Ξέρετε, για μένα, το ενδιαφέρον για τις σύγχρονες μορφές δουλείας ήρθε με ένα φυλλάδιο που βρήκα στο Λονδίνο Ήταν αρχές της δεκαετίας του '90, και ήμουν σε μια δημόσια εκδήλωση. Και είδα ένα φυλλάδιο που έλεγε «Υπάρχουν εκατομμύρια σκλάβοι στον κόσμο σήμερα». Και σκέφτηκα, «Αποκλείεται, αποκλείεται». Και θα παραδεχθώ την ύβρη. Επειδή επίσης θα την ονομολογήσω σε σας Σκέφτηκα επίσης, «Πώς μπορώ να είμαι ένα επιτυχημένος νέος καθηγητής ο οποίος διδάσκει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και να μην το γνωρίζει αυτό; Άρα δεν μπορεί να είναι αλήθεια».
You know for me, the interest in contemporary forms of slavery started with a leaflet that I picked up in London. It was the early '90s, and I was at a public event. I saw this leaflet and it said, "There are millions of slaves in the world today." And I thought, "No way, no way." And I'm going to admit to hubris. Because I also, I'm going to admit to you, I also thought, "How can I be like a hot-shot young full professor who teaches human rights and not know this? So it can't be true."
Λοιπόν, αν διδάσκετε, αν λατρεύετε στον ναό της μάθησης, μην κοροϊδεύετε τους θεούς. Διότι θα σας πάρουν θα σας γεμίσουν με περιέργεια και επιθυμία, και θα σας οδηγήσουν, θα σας οδηγήσουν με πάθος να αλλάξετε τα πράγματα. Πήγα και έκανα μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας 3.000 άρθρα με την λέξη κλειδί «δουλεία». Αποδείχθηκε ότι δύο ήταν για τη σύγχρονη δουλεία - μόνο δύο. Όλα τα υπόλοιπα ήταν ιστορικού τύπου. Ήταν άρθρα από τον Τύπο και γεμάτα οργή. Ήταν γεμάτα από προβληματισμούς. Ήταν ανεπίσημα. Χωρίς γερή πληροφόρηση.
Well, if you teach, if you worship in the temple of learning, do not mock the gods, because they will take you, fill you with curiosity and desire, and drive you. Drive you with a passion to change things. I went out and did a lit review, 3,000 articles on the key word "slavery." Two turned out to be about contemporary -- only two. All the rest were historical. They were press pieces and they were full of outrage, they were full of speculation, they were anecdotal -- no solid information.
Έτσι, άρχισα να κάνω τη δική μου έρευνα. Πήγα σε πέντε χώρες σε όλο τον κόσμο. Κοίταξα τους σκλάβους. Γνώρισα τους κατόχους τους. Και κοίταξα βαθέως τις επιχειρήσεις που βασίζονται σε σκλάβους. Επειδή αυτό είναι ένα οικονομικό έγκλημα. Οι άνθρωποι δεν υποδουλώνουν ανθρώπους για να τους συμπεριφερθούν άσχημα. Το κάνουν για να βγάλουν κέρδος. Και πρέπει να σας πω, ότι αυτό που βρήκα, εκεί έξω σε τέσσερις διαφορετικές ηπείρους, ήταν απογοητευτικά οικείο. Όπως αυτό. Εργάτες στη γεωργία, στην Αφρική, μαστιγωμένοι και ξυλοδαρμένοι, να μας δείχνουν πώς ξυλοκοπήθηκαν στους αγρούς πριν δραπετεύσουν από τη δουλεία και συναντηθούν με τηλεοπτικό συνεργείο μας. Συγκλονιστήκαμε!
So, I began to do a research project of my own. I went to five countries around the world. I looked at slaves. I met slaveholders, and I looked very deeply into slave-based businesses because this is an economic crime. People do not enslave people to be mean to them. They do it to make a profit. And I've got to tell you, what I found out in the world in four different continents, was depressingly familiar. Like this: Agricultural workers in Africa, whipped and beaten, showing us how they were beaten in the fields before they escaped from slavery and met up with our film crew. It was mind-blowing.
Και θέλω να είμαι πολύ σαφής. Μιλάω για αληθινή σκλαβιά. Δεν μιλαω για φθαρμένους γάμους. Δεν πρόκειται για χάλια θέσεις εργασίας. Εδώ μιλάω για ανθρώπους που δεν μπορούν να σηκωθούν και να φύγουν, για ανθρώπους που αναγκάζονται να εργάζονται χωρίς αμοιβή, για ανθρώπους που λειτουργούν 24 ώρες τη μέρα και 7 μέρες την βδομάδα υπό την απειλή βίας, και δεν έχουν καμία αμοιβή. Είναι πραγματική δουλεία κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η δουλεία θα αναγνωριζόταν σε όλη την ανθρώπινη ιστορία.
And I want to be very clear. I'm talking about real slavery. This is not about lousy marriages, this is not about jobs that suck. This is about people who can not walk away, people who are forced to work without pay, people who are operating 24/7 under a threat of violence and have no pay. It's real slavery in exactly the same way that slavery would be recognized throughout all of human history.
