I'm the luckiest guy in the world. I got to see the last case of killer smallpox in the world. I was in India this past year, and I may have seen the last cases of polio in the world. There's nothing that makes you feel more -- the blessing and the honor of working in a program like that -- than to know that something that horrible no longer exists. So I'm going to tell you -- (Applause) so I'm going to show you some dirty pictures. They are difficult to watch, but you should look at them with optimism, because the horror of these pictures will be matched by the uplifting quality of knowing that they no longer exist.
Ik ben de gelukkigste man ter wereld. Ik kreeg ooit het laatste geval van dodelijke pokken in de wereld te zien. Ik was het afgelopen jaar in India en ik heb misschien ook de laatste gevallen van polio in de wereld gezien. Er is niets dat je meer vreugde schenkt dan te werken in een programma zoals dit en dan te weten dat zoiets vreselijks niet meer bestaat. Ik ga jullie vertellen - (Applaus) - en ik ga jullie wat vieze plaatjes laten zien. Moeilijk om naar te kijken, maar je moet ze bekijken met optimisme omdat de gruwel van deze foto's zal worden gedempt door het blije weten dat ze niet meer bestaan.
But first, I'm going to tell you a little bit about my own journey. My background is not exactly the conventional medical education that you might expect. When I was an intern in San Francisco, I heard about a group of Native Americans who had taken over Alcatraz Island, and a Native American who wanted to give birth on that island, and no other doctor wanted to go and help her give birth. I went out to Alcatraz, and I lived on the island for several weeks. She gave birth; I caught the baby; I got off the island; I landed in San Francisco; and all the press wanted to talk to me, because my three weeks on the island made me an expert in Indian affairs. (Laughter)
Maar eerst ga ik jullie wat vertellen over mijn eigen trip. Mijn achtergrond is niet precies de conventionele medische opleiding die je zou verwachten. Toen ik in San Francisco stage liep hoorde ik over een groep inheemse Amerikanen die Alcatraz Island had ingenomen, en een inheemse Amerikaanse die op dat eiland wilde bevallen. Er wilde geen andere dokter naartoe om haar bij te staan. Ik ging naar Alcatraz en woonde gedurende enkele weken op het eiland. Zij beviel met mijn hulp en ik verliet het eiland. In San Francisco wilde de hele pers met me praten want mijn drie weken op het eiland maakte van mij een expert in Indiaanse zaken. Ik kwam op elke tv-show.
I wound up on every television show. Someone saw me on television; they called me up; and they asked me if I'd like to be in a movie and to play a young doctor for a bunch of rock and roll stars who were traveling in a bus ride from San Francisco to England. And I said, yes, I would do that, so I became the doctor in an absolutely awful movie called "Medicine Ball Caravan." (Laughter) Now, you know from the '60s, you're either on the bus or you're off the bus; I was on the bus. My wife of 37 years and I joined the bus. Our bus ride took us from San Francisco to London, then we switched buses at the big pond. We then got on two more buses and we drove through Turkey and Iran, Afghanistan, over the Khyber Pass into Pakistan, like every other young doctor. This is us at the Khyber Pass, and that's our bus. We had some difficulty getting over the Khyber Pass. But we wound up in India. And then, like everyone else in our generation, we went to live in a Himalayan monastery.
Iemand zag me op de televisie, ze belden me op en vroegen me of ik graag in een film een jonge arts wilde spelen voor een stel van rock-en-rollsterren die een bustocht maakten van San Francisco naar Engeland. Ik stemde toe dus werd ik de dokter in een absoluut vreselijke film de "Medicine Ball Caravan" genoemd. In de jaren '60, zat je ofwel op de bus of niet. Ik zat op de bus. Mijn vrouw en ik, allebei 37 jaar oud, namen de bus. Onze bustocht bracht ons van San Francisco naar Londen. Onderweg verwisselden we van bus. Wij kwamen op nog eens twee bussen terecht, we reden door Turkije, Iran, Afghanistan, over de Khyberpas naar Pakistan, net als elke andere jonge dokter. Dit zijn wij op de Khyberpas en dat is onze bus. We hadden wat moeite om de Khyberpas over te geraken maar uiteindelijk kwamen wij in India terecht. Vervolgens gingen we, net als iedereen in onze generatie, leven in een klooster in de Himalaya.
(Laughter)
(Gelach)
This is just like a residency program, for those of you that are in medical school. (Laughter) And we studied with a wise man, a guru named Karoli Baba, who then told me to get rid of the dress, put on a three-piece suit, go join the United Nations as a diplomat and work for the World Health Organization. And he made an outrageous prediction that smallpox would be eradicated, and that this was God's gift to humanity, because of the hard work of dedicated scientists. And that prediction came true. This little girl is Rahima Banu, and she was the last case of killer smallpox in the world. And this document is the certificate that the global commission signed, certifying the world to have eradicated the first disease in history.
