Chris Anderson: Julian, welcome. It's been reported that WikiLeaks, your baby, has, in the last few years has released more classified documents than the rest of the world's media combined. Can that possibly be true?
Chris Anderson: Julian, welkom. Er wordt gezegd dat WikiLeaks, jouw kindje, in de laatste jaren meer geheime documenten heeft gepubliceerd dan de rest van de media in de wereld samen. Dat kan toch niet waar zijn?
Julian Assange: Yeah, can it possibly be true? It's a worry -- isn't it? -- that the rest of the world's media is doing such a bad job that a little group of activists is able to release more of that type of information than the rest of the world press combined.
Julian Assange: Ja, zou het waar kunnen zijn? Het is zorgwekkend -- toch? -- dat de rest van de media in de wereld zulk slecht werk levert dat een kleine groep activisten meer kan publiceren van dat type informatie dan de rest van de wereldpers samen.
CA: How does it work? How do people release the documents? And how do you secure their privacy?
CA: Hoe gaat dat in z'n werk? Hoe geven mensen deze documenten vrij? En hoe waarborgen jullie hun privacy?
JA: So these are -- as far as we can tell -- classical whistleblowers, and we have a number of ways for them to get information to us. So we use this state-of-the-art encryption to bounce stuff around the Internet, to hide trails, pass it through legal jurisdictions like Sweden and Belgium to enact those legal protections. We get information in the mail, the regular postal mail, encrypted or not, vet it like a regular news organization, format it -- which is sometimes something that's quite hard to do, when you're talking about giant databases of information -- release it to the public and then defend ourselves against the inevitable legal and political attacks.
JA: Dit zijn -- voor zover wij kunnen zeggen -- klassieke klokkenluiders. We hebben een aantal manieren voor ze om informatie bij ons te krijgen. Daarom hebben we hoogwaardige encryptie om spul het internet rond te sturen, om sporen te wissen, ze door te voeren door rechtsgebieden zoals Zweden en België om deze juridische bescherming te waarborgen. We krijgen informatie via de post, de reguliere post, gecodeerd of niet, behandelen het als de reguliere pers, we maken het op -- iets wat soms best moeilijk is om te doen, als je het hebt over gigantische databases met informatie -- wij publiceren het voor het publiek en daarna beschermen we onszelf tegen de onvermijdelijke juridische en politieke aanvallen.
CA: So you make an effort to ensure the documents are legitimate, but you actually almost never know who the identity of the source is?
CA: Dus jullie doen moeite om er zeker van te zijn dat de documenten echt zijn. Terwijl jullie eigenlijk zelden weten wie de bron van de informatie is.
JA: That's right, yeah. Very rarely do we ever know, and if we find out at some stage then we destroy that information as soon as possible. (Phone ring) God damn it.
JA: Ja, dat klopt. Heel zelden dat we dat ooit weten. En als we er in een later stadium achter komen dan vernietigen we die informatie zo snel mogelijk. (Telefoon gaat over) Godverdomme.
(Laughter)
(Gelach)
CA: I think that's the CIA asking what the code is for a TED membership.
CA: Dat zal de CIA zijn met de vraag wat de code is voor een TED lidmaatschap.
(Laughter)
(Gelach)
So let's take [an] example, actually. This is something you leaked a few years ago. If we can have this document up ... So this was a story in Kenya a few years ago. Can you tell us what you leaked and what happened?
Laten we dat voorbeeld eens nemen. Dit is iets dat jullie een paar jaar geleden uitlekten. Als we dit document mogen zien ... Dit speelt in Kenia, enkele jaren geleden. Kun je vertellen wat je hebt uitgelekt en wat er gebeurde?
