You know for me, the interest in contemporary forms of slavery started with a leaflet that I picked up in London. It was the early '90s, and I was at a public event. I saw this leaflet and it said, "There are millions of slaves in the world today." And I thought, "No way, no way." And I'm going to admit to hubris. Because I also, I'm going to admit to you, I also thought, "How can I be like a hot-shot young full professor who teaches human rights and not know this? So it can't be true."
Znate, moj interes za suvremene oblike ropstva započeo je tako što sam u Londonu pokupio letak. Bilo je to ranih 90-tih, na javnom događanju. Vidio sam taj letak na kojem je pisalo: "Danas u svijetu postoje milijuni robova." I onda sam pomislio, "Nema šanse, nema šanse." I priznat ću tu oholost. Zato jer, priznat ću vam, pomislio sam ako ja kao uvaženi, mladi redovni profesor koji podučava ljudska prava ne znam za to onda to sigurno nije istina.
Well, if you teach, if you worship in the temple of learning, do not mock the gods, because they will take you, fill you with curiosity and desire, and drive you. Drive you with a passion to change things. I went out and did a lit review, 3,000 articles on the key word "slavery." Two turned out to be about contemporary -- only two. All the rest were historical. They were press pieces and they were full of outrage, they were full of speculation, they were anecdotal -- no solid information.
Pa, ako podučavate, ako se klanjate u hramu znanja ne rugajte se bogovima. Zato jer će vas oni ispuniti znatiželjom i htijenjem i voditi vas, voditi vas sa strašću da promijenite stvari. Otišao sam i napravio mali pregled 3.000 članaka s ključnom riječju "ropstvo" da bi se ispostavilo da su suvremena samo dva, a svi ostali bili su povijesni. Bili su to izvatci iz novina puni nasilja, prepuni nagađanja, anegdotski. Nije bilo kvalitetnih informacija
So, I began to do a research project of my own. I went to five countries around the world. I looked at slaves. I met slaveholders, and I looked very deeply into slave-based businesses because this is an economic crime. People do not enslave people to be mean to them. They do it to make a profit. And I've got to tell you, what I found out in the world in four different continents, was depressingly familiar. Like this: Agricultural workers in Africa, whipped and beaten, showing us how they were beaten in the fields before they escaped from slavery and met up with our film crew. It was mind-blowing.
i zato sam započeo svoj istraživački projekt. Otišao sam u pet zemalja diljem svijeta. Tragao sam za robovima. Upoznao sam robovlasnike. I proučavao sam vrlo temeljito poslove koji su bazirani na robovlasništvu. Jer to je ekonomski zločin. Ljudi ne porobljavaju ljude zato da bi bili zli prema njima. To rade kako bi ostvarili profit. I moram vam reći, ono što sam našao, po svijetu na četiri različita kontinenta bilo je deprimirajuće prepoznatljivo. Kao ovo. Poljoprivredni radnici u Africi, šibani i tučeni, pokazuju nam kako su tučeni u poljima, prije nego su pobjegli iz ropstva i susreli se s našom filmskom ekipom. To je bilo zastrašujuće.
And I want to be very clear. I'm talking about real slavery. This is not about lousy marriages, this is not about jobs that suck. This is about people who can not walk away, people who are forced to work without pay, people who are operating 24/7 under a threat of violence and have no pay. It's real slavery in exactly the same way that slavery would be recognized throughout all of human history.
I želim biti jako jasan. Ja ovdje govorim o pravom ropstvu. Ovdje se ne radi o lošim brakovima. Ne radi se o poslovima koji su bezveze. Radi se o ljudima koji ne mogu otići, ljudima koji su prisiljeni raditi bez plaće, ljudima koji rade 24 sata dnevno 7 dana u tjednu pod prijetnjom nasiljem, i nemaju nikakvu nadnicu. To je pravo ropstvo na isti način kakvo je bilo ropstvo kroz cijelu ljudsku povijest.
Now, where is it? Well, this map in the sort of redder, yellower colors are the places with the highest densities of slavery. But in fact that kind of bluey color are the countries where we can't find any cases of slavery. And you might notice that it's only Iceland and Greenland where we can't find any cases of enslavement around the world.
