Hi. I'm here to talk to you about the importance of praise, admiration and thank you, and having it be specific and genuine.
Merhaba. Size övgü, takdir ve teşekkürün önemi, özgünlüğü ve samimiliğinden bahsetmek için buradayım.
And the way I got interested in this was, I noticed in myself, when I was growing up, and until about a few years ago, that I would want to say thank you to someone, I would want to praise them, I would want to take in their praise of me and I'd just stop it. And I asked myself, why? I felt shy, I felt embarrassed. And then my question became, am I the only one who does this? So, I decided to investigate.
Bu konuya olan ilgim şöyle ortaya çıktı: kendimde bunu büyüme çağımda farkettim, bir kaç yıl önceleriydi, birisine teşekkür etmek istedim, onları övmek istedim, onların övgülerini almak istedim ama yapmadım. Ve kendime kendime sordum, neden? Utangaç ve sıkılgan hissetmiştim. Ve bunun üzerine sorum şu hale geldi: Böyle yapan sadece ben miyim? Böylece araştırmaya karar verdim.
I'm fortunate enough to work in the rehab facility, so I get to see people who are facing life and death with addiction. And sometimes it comes down to something as simple as, their core wound is their father died without ever saying he's proud of them. But then, they hear from all the family and friends that the father told everybody else that he was proud of him, but he never told the son. It's because he didn't know that his son needed to hear it.
Çalışmamı rehabilitasyon merkezinde yapabilecek kadar şanslıydım, böylece yaşam ve ölüm arasında kalan bağımlı insanları görebilecektim. Ve bazen durum şu kadar basit bir hale gelir: esas yaraları babalarının kendileriyle gurur duyduğunu bir kez bile söylemeden ölmesidir. Fakat daha sonra ailesinden ve arkadaşlarından, babasının herkese onunla gurur duyduğunu söylediğini duyar, fakat oğluna hiç söylememiştir. Bunun sebebi oğlunun bunu duymaya ihtiyacı olduğunu bilmemesidir.
So my question is, why don't we ask for the things that we need? I know a gentleman, married for 25 years, who's longing to hear his wife say, "Thank you for being the breadwinner, so I can stay home with the kids," but won't ask. I know a woman who's good at this. She, once a week, meets with her husband and says, "I'd really like you to thank me for all these things I did in the house and with the kids." And he goes, "Oh, this is great, this is great." And praise really does have to be genuine, but she takes responsibility for that. And a friend of mine, April, who I've had since kindergarten, she thanks her children for doing their chores. And she said, "Why wouldn't I thank it, even though they're supposed to do it?"
Yani benim sorum şu, neden ihtiyacımız olan şeyler için sormuyoruz? Karısından şunu duymayı çok isteyen 25 yıldır evli bir beyefendi tanıyorum: "Eve ekmek getirip evde çocuklarla birlikte kalmamı sağladığın için teşekkür ederim." ama sormaz. Bu işte iyi olan bir kadın tanıyorum. Haftada bir kez kocasına şunları söyler: Ev ve çocuklar için yaptığım şeyler adına bana teşekkür etmeni gerçekten çok isterim. ve sonra kocası, "Oh, bu harika, bu harika" ve övgü gerçekten samimi olmalı, ama kadın bunun mesuliyetini alıyor. Ve ana okulundan beri bir arkadaşım olan April, çocuklarına kendi günlük işlerini kendileri yaptığı için teşekkür eder. Ve şöyle der, "Yapmaları gerekse bile neden teşekkür etmeyeyim ki"
So, the question is, why was I blocking it? Why were other people blocking it? Why can I say, "I'll take my steak medium rare, I need size six shoes," but I won't say, "Would you praise me this way?" And it's because I'm giving you critical data about me. I'm telling you where I'm insecure. I'm telling you where I need your help. And I'm treating you, my inner circle, like you're the enemy. Because what can you do with that data? You could neglect me. You could abuse it. Or you could actually meet my need.
Yani soru şu, neden bunu yapmayı engelliyordum? Neden diğer insanlar bunu yapmayı engelliyordu? Neden, "Biftegimi orta pişmiş alayım, altı numara ayakkabılara ihtiyacım var" diyebilirim, ama "Beni şöyle över misiniz?" demem. Çünkü size kendim hakkında kritik bilgiler veriyorum. Size güvensiz olduğum yeri söylüyorum. Size yardımınıza nerde ihtiyacım olduğunu söylüyorum. Ve size yani yakın çevreme, düşmanımmışsınız gibi davranıyorum. Çünkü bu bilgilerle ne yapabilirsiniz? Bana aldırmayabilirsiniz. Bunları kötüye kullanabilirsiniz. Ya da gercekten benim ihtiyacımı karşılayabilirsiniz.
And I took my bike into the bike store-- I love this -- same bike, and they'd do something called "truing" the wheels. The guy said, "You know, when you true the wheels, it's going to make the bike so much better." I get the same bike back, and they've taken all the little warps out of those same wheels I've had for two and a half years, and my bike is like new. So, I'm going to challenge all of you. I want you to true your wheels: be honest about the praise that you need to hear. What do you need to hear? Go home to your wife -- go ask her, what does she need? Go home to your husband -- what does he need? Go home and ask those questions, and then help the people around you.
Ve bisikletimi bisiklet mağazasına götürmüştüm-- buna bayılıyorum-- tekerlekleri "düzeltme" adı verilen bir şey yapmak istediler. Adam şunu söyledi, "Biliyorsun, tekerlekleri düzeltmen bisikletini çok daha iyi bir duruma getirecek." Bisikleti geri aldım, ve tekerlekler üzerindeki o bütün küçük eğrilikleri gidermişlerdi. İki buçuk yıldır sahibim ve bisikletim yeni gibi. Şimdi hepinizi davet ediyorum. Sizden tekerleklerinizi düzeltmenizi istiyorum: duymak istediğiniz övgü hakkında dürüst olun. Ne duymaya ihtiyacınız var? Eve gidin, karınıza sorun, neye ihtiyacı var? Eve gidin kocanıza sorun -- neye ihtiyacı var? Eve gidin ve bu soruları sorun ve sonra çevrenizdeki insanlara yardım edin.
And it's simple. And why should we care about this? We talk about world peace. How can we have world peace with different cultures, different languages? I think it starts household by household, under the same roof. So, let's make it right in our own backyard. And I want to thank all of you in the audience for being great husbands, great mothers, friends, daughters, sons. And maybe somebody's never said that to you, but you've done a really, really good job. And thank you for being here, just showing up and changing the world with your ideas.
Ve bu çok basit. Ve bu neden mi önemsenmeli? Dünya barışından bahsediyoruz. Farklı diller ve farklı kültürlerle, dünya barışına nasıl sahip olabiliriz? Bence bu aileden başlıyor, aynı çatı altındakilerden. Yani haydi şimdi bunu kendi arka bahçemizde doğru yapalım. Ve harika kocalar, harika anneler, arkadaşlar, kızlar, oğullar olduğunuz için hepinize teşekkür etmek istiyorum Ve belki de bunu size daha önce kimse söylemedi, ama gerçekten iyi bir iş çıkardınız. Ve burda olduğunuz, sadece boy gösterdiğiniz ve dünyayı fikirlenizle değiştirdiğiniz için size teşekkür ederim.
Thank you. (Applause)
Teşekkürler. (Alkış)