JA: So this is the Kroll Report. This was a secret intelligence report commissioned by the Kenyan government after its election in 2004. Prior to 2004, Kenya was ruled by Daniel arap Moi for about 18 years. He was a soft dictator of Kenya. And when Kibaki got into power -- through a coalition of forces that were trying to clean up corruption in Kenya -- they commissioned this report, spent about two million pounds on this and an associated report. And then the government sat on it and used it for political leverage on Moi, who was the richest man -- still is the richest man -- in Kenya. It's the Holy Grail of Kenyan journalism. So I went there in 2007, and we managed to get hold of this just prior to the election -- the national election, December 28. When we released that report, we did so three days after the new president, Kibaki, had decided to pal up with the man that he was going to clean out, Daniel arap Moi, so this report then became a dead albatross around President Kibaki's neck.
JA: Nou dit is het Kroll-rapport. Het was een geheim rapport in opdracht van de Keniaanse overheid na de verkiezingen in 2004. Voor 2004 werd Kenia geregeerd door Daniel arap Moi zo'n 18 jaar lang. Hij was een gematigde dictator van Kenia. En toen Kibaki aan de macht kwam -- door een machtscoalitie die probeerde Kenia te bevrijden van de corruptie -- hebben ze dit rapport laten maken, er is zo'n 2,4 miljoen euro uitgegeven aan dit en een verwant rapport. De regering deed er niks mee en gebruikte het als politiek wapen tegen Moi, die de rijkste man was -- en nog steeds is -- in Kenia. Het is de Heilige Graal van het Keniaanse journalisme. Dus ik ging ernaar toe in 2007, and wij konden dit bemachtigen net voor de verkiezingen -- de nationale verkiezingen op 28 december. Toen we dit rapport vrijgaven, was dit drie dagen nadat de nieuwe president, Kibaki, had besloten om vriendjes te worden met de man die hij eruit zou gaan werken, Daniel arap Moi. Dit rapport werd toen een blok aan het been van president Kibaki.
CA: And -- I mean, to cut a long story short -- word of the report leaked into Kenya, not from the official media, but indirectly, and in your opinion, it actually shifted the election. JA: Yeah. So this became front page of the Guardian and was then printed in all the surrounding countries of Kenya, in Tanzanian and South African press. And so it came in from the outside. And that, after a couple of days, made the Kenyan press feel safe to talk about it. And it ran for 20 nights straight on Kenyan TV, shifted the vote by 10 percent, according to a Kenyan intelligence report, which changed the result of the election.
CA: En -- Ik bedoel, om een lang verhaal kort te maken -- geruchten over het rapport sijpelden Kenia in, niet door de reguliere media, maar indirect. En volgens jou heeft het zelfs de verkiezingen verschoven. JA: Ja. Dit werd de voorpagina van de Guardian en werd toen geplaatst in alle buurlanden van Kenia, in Tanzania en de Zuid-Afrikaanse pers. En zo werd het van buitenaf duidelijk. En daardoor voelde, na enkele dagen, de Keniaanse pers zich veilig erover te praten. Het was 20 nachten lang op de Keniaanse TV, verschoof de stemmen met 10 procent, volgens een Keniaans inlichtingenrapport, wat de uitslag van de verkiezingen veranderde.
CA: Wow, so your leak really substantially changed the world?
CA: Wow, dus jouw lek heeft de wereld substantieel veranderd?
JA: Yep.
JA: Yep.
(Applause)
(Applaus)
CA: Here's -- We're going to just show a short clip from this Baghdad airstrike video. The video itself is longer, but here's a short clip. This is -- this is intense material, I should warn you.
CA: Hier is -- We laten gewoon een kort fragment zien van de video van deze luchtaanval in Bagdad. De video zelf is langer. Maar hier is een kort fragment. Dit is heftig beeldmateriaal, ik moet jullie waarschuwen.
Radio: ... just fuckin', once you get on 'em just open 'em up. I see your element, uh, got about four Humvees, uh, out along ... You're clear. All right. Firing. Let me know when you've got them. Let's shoot. Light 'em all up. C'mon, fire! (Machine gun fire) Keep shoot 'n. Keep shoot 'n. (Machine gun fire) Keep shoot 'n. Hotel ... Bushmaster Two-Six, Bushmaster Two-Six, we need to move, time now! All right, we just engaged all eight individuals. Yeah, we see two birds [helicopters], and we're still firing. Roger. I got 'em. Two-Six, this is Two-Six, we're mobile. Oops, I'm sorry. What was going on? God damn it, Kyle. All right, hahaha. I hit 'em.
