You know for me, the interest in contemporary forms of slavery started with a leaflet that I picked up in London. It was the early '90s, and I was at a public event. I saw this leaflet and it said, "There are millions of slaves in the world today." And I thought, "No way, no way." And I'm going to admit to hubris. Because I also, I'm going to admit to you, I also thought, "How can I be like a hot-shot young full professor who teaches human rights and not know this? So it can't be true."
העניין שלי בצורות השונות שלב עבדות בת-ימינו התחיל עם עלון מידע שנתקלתי בו בלונדון. זה היה בתחילת שנות ה -90, ונוכחתי באירוע ציבורי. וראיתי את העלון הזה שבו היה כתוב, "בימינו יש מיליוני עבדים בעולם." וחשבתי "לא יכול להיות, לא יכול להיות." ואני אודה בחטא הגאווה כי אני הולך להודות בפניכם, שגם חשבתי, איך יכול להיות שאני, פרופסור צעיר שמחזיק מעצמו, שמלמד זכויות האזרח, ולא יודע את זה, אז זה לא יכול להיות נכון.
Well, if you teach, if you worship in the temple of learning, do not mock the gods, because they will take you, fill you with curiosity and desire, and drive you. Drive you with a passion to change things. I went out and did a lit review, 3,000 articles on the key word "slavery." Two turned out to be about contemporary -- only two. All the rest were historical. They were press pieces and they were full of outrage, they were full of speculation, they were anecdotal -- no solid information.
אז, אם אתה מלמד, אם אתה מתפלל במקדש הלמידה. אל תלעג לאלים. כי הם ייקחו אותך ימלאו אותך בסקרנות ותשוקה, וידחפו אותך, ידחפו אותך עם תשוקה לשנות דברים. הלכתי וערכתי סקירת ספרות. 3,000 מאמרים הכוללים את מילת המפתח "עבדות." מתוכם שניים התייחסו לתקופה המודרנית - רק שניים. כל השאר התייחסו לתקופות היסטוריות. היו קטעי עיתונות, והם היו מלאי זעם. הם היו מלאים בספקולציות. הם היו מלאים בסיפורי מעשייה. ללא מידע מוצק.
So, I began to do a research project of my own. I went to five countries around the world. I looked at slaves. I met slaveholders, and I looked very deeply into slave-based businesses because this is an economic crime. People do not enslave people to be mean to them. They do it to make a profit. And I've got to tell you, what I found out in the world in four different continents, was depressingly familiar. Like this: Agricultural workers in Africa, whipped and beaten, showing us how they were beaten in the fields before they escaped from slavery and met up with our film crew. It was mind-blowing.
אז, התחלתי בפרויקט מחקר משלי. ביקרתי בחמש מדינות מסביב לעולם. צפיתי בעבדים, נפגשתי עם בעלי עבדים. ועיינתי בצורה מאוד מעמיקה בעסקים שמתבססים על עבדים. כי מדובר כאן בפשע כלכלי. אנשים לא משעבדים אנשים על מנת להיות רעים אליהם. הם עושים זאת לשם רווח. ואני חייב להגיד לכם, שמה שגיליתי, שם בעולם בארבע יבשות שונות, היה מוכר באופן מעציב. כמו זה. עובדי חקלאות, באפריקה, מוכים ומוצלפים, מציגים לנו כיצד הוכו בשדות לפני שברחו מהעבדות ונפגשו עם צוות הצילום שלנו. זה היה בלתי ניתן לתפיסה.
And I want to be very clear. I'm talking about real slavery. This is not about lousy marriages, this is not about jobs that suck. This is about people who can not walk away, people who are forced to work without pay, people who are operating 24/7 under a threat of violence and have no pay. It's real slavery in exactly the same way that slavery would be recognized throughout all of human history.
ואני רוצה להיות מאוד ברור. אני מדבר על עבדות אמיתית. לא מדובר כאן בנישואים גרועים. או עבודות גרועות. מדובר כאן באנשים שלא יכולים לקום וללכת, אנשים שמכריחים אותם לעבוד ללא שכר. אנשים שמתפקדים 24/7 תחת איום של אלימות, וללא שכר. זאת עבדות אמיתית, שדומה במדויק למה שהיינו מזהים כעבדות לאורך כל ההיסטוריה האנושית.