Τώρα, πού είναι; Λοιπόν, σε αυτό το χάρτη εκεί που φαίνονται τα κοκκινωπά, κιτρινωπά χρώματα εκεί είναι τα μέρη με την υψηλότερη πυκνότητα σκλάβων. Ενώ με γαλαζωπό χρώμα είναι οι χώρες στις οποίες δεν μπορούμε να βρούμε καμία περίπτωση δουλείας. Και μπορείτε να παρατηρήσετε ότι μόνο στην Ισλανδία και τη Γροιλανδία δεν μπορούμε να βρούμε καμία περίπτωση υποδούλωσης σε ολόκληρο τον κόσμο.
Now, where is it? Well, this map in the sort of redder, yellower colors are the places with the highest densities of slavery. But in fact that kind of bluey color are the countries where we can't find any cases of slavery. And you might notice that it's only Iceland and Greenland where we can't find any cases of enslavement around the world.
Επίσης, για μας έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και έχουμε εξετάσει πολύ προσεκτικά, όλα τα μέρη όπου οι σκλάβοι χρησιμοποιούνται για τη διάπραξη ακραίων περιβαλλοντικών καταστροφών. Σε όλο τον κόσμο, δούλοι χρησιμοποιούνται για να καταστραφεί το περιβάλλον, στο κόψιμο των δέντρων του Αμαζονίου, στην καταστροφή των δασικών περιοχών στη Δυτική Αφρική, στην εξόρυξη και διασπορά του υδραργύρου σε μέρη όπως η Γκάνα και το Κογκό, στην καταστροφή των παράκτιων οικοσυστημάτων στη Νότια Ασία. Είναι μια αρκετά οδυνηρή σύνδεση μεταξύ του τι συμβαίνει στο περιβάλλον μας και τι συμβαίνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα μας.
We're also particularly interested and looking very carefully at places where slaves are being used to perpetrate extreme environmental destruction. Around the world, slaves are used to destroy the environment, cutting down trees in the Amazon; destroying forest areas in West Africa; mining and spreading mercury around in places like Ghana and the Congo; destroying the coastal ecosystems in South Asia. It's a pretty harrowing linkage between what's happening to our environment and what's happening to our human rights.
Τώρα, πώς στο καλό φτάσαμε σε μια κατάσταση όπως αυτή όπου έχουμε 27 εκατομμύρια ανθρώπους σε δουλεία το έτος 2010; Αυτός είναι ο διπλάσιος αριθμός από αυτόν που ήρθε από την Αφρική σε ολόκληρο το διατλαντικό εμπόριο σκλάβων. Λοιπόν, η κατάσταση μεγαλώνει με αυτούς τους παράγοντες. Δεν είναι αιτιώδης, αλλά υποστηριχτικοί παράγοντες. Ο ένας είναι, όλοι τον γνωρίζουμε: η πληθυσμιακή έκρηξη, ο κόσμος πηγαίνει από δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους σε περίπου επτά δισεκατομμύρια μέσα στα τελευταία 50 χρόνια. Επειδή υπάρχουν πολλοί από εμάς, δεν μετατρέπονται αυτόματα μερικοί σε σκλάβους. Προσθέστε όμως την αυξημένη ευπάθεια ενός πολύ μεγάλου αριθμού ατόμων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η οποία προκαλείται από εμφύλιους πολέμους, εμφύλιες διαμάχες, κλεπτοκρατικές κυβερνήσεις, ασθένειες, κτλ πείτε ότι άλλο θέλετε, γιατί ήδη τα ξέρετε.
Now, how on Earth did we get to a situation like this, where we have 27 million people in slavery in the year 2010? That's double the number that came out of Africa in the entire transatlantic slave trade. Well, it builds up with these factors. They are not causal, they are actually supporting factors. One we all know about, the population explosion: the world goes from two billion people to almost seven billion people in the last 50 years. Being numerous does not make you a slave. Add in the increased vulnerability of very large numbers of people in the developing world, caused by civil wars, ethnic conflicts, kleptocratic governments, disease ... you name it, you know it.
Καταλαβαίνουμε πώς λειτουργούν όλα αυτά. Σε ορισμένες χώρες, όλα αυτά τα πράγματα συμβαίνουν ταυτόχρονα, σαν τη Σιέρα Λεόνε πριν από λίγα χρόνια. Και σπρώχνουν ένα τεράστιο τμήμα του ανθρώπινου πληθυσμού, περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρώπους στον κόσμο να ζουν, όπως γνωρίζουμε, στο περιθώριο, να ζουν σε καταστάσεις όπου δεν έχουν καμία ευκαιρία, και είναι συνήθως ακόμη και άποροι. Ούτε όμως αυτά μετατρέπουν κάποιον σε σκλάβο. Αυτό που χρειάζεται για να μετατραπεί ένας άνθρωπος που είναι άπορος και ευάλωτος σε σκλάβο, είναι η απουσία του κράτους δικαίου. Εάν το κράτος δικαίου είναι η ορθό, προστατεύει τους φτωχούς, και προστατεύει τα ευάλωτα άτομα. Αλλά αν μπει στην μέση η διαφθορά, Και οι άνθρωποι δεν έχουν την ευκαιρία να έχουν την προστασία του κράτους δικαίου, στη συνέχεια, αν μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει βία, αν μπορεί να χρησιμοποιήσει βία ατιμωρητί, μπορεί να προσεγγίσει και να μετατρέψει τους ευάλωτους σε σκλάβους.