Radio: ... ik jen je maar, als het kan, schiet er maar gewoon op los. Ik zie het doelwit, uh, ik zie ongeveer vier Humvees, uh, op de ... -Toestemming verleend. -Oké. Vuur. Laat het me weten als je ze hebt. Laten we schieten. Schiet ze aan flarden. Kom op, schiet! (Machinegeweer schiet) Blijf schieten. Blijf schieten. (Machinegeweer schiet) Blijf schieten. Hotel ... Bushmaster Two-Six, Bushmaster Two-Six, We moeten verder en wel nu! Oké, we hebben net alle acht individuen aangevallen. Ja, nog twee vogeltjes, en we vuren nog steeds. Begrepen. Ik heb hem. Two-Six, dit is Two-Six, wij verplaatsen. Oops, sorry. Wat is er aan de hand? Verdomme Kyle. Oké, hahaha. I heb ze.
CA: So, what was the impact of that?
CA: Dus, wat was de impact hiervan?
JA: The impact on the people who worked on it was severe. We ended up sending two people to Baghdad to further research that story. So this is just the first of three attacks that occurred in that scene.
JA: De impact op de mensen die hieraan werkten was enorm. Uiteindelijk stuurden we twee man naar Bagdad om dit verhaal verder te onderzoeken. Dit is de eerste van drie aanvallen die er waren in deze situatie.
CA: So, I mean, 11 people died in that attack, right, including two Reuters employees?
CA: Dus, ik bedoel, 11 mensen stierven in die aanval, toch, inclusief 2 medewerkers van Reuters?
JA: Yeah. Two Reuters employees, two young children were wounded. There were between 18 and 26 people killed all together.
JA: Ja. Twee medewerkers van Reuters, twee kleine kinderen raakten gewond. Alles bij elkaar zijn er 18 tot 26 mensen omgekomen.
CA: And releasing this caused widespread outrage. What was the key element of this that actually caused the outrage, do you think?
CA: En het vrijgeven hiervan veroorzaakte grote verontwaardiging. Wat was hiervan het sleutelelement dat deze verontwaardiging heeft veroorzaakt?
JA: I don't know. I guess people can see the gross disparity in force. You have guys walking in a relaxed way down the street, and then an Apache helicopter sitting up at one kilometer firing 30-millimeter cannon shells on everyone -- looking for any excuse to do so -- and killing people rescuing the wounded. And there was two journalists involved that clearly weren't insurgents because that's their full-time job.
JA: Geen idee, ik gok dat mensen kunnen zien hoe buitensporig het gebruik van geweld is. Je ziet wat mensen ontspannen door de straat lopen, en een Apache gevechtshelikopter die vanuit een hoek 30-millimeter kanonpatronen vuurt op iedereen -- zoekend naar een excuus om dat te doen -- en de mensen doden die de gewonden redden. En er waren journalisten bij die duidelijk geen rebellen waren omdat dat hun werk is.
CA: I mean, there's been this U.S. intelligence analyst, Bradley Manning, arrested, and it's alleged that he confessed in a chat room to have leaked this video to you, along with 280,000 classified U.S. embassy cables. I mean, did he?
CA: Er is een analist van de Amerikaanse inlichtingendienst, Bradley Manning, gearresteerd. Er wordt gezegd dat hij heeft toegegeven in een chatroom dat hij deze video aan jou heeft gelekt, samen met 280.000 geheime telegrammen van de ambassade van de VS. Ik bedoel, heeft hij dat gedaan?
JA: We have denied receiving those cables. He has been charged, about five days ago, with obtaining 150,000 cables and releasing 50. Now, we had released, early in the year, a cable from the Reykjavik U.S. embassy, but this is not necessarily connected. I mean, I was a known visitor of that embassy.