I onda, gdje je? Ova karta u nijansama crvenih i žutih boja prikazuje mjesta s najvećom gustoćom ropstva. No samo ove plavičaste boje zemlje su u kojima ne možemo naći slučajeve ropstva. Možete primjetiti da samo na Islandu i Grenlandu od cijelog svijeta, ne možemo naći slučajeve ropstva.
We're also particularly interested and looking very carefully at places where slaves are being used to perpetrate extreme environmental destruction. Around the world, slaves are used to destroy the environment, cutting down trees in the Amazon; destroying forest areas in West Africa; mining and spreading mercury around in places like Ghana and the Congo; destroying the coastal ecosystems in South Asia. It's a pretty harrowing linkage between what's happening to our environment and what's happening to our human rights.
Posebno smo zainteresirani i jako smo pažljivo tragali za mjestima gdje su robovi korišteni za počinjenje ekstremnog uništavanja okoliša. Diljem svijeta, robovi su korišteni za uništavanje okoliša sječom šume u Amazoni, uništavanjem šumskih područja u sjevernoj Africi, miniranjem i širenjem žive u okoliš na mjestima kao što su Gana i Kongo, uništavanjem obalnih područja u južnoj Aziji. Prilično je uznemirujuća veza između onog što se događa s okolišem i onoga što se događa ljudskim pravima.
Now, how on Earth did we get to a situation like this, where we have 27 million people in slavery in the year 2010? That's double the number that came out of Africa in the entire transatlantic slave trade. Well, it builds up with these factors. They are not causal, they are actually supporting factors. One we all know about, the population explosion: the world goes from two billion people to almost seven billion people in the last 50 years. Being numerous does not make you a slave. Add in the increased vulnerability of very large numbers of people in the developing world, caused by civil wars, ethnic conflicts, kleptocratic governments, disease ... you name it, you know it.
I kako smo li samo dospjeli u ovakvu situaciju u kojoj je 27 milijuna ljudi u 2010. godini u ropstvu? To je dvostruko veći broj od cjelokupne transatlantske trgovine robovima iz Afrike. Situacija se sastoji od sljedećih faktora. Oni nisu uzročni, već podržavajući faktori. Jedan za koji svi znamo: eksplozija stanovništva svijet je od dvije milijarde ljudi došao do sedam milijardi u zadnjih 50 godina. Međutim, mnogobrojnost nas ne čini robovima. Dodajte tome rastuću ranjivost velikog broja ljudi u zemljama u razvoju, uzrokovanu građanskim ratovima, etničkim sukobima, vladama zasnovanim na krađi, bolestima, i poznatim sličnim stvarima.
We understand how that works. In some countries all of those things happen at once, like Sierra Leone a few years ago, and push enormous parts ... about a billion people in the world, in fact, as we know, live on the edge, live in situations where they don't have any opportunity and are usually even destitute. But that doesn't make you a slave either. What it takes to turn a person who is destitute and vulnerable into a slave, is the absence of the rule of law. If the rule of law is sound, it protects the poor and it protects the vulnerable. But if corruption creeps in and people don't have the opportunity to have that protection of the rule of law, then if you can use violence, if you can use violence with impunity, you can reach out and harvest the vulnerable into slavery.
Mi razumijemo kako to ide. U nekim zemljama sve ove stvari dogode se u isto vrijeme kao u Siera Leone-u prije nekoliko godina. I gurnu ogromne dijelove, oko milijardu ljudi u svijetu, zapravo kao što znamo, na rub egzistencije. Oni žive u situacijama gdje nemaju nikakvih mogućnosti, većinom su ih potpuno lišeni. Ali ni to te ne čini robom. Ono što je potrebno da osobu ranjivu i lišenu mogućnosti pretvori u roba nepostojanje je vladavine zakona. Ako vladavina zakona postoji onda štiti siromašne, i štiti ranjive. Ali ako se korupcija tiho uvuče i ljudi nemaju mogućnosti imati zaštitu zakona u tom slučaju ako koristiš nasilje, ako možeš nekažnjeno koristiti nasilje, možeš posegnuti i ranjive skupine pretvoriti u roblje.
Well, that is precisely what has happened around the world. Though, for a lot of people, the people who step into slavery today don't usually get kidnapped or knocked over the head. They come into slavery because someone has asked them this question.
Eto, točno to se dogodilo na raznim mjestima u svijetu. Pomislih, za mnogo ljudi način na koje su ušli u suvremeno ropstvo, ljudi kojima se dogodilo suvremeno ropstvo najčešće nisu oteti ili udareni nečim po glavi. Oni su u ropstvo ušli jer im je netko postavio pitanje.