Now, where is it? Well, this map in the sort of redder, yellower colors are the places with the highest densities of slavery. But in fact that kind of bluey color are the countries where we can't find any cases of slavery. And you might notice that it's only Iceland and Greenland where we can't find any cases of enslavement around the world.
עכשיו, איפה זה מתקיים? המקומות שצבועים באדום וצהור הם המקומות עם הריכוז הגבוה ביותר של עבדים. ובכחול מדינות ללא עבדות כלל. ואתם יכולים לשים לב שזה רק באיסלנד וגרינלנד שאין בכלל עבדות מסביב לעולם.
We're also particularly interested and looking very carefully at places where slaves are being used to perpetrate extreme environmental destruction. Around the world, slaves are used to destroy the environment, cutting down trees in the Amazon; destroying forest areas in West Africa; mining and spreading mercury around in places like Ghana and the Congo; destroying the coastal ecosystems in South Asia. It's a pretty harrowing linkage between what's happening to our environment and what's happening to our human rights.
מה שמעניין אותנו במיוחד, ואנו חוקרים בצורה מאוד זהירה, אלו המקומות שמנצלים עבדים לבצע הרס סביבתי קיצוני. מסביב לעולם, מנצלים עבדים להרוס את הסביבה, כריתת עצים באמזונס, הרס של שטחי יער במערב אפריקה, כרייה ופיזור כספית במקומות כמו גאנה וקונגו, הורסים את המערכת האקולוגית החופית בדרום אסיה. יש קשר די מפחיד בין מה שקורה לסביבתנו ומה שקורה לזכויות האדם שלנו.
Now, how on Earth did we get to a situation like this, where we have 27 million people in slavery in the year 2010? That's double the number that came out of Africa in the entire transatlantic slave trade. Well, it builds up with these factors. They are not causal, they are actually supporting factors. One we all know about, the population explosion: the world goes from two billion people to almost seven billion people in the last 50 years. Being numerous does not make you a slave. Add in the increased vulnerability of very large numbers of people in the developing world, caused by civil wars, ethnic conflicts, kleptocratic governments, disease ... you name it, you know it.
עכשיו, איך, לכל הרוחות, הגענו למצב כזה שיש לנו 27 מליון אנשים שחיים בעבדות בשנת 2010? זה כפול ממספר האנשים שיצאו מאפריקה במהלך כל סחר העבדות החוצה אטלנטי. זה מתפתח בזכות גורמים אלו. הם לא גורמים סיבתיים, הם למעשה גורמים תומכים. אחד, שכולנו מכירים, הוא פיצוץ האוכלוסין, העולם צמח משני מיליארד אנשים לכמעט שבעה מיליארד אנשים ב 50 השנים האחרונות. להיות רבים, לא הופך אותך לעבד. תוסיפו את העליה בפגיעות של קבוצות גדולות של אנשים בעולם המתפתח, שנגרם על ידי מלחמות אזרחים ומאבקים אתניים, ממשלות מושחתות, מחלות, ומה שאתם רוצים, אתם מכירים את זה.
We understand how that works. In some countries all of those things happen at once, like Sierra Leone a few years ago, and push enormous parts ... about a billion people in the world, in fact, as we know, live on the edge, live in situations where they don't have any opportunity and are usually even destitute. But that doesn't make you a slave either. What it takes to turn a person who is destitute and vulnerable into a slave, is the absence of the rule of law. If the rule of law is sound, it protects the poor and it protects the vulnerable. But if corruption creeps in and people don't have the opportunity to have that protection of the rule of law, then if you can use violence, if you can use violence with impunity, you can reach out and harvest the vulnerable into slavery.