Je kan het als een soort medische stage bekijken. We studeerden bij een wijze man, de guru Karoli Baba. Die vertelde me dat ik die jurk moest inruilen voor een drie-delig pak, tot de Verenigde Naties toetreden als diplomaat en gaan werken voor de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Hij maakte de boude voorspelling dat pokken konden worden uitgeroeid en dat dit Gods geschenk aan de mensheid zou zijn als gevolg van het harde werk van toegewijde wetenschappers. Die voorspelling is uitgekomen. Dit kleine meisje is Rahima Banu, zij was het laatste geval van dodelijke pokken in de wereld. Dit document is het certificaat dat de mondiale commissie ondertekende om de wereld ervan te verzekeren dat de eerste ziekte in de geschiedenis werd uitgeroeid.
The key to eradicating smallpox was early detection, early response. I'm going to ask you to repeat that: early detection, early response. Can you say that?
De sleutel tot het uitroeien van de pokken was: vroege opsporing, vroege reactie. Ik ga jullie vragen om dat te herhalen: vroege opsporing, vroege reactie. Kun je dat zeggen?
Audience: Early detection, early response.
Publiek: Vroege opsporing, vroege reactie.
Larry Brilliant: Smallpox was the worst disease in history. It killed more people than all the wars in history. In the last century, it killed 500 million people. You're reading about Larry Page already. Somebody reads very fast. (Laughter) In the year that Larry Page and Sergey Brin -- with whom I have a certain affection and a new affiliation -- in the year in which they were born, two million people died of smallpox. We declared smallpox eradicated in 1980. This is the most important slide that I've ever seen in public health, [Sovereigns killed by smallpox] because it shows you to be the richest and the strongest, and to be kings and queens of the world, did not protect you from dying of smallpox. Never can you doubt that we are all in this together.
Larry Brilliant: Pokken was de ergste ziekte in de geschiedenis. Ze heeft meer mensen gedood dan alle oorlogen in de geschiedenis. In de vorige eeuw alleen doodde ze 500 miljoen mensen. Meer dan twee - je leest al over Larry Page, iemand leest heel snel. (Gelach) In het jaar waarin Larry Page en Sergey Brin - voor wie ik een zekere genegenheid heb en waar ik nu mee samenwerk - in het jaar waarin ze geboren zijn, stierven er twee miljoen mensen aan de pokken. We verklaarden de pokken uitgeroeid in 1980. Dit is de belangrijkste dia over volksgezondheid die ik ooit heb gezien omdat hij je laat zien dat de rijksten en de sterksten, de koningen en koninginnen van de wereld niet beschermd zijn tegen doodgaan aan pokken. Je mag er nooit aan twijfelen dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten.
But to see smallpox from the perspective of a sovereign is the wrong perspective. You should see it from the perspective of a mother, watching her child develop this disease and standing by helplessly. Day one, day two, day three, day four, day five, day six. You're a mother and you're watching your child, and on day six, you see pustules that become hard. Day seven, they show the classic scars of smallpox umbilication. Day eight.
Maar naar pokken kijken vanuit het perspectief van een soeverein is het verkeerde perspectief. Je moet het zien vanuit het perspectief van een moeder die haar kind deze ziekte ziet krijgen en er hulpeloos bij staat. Dag één, dag twee, dag drie, dag vier, dag vijf, dag zes. Je bent een moeder en je kijkt naar je kind, en op dag zes zie je die puisten hard worden. Op dag zeven vertonen ze de klassieke littekens van pokkenumbilicatie. Dag acht. Al Gore zei eerder dat het meest gefotografeerde beeld ter wereld,
And Al Gore said earlier that the most photographed image in the world, the most printed image in the world, was that of the Earth. But this was in 1974, and as of that moment, this photograph was the photograph that was the most widely printed, because we printed two billion copies of this photograph, and we took them hand to hand, door to door, to show people and ask them if there was smallpox in their house, because that was our surveillance system. We didn't have Google, we didn't have web crawlers, we didn't have computers.
het meest gedrukte beeld ter wereld dat van de Aarde was. Maar dit was in 1974, en toen was deze foto de meest afgedrukte foto omdat we twee miljard exemplaren van deze foto hebben gemaakt. We zijn er mee van deur tot deur gegaan om ze mensen te laten zien en hen te vragen of er in hun huis pokken waren. Dat was ons surveillantiesysteem. We hadden geen Google, we hadden geen webcrawlers, geen computers.
By day nine -- you look at this picture and you're horrified; I look at this picture and I say, "Thank God," because it's clear that this is only an ordinary case of smallpox, and I know this child will live. And by day 13, the lesions are scabbing, his eyelids are swollen, but you know this child has no other secondary infection. And by day 20, while he will be scarred for life, he will live.
Dag negen. Als je naar deze foto kijkt ben je ontzet. Maar ik kijk naar deze foto en zeg ik: "Goddank!" want het is duidelijk dat dit slechts een geval van gewone pokken is en ik weet dat dit kind in leven zal blijven. Tegen dag 13 vormen de letsels korsten en zijn de oogleden gezwollen maar je weet dat dit kind geen andere secundaire infectie heeft. Op dag 20 kan je zien dat hij zal blijven leven ook al zal hij voor het leven getekend blijven.