All around the world I've been told an almost identical story. People say, "I was home, someone came into our village, they stood up in the back of a truck, they said, 'I've got jobs, who needs a job?'" And they did exactly what you or I would do in the same situation. They said, "That guy looked sketchy. I was suspicious, but my children were hungry. We needed medicine. I knew I had to do anything I could to earn some money to support the people I care about." They climb into the back of the truck. They go off with the person who recruits them. Ten miles, 100 miles, 1,000 miles later, they find themselves in dirty, dangerous, demeaning work. They take it for a little while, but when they try to leave, bang!, the hammer comes down, and they discover they're enslaved.
Širom svijeta ispričali su mi gotovo identičnu priču. Ljudi kažu: "Bio sam kod kuće, netko je došao u naše selo, i stojeći na zadnjem dijelu kamiona rekao: imam posla, tko treba posao?" I oni su učinili isto što bi vi ili ja učinili u toj situaciji. Kažu: "Čovjek je izgledao čudno. Bio sam sumnjičav. Ali djeca su mi bila gladna. Trebali smo lijekove. Znao sam da moram učiniti sve što mogu da zaradim novac za uzdržavanje onih koje volim." Popnu se straga u kamion. Odu s osobom koja ih je unovačila. 10 milja, 100 milja, 1.000 milja kasnije nađu se radeći prljav, opasan, ponižavajući posao. Oni prihvate posao na neko vrijeme no kad požele otići, beng, dogodi se udarac kao čekićem i otkriju da su porobljeni.
Now, that kind of slavery is, again, pretty much what slavery has been all through human history. But there is one thing that is particularly remarkable and novel about slavery today, and that is a complete collapse in the price of human beings -- expensive in the past, dirt cheap now. Even the business programs have started picking up on this. I just want to share a little clip for you.
Pa sad, takva vrsta ropstva jako je slična onome kakvo je ropstvo bilo kroz cijelu ljudsku povijest. No postoji jedna stvar koja je drugačija i nova kod ropstva današnjice. To je potpuni kolaps vrijednosti ljudskog bića. Skupo u prošlosti, nevjerojatno jeftino danas čak su i poslovni programi počeli to shvaćati. Volio bih podijeliti s vama ovaj isječak.
Daphne: OK. Llively discussion guaranteed here, as always, as we get macro and talk commodities. Continuing here in the studio with our guest Michael O'Donohue, head of commodities at Four Continents Capital Management. And we're also joined by Brent Lawson from Lawson Frisk Securities.
Video: Žena: ok, ovdje je zagarantirana živa rasprava, kao i obično, kada pričamo o vrijednosti roba na svjetskom tržištu. Nastavljamo u studiju s našim gostom Michaelom O'Donohueom šefom nabave u Four Continents Capital Management-u. Priključit će nam se i Brent Lawson iz Lawson Frisk Securities-a.
Brent Lawson: Happy to be here.
Brent Lawson: Drago mi je što sam ovdje.
D: Good to have you with us, Brent. Now, gentlemen ... Brent, where is your money going this year?
Žena: Dobrodošli Brent. A sada gospodo, Brent, gdje ide vaš novac ove godine?
BL: Well Daphne, we've been going short on gas and oil recently and casting our net just a little bit wider. We really like the human being story a lot. If you look at a long-term chart, prices are at historical lows and yet global demand for forced labor is still real strong. So, that's a scenario that we think we should be capitalizing on.
BL: Pa, Daphne, nedavno nam je nedostajalo nafte i plina, pa smo malo i proširili naše poslove nabave. Jako nam je draga i ta priča o ljudima. Ako pogledate na ovaj dugoročni dijagram cijene su najniže u povijesti, a globalni zahtijevi za prisilnim radom i dalje su iznimno veliki. Dakle to je scenario koji trebamo unovčiti.
D: Michael, what's your take on the people story? Are you interested?
D: Michael, koji je vaš interes u priči o ljudima? Jeste li zainteresirani?
Michael O'Donoghue: Oh definitely. Non-voluntary labor's greatest advantage as an asset is the endless supply. We're not about to run out of people. No other commodity has that.
Micheal O'Donohue: O, apsolutno. Najveća prednost prisilnog rada, kao imovine, je njena neograničena ponuda. Nemoguće je da ostanemo bez ljudi. Nijedna roba nije kao ova.
