People are living longer and societies are getting grayer. You hear about it all the time. You read about it in your newspapers. You hear about it on your television sets. Sometimes, I'm concerned that we hear about it so much that we've come to accept longer lives with a kind of a complacency, even ease. But make no mistake, longer lives can -- and, I believe, will improve quality of life at all ages.
Az emberek hosszabb ideig élnek, egyre több ősz hajú ember képezi a társadalmakat. Mindenhonnan ezt hallani. Olvashatjuk az újságokban, és hallhatunk róla a tévéből is. Néha nyugtalanít, hogy olyan sokat hallunk róla, hogy valahogy a hosszabb élettartamot, önelégültséggel, sőt, könnyűszerrel fogadjuk el. De tévedés ne essék, a hosszabb élet lehet, és én hiszem, hogy biztosan az életminőség javulását fogja eredményezni minden korosztály tekintetében.
Now to put this in perspective, let me just zoom out for a minute. More years were added to average life expectancy in the 20th century than all years added across all prior millennia of human evolution combined. In the blink of an eye, we nearly doubled the length of time that we're living. So if you ever feel like you don't have this aging thing quite pegged, don't kick yourself. It's brand new.
Hogy jobban értékeljük a dolgot, távolabbról kell megközelíteni. Több év adódott az átlagos várható élettartamhoz a huszadik században, mint ahány az összes korábbi évezredes emberi evolúció során együttvéve. Egy szempillantás alatt majdnem megdupláztuk azt az időt, ameddig élünk. Szóval, ha valaki bármikor úgy érzi, hogy zavaros dolog ez az öregedés, akkor ne magát okolja, mert ez egy teljesen új jelenség.
And because fertility rates fell across that very same period that life expectancy was going up, that pyramid that has always represented the distribution of age in the population, with many young ones at the bottom winnowed to a tiny peak of older people who make it and survive to old age, is being reshaped into a rectangle.
És mivel a termékenységi ráta ugyanabban az időszakban kezdett zuhanni, mint amikor a várható élettartam egyre magasabb lett, az a piramis, ami a népesség életkor szerinti megoszlását mindig is jellemezte, alján a sok-sok fiatallal, parány megrostált csúcsán azokkal az idősekkel, akiknek sikerült megérniük az öregkort, szép lassan átalakul egy téglalappá.
And now, if you're the kind of person who can get chills from population statistics,
Mindeközben, ha valaki az a fajta ember, akit a hideg is kiráz a népességi statisztikák láttán,
(Laughter)
ettől biztosan libabőrt kap.
these are the ones that should do it. Because what that means is that for the first time in the history of the species, the majority of babies born in the developed world are having the opportunity to grow old.
Mert ez a tény azt jelenti, hogy a fajok történelmében most először, a fejlett világban született kisbabák többségének megvan arra a lehetősége, hogy megérje az öregkort.
How did this happen? Well, we're no genetically hardier than our ancestors were 10,000 years ago. This increase in life expectancy is the remarkable product of culture -- the crucible that holds science and technology and wide-scale changes in behavior that improve health and well-being. Through cultural changes, our ancestors largely eliminated early death so that people can now live out their full lives.
Hogy történhetett ez? Mivel genetikailag nem vagyunk sokkal ellenállóbbak, mint őseink voltak 10.000 évvel ezelőtt. A várható élettartam ezen növekedése a kultúra figyelemreméltó terméke -- az együttes, mely magában foglalja a tudományt, a technológiát, és azokat a széleskörű viselkedésbeli változásokat, amelyek egészségügyi és jóléti javulást eredményeznek. Kulturális változások által az őseink nagyrészt megszüntették a korai halálozást, hogy most az emberek teljes életet élhessenek.
Now there are problems associated with aging -- diseases, poverty, loss of social status. It's hardly time to rest on our laurels. But the more we learn about aging, the clearer it becomes that a sweeping downward course is grossly inaccurate. Aging brings some rather remarkable improvements -- increased knowledge, expertise -- and emotional aspects of life improve. That's right, older people are happy. They're happier than middle-aged people, and younger people, certainly.
Az öregedéssel járnak azonban problémák is -- betegség, szegénység, vagy a társadalmi státusz elvesztése. Aligha van itt annak az ideje, hogy a babérjainkon üldögéljünk. Viszont, minél többet tudunk meg az öregedésről, annál tisztábban láthatjuk, hogy azt elsöprő hanyatlásként felfogni nagyon pontatlan dolog. Az öregedéssel jelentős javulások is megfigyelhetők -- nagyobb tudás, magasabb szakértelem --, és az élet érzelmi vonatkozásai mind javulnak. Így van, az idősebbek tényleg boldogak. Boldogabbak a középkorú embereknél, a fiatalabbaknál meg pláne.