There are other kinds of smallpox that are not like that. This is confluent smallpox, in which there isn't a single place on the body where you could put a finger and not be covered by lesions. Flat smallpox, which killed 100 percent of people who got it. And hemorrhagic smallpox, the most cruel of all, which had a predilection for pregnant women. I've probably had 50 women die. They all had hemorrhagic smallpox. I've never seen anybody die from it who wasn't a pregnant woman.
Er zijn echter ook andere vormen van pokken die niet zo zijn. Dit zijn confluente pokken, waar er geen enkele plaats op je lichaam overblijft die niet bedekt is door laesies. Platte pokken die 100 procent van de mensen die ze kregen, hebben gedood. Hemorragische pokken, de wreedste van alle, die een voorliefde hadden voor zwangere vrouwen. Ik heb waarschijnlijk 50 vrouwen zien sterven. Ze hadden allemaal hemorragische pokken. Ik heb nog nooit iemand eraan zien doodgaan, die geen zwangere vrouw was.
In 1967, the WHO embarked on what was an outrageous program to eradicate a disease. In that year, there were 34 countries affected with smallpox. By 1970, we were down to 18 countries. 1974, we were down to five countries. But in that year, smallpox exploded throughout India. And India was the place where smallpox made its last stand. In 1974, India had a population of 600 million. There are 21 linguistic states in India, which is like saying 21 different countries. There are 20 million people on the road at any time, in buses and trains, walking; 500,000 villages, 120 million households, and none of them wanted to report if they had a case of smallpox in their house, because they thought that smallpox was the visitation of a deity, Shitala Mata, the cooling mother, and it was wrong to bring strangers into your house when the deity was in the house. No incentive to report smallpox.
In 1967 begon de WHO met een gedurfd programma om de ziekte uit te roeien. In dat jaar waren er 34 landen door pokken getroffen. In 1970 waren we al naar 18 landen gezakt. In 1974 naar vijf landen. Maar in dat jaar explodeerden de pokken in heel India. In India voerden de pokken hun laatste gevecht. In 1974 had India een bevolking van 600 miljoen. Er zijn 21 taalkundige staten in India, wat bijna neerkomt op 21 verschillende landen. Er zijn daar te allen tijde 20 miljoen mensen onderweg in bussen, treinen en te voet. 500.000 dorpen. 120 miljoen huishoudens. En niemand wilde melden dat ze een geval van pokken in huis hadden. Ze dachten dat pokken het bezoek van een godheid, Shitala Mata, de verkoelende moeder, was en het verkeerd was om vreemden in je huis te brengen als de godheid op bezoek was. Geen stimulans om pokken te melden. Niet alleen India had pokkengoden.
It wasn't just India that had smallpox deities; smallpox deities were prevalent all over the world. So, how we eradicated smallpox was -- mass vaccination wouldn't work. You could vaccinate everybody in India, but one year later there'd be 21 million new babies, which was then the population of Canada. It wouldn't do just to vaccinate everyone. You had to find every single case of smallpox in the world at the same time, and draw a circle of immunity around it. And that's what we did. In India alone, my 150,000 best friends and I went door to door, with that same picture, to every single house in India. We made over one billion house calls.
Pokkengoden vond je over de hele wereld. Om pokken uit te roeien was maximale vaccinatie dus niet genoeg. Je kon iedereen in India vaccineren, één jaar later kwamen er opnieuw 21 miljoen nieuwe baby's bij, zoveel als de hele bevolking van Canada. Het zou niet volstaan om iedereen te vaccineren. Je moest elk afzonderlijk geval van pokken in de wereld tegelijkertijd opsporen en er een cirkel van immuniteit omheen trekken. Dat deden we. In India alleen al gingen 150.000 van mijn beste vrienden en ik met dezelfde foto van deur tot deur naar elke woning in India. We deden meer dan één miljard huisbezoeken.
And in the process, I learned something very important. Every time we did a house-to-house search, we had a spike in the number of reports of smallpox. When we didn't search, we had the illusion that there was no disease. When we did search, we had the illusion that there was more disease. A surveillance system was necessary, because what we needed was early detection, early response. So we searched and we searched, and we found every case of smallpox in India. We had a reward. We raised the reward. We continued to increase the reward. We had a scorecard that we wrote on every house. And as we did that, the number of reported cases in the world dropped to zero. And in 1980, we declared the globe free of smallpox.
Door dat te doen leerde ik iets heel belangrijks. Telkens we zo een huis-aan-huisonderzoek uivoerden, vonden we een piek in het aantal meldingen van pokken. Wanneer we niet zochten, hadden we de illusie dat er geen ziekte was. Terwijl we zochten, hadden we de illusie dat er meer ziekte was. Een systeem van toezicht was noodzakelijk want wat we nodig hadden was 'vroege opsporing, vroege reactie'. Dus zochten en zochten we en we vonden alle gevallen van pokken in India. We loofden een beloning uit. We verhoogden de beloning. We bleven de beloning verhogen. We hielden een scorekaart bij voor elk huis. Al doende daalde het aantal gemelde gevallen in de wereld tot nul. In 1980 verklaarden we de hele wereld pokvrij. Het was de grootste campagne in de geschiedenis van de Verenigde Naties tot aan de oorlog in Irak.
