Αυτή ακριβώς τη στιγμή, με κάθε ανάσα που παίρνουμε, παγκοσμίως, βυθίζονται σημαντικές πόλεις στις εκβολές των ποταμών, όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Τόκιο, η Σαγκάη, η Νέα Ορλεάνη, καθώς επίσης και η δική μου πόλη, η Μπανγκόκ. Εδώ έχουμε τη συνηθισμένη εκδοχή της κλιματικής αλλαγής. Κι εδώ είναι η δική μου. Δεν είναι κάτι σπουδαίο, μόνο ένας κροκόδειλος στο δρόμο.
At this very moment, with every breath we take, major delta cities across the globe are sinking, including New York, London, Tokyo, Shanghai, New Orleans, and as well as my city, Bangkok. Here is the usual version of climate change. This is mine. Nothing much, just a crocodile on the street.
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτός είναι ο επιτακτικός αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής: Οι πόλεις που βυθίζονται. Εδώ βλέπετε την αστικοποίηση της Μπανγκόκ, να επεκτείνεται προς κάθε κατεύθυνση, να μετατρέπεται από μια πορώδη, αγροτική γη -- τη γη που μπορούσε ν' αναπνεύσει και ν' απορροφήσει το νερό -- σε μια τσιμεντένια ζούγκλα. Να πώς φαίνονται ορισμένα σημεία της μετά από μια τριαντάλεπτη βροχόπτωση. Και κάθε φορά που βρέχει, εύχομαι το αμάξι μου να μπορούσε να μετατραπεί σε βάρκα. Δεν υπάρχει χώρος για νερό στο έδαφος. Η γη έχασε τη δυνατότητα απορρόφησής του.
This is an urgent impact of climate change: over sinking cities. Here, you can see the urbanization of Bangkok, growing in every direction, shifting from porous, agricultural land -- the land that can breathe and absorb water -- to a concrete jungle. This is what parts of it look like after 30 minutes of rainfall. And every time it rains, I wish my car could turn into a boat. This land has no room for water. It has lost its absorbent capacity.
Στην πραγματικότητα, η μητροπολιτική περιοχή της Μπανγκόκ είναι μια πολιτεία με 15 εκατομμύρια κατοίκους που ζουν, εργάζονται και μετακινούνται πάνω στο λασπώδες δέλτα του ποταμού. Η Μπανγκόκ βουλιάζει πάνω από ένα εκατοστό κάθε χρόνο, τέσσερις φορές γρηγορότερα από την προβλεπόμενη αύξηση της στάθμης του νερού. Μπορεί να είμαστε κάτω από τη στάθμη της θάλασσας έως το 2030, που δεν είναι και πολύ μακριά.
The reality of Bangkok's metropolitan region is a city of 15 million people living, working and commuting on top of a shifting, muddy river delta. Bangkok is sinking more than one centimeter per year, which is four times faster than the rate of predicted sea level rise. And we could be below sea level by 2030, which will be here too soon.
Το ότι είμαι εδώ σαν αρχιτέκτονας τοπίων, δεν είναι σύμπτωση. Τα παιδικά μου χρόνια τα έζησα σε σπίτι με μεσοτοιχία, δίπλα σε έναν πολύβουο δρόμο, που πάντα είχε κίνηση. Μπροστά από το σπίτι μου βρισκόταν ένα τσιμεντένιο πάρκινγκ, όπου πήγαινα για να παίζω. Τα μόνα ζωντανά πλάσματα που συναντούσα εκεί, και διασκέδαζα μαζί τους, ήταν αυτά τα έξυπνα φυτά που πασχίζουν να αναπτυχθούν μέσα απ' τις ρωγμές του τσιμεντένιου πεζοδρομίου. Με τους φίλους μου, το αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν να μεγαλώνουμε ολοένα και περισσότερο την τρύπα στη ρωγμή για να μπορέσει αυτό το μικρό φυτό να συρθεί έξω -- να ξετρυπώνει όλο και πιο πολύ. Και ναι, η αρχιτεκτονική τοπίου μου δίνει την ευκαιρία να συνεχίσω αυτή τη φιλοδοξία μου να σπάω πράγματα --
There is no coincidence that I am here as a landscape architect. As a child, I grew up in a row house next to the busy road always filled with traffic. In front of my house, there was a concrete parking lot, and that was my playground. The only living creature I would find, and had fun with, were these sneaky little plants trying to grow through the crack of the concrete pavement. My favorite game with friends was to dig a bigger and bigger hole through this crack to let this little plant creep out -- sneak out more and more. And yes, landscape architecture gives me the opportunity to continue my cracking ambition --
(Γέλια)
(Laughter)
να βοηθήσω αυτό το τσιμεντένιο έδαφος να ενωθεί με τη φύση που ήταν.
to connect this concrete land back to nature.
