NFTs are not a scam. NFTs are not a fad. In fact, NFTs are the building blocks of the internet of the future. But in order for us to see this future clearly, we first need to go back into the past. The year is 1992. The World Wide Web is only three years old. This is what it looks like. For the first time in human history, we share a global commons, where, irrespective of where we are in the physical world, we can convene and share information freely. Most people at that time couldn't see what it meant to be connected by a network of computers. In fact, many people thought the internet itself was a scam or a fad. But a few early internet pioneers saw the potential in this burgeoning technology. One of those early internet pioneers, John Perry Barlow, saw both the opportunities and pitfalls inherent in our new digital world. And, of early cyberspace, he posed a prescient riddle all the way back in 1992, that I'll paraphrase for you: "If our property can be infinitely reproduced and instantaneously distributed across the planet without cost, how are we going to protect it? How are we going to get paid for the work we do with our minds? And if we can't get paid, what will assure the continued creation and distribution of such work?”
NFT یک نوع کلاهبرداری نیست {Non-Fungible Token} NFT یک مُد زودگذر نیست. در واقع، NFTها واحدهای سازنده اینترنت آینده هستند. اما برای اینکه این آینده را واضحتر ببینیم، ابتدا باید به گذشته برگردیم، به سال ۱۹۹۲. وقتی که شبکه جهانی وب فقط ۳ سال عمر داشت و ظاهرش چیزی شبیه به این تصویر بود. برای اولین بار در تاریخ بشر است که همه ما اشتراکاتی جهانی داریم که صرف نظر از مکان حضورمان در جهان فیزیکی میتوانیم بهراحتی اطلاعات را جمعآوری کنیم و نشر بدهیم. اکثر افراد در آن زمان درک نمیکردند که اتصال توسط شبکهای از کامپیوترها چه معنایی دارد. در واقع، افراد زیادی فکر میکردند که خودِ اینترنت هم کلاهبرداری و یک مد زودگذر است اما معدود افرادی از بین پیشگامان ابتدایی اینترنت پتانسیلهای این فناوری شکوفا را درک کردند. یکی از این پیشگامان، جان پری بارلو بود. او هم فرصتها و هم خطرات نهفته در این جهان دیجیتال جدید را مشاهده کرد. او در اوایل دوران فضای سایبری معمایی مطرح کرد؛ گویی که از آینده خبر داشته باشد! آن هم در سال ۱۹۹۲! من این معما را اینطور برایتان نقل میکنم: «اگر چیزی داشته باشیم با قابلیت تکثیر نامحدود با امکان توزیع لحظهای و رایگان در کل جهان آن وقت چطور میتوانیم از آن محافظت کنیم؟» چطور میتوانیم بابت کاری که با ذهنمان انجام دادیم، دستمزد بگیریم؟ و اگر دستمزدی نگیریم، چطور میتوانیم از تداوم خلق و توزیع آن کار مطمئن شویم؟
A lot has changed on the internet since 1992. The internet itself is an alive and evolving technology. And as predicted by its earliest champions, the internet has increasingly become our default context. Today, one's job, wealth, relationships, sense of self, are all often more mediated through our digital contexts than our physical ones. Yet, Barlow's riddle has remained vexingly unsolved. Concepts like property and ownership -- ideas that have been with us for centuries in the physical world -- have evaded us in our digital spaces. We’ve tried to foist copyright, DMCA, DRM and watermarks onto the internet to protect our ideas and to restrain their distribution. None of these approaches have worked. Why? Because, as Stewart Brand, another early internet pioneer, famously coined: information wants to be free. It wants to travel effortlessly, without hindrance, without encumbrance. This is what allowed the internet to succeed in the first place.