(Laughter)
Egyre több tanulmány
Study after study is coming to the same conclusion.
jut ugyanerre a következtetésre.
The CDC recently conducted a survey where they asked respondents simply to tell them whether they experienced significant psychological distress in the previous week. And fewer older people answered affirmatively to that question than middle-aged people, and younger people as well. And a recent Gallup poll asked participants how much stress and worry and anger they had experienced the previous day. And stress, worry, anger all decrease with age.
A CDC nemrég folytatott egy felmérést, amiben egyszerűen azt kérdezték a résztvevőktől, hogy tapasztaltak-e jelentős lelki szorongást, a megelőző héten. Az idősebbek közül kevesebben válaszoltak igennel erre a kérdésre, mint a középkorúak, vagy a fiatalkorúak közül. A legújabb Gallup közvélemény-kutatás pedig azt kérdezte a résztvevőktől, hogy mennyi stresszt, aggodalmat és haragot éreztek a kutatást megelőző napon. És az érzett stressz, aggodalom és harag a korral mind csökken.
Now social scientists call this the paradox of aging. I mean, after all, aging is not a piece of cake. So we've asked all sorts of questions to see if we could undo this finding. We've asked whether it may be that the current generations of older people are and always have been the greatest generations. That is that younger people today may not typically experience these improvements as they grow older. We've asked, well, maybe older people are just trying to put a positive spin on an otherwise depressing existence.
A szociológusok ezt az öregedés paradoxonjának hívják, hiszen az öregedés nem habos torta. Szóval mi mindenféle kérdést feltettünk hogy lássuk, vissza lehet-e vonni ezt a megállapítást. Feltételeztük, hogy talán csupán a jelenlegi idősebb generáció az, amely mindig is a legnagyszerűbb generáció volt. Tehát, hogy a mostani fiatalok, lehet nem ezeket a javulásokat fogják jellemzően tapasztalni, ahogy ők is megöregszenek. Arra is gondoltunk, hogy az idősek talán csak így próbálnak pozitív lendületet adni az amúgy nyomasztó létezésükhöz.
(Laughter)
(Nevetés)
But the more we've tried to disavow this finding, the more evidence we find to support it.
De minél inkább igyekeztünk ellentmondani ennek a megállapításnak, annál több olyan bizonyítékot találtunk, ami alátámasztja azt.
Years ago, my colleagues and I embarked on a study where we followed the same group of people over a 10-year period. Originally, the sample was aged 18 to 94. And we studied whether and how their emotional experiences changed as they grew older. Our participants would carry electronic pagers for a week at a time, and we'd page them throughout the day and evenings at random times. And every time we paged them, we'd ask them to answer several questions -- "On a one to seven scale, how happy are you right now?" "How sad are you right now?" "How frustrated are you right now?" -- so that we could get a sense of the kinds of emotions and feelings they were having in their day-to-day lives.
Évekkel ezelőtt a kollégáimmal elkezdtünk egy tanulmányt, amely során ugyanazokat az embereket figyeltük meg tíz éven keresztül. Az eredeti minta a 18-94 éves korosztály volt. Azt figyeltük, hogy a résztvevők érzelmi tapasztalatai változnak-e, és ha igen, hogyan, annak függvényében, ahogy öregszenek. Elektronikus személyhívókat hordtak maguknál egy héten keresztül egyidejűleg, mi pedig a nap folyamán és esténként, véletlenszerű időpontokban rájuk csipogtunk. Minden alkalommal több kérdést is feltettünk nekik -- "Mennyire boldog Ön most, egy egytől hétig terjedő skálán?" "Mennyire szomorú most?" "Mennyire érez szorongást most?" -- mindezt azért, hogy megfigyelhessük, milyen érzéseket és érzelmeket tapasztalnak a mindennapi életükben.
And using this intense study of individuals, we find that it's not one particular generation that's doing better than the others, but the same individuals over time come to report relatively greater positive experience. Now you see this slight downturn at very advanced ages. And there is a slight downturn. But at no point does it return to the levels we see in early adulthood.