אנו מבינים איך זה עובד. בחלק מהמדינות כל הדברים האלו מתרחשים בו זמנית, כמו מה שהתרחש בסיירה ליאונה לפני כמה שנים. ודוחפים חלקים עצומים, ובעצם כמיליארד אנשים בעולם שאנו מכירים ,לחיות על "הקצה", לחיות במצבים שבהם אין להם שום הזדמנות, ובדרך כלל הם חסרי כול. אבל גם זה לא הופך אותך לעבד. מה שהופך אדם שהוא פגיע וחסר כול לעבד, הוא העדר שלטון החוק. אם יש שלטון חוק הוא מגן על העניים, ומגן על הפגיעים. אבל אם השחיתות זוחלת פנימה, ולאנשים אין את ההזדמנות לזכות בהגנה של שלטון החוק, אם אתה יכול להשתמש באלימות, ולהיות חסין מעונש, אתה יכול להושיט יד ולאסוף את הפגיעים לתוך עבדות.
Well, that is precisely what has happened around the world. Though, for a lot of people, the people who step into slavery today don't usually get kidnapped or knocked over the head. They come into slavery because someone has asked them this question.
ולכן, זה בדיוק מה שמתרחש מסביב לעולם. למרות, שעבור אנשים רבים, הדרך שהם נכנסים היום לעבדות, האנשים שהיום, שצועדים לתוך עבדות בדרך כלל לא נחטפים או חוטפים מכה על הראש, הם הפכו לעבדים כי מישהו שאל אותם את השאלה הזאת:"אתם רוצים עבודה?"
All around the world I've been told an almost identical story. People say, "I was home, someone came into our village, they stood up in the back of a truck, they said, 'I've got jobs, who needs a job?'" And they did exactly what you or I would do in the same situation. They said, "That guy looked sketchy. I was suspicious, but my children were hungry. We needed medicine. I knew I had to do anything I could to earn some money to support the people I care about." They climb into the back of the truck. They go off with the person who recruits them. Ten miles, 100 miles, 1,000 miles later, they find themselves in dirty, dangerous, demeaning work. They take it for a little while, but when they try to leave, bang!, the hammer comes down, and they discover they're enslaved.
מסביב לכל העולם, ספרו לי סיפור כמעט זהה אנשים אומרים "הייתי בבית, מישהו נכנס לכפר הם עמדו בחלק האחורי של המשאית ואמרו "יש לנו מקומות עבודה, מי צריך עבודה?" והם עשו בדיוק מה שאתה או אני היינו עושים במצב דומה. הם אומרים " הבחור נראה גס. הייתי חשדן. אבל ילדי היו רעבים. היינו זקוקים לתרופות. ידעתי שאני חייב לעשות כל מה שאני יכול על מנת להרוויח קצת כסף לתמוך באנשים שאכפת לי מהם". הם מטפסים על המשאית. הם יוצאים לדרך ביחד עם האיש שגייס אותם. 20 קילומטר, 200 קילומטר, 2000 קילומטר לאחר מכן, הם מוצאים עצמם בעבודה מלוכלכת, מסוכנת, ומבזה. הם עומדים בזה לתקופה מסויימת, אבל כשהם מנסים לעזוב, בום, יורד עליהם הפטיש, והם מגלים שהפכו להיות עבדים.
Now, that kind of slavery is, again, pretty much what slavery has been all through human history. But there is one thing that is particularly remarkable and novel about slavery today, and that is a complete collapse in the price of human beings -- expensive in the past, dirt cheap now. Even the business programs have started picking up on this. I just want to share a little clip for you.
עכשיו, סוג זה של עבדות דומה למה שהיתה עבדות במהלך כל ההיסטוריה האנושית. אבל יש דבר אחד שהוא מדהים במיוחד וחדשני לגבי העבדות היום וזה הקריסה הגמורה במחיר של בני אנוש. בעבר מאוד יקר, היום זול במיוחד, אפילו התוכניות הכלכליות התחילו לשים לב לכך. אני רוצה לשתף אתכם בסרטון קצר,
Daphne: OK. Llively discussion guaranteed here, as always, as we get macro and talk commodities. Continuing here in the studio with our guest Michael O'Donohue, head of commodities at Four Continents Capital Management. And we're also joined by Brent Lawson from Lawson Frisk Securities.