JA: We hebben de ontvangst van deze telegrammen ontkend. Hij is aangeklaagd, ongeveer vijf dagen geleden, voor het verkrijgen van 150.000 telegrammen en het vrijgeven van 50. Nou, we hebben eerder dit jaar een telegram van de ambassade in Reykjavik vrijgegeven. Maar dit is niet perse met elkaar verbonden. Ik was een bekende bezoeker van die ambassade.
CA: I mean, if you did receive thousands of U.S. embassy diplomatic cables ...
CA: Ik bedoel, als je duizenden telegrammen van deze ambassade had ontvangen...
JA: We would have released them. (CA: You would?)
JA: We zouden ze hebben gepubliceerd. (CA: Ja, zou je?)
JA: Yeah. (CA: Because?)
JA: Ja. (CA: Omdat?)
JA: Well, because these sort of things reveal what the true state of, say, Arab governments are like, the true human-rights abuses in those governments. If you look at declassified cables, that's the sort of material that's there.
JA: Nou, omdat dit soort dingen laten zien wat de echte staat van, laten we zeggen, Arabische overheden is, de schending van mensenrechten door deze overheden. Als je kijkt naar vrijgegeven geheime documenten, dat is het soort materiaal wat je aantreft.
CA: So let's talk a little more broadly about this. I mean, in general, what's your philosophy? Why is it right to encourage leaking of secret information?
CA: Laten we dit eens in breder perspectief bespreken. Wat is in het algemeen jouw filosofie? Waarom is het juist, om lekken van geheime informatie aan te moedigen?
JA: Well, there's a question as to what sort of information is important in the world, what sort of information can achieve reform. And there's a lot of information. So information that organizations are spending economic effort into concealing, that's a really good signal that when the information gets out, there's a hope of it doing some good -- because the organizations that know it best, that know it from the inside out, are spending work to conceal it. And that's what we've found in practice, and that's what the history of journalism is.
JA: Nou, de vraag is welke soort informatie belangrijk is in de wereld, welke soort informatie kan voor verandering zorgen. En er is heel veel informatie. Dus informatie waar organisaties veel voor investeren om het te verbergen, dat is een goede indicator dat als de informatie uitkomt, er hoop is dat het iets goeds teweeg brengt. Omdat de organisaties dat zelf het beste weten, zij het van binnenuit kennen, werk verzetten om het te verbergen. En dat is wat ik in de praktijk heb ondervonden. En dat is de geschiedenis van het journalisme.
CA: But are there risks with that, either to the individuals concerned or indeed to society at large, where leaking can actually have an unintended consequence?
CA: Maar zijn er risico's aan verbonden, voor de betrokken individuen of zelfs voor de hele gemeenschap, waarbij het lekken de oorzaak kan zijn van onvoorziene gevolgen?
JA: Not that we have seen with anything we have released. I mean, we have a harm immunization policy. We have a way of dealing with information that has sort of personal -- personally identifying information in it. But there are legitimate secrets -- you know, your records with your doctor; that's a legitimate secret -- but we deal with whistleblowers that are coming forward that are really sort of well-motivated.
JA: Niet dat we hebben gezien, met alles wat we vrijgegeven hebben. We hebben een schade-immuniteitsbeleid. We hebben een manier om met informatie om te gaan die een soort van persoonlijke -- persoonlijk herkenbare informatie bevat. Maar er zijn ook legitieme geheimen -- weet je, je dossier bij je dokter, dat is een legitiem geheim. Maar klokkenluiders die bij ons komen zijn eigenlijk heel goed beargumenteerd .
CA: So they are well-motivated. And what would you say to, for example, the, you know, the parent of someone whose son is out serving the U.S. military, and he says, "You know what, you've put up something that someone had an incentive to put out. It shows a U.S. soldier laughing at people dying. That gives the impression, has given the impression, to millions of people around the world that U.S. soldiers are inhuman people. Actually, they're not. My son isn't. How dare you?" What would you say to that?
