Helen Walters: So, Chris, who's up first?
هلن والترز: پس، کریس، چه کسی اول است؟
Chris Anderson: Well, we have a man who's worried about pandemics pretty much his whole life. He played an absolutely key role, more than 40 years ago, in helping the world get rid of the scourge of smallpox. And in 2006, he came to TED to warn the world of the dire risk of a global pandemic, and what we might do about it. So please welcome here Dr. Larry Brilliant. Larry, so good to see you.
کریس اندرسون: خوب، ما یک مرد داریم که تقریباً در کل زندگیاش نگران همه گیریها است. او بیش از ۴۰سال است که، نقش کاملاً کلیدی، در کمک به جهان برای خلاص شدن از شر بلای آبله ایفا کرد. و در سال ۲۰۰۶، او به TED آمد تا جهانیان را از خطر جدی همه گیری جهانی، واینکه در موردش چه کنیم آگاه کرد دکتر لری برلیانت به اینجا خوش آمدید. لری، خیلی خوب است که میبینمتان.
Larry Brilliant: Thank you, nice to see you.
لری برلیانت: متشکرم، از دیدن شما خوشحالم.
CA: Larry, in that talk, you showed a video clip that was a simulation of what a pandemic might look like. I would like to play it -- this gave me chills.
ک ا: لری، در آن سخنرانی، شما یک کلیپ ویدیویی را نشان دادید که شبیه سازی از آنچه ممکن است یک بیماری همه گیر باشد بود من میخواهم آن را پخش کنم - این مرا به لرزه انداخت
Larry Brilliant (TED2006): Let me show you a simulation of what a pandemic looks like, so we know what we're talking about. Let's assume, for example, that the first case occurs in South Asia. It initially goes quite slowly, you get two or three discrete locations. Then there will be secondary outbreaks. And the disease will spread from country to country so fast that you won't know what hit you. Within three weeks, it will be everywhere in the world. Now if we had an undo button, and we could go back and isolate it and grab it when it first started, if we could find it early and we had early detection and early response, and we could put each one of those viruses in jail, that's the only way to deal with something like a pandemic.
لری برلیانت (TED ۲۰۰۶): بگذارید یک شبیهسازی به شما نشان دهم از آنچه همه گیری به نظر میرسد پس میدانیم که در مورد چه صحبت میکنیم. بیایید مثلاً فرض کنیم، که اولین مورد در جنوب آسیا رخ میدهد. در ابتدا خیلی آهسته پیش میرود، شما دو یا سه مکان مجزا دارید. سپس شیوع ثانویه وجود خواهد داشت. و این بیماری چنان سریع از کشوری به کشور دیگر شیوع مییابد که نمیدانید چه چیزی به شما ضربه زده است. طی سه هفته، در همه جای دنیا خواهد بود حالا اگر دکمه برگشت داشتیم، و میتوانستیم برگردیم و آن را قرنطینه کنیم و در اول شروعش جلو آن را بگیریم، اگر زود میتوانستیم پیدایش کنیم و تشخیص زودهنگام و پاسخ زودهنگام داشتیم، و میتوانستیم هر یک از این ویروسها را محبوس کنیم، تنها راه مقابله با بیماری مانند همه گیری است.
CA: Larry, that phrase you mentioned there, "early detection," "early response," that was a key theme of that talk, you made us all repeat it several times. Is that still the key to preventing a pandemic?
ک ا: لری، آن عبارتی که شما آنجا ذکر کردید، «تشخیص زودهنگام»، «پاسخ زودهنگام»، که موضوع اصلی آن بحث بود، شما وادارمان کردید همه چندین بار تکرار کنیم آیا این همچنان کلید جلوگیری از بیماری همه گیر است؟
LB: Oh, surely. You know, when you have a pandemic, something moving at exponential speed, if you miss the first two weeks, if you're late the first two weeks, it's not the deaths and the illness from the first two weeks you lose, it's the two weeks at the peak. Those are prevented if you act early. Early response is critical, early detection is a condition precedent.