טוב, כתמיד אנו מתחייבים לדיון עירני, כשאנו עוברים לרמת המאקרו ומשוחחים על הסחורות. אנו ממשיכים כאן באולפן עם אורחנו מייקל או דנהו, מנהל תחום הסחורות בחברת ניהול הון. מצטרף אלינו גם ברנט לאוסון מחברת הביטחונות פריסק.
Brent Lawson: Happy to be here.
שמח להיות פה
D: Good to have you with us, Brent. Now, gentlemen ... Brent, where is your money going this year?
ברנט, שמחה שאתה איתנו. עכשיו, מכובדי,ברנט, לאן הולך הכסף בשנה הנוכחית?
BL: Well Daphne, we've been going short on gas and oil recently and casting our net just a little bit wider. We really like the human being story a lot. If you look at a long-term chart, prices are at historical lows and yet global demand for forced labor is still real strong. So, that's a scenario that we think we should be capitalizing on.
טוב דפני, לאחרונה אנו מצמצמים את ההשקעות שלנו בתחומי הנפט והגז ומשליכים את הרשת קצת יותר רחב. אנחנו באמת מאוד אוהבים את הסיפור האנושי. אם תסתכלי על הגרף ארוך הטווח המחירים בשפל היסטורי אבל הביקוש העולמי לעבודה כפויה עדיין מאוד חזק. אז, זה תרחיש שאנו חושבים שיש להפוך להון.
D: Michael, what's your take on the people story? Are you interested?
מייקל, איך אתה מתייחס לסיפור הזה של אנשים? האם זה מעניין אותך?
Michael O'Donoghue: Oh definitely. Non-voluntary labor's greatest advantage as an asset is the endless supply. We're not about to run out of people. No other commodity has that.
או וודאי. היתרון הכי גדול של עבודה כפויה הוא שזה משאב בלתי נגמר. אנחנו לא עומדים לגמור את האספקה של אנשים. אין עוד סחורה כזאת.
BL: Daphne, if I may draw your attention to one thing. That is that private equity has been sniffing around, and that tells me that this market is about to explode. Africans and Indians, as usual, South Americans, and Eastern Europeans in particular are on our buy list.
דפני, אם מותר לי, אני רוצה להפנות את תשומת לבך לדבר אחד. וזה שהשוק הפרטי התחיל לרחרח מסביב. וזה אומר לי שהשוק עומד להתפוצץ. אפריקאים והודים כרגיל, דרום אמריקאים ומזרח אירופאים במיוחד מופיעים על רשימת הקניות שלנו.
D: Interesting. Micheal, bottom line, what do you recommend?
מעניין. מייקל, בשורה התחתונה, מה ההמלצה שלך?
MO: We're recommending to our clients a buy and hold strategy. There's no need to play the market. There's a lot of vulnerable people out there. It's very exciting.
אנו ממליצים ללקוחותינו לנקוט במדיניות של קניה ואחזקה. אין סיבה לשחק עם השוק. יש שם בחוץ הרבה אנשים פגיעים. זה מאוד מרגש.
D: Exciting stuff indeed. Gentlemen, thank you very much.
באמת חומר מרגש. מכובדי, תודה רבה לכם.
Kevin Bales: Okay, you figured it out. That's a spoof. Though I enjoyed watching your jaws drop, drop, drop, until you got it. MTV Europe worked with us and made that spoof, and they've been slipping it in between music videos without any introduction, which I think is kind of fun. Here's the reality. The price of human beings across the last 4,000 years in today's money has averaged about 40,000 dollars. Capital purchase items. You can see that the lines cross when the population explodes.
טוב עליתם על זה. זו היה מתיחה. למרות, שנהניתי לראות איך הלסתות שלכם נפלו, עד לנקודה שהבנתם. עבדנו ביחד עם MTV על המתיחה הזאת. והם מחליקים את זה פנימה בין קטעי וידיאו מוזיקאליים בלי שום הקדמה, שזה לדעתי די משעשע. הנה המציאות. מחירו של בן אדם לאורך ה 4,000 השנים האחרונות בערך כספי של היום, הוא כ- 40,000$ בממוצע. נכס בר קיימא. אתם רואים שהקווים מצטלבים כשהאוכלוסיה מתפוצצת.
