Στον κόσμο του Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν, ο Γκάνταλφ είναι ένας από τους πέντε μάγους που απέστειλαν οι Βάλαρ για να καθοδηγήσουν τους κάτοικους της Μέσης Γης στους αγώνες τους ενάντια στη σκοτεινή δύναμη του Σάουρον. Το σώμα του Γκάνταλφ ήταν θνητό και επέκειτο στους φυσικούς κανόνες της Μέσης Γης, αλλά το πνεύμα του ήταν αθάνατο, όπως φάνηκε όταν πέθανε ως Γκάνταλφ ο Γκρίζος και αναστήθηκε ως Γκάνταλφ ο Λευκός. Σύμφωνα με το σενάριο των Γουατσόφσκι, ένας αφυπνισμένος άνθρωπος χρειάζεται μόνο να συνδεθεί και να χακάρει τον φωσφορίζοντα δυαδικό κώδικα του Μάτριξ για να μάθει πώς να πετάει ένα ελικόπτερο σε δευτερόλεπτα. Ή εάν είσαι ο Εκλεκτός, ή ένας από Αυτούς δεν χρειάζεσαι καν ελικόπτερο, απλά χρειάζεσαι ένα φοβερό ζευγάρι γυαλιά. Οι γάτες Τσέσαϊρ μπορούν να κουνάνε τα κεφάλια τους. Τα iPad είναι στοιχειώδη. Κανένας αγώνας Κουίντιτς δεν τελειώνει πριν πιαστεί η Χρυσή Μπάλα. Και η απάντηση στην απόλυτη ερώτηση της ζωής, του σύμπαντος και των πάντων είναι σίγουρα το 42. Όπως και στην πραγματική ζωή, οι φανταστικοί κόσμοι λειτουργούν με συνέπεια μέσω ενός φάσματος φυσικών και κοινωνικών κανονισμών. Αυτό είναι που κάνει αυτούς τους περίπλοκους κόσμους πιστευτούς, κατανοητούς και άξιους εξερεύνησης. Στην πραγματική ζωή, ο Νόμος της Βαρύτητας κρατάει επτά σετ βιβλίων του «Χάρι Πότερ» σε εκατομμύρια ράφια ανά τον κόσμο. Ξέρουμε ότι αυτό είναι αλήθεια, αλλά επίσης ξέρουμε ότι από τη στιγμή που η Τζ. Ρόουλινγκ πληκτρολόγησε τις λέξεις μάγος, ραβδί και «Γουινγκάρντιουμ Λεβιόζα» αυτός ο Νόμος της Βαρύτητας έχει σταματήσει να υπάρχει στις τρισεκατομμύρια σελίδες που κάθονται ανάμεσα σε αυτούς τους βιβλιοστάτες. Οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας και φαντασίας χτίζουν κυριολεκτικά κόσμους. Φτιάχνουν κανόνες, χάρτες, γενεαλογίες, γλώσσες, πολιτισμούς, σύμπαντα, εναλλακτικά σύμπαντα μέσα σε σύμπαντα και από αυτούς τους κόσμους ξεφυτρώνουν ιστορίες, η μία μετά από την άλλη. Όταν είναι καλογραμμένο οι αναγνώστες μπορούν να κατανοήσουν τους φανταστικούς κόσμους και τους κανόνες τους εξίσου καλά, όπως και οι χαρακτήρες που ζουν μέσα σε αυτούς και μερικές φορές, εξίσου καλά ή ακόμα καλύτερα από αυτό που κατανοεί ο αναγνώστης ως τον κόσμο έξω από το βιβλίο. Αλλά πώς; Πώς μπορούν οι μουτζούρες που έγιναν από κάποιον σε μια σελίδα να αντανακλώνται ως φώτα στα μάτια μας που στέλνουν σήματα στο μυαλό μας, τα οποία αποκωδικοποιούμε λογικά και συναισθηματικά, σαν σύνθετες αφηγήσεις οι οποίες μας ωθούν να παλέψουμε, να κλάψουμε, να τραγουδήσουμε και να σκεφτούμε ότι είμαστε αρκετά δυνατοί, όχι μόνο να υποστηρίξουμε έναν κόσμο που είναι εντελώς επινοημένος από τον συγγραφέα, αλλά επίσης να αλλάξουμε την οπτική γωνία του αναγνώστη για τον αληθινό κόσμο ο οποίος επανέρχεται μόνο όταν φτάνουμε στην τελευταία μουτζούρα; Δεν είμαι σίγουρη εάν γνωρίζει κάποιος την απάντηση σε αυτή την ερώτηση, όμως, δημιουργούνται πλασματικοί και φανταστικοί κόσμοι καθημερινά, στο μυαλό μας, στους υπολογιστές, ακόμα και στις πετσέτες στο εστιατόριο στο τέλος του δρόμου. Η αλήθεια είναι ότι η φαντασία σας και μιλώντας μεταφορικά, η προθυμία να ζήσετε στον κόσμο σας είναι όλα αυτά που χρειάζεστε για να αρχίσετε να γράφετε ένα μυθιστόρημα. Δεν σκαρφίστηκα το Χόγκουαρτς ή την Καντίνα του Πολέμου των Άστρων, αλλά