BL: Daphne, if I may draw your attention to one thing. That is that private equity has been sniffing around, and that tells me that this market is about to explode. Africans and Indians, as usual, South Americans, and Eastern Europeans in particular are on our buy list.
BL: Daphne, ako ti mogu skrenuti pažnju na jednu stvar, a to je da se privatni kapital raspituje okolo. A to mi govori da bi ovo tržište moglo uskoro eksplodirati. Ljudi iz Afrike, Indijanci, kao i obično, Južnoamerikanci i posebno Istočni Europljani na našoj su listi za kupnju.
D: Interesting. Micheal, bottom line, what do you recommend?
D: Zanimljivo. Michael, što ti preporučuješ?
MO: We're recommending to our clients a buy and hold strategy. There's no need to play the market. There's a lot of vulnerable people out there. It's very exciting.
MO: Mi našim klijentima preporučujemo strategiju "kupi i čekaj". Nema potrebe za igranjem na tržištu. Tamo je puno ranjivih ljudi. To je tako uzbudljivo.
D: Exciting stuff indeed. Gentlemen, thank you very much.
D: Zaista zanimljivo. Gospodo, hvala vam puno.
Kevin Bales: Okay, you figured it out. That's a spoof. Though I enjoyed watching your jaws drop, drop, drop, until you got it. MTV Europe worked with us and made that spoof, and they've been slipping it in between music videos without any introduction, which I think is kind of fun. Here's the reality. The price of human beings across the last 4,000 years in today's money has averaged about 40,000 dollars. Capital purchase items. You can see that the lines cross when the population explodes.
Kevin Bales: OK, shvatili ste. Ovo je skeč. Baš sam uživao gledati vaše vilice kako padaju, padaju, padaju dok niste shvatili. MTV Europe je surađivao s nama i snimio ovaj skeč. I puštali su ga između glazbenih spotova bez ikakve najave, što je, čini mi se na neki način smiješno. Evo što je realnost. Cijena ljudskog bića u proteklih 40.000 godina u današnjem novcu prosječno je oko 40.000$ Kapitalna ulaganja. Možete vidjeti da se linije sijeku kad dolazi do eksplozije populacije.
The average price of a human being today, around the world, is about 90 dollars. They are more expensive in places like North America. Slaves cost between 3,000 to 8,000 dollars in North America, but I could take you places in India or Nepal where human beings can be acquired for five or 10 dollars. They key here is that people have ceased to be that capital purchase item and become like Styrofoam cups. You buy them cheaply, you use them, you crumple them up, and then when you're done with them you just throw them away.
Prosječna cijena ljudskog bića danas, u svijetu je oko 90$. Malo su skuplji na mjestima kao što je Sjeverna Amerika. u Sjevernoj Americi robovi koštaju između 3.000$ i 8.000$. No mogu vas odvesti na mjesta u Indiji i Nepalu gdje čovjeka možete nabaviti za 5$ ili 10$. Ključna je stvar ovom da su ljudi prestali biti vrijedna roba i postali su kao čaše od stiropora. Kupite ih jeftino. Koristite ih. Zgužvate ih, i kad ste gotovi s njima jednostavno ih bacite.
These young boys are in Nepal. They are basically the transport system on a quarry run by a slaveholder. There are no roads there, so they carry loads of stone on their backs, often of their own weight, up and down the Himalaya Mountains. One of their mothers said to us, "You know, we can't survive here, but we can't even seem to die either." It's a horrible situation. And if there is anything that makes me feel very positive about this, it's that there are also -- in addition to young men like this who are still enslaved -- there are ex-slaves who are now working to free others. Or, we say, Frederick Douglass is in the house.
Oni mladi dečki su u Nepalu. U osnovi oni su prijevozni sustav u kamenolomu koji drži robovlasnik. Tamo nema ceste, pa oni nose hrpe kamena često teške kao i oni sami, na svojim leđima gore i dolje po Himalajskim planinama. Majka jednog od njih rekla nam je, "Znaš, ne možemo preživjeti ovdje, ali ne možemo, čini se, ni umrijeti." To je strašna situacija. I ako ima išta što mi daje tračak nade u ovoj situaciji je da tamo, također, uz to što ima mladih ljudi koji su neporobljeni ima i bivših robova koji rade na tome da oslobode druge. Ili, kažemo, Federick Douglass je stigao.