CA: Dus ze zijn goed beargumenteerd. En wat zou je zeggen tegen, bijvoorbeeld, de, je weet wel, de ouder van iemand -- van wie de zoon dient in het Amerikaanse leger, en zegt: "Weet je, je laat iets zien waar iemand een belang bij had om het uit te brengen. Het toont een Amerikaanse soldaat die lacht om stervende mensen. Dat geeft het beeld -- heeft het beeld gegeven aan miljoenen mensen over de wereld dat Amerikaanse soldaten onmenselijk zijn. Terwijl ze dat niet zijn. Mijn zoon niet. Hoe durf je!?" Wat zou je daarop antwoorden?
JA: Yeah, we do get a lot of that. But remember, the people in Baghdad, the people in Iraq, the people in Afghanistan -- they don't need to see the video; they see it every day. So it's not going to change their opinion. It's not going to change their perception. That's what they see every day. It will change the perception and opinion of the people who are paying for it all, and that's our hope.
JA: Ja, dat krijgen we vaak te horen. Maar onthoudt, de mensen in Bagdad, de Iraakse bevolking, de Afghaanse bevolking -- zij hoeven deze video niet te zien; zij zien dit elke dag. Dus dit zal hun mening niet veranderen. Het zal hun visie niet aanpassen. Dit is wat ze elke dag zien. Het verandert de perceptie en mening van de mensen die voor dit alles betalen. En dat is wat wij hopen.
CA: So you found a way to shine light into what you see as these sort of dark secrets in companies and in government. Light is good. But do you see any irony in the fact that, in order for you to shine that light, you have to, yourself, create secrecy around your sources?
CA: Dus je hebt een manier gevonden om licht te laten schijnen op wat je ziet als deze donkere geheimen van bedrijven en overheden. Licht is goed. Maar zie je de ironie niet in het feit dat, om ergens licht op te kunnen laten schijnen, het noodzakelijk is, voor jouzelf, om geheimhouding te creëren rondom je bronnen?
JA: Not really. I mean, we don't have any WikiLeaks dissidents yet. We don't have sources who are dissidents on other sources. Should they come forward, that would be a tricky situation for us, but we're presumably acting in such a way that people feel morally compelled to continue our mission, not to screw it up.
JA: Niet echt. Ik bedoel, we hebben nog geen WikiLeaks dissidenten op dit moment. We hebben geen bronnen die dissident zijn van andere bronnen. Zouden ze naar voren treden, dat zou een lastige situatie voor ons zijn. Maar wij nemen aan dat we op zo'n manier werken dat mensen zich moreel verplicht voelen om onze missie door te zetten en het niet te verpesten.
CA: I'd actually be interested, just based on what we've heard so far -- I'm curious as to the opinion in the TED audience. You know, there might be a couple of views of WikiLeaks and of Julian. You know, hero -- people's hero -- bringing this important light. Dangerous troublemaker. Who's got the hero view? Who's got the dangerous troublemaker view?
CA: Ik ben geïnteresseerd, op basis van wat we tot nu toe gehoord hebben -- Ik ben nieuwsgierig naar de mening van het TED-publiek. Er zouden een paar meningen kunnen zijn over WikiLeaks en over Julian. Weet je, held -- een volksheld -- de brenger van dit belangrijk licht. Gevaarlijke ruziezoeker. Wie ziet ziet hem als held? Wie ziet hem als gevaarlijke ruziezoeker?
JA: Oh, come on. There must be some.
JA: Nou, kom op! Er moeten er toch een paar zijn.
CA: It's a soft crowd, Julian, a soft crowd. We have to try better. Let's show them another example. Now here's something that you haven't yet leaked, but I think for TED you are. I mean it's an intriguing story that's just happened, right? What is this?
CA: Het is een gematigd publiek, Julian, een gematigd publiek. We moeten iets beters proberen. Een ander voorbeeld. Nu hier is iets dat je nog niet hebt uitgelekt, maar ik denk dat je dit wel doet voor TED. Het is een intrigerend verhaal wat net gebeurde, toch? Wat is dit?
