Η λέξη μεταδοτικό είναι μια καλή λέξη. Ακόμα και στην εποχή του Η1Ν1, μου αρέσει αυτή η λέξη. Το γέλιο είναι μεταδοτικό. Το πάθος είναι μεταδοτικό. Η έμπνευση είναι μεταδοτική. Ακούσαμε καταπληκτικές ιστορίες από καταπληκτικούς ομιλητές. Αλλά για μένα, αυτό που ήταν μεταδοτικό σε όλους αυτούς ήταν το γεγονός ότι είχαν όλοι "μολυνθεί" από κάτι που ονομάζω τον ιό του "Εγώ Μπορώ".
Contagious is a good word. Even in the times of H1N1, I like the word. Laughter is contagious. Passion is contagious. Inspiration is contagious. We've heard some remarkable stories from some remarkable speakers. But for me, what was contagious about all of them was that they were infected by something I call the "I Can" bug.
Οπότε , προκύπτει η ερώτηση, γιατί μόνο αυτοί; Σε μια χώρα με πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους, γιατί μόνο τόσο λίγοι; Είναι θέμα τύχης; Ή μήπως απλή σύμπτωση; Μήπως μπορούμε όλοι συστηματικά και συνειδητά να μολυνθούμε από τον ίδιο ιό; Έτσι, στα επόμενα οχτώ λεπτά θα 'θελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου. Μολύνθηκα όταν ήμουν 17 χρονών, όταν, σαν φοιτήτρια του σχεδιαστικού κολεγίου συναναστράφηκα με ενήλικες, οι οποίοι πίστεψαν πραγματικά στις ιδέες μου, με προκάλεσαν, και ήπιαν και πάρα πολλές κούπες τσάι μαζί μου. Και μου έκανε εντύπωση το πόσο όμορφα ένιωσα, και πόσο μεταδοτικό ήταν αυτό το συναίσθημα. Επίσης συνειδητοποίησα ότι πρέπει να είχα μολυνθεί από τον ίδιο "ιό" όταν ήμουν 7 χρονών.
So, the question is, why only them? In a country of a billion people and some, why so few? Is it luck? Is it chance? Can we all not systematically and consciously get infected? So, in the next eight minutes I would like to share with you my story. I got infected when I was 17, when, as a student of the design college, I encountered adults who actually believed in my ideas, challenged me and had lots of cups of chai with me. And I was struck by just how wonderful it felt, and how contagious that feeling was. I also realized I should have got infected when I was seven.
Έτσι όταν ξεκίνησα το σχολείο Ρίβερσάιντ 10 χρόνια πριν, έγινε ένα εργαστήριο, ένα πρωτότυπο εργαστήριο και μια τελειοποιημένη σχεδιαστική διαδικασία που μπορούσε συνειδητά να μολύνει το μυαλό με τον ιό του "Εγώ Μπορώ". Και αποκάλυψα, ότι εάν η γνώση είναι ενσωματωμένη στο πλαίσιο του πραγματικού κόσμου, ότι αν θολώσεις τα όρια μεταξύ σχολείου και ζωής τότε τα παιδιά ξεκινούν ένα ταξίδι επίγνώσης, όπου μπορούν να αναγνωρίσουν την αλλαγή, ενεργοποίησης, ώστε να αλλάξουν τον εαυτό τους και τέλος να χειραφέτησης, ώστε να ηγηθούν της αλλαγής. Αυτό οδήγησε άμεσα στη βελτίωση των μαθητών. Τα παιδιά έγιναν περισσότερο ικανά και λιγότερο αδύναμα. Αλλά αυτό ήταν απλά κοινή λογική.
So, when I started Riverside school 10 years ago it became a lab, a lab to prototype and refine a design process that could consciously infect the mind with the "I Can" bug. And I uncovered that if learning is embedded in real-world context, that if you blur the boundaries between school and life, then children go through a journey of "aware," where they can see the change, "enable," be changed, and then "empower," lead the change. And that directly increased student wellbeing. Children became more competent, and less helpless. But this was all common sense.
