So it was about four years ago, five years ago, I was sitting on a stage in Philadelphia, I think it was, with a bag similar to this. And I was pulling a molecule out of this bag. And I was saying, you don't know this molecule really well, but your body knows it extremely well. And I was thinking that your body hated it, at the time, because we are very immune to this. This is called alpha-gal epitope. And the fact that pig heart valves have lots of these on them is the reason that you can't transplant a pig heart valve into a person easily.
Dikur para katër apo pesë vjetësh, isha i ulur në një skenë në Filadelfia, mendoj se ishte, me një çantë të ngjashme me këtë. Dhe isha duke nxjerre nje molekulë nga kjo çantë. Dhe thoja, ju nuk e njihni ketë molekulë shumë mirë, por trupi juaj e njeh teper mirë. Dhe në atë kohë, mendoja se trupi juaj e urrente atë, sepse ne jemi të imunizuar kundër saj. Kjo quhet alpha-gal epitope. Dhe fakti se valvulat e zemrës së derrit kanë shumë kesi gjërash është arsyeja pse ju nuk mund të transplantoni zemrën e derrit në një njeri.
Actually our body doesn't hate these. Our body loves these. It eats them. I mean, the cells in our immune system are always hungry. And if an antibody is stuck to one of these things on the cell, it means "that's food." Now, I was thinking about that and I said, you know, we've got this immune response to this ridiculous molecule that we don't make, and we see it a lot in other animals and stuff. But I said we can't get rid of it, because all the people who tried to transplant heart valves found out you can't get rid of that immunity.
Faktikisht trupi ynë nuk i urren ato. Trupi ynë i pëlqen ato. I ha ato. Dua të them që qelizat e sistemit tonë imunitar jane gjithnje te uritura. Dhe nëse ndonjë antitrup mbërthehet në një nga këto gjëra në qelizë, do të thotë "kjo është ushqim". Tani, unë isha duke menduar për atë gjë dhe thashë, e dini, ne kemi këtë përgjigje imune ndaj kësaj molekule qesharake që ne nuk e krijojmë, dhe e shohim në shumë kafshë etj. Por unë thashë ne nuk mund ta heqim atë, sepse të gjithë njerëzit që u munduan të transplantojnë valvulat e zemrës kanë gjetur se ju nuk mund të hiqni këtë imunitet.
And I said, why don't you use that? What if I could stick this molecule, slap it onto a bacteria that was pathogenic to me, that had just invaded my lungs? I mean I could immediately tap into an immune response that was already there, where it was not going to take five or six days to develop it -- it was going to immediately attack whatever this thing was on. It was kind of like the same thing that happens when you, like when you're getting stopped for a traffic ticket in L.A., and the cop drops a bag of marijuana in the back of your car, and then charges you for possession of marijuana. It's like this very fast, very efficient way to get people off the street.
Dhe unë thashë, pse nuk e përdorni atë? Çfarë ndodh, nëse unë do ta futja këtë molekulë, në një bakterie do të ishte patogjenike per mua, që sapo ka pushtuar mushkëritë e mia? Unë mendoj se mund të futja menjëherë një përgjigje imune që tashmë do të ishte aty brenda, ku nuk do te kërkonte më shumë se 5 - 6 dite për tu zhvilluar -- do të sulmonte kudo qe kjo gje do te futej. Eshtë e ngjashme me gjërat që ndodhin kur ju, sikur ju t'ju kenë ndaluar për një gjobë qarkullimi rrugor në Los Anxheles dhe polici ju fut një çantë me marijuana në autoveturën tuaj, dhe pastaj ju dënon për mbajtje marijuane. Është si kjo shumë shpejte, shumë e lehtë për ë hequr njërzit nga rruga.
(Laughter)
(Të qeshura)
So you can take a bacteria that really doesn't make these things at all, and if you could clamp these on it really well you have it taken off the street. And for certain bacteria we don't have really efficient ways to do that anymore. Our antibiotics are running out. And, I mean, the world apparently is running out too. So probably it doesn't matter 50 years from now -- streptococcus and stuff like that will be rampant -- because we won't be here. But if we are -- (Laughter) we're going to need something to do with the bacteria.