JA: So this is a sample of what we do sort of every day. So late last year -- in November last year -- there was a series of well blowouts in Albania, like the well blowout in the Gulf of Mexico, but not quite as big. And we got a report -- a sort of engineering analysis into what happened -- saying that, in fact, security guards from some rival, various competing oil firms had, in fact, parked trucks there and blown them up. And part of the Albanian government was in this, etc., etc. And the engineering report had nothing on the top of it, so it was an extremely difficult document for us. We couldn't verify it because we didn't know who wrote it and knew what it was about. So we were kind of skeptical that maybe it was a competing oil firm just sort of playing the issue up. So under that basis, we put it out and said, "Look, we're skeptical about this thing. We don't know, but what can we do? The material looks good, it feels right, but we just can't verify it." And we then got a letter just this week from the company who wrote it, wanting to track down the source -- (Laughter) saying, "Hey, we want to track down the source." And we were like, "Oh, tell us more. What document is it, precisely, you're talking about? Can you show that you had legal authority over that document? Is it really yours?" So they sent us this screen shot with the author in the Microsoft Word ID. Yeah. (Applause) That's happened quite a lot though. This is like one of our methods of identifying, of verifying, what a material is, is to try and get these guys to write letters.
JA: Dit is nou een voorbeeld van wat we zo ongeveer dagelijks doen. Eind vorig jaar -- in november vorig jaar -- waren er een aantal ontplofte oliebronnen in Albanië zoals de ontplofte oliebron in de Golf van Mexico, maar niet zo groot. En wij kregen een rapport -- een soort technische analyse van wat er gebeurd was -- waarin stond dat, in feite, beveiligingsbeambten van verschillende concurrerende olieconcerns, hun vrachtwagens daar parkeerden en opbliezen. En een deel van de Albanese overheid was hierin betrokken, etc., etc. Dit technische rapport had niks bovenaan staan. Het was daarom een extreem moeilijk document voor ons. We konden het niet verifiëren omdat we niet wisten wie het geschreven had en wist waar het over ging. Dus we waren enigszins sceptisch dat het misschien een concurrerend oliebedrijf was dat dit onderwerp aan het licht wilde brengen. Met dat in gedachte, publiceerden we het en zeiden, "Luister, we zijn sceptisch hierover. We weten het niet, maar wat kunnen we doen? Het materiaal lijkt goed, het voelt goed, maar we kunnen het gewoon niet verifiëren." Toen kregen we een brief net deze week van het bedrijf die het geschreven had, dat ze de bron wilde achterhalen -- (Gelach) ze zeiden, "Hey, we willen de bron achterhalen." En wij hadden zoiets van, "Oh, vertel eens iets meer. Welk document, precies, hebben jullie het over? Kunnen jullie bewijzen dat jullie juridisch eigendom hebben van het document? Is het echt van jullie? Toen stuurde ze ons een schermafdruk met de auteur in het Microsoft Word ID. Ja. (Applaus) Dat gebeurt vrij vaak overigens. Dit is één van onze methoden van identificatie -- om te controleren wat het materiaal is, deze bedrijven brieven laten schrijven.
CA: Yeah. Have you had information from inside BP?
CA: Ja. Heb je informatie gehad van binnenuit BP?
JA: Yeah, we have a lot, but I mean, at the moment, we are undergoing a sort of serious fundraising and engineering effort. So our publication rate over the past few months has been sort of minimized while we're re-engineering our back systems for the phenomenal public interest that we have. That's a problem. I mean, like any sort of growing startup organization, we are sort of overwhelmed by our growth, and that means we're getting enormous quantity of whistleblower disclosures of a very high caliber but don't have enough people to actually process and vet this information.
JA: Ja, we hebben een hoop, maar ik bedoel, op het moment, zijn we bezig met een soort van serieuze fondsenwerving en technische inspanning. Dus ons aantal publicaties over de laatste paar maanden is een soort van geminimaliseerd terwijl wij onze administratiesystemen verbeteren voor de fenomenale publieke interesse die we krijgen. Dat is een probleem. Ik bedoel, net als elke groeiende startende onderneming, zijn we een beetje overweldigd door onze groei. En dat betekent dat we een enorme hoeveelheid onthullingen van klokkenluiders krijgen van een hoog kaliber, maar dat we eigenlijk niet genoeg mensen hebben om al deze informatie te verwerken.