Ez az intenzív kutatás, egyének tanulmányozása által, arra engedett következtetni, hogy nem egy konkrét generáció az, amely jobban teljesít, mint a többi, hanem idővel ugyanazok az egyének is viszonylag több pozitív tapasztalatról számoltak be. Megfigyelhető azonban ez az enyhe hanyatlás a nagyon előrehaladott életkorban. Van egy enyhe hanyatlás. De semmiképp nem tér vissza ahhoz a szinthez, amit a korai felnőttkorban figyelhetünk meg.
Now it's really too simplistic to say that older people are "happy." In our study, they are more positive. But they're also more likely than younger people to experience mixed emotions -- sadness at the same time you experience happiness; you know, that tear in the eye when you're smiling at a friend. And other research has shown that older people seem to engage with sadness more comfortably. They're more accepting of sadness than younger people are. And we suspect that this may help to explain why older people are better than younger people at solving hotly charged emotional conflicts and debates. Older people can view injustice with compassion, but not despair.
Mindeközben az tényleg túlzottan leegyszerűsített kijelentés lenne, hogy az idősebb emberek "boldogak". A mi tanulmányunk szerint pozitívabbak, de az is igaz, hogy a fiataloknál nagyobb valószínűséggel tapasztalnak vegyes érzelmeket: boldogsággal egyidejűleg tapasztalt szomorúság, mindenki ismeri azt a fajta könnycseppet, amikor egy jó barátra rámosolygunk. Más kutatások azt mutatták ki, hogy az idősebbek, úgy tűnik, jobban megbarátkoznak a szomorúság érzésével. Jobban el tudják fogadni a szomorúságot, mint a fiatalok. Azt gyanítjuk, hogy ez talán segít megmagyarázni, hogy az idősebbek miért képesek könnyebben megoldani az érzelmekkel fűtött konfliktusokat és vitákat. Az idősebbek az igazságtalanságra esetleg együttérzéssel tekintenek, de nem kétségbeeséssel.
And all things being equal, older people direct their cognitive resources, like attention and memory, to positive information more than negative. If we show older, middle-aged, younger people images, like the ones you see on the screen, and we later ask them to recall all the images that they can, older people, but not younger people, remember more positive images than negative images. We've asked older and younger people to view faces in laboratory studies, some frowning, some smiling. Older people look toward the smiling faces and away from the frowning, angry faces. In day-to-day life, this translates into greater enjoyment and satisfaction.
És minden változatlansága mellett az idősebbek a kognitív erőforrásaikat, mint a figyelem és a memória, inkább irányítják a pozitív információk, mint a negatívak felé. Ha olyan képeket mutatunk idős, középkorú és fiatal embereknek, mint ezek itt a képernyőn, és később arra kérjük őket, hogy idézzék fel az összes képet, amit csak tudnak, az idősebbek azok, és nem a fiatalabbak, akik több pozitív képre emlékeznek, mint negatívra. Felkértünk idősebb és fiatalabb embereket, hogy tekintsenek meg laboratóriumi tanulmányokban szereplő arcokat: néhány fintorgott, néhány mosolyogott. Az idősek a mosolygó arcok felé néztek, és elkerülték a rosszalló, dühös arcokat. A mindennapi életben ez nagyobb élvezetként, nagyobb elégedettségként jelenik meg.
But as social scientists, we continue to ask about possible alternatives. We've said, well, maybe older people report more positive emotions because they're cognitively impaired.
De mint szociológusok, mi továbbra is lehetséges alternatívák után kutatunk. Lehet, hogy talán az idős emberek azért számolnak be több pozitív érzelemről, mert kognitív károsulásuk van.
(Laughter)
(Nevetés)
We've said, could it be that positive emotions are simply easier to process than negative emotions, and so you switch to the positive emotions? Maybe our neural centers in our brain are degraded such that we're unable to process negative emotions anymore. But that's not the case. The most mentally sharp older adults are the ones who show this positivity effect the most. And under conditions where it really matters, older people do process the negative information just as well as the positive information.
Feltételeztük, lehet-e, hogy a pozitív érzelmeket egyszerűen könnyebb feldolgozni, mint a negatívakat, és csupán ezért váltunk át a pozitívakra? Talán az agyunkban lévő neurális központok annyira elhasználódtak, hogy már nem vagyunk képesek a negatív érzelmek feldolgozására. De ez nem így van. Pont a mentálisan legépebb idős felnőttek azok, akiknél a pozitívitás ezen hatása leginkább jelentkezik. Olyan helyzetekben, amikor valami fontosról van szó, az idősek is éppoly hatékonyan dolgozzák fel a negatív információt, mint a pozitívat.