Οπότε, θα ήθελα να σας δείξω με μια ματιά ποιά είναι η συνήθης πρακτική στο Riverside. Ένας μικρός πρόλογος: όταν τα παιδιά της πέμπτης τάξης μάθαιναν για τα δικαιώματα των παιδιών τα βάλαμε να τυλίγουν αρωματικά ξυλάκια, τα agarbattis, για οκτώ ώρες για να βιώσουν την παιδική εργασία. Η εμπειρία αυτή τα μεταμόρφωσε. Αυτό που θα δείτε είναι το ταξίδι τους, και στη συνέχεια η απόλυτη βεβαιότητά τους ότι μπορούν να βγούν εκεί έξω και να αλλάξουν τον κόσμο. (Μουσική)
So, I'd like to show you a little glimpse of what common practice looks like at Riverside. A little background: when my grade five was learning about child rights, they were made to roll incense sticks, agarbattis, for eight hours to experience what it means to be a child laborer. It transformed them. What you will see is their journey, and then their utter conviction that they could go out and change the world. (Music)
Εδώ είναι τα παιδιά που τυλίγουν. Και μέσα σε δυο ώρες, αφού οι πλάτες τους είχαν πονέσει, είχαν αλλάξει. Και μόλις αυτό συνέβη βγήκαν έξω στην πόλη πείθωντας όλους του άλλους ότι η παιδική εργασία πρέπει να καταργηθεί. Και κοιτάξτε το Ragav, ακριβώς τη στιγμή που το πρόσωπό του αλλάζει γιατί μπόρεσε να καταλάβει ότι μετέστρεψε τη νοοτροπία αυτού του ανθρώπου. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει μέσα σε μια τάξη. Έτσι λοιπόν όταν ο Ragav βίωσε αυτό ξέφυγε από το " η δασκάλα μας είπε" στο " εγώ το κάνω". Και αυτή είναι η "Εγώ Μπορώ" αλλαγή νοοτροπίας. Και είναι μια νοοτροπία που μπορεί να ενεργοποιηθεί και να καλλιεργηθεί.
That's them rolling. And in two hours, after their backs were broke, they were changed. And once that happened, they were out in the city convincing everybody that child labor just had to be abolished. And look at Ragav, that moment when his face changes because he's been able to understand that he has shifted that man's mindset. And that can't happen in a classroom. So, when Ragav experienced that he went from "teacher told me," to "I am doing it." And that's the "I Can" mindshift. And it is a process that can be energized and nurtured.
Όμως είχαμε γονείς που είπαν: "Εντάξει, το να κάνετε τα παιδιά μας καλούς ανθρώπους είναι πολύ καλό, τί γίνεται όμως με τα μαθήματά τους; Δείξτε μας βαθμούς." Και τους δείξαμε. Τα στοιχεία ήταν πειστικά. Όταν τα παιδιά χειραφετούνται, όχι απλά τα πάνε καλά, τα πάνε πολύ καλά, στην πραγματικότητα πάρα πολύ καλά, όπως μπορείτε να δείτε σε αυτή την εθνική συγκριτική αξιολόγηση, η οποία έγινε σε πάνω από 2.000 σχολεία στην Ινδία, τα παιδιά του Ρίβερσάιντ ξεπερνούσαν σε επιδόσεις τα 10 καλύτερα σχολεία στους τομείς των μαθηματικών, των αγγλικών και των επιστημών.
But we had parents who said, "Okay, making our children good human beings is all very well, but what about math and science and English? Show us the grades." And we did. The data was conclusive. When children are empowered, not only do they do good, they do well, in fact very well, as you can see in this national benchmarking assessment taken by over 2,000 schools in India, Riverside children were outperforming the top 10 schools in India in math, English and science.