ل ب: اوه، مطمئنا میدانی، وقتی همه گیری دارید، چیزی که با سرعت تصاعدی حرکت میکند، اگر دو هفته اول را از دست دادید، اگر دو هفته اول دیر کردید، این مرگ و میر و بیماری از دو هفته اول که شما از دست میدهید نیست، این دو هفته در اوج است. اگر زود عمل کنید، از این موارد جلوگیری میشود. پاسخ زودهنگام حیاتی است، تشخیص زودرس یک سلبقه قبلی است.
CA: And how would you grade the world on its early detection, early response to COVID-19?
ک ا: و چگونه دنیا را در تشخیص زود هنگام، پاسخ زودهنگام به کووید-۱۹ درجه بندی میکنید؟
LB: Of course, you gave me this question earlier, so I've been thinking a lot about it. I think I would go through the countries, and I've actually made a list. I think the island republics of Taiwan, Iceland and certainly New Zealand would get an A. The island republic of the UK and the United States -- which is not an island, no matter how much we may think we are -- would get a failing grade. I'd give a B to South Korea and to Germany. And in between ... So it's a very heterogeneous response, I think. The world as a whole is faltering. We shouldn't be proud of what's happening right now.
ل ب: البته، شما این سوال را قبلا از من پرسیدید، بنابراین در مورد آن زیاد فکر کردم فکر کنم کشورها را طی میکردم، و در واقع یک لیست درست میکردم فکر میکنم جمهوریهای جزیره تایوان، ایسلند و مطمئناً نیوزلند A دریافت میکنند جزیره جمهوری انگلیس و ایالات متحده - که جزیره نیست، مهم نیست که چقدر ممکن است فکر کنیم که جزیره هستیم- یک درجه شکست میگرفت. من به کره جنوبی و آلمان B میدهم. و در بین ... فکر می کنم پاسخ بسیار ناهمگن است. جهان به کلی متلاطم است. ما نباید به آنچه الان اتفاق میافتد مغرور باشیم.
CA: I mean, we got the detection pretty early, or at least some doctors in China got the detection pretty early.
ک ا: منظورم این است که تشخیص را خیلی زود انجام دادیم، یا حداقل بعضی از پزشکان در چین خیلی زود تشخیص دادند.
LB: Earlier than the 2002 SARS, which took six months. This took about six weeks. And detection means not only finding it, but knowing what it is. So I would give us a pretty good score on that. The transparency, the communication -- those are other issues.
ل ب: زودتر از سارس۲۰۰۲، که شش ماه طول کشید این حدود شش هفته طول کشید. و کشف نه تنها به معنای یافتن آن بلکه، دانستن آنکه چیست، است. بنابراین من میتوانم نمره خوبی در این باره به خودمان بدهم. شفافیت، ارتباطات - این موارد دیگر است.
CA: So what was the key mistake that you think the countries you gave an F to made?
ک ا: پس اشتباه کلیدی چه بود که شما فکر کردید به آن کشورها F بدهید؟
LB: I think fear, political incompetence, interference, not taking it seriously soon enough -- it's pretty human. I think throughout history, pretty much every pandemic is first viewed with denial and doubt. But those countries that acted quickly, and even those who started slow, like South Korea, they could still make up for it, and they did really well. We've had two months that we've lost. We've given a virus that moves exponentially a two-month head start. That's not a good idea, Chris.
ل ب: من فکر میکنم ترس، بی کفایتی سیاسی، مداخله، خیلی زود آن رابه اندازه کافی جدی نگرفتن -- بسیار انسانی است. من فکر میکنم در طول تاریخ، تقریباً همهی همه گیریها ابتدا با انکار و تردید دیده میشوند. اما آن کشورهایی که به سرعت عمل کردند، و حتی کسانی که کم کم شروع کردند، مثل کره جنوبی، هنوز هم میتوانند آن را جبران کنند، و آنها واقعاً خوب بودند. دو ماه از دست دادیم. ما یک ویروس داریم که به صورت تصاعدی حرکت میکند یک شروع دو ماهه. این ایده خوبی نیست، کریس.
CA: No, indeed. I mean, there's so much puzzling information still out there about this virus. What do you think the scientific consensus is going to likely end up being on, like, the two key numbers of its infectiousness and its fatality rate?