We understand how that works. In some countries all of those things happen at once, like Sierra Leone a few years ago, and push enormous parts ... about a billion people in the world, in fact, as we know, live on the edge, live in situations where they don't have any opportunity and are usually even destitute. But that doesn't make you a slave either. What it takes to turn a person who is destitute and vulnerable into a slave, is the absence of the rule of law. If the rule of law is sound, it protects the poor and it protects the vulnerable. But if corruption creeps in and people don't have the opportunity to have that protection of the rule of law, then if you can use violence, if you can use violence with impunity, you can reach out and harvest the vulnerable into slavery.
Λοιπόν, αυτό ακριβώς συνέβη σε όλο τον κόσμο. Αν και, για πολλούς ανθρώπους, ο τρόπος με τον οποίο έρχονται σε δουλεία σήμερα, οι άνθρωποι που μπαίνουν στη δουλεία σήμερα συνήθως δεν τους απαγάγει κάποιος ούτε τους χτυπάει κάποιος στο κεφάλι, Γίνονται σκλάβοι επειδή κάποιος τους έκανε αυτή την ερώτηση.
Well, that is precisely what has happened around the world. Though, for a lot of people, the people who step into slavery today don't usually get kidnapped or knocked over the head. They come into slavery because someone has asked them this question.
Σε όλο τον κόσμο, άκουσα μια πανομοιότυπη ιστορία Οι άνθρωποι μου λένε, "Ήμουν στο σπίτι, κάποιος ήρθε στο χωριό μας, σηκώθηκε όρθιος στο πίσω μέρος ενός φορτηγού, και είπε «έχω δουλειές, ποιος χρειάζεται δουλειά;» Και έκαναν ακριβώς αυτό που εσείς ή εγώ θα κάναμε στην ίδια κατάσταση. Είπαν "Αυτός ο τύπος φαινόταν ριψοκίνδυνος. Ήμουν καχύποπτος. Αλλά τα παιδιά μου πεινούσαν. Χρειαζόμασταν φάρμακα. Ήξερα ότι έπρεπε να κάνω ότι μπορούσα για να κερδίσω κάποια χρήματα για να στηρίξω τους ανθρώπους για τους οποίους νοιάζομαι. » Ανεβαίνουν στο πίσω μέρος του φορτηγού. Πηγαίνουν μαζί με το πρόσωπο που τους προσλαμβάνει. 10 μίλια, 100 μίλια, 1.000 μίλια αργότερα, βρίσκονται σε βρώμικες, επικίνδυνες, μειωτικές δουλειές. Για λίγο καιρό υπομένουν, αλλά όταν προσπαθούν να φύγουν, μπανγκ, τους έρχεται το σφυρί πάνω τους. και ανακαλύπτουν ότι είναι υπόδουλοι.
All around the world I've been told an almost identical story. People say, "I was home, someone came into our village, they stood up in the back of a truck, they said, 'I've got jobs, who needs a job?'" And they did exactly what you or I would do in the same situation. They said, "That guy looked sketchy. I was suspicious, but my children were hungry. We needed medicine. I knew I had to do anything I could to earn some money to support the people I care about." They climb into the back of the truck. They go off with the person who recruits them. Ten miles, 100 miles, 1,000 miles later, they find themselves in dirty, dangerous, demeaning work. They take it for a little while, but when they try to leave, bang!, the hammer comes down, and they discover they're enslaved.
Τώρα, αυτό το είδος δουλείας είναι, και πάλι, λίγο πολύ ότι ήταν δουλεία σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο και νέο όσον αφορά την σκλαβιά του σήμερα. και αυτό είναι μια πλήρης κατάρρευση στην τιμή των ανθρώπων. ακριβοί στο παρελθόν, πάμφθηνοι τώρα, ακόμη και τα προγράμματα των επιχειρήσεων έχουν αρχίσει να το παίρνουν είδηση. Θέλω μόνο να μοιραστώ ένα μικρό κλιπ με εσάς.
Now, that kind of slavery is, again, pretty much what slavery has been all through human history. But there is one thing that is particularly remarkable and novel about slavery today, and that is a complete collapse in the price of human beings -- expensive in the past, dirt cheap now. Even the business programs have started picking up on this. I just want to share a little clip for you.
Βίντεο: Γυναίκα: Εντάξει, η ζωηρή συζήτηση είναι εγγυημένη εδώ, όπως πάντα, όπως ανεβαίνουμε στο επίπεδο μάκρο και μιλάμε για εμπορεύματα. Συνεχίζοντας εδώ στο στούντιο με τον προσκεκλημένο μας Michael O'Donohue, επικεφαλή των εμπορευμάτων στην Four Continents Capital Management. Και συνδεόμαστε επίσης με τον Brent Lawson από την Lawson Frisk Securities.