از سال ۱۹۹۲ تا الان، اینترنت تغییرات زیادی کرده خود اینترنت یک فناوری پویا و متکامل است. و همانطور که نخستین قهرمانان این حوزه پیشبینی کردهاند اینترنت بهسرعت به محیط پیشفرض برای تمام کارهای ما تبدیل میشود. امروزه، اطلاعات شخصی ما درباره شغل، ثروت روابط، باورهای شخصی همه و همه اغلب، بیشتر از طریق محیطهای دیجیتال نمایش داده میشوند تا محیطهای فیزیکی. اما معمای بارلو همچنان حل نشده باقی مانده که میتواند عواقب وحشتناکی داشته باشد. مفاهیمی مانند اموال و مالکیت، ایدههایی که قرنها در جهان فیزیکی همراه ما بوده حالا به فضاهای دیجیتال راه پیدا کردهاند. ما سعی کردهایم قوانینی را به اینترنت تحمیل کنیم: مثل کپیرایت، DCMA {قانون کپی رایت هزاره دیجیتال که قانون حق تکثیر در امریکاست} DRM {مدیریت حقوق دیجیتال} و علامت های چاپی Watermark روی اسناد که همه برای حفاظت از ایدهها و محدود کردن توزیع آنها ایجاد شدهاند. اما هیچ کدام از این رویکردها نتیجه ندادهاند چرا؟ چون همانطور که استوارت برند - یکی دیگر از پیشگامان اینترنت- می گوید: اطلاعات دوست دارد آزاد و رها باشد. اطلاعات دوست دارد بهآسانی و بدون هیچ قید و بندی سفر کند. اصلا همین ویژگی است که در وهله اول باعث موفقیت اینترنت شده است.
Since 1992, we've uploaded trillions of photos and videos and even cat memes to the internet for free. And what business model has allowed this information to be free? Advertising. Advertising is the internet's default business model, not because that's what we want, but because it's what pays the bills. Right now, the few large corporations that run the most effective ad networks control most of the value on today's internet, not the people creating its content. On today's internet, we don't get paid for the work we do with our minds. And what's more, the content we upload to these services is trapped there. These services not only make money from our content, they control it. Until NFTs.
از سال ۱۹۹۲تابحال، ما تریلیاردها عکس و ویدئو و حتی ژست گربهها را رایگان در اینترنت آپلود کردهایم. اما کدام مدل کسبوکار باعث شده این اطلاعات رایگان باشد؟ تبلیغات. تبلیغات مدل کسب و کار اصلی اینترنت است، نه به این خاطر که ما چنین چیزی میخواهیم، چون تبلیغات هزینه اینترنت را تأمین میکند در حال حاضر، چند شرکت بزرگ که موثرترین شبکههای تبلیغاتی را اداره میکنند بیشترین ارزش اینترنت را کنترل میکنند نه کسانی که محتوای اینترنت را خلق میکنند در اینترنت امروزی، ما دستمزدی بابت کاری که با ذهنمان کردهایم نمیگیریم. بعلاوه محتوایی که در اینترنت آپلود میکنیم هم از کنترلمان خارج میشود. این شرکتها نه تنها از محتوای ما درآمد کسب میکنند، کنترلش را هم در اختیار دارند. تا زمانی که NFTها متولد شدند.
NFTs are a technological breakthrough. They offer us the opportunity to break away from that broken system. So you're asking yourself: What is an NFT? It's a certificate of ownership registered on the blockchain for everyone to see. It's not too dissimilar to the deed you get when you buy a house in the physical world. But instead of a house, an NFT denotes ownership of a file on the internet. And unlike copyright or watermarks, which are ancient technologies rooted in bygone eras, NFTs are internet native. They are born of the internet for the internet. And NFTs don't simply port our existing model of ownership from the physical world, they improve it. In the physical world, ownership actually fences people out. It precludes others from enjoying what you own. I wouldn't expect to feel welcome in your home uninvited. Digital space, however, is expansive. It's home to the infinite, the exponential, the instantaneous. NFTs offer a system of ownership that reflects this expansiveness. With NFTs, my owning something doesn't preclude others from enjoying it. In fact, it's the opposite. The more an NFT is seen, appreciated and understood, the more possibility it has to increase in value.