έχω γράψει κάποια επιστημονικά θρίλερ για παιδιά και νέους. Ορίστε μερικές ερωτήσεις και μέθοδοι που χρησιμοποίησα για να βοηθηθώ στν δημιουργία των κόσμων στους οποίους λαμβάνουν χώρα αυτά τα βιβλία Αρχίζω με ένα βασικό μέρος και χρόνο. Είτε είναι ένας φανταστικός κόσμος είτε ένα φουτουριστικό περιβάλλον στον αληθινό κόσμο, είναι σημαντικό να ξέρετε πού είστε και εάν γράφετε στο παρελθόν στο παρόν ή στο μέλλον. Μου αρέσει να δημιουργώ ένα χρονοδιάγραμμα που δείχνει πώς έγινε ο κόσμος. Ποια παρελθοντικά γεγονότα έχουν σχηματίσει το π;vς είναι τώρα; Έπειτα απαντώ με ένα καταιγισμό ιδεών στις ερωτήσεις που περιγράφουν τις λεπτομέρειες του φανταστικού μου κόσμου. Ποιοι κανονισμοί ισχύουν τώρα; Αυτό καλύπτει τα πάντα, από τους νόμους της βαρύτητας (ή και όχι) μέχρι τους κανόνες της κοινωνίας και τις τιμωρίες των ατόμων που τους παραβιάζουν. Τι είδους κυβέρνηση έχει αυτός ο κόσμος; Ποιος έχει εξουσία, και ποιος δεν έχει; Σε τι πιστεύουν οι άνθρωποι εδώ; Τι εκτιμάει περισσότερο αυτή η κοινωνία; Μετά είναι η ώρα να σκεφτώ για την καθημερινή ζωή. Πώς είναι ο καιρός σε αυτόν τον κόσμο; Πού ζουν οι κάτοικοι, πού δουλεύουν και πού πάνε σχολείο; Τι τρώνε και πώς παίζουν; Πώς συμπεριφέρονται στους μικρούς και στους ηλικιωμένους τους; Τι σχέσεις έχουν με τα ζώα και τα φυτά του κόσμου; Και πώς μοιάζουν αυτά τα ζώα και φυτά; Τι είδους τεχνολογίας υπάρχει; Μεταφορά; Επικοινωνία; Πρόσβαση σε πληροφορίες; Υπάρχουν τόσα πολλά να σκεφτείτε! Έτσι, ξοδέψτε λίγο χρόνο ζώντας με αυτά τα δεδομένα, και τις απαντήσεις αυτών των ερωτήσεων, και θα βρίσκεστε σε καλό δρόμο για να χτίσετε τον δικό σας φανταστικό κόσμο. Από τη στιγμή που ξέρετε τον κόσμο σας τόσο καλά όσο ελπίζετε να τον ξέρει και ο αναγνώστης σας, απελευθερώστε τους χαρακτήρες σας μέσα του και δείτε τι θα συμβεί. Και αναρωτηθείτε: «Πώς αυτός ο κόσμος που δημιουργήσατε θα αλλάξει τα άτομα που ζουν σε αυτόν; Και τι είδους διαμάχη είναι πιθανόν να προκύψει;» Απαντήστε σε αυτές τις ερωτήσεις, και θα έχετε την ιστορία σας. Καλή επιτυχία, μελλοντικέ χτίστη κόσμων!
In J.R.R.'s world, Gandalf is one of five wizards sent by the Valar to guide the inhabitants of Middle Earth in their struggles against the dark force of Sauron. Gandalf's body was mortal, subject to the physical rules of Middle Earth, but his spirit was immortal, as seen when he died as Gandalf the Grey and resurrected as Gandalf the White. According to the Wachowski's script, an awakened human only has to link up and hack the neon binary code of the Matrix to learn how to fly a helicopter in a matter of seconds. Or if you are the One, or one of the Ones, you don't even need a helicopter, you just need a cool pair of shades. Cheshire cats can juggle their own heads. iPads are rudimentary. No Quidditch match ends until the Golden Snitch is caught. And the answer to the ultimate question of life, the universe, and everything is most certainly 42. Just like real life, fictional worlds operate consistently within a spectrum of physical and societal rules. That's what makes these intricate worlds believable, comprehensible, and worth exploring. In real life, the Law of Gravity holds seven book sets of "Harry Potter" to millions of bookshelves around the world. We know this to be true, but we also know that ever