It was the largest campaign in United Nations history, until the Iraq war. 150,000 people from all over the world -- doctors of every race, religion, culture and nation, who fought side by side, brothers and sisters, with each other, not against each other, in a common cause to make the world better. But smallpox was the fourth disease that was intended for eradication. We failed three other times. We failed against malaria, yellow fever and yaws. But soon we may see polio eradicated. But the key to eradicating polio is early detection, early response. This may be the year we eradicate polio. That will make it the second disease in history. And David Heymann, who's watching this on the webcast -- David, keep on going. We're close! We're down to four countries.
150.000 mensen van over de hele wereld, artsen van elk ras, religie, cultuur en natie, vochten zij aan zij, broeders en zusters, met elkaar, niet tegen elkaar, in een gemeenschappelijk doel om de wereld beter te maken. Maar pokken was de vierde ziekte die we wilden uitroeien. We mislukten in drie andere gevallen. We mislukten tegen malaria, gele koorts en framboesia. Maar polio kunnen we al snel uitgeroeid zien. De sleutel tot de uitroeiing van polio is weer vroege opsporing, vroege reactie. Dit kan het jaar van de uitroeiing van polio zijn - dat maakt het de tweede ziekte in de geschiedenis. David Heymann, die dit volgt op de webcast - David, doorgaan! We zijn er dichtbij. Nog vier landen.
(Applause)
(Applaus)
I feel like Hank Aaron. Barry Bonds can replace me any time.
Ik voel me net Hank Aaron. Barry Bonds kan mij te allen tijde vervangen.
Let's get another disease off the list of terrible things to worry about. I was just in India working on the polio program. The polio surveillance program is four million people going door to door. That is the surveillance system. But we need to have early detection, early response. Blindness, the same thing. The key to discovering blindness is doing epidemiological surveys and finding out the causes of blindness, so you can mount the correct response.
Laten we een andere aandoening van de lijst van vreselijke dingen schrappen. Ik was net in India voor het polioprogramma. Voor het polio-surveillantieprogramma gaan vier miljoen mensen van deur tot deur. Dat is het surveillantiesysteem. Maar we hebben 'vroege opsporing, vroege reactie' nodig. Voor blindheid is het hetzelfde. De sleutel tot het ontdekken van blindheid is epidemiologisch onderzoek doen en de oorzaken van blindheid vinden zodat je op de juiste manier kan reageren.
The Seva Foundation was started by a group of alumni of the Smallpox Eradication Programme, who, having climbed the highest mountain, tasted the elixir of the success of eradicating a disease, wanted to do it again. And over the last 27 years, Seva's programs in 15 countries have given back sight to more than two million blind people. Seva got started because we wanted to apply these lessons of surveillance and epidemiology to something which nobody else was looking at as a public health issue: blindness, which heretofore had been thought of only as a clinical disease.
De Seva Foundation werd opgericht door een groep van alumni van het uitroeiingsprogramma voor pokken. Na de hoogste berg te hebben beklommen en het elixir van het succes van de uitroeiing van een ziekte geproefd te hebben, wilden ze dit nog een keer doen. In de afgelopen 27 jaar heeft Seva's programma in 15 landen aan meer dan twee miljoen blinden het zicht teruggegeven. Seva begon want we wilden deze lessen toepassen op het toezicht en epidemiologie van iets dat niemand anders beschouwde als een probleem van volksgezondheid: blindheid. Die werd tot nu toe gezien als slechts een klinische ziekte.
In 1980, Steve Jobs gave me that computer, which is Apple number 12, and it's still in Kathmandu, and it's still working, and we ought to go get it and auction it off and make more money for Seva. And we conducted the first Nepal survey ever done for health, and the first nationwide blindness survey ever done, and we had astonishing results. Instead of finding out what we thought was the case -- that blindness was caused mostly by glaucoma and trachoma -- we were astounded to find out that blindness was caused instead by cataract. You can't cure or prevent what you don't know is there.
In 1980 gaf Steve Jobs mij deze computer, de Apple nummer 12. Hij staat in Kathmandu en werkt nog altijd. We zouden hem moeten veilen om meer geld voor Seva te krijgen. We voerden het eerste onderzoek naar de gezondheid, ooit gedaan in Nepal, uit en ook het eerste landelijke onderzoek naar blindheid. We hadden verbluffende resultaten. In plaats van het vinden van wat we dachten dat het geval was - dat blindheid vooral werd veroorzaakt door glaucoom en trachoom - waren we verbaasd te ontdekken dat blindheid wordt veroorzaakt door cataract. Je kunt niets genezen of voorkomen als je niet weet dat het er is.
In your TED packages there's a DVD, "Infinite Vision," about Dr. V and the Aravind Eye Hospital. I hope that you will take a look at it. Aravind, which started as a Seva project, is now the world's largest and best eye hospital. This year, that one hospital will give back sight to more than 300,000 people in Tamil Nadu, India. (Applause) Bird flu. I stand here as a representative of all terrible things -- this might be the worst. The key to preventing or mitigating pandemic bird flu is early detection and rapid response. We will not have a vaccine or adequate supplies of an antiviral to combat bird flu if it occurs in the next three years. WHO stages the progress of a pandemic. We are now at stage three on the pandemic alert stage, with just a little bit of human-to-human transmission, but no human-to-human-to-human sustained transmission.