Daphne: OK. Llively discussion guaranteed here, as always, as we get macro and talk commodities. Continuing here in the studio with our guest Michael O'Donohue, head of commodities at Four Continents Capital Management. And we're also joined by Brent Lawson from Lawson Frisk Securities.
Brent Lawson: Είναι χαρά μου να βρίσκομαι εδώ.
Brent Lawson: Happy to be here.
Γυναίκα: Είναι καλό που σας έχουμε μαζί μας, Brent. Τώρα, κύριοι συνάδελφοι, Brent που θα πάνε φέτος τα χρήματά σας;
D: Good to have you with us, Brent. Now, gentlemen ... Brent, where is your money going this year?
BL: Λοιπόν Δάφνη, πρόσφατα μειώνεται όλο και περισσότερο το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο και έτσι ρίχνουμε τα δίχτυα μας λίγο πιο μακριά. Μας αρέσει πολύ το θέμα των ανθρώπων. Εάν κοιτάξετε σε ένα μακροπρόθεσμο γράφημα οι τιμές είναι σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και όμως η παγκόσμια ζήτηση για καταναγκαστική εργασία εξακολουθεί να είναι πραγματική ισχυρή. Έτσι, αυτό είναι ένα σενάριο που εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να κεφαλαιοποίησουμε.
BL: Well Daphne, we've been going short on gas and oil recently and casting our net just a little bit wider. We really like the human being story a lot. If you look at a long-term chart, prices are at historical lows and yet global demand for forced labor is still real strong. So, that's a scenario that we think we should be capitalizing on.
Δάφνη: Michael, ποια είναι η γνώμη σου για το θέμα των ανθρώπων; Θα σας ενδιέφερε;
D: Michael, what's your take on the people story? Are you interested?
Michael O'Donohue: Ω σίγουρα. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα μη εθελοντικής εργασίας ως περιουσιακό στοιχείο είναι η ατελείωτη προσφορά. Δεν είμαστε έτοιμοι να μείνουμε από ανθρώπους. Δεν υπάρχει άλλο εμπόρευμα σαν κι αυτό.
Michael O'Donoghue: Oh definitely. Non-voluntary labor's greatest advantage as an asset is the endless supply. We're not about to run out of people. No other commodity has that.
BL: Δάφνη, αν μου επιτρέπετε να σας επιστήσω την προσοχή σε ένα πράγμα, αυτό είναι το ότι τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια έχουν είδη αρχίσει να ερευνούν το θέμα. Και αυτό μου λέει ότι αυτή η αγορά είναι έτοιμη να εκραγεί. Αφρικανοί και οι Ινδοί, ως συνήθως, Νότιο-Αμερικανοί, και Ανατολικο-Ευρωπαίοι, ιδίως είναι στην λίστα μας για μελλοντικές αγορές.
BL: Daphne, if I may draw your attention to one thing. That is that private equity has been sniffing around, and that tells me that this market is about to explode. Africans and Indians, as usual, South Americans, and Eastern Europeans in particular are on our buy list.
Δάφνη: Ενδιαφέρον. Michael, με λίγα λόγια, τι προτείνετε;
D: Interesting. Micheal, bottom line, what do you recommend?
MO: Συστήνουμε στους πελάτες μας την στρατηγική αγοράσε-και-κράτα. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να παίξουν στην αγορά. Υπάρχουν πολλοί ευάλωτοι άνθρωποι εκεί έξω. Είναι πολύ συναρπαστικό.
MO: We're recommending to our clients a buy and hold strategy. There's no need to play the market. There's a lot of vulnerable people out there. It's very exciting.
Δάφνη: Συναρπαστικό θέμα πράγματι. Κύριοι, σας ευχαριστώ πολύ.
D: Exciting stuff indeed. Gentlemen, thank you very much.
Kevin Bales: Εντάξει, το καταλάβατε. Αυτό το βίντεο είναι ψεύτικο. Αν και απόλαυσα να βλέπω τα σαγόνια σας να πέφτουν όλο και περισσότερο μέχρι να καταλάβετε ότι είναι ψέμα. Το MTV Europe συνεργάστηκε μαζί μας και να φτιαχθεί αυτό το παραπλανητικό βίντεο. Και το βάζουν ανάμεσα σε μουσικά βίντεο χωρίς καμία εισαγωγή, που νομίζω ότι είναι με ένα τρόπο διασκεδαστικό. Ας δούμε τώρα ποια είναι η πραγματικότητα. Η τιμή του ανθρώπου τα τελευταία 40.000 χρόνια με σημερινές τιμές, είναι κατά μέσο όρο περίπου $40.000. Ως κεφάλαια προς αγορά. Μπορείτε να δείτε ότι οι γραμμές διαστραυρώνονται στο σημείο που γίνεται η έκρηξη του πληθυσμού.
Kevin Bales: Okay, you figured it out. That's a spoof. Though I enjoyed watching your jaws drop, drop, drop, until you got it. MTV Europe worked with us and made that spoof, and they've been slipping it in between music videos without any introduction, which I think is kind of fun. Here's the reality. The price of human beings across the last 4,000 years in today's money has averaged about 40,000 dollars. Capital purchase items. You can see that the lines cross when the population explodes.
