Come with me to the bottom of the world, Antarctica, the highest, driest, windiest, and yes, coldest region on Earth -- more arid than the Sahara and, in parts, colder than Mars. The ice of Antarctica glows with a light so dazzling, it blinds the unprotected eye. Early explorers rubbed cocaine in their eyes to kill the pain of it. The weight of the ice is such that the entire continent sags below sea level, beneath its weight. Yet, the ice of Antarctica is a calendar of climate change. It records the annual rise and fall of greenhouse gases and temperatures going back before the onset of the last ice ages. Nowhere on Earth offers us such a perfect record. And here, scientists are drilling into the past of our planet to find clues to the future of climate change.
Poďte so mnou na koniec sveta, do Antarktídy, najvyššej, najsuchšej, najveternejšej, a áno, najstudenejšej oblasti na Zemi -- vyprahnutejšej ako Sahara a, sčasti, studenejšej ako Mars. Ľady Antarktídy žiaria tak oslňujúcim svetlom, že oslepia nechránené oko. Prví prieskumníci si vtierali do očí kokaín, aby utíšili tú bolesť. Váha ľadu je taká veľká, že celý kontinent klesá pod svojou váhou pod hladinu mora. A predsa, ľad Antarktídy je kalendárom klimatických zmien. Zaznamenáva ročné nárasty a poklesy skleníkových plynov a teplôt až do časov pred začiatkom posledných dôb ľadových. Nikde na Zemi sa neponúkajú také dokonalé záznamy. A tu vedci vŕtajú do minulosti našej planéty, aby našli stopy budúcnosti klimatickej zmeny.
This past January, I traveled to a place called WAIS Divide, about 600 miles from the South Pole. It is the best place on the planet, many say, to study the history of climate change. There, about 45 scientists from the University of Wisconsin, the Desert Research Institute in Nevada and others have been working to answer a central question about global warming. What is the exact relationship between levels of greenhouse gases and planetary temperatures? It's urgent work. We know that temperatures are rising. This past May was the warmest worldwide on record. And we know that levels of greenhouse gases are rising too. What we don't know is the exact, precise, immediate impact of these changes on natural climate patterns -- winds, ocean currents, precipitation rates, cloud formation, things that bear on the health and well-being of billions of people.
Minulý január som cestoval na miesto zvané WAIS Divide, asi 1000 kilometrov od južného pólu. Je to najlepšie miesto na planéte, mnohí vravia, na študovanie histórie klimatických zmien. Tam, asi 45 vedcov z Wisconsinskej univerzity, Desert Research inštitútu v Nevade a ďalší, pracuje na odpovedi na základnú otázku o globálnom otepľovaní. Aký je presný vzťah medzi úrovňou skleníkových plynov a teplotou na planéte? Je to urgentná práca. Všetci vieme, že teploty stúpajú. Posledný máj bol na celom svete najteplejší, aký bol kedy zaznamenaný. A vieme, že tiež stúpajú úrovne skleníkových plynov. Čo nevieme, je exaktný, presný, okamžitý vplyv týchto zmien na prirodzené klimatické systémy -- vetry, oceánske prúdy, úrovne zrážok, formovanie oblakov, veci, ktoré vplývajú na zdravie a pohodu miliárd ľudí.
Their entire camp, every item of gear, was ferried 885 miles from McMurdo Station, the main U.S. supply base on the coast of Antarctica. WAIS Divide itself though, is a circle of tents in the snow. In blizzard winds, the crew sling ropes between the tents so that people can feel their way safely to the nearest ice house and to the nearest outhouse. It snows so heavily there, the installation was almost immediately buried. Indeed, the researchers picked this site because ice and snow accumulates here 10 times faster than anywhere else in Antarctica. They have to dig themselves out every day. It makes for an exotic and chilly commute.
Ich celý tábor, každý kus nástroja, bol prepravený 1 420 km zo stanice McMurdo, hlavnej americkej zásobovacej základne na pobreží Antarktídy. WAIS Divide je kruh stanov v snehu. Vo víchrici posádka naťahuje laná medzi stanmi, aby ľudia po hmate bezpečne prešli do najbližšieho ľadového domu a do najbližšej latríny. Sneží tam tak silno, že celá stavba bola takmer hneď zasypaná. Vlastne výskumníci si vybrali toto miesto preto, že ľad a sneh sa tu hromadí 10-krát rýchlejšie ako kdekoľvek inde v Antarktíde. Musia sa každý deň sami vyhrabávať. Tvorí to exotickú a studenú cestu do práce.
(Laughter)
(Smiech)
But under the surface is a hive of industrial activity centered around an eight-million-dollar drill assembly. Periodically, this drill, like a biopsy needle, plunges thousands of feet deep into the ice to extract a marrow of gases and isotopes for analysis. Ten times a day, they extract the 10-foot long cylinder of compressed ice crystals that contain the unsullied air and trace chemicals laid down by snow, season after season for thousands of years. It's really a time machine. At the peak of activity earlier this year, the researchers lowered the drill an extra hundred feet deeper into the ice every day and another 365 years deeper into the past. Periodically, they remove a cylinder of ice, like gamekeepers popping a spent shotgun shell from the barrel of a drill. They inspect it, they check it for cracks, for drill damage, for spalls, for chips.