In jullie TED-pakketten zit er een dvd, "Infinite Vision" over Dr. V en het Aravind Eye Hospital. Ik hoop dat jullie hem eens willen bekijken. Aravind begon als een Sevaproject en is nu 's werelds grootste en beste ziekenhuis voor oogziekten. Dit jaar zal dat ene ziekenhuis het zicht teruggeven aan meer dan 300.000 mensen in Tamil Nadu, India. (Applaus) Vogelgriep. Ik sta hier als vertegenwoordiger van alle vreselijke dingen - dit is misschien het ergste. De sleutel tot voorkoming of beperking van pandemische vogelgriep is vroegtijdige opsporing en snelle reactie. We zullen niet over een vaccin of voldoende aanvoer van een antiviraal middel beschikken ter bestrijding van de vogelgriep als het zich in de komende drie jaar voordoet. De WHO volgt de voortgang van deze pandemie. We zijn nu in de derde fase van de alarmfase voor pandemie, met slechts een klein beetje overdracht van mens op mens, maar geen 'mens op mens op mens' volgehouden overdracht.
The moment WHO says we've moved to category four -- this will not be like Katrina. The world as we know it will stop. There'll be no airplanes flying. Would you get in an airplane with 250 people you didn't know, coughing and sneezing, when you knew that some of them might carry a disease that could kill you, for which you had no antivirals or vaccine? I did a study of the top epidemiologists in the world in October. I asked them -- these are all fluologists and specialists in influenza -- and I asked them the questions you'd like to ask them: What do you think the likelihood is that there'll be a pandemic? If it happens, how bad do you think it will be?
Op het moment dat de WHO zegt dat we overgegaan zijn naar fase vier, zal dit niet zijn als Katrina. De wereld zoals wij die kennen zal ophouden te bestaan. Er zullen geen vliegtuigen meer vliegen. Wil je in een vliegtuig zitten met 250 mensen die je niet kent, die hoesten en niezen, als je wist dat sommigen van hen drager zijn van een dodelijke ziekte, waarvoor er geen antiviraal middel of vaccin bestaat? Ik heb in oktober een studie gemaakt van de topepidemiologen van de wereld. Ik vroeg ze - het zijn allemaal fluologisten en specialisten in griep - en ik stelde hen de voor de hand liggende vragen. Hoe groot is de kans op een pandemie? Als het gebeurt, hoe erg zal het dan zijn?
Fifteen percent said they thought there'd be a pandemic within three years. But much worse than that, 90 percent said they thought there'd be a pandemic within your children or your grandchildren's lifetime. And they thought that if there was a pandemic, a billion people would get sick. As many as 165 million people would die. There would be a global recession and depression as our just-in-time inventory system and the tight rubber band of globalization broke, and the cost to our economy of one to three trillion dollars would be far worse for everyone than merely 100 million people dying, because so many more people would lose their job and their healthcare benefits, that the consequences are almost unthinkable. And it's getting worse, because travel is getting so much better.
15 procent verwachtten een pandemie binnen de drie jaar. Maar veel erger dan dat, 90 procent zei dat ze dachten dat er een pandemie zou komen binnen de levensduur van jullie kinderen of kleinkinderen. Ze dachten dat als er een pandemie zou komen één miljard mensen ziek zouden worden. Maar liefst 165 miljoen mensen zouden sterven. Er zou een wereldwijde recessie en depressie komen als ons just-in-time voorraadbeheersysteem en de strakke elastiek van globalisering het zouden begeven. De kosten voor onze economie van één tot drie biljoen dollar zou voor iedereen veel erger zijn dan dat alleen 100 miljoen mensen zouden sterven. Veel meer mensen zouden hun baan verliezen en hun medische voordelen. De gevolgen zijn bijna ondenkbaar. Het wordt steeds erger want reizen wordt steeds gemakkelijker.
Let me show you a simulation of what a pandemic looks like. So we know what we're talking about. Let's assume, for example, that the first case occurs in South Asia. It initially goes quite slowly. You get two or three discrete locations. Then there'll be secondary outbreaks, and the disease will spread from country to country so fast that you won't know what hit you. Within three weeks it will be everywhere in the world. Now, if we had an "undo" button, and we could go back and isolate it and grab it when it first started -- if we could find it early, and we had early detection and early response, and we could put each one of those viruses in jail -- that's the only way to deal with something like a pandemic. And let me show you why that is.