Η μέση τιμή ενός ανθρώπου σήμερα, σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι περίπου $90. Είναι ποιο ακριβοί σε περιοχές όπως η Βόρεια Αμερική. Οι σκλάβοι κοστίζουν μεταξύ $3.000 και $8.000 στη Βόρεια Αμερική. Αλλά θα μπορούσα να σας πάω σε μέρη στην Ινδία ή το Νεπάλ όπου οι άνθρωποι μπορούν να αποκτηθούν για $5 ή $10 . Το κλειδί εδώ είναι ότι οι άνθρωποι έχουν πάψει να είναι αγορασταία κεφάλαια, και έχουν γίνει σαν ποτήρια από φελιζόλ. Μπορείτε να τους αγοράσετε φθηνά. Μπορείτε να τους χρησιμοποιήσετε. Μπορείτε να τους τσαλακώσετε. Και στη συνέχεια, όταν τελειώσετε με αυτούς να τους πετάξετε απλά μακριά.
The average price of a human being today, around the world, is about 90 dollars. They are more expensive in places like North America. Slaves cost between 3,000 to 8,000 dollars in North America, but I could take you places in India or Nepal where human beings can be acquired for five or 10 dollars. They key here is that people have ceased to be that capital purchase item and become like Styrofoam cups. You buy them cheaply, you use them, you crumple them up, and then when you're done with them you just throw them away.
Αυτά τα μικρά αγόρια στο Νεπάλ. Είναι βασικά το σύστημα μεταφορών σε ένα λατομείο που λειτουργείται από έναν ιδιοκτήτη σκλάβων. Δεν υπάρχουν δρόμοι εκεί. Έτσι, μεταφέρουν φορτία από πέτρες στις πλάτες τους, που συχνά ζυγίζουν όσο το δικό τους βάρος, πάνω κάτω, στα βουνά των Ιμαλαΐων. Μία από τις μητέρες τους μας είπε, "Ξέρεις, δεν μπορούμε να επιβιώσουμε εδώ, αλλά από ότι φαίνεται ούτε να πεθάνουμε μπορούμε." Είναι μια φρικτή κατάσταση. Και αν υπάρχει κάτι που με κάνει να αισθάνομαι πολύ θετικά γι 'αυτό είναι ότι υπάρχουν, επίσης, εκτός από νεαρούς άνδρες, όπως αυτοί, που είναι ακόμη υποδουλωμένοι, υπάρχουν και πρώην σκλάβοι που εργάζονται τώρα για να ελευθερώσουν άλλους. Ή, ας πούμε, σαν να γύρισε ο Frederick Douglass (Αμερικάνος αγωνιστής για την κατάργηση της σκλαβειάς).
These young boys are in Nepal. They are basically the transport system on a quarry run by a slaveholder. There are no roads there, so they carry loads of stone on their backs, often of their own weight, up and down the Himalaya Mountains. One of their mothers said to us, "You know, we can't survive here, but we can't even seem to die either." It's a horrible situation. And if there is anything that makes me feel very positive about this, it's that there are also -- in addition to young men like this who are still enslaved -- there are ex-slaves who are now working to free others. Or, we say, Frederick Douglass is in the house.
Δεν ξέρω αν είχατε ποτέ μια ονειροπόληση σαν, ουάου, πως θα ήταν αν συναντούσα την Harriet Tubman (Αφροαμερικάνα αγωνίστρια για την κατάργηση της σκλαβειάς); Πως θα ήτα μια συνάντηση με τον Frederick Douglass; Έχω να πω, ένα από τα πιο συναρπαστικά κομμάτια της δουλειάς μου είναι είναι ότι μου επιτρέπεται να τους συναντήσω. Και θέλω να σας παρουσιάσω έναν από αυτούς τους ανθρώπους. Το όνομά του είναι James Kofi Annan. Ήταν ένα παιδί σκλάβος στην Γκάνα, σκλαβωμένος στον τομέα της αλιείας. Και τώρα, μετά την απόδραση του και την οικοδόμηση της νέας ζωής του έφτιαξε μια οργάνωση με την οποία συνεργαζόμαστε στενά για να γυρίσει πίσω και να βγάλει τους ανθρώπους από τη δουλεία. Αυτός δεν είναι ο James. Αυτό είναι ένα από τα παιδιά που βοηθάει.
I don't know if you've ever had a daydream about, "Wow. What would it be like to meet Harriet Tubman? What would it be like to meet Frederick Douglass?" I've got to say, one of the most exciting parts about my job is that I get to, and I want to introduce you to one of those. His name is James Kofi Annan. He was a slave child in Ghana enslaved in the fishing industry, and he now, after escape and building a new life, has formed an organization that we work closely with to go back and get people out of slavery. This is not James, this is one of the kids that he works with.
Video: James Kofi Annan: Τον χτύπησαν με ένα κουπί, Ξέρετε, στο κεφάλι. Και αυτό μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια, όταν δούλευα εδώ.
James Kofi Annan (Video): He was hit with a paddle in the head. And this reminds me of my childhood when I used to work here.