NFTها یک انقلاب در عرصه فناوری هستند. آنها فرصتی برای دور شدن از آن سیستم معیوب در اختیار ما میگذارند. شاید از خودتان بپرسید: NFT چیست؟ NFT یک گواهی مالکیت است که روی بلاک چین ثبت میشود و همه میتوانند آن را ببینند. NFT حتی شبیه سند خرید خانه است که در دنیای واقعی میتوانید داشته باشید. اما بهجای خانه، NFT مالکیت یک فایل در اینترنت را به شما میبخشد. و برخلاف قوانین کپیرایت یا علائم چاپی که فناوریهای قدیمی و منسوخی هستند، NFTها دقیقا متناسب با محیط اینترنت هستند. آنها از اینترنت و برای اینترنت متولد شدند. اینطور نیست که NFTها صرفا مدل مالکیت ما از دنیای فیزیکی را به اینترنت منتقل کنند، آنها این مدل را بهبود هم میدهند. در دنیای فیزیکی، مالکیت مانع ورود دیگران به ملک شما میشود. مالکیت به دیگران اجازه نمیدهد از اموال شما استفاده کنند. اگر بدون دعوت به خانه شما بیایم، قطعا انتظار ندارم از من استقبال کنید. اما فضای دیجیتال بسیار گسترده است. اینترنت نماد نامحدودیت است و رشد غیرمنتظره و لحظهای. NFTها یک سیستم مالکیت ارائه میکنند که این گستردگی را منعکس میکند. با استفاده از NFTها، اگر من مالک چیزی باشم نمیتوانم آن را از دیگران محروم کنم. بلکه کاملا بالعکس، هر چه یک NFT بیشتر دیده، استفاده و درک شود شانس افزایش ارزشش هم بیشتر میشود.
Let's take an example: Nyan Cat, a wildly popular, instantly recognizable cat meme. Since it was uploaded to the internet a decade ago, it has accumulated hundreds of millions of views. And precisely because of that virality, when it was auctioned as an NFT, it sold for 300 ETH, or the equivalent of over 600,000 dollars. And the person who now owns this NFT, they're not preventing anyone from liking, resharing or remixing Nyan Cat -- Nyan Cat is free to travel the internet as it always has. What's different now is that, as Nyan Cat's popularity continues to grow, so can the value of the NFT.
یک مثال برایتان میزنم: Nyan Cat یک نماد گربهای بسیار مشهور در اینترنت است که از یک دهه پیش که در اینترنت آپلود شده تابحال صدها میلیون بازدید داشته. و دقیقا به دلیل همین میزان مشاهده بود که وقتی به عنوان یک NFT به حراج گذاشته شد، به قیمت 300 ETH (معادل ۶۰۰ هزار دلار) فروخته شد. و حالا مالک این NFT هیچکس را از لایک کردن اشتراکگذاری یا ترکیب Nyan Cat منع نمیکند Nyan Cat میتواند آزادانه در اینترنت بچرخد از ابتدا همینطور بوده است. اما اکنون تفاوت در آن است که هرچه محبوبیت Nyan Cat بیشتر میشود، ارزش NFTاش هم میتواند بیشتر شود.
Because of NFTs, Chris Torres, Nyan Cat's creator, has received direct compensation for his creation. But what's more is he'll continue to receive compensation every single time the NFT is resold. This is because of the royalty system baked into the smart contracts that govern NFTs. NFTs are software; they can be programmed. And with something as complicated as royalties, which require enormous amounts of legal and manual labor to implement in our analog world, we can now express them in a few simple lines of code. This represents a breakthrough innovation for any industry predicated on royalty payments, such as publishing or music. And just as blogs and MP3s re-architected, these industries in decades past, NFTs will catalyze their next evolution.
به خاطر NFTها، خالق Nyan Cat به نام Chris Torres دستمزد مستقیمی برای این اثرش دریافت کرده اما این کسب درآمد برای هر باری که NFT دوباره فروخته شود برای او ادامه خواهد داشت. این به خاطر سیستم وفاداری است که از قراردادهای هوشمندی پشتیبانی میکند که در حوزه NFTها کاربرد دارند. NFTها نرمافزار هستند: میتوان برایشان کد نوشت. پیادهازی طرحهای وفاداری در جهان آنالوگ ما خیلی پیچیده است چون به حجم زیادی از کارهای حقوقی و دستی نیاز دارد. اما حالا میتوانیم آنها را با چند خط کد بیان کنیم. این خود یک نوآوری انقلابی است برای هر صنعتی که سیستم پرداختش مبتنی بر وفاداری است مانند صنعت نشر یا موسیقی. و درست همانطور که بلاگها و MP3 در دهههای گذشته، ساختار این صنایع را متحول کردند، NFTها هم تکامل بعدی آنها را تسریع میبخشند
The internet dissolved our geographic boundaries. NFTs dissolve economic boundaries. Yatreda, an Ethiopian artist collective, created these beautiful portraits of heroes and heroines from Ethiopia's past. They sold them as NFTs, and in one weekend, they made 13 ETH, or the equivalent of over 40,000 dollars. And they were paid out instantly. No customs, no foreign exchange, no international wire transfers. An artist collective based out of Addis Ababa has the same economic tools at their disposal now as an artist in LA, New York or London. And while the NFTs for Nyan Cat and Yatreda were created and sold on the same platform, they're not confined there -- remember: information wants to be free. And unlike the current internet, where information is made available through proprietary apps and platforms, NFTs are portable. Instead of living on a company's private servers, They live on decentralized infrastructure that is peer to peer, open and transparent.