Laat ik je een simulatie tonen van hoe een pandemie eruit ziet zodat we weten waar we het over hebben. Laten we bijvoorbeeld aannemen dat het eerste geval in Zuid-Azië voorkomt. Het gaat in het begin heel traag. Je krijgt twee of drie afzonderlijke locaties. Dan komen er secundaire uitbraken en de ziekte verspreidt zich zo snel van land tot land dat je niet eens weet wat je trof. Binnen drie weken zal ze overal in de wereld zijn. Als we maar een 'ongedaan-maken'-knop hadden, we terug konden gaan, ze isoleren en ze konden betrappen waar ze begon. Als we ze vroeg konden vinden en we vroege opsporing en vroege reactie hadden, konden wij al deze virussen als het ware gevangen zetten - dat is de enige manier om om te gaan met iets als een pandemie. Laat me je aantonen waarom dat zo is.
We have a joke. This is an epidemic curve, and everyone in medicine, I think, ultimately gets to know what it is. But the joke is, an epidemiologist likes to arrive at an epidemic right here and ride to glory on the downhill curve. (Laughter) But you don't get to do that usually. You usually arrive right about here. What we really want is to arrive right here, so we can stop the epidemic. But you can't always do that. But there's an organization that has been able to find a way to learn when the first cases occur, and that is called GPHIN; it's the Global Public Health Information Network. And that simulation that I showed you that you thought was bird flu -- that was SARS. And SARS is the pandemic that did not occur. And it didn't occur because GPHIN found the pandemic-to-be of SARS three months before WHO actually announced it, and because of that, we were able to stop the SARS pandemic. And I think we owe a great debt of gratitude to GPHIN and to Ron St. John, who I hope is in the audience some place -- over there -- who's the founder of GPHIN.
We hebben een grap. Dit is een epidemiecurve en iedereen in de geneeskunde gaat die wel ooit tegenkomen en leren kennen. Maar de grap is dat een epidemioloog graag hier op een epidemie aankomt en vandaar glorieus de afdaling inzet. Maar meestal gaat het anders. Meestal vertrek je hier. Waar we echt toe willen komen is hier te vertrekken om de epidemie te kunnen stoppen. Dat lukt niet altijd. Maar er is een organisatie die in staat is geweest om te leren hoe de eerste gevallen die zich voordoen, te vinden. Ze heet GPHIN. Staat voor Global Public Health Information Network. Die simulatie die ik je liet zien waarvan je dacht dat het vogelgriep was, dat was SARS. SARS is de pandemie die niet plaatsvond. Ze gebeurde niet omdat GPHIN de pandemie-in-aantocht van SARS ontdekte drie maanden voordat ze door de WHO werd aangekondigd. Daardoor konden we de SARS-pandemie stoppen. Ik denk dat we dat in grote mate te danken hebben aan GPHIN en Ron St. John, waarvan ik hoop dat hij hier aanwezig is - daar - en de oprichter is van GPHIN.
(Applause)
(Applaus)
Hello, Ron!
Hallo, Ron.
(Applause)
(Applaus)
And TED has flown Ron here from Ottawa, where GPHIN is located, because not only did GPHIN find SARS early, but you may have seen last week that Iran announced that they had bird flu in Iran, but GPHIN found the bird flu in Iran not February 14 -- but last September. We need an early-warning system to protect us against the things that are humanity's worst nightmare. And so my TED wish is based on the common denominator of these experiences. Smallpox -- early detection, early response. Blindness, polio -- early detection, early response. Pandemic bird flu -- early detection, early response. It is a litany. It is so obvious that our only way of dealing with these new diseases is to find them early and to kill them before they spread.
TED heeft Ron vanuit Ottawa, waar GPHIN gevestigd is, naar hier overgevlogen want niet alleen heeft GPHIN SARS vroeg gevonden, maar je hebt vorige week misschien gezien dat Iran aankondigde dat ze vogelgriep hadden in Iran. GPHIN vond de vogelgriep in Iran, niet op 14 februari maar in september vorig jaar. We hebben een systeem voor vroegtijdige waarschuwing nodig om ons te beschermen tegen de ergste nachtmerrie van de mensheid. Mijn TED-wens is gebaseerd op de gemeenschappelijke noemer van deze ervaringen. Pokken - vroegtijdige opsporing, vroege reactie. Blindheid, polio - vroegtijdige opsporing, vroege reactie. Pandemische vogelgriep - vroegtijdige opsporing, vroege reactie. Het is een litanie. Het is zo duidelijk dat de enige manier om om te gaan met deze nieuwe ziektes is ze vroeg te vinden en in de kiem te smoren voordat ze zich verspreiden. Dus, mijn TED wens voor jullie is om te komen tot een mondiaal systeem,
So, my TED wish is for you to help build a global system -- an early-warning system -- to protect us against humanity's worst nightmares. And what I thought I would call it is "Early Detection," But it should really be called ... "Total Early Detection." [TED]
een systeem voor vroegtijdige waarschuwing, om ons te beschermen tegen de ergste nachtmerries van de mensheid. Ik wou het 'Early Detection' noemen, maar het zou beter 'Total Early Detection' heten. (Gelach)
(Laughter) What?