Άρα δούλεψε. Έτσι είχε φτάσει η στιγμή να το βγάλουμε έξω από το σχολέιο μας, το Riverside. Έτσι λοιπόν στις 15 Αυγούστου του 2007, την ημέρα της ανεξαρτησίας, τα παιδιά του Ρίβερσάιντ αποφάσισαν να "μολύνουν" όλο το Έμνταμπαντ. Τώρα δεν αφορούσε μόνο το σχολείο μας. Αφορούσε όλα τα παιδιά. Έτσι γίναμε θρασύτατοι. Περπατήσαμε ως τα γραφεία του δήμου, την αστυνομία, τον τύπο, τις επιχειρήσεις, και βασικά τους είπαμε: " Πότε θα ξυπνήσετε και θα αναγνωρίσετε τις δυνατότητες που υπάρχουν σε κάθε παιδί; Πότε θα συμπεριλάβετε τα παιδιά στη ζωή της πόλης; Κυρίως ανοίξτε τις καρδιές και τα μυαλά σας για τα παιδιά"
So, it worked. It was now time to take it outside Riverside. So, on August 15th, Independence Day, 2007, the children of Riverside set out to infect Ahmedabad. Now it was not about Riverside school. It was about all children. So, we were shameless. We walked into the offices of the municipal corporation, the police, the press, businesses, and basically said, "When are you going to wake up and recognize the potential that resides in every child? When will you include the child in the city? Basically, open your hearts and your minds to the child."
Και πώς ανταποκρίθηκε η πόλη; Από το 2007 κάθε δεύτερο μήνα απαγορεύεται η κυκλοφορία στους πιο πολυσύχναστους δρόμους οι οποίοι μετατρέπονται σε παιδική χαρά για τα παιδιά. Οπότε έχουμε μια πόλη που λέι στα παιδιά "Εσύ Μπορείς". Μια αναλαμπή της λοίμωξης στο Ahmedabad. Βίντεο: (Δεν είναι ξεκάθαρο τι λένε) Έτσι, οι πιο πολυσύχναστοι δρόμοι έκλεισαν. Έιχαμε την τροχαία και τον Δήμο να μας βοηθάει. Τον έλεγχο της πόλης παίρνουν τα παιδιά. Κάνουν skate. Κάνουν θεατρικές παραστάσεις στο δρόμο. Υπάρχει παιχνίδι, όλα δωρεάν, για όλα τα παιδιά. (Μουσική)
So, how did the city respond? Since 2007 every other month the city closes down the busiest streets for traffic and converts it into a playground for children and childhood. Here was a city telling its child, "You can." A glimpse of infection in Ahmedabad. Video: [Unclear] So, the busiest streets closed down. We have the traffic police and municipal corporation helping us. It gets taken over by children. They are skating. They are doing street plays. They are playing, all free, for all children. (Music)
Atul Karwal: Η Aproch είναι ένας οργανισμός πού εδώ και καιρό έκανε δραστηριότητες για τα παιδιά. Και σχεδιάζουμε να το επεκτείνουμε αυτό και σε άλλα σημεία της πόλης. (Μουσική)
Atul Karwal: aProCh is an organization which has been doing things for kids earlier. And we plan to extend this to other parts of the city. (Music)
Kiran Bir Sethi: Και η πόλη θα δώσει ελεύθερο χρόνο. Και το Έμνταμπαντ απέκτησε την πρώτη στον κόσμο φιλική προς τα παιδιά διάβαση πεζών.
Kiran Bir Sethi: And the city will give free time. And Ahmedabad got the first child-friendly zebra crossing in the world.
Geet Sethi: Όταν μια πόλη προσφέρει στα παιδιά τα παιδιά στο μέλλον θα επιστρέψουν το καλό στην πόλη. (Μουσική)
Geet Sethi: When a city gives to the children, in the future the children will give back to the city. (Music)
KBS: Και εξαιτίας αυτού το Έμνταμπαντ είναι γνωστό στην Ινδία ως η πρώτη φιλική πόλη προς τα παιδιά.
KBS: And because of that, Ahmedabad is known as India's first child-friendly city.