So how can this be? Well, in our research, we've found that these changes are grounded fundamentally in the uniquely human ability to monitor time -- not just clock time and calendar time, but lifetime. And if there's a paradox of aging, it's that recognizing that we won't live forever changes our perspective on life in positive ways. When time horizons are long and nebulous, as they typically are in youth, people are constantly preparing, trying to soak up all the information they possibly can, taking risks, exploring. We might spend time with people we don't even like because it's somehow interesting. We might learn something unexpected.
Hogyan lehetséges ez? Nos, a mi kutatásunkban arra jöttünk rá, hogy ezek a változások mélyen gyökereznek, az idő múlása észlelésének alapvetően egyedülálló emberi képességében, nemcsak az órára vagy naptárra vonatkozóan, hanem az élettartamra is. Az öregedésben rejlő ellentmondás az, hogy az a felismerés, hogy nem élünk örökké, az élethez való hozzáállásunkat pozitív irányban változtatja meg. Amikor az időhorizont hosszú és homályos, ahogyan az lenni szokott fiatalkorban, az ember folyamatosan készülődik, magába szív annyi információt, amennyit csak tud, kockáztat és felfedez. Lehetséges, hogy olyanokkal töltünk időt, akiket nem is szeretünk, csak azért, mert az valahogy érdekes. Előfordulhat, hogy tanulunk belőle valami szokatlant.
(Laughter)
(Nevetés)
We go on blind dates.
Még vakrandikra is elmegyünk.
(Laughter)
(Nevetés)
You know, after all, if it doesn't work out, there's always tomorrow. People over 50 don't go on blind dates.
Végül is, ha nem lesz sikeres, még mindig ott a holnap. Az emberek ötven felett
(Laughter)
nem mennek el vakrandikra.
(Nevetés)
As we age, our time horizons grow shorter and our goals change. When we recognize that we don't have all the time in the world, we see our priorities most clearly. We take less notice of trivial matters. We savor life. We're more appreciative, more open to reconciliation. We invest in more emotionally important parts of life, and life gets better, so we're happier day-to-day. But that same shift in perspective leads us to have less tolerance than ever for injustice.
Ahogy öregszünk, és az időhorizont egyre rövidül, a céljaink megváltoznak. Amikor rájövünk, hogy már nincs tengernyi időnk, akkor egyértelműbben látjuk, mi a fontos. Kevésbé veszünk észre jelentéktelen ügyeket. Minden ízében élvezzük az életet. Hálásabbak vagyunk, és nyitottabbak a megbékélésre. Többet figyelünk az érzelmi szempontból fontosabb ügyekre, így az élet jobbá válik, ezért napról napra boldogabbak leszünk. De ugyanez a szemléletmódbeli váltás arra vezet, hogy kevésbé vagyunk toleránsak, mint valaha, az igazságtalansággal szemben.
By 2015, there will be more people in the United States over the age of 60 than under 15. What will happen to societies that are top-heavy with older people? The numbers won't determine the outcome. Culture will. If we invest in science and technology and find solutions for the real problems that older people face and we capitalize on the very real strengths of older people, then added years of life can dramatically improve quality of life at all ages. Societies with millions of talented, emotionally stable citizens who are healthier and better educated than any generations before them, armed with knowledge about the practical matters of life and motivated to solve the big issues can be better societies than we have ever known.
2015-re az Amerikai Egyesült Államokban több lesz a 60 év feletti, mint a 15 év alatti ember. Mi történik majd a társadalmakkal, ahol az idősebbek túlnyomó többségben vannak? Nem számok fogják meghatározni az eredményt. A kultúra fogja. Ha eleget fektetünk a tudományba és a technológiába, és találunk megoldást az idősebbek valódi problémáira, és kihasználjuk az ő valódi erősségeit, akkor a magasabb élettartam képes lesz drasztikusan javítani az életminőséget minden korosztály tekintetében. Társadalmak, tele tehetséges és érzelmileg stabil polgárok millióival, akik egészségesebbek és iskolázottabbak, mint az őket megelőző bármely generáció, és akik fel vannak vértezve az élet gyakorlatának ismeretével, akik szeretnének nagy dolgokat megoldani, jobb társadalmak lehetnek, mint amiket valaha ismertünk.
My father, who is 92, likes to say, "Let's stop talking only about how to save the old folks and start talking about how to get them to save us all."
Az édesapám, aki most 92 éves, mindig azt mondja, "Ne csak arról beszéljünk, hogyan menthetjük meg az öregeket, hanem ideje arról beszélni, hogy hogyan menthetnek meg ők minket."
Thank you.
Köszönöm.
(Applause)
(Taps)