Πρωτύτερα, οι Ταϊλανδέζοι -- οι άνθρωποί μου -- είχαμε προσαρμοστεί στον κύκλο της υγρής και ξηρής περιόδου και μπορούσατε να μας πείτε και αμφίβια.
Before, Thais -- my people -- we were adapted to the cycle of the wet and dry season, and you could call us amphibious.
(Γέλια)
(Laughter)
Ζούσαμε και στην ξηρά και στο νερό. Είχαμε προσαρμοστεί και στα δύο. Και η πλημμύρα ήταν ένα ευτυχές γεγονός, όταν το νερό έκανε τη γη μας γόνιμη. Σήμερα, όμως, πλημμύρα σημαίνει... καταστροφή.
We lived both on land and on water. We were adapted to both. And flooding was a happy event, when the water fertilized our land. But now, flooding means ... disaster.
Το 2011, Η Ταϊλάνδη χτυπήθηκε από την πιο καταστροφική και πολυδάπανη πλημμύρα της ιστορίας μας. Η πλημμύρα μετέτρεψε την κεντρική Ταϊλάνδη σε μια τεράστια λίμνη. Εδώ βλέπετε το μέγεθος της πλημμύρας στο κέντρο της εικόνας, έναντι της της έκτασης της Μπανγκόκ, με το κίτρινο χρώμα. Το νερό υπερχείλιζε από τον βορρά, διασχίζοντας αρκετές επαρχίες. Εκατομμύρια από τους ανθρώπους μου, μαζί εγώ και η οικογένειά μου, εκτοπιστήκαμε από τα σπίτια μας και μείναμε άστεγοι. Κάποιοι αναγκαστικά εγκατέλειψαν την πόλη. Πολλοί, φοβούμενοι ότι θα έχαναν τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους, έμειναν πίσω, στην πλημμύρα, δίχως ηλεκτρικό ρεύμα και καθαρό νερό.
In 2011, Thailand was hit by the most damaging and the most expensive flood disaster in our history. Flooding has turned central Thailand into an enormous lake. Here, you can see the scale of the flood in the center of the image, to the scale of Bangkok, outlined in yellow. The water was overflowing from the north, making its way across several provinces. Millions of my people, including me and my family, were displaced and homeless. Some had to escape the city. Many were terrified of losing their home and their belongings, so they stayed back in the flood with no electricity and clean water.
Κατά τη γνώμη μου, αυτή η πλημμύρα φανερώνει ξεκάθαρα ότι οι μοντέρνες μας υποδομές, και κυρίως η μανία μας να πολεμάμε τις πλημμύρες με τσιμέντο, μας έχει κάνει υπερβολικά ευαίσθητους στην κλιματική αβεβαιότητα. Όμως στην καρδιά αυτής της καταστροφής, βρήκα αυτό που με καλούσε. Δεν μπορώ να μένω άπραγη, ενώ η πόλη μου συνεχίζει να βουλιάζει. Η πόλη με χρειαζόταν, και είχα την ικανότητα να λύσω αυτό το πρόβλημα.
For me, this flood reflects clearly that our modern infrastructure, and especially our notion of fighting flood with concrete, had made us so extremely vulnerable to the climate uncertainty. But in the heart of this disaster, I found my calling. I cannot just sit and wait as my city continues to sink. The city needed me, and I had the ability to fix this problem.
Πριν από έξι χρόνια, ξεκίνησα το πρότζεκτ μου. Κέρδισα τον διαγωνισμό για το Πάρκο της Εκατονταετηρίδας. Ήταν μια μεγάλη, δύσκολη αποστολή από το πρώτο πανεπιστήμιο της Ταϊλάνδης για να γιορτάσει την εκατοστή επέτειό του παρέχοντας αυτό το κομμάτι γης, για να γίνει ένα δημόσιο πάρκο στην πόλη. Το να έχεις ένα πάρκο ακούγεται φυσιολογικό για πολλές πόλεις, αλλά όχι για την Μπανγκόκ, που έχει εξαιρετικά χαμηλή κατά κεφαλήν δημόσια βλάστηση αναφορικά με τις μεγαλουπόλεις της Ασίας. Με το πρότζεκτ μας έγινε το πρώτο νέο δημόσιο πάρκο έπειτα από σχεδόν 30 χρόνια. Αυτό το πάρκο των 44 στρεμμάτων -- μία μεγάλη πράσινη ρωγμή στην καρδιά της Μπανγκόκ -- άνοιξε μόλις πέρσι.