Νομίζω παίρνετε το μήνυμα. Πρώτα 200 παιδιά στο Ρίβερσάιντ. Μετά 30.000 παιδιά στο Έμνταμπαντ, και αυξάνονται. Είχε έρθει πια ο καιρός να μολυνθεί ολόκληρη η Ινδία. Έτσι, στις 15 Αυγούστου, πάλι Ημέρα Ανεξαρτησίας, του 2009, εξουσιοδοτημένοι από την ίδια διαδικασία, χειραφετήσαμε 100.000 παιδιά ώστε να πουν: "Εγώ Μπορώ". Πώς; Σχεδιάσαμε ένα απλό πακέτο εργαλείων, μεταφρασμένο σε οκτώ γλώσσες, και έφτασε σε 32.000 σχολεία. Βασικά δώσαμε στα παιδιά μια απλή δοκιμασία. Τους είπαμε, πάρτε μια ιδέα, οτιδήποτε σας απασχολεί, επιλέξτε μια εβδομάδα, και αλλάξτε ένα εκατομμύριο ζωές.
So, you're getting the pattern. First 200 children at Riverside. Then 30,000 children in Ahmedabad, and growing. It was time now to infect India. So, on August 15th, again, Independence Day, 2009, empowered with the same process, we empowered 100,000 children to say, "I can." How? We designed a simple toolkit, converted it into eight languages, and reached 32,000 schools. We basically gave children a very simple challenge. We said, take one idea, anything that bothers you, choose one week, and change a billion lives.
Και το έκαναν. Ιστορίες αλλαγών ξεχύθηκαν απ' όλη την Ινδία, από το Νάγκαλαντ στα ανατολικά, ως το Τζούντζουνου στα δυτικά, από το Σίκκιμ στο βορρά ως το Κρίσνα στο νότο. Τα παιδιά εκπόνησαν λύσεις για ένα μεγάλο εύρος προβλημάτων. Από τη μοναξιά, το κλείσιμο λακκουβών στο δρόμο, ως τον αλκοολισμό και 32 παιδιά σταμάτησαν 16 γάμους ανηλίκων στο Ρατζαστάν. Θέλω να πω, ήταν απίστευτο. Βασικά, επαναβεβαιώθηκε ότι όταν οι ενήλικες πιστεύουν στα παιδιά και λένε: "Εσύ Μπορείς", τότε η προφητεία εκπληρώνεται. Μόλυνση στην Ινδία. Αυτό είναι το Ρατζαστάν, ένα αγροτικό χωριό.
And they did. Stories of change poured in from all over India, from Nagaland in the east, to Jhunjhunu in the west, from Sikkim in the north, to Krishnagiri in the south. Children were designing solutions for a diverse range of problems. Right from loneliness to filling potholes in the street to alcoholism, and 32 children who stopped 16 child marriages in Rajasthan. I mean, it was incredible. Basically again reaffirming that when adults believe in children and say, "You can," then they will. Infection in India. This is in Rajasthan, a rural village.
Παιδί: Οι γονείς μας είναι αναλφάβητοι και θέλουμε να τους μάθουμε να γράφουν και να διαβάζουν. KBS: Για πρώτη φορά, ένα ράλι και μια παράσταση δρόμου από ένα αγροτικό σχολείο- ανήκουστο- για να πουν στους γονείς τους ότι η μόρφωση είναι σημαντική. Δείτε τί λένε οι γονείς τους.
Child: Our parents are illiterate and we want to teach them how to read and write. KBS: First time, a rally and a street play in a rural school -- unheard of -- to tell their parents why literacy is important. Look at what their parents says.
Άνδρας: Το πρόγραμμα είναι υπέροχο. Νιώθουμε τόσο ωραία που τα παιδιά μας μπορούν να μας μάθουν να διαβάζουμε και να γράφουμε.
Man: This program is wonderful. We feel so nice that our children can teach us how to read and write.
Γυναίκα: Είμαι τόσο χαρούμενη για την καμπάνια των μαθητών μου. Στο μέλλον δε θ' αμφισβητώ τις ικανότητές των μαθητών μου. Βλέπετε; Τα κατάφεραν.
Woman: I am so happy that my students did this campaign. In the future, I will never doubt my students' abilities. See? They have done it.