The average price of a human being today, around the world, is about 90 dollars. They are more expensive in places like North America. Slaves cost between 3,000 to 8,000 dollars in North America, but I could take you places in India or Nepal where human beings can be acquired for five or 10 dollars. They key here is that people have ceased to be that capital purchase item and become like Styrofoam cups. You buy them cheaply, you use them, you crumple them up, and then when you're done with them you just throw them away.
היום, מחיר ממוצע לבן אדם הוא בערך 90$ מסביב לעולם. יש מקומות יקרים יותר, במקומות כמו צפון אמריקה. עבדים עולים בין 3,000$ - 8,000$ בצפון אמריקה. אבל אני יכול לקחת אתכם למקומות כמו הודו או נאפל שבהם ניתן לרכוש בן אדם ב 5$ או 10$. המפתח כאן הוא שאנשים הפסיקו להיות נכס בר קיימא, והפכו להיות כמו כוסות חד פעמיות. אתה קונה אותם בזול, משתמש בהם. אתה מקמט אותם. ואז כשסיימת אתה פשוט זורק אותם.
These young boys are in Nepal. They are basically the transport system on a quarry run by a slaveholder. There are no roads there, so they carry loads of stone on their backs, often of their own weight, up and down the Himalaya Mountains. One of their mothers said to us, "You know, we can't survive here, but we can't even seem to die either." It's a horrible situation. And if there is anything that makes me feel very positive about this, it's that there are also -- in addition to young men like this who are still enslaved -- there are ex-slaves who are now working to free others. Or, we say, Frederick Douglass is in the house.
הנערים הצעירים האלו בנפאל. הם בעצם מהווים את מערכת השינוע של מחצבה שמופעלת על ידי בעל עבדים. אין שם כבישים. אז הם סוחבים את הסלעים שלעיתים שוקלים כמשקל גופם, על גבם, במעלה ובמורד של הרי ההימאליה. אחת האמהות אמרה לנו, "אתם יודעים, אנחנו לא יכולים לשרוד כאן, אבל אנחנו אפילו לא מצליחים למות כאן." זה מצב איום. ואם יש משהו שגורם לי להרגיש חיובי לגבי זה שיש גם בנוסף לצעירים כמו אלו שעדיין משועבדים, יש עבדים לשעבר שכיום פועלים לשחרר אחרים. או, כפי שאנו אומרים, פרדריק דגלאס נמצא בינינו.
I don't know if you've ever had a daydream about, "Wow. What would it be like to meet Harriet Tubman? What would it be like to meet Frederick Douglass?" I've got to say, one of the most exciting parts about my job is that I get to, and I want to introduce you to one of those. His name is James Kofi Annan. He was a slave child in Ghana enslaved in the fishing industry, and he now, after escape and building a new life, has formed an organization that we work closely with to go back and get people out of slavery. This is not James, this is one of the kids that he works with.
אני לא יודע אם אי פעם היה לכם חלום בהקיץ לגבי, וואי, איך זה היה לפגוש את הרייט טובמן? איך זה היה לפגוש את פרדריק דגלאס? אני חייב לומר, שאחד החלקים הכי מרגשים בעבודה שלי הוא שיוצא לי לפגוש אנשים כאלו. ואני רוצה להכיר לכם את אחד האנשים האלו. שמו ג'ימס קופי ענאן. הוא היה ילד עבד בגאנה. הוא היה עבד בתעשיית הדיג, ועכשיו, לאחר שברח, ובנה לעצמו חיים חדשים הוא ייסד ארגון אתו אנו עובדים בצמידות על מנת לחזור ולהוציא אנשים מעבדות. זה לא ג'ימס. זה אחד הילדים שאיתו הוא עובד.
James Kofi Annan (Video): He was hit with a paddle in the head. And this reminds me of my childhood when I used to work here.
הוא הוכה עם משוט, אתה יודע, בראש. וזה מזכיר לי את הילדות שלי, כשאני עבדתי כאן.
KB: James and our country director in Ghana, Emmanuel Otoo are now receiving regular death threats because the two of them managed to get convictions and imprisonment for three human traffickers for the very first time in Ghana for enslaving people, from the fishing industry, for enslaving children.