I don't know if you've ever had a daydream about, "Wow. What would it be like to meet Harriet Tubman? What would it be like to meet Frederick Douglass?" I've got to say, one of the most exciting parts about my job is that I get to, and I want to introduce you to one of those. His name is James Kofi Annan. He was a slave child in Ghana enslaved in the fishing industry, and he now, after escape and building a new life, has formed an organization that we work closely with to go back and get people out of slavery. This is not James, this is one of the kids that he works with.
Ne znam jeste li ikada sanjarili, o tome, vau, kako bi bilo sresti Harriet Tubman? Kako bi bilo sresti Fredericka Douglassa? Moram reći, jedan od najzanimljivijih dijelova mog posla je da sam ja to mogao. I želim vas upoznati s jednim od njih. Njegovo ime je James Kofi Annan, kao dijete je bio rob u Gani. porobljen u ribarskoj industriji. On je sada, nakon bijega i stvaranja novog života stvorio organizaciju s kojom blisko surađujemo koja se bavi spašavanjem ljudi iz ropstva. Ovo nije James. Ovo je jedno od djece s kojom on radi.
James Kofi Annan (Video): He was hit with a paddle in the head. And this reminds me of my childhood when I used to work here.
Video: James Kofi Annan: On je bio pogođen veslom znate, u glavu. I to me podsjeća na moje djetinjstvo, kada sam ovdje radio.
KB: James and our country director in Ghana, Emmanuel Otoo are now receiving regular death threats because the two of them managed to get convictions and imprisonment for three human traffickers for the very first time in Ghana for enslaving people, from the fishing industry, for enslaving children.
KB: James i naš regionalni direktor u Gani Emmanuel Oto* sada redovito primaju prijetnje smrću jer su njih dvojica po prvi put, uspjela ishoditi osudu i zatvaranje trojice trgovaca ljudima u Gani za porobljavanje ljudi u ribolovnoj industriji, za porobljavanje djece.
Now, everything I've been telling you, I admit, is pretty disheartening. But there is actually a very positive side to this, and that is this: The 27 million people who are in slavery today, that's a lot of people, but it's also the smallest fraction of the global population to ever be in slavery. And likewise, the 40 billion dollars that they generate into the global economy each year is the tiniest proportion of the global economy to ever be represented by slave labor.
Sve što sam vam govorio, priznajem, prilično rastužuje. No to sve zapravo ima i dosta pozitivnu stranu. A to je ovo, 27 milijuna ljudi koji su danas u ropstvu, to je dosta ljudi no to je također maleni dio svjetske populacije koja je ikada bila u ropstvu. i također, 40 milijardi dolara koje oni doprinose globalnoj ekonomiji svake godine najmanji je udio ikada koji je robovski rad doprinio toj istoj globalnoj ekonomiji.
Slavery, illegal in every country has been pushed to the edges of our global society. And in a way, without us even noticing, has ended up standing on the precipice of its own extinction, waiting for us to give it a big boot and knock it over. And get rid of it. And it can be done.
Ropstvo, ilegalno u svakoj zemlji potisnuto je na margine globalnog društva. I, na neki način, bez da smo i primjetili, završilo je stojeći na litici svog izumiranja, čekajući na nas da mu zadamo zadnji udarac gurnemo ga preko ruba i završimo s njim. I to može biti učinjeno.
Now, if we do that, if we put the resources and the focus to it, what does it actually cost to get people out of slavery? Well, first, before I even tell you the cost I've got to be absolutely clear. We do not buy people out of slavery. Buying people out of slavery is like paying a burglar to get your television back; it's abetting a crime. Liberation, however, costs some money.
Ako to učinimo, ako smognemo resurse i usmjerimo se na to, koliko zapravo košta izvući ljude iz ropstva? Pa, prvo, prije nego vam kažem cijenu moram biti potpuno jasan. Mi ne otkupljujemo ljude iz ropstva. Otkupljivanje ljudi iz ropstva je kao plaćanje provalniku da vam nazad vrati vaš televizor. To je poticanje zločina. Oslobađanje, pak košta nešto novca.