since J.K. typed the words wizard, wand, and "Wingardium Leviosa," that Law of Gravity has ceased to exist on the trillions of pages resting between those bookends. Authors of science fiction and fantasy literally build worlds. They make rules, maps, lineages, languages, cultures, universes, alternate universes within universes, and from those worlds sprout story, after story, after story. When it's done well, readers can understand fictional worlds and their rules just as well as the characters that live in them do and sometimes, just as well or even better than the reader understands the world outside of the book. But how? How can human-made squiggles on a page reflect lights into our eyes that send signals to our brains that we logically and emotionally decode as complex narratives that move us to fight, cry, sing, and think, that are strong enough not only to hold up a world that is completely invented by the author, but also to change the reader's perspective on the real world that resumes only when the final squiggle is reached? I'm not sure anyone knows the answer to that question, yet fantastical, fictional worlds are created everyday in our minds, on computers, even on napkins at the restaurant down the street. The truth is your imagination and a willingness to, figuratively, live in your own world are all you need to get started writing a novel. I didn't dream up Hogwarts or the Star Wars' Cantina, but I have written some science thrillers for kids and young adults. Here are some questions and methods I've used to help build the worlds in which those books take place. I start with a basic place and time. Whether that's a fantasy world or a futuristic setting in the real world, it's important to know where you are and whether you're working in the past, present, or future. I like to create a timeline showing how the world came to be. What past events have shaped the way it is now? Then I brainstorm answers to questions that draw out the details of my fictional world. What rules are in place here? This covers everything from laws of gravity, or not, to the rules of society and the punishments for individuals who break them. What kind of government does this world have? Who has power, and who doesn't? What do people believe in here? And what does this society value most? Then it's time to think about day-to-day life. What's the weather like in this world? Where do the inhabitants live and work and go to school? What do they eat and how do they play? How do they treat their young and their old? What relationships do they have with the animals and plants of the world? And what do those animals and plants look like? What kind of technology exists? Transportation? Communication? Access to information? There's so much to think about! So, spend some time living in those tasks and the answers to those questions, and you're well on your way to building your own fictional world. Once you know your world as well as you hope your reader will, set your characters free in it and see what happens. And ask yourself, "How does this world you created shape the individuals who live in it? And what kind of conflict is likely to emerge?" Answer those questions, and you have your story. Good luck, future world-builder!