ک ا: نه، در واقع. منظورم این است که اطلاعات گیج کننده بسیاری هنوز در مورد این ویروس وجود دارد. چه فکر میکنید احتمالاً اجماع علمی مانند دو شماره کلیدی از عفونت و میزان مرگ و میر آن درحال اتمام است؟
LB: So I think the kind of equation to keep in mind is that the virus moves dependent on three major issues. One is the R0, the first number of secondary cases that there are when the virus emerges. In this case, people talk about it being 2.2, 2.4. But a really important paper three weeks ago, in the "Emerging Infectious Diseases" journal came out, suggesting that looking back on the Wuhan data, it's really 5.7. So for argument's sake, let's say that the virus is moving at exponential speed and the exponent is somewhere between 2.2 and 5.7. The other two factors that matter are the incubation period or the generation time. The longer that is, the slower the pandemic appears to us. When it's really short, like six days, it moves like lightning. And then the last, and the most important -- and it's often overlooked -- is the density of susceptibles. This is a novel virus, so we want to know how many customers could it potentially have. And as it's novel, that's eight billion of us. The world is facing a virus that looks at all of us like equally susceptible. Doesn't matter our color, our race, or how wealthy we are.
ل ب: بنابراین من فکر میکنم نوع معادلهای که باید در نظر داشته باشیم این است که حرکت ویروس وابسته به سه مسئله اصلی است. یکی R0 است، اولین عدد موارد ثانویه که هنگام ظهور ویروس وجود دارد. در این مورد، مردم در حدود ۲.۲، ۲.۴ صحبت میکنند. اما یک مقاله بسیار مهم سه هفته پیش، در مجله «بیماری های عفونی در حال ظهور» منتشر شد، نشان میدهد که با نگاهی به دادههای ووهان، این واقعا ۵.۷ است. بنابراین به خاطر استدلال، بیایید بگوییم که ویروس با سرعت تصاعدی در حال حرکت است و نمایانگر جایی بین ۲.۲ و ۵.۷ است. دو عامل دیگر که اهمیت دارند دورههای نهفتگی بیماری برای زمان تولید هستند. هر چه طولانیتر باشد، همه گیری آهستهتر برای ما ظاهر میشود. وقتی واقعاً کوتاه است، مثل شش روز، مثل صاعقه حرکت میکند. و بعد آخرین، و مهمترین - که اغلب نادیده گرفته میشود- تراکم افراد مستعد است. این یک ویروس جدید است، بنابراین میخواهیم بدانیم که چه تعداد میزبان بالقوه میتواند داشته باشد. و از آنجا که جدید است، این هشت میلیارد ما است. جهان با یک ویروس مواجه است که به همه ما مانند مستعد نگاه میکند. رنگ یا نژاد ما مهم نیست، یا اینکه چقدر ثروتمند هستیم.
CA: I mean, none of the numbers that you've mentioned so far are in themselves different from any other infections in recent years. What is the combination that has made this so deadly?
ک ا: منظورم این است که هیچیک از اعدادی که تاکنون ذکرکردهاید به خودی خود با هرگونه عفونت دیگر در سالهای اخیر تفاوت ندارد. چه ترکیبی است که این مسئله را بسیار مرگبار کردهاست؟
LB: Well, it is exactly the combination of the short incubation period and the high transmissibility. But you know, everybody on this call has known somebody who has the disease. Sadly, many have lost a loved one. This is a terrible disease when it is serious. And I get calls from doctors in emergency rooms and treating people in ICUs all over the world, and they all say the same thing: "How do I choose who is going to live and who is going to die? I have so few tools to deal with." It's a terrifying disease, to die alone with a ventilator in your lungs, and it's a disease that affects all of our organs. It's a respiratory disease -- perhaps misleading. Makes you think of a flu. But so many of the patients have blood in their urine from kidney disease, they have gastroenteritis, they certainly have heart failure very often, we know that it affects taste and smell, the olfactory nerves, we know, of course, about the lung. The question I have: is there any organ that it does not affect? And in that sense, it reminds me all too much of smallpox.