CA: So that's the key bottleneck, basically journalistic volunteers and/or the funding of journalistic salaries?
CA: Dus dat is het belangrijkste knelpunt, het komt neer op vrijwillige journalisten en/of de financiering van journalistieke salarissen?
JA: Yep. Yeah, and trusted people. I mean, we're an organization that is hard to grow very quickly because of the sort of material we deal with, so we have to restructure in order to have people who will deal with the highest national security stuff, and then lower security cases.
JA: Yep. Ja, en betrouwbare mensen. Ik bedoel, wij zijn een organisatie waarbij het heel moeilijk is om hard te groeien vanwege de materie waar we mee te maken hebben. Dus we moeten het zo herstructureren dat we mensen hebben die zich bezig houden met het hoogste nationale veiligheid spul, en dan de gevallen met een lager veiligheidsniveau.
CA: So help us understand a bit about you personally and how you came to do this. And I think I read that as a kid you went to 37 different schools. Can that be right?
CA: Probeer ons jou persoonlijk te laten begrijpen en hoe je hiertoe gekomen bent. Ik geloof dat ik gelezen heb dat je als kind naar 37 verschillende scholen bent gegaan. Kan dit kloppen?
JA: Well, my parents were in the movie business and then on the run from a cult, so the combination between the two ...
JA: Nou, mijn ouders zaten in de filmindustrie en daarna op de vlucht van een sekte, dus de combinatie van die twee ...
(Laughter)
(Gelach)
CA: I mean, a psychologist might say that's a recipe for breeding paranoia.
CA: Een psycholoog zou kunnen zeggen dat het een voedingsbodem is voor paranoia.
JA: What, the movie business?
JA: Wat, de filmindustrie?
(Laughter)
(Gelach)
(Applause)
(Applaus)
CA: And you were also -- I mean, you were also a hacker at an early age and ran into the authorities early on. JA: Well, I was a journalist. You know, I was a very young journalist activist at an early age. I wrote a magazine, was prosecuted for it when I was a teenager. So you have to be careful with hacker. I mean there's like -- there's a method that can be deployed for various things. Unfortunately, at the moment, it's mostly deployed by the Russian mafia in order to steal your grandmother's bank accounts. So this phrase is not, not as nice as it used to be.
CA: En je was ook -- Ik bedoel, je was ook een hacker op jonge leeftijd en je kwam al vroeg in aanraking met het gezag. JA: Nou, ik was een journalist. Ik was al vroeg een heel jonge activistische journalist. Ik schreef een tijdschrift, en werd daarvoor vervolgd toen ik een tiener was. Dus je moet heel voorzichtig zijn met hacken. Ik bedoel er is -- er is een methode die kan worden toegepast voor verschillende dingen. Helaas, op het moment, wordt het het meest ingezet door de Russische maffia met als doel diefstal van je grootmoeders bankrekening. Dus deze term is niet -- niet zo aardig meer als vroeger.
CA: Yeah, well, I certainly don't think you're stealing anyone's grandmother's bank account, but what about your core values? Can you give us a sense of what they are and maybe some incident in your life that helped determine them?
CA: Ja, nou, ik denk zeker niet dat je iemands grootmoeder van haar bankrekening berooft. Maar hoe zit het met je kernwaarden? Kun je ons een idee geven van wat ze zijn en misschien een gebeurtenis in je leven die heeft geholpen om ze te vormen?
JA: I'm not sure about the incident. But the core values: well, capable, generous men do not create victims; they nurture victims. And that's something from my father and something from other capable, generous men that have been in my life.
JA: Een gebeurtenis weet ik zo net nog niet. Maar de kernwaarden: nou, capabele, vrijgevige mannen creëren geen slachtoffers, zij verzorgen slachtoffers. En dat is iets van mijn vader en van andere capabele, vrijgevige mannen die in mijn leven zijn geweest.