اینترنت مرزهای جغرافیایی را از میان برداشت NFTها هم مرزهای اقتصادی را از بین بردند. Yatreda یک گروه هنری اتیوپیایی است که این پرترههای زیبا را از مردان و زنان قهرمان گذشته اتیوپی کشیده آنها این پرترهها را بهعنوان NFT فروختند و ظرف دو روز آخر یک هفته توانستند ۱۳ ETH (معادل ۴۰هزار دلار) درآمد کسب کنند که بلافاصله به آنها پرداخت شد. یک معامله عالی بدون تشریفات گمرکی، بدون تبادل ارز، بدون انتقال بانکی بینالمللی به این ترتیب، یک گروه هنری از آدیس آبابا (پایتخت اتیوپی) همان ابزارهای اقتصادی را در اختیار دارد که یک هنرمند در لس آنجلس، نیویورک یا لندن دارد. و در حالی که NFTها برای Nyan Cat و Yatreda در یک پلتفرم خلق و فروخته میشوند، به آن محدود نمیشوند؛ یادتان باشد: اطلاعات میخواهد آزاد باشد. و برخلاف اینترنت فعلی که اطلاعات در آن از طریق برنامهها و پلتفرمهای اختصاصی در دسترس قرار میگیرند، NFTها قابل جابجایی هستند. NFTها بهجای اینکه در سرورهای خصوصی یک شرکت جای بگیرند، در زیرساخت غیرمتمرکزی قرار گرفتهاند که بدون نیاز به سیستم مرکزی (Peer-to-Peer) باز و شفاف است.
But understanding this complex decentralized infrastructure is not a prerequisite to understand what NFTs unlock for the human experience. Once digital value and ownership are no longer the sole domain of a few corporations, radical new possibilities emerge. In other words, 30 years later, NFTs finally solved John Perry Barlow's riddle. And this isn't science fiction; the technology already works. NFTs are already being used by the next generation of internet pioneers. And in the coming decade, NFTs will reshape the internet as we know it, with property rights baked into its code. So what does the internet of the future look like with NFTs as its building blocks? An internet where economic control rests in the hands of creators, not platforms. An internet where our ideas and creativity can be directly supported. An internet where information can be free, but where we get paid for the work we do with our minds.
اما درک این زیرساخت غیرمتمرکز و پیچیده برای درک مزایایی که NFT برای انسانها خلق میکند، الزامی نیست. پس از اینکه ارزش و مالکیت دیجیتال دیگر در انحصار چند شرکت بزرگ نباشد، فرصتهای جدید بیشماری ظهور میکنند. به عبارت دیگر، NFTها توانستند معمای جان پری بارلو را پس از ۳۰ سال حل کنند ما از یک داستان علمی تخیلی صحبت نمیکنیم؛ فناوری همین حالا هم جواب میدهد. NFTها همین حالا هم مورد استفاده نسل بعدی پیشگامان اینترنت قرار میگیرند. ما میدانیم که NFTها اینترنت را متحول خواهند کرد و حقوق مالکیت را در کدهای اینترنت هم منعکس خواهند کرد. بنابراین اینترنت در آینده چگونه خواهد بود اگر NFTها واحدهای سازندهاش باشند؟ اینترنتی که کنترل اقتصادی را در اختیار خالقان ایدهها خواهد گذاشت، نه پلتفرمها. اینترنتی که مستقیما از ایدهها و خلاقیت ما پشتیبانی میکند. اینترنتی که اطلاعات میتواند در آن آزاد باشد، اما بابت کاری که با ذهنمان کردهایم دستمزد میگیریم.
Thank you.
متشکرم.
(Applause)
(صدای تشویق حضار)