskutek domowej przemocy następuje po tym, jak ofiara zakończyła związek, po tym jak odeszła, bo wtedy oprawca nie ma już nic do stracenia. w innych przypadkach mamy długotrwałe nękanie, nawet po kolejnym ślubie oprawcy, odmowa wsparcia finansowego lub manipulacja systemem praw rodzicielskich poprzez zastraszanie ofiar i ich dzieci które zmuszane są przez sędziów sądu rodzinnego do spędzania nienadzorowanego czasu z człowiekiem, który katował ich matkę. A my nadal pytamy: czemu nie odchodzi?
I was able to leave, because of one final, sadistic beating that broke through my denial. I realized that the man who I loved so much was going to kill me if I let him. So I broke the silence. I told everyone: the police, my neighbors, my friends and family, total strangers, and I'm here today because you all helped me.
Zdołałam odejść po pewnym ostatnim sadystycznym pobiciu, który przedostało się przez moje zaprzeczanie. Zrozumiałam, że człowiek, którego tak kochałam zabije mnie, jeśli na to pozwolę. Więc przerwałam milczenie. Powiedziałam wszystkim, policji, moim sąsiadom, przyjaciołom i rodzinie, całkowitym nieznajomym, i jestem tutaj dzisiaj, bo wszyscy mi pomogliście.
We tend to stereotype victims as grisly headlines, self-destructive women, damaged goods. The question, "Why does she stay?" is code for some people for, "It's her fault for staying," as if victims intentionally choose to fall in love with men intent upon destroying us.
Mamy tendencję do stereotypowego przedstawiania ofiar z makabrycznymi nagłówkami, jako autodestrukcyjne kobiety, uszkodzony towar. Na pytanie: "Dlaczego ona z nim nadal jest?" typowym wyjaśnieniem dla niektórych osób jest "sama jest sobie winna", tak jakby ofiary świadomie wybierały za obiekt swej miłości osoby które chcą je zniszczyć.
But since publishing "Crazy Love," I have heard hundreds of stories from men and women who also got out, who learned an invaluable life lesson from what happened, and who rebuilt lives -- joyous, happy lives -- as employees, wives and mothers, lives completely free of violence, like me. Because it turns out that I'm actually a very typical domestic violence victim and a typical domestic violence survivor. I remarried a kind and gentle man, and we have those three kids. I have that black lab, and I have that minivan. What I will never have again, ever, is a loaded gun held to my head by someone who says that he loves me.
Ale od czasu publikacji książki "Crazy Love" usłyszałam setki historii mężczyzn i kobiet, którym także się udało wydostać, którzy wyciągnęli bezcenną naukę życiową z tego, co ich spotkało i jak odbudowali swoje życie, dziś radosne i szczęśliwe, jako pracownicy, żony i matki, nowe życie całkowicie bez przemocy podobnie do mnie bo okazuje się, że rzeczywiście jestem bardzo typową ofiarą przemocy domowej i typową osobą po traumie przemocy. Wyszłam ponownie za mąż za dobrego, łagodnego człowieka i mamy trójkę tych oto dzieci. Mam tego czarnego labradora i tego minivana. Ale już nigdy więcej nie będę miała nigdy załadowanego pistoletu przystawionego do głowy przez osobę, która twierdzi, że mnie kocha.
Right now, maybe you're thinking, "Wow, this is fascinating," or, "Wow, how stupid was she," but this whole time, I've actually been talking about you. I promise you there are several people listening to me right now who are currently being abused or who were abused as children or who are abusers themselves. Abuse could be affecting your daughter, your sister, your best friend right now.
Teraz może myślicie: "Och to fascynujące" albo: " Och jaka ona była głupia", ale tak naprawdę przez cały ten czas mówiłam o was. Mogę przyrzec, że wśród was jest kilka osób, słuchających mnie teraz które są obecnie prześladowane lub były prześladowane jako dzieci lub sami są oprawcami. Przemoc może dotykać waszą córkę, siostrę, najlepszą przyjaciółkę w tej chwili.
I was able to end my own crazy love story by breaking the silence. I'm still breaking the silence today. It's my way of helping other victims, and it's my final request of you. Talk about what you heard here. Abuse thrives only in silence. You have the power to end domestic violence simply by shining a spotlight on it. We victims need everyone. We need every one of you to understand the secrets of domestic violence. Show abuse the light of day by talking about it with your children, your coworkers, your friends and family. Recast survivors as wonderful, lovable people with full futures. Recognize the early signs of violence and conscientiously intervene, deescalate it, show victims a safe way out. Together we can make our beds, our dinner tables and our families the safe and peaceful oases they should be.
Udało mi się zakończyć moją własną historię szalonej miłości poprzez przerwanie milczenia. ponownie zrywam z nim dzisiaj. To mój sposób na pomoc innym ofiarom, i to moja końcowa prośba do was. Mówcie o tym, co tu usłyszeliście. Prześladowanie kwitnie tylko w milczeniu. Macie siłę by zakończyć przemoc domową po prostu przez rzucanie światła na nią. My ofiary potrzebujemy każdego. Potrzebujemy, by każdy z was zrozumiał tajemnice domowej przemocy. Ujawniajcie przemoc poprzez rozmowę o niej z dziećmi, współpracownikami, przyjaciółmi i rodziną. Zmienicie ocalałych na powrót we wspaniałych, kochanych ludzi z otwartą przyszłością. Rozpoznawajcie wczesne oznaki przemocy i świadomie interweniujcie, zatrzymajcie to, wskażcie ofiarom bezpieczne wyjście. Razem możemy sprawić, że nasze łóżka, stoły i nasze rodziny staną się bezpieczną i spokojną oazą, jaką powinny być.
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Oklaski)