Liberation, and more importantly all the work that comes after liberation. It's not an event, it's a process. It's about helping people to build lives of dignity, stability, economic autonomy, citizenship. Well, amazingly, in places like India where costs are very low, that family, that three-generation family that you see there who were in hereditary slavery -- so, that granddad there, was born a baby into slavery -- but the total cost, amortized across the rest of the work, was about 150 dollars to bring that family out of slavery and then take them through a two year process to build a stable life of citizenship and education.
Oslobađanje, i što je važnije sav posao koji dolazi nakon oslobođenja. To nije jedan događaj, to je proces. To je pomoć ljudima da izgrade dostojanstven život, stabilnost, ekonomsku neovisnost, državljanstvo. Nevjerojatno, no na mjestu kao što je Indija, gdje su troškovi vrlo niski ova obitelj, ova obitelj od tri generacije koju ovdje vidite, koja je bila u nasljednom ropstvu, dakle, ovaj djed, rođen je, kao beba, u ropstvu. Ukupan trošak, uključujući i "amortizaciju budućeg rada" bio je oko $150 dolara da se ta obitelj izbavi iz ropstva i prođe kroz dvije godine dug proces da stvore stabilan život, državljanstvo i obrazovanje.
A boy in Ghana rescued from fishing slavery, about 400 dollars. In the United States, North America, much more expensive. Legal costs, medical costs ... we understand that it's expensive here: about 30,000 dollars. But most of the people in the world in slavery live in those places where the costs are lowest. And in fact, the global average is about what it is for Ghana.
Dječak u Gani spašen iz ropstva u ribolovnoj industriji, oko 400$. U Sjedinjenim Američkim Državama, Sjeverna Amerika, puno je skuplje: pravni troškovi, zdravstveni troškovi, razumijemo to, tamo je skupo, oko 30 000$. No većina ljudi u svijetu koji su u ropstvu živi na mjestima gdje su troškovi najniži. I zapravo, globalni troškovi su u prosjeku kao što su u Gani.
And that means, when you multiply it up, the estimated cost of not just freedom but sustainable freedom for the entire 27 million people on the planet in slavery is something like 10.8 billion dollars -- what Americans spend on potato chips and pretzels, what Seattle is going to spend on its light rail system: usually the annual expenditure in this country on blue jeans, or in the last holiday period when we bought GameBoys and iPods and other tech gifts for people, we spent 10.8 billion dollars. Intel's fourth quarter earnings: 10.8 billion.
To znači, kada sve to pomnožite procijenjena cijena, ne samo slobode, nego održive slobode za svih 27 milijuna ljudi na planeti koji su u ropstvu to je nešto oko 10,8 milijardi dolara što Amerikanci potroše na krumpiriće i perece, što će Seattle potrošiti na svoj novi sustav gradske željeznice, uobičajeni godišnji troškovi u ovoj zemlji za traperice, ili za zadnje blagdane kada smo kupili GameBoy-e i Ipod-e i ostale tehničke darove potrošili smo 10,8 milijardi dolara. Intel je u zadnjem kvartalu ostvario 10,8 milijardi $ prihoda.
It's not a lot of money at the global level. In fact, it's peanuts. And the great thing about it is that it's not money down a hole, there is a freedom dividend. When you let people out of slavery to work for themselves, are they motivated? They take their kids out of the workplace, they build a school, they say, "We're going to have stuff we've never had before like three squares, medicine when we're sick, clothing when we're cold." They become consumers and producers and local economies begin to spiral up very rapidly.
To nije puno novca na globalnoj razini, zapravo to je sitniš. A najbolja stvar od svega je što to nije bačen novac, to je ulog u slobodu. Kada oslobodite ljude iz ropstva da rade sami za sebe jesu li motivirani? Uzmu svoju djecu s radnih mjesta, izgrade školu, oni kažu "Oni će imati ono što mi nismo nikada prije imali, lijekove kad su bolesni, odjeću kad im bude hladno. Oni postaju potrošači i proizvođači, i lokalna ekonomija vrlo brzo počne rasti.
That's important, all of that about how we rebuild sustainable freedom, because we'd never want to repeat what happened in this country in 1865. Four million people were lifted up out of slavery and then dumped. Dumped without political participation, decent education, any kind of real opportunity in terms of economic lives, and then sentenced to generations of violence and prejudice and discrimination. And America is still paying the price for the botched emancipation of 1865.