ג'ימס והמנהל שלנו בגאנה, עמנואל אוטו, מקבלים באופן קבוע איומים על חייהם בגלל ששני אלו הצליחו להשיג הרשאות ומאסר לשלושה סוחרי אדם בפעם הראשונה בגאנה בגין שעבוד בני אדם בתעשיית הדיג עבור שעבוד ילדים.
Now, everything I've been telling you, I admit, is pretty disheartening. But there is actually a very positive side to this, and that is this: The 27 million people who are in slavery today, that's a lot of people, but it's also the smallest fraction of the global population to ever be in slavery. And likewise, the 40 billion dollars that they generate into the global economy each year is the tiniest proportion of the global economy to ever be represented by slave labor.
עכשיו, כל מה שאני מספר לכם אני מודה שזה די מרפה את הידיים. אבל במציאות, יש צד חיובי לכל זה. וזה הדבר הזה, 27 מליון האנשים שהם היום עבדים, זה אמנם הרבה אנשים, אבל זה גם האחוז הקטן ביותר של סך האוכלוסיה בעולם שאי פעם היו בעבדות וכמו-כן, 40 מיליארד הדולר שהם מייצרים לכלכלה העולמית בכל שנה הוא האחוז הקטן ביותר בכלכלה העולמית שאי פעם יוצר על ידי עבודה של עבדים.
Slavery, illegal in every country has been pushed to the edges of our global society. And in a way, without us even noticing, has ended up standing on the precipice of its own extinction, waiting for us to give it a big boot and knock it over. And get rid of it. And it can be done.
העבדות, שהיא נגד החוק בכל מדינה נדחפה לשוליים של החברה הגלובאלית. ובמידה מסוימת, בלי ששמנו לב בסופו של דבר, עומדת על סף התהום של ההכחדה העצמית ומחכה לנו שניתן את הבעיטה הגדולה להפיל אותה, ולהיפטר ממנה. ואפשר לעשות את זה.
Now, if we do that, if we put the resources and the focus to it, what does it actually cost to get people out of slavery? Well, first, before I even tell you the cost I've got to be absolutely clear. We do not buy people out of slavery. Buying people out of slavery is like paying a burglar to get your television back; it's abetting a crime. Liberation, however, costs some money.
עכשיו, אם נעשה את זה, אם נקדיש את המשאבים אם נתמקד בזה, כמה זה עולה בפועל, לשחרר אנשים מעבדות? אז, קודם כל, לפני שאספר לכם מה העלות אני חייב להיות ברור לחלוטין אנו לא קונים אנשים מעבדות. לקנות אנשים מעבדות זה כמו לשלם לפורץ על מנת לקבל את הטלוויזיה שלך בחזרה. זה סיוע לפשע. יחד עם זה, שחרור עולה כסף.
Liberation, and more importantly all the work that comes after liberation. It's not an event, it's a process. It's about helping people to build lives of dignity, stability, economic autonomy, citizenship. Well, amazingly, in places like India where costs are very low, that family, that three-generation family that you see there who were in hereditary slavery -- so, that granddad there, was born a baby into slavery -- but the total cost, amortized across the rest of the work, was about 150 dollars to bring that family out of slavery and then take them through a two year process to build a stable life of citizenship and education.
שחרור, ועוד יותר חשוב, כל העבודה שלאחר השחרור. זה לא אירוע, זה תהליך. זה לעזור לאנשים לבנות חיים של כבוד, יציבות, אוטונומיה כלכלית אזרחות. אז, באופן מדהים, במקומות כמו הודו, שמחיר החיים נמוך מאוד המשפחה, שאתם רואים כאן, על שלושת דורותיה היו בעבדות תורשתית אז, הסבא שם, נולד כתינוק, לתוך עבדות. אבל המחיר הכולל המחושב מעבר לחוב של שאר העבודה היה בערך 150 דולר, על מנת להוציא אותם מהעבדות, ואז ללוות אותם בתהליך של שנתיים לבנות חיים יציבים של אזרחות וחינוך.