(Applaus)
(Applause) What? (Applause)
But in all seriousness, because this idea is birthed in TED, I would like it to be a legacy of TED, and I'd like to call it the "International System for Total Early Disease Detection." [INSTEDD] And INSTEDD then becomes our mantra. So instead of a hidden pandemic of bird flu, we find it and immediately contain it. Instead of a novel virus caused by bio-terror or bio-error, or shift or drift, we find it and we contain it. Instead of industrial accidents like oil spills or the catastrophe in Bhopal, we find them, and we respond to them. Instead of famine, hidden until it is too late, we detect it, and we respond. And instead of a system which is owned by a government, and hidden in the bowels of government, let's build an early detection system that's freely available to anyone in the world in their own language.
Maar in alle ernst - want dit idee komt van bij TED, ik zou willen dat het een erfenis is van TED, en ik wil het ook het 'International System for Total Early Disease Detection' noemen. INSTEDD wordt dan onze mantra. In plaats van een verborgen pandemie van vogelgriep te krijgen, vinden we ze en dammen ze dan meteen in. In plaats van opgezadeld te zitten met een nieuw virus veroorzaakt door bio-terreur of een bio-fout, verschuiving of drift, vinden we het en we dammen het in. In plaats van industriële ongelukken zoals olievlekken of de ramp in Bhopal kunnen we ze vinden en erop reageren. In plaats van hongersnood, verborgen totdat het te laat is, kunnen we ze ontdekken en erop reageren. In plaats van een systeem, dat eigendom is van een regering en verborgen in de ingewanden van de overheid, kunnen we beter een systeem voor vroegtijdige opsporing maken dat voor iedereen in de wereld en in hun eigen taal vrij beschikbaar is.
Let's make it transparent, non-governmental, not owned by any single country or company, housed in a neutral country, with redundant backup in a different time zone and a different continent. And let's build it on GPHIN. Let's start with GPHIN. Let's increase the websites that they crawl from 20,000 to 20 million. Let's increase the languages they crawl from seven to 70, or more. Let's build in outbound confirmation messages, using text messages or SMS or instant messaging to find out from people who are within 100 meters of the rumor that you hear, if it is, in fact, valid. And let's add satellite confirmation. And we'll add Gapminder's amazing graphics to the front end.
Laten we het transparant, niet-regeringsgebonden maken en geen eigendom van één enkel land of bedrijf. Maar gevestigd in een neutraal land, met back-up in een andere tijdzone en op een ander continent. Laten we uitgaan van GPHIN. Laten we beginnen met GPHIN. Laten we de te doorzoeken websites van 20.000 naar 20 miljoen verhogen. Laten we het aantal talen die ze doorzoeken van 7 op 70, of zelfs meer, brengen. Laten we gebruik maken van bevestigingsberichten via tekstberichten, SMS of instant messaging om van mensen die zich binnen 100 meter van het ontvangen gerucht bevinden, om na te gaan of het in feite geldig is. Laten we bevestiging via satelliet toevoegen. En gebruik maken van Gapminder's geweldige graphics als startpagina.
And we'll grow it as a moral force in the world, finding out those terrible things before anybody else knows about them, and sending our response to them, so that next year, instead of us meeting here, lamenting how many terrible things there are in the world, we will have pulled together, used the unique skills and the magic of this community, and be proud that we have done everything we can to stop pandemics, other catastrophes, and change the world, beginning right now.
We laten het uitgroeien tot een morele kracht in de wereld, door het ontdekken van die vreselijke dingen voordat iemand anders er iets over weet en hen ons antwoord versturen. Zodat de volgende jaren, in plaats van op onze vergadering hier te moeten klagen over al die verschrikkelijke dingen in de wereld, we onze krachten zullen hebben verenigd, onze unieke vaardigheden en de magie van deze gemeenschap hebben gebruikt. We zullen er trots op kunnen zijn dat we alles hebben gedaan om pandemieën evenals andere rampen te voorkomen en de wereld vanaf nu veranderd te hebben.
(Applause)
(Applaus)
Chris Anderson: An amazing presentation. First of all, just so everyone understands: you're saying that by creating web crawlers, looking on the Internet for patterns, they can detect something suspicious before WHO, before anyone else can see it? Give an example of how that could possibly be true.
Chris Anderson: Een geweldige presentatie. In de eerste plaats, opdat iedereen het zou begrijpen, je zegt dat webcrawlers die het internet afzoeken naar patronen iets verdachts kunnen ontdekken voordat de WHO dat doet, voordat iemand anders het kan zien? Leg dat eens uit. Geef eens een voorbeeld hoe dat in zijn werk gaat.
Larry Brilliant: You're not mad about the copyright violation?
Larry Brilliant: Allereerst, je bent niet kwaad over de schending van het auteursrecht?
CA: No. I love it.
CA: Nee, ik vind het geweldig.