Ale pod povrchom, je úľ priemyselnej aktivity sústredenej okolo vŕtacej súpravy za osem miliónov dolárov. Pravidelne sa tento vrták, ako ihla na biopsiu, ponára tisícky stôp hlboko do ľadu, aby extrahoval kúsky plynov a izotopov na analýzu. 10 krát za deň vytiahnu 3-metrový valec stlačených ľadových kryštálov, ktoré obsahujú nedotknutý vzduch a stopové zlúčeniny nanesené snehom, sezónu za sezónou po tisícky rokov. Je to vlastne stroj času. Na vrchole aktivity tohto roku, výskumníci ponorili vrták každý deň ďalších 30 metrov hlbšie do ľadu a ďalších 365 rokov hlbšie do minulosti. Pravidelne vyťahujú valec ľadu, ako poľovníci nábojnicu z brokovnice, z hlavne vrtáku. Skúmajú ho, kontrolujú praskliny, škody od vrtáku, odštiepenia, úlomky.
More importantly, they prepare it for inspection and analysis by 27 independent laboratories in the United States and Europe, who will examine it for 40 different trace chemicals related to climate, some in parts per quadrillion. Yes, I said that with a Q, quadrillion. They cut the cylinders up into three-foot sections for easier handling and shipment back to these labs, some 8,000 miles from the drill site. Each cylinder is a parfait of time.
Čo je dôležitejšie, pripravujú ho na inšpekciu a analýzu 27-mi nezávislými laboratóriami v Spojených štátoch a Európe, ktoré ho budú skúmať a hľadať 40 rôznych stopových chemikálií súvisiacich s klímou, niektoré v množstve niekoľkých častíc na trilióntinu. Áno, povedal som to s T, trilión. Rozrežú valce na metrové sekcie pre ľahšiu manipuláciu a dopravu do týchto labákov, až 12 900 km od miesta vrtu. Každý valec je zmrzlinou času.
This ice formed as snow 15,800 years ago, when our ancestors were daubing themselves with paint and considering the radical new technology of the alphabet. Bathed in polarized light and cut in cross-section, this ancient ice reveals itself as a mosaic of colors, each one showing how conditions at depth in the ice have affected this material at depths where pressures can reach a ton per square inch. Every year, it begins with a snowflake, and by digging into fresh snow, we can see how this process is ongoing today. This wall of undisturbed snow, back-lit by sunlight, shows the striations of winter and summer snow, layer upon layer. Each storm scours the atmosphere, washing out dust, soot, trace chemicals, and depositing them on the snow pack year after year, millennia after millennia, creating a kind of periodic table of elements that at this point is more than 11,000 feet thick. From this, we can detect an extraordinary number of things. We can see the calcium from the world's deserts, soot from distant wildfires, methane as an indicator of the strength of a Pacific monsoon, all wafted on winds from warmer latitudes to this remote and very cold place.
Ľad vznikal ako sneh pred 15 800 rokmi, keď sa naši predkovia fúľali s farbami a zvažovali radikálnu novú technológiu - abecedu. Ožiarený polarizovaným svetlom a narezaný na plátky, sa tento pradávny ľad odhaľuje ako mozaika farieb, každá z nich ukazuje ako podmienky v hĺbke ľadu ovplyvnili tento materiál v hĺbkach, kde tlak môže dosiahnuť 155 kg na centimeter štvorcový (15MPa). Každý rok to začína vločkou a hrabaním do čerstvého snehu a môžeme vidieť ako tento proces napreduje dnes. Táto stena nenarušeného snehu, presvetlená slnkom, ukazuje prúžkovanie zimného a letného snehu, vrstvu po vrstve. Každá búrka čistí atmosféru, vypláchne prach, špinu, stopové chemikálie a uloží ich do snehu, rok za rokom, tisícročie za tisícročím, vytvárajúc niečo ako tabuľku prvkov, ktorá je momentálne asi 3 300 metrov hrubá. Z tohoto môžeme zistiť podivuhodne veľa vecí. Môžeme vidieť vápnik zo svetových púští, sadze vzdialených požiarov, metán ako indikátor pacifických monzúnov, všetko priviate vetrami z teplejších šírok na toto odľahlé a veľmi studené miesto.
Most importantly, these cylinders and this snow trap air. Each cylinder is about 10 percent ancient air, a pristine time capsule of greenhouse gases -- carbon dioxide, methane, nitrous oxide -- all unchanged from the day that snow formed and first fell. And this is the object of their scrutiny. But don't we already know what we need to know about greenhouse gases? Why do we need to study this anymore? Don't we already know how they affect temperatures? Don't we already know the consequences of a changing climate on our settled civilization? The truth is, we only know the outlines, and what we don't completely understand, we can't properly fix. Indeed, we run the risk of making things worse.