Pra ju mund të merrni një bakterie kjo nuk i ben gjerat aspak, dhe nëse mund të futni këto mirë ju mund ti hiqni nga rrugët. Dhe për disa bakterie ne nuk mund ta bëjmë këtë gjë. Antibiotikët tane po humbin aftësi. Dhe, mendoj, se bota po harxhohet gjithashtu. Pra nuk ka rëndësi se në 50 vite -- streptococcus dhe gjëra si kjo do të jenë endemikë -- sepse ne nuk do te jemi këtu. Por nëse jemi -- (Të qeshura) ne na duhet një gjë për të ndaluar këto bakterie.
So I started working with this thing, with a bunch of collaborators. And trying to attach this to things that were themselves attached to certain specific target zones, bacteria that we don't like. And I feel now like George Bush. It's like "mission accomplished." So I might be doing something dumb, just like he was doing at the time. But basically what I was talking about there we've now gotten to work. And it's killing bacteria. It's eating them.
Pra unë fillova të punoja ne këtë gjë, me shumë koleg tjerë. Dhe per të bashkuar këtë gjë me gjëra që janë vetë të bashkuara me zona tjera me bakterie që ne nuk i duam. Dhe tani ndihem si George Bush. Është si "misioni i kryer." Pra mund te jem duke bere diçka tue keqe, sikur ai që kishte bërë në atë kohë. Por dua te them qe ne kemi filluar te punojmë. Dhe është duke mbytur bakteriet. Duke i ngrënë ato.
This thing can be stuck, like that little green triangle up there, sort of symbolizing this right now. You can stick this to something called a DNA aptamer. And that DNA aptamer will attach specifically to a target that you have selected for it. So you can find a little feature on a bacterium that you don't like, like Staphylococcus -- I don't like it in particular, because it killed a professor friend of mine last year. It doesn't respond to antibiotics. So I don't like it. And I'm making an aptamer that will have this attached to it. That will know how to find Staph when it's in your body, and will alert your immune system to go after it.
Kjo gjë mund të ngjitet, si ky trekëndëshi i gjelbert këtu lart, që simbolizon këtë tani. You mund ta bashkoni këtë me ADN. Dhe ajo ADN do të bashkohet me objektivin që ju keni zgjedhur për të. Pra ju mund të gjeni një karakteristikë të vogël në një bakterie që nuk e dëshironi si stafilokoku -- mua nuk më pëlqen dha aq, pasi vrau një mikun tim, profesor, vitin e kaluar. Nuk i reagon antibiotikeve. Pra nuk më pëlqen. Dhe jam duke bërë diçka që të bashkohet me të. Qe do të di si të gjejë stafilokok ku është në trupin tuaj, dhe që do të alarmojë sistemin imunitar për ta sulmuar.
Here's what happened. See that line on the very top with the little dots? That's a bunch of mice that had been poisoned by our scientist friends down in Texas, at Brooks Air Base, with anthrax. And they had also been treated with a drug that we made that would attack anthrax in particular, and direct your immune system to it. You'll notice they all lived, the ones on the top line -- that's a 100 percent survival rate. And they actually lived another 14 days, or 28 when we finally killed them, and took them apart and figured out what went wrong. Why did they not die? And they didn't die because they didn't have anthrax anymore. So we did it. Okay?
Kjo është ç'ndodhi. E vëreni këtë vizë në majë fare me pikat e vogla? Janë një grup minj që janë helmuar nga shokët tanë shkencëtar ne Teksas, në Bazën Ajrore Bruks (Brooks), me anthrax. Dhe po ashtu ata janë trajtuar me një medikament që ne kemi prodhuar që do të sulmojë vetëm anthraksin, dhe do të drejtojë sistemin imunitar tek ai. Ju do ta shihni se ata te gjithë mbetën gjallë, ata në majë -- me një indeks mbijetese 100 përqind Në të vertetë ata jetuan edhe 14 dite tjera, apo 28 kur ne i vramë, dhe i disektuam për të parë se çfarë vajti gabim. Pse ata nuk ngordhën? Ata nuk ngordhën pasi ata nuk e kishin antraksin. Pra ja dolem. Mire?
(Applause)
(Duartrokitje)
Mission accomplished!
Missioni u perfundua!
(Applause)
(Duartrokitje)