A boy in Ghana rescued from fishing slavery, about 400 dollars. In the United States, North America, much more expensive. Legal costs, medical costs ... we understand that it's expensive here: about 30,000 dollars. But most of the people in the world in slavery live in those places where the costs are lowest. And in fact, the global average is about what it is for Ghana.
נער בגאנה שחולץ מתעשיית הדיג, בערך 400$. בצפון אמריקה, בארצות הברית, הרבה יותר יקר יש הוצאות משפטיות, הוצאות בריאות, בערך 30,000 אבל רוב האנשים שהיום עבדים בעולם גרים במקומות שהעלויות הן הנמוכות ביותר. ובפועל, הממוצע הגלובאלי הוא בערך כמו זה שבגאנה.
And that means, when you multiply it up, the estimated cost of not just freedom but sustainable freedom for the entire 27 million people on the planet in slavery is something like 10.8 billion dollars -- what Americans spend on potato chips and pretzels, what Seattle is going to spend on its light rail system: usually the annual expenditure in this country on blue jeans, or in the last holiday period when we bought GameBoys and iPods and other tech gifts for people, we spent 10.8 billion dollars. Intel's fourth quarter earnings: 10.8 billion.
וזה אומר, שכאשר מכפילים ומסכמים את זה העלות המוערכת לא רק לחירות אלא לחירות ברת קיימא לכל 27 מליון העבדים על כדור הארץ הוא משהוא כמו 10.8 מיליארד דולאר, מה שהאמריקאים מוציאים על צ'יפס ובייגלה, מה שסיאטל עומדת להוציא על הרכבת הקלה שלהם. 304 00:13:25,000 --> 00:13:29,000 זה בדרך כלל ההוצאה של המדינה הזאת על מכנסי ג'ינס, זה בדרך כלל ההוצאה של המדינה הזאת על מכנסי ג'ינס, או בתקופת החגים האחרונה, מה שהוצאנו על גיים בויס, איפודים ומתנות אלקטרוניות, הוצאנו 10.8 מיליארד דולאר. הכנסות הרבעון האחרון של אינטל - 10.8 מיליארד דולאר.
It's not a lot of money at the global level. In fact, it's peanuts. And the great thing about it is that it's not money down a hole, there is a freedom dividend. When you let people out of slavery to work for themselves, are they motivated? They take their kids out of the workplace, they build a school, they say, "We're going to have stuff we've never had before like three squares, medicine when we're sick, clothing when we're cold." They become consumers and producers and local economies begin to spiral up very rapidly.
ברמה הגלובאלית, לא מדובר בהרבה כסף בפועל, זה גרושים. והדבר הגדול הוא שזה לא כסף שיורד לטמיון, יש דיבידנד לחופש. כשמשחררים אנשים מעבדות לעבוד למען עצמם, האם יש להם מוטיבציה? הם מוציאים את הילדים שלהם משוק העבודה, הם בונים בית ספר, הם אומרים "יהיו לנו דברים שלא היו לנו מעולם כמו שלוש ארוחות, תרופות כשאנו חולים, בגדים כשקר לנו, הם הופכים להיות צרכנים ויצרנים. והכלכלה המקומית מתחילה לטפס למעלה בקצב מהיר.
That's important, all of that about how we rebuild sustainable freedom, because we'd never want to repeat what happened in this country in 1865. Four million people were lifted up out of slavery and then dumped. Dumped without political participation, decent education, any kind of real opportunity in terms of economic lives, and then sentenced to generations of violence and prejudice and discrimination. And America is still paying the price for the botched emancipation of 1865.
כל זה חשוב כשבונים מחדש עצמאות ברת-קיימא, כי לעולם אנו לא רוצים לחזור על מה שקרה במדינה הזאת בשנת 1865. ארבעה מליון איש שוחררו מעבדות ואז נעזבו נזרקו ללא יכולת להשתתף בפוליטיקה, חינוך הוגן, או כל הזדמנות אמיתית במובנים של חיים כלכליים, ונשפטו לדורות של אלימות, אפליה והפליה. ואמריקה עדיין משלמת את המחיר של השחרור המקולקל של 1865.