A čo je najdôležitejšie, tieto valce a tento sneh zachytávajú vzduch. Každý valec je asi 10 percent dávneho vzduchu, nedotknutá časová schránka skleníkových plynov -- oxid uhličitý, metán, oxid dusný -- všetky nezmenené odo dňa, kedy vznikol ten sneh a prvýkrát napadol. A toto je objekt ich skúmania. Ale nevieme už všetko, čo potrebujeme vedieť o skleníkových plynoch? Prečo to potrebujeme ďalej skúmať? Nevieme už, ako ovplyvňujú teploty? Nepoznáme už dôsledky meniacej sa klímy na našu civilizáciu? Pravdou je, že poznáme len obrysy a čo úplne nepoznáme, to nemôžeme poriadne opraviť. Vlastne riskujeme, že veci ešte zhoršíme.
Consider, the single most successful international environmental effort of the 20th century, the Montreal Protocol, in which the nations of Earth banded together to protect the planet from the harmful effects of ozone-destroying chemicals used at that time in air conditioners, refrigerators and other cooling devices. We banned those chemicals, and we replaced them, unknowingly, with other substances that, molecule per molecule, are a hundred times more potent as heat-trapping, greenhouse gases than carbon dioxide.
Spomeňte si na najúspešnejšiu medzinárodnú environmentálnu snahu dvadsiateho storočia, Montrealský Protokol, v ktorom sa národy Zeme spojili, aby ochránili planétu od škodlivých efektov ozón ničiacich chemikálií používaných v tom čase v klimatizáciách, chladničkách a iných chladiacich zariadeniach. Zakázali sme tie chemikálie a nahradili ich, nevedomky, inými látkami, ktoré, molekula za molekulu, sú stokrát silnejšie, teplo odrážajúce, skleníkové plyny, než oxid uhličitý.
This process requires extraordinary precautions. The scientists must insure that the ice is not contaminated. Moreover, in this 8,000-mile journey, they have to insure this ice doesn't melt. Imagine juggling a snowball across the tropics. They have to, in fact, make sure this ice never gets warmer than about 20 degrees below zero, otherwise, the key gases inside it will dissipate. So, in the coldest place on Earth, they work inside a refrigerator. As they handle the ice, in fact, they keep an extra pair of gloves warming in an oven, so that, when their work gloves freeze and their fingers stiffen, they can don a fresh pair. They work against the clock and against the thermometer.
Tento proces vyžaduje výnimočné opatrenia. Vedci musia zaistiť, že ľad nie je kontaminovaný. Naviac, počas 13 000 kilometrovej cesty, musia zaistiť, že sa ľad neroztopí. Predstavte si pohadzovanie si snehovej gule cez trópy. Vlastne musia zaistiť, že sa ľad nezohreje viac ako asi 20 stupňov pod nulou, inak by kľúčové plyny z neho vyprchali. A tak, na najstudenejšom mieste na Zemi, pracujú vnútri chladničky. Ako spracúvajú ľad, vlastne, majú náhradný pár rukavíc, ktorý sa ohrieva v piecke, aby, keď ich pracovné rukavice zamrznú a ich prsty skrehnú, mohli nasadiť čerstvý pár. Pracujú proti času a proti teplomeru.
So far, they've packed up about 4,500 feet of ice cores for shipment back to the United States. This past season, they manhandled them across the ice to waiting aircraft. The 109th Air National Guard flew the most recent shipment of ice back to the coast of Antarctica, where it was boarded onto a freighter, shipped across the tropics to California, unloaded, put on a truck, driven across the desert to the National Ice Core Laboratory in Denver, Colorado, where, as we speak, scientists are now slicing this material up for samples, for analysis, to be distributed to the laboratories around the country and in Europe.
Doteraz zabalili asi 1 300 metrov ľadových jadier na dopravu naspäť do Spojených štátov. Poslednú sezónu, ich ručne ich presúvali cez ľad do čakajúceho lietadla. 109-ta vzdušná národná hliadka (Air National Guard) priletela s najnovšou zásielkou ľadu naspäť k pobrežiu Antarktídy, kde bola naložená na transport, preplavená cez trópy do Kalifornie, vyložená, naložená na kamión, prevezená cez púšť do Národneho laboratória ľadových jadier, v Denveri, Colorade, kde, práve teraz, vedci krájajú tento materiál na vzorky na analýzy a distribúciu do laboratórií v celej krajine a do Európy.
Antarctica was this planet's last empty quarter -- the blind spot in our expanding vision of the world. Early explorers sailed off the edge of the map, and they found a place where the normal rules of time and temperature seem suspended. Here, the ice seems a living presence. The wind that rubs against it gives it voice. It is a voice of experience. It is a voice we should heed.
Antarktída bola na tejto planéte posledným prázdnym, slepým miestom v našom expandujúcom pohľade na tento svet. Prví prieskumníci sa plavili cez okraje mapy a našli miesto, kde normálne pravidlá času a teploty vyzerajú pozastavené. Tu ľad dostáva živú podobu. Vetry, ktoré sa oň trú, mu dávajú hlas. Je to hlas skúseností. Je to hlas hodný pozornosti.
Thank you.
Ďakujem.
(Applause)
(Potlesk)