ل ب: خوب، دقیقاً ترکیبی از دوره نهفتگی بیماری کوتاه و قابلیت انتقال زیاد است. اما میدانید، همه افراد در این تماس، شخصی را که مبتلا به این بیماری است، میشناسند. متأسفانه، بسیاری عزیزان خود را از دست دادهاند. این یک بیماری وحشتناک است چون که جدی است. و در اتاقهای اورژانس با پزشکان و با افراد در بخش مراقبتهای ویژه در سراسر جهان تماس میگیرم، و همه آنها یک چیز میگویند: «چگونه میتوانم انتخاب کنم که چه کسی زنده میماند و چه کسی خواهد مرد؟ من ابزارهای کمی برای مقابله با آنها دارم.» این یک بیماری وحشتناک است، به تنهایی مردن با ونتیلاتور در ریهها، و این بیماری است که بر همه اعضای بدن ما تأثیر میگذارد. این یک بیماری تنفسی است - شاید گمراه کننده شما را یاد آنفولانزا میاندازد. اما بسیاری از بیماران با بیماری کلیه در ادرار خود خون دارند، آنها دچار التهاب معده و روده هستند، مطمئناً اغلب نارسایی قلبی دارند، میدانیم که روی طعم و بو، اعصاب بویایی و البته، روی ریه هم تأثیرمیگذارد. سوالی که دارم: آیا اندامی وجود دارد که تأثیر نمیگذارد؟ و به این معنا، چیزی بیش از آبله را به من یاد اوری میکند.
CA: So we're in a mess. What's the way forward from here?
ک ا: پس ما دچار آشفتگی هستیم. راه از اینجا چیست؟
LB: Well, the way forward is still the same. Rapid detection, rapid response. Finding every case, and then figuring out all the contacts. We've got great new technology for contact tracing, we've got amazing scientists working at the speed of light to give us test kits and antivirals and vaccines. We need to slow down, the Buddhists say slow down time so that you can put your heart, your soul, into that space. We need to slow down the speed of this virus, which is why we do social distancing. Just to be clear -- flattening the curve, social distancing, it doesn't change the absolute number of cases, but it changes what could be a Mount Fuji-like peak into a pulse, and then we won't also lose people because of competition for hospital beds, people who have heart attacks, need chemotherapy, difficult births, can get into the hospital, and we can use the scarce resources we have, especially in the developing world, to treat people. So slow down, slow down the speed of the epidemic, and then in the troughs, in between waves, jump on, double down, step on it, and find every case, trace every contact, test every case, and then only quarantine the ones who need to be quarantined, and do that until we have a vaccine.
ل ب: خوب، راه پیش رو هنوز هم همین است. تشخیص سریع، پاسخ سریع. پیدا کردن همه موارد، و سپس پیدا کردن تمام تماسها. ما فنآوری جدید عالی جهت ردیابی تماس بهدست آوردیم، ما دانشمندان شگفت انگیزی داریم که با سرعت نور کار میکنند تا کیتهای تست، آنتی ویروسها و واکسنها را در اختیار ما قرار دهند. ما نیاز به کم کردن سرعت داریم، بوداییها میگویند زمان را کند کنید تا بتوانید قلب و روح خود را در آن فضا قرار دهید. ما باید سرعت این ویروس را کند کنیم، برای همین فاصله گذاری اجتماعی انجام میدهیم. فقط برای روشن شدن - مسطح کردن منحنی، فاصله اجتماعی، تعداد مطلق موارد را تغییر نمیدهد، اما آن را مانند قله کوه فوجی به یک پالس تغییر میدهد، و همچنین ما به دلیل رقابت برای تخت بیمارستان، مردم را از دست نخواهیم داد، افرادی که حملات قلبی دارند، به شیمی درمانی،زایمانهای دشوار نیاز دارند، میتوانند وارد بیمارستان شوند، و ما میتوانیم از منابع کمیاب موجود، به ویژه در جهان در حال توسعه برای ، درمان مردم استفاده کنیم. بنابراین خیلی آهسته، سرعت اپیدمی را کم کنید، و سپس در فرورفتگیها، بین امواج، قله ها، پایین رفتگیهای دوبرابر، وبر روی آن بروید، و هر مورد را پیدا کنید، هر تماس را ردیابی کنید، هر مورد را تست کنید، و سپس فقط کسانی که نیاز به قرنطینه دارند قرنطینه کنند، و این کار را انجام دهیم تا زمانی که واکسن داشته باشیم.