KB: Ο James και ο διευθυντής μας στη Γκάνα, Emmanuel Oto* λαμβάνουν τώρα τακτικές απειλές για τη ζωή τους διότι οι δυο τους κατάφεραν να καταδικάσουν και να φυλακίσουν τρεις σωματεμπόρους για πρώτη φορά στην Γκάνα για την υποδούλωση ανθρώπων στον κλάδο της αλιείας, για την υποδούλωση παιδιών.
KB: James and our country director in Ghana, Emmanuel Otoo are now receiving regular death threats because the two of them managed to get convictions and imprisonment for three human traffickers for the very first time in Ghana for enslaving people, from the fishing industry, for enslaving children.
Τώρα, ό, τι σας έχω πει, το ομολογώ, είναι πολύ αποκαρδιωτικό. Αλλά υπάρχει πραγματικά μια πολύ θετική πλευρά σε αυτό. Και αυτή είναι ότι τα 27 εκατ. άτομα που βρίσκονται σε δουλεία σήμερα, είναι μεν πολλοί άνθρωποι, αλλά είναι επίσης το μικρότερο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που ποτέ ήταν στη σκλαβιά. Και επίσης, τα 40 δισ. δολάρια που αυτοί παράγουν στην παγκόσμια οικονομία κάθε χρόνο είναι το πιο μικρό ποσοστό της παγκόσμιας οικονομίας που εκπροσωπήθηκε ποτέ από την καταναγκαστική εργασία.
Now, everything I've been telling you, I admit, is pretty disheartening. But there is actually a very positive side to this, and that is this: The 27 million people who are in slavery today, that's a lot of people, but it's also the smallest fraction of the global population to ever be in slavery. And likewise, the 40 billion dollars that they generate into the global economy each year is the tiniest proportion of the global economy to ever be represented by slave labor.
Η δουλεία, παράνομη σε όλες τις χώρες έχει σπρωχθεί στο περιθώριο της παγκόσμιας κοινωνίας μας. Και, κατά κάποιον τρόπο, χωρίς καν να το παρατηρήσουμε, κατέληξε να στέκεται στο γκρεμό της δικής της εξαφάνισης, περιμένοντας μας να της δώσουμε το μεγάλο σπρώξιμο και να την κατεδαφίσουμε, και να απαλλαγούμε από αυτή. Και αυτό μπορεί να γίνει.
Slavery, illegal in every country has been pushed to the edges of our global society. And in a way, without us even noticing, has ended up standing on the precipice of its own extinction, waiting for us to give it a big boot and knock it over. And get rid of it. And it can be done.
Τώρα, αν το κάνουμε αυτό, αν βάλουμε τους πόρους και την εστίασή μας σε αυτό, ποιο είναι στην πραγματικότητα το κόστος για να ελευθερούν οι άνθρωποι από τη δουλεία; Λοιπόν, πρώτα, πριν σας πω καν το κόστος θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Εμείς δεν αγοράζουμε την ελευθερία των ανθρώπων. Αγοράζοντας τους σκλάβους είναι σαν δίνετε χρήματα σε έναν διαρρήκτη για να πάρετε πίσω την τηλεόραση σας. Είναι συνέργεια στο έγκλημα. Η απελευθέρωση, ωστόσο, κοστίζει κάποια χρήματα.
Now, if we do that, if we put the resources and the focus to it, what does it actually cost to get people out of slavery? Well, first, before I even tell you the cost I've got to be absolutely clear. We do not buy people out of slavery. Buying people out of slavery is like paying a burglar to get your television back; it's abetting a crime. Liberation, however, costs some money.
Η απελευθέρωση, και πάνω από όλα όλη η δουλειά που έρχεται μετά την απελευθέρωση. δεν είναι ένα γεγονός, αλλά μια διαδικασία. Σχετίζεται με το πως θα βοηθηθούν οι άνθρωποι να χτίσουν ζωές με αξιοπρέπεια, σταθερότητα, οικονομική αυτονομία, ιθαγένεια. Λοιπόν, εκπληκτικά, σε μέρη όπως η Ινδία, όπου το κόστος είναι πολύ χαμηλό αυτή η οικογένεια, η οικογένεια τριών γενεών που βλέπετε εκεί, η οποία ήταν κάτω από κληρονομική σκλαβιά, Δηλαδή, ο παππούς, γεννήθηκε ως μωρό μέσα στη σκλαβιά. Αλλά το συνολικό κόστος, όταν συμπεριλαμβάνεται όλη η υπόλοιπη δουλειά ήταν περίπου $150 δολάρια για να βγάλει κάποιος αυτή την οικογένεια από τη δουλεία και στη συνέχεια να τους περάσει μέσα από μια διαδικασία δύο χρόνων για να μπορέσουν να χτίσουν μια σταθερή ζωή με δικαιώματα και εκπαίδευση.
Liberation, and more importantly all the work that comes after liberation. It's not an event, it's a process. It's about helping people to build lives of dignity, stability, economic autonomy, citizenship. Well, amazingly, in places like India where costs are very low, that family, that three-generation family that you see there who were in hereditary slavery -- so, that granddad there, was born a baby into slavery -- but the total cost, amortized across the rest of the work, was about 150 dollars to bring that family out of slavery and then take them through a two year process to build a stable life of citizenship and education.