To je važno, sve to kako ponovno uspostavljamo održivu slobodu, jer ne bismo nikada voljeli ponoviti što se u ovoj zemlji dogodio 1865. Četiri milijuna ljudi izbavljeno je iz ropstva i onda ostavljeno, odbačeno bez političke participacije, pristojne naobrazbe, bilo kakve prave prilike za ostvarenje vlastitih prihoda, i osuđeno na generaciju nasilja i predrasuda i diskriminacije. A Amerika još uvijek plaća cijenu za neuspjelu emancipaciju 1865.
We have made a commitment that we will never let people come out of slavery on our watch, and end up as second class citizens. It's just not going to happen. This is what liberation really looks like. Children rescued from slavery in the fishing industry in Ghana, reunited with their parents, and then taken with their parents back to their villages to rebuild their economic well-being so that they become slave-proof -- absolutely unenslaveable.
Mi smo se obvezali da nećemo ostaviti ljude da izađu iz ropstva uz našu pomoć i završe kao građani drugog reda. To se neće dogoditi. Ovako oslobođenje uistinu izgleda. Djeca spašena iz ropstva u ribolovnoj industriji u Gani, vraćena svojim roditeljima, i zajedno s roditeljima vraćena u njihova sela da ponovo izgrade svoje ekonomsko blagostanje tako da postanu otporni na porobljavanje, apsolutno neporobivi.
Now, this woman lived in a village in Nepal. We'd been working there about a month. They had just begun to come out of a hereditary kind of slavery. They'd just begun to light up a little bit, open up a little bit. But when we went to speak with her, when we took this photograph, the slaveholders were still menacing us from the sidelines. They hadn't been really pushed back. I was frightened. We were frightened. We said to her, "Are you worried? Are you upset?"
Ova žena, je živjela u selu u Nepalu. Tamo smo radili oko mjesec dana. Oni su tek počeli izlaziti iz nasljednog ropstva. Tek su pomalo počeli oživljavati, malo se otvarati. No kad smo otišli razgovarati s njom, kada smo snimili ovu fotografiju robovlasnici su nam još uvijek prijetili iz prikrajka. Oni nisu bili uistinu udaljeni. Bio sam prestrašen. Mi smo bili prestrašeni. Rekli smo joj: "Jesi li zabrinuta? Jesi li uznemirena?"
She said, "No, because we've got hope now. How could we not succeed," she said, "when people like you from the other side of the world are coming here to stand beside us?"
Ona je rekla: "Ne jer sada imamo nadu. Kako ne bismo mogli uspjeti", rekla je kada ljudi kao ti s druge strane svijeta dolaze ovdje da stanu uz nas?"
Okay, we have to ask ourselves, are we willing to live in a world with slavery? If we don't take action, we just leave ourselves open to have someone else jerk the strings that tie us to slavery in the products we buy, and in our government policies. And yet, if there's one thing that every human being can agree on, I think it's that slavery should end.
Ok, moramo se zapitati, želimo li živjetu u svijetu u kojem ima ropstva. Ako ne poduzmemo nešto ostajemo izloženi nekom drugom da povlači konce i veže nas uz ropstvo preko proizvoda koje kupujemo i preko politike naših vlada. A opet, ako postoji jedna stvar s kojom se svaki čovjek može složiti, mislim kako je to da ropstvo treba prestati.
And if there is a fundamental violation of our human dignity that we would all say is horrific, it's slavery. And we've got to say, what good is all of our intellectual and political and economic power -- and I'm really thinking intellectual power in this room -- if we can't use it to bring slavery to an end? I think there is enough intellectual power in this room to bring slavery to an end. And you know what? If we can't do that, if we can't use our intellectual power to end slavery, there is one last question: Are we truly free? Okay, thank you so much. (Applause)
I ako postoji temeljno kršenje ljudske slobode za koju bi svi rekli da je užasna to je ropstvo. Mi moramo reći što vrijedi sva naša intelektualna i politička i ekonomska moć, mislim i na intelektuanu moć u ovoj prostoriji, ako je ne možemo upotrijebiti da iskorijenimo ropstvo? Vjerujem da u ovoj prostoriji ima dovoljno intelektualne moći da iskorijenimo ropstvo. I znate što? Ako to ne možemo učiniti, ako ne možemo iskoristiti svoju intelektualnu snagu da iskorijenimo ropstvo, imam posljednje pitanje, jesmo li uistinu slobodni? Hvala vam puno. (Pljesak)