(Laughter)
LB: Wel, je weet wel, zoals Ron St. John - Ik hoop dat je hem gaat ontmoeten tijdens
LB: Well, as Ron St. John -- I hope you'll go and meet him in the dinner afterwards and talk to him. When he started GPHIN -- In 1997, there was an outbreak of bird flu -- H5N1. It was in Hong Kong. And a remarkable doctor in Hong Kong responded immediately, by slaughtering 1.5 million chickens and birds, and they stopped that outbreak in its tracks. Immediate detection, immediate response. Then a number of years went by, and there were a lot of rumors about bird flu. Ron and his team in Ottawa began to crawl the web -- only crawling 20,000 different websites, mostly periodicals -- and they read about and heard about a concern, of a lot of children who had high fever and symptoms of bird flu.
het diner na afloop en met hem praten - Toen hij GPHIN in 1997 opstartte, was er een uitbraak van vogelgriep. H5N1. In Hong Kong. Een opmerkelijke arts in Hong Kong reageerde meteen door het slachten van 1,5 miljoen kippen en vogels. Ze stopten die uitbraak van in het begin. Onmiddellijke detectie, onmiddellijke reactie. Dan gingen een aantal jaren voorbij en er waren veel geruchten over de vogelgriep. Ron en zijn team in Ottawa begonnen het web te doorzoeken. Ze doorzochten 20.000 verschillende websites, vooral tijdschriften en ze lazen en hoorden over de bezorgdheid over veel kinderen met hoge koorts en symptomen van de vogelgriep.
They reported this to WHO.
Zij meldden dit aan de WHO. Het duurde een tijdje om actie te ondernemen
WHO took a little while taking action, because WHO will only receive a report from a government, because it's the United Nations. But they were able to point to WHO and let them know that there was this surprising and unexplained cluster of illnesses that looked like bird flu. That turned out to be SARS. That's how the world found out about SARS. And because of that, we were able to stop SARS. Now, what's really important is that, before there was GPHIN, 100 percent of all the world's reports of bad things -- whether you're talking about famine or you're talking about bird flu or you're talking about Ebola -- 100 percent of all those reports came from nations.
want de WHO reageert alleen op een rapport van een regering, omdat het bij de Verenigde Naties hoort. Maar ze waren in staat er de WHO op te wijzen en hen te laten weten dat er sprake was van deze verrassende en onverklaarbare cluster van ziekten die eruit zagen als de vogelgriep. Dat bleek SARS te zijn. Dat is hoe de wereld attent werd gemaakt op SARS. Daardoor waren we in staat om SARS te stoppen. Wat hier echt belangrijk aan is, is dat, voordat er sprake was GPHIN, 100 procent van alle verslagen over slechte dingen in de wereld - of het nu hongersnood of vogelgriep of Ebola was - 100 procent van al die meldingen kwamen van landen.
The moment these guys in Ottawa -- on a budget of 800,000 dollars a year -- got cracking, 75 percent of all the reports in the world came from GPHIN, 25 percent of all the reports in the world came from all the other 180 nations. Now, here's what's really interesting: after they'd been working for a couple years, what do you think happened to those nations? They felt pretty stupid. So they started sending in their reports early. And now, their reporting percentage is down to 50 percent, because other nations have started to report. So, can you find diseases early by crawling the web? Of course you can. Can you find it even earlier than GPHIN does now? Of course you can. You saw that they found SARS using their Chinese web crawler a full six weeks before they found it using their English web crawler. Well, they're only crawling in seven languages. These bad viruses really don't have any intention of showing up first in English or Spanish or French.
Op het moment dat deze jongens in Ottawa met een begroting van 800.000 dollar per jaar zich ervoor gingen inzetten, kwam 75 procent van alle rapporten in de wereld van GPHIN en slechts 25 procent van alle rapporten van de wereld kwam uit alle andere 180 landen. Wat nu komt, is pas echt interessant. Hoe denk je dat al die landen zich voelden nadat GPHIN een paar jaar aan het werk was? Ze voelden zich nogal dom dus begonnen ze met hun verslagen eerder in te sturen. Nu is het rapportagepercentage van GPHIN tot 50 procent gezakt omdat andere landen begonnen zijn met rapporteren. Kan je dus ziektes vroegtijdig opsporen door het web te doorzoeken? Natuurlijk kan je dat. Kan je het nog eerder dan GPHIN het nu doet? Natuurlijk kan je dat. Je zag dat ze SARS vonden met behulp van hun Chinese webcrawler een volle zes weken voordat ze het vonden door gebruik van hun Engelse webcrawler. Nu zoeken ze nog slechts in zeven talen. Deze slechte virussen zijn echt niet van plan eerst in het Engels, Spaans of Frans op te dagen.
(Laughter)
(Gelach)
So yes, I want to take GPHIN, I want to build on it. I want to add all the languages of the world that we possibly can. I want to make this open to everybody, so that the health officer in Nairobi or in Patna, Bihar will have as much access to it as the folks in Ottawa or in CDC. And I want to make it part of our culture that there is a community of people who are watching out for the worst nightmares of humanity, and that it's accessible to everyone.
Dus ja, ik wil van GPHIN uitgaan, erop verder bouwen, ik wil alle talen van de wereld kunnen toevoegen en dit voor iedereen toegankelijk maken. Zodat de officier van gezondheid in Nairobi of in Patna, Bihar dezelfde toegang ertoe hebben, evengoed als de mensen in Ottawa of in de CDC. Ik wil dat dit deel gaat uitmaken van onze cultuur, dat er een gemeenschap van mensen komt die ons beschermen tegen de ergste nachtmerries van de mensheid. En dat het voor iedereen toegankelijk is.