Ένα αγόρι στην Γκάνα που σώθηκε από τη σκλαβιά στον κλάδο της αλιείας, κοστίζει περίπου $400. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Βόρεια Αμερική, λόγω των πολύ πιο ακριβών νομικών εξόδων, ιατρικών εξόδων, είναι κατανοητό ότι είναι ακριβό εδώ, περίπου $30.000. Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο σε συνθήκες σκλαβιάς ζουν σε εκείνους τους τόπους όπου το κόστος είναι χαμηλότερο. Και στην πραγματικότητα ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι περίπου αυτό που κοστίζει στη Γκάνα.
A boy in Ghana rescued from fishing slavery, about 400 dollars. In the United States, North America, much more expensive. Legal costs, medical costs ... we understand that it's expensive here: about 30,000 dollars. But most of the people in the world in slavery live in those places where the costs are lowest. And in fact, the global average is about what it is for Ghana.
Και αυτό σημαίνει ότι, όταν το πολλαπλασιάσετε το εκτιμώμενο κόστος, όχι μόνο της ελευθερίας, αλλά της αειφόρου ελευθερίας για το σύνολο των 27 εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη που ζουν σήμερα σε συνθήκες σκλαβιάς Είναι περίπου 10.8 δισεκατομμύρια δολάρια, όσο οι Αμερικανοί δαπανούν για πατατάκια και pretzels, όσο το Σιάτλ πρόκειται να δαπανήσει για το ελαφρό σιδηροδρομικό σύστημα του, όσο είναι συνήθως οι ετήσιες δαπάνες στη χώρα αυτή, σε blue jeans, ή όπως, κατά την περίοδο των πιο πρόσφατων διακοπών όταν αγοράσαμε GameBoys και iPods και άλλα δώρα υψηλής τεχνολογίας για ανθρώπους, ξοδέψαμε 10.8 δισεκατομμύρια δολάρια. τα κέρδη του τέταρτου τριμήνου της Intel, 10.8 δισ. ευρώ.
And that means, when you multiply it up, the estimated cost of not just freedom but sustainable freedom for the entire 27 million people on the planet in slavery is something like 10.8 billion dollars -- what Americans spend on potato chips and pretzels, what Seattle is going to spend on its light rail system: usually the annual expenditure in this country on blue jeans, or in the last holiday period when we bought GameBoys and iPods and other tech gifts for people, we spent 10.8 billion dollars. Intel's fourth quarter earnings: 10.8 billion.
Δεν είναι πολλά χρήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, ψίχουλα είναι. Και τα καλά νέα είναι ότι δεν είναι χρήματα που θα χαθούν, υπάρχει ένα μέρισμα ελευθερίας. Όταν απελευθερώσεις τους ανθρώπους από τη δουλεία να εργαστούν για τον εαυτό τους, έχουν κίνητρα; Παίρνουν τα παιδιά τους έξω από το χώρο εργασίας, χτίζουν ένα σχολείο, και λένε, "Θα έχουμε πράγματα που ποτέ δεν είχαμε πριν, σαν τρεις πλατείες, φάρμακα όταν είμαστε άρρωστοι, ρουχισμό όταν κρυώνουμε. Γίνονται καταναλωτές και παραγωγοί και τοπικές οικονομίες αρχίσουν να αναπτύσσονται πολύ γρήγορα.
It's not a lot of money at the global level. In fact, it's peanuts. And the great thing about it is that it's not money down a hole, there is a freedom dividend. When you let people out of slavery to work for themselves, are they motivated? They take their kids out of the workplace, they build a school, they say, "We're going to have stuff we've never had before like three squares, medicine when we're sick, clothing when we're cold." They become consumers and producers and local economies begin to spiral up very rapidly.
Αυτό είναι το σημαντικό, όλα αυτά για το πώς θα ανοικοδομήσουν αειφόρο ελευθερία, γιατί δεν θα θέλαμε να επαναληφθεί οτι συνέβη σε αυτή τη χώρα το 1865. Τέσσερα εκατομμύρια άτομα εξήλθαν από τη δουλεία και στη συνέχεια τους παρατήσανε, τους παρατήσανε χωρίς πολιτική συμμετοχή, αξιοπρεπή εκπαίδευση, οποιαδήποτε πραγματική ευκαιρία από άποψη οικονομικής ζωής, και καταδικάστηκαν σε γενιές βίας και προκατάληψης και διακρίσεων. Και η Αμερική εξακολουθεί να πληρώνει το τίμημα για την εσπευσμένη χειραφέτηση του 1865.
That's important, all of that about how we rebuild sustainable freedom, because we'd never want to repeat what happened in this country in 1865. Four million people were lifted up out of slavery and then dumped. Dumped without political participation, decent education, any kind of real opportunity in terms of economic lives, and then sentenced to generations of violence and prejudice and discrimination. And America is still paying the price for the botched emancipation of 1865.