Six years ago, I started my project. My teams and I won the design competition for Chulalongkorn Centenary Park. This was the big, bold mission of the first university in Thailand for celebrating its hundredth anniversary by giving this piece of land as a public park to our city. Having a park sounds very normal to many other cities, but not in Bangkok, which has one of the lowest public green space per capita among megacities in Asia. Our project's become the first new public park in almost 30 years. The 11-acre park -- a big green crack at the heart of Bangkok -- opened just last year.
(Χειροκρότημα και επευφημίες)
(Applause and cheers)
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Επί τέσσερα χρόνια, υλοποιήσαμε αμέτρητες συναντήσεις για να πείσουμε και να μην πάψουμε ποτέ να πείθουμε ότι αυτό το πάρκο δεν έγινε απλά για λόγους αισθητικής ή αναδόμησης: πρέπει να βοηθήσει την πόλη να διαχειριστεί το νερό, να τη βοηθήσει να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή.
For four years, we have pushed through countless meetings to convince and never give up to convincing that this park isn't just for beautification or recreation: it must help the city deal with water, it must help the city confront climate change.
Κοιτάξτε πώς λειτουργεί. Η Μπανγκόκ είναι μια επίπεδη πόλη, οπότε αξιοποιήσαμε τη βαρύτητα, δίνοντας κλίση σε ολόκληρο το πάρκο, ώστε να συγκεντρώνουμε κάθε σταγόνα βροχής. Η δύναμη της βαρύτητας τραβά την απορροή απ' το ψηλότερο σημείο προς το χαμηλότερο σημείο. Στο πάρκο υπάρχουν τρία κύρια στοιχεία που λειτουργούν σαν ενιαίο σύστημα. Το πρώτο, η πράσινη οροφή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πράσινη οροφή στην Ταϊλάνδη, με δεξαμενές για το νερό της βροχής και το μουσείο κάτω από αυτήν. Στην ξηρή περίοδο, το νερό που συγκεντρώνεται απ' τη βροχή ποτίζει το πάρκο για ένα μήνα. Έπειτα, η απορροή της πράσινης στέγης πέφτει στο βρεγμένο έδαφος, όπου τα ενδημικά φυτά μπορούν να φιλτράρουν τα ύδατα και να τα καθαρίσουν. Και στο χαμηλότερο σημείο, η λιμνούλα ανάκτησης συγκεντρώνει όλο το νερό.
And here is how it works. Bangkok is a flat city, so we harnessed the power of gravity by inclining the whole park to collect every drop of rain. The gravity force pulls down the runoff from the highest point to the lowest point. This park has three main elements that work as one system. The first -- the green roof. This is the biggest green roof in Thailand, with the rainwater tanks and museum underneath. In the dry season, the collected rain can be used to water the park for up to a month. The runoff on the green roof then falls through wetlands with the native water plants that can help filter and help clean water. And at the lower end, the retention pond collects all of the water.
Σ' αυτή τη λίμνη, υπάρχουν θαλάσσια ποδήλατα. Οι άνθρωποι, κάνοντας πεντάλ, βοηθούν στον καθαρισμό του νερού. Η γυμναστική τους γίνεται ένα ενεργό μέρος του υδάτινου συστήματος του πάρκου. Όταν η ζωή σας στέλνει μια πλημμύρα, απλώς διασκεδάστε με το νερό.
At this pond, there are water bikes. People can pedal and help clean water. Their exercise becomes an active part of the park water system. When life gives you a flood, you have fun with the water.
(Γέλια)
(Laughter)
Στο Πάρκο της Εκαντονταετηρίδας υπάρχει χώρος και για ανθρώπους και για νερό, που είναι αυτό ακριβώς που χρειάζονται οι πόλεις μας. Το σχέδιό του είναι αμφίβιο. Το πάρκο δεν έγινε για να ξεφορτωθούμε την πλημμύρα. Έγινε για να βρούμε έναν τρόπο να ζήσουμε μαζί της. Ούτε μία σταγόνα βροχής δεν πήγε χαμένη σ' αυτό το πάρκο. Αυτό το πάρκο μπορεί να συγκεντρώσει περίπου 4 εκατομμύρια λίτρα νερό.