ΚBS: Ένα σχολείο στο κέντρο της πόλης στο Χαϊντεραμπάντ. Κορίτσι: 581. Αυτό το σπίτι έχει αριθμό 581.
KBS: An inner city school in Hyderabad. Girl: 581. This house is 581 ...
Εμείς πρέπει να αρχίσουμε από τον αριθμό 555.
We have to start collecting from 555.
KBS: Κορίτσια και αγόρια στο Χαϊντεραμπάντ, που βγαίνουν προς τα έξω, σχετικά δύσκολα, αλλά τα κατάφεραν.
KBS: Girls and boys in Hyderabad, going out, pretty difficult, but they did it.
Γυναίκα: Παρά το νεαρό της ηλικίας τους έκαναν πολύ καλή δουλειά. Πρώτα καθάρισαν την τοπική κοινωνία, μετά το
Woman: Even though they are so young, they have done such good work. First they have cleaned the society, then it will be Hyderabad, and soon India.
Γυναίκα: Ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα 'χαν τόσα πολλά μέσα τους.
Woman: It was a revelation for me. It doesn't strike me that they had so much inside them.
Κορίτσι: Σας ευχαριστούμε κυρίες και κύριοι. Στην δημοπρασία μας έχουμε μερικούς υπέροχους πίνακες για εσάς, για έναν πολύ καλό σκοπό, τα χρήματα που θα μας δώσετε θα χρησιμοποιηθούν για να αγοραστούν ακουστικά βαρυκοϊας. Είστε έτοιμοι κυρίες και κύριοι; Κοινό: Ναι!! Κορίτσι: Είστε έτοιμοι; Κοινό:Ναι! Κορίτσι: Είστε έτοιμοι; Κοινό:Ναι!
Girl: Thank you, ladies and gentlemen. For our auction we have some wonderful paintings for you, for a very good cause, the money you give us will be used to buy hearing aids. Are you ready, ladies and gentlemen? Audience: Yes! Girl: Are you ready? Audience: Yes! Girl: Are you ready? Audience: Yes!
KBS: Έτσι ο χάρτης της συμπόνοιας ξεκινά εδώ. Παραστάσεις δρόμου, δημοπρασίες, αιτήσεις. Εννοώ, άλλαζαν ζωές. Ήταν απίστευτο. Οπότε, πώς μπορούμε ακόμα εμείς να μένουμε "άνοσοι"; Πώς μπορούμε να μη νοσούμε απ' αυτό το πάθος, την ενέργεια, τον ενθουσιασμό; Ξέρω ότι είναι προφανές, αλλά θέλω να τελειώσω με το πιο δυνατό σύμβολο της αλλαγής , τον Γκάντι. 70 χρόνια πριν, αρκούσε ένας άνδρας για να μολύνει ολόκληρο το έθνος με τη δύναμη του "Εμείς Μπορούμε".
KBS: So, the charter of compassion starts right here. Street plays, auctions, petitions. I mean, they were changing lives. It was incredible. So, how can we still stay immune? How can we stay immune to that passion, that energy, that excitement? I know it's obvious, but I have to end with the most powerful symbol of change, Gandhiji. 70 years ago, it took one man to infect an entire nation with the power of "We can."
Άρα, σήμερα ποιός θα αναλάβει να διασπείρει τη μόλυνση από 100.000 παιδιά στα 200 εκατομμύρια στην Ινδία; Τελευταία άκουσα, το σύνταγμα ακόμα ξεκινά με τη φράση: "Εμείς, οι άνθρωποι της Ινδίας", σωστά; Οπότε, αν όχι εμείς, τότε ποιος; Αν όχι τώρα, τότε πότε; Όπως ξαναείπα η λέξη μεταδοτικό είναι μια καλή λέξη. Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
So, today who is it going to take to spread the infection from 100,000 children to the 200 million children in India? Last I heard, the preamble still said, "We, the people of India," right? So, if not us, then who? If not now, then when? Like I said, contagious is a good word. Thank you. (Applause)