CA: So it sounds like we have to get past the stage of just mitigation, where we're just trying to take a general shutdown, to the point where we can start identifying individual cases again and contact-trace for them and treat them separately. I mean, to do that, that seems like it's going to take a step up of coordination, ambition, organization, investment, that we're not really seeing the signs of yet in some countries. Can we do this, how can we do this?
ک ا: بنابراین به نظر میرسد که باید از مرحله کاهش عادی عبور کنیم، جایی که ما فقط برای خاموشی کلی تلاش میکنیم، تا جایی که میتوانیم دوباره تشخیص موارد فردی و ردیابی تماس با آنها را شروع کنیم و آنها را جداگانه درمان کنیم. منظورم این است که به نظر میرسد که میخواهد قدمی از هماهنگی، بلند همتی، سازماندهی، سرمایه گذاری را بردارد، که ما واقعاً در بعضی از کشورها نشانههای آن را نمیبینیم. آیا میتوانیم این کار را انجام دهیم، چگونه؟
LB: Oh, of course we can do this. I mean, Taiwan did it so beautifully, Iceland did it so beautifully, Germany, all with different strategies, South Korea. It really requires competent governance, a sense of seriousness, and listening to the scientists, not the politicians following the virus. Of course we can do this. Let me remind everybody -- this is not the zombie apocalypse, it's not a mass extinction event. You know, 98, 99 percent of us are going to get out of this alive. We need to deal with it the way we know we can, and we need to be the best version of ourselves. Both sitting at home as well as in science, and certainly in leadership.
ل ب: اه،قطعاً میتوانیم انجام دهیم منظورم این است که تایوان خیلی زیبا این کار را کرد، ایسلند به زیبایی انجامش داد، آلمان، همه با استراتژیهای مختلف، کره جنوبی. این واقعاً مستلزم حاکمیت شایسته است، حس جدیت، و گوش دادن به دانشمندان، نه سیاستمداران پیرو ویروس. البته ما میتوانیم این کار را انجام دهیم. بگذارید یادآوری کنم - این آخرالزمان زامبی نیست، این یک واقعه انقراض دسته جمعی نیست. میدانید، ۹۸، ۹۹ درصد از ما میخواهند از این زنده بیرون بیایند ما باید به همان روشی که میدانیم میتوانیم با آن برخورد کنیم، و ما باید بهترین نسخه خودمان باشیم. هم درمورد در خانه نشستن و هم در علم و مطمئناً در رهبری.
CA: And might there be even worse pathogens out there in the future? Like, can you picture or describe an even worse combination of those numbers that we should start to get ready for?
ک ا: و ممکن است در آینده بیماریزاهای حتی بدتر در آنجا وجود داشته باشد؟ مانند اینکه، آیا میتوانید ترکیبی حتی بدتر از این اعداد که باید برایش آماده شویم تصویر یا توصیف کنید؟
LB: Well, smallpox had an R0 of 3.5 to 4.5, so that's probably about what I think this COVID will be. But it killed a third of the people. But we had a vaccine. So those are the different sets that you have. But what I'm mostly worried about, and the reason that we made "Contagion" and that was a fictional virus -- I repeat, for those of you watching, that's fiction. We created a virus that killed a lot more than this one did.
خوب آبله دارای Ro بین ۳.۵ تا ۴ بود، بنابراین احتمالاً مربوط به چیزی است که من فکر میکنم این کووید خواهد بود. اما باعث کشته شدن یک سوم مردم شد. اما واکسن داشتیم. بنابراین این مجموعههای مختلفی است که شما دارید. اما آنچه من بیشتر نگران آن هستم، و دلیل اینکه ما «واگیری» ساختهایم و این یک ویروس ساختگی بود - من تکرار میکنم ، برای کسانی که تماشا میکنید، که ساختگی است. ما ویروسی ایجاد کردیم که خیلی بیشتر از این ویروس کشته داد.
CA: You're talking about the movie "Contagion" that's been trending on Netflix. And you were an advisor for.