Έχουμε δεσμευθεί ποτέ δεν θα αφήσουμε τους ανθρώπους να βγουν από τη σκλαβιά κάτω από την δική μας καθοδήγηση, και να γίνουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Απλά κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Εδώ βλέπουμε με τι πραγματικά μοιάζει η απελευθέρωση. Τα παιδιά που έχουν διασωθεί από τη δουλεία στον τομέα της αλιείας στην Γκάνα, επανενώνονται με τους γονείς τους, και στη συνέχεια μεταφέρονται μαζί με τους γονείς τους πίσω στα χωριά τους να ανοικοδομήσουν την οικονομική τους ευημερία έτσι ώστε να μην είναι δυνατόν να ξαναγίνουν σκλάβοι, για να μην μπορεί κανείς να τους υποδουλώσει ποτέ ξανά.
We have made a commitment that we will never let people come out of slavery on our watch, and end up as second class citizens. It's just not going to happen. This is what liberation really looks like. Children rescued from slavery in the fishing industry in Ghana, reunited with their parents, and then taken with their parents back to their villages to rebuild their economic well-being so that they become slave-proof -- absolutely unenslaveable.
Τώρα, αυτή η γυναίκα ζούσε σε ένα χωριό στο Νεπάλ. Είχαμε εργαστεί εκεί για ένα μήνα περίπου. Είχαν μόλις αρχίσει να βγαίνουν από μια κληρονομική μορφή της δουλείας. Είχαν μόλις αρχίσει να χαλαρώνουν λίγο, να ανοίγονται λίγο. Αλλά όταν πήγαμε να μιλήσουμε μαζί της, όταν βγάλαμε αυτή τη φωτογραφία οι ιδιοκτήτες σκλάβων εξακολουθούσαν να μας απειλούν από τα παρασκήνια. Δεν τους είχαμε πραγματικά βγάλει από την μέση. Φοβόμουν. Ήμασταν φοβισμένοι. Της είπαμε "Ανησυχείτε; Είστε αναστατωμένοι;"
Now, this woman lived in a village in Nepal. We'd been working there about a month. They had just begun to come out of a hereditary kind of slavery. They'd just begun to light up a little bit, open up a little bit. But when we went to speak with her, when we took this photograph, the slaveholders were still menacing us from the sidelines. They hadn't been really pushed back. I was frightened. We were frightened. We said to her, "Are you worried? Are you upset?"
Μας είπε "Οχι, γιατί τώρα έχουμε ελπίδα. Πώς θα μπορούσαμε να μην τα καταφέρουμε, είπε, όταν άνθρωποι σαν και εσάς από την άλλη άκρη του κόσμου έρχονται εδώ για να σταθούν δίπλα μας; "
She said, "No, because we've got hope now. How could we not succeed," she said, "when people like you from the other side of the world are coming here to stand beside us?"
Εντάξει, πρέπει να αναρωτηθούμε, είμαστε πρόθυμοι να ζήσουμε σε έναν κόσμο στον οποίο υπάρχει σκλαβιά; Αν δεν αναλάβουμε δράση εμείς, απλώς αφήνουμε τους εαυτούς μας ανοιχτούς έτσι ώστε κάποιος άλλος να τραβάει τα νήματα που μας ενώνουν με τη δουλεία, στα προϊόντα που αγοράζουμε, και στις κυβερνητικές πολιτικές μας. Και όμως, αν υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο κάθε άνθρωπος μπορεί να συμφωνήσει, Νομίζω ότι είναι ότι η δουλεία πρέπει να καταργηθεί.
Okay, we have to ask ourselves, are we willing to live in a world with slavery? If we don't take action, we just leave ourselves open to have someone else jerk the strings that tie us to slavery in the products we buy, and in our government policies. And yet, if there's one thing that every human being can agree on, I think it's that slavery should end.
Και αν υπάρχει μια θεμελιώδης παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς μας την οποία όλοι θα λέγαμε ότι είναι τρομακτική αυτή είναι η σκλαβιά. Και πρέπει να πούμε, ποιο το νοήμα να έχουμε όλη αυτή την πνευματική και πολιτική και οικονομική εξουσία, και σκέφτομαι πραγματικά την πνευματική δύναμη σε αυτό το δωμάτιο, αν δεν μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να φέρουμε τη δουλεία στο τέλος της; Νομίζω ότι υπάρχει αρκετή πνευματική δύναμη σε αυτό το δωμάτιο να φέρει τη δουλεία στο τέλος της. Και ξέρετε κάτι; Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, αν δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την πνευματική δύναμη μας για τον τερματισμό της δουλείας, υπάρχει μια τελευταία ερώτηση, είμαστε πραγματικά ελεύθεροι; Εντάξει, σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
And if there is a fundamental violation of our human dignity that we would all say is horrific, it's slavery. And we've got to say, what good is all of our intellectual and political and economic power -- and I'm really thinking intellectual power in this room -- if we can't use it to bring slavery to an end? I think there is enough intellectual power in this room to bring slavery to an end. And you know what? If we can't do that, if we can't use our intellectual power to end slavery, there is one last question: Are we truly free? Okay, thank you so much. (Applause)