Centenary Park gives room for people and room for water, which is exactly what we and our cities need. This is an amphibious design. This park is not about getting rid of flood. It's about creating a way to live with it. And not a single drop of rain is wasted in this park. This park can hold and collect a million gallons of water.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Κάθε προτζεκτ που αναλαμβάνουμε είναι, θεωρώ, μια ευκαιρία να δημιουργήσουμε περισσότερες πράσινες ρωγμές μέσα στην τσιμεντένια ζούγκλα, αξιοποιώντας τη λύση της αρχιτεκτονικής των τοπίων, όπως, να μετατρέψουμε αυτή την τσιμεντένια ταράτσα σε μια αστική φάρμα, που μπορεί ν' απορροφήσει τη βροχή· να μειώσει την αστική θερμική νησίδα και να δημιουργήσει τροφή μέσα στη πόλη· μπορούμε να ξαναχρησιμοποιήσουμε αυτή την εγκαταλελειμμένη κατασκευή ώστε να γίνει μια πράσινη γέφυρα για τους πεζούς· κι ακόμα ένα πάρκο ανθεκτικό στις πλημμύρες στο Πανεπιστήμιο Ταμασάτ, που αποτελεί σχεδόν τη μεγαλύτερη πράσινη οροφή σε Πανεπιστημιούπολη στη Νοτιοανατολική Ασία.
Every given project, for me, is an opportunity to create more green cracks through this concrete jungle by using landscape architecture as a solution, like turning this concrete roof into an urban farm, which can help absorb rain; reduce urban heat island and grow food in the middle of the city; reuse the abandoned concrete structure to become a green pedestrian bridge; and another flood-proof park at Thammasat University, which nearly completes the biggest green roof on an academic campus yet in Southeast Asia.
Οι ισχυρές πλημμύρες είναι το νέο φυσιολογικό για εμάς, και βάζουν τη περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας -- τη μεγαλύτερη παράκτια περιοχή -- σε τεράστιο ρίσκο. Η δημιουργία του πάρκου είναι μία απ' τις πολλές λύσεις. Η επίγνωση της κλιματικής αλλαγής σημαίνει ότι εμείς, ανεξαρτήτως επαγγέλματος, είμαστε υποχρεωμένοι να κατανοήσουμε το ρίσκο του κλίματος και οτιδήποτε κι αν κάνουμε, ας είναι μέρος της λύσης. Επειδή αν οι πόλεις μας συνεχίσουν να είναι όπως είναι τώρα, μία παρόμοια καταστροφή θα συμβεί ξανά ... και ξανά.
Severe flooding is our new normal, putting the southeast Asian region -- the region with the most coastline -- at extreme risk. Creating a park is just one solution. The awareness of climate change means we, in every profession we are involved, are increasingly obligated to understand the climate risk and put whatever we are working on as part of the solution. Because if our cities continue the way they are now, a similar catastrophe will happen again ... and again.
Το να δημιουργούμε λύσεις σε αυτές τις πόλεις που βουλιάζουν, είναι σαν να κάνουμε το αδύνατο δυνατό. Και γι' αυτό, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μία λέξη που πάντα έχω στο μυαλό μου, που είναι, «tangjai». Η λέξη «tang» σημαίνει «κρατώ γερά» και «jai» σημαίνει «καρδιά». Κρατήστε γερά την καρδιά σας στον σκοπό σας. Στα Ταϊλανδέζικα, όταν δεσμευόμαστε ότι θα κάνουμε κάτι, βάζουμε τη «γερή καρδιά» μπροστά από τα λόγια μας, ώστε η καρδιά μας να είναι μέσα στην πράξη μας. Δεν έχει σημασία πόσο δύσκολος είναι ο στόχος, πόσο μεγάλη η ρωγμή, εσύ προχωράς προς τον στόχο σου, επειδή εκεί βρίσκεται η καρδιά σου.
Creating a solution in these sinking cities is like making the impossible possible. And for that, I would like to share one word that I always keep in mind, that is, "tangjai." The literal translation for "tang" is "to firmly stand," and "jai" means "heart." Firmly stand your heart at your goal. In Thai language, when you commit to do something, you put tangjai in front of your word, so your heart will be in your action. No matter how rough the path, how big the crack, you push through to your goal, because that's where your heart is.
Και ναι, η Ταϊλάνδη είναι σπίτι. Αυτή η γη είναι το μοναδικό μου σπίτι και εκεί κρατώ γερά την καρδιά μου. Εσείς πού κρατάτε τη δική σας;
And yes, Thailand is home. This land is my only home, and that's where I firmly stand my heart. Where do you stand yours?
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
Ευχαριστώ.
Kòp kun ka.
(Χειροκρότημα)
(Applause and cheers)