ک ا: شما در مورد فیلم «شیوع»صحبت میکنید که در Netflix روند شد. و شما مشاورش بودید
LB: Absolutely, that's right. But we made that movie deliberately to show what a real pandemic looked like, but we did choose a pretty awful virus. And the reason we showed it like that, going from a bat to an apple, to a pig, to a cook, to Gwyneth Paltrow, was because that is in nature what we call spillover, as zoonotic diseases, diseases of animals, spill over to human beings. And if I look backwards three decades or forward three decades -- looking backward three decades, Ebola, SARS, Zika, swine flu, bird flu, West Nile, we can begin almost a catechism and listen to all the cacophony of these names. But there were 30 to 50 novel viruses that jumped into human beings. And I'm afraid, looking forward, we are in the age of pandemics, we have to behave like that, we need to practice One Health, we need to understand that we're living in the same world as animals, the environment, and us, and we get rid of this fiction that we are some kind of special species. To the virus, we're not.
ل ب: کاملا، درست است. اما ما آن فیلم را عمدا ساختیم تا نشان دهیم یک بیماری همه گیر واقعی چه شکلی است، اما ما یک ویروس بسیار ترسناک را انتخاب کردیم. و دلیل اینکه ما آن را نشان دادهایم، رفتن از خفاش به یک سیب، به یک خوک، به یک پختنی، به گوینت پالترو، به خاطرچیزی است که در طبیعت آن را سرایت مینامیم، به عنوان بیماری مشترک انسان و حیوان، بیماریهای حیوانات، بر انسان سرایت میکند. و اگر به سه دهه قبل نگاه کنم یا سه دهه به جلو - با نگاه کردن به سه دهه به قبل، ابولا، سارس، زیکا، آنفولانزای خوکی، آنفولانزای مرغی، نیل غربی، تقریباً میتوانیم از یک سرکوب شروع کنیم و به همه این صداهای ناهماهنگ اسامی گوش دهیم. اما ۳۰ تا ۵۰ ویروس جدبد وجود داشت که به سمت انسان پریدند. و من میترسم، به جلو نگاه کنم، ما در عصر همه گیریها هستیم، ما باید مثل این رفتار کنیم، ما نیازمند تمرین سلامتی هستیم، باید درک کنیم که ما در همان جهانی زندگی میکنیم که حیوانات، محیط و ما، و ما از این داستان که نوعی گونه خاص هستیم خلاص میشویم . دربرابر ویروس، ما نیستیم.
CA: Mmm. You mentioned vaccines, though. Do you see any accelerated path to a vaccine?
ک ا: امم. شما به واکسنها اشاره کردید. آیا مسیر تسریع واکسن را مشاهده میکنید؟
LB: I do. I'm actually excited to see that we're doing something that we only get to think of in computer science, which is we're changing what should have always been, or has always been, rather, multiple sequential processes. Do safety testing, then you test for effectiveness, then for efficiency. And then you manufacture. We're doing all three or four of those steps, instead of doing it in sequence, we're doing in parallel. Bill Gates has said he's going to build seven vaccine production lines in the United States, and start preparing for production, not knowing what the end vaccine is going to be. We're simultaneously doing safety tests and efficacy tests. I think the NIH has jumped up. I'm very thrilled to see that.
ل ب: من انجام میدهم. من واقعاً هیجان زدهام که میبینم کاری انجام میدهیم که فقط در علم کامپیوتر به آن فکر میکنیم، که ما در حال تغییر آنچه همیشه باید باشد، یا همیشه، چندین روال متوالی بوده است هستیم . تست ایمنی را انجام دهید، سپس برای اثربخشی، و برای کارایی آزمایش کنید. و سپس شما تولید میکنید. ما هر سه یا چهار مرحله را انجام میدهیم، به جای اینکه آن را متوالی انجام دهیم، موازی انجام میدهیم. بیل گیتس گفته است که قصد ساخت هفت خط تولید واکسن را در ایالات متحده دارد، و شروع به آماده سازی تولید میکند، معلوم نیست اینکه واکسن نهایی به چه صورت خواهد بود. ما به طور همزمان تستهای ایمنی و تستهای اثربخشی را انجام میدهیم. من فکر میکنم NIH بالا رفته است. من از دیدن این موضوع بسیار هیجان زدهام.
CA: And how does that translate into a likely time line, do you think? A year, 18 months, is that possible?