We have made a commitment that we will never let people come out of slavery on our watch, and end up as second class citizens. It's just not going to happen. This is what liberation really looks like. Children rescued from slavery in the fishing industry in Ghana, reunited with their parents, and then taken with their parents back to their villages to rebuild their economic well-being so that they become slave-proof -- absolutely unenslaveable.
אנו התחייבנו שלעולם לא ניתן לאנשים שיצאו מעבדות, בתקופתנו, לסיים כאזרחים מדרגה שנייה. זה פשוט לא הולך לקרות. ככה באמת נראה שחרור מעבדות. ילדים ששוחררו מעבדות בשוק הדיג בגאנה, מאוחדים מחדש עם הוריהם, ויחד עם הוריהם, מוחזרים לכפריהם לבנות מחדש את קיומם הכלכלי שיהיו חסינים מלהפוך לעבדים בלתי ניתנים לשעבוד.
Now, this woman lived in a village in Nepal. We'd been working there about a month. They had just begun to come out of a hereditary kind of slavery. They'd just begun to light up a little bit, open up a little bit. But when we went to speak with her, when we took this photograph, the slaveholders were still menacing us from the sidelines. They hadn't been really pushed back. I was frightened. We were frightened. We said to her, "Are you worried? Are you upset?"
עכשיו, אישה זאת גרה בכפר בנפאל. עבדנו שם בערך חודש. הם רק התחילו לצאת מסוג של עבדות תורשתית. הם רק התחילו להתעורר קצת קצת להיפתח אבל כשהתחלנו לדבר איתה, כשצלמנו את התמונה הזאת בעלי העבדים עדיין איימו עלינו מהצד. הם עדיין לא ממש נדחקו אחורה. פחדתי. פחדנו. אמרנו לה "את מודאגת? את חוששת?"
She said, "No, because we've got hope now. How could we not succeed," she said, "when people like you from the other side of the world are coming here to stand beside us?"
היא אמרה "לא, כי עכשיו יש לנו תקווה. איך יכול להיות שלא נצליח, כשאנשים כמוכם מהצד השני של העולם באים לכאן לעמוד לצידנו?"
Okay, we have to ask ourselves, are we willing to live in a world with slavery? If we don't take action, we just leave ourselves open to have someone else jerk the strings that tie us to slavery in the products we buy, and in our government policies. And yet, if there's one thing that every human being can agree on, I think it's that slavery should end.
טוב, אנו צריכים לשאול את עצמנו אם אנו מוכנים לחיות בעולם שיש בו עבדות. אם לא ננקוט בפעולה, אנו משאירים את עצמנו חשופים לכך שמישהו אחר ימשוך בחוטים שקושרים אותנו לעבדות דרך המוצרים שאנו קונים, ודרך המדיניות של הממשלות שלנו. יחד עם זה, אם יש דבר אחד שעליו כל אדם יכול להסכים אני חושב שזאת ההסכמה שעבדות צריכה להיפסק
And if there is a fundamental violation of our human dignity that we would all say is horrific, it's slavery. And we've got to say, what good is all of our intellectual and political and economic power -- and I'm really thinking intellectual power in this room -- if we can't use it to bring slavery to an end? I think there is enough intellectual power in this room to bring slavery to an end. And you know what? If we can't do that, if we can't use our intellectual power to end slavery, there is one last question: Are we truly free? Okay, thank you so much. (Applause)
ואם יש פגיעה יסודית בכבוד האנושי שלנו שכולנו היינו אומרים שזה איום ונורא זאת העבדות. ואנו חייבים להגיד מה שווה כל האינטלקטואליות שלנו והכוח הפוליטי והכלכלי, ואני באמת חושב על הכוח האינטלקטואלי שיש כאן בחדר, אם לא נוכל לנצלו על מנת להביא את העבדות לסיומה? אני חושב שיש מספיק כוח אינטלקטואלי בחדר הזה להביא את העבדות לסיומה. ואתם יודעים מה? אם אנו לא יכולים לעשות את זה, אם אנחנו לא יכולים לנצל את הכוח האינטלקטואלי שלנו לסיים את העבדות, אז יש רק שאלה אחת אחרונה, האם אנחנו באמת חופשיים? טוב, תודה רבה. (מחיאות כפיים)