ک ا: و فکر میکنید چگونه ترجمه آن به خط زمانی احتمالی تبدیل میشود؟ یک سال، ۱۸ ماه، این امکان وجود دارد؟
LB: You know, Tony Fauci is our guru in this, and he said 12 to 18 months. I think that we will do faster than that in the initial vaccine. But you may have heard that this virus may not give us the long-term immunity -- that something like smallpox would do. So we're trying to make vaccines where we add adjuvants that actually make the vaccine create better immunity than the disease, so that we can confer immunity for many years. That's going to take a little longer.
ل ب: شما میدانید، تونی فوچی معلم ما در این است، و او گفت ۱۲ تا ۱۸ ماه. من فکر میکنم که در واکسن اولیه سریعتر از آن عمل خواهیم کرد. اما شاید شنیده باشید که این ویروس ممکن است مصونیت طولانی مدت به ما ندهد - مثل که کاری آبله انجام میداد. بنابراین ما برای ساختن واکسن تلاش میکنیم ما کمک دهندهها را اضافه میکنیم که در واقع باعث میشود واکسن ایمنی بهتری نسبت به بیماری ایجاد کند، تا بتوانیم برای سالهای زیادی مصونیت لازم را به دست آوریم. کمی بیشتر طول خواهد کشید.
CA: Last question, Larry. Back in 2006, as a winner of the TED Prize, we granted you a wish, and you wished the world would create this pandemic preparedness system that would prevent something like this happening. I feel like we, the world, let you down. If you were to make another wish now, what would it be?
ک ا: آخرین سؤال، لری. در سال ۲۰۰۶، به عنوان برنده جایزه تد، فرض میکنیم آرزو دارید، و آرزو میکردید که جهان این سیستم آمادگی همه گیر را ایجاد کند که از وقوع چنین چیزی جلوگیری کند. فکر میکنم، مانند ما، جهان نا امید است. اگر میخواستید آرزوی دیگری کنید، چه میتوانست باشد؟
LB: Well, I don't think we're let down in terms of speed of detection. I'm actually pretty pleased. When we met in 2006, the average one of these viruses leaping from an animal to a human, it took us six months to find that -- like the first Ebola, for example. We're now finding the first cases in two weeks. I'm not unhappy about that, I'd like to push it down to a single incubation period. It's a bigger issue for me. What I found is that in the Smallpox Eradication Programme people of all colors, all religions, all races, so many countries, came together. And it took working as a global community to conquer a global pandemic. Now, I feel that we have become victims of centrifugal forces. We're in our nationalistic kind of barricades. We will not be able to conquer a pandemic unless we believe we're all in it together. This is not some Age of Aquarius, or Kumbaya statement, this is what a pandemic forces us to realize. We are all in it together, we need a global solution to a global problem. Anything less than that is unthinkable.
ل ب: خوب، من فکر نمیکنم از نظر سرعت تشخیص ناامید شویم. من واقعاً خیلی خوشحالم وقتی در سال ۲۰۰۶ملاقات کردیم، به طور متوسط یکی از این ویروسها که از یک حیوان به یک انسان جهش مییابد، شش ماه طول کشید تا متوجه شویم- مانند اولین ابولا. اکنون در دو هفته اول موارد را پیدا میکنیم. من از این موضوع ناراحت نیستم، من میخواهم آن را به یک دوره نهفتگی بیماری کاهش دهم. این برایم مسئله بزرگتریست. آنچه پیدا کردم این است که در برنامه ریشه کنی آبله مردم از هر رنگ، همه مذاهب، همه نژادها، بسیاری از کشورها، دور هم جمع شدند. و به عنوان یک جامعه جهانی برای مغلوب کردن همه گیر جهانی کار کردند. اکنون احساس میکنم که ما قربانی نیروهای گریز از مرکز شدهایم. ما تا حدی در سنگر ملی گرایی خود هستیم. ما قادر به مغلوب کردن یک بیماری همه گیر نخواهیم بود مگر اینکه باور کنیم همه با هم هستیم. این عصر آکواریوس یا بیانیه کومبایا نیست، این همان چیزی است که همه گیر ما را وادار به تحقق آن میکند. همه ما با هم هستیم، ما به یک راه حل جهانی برای یک مشکل جهانی نیاز داریم. هر چیزی کمتر از آن غیرقابل تصور است.
CA: Larry Brilliant, thank you so very much.
ک ا: لری برلیانت، بسیار متشکرم.
LB: Thank you, Chris.
ل ب: ممنون، کریس.