CA: Capable, generous men do not create victims; they nurture victims?
CA: Capabele, vrijgevige mannen creëren geen slachtoffers; zij verzorgen slachtoffers?
JA: Yeah. And you know, I'm a combative person, so I'm not actually so big on the nurture, but some way -- there is another way of nurturing victims, which is to police perpetrators of crime. And so that is something that has been in my character for a long time.
JA: Ja, en weet je, Ik ben een strijdlustig persoon, dus ik ben eigenlijk niet zo goed in het zorgen. Maar op de één of andere manier -- Er is een andere manier van zorgen voor slachtoffers, zoals het toezicht houden op daders van criminaliteit. En dat soort dingen zitten in mijn karakter sinds een lange tijd.
CA: So just tell us, very quickly in the last minute, the story: what happened in Iceland? You basically published something there, ran into trouble with a bank, then the news service there was injuncted from running the story. Instead, they publicized your side. That made you very high-profile in Iceland. What happened next?
CA: Nou vertel ons, heel snel in de laatste minuut, het verhaal: Wat gebeurde er in IJsland? Het komt erop neer dat je daar iets publiceerde, problemen kreeg met een bank, en toen de pers daar een gerechtelijk verbod kreeg op het uitzenden van het verhaal. In plaats daarvan, publiceerden ze jouw verhaal. Dat maakte je zeer bekend in IJsland. Wat gebeurde daarna?
JA: Yeah, this is a great case, you know. Iceland went through this financial crisis. It was the hardest hit of any country in the world. Its banking sector was 10 times the GDP of the rest of the economy. Anyway, so we release this report in July last year. And the national TV station was injuncted five minutes before it went on air, like out of a movie: injunction landed on the news desk, and the news reader was like, "This has never happened before. What do we do?" Well, we just show the website instead, for all that time, as a filler, and we became very famous in Iceland, went to Iceland and spoke about this issue. And there was a feeling in the community that that should never happen again, and as a result, working with Icelandic politicians and some other international legal experts, we put together a new sort of package of legislation for Iceland to sort of become an offshore haven for the free press, with the strongest journalistic protections in the world, with a new Nobel Prize for freedom of speech. Iceland's a Nordic country, so, like Norway, it's able to tap into the system. And just a month ago, this was passed by the Icelandic parliament unanimously.
JA: Ja, dit is een geweldig geval, weet je. IJsland had deze financiële crisis. werd het hardst geraakt van alle landen in de wereld. Hun bankensector was 10 keer het BNP van de rest van de economie. In ieder geval, dus we gaven dit rapport vrij in juli van vorig jaar. En het nationale TV station kreeg een gerechtelijk bevel vijf minuten voordat ze het wilde uitzenden. Als in een film, het bevel landde op het bureau van de nieuwslezer, en de nieuwslezer had zoiets van, "Dit is nog nooit gebeurd. Wat moeten we doen?" Nou, dan laten we alleen de website zien, voor die tijd, als een opvulling. En toen werden we heel bekend in IJsland, we gingen naar IJsland en spraken over het probleem. En toen ontstond het gevoel in de gemeenschap dat dit nooit meer zou mogen gebeuren. Met het resultaat, werkend met enkele IJslandse politici en een paar internationale juridische experts, hebben we een nieuw soort van verzameling van wetten voor IJsland samengesteld waarin ze een soort paradijs werden voor de vrije pers, met de sterkste bescherming voor journalisten in de wereld, met een Nobelprijs voor de vrijheid van meningsuiting. IJsland is een Scandinavisch land dus, net als Noorwegen, het kan gebruik maken van het systeem. En net een maand geleden, werd dit unaniem goedgekeurd door het IJslandse parlement.
CA: Wow.
CA: Wow.
(Applause)
(Applaus)
Last question, Julian. When you think of the future then, do you think it's more likely to be Big Brother exerting more control, more secrecy, or us watching Big Brother, or it's just all to be played for either way?
Laatste vraag, Julian. Als je nadenkt over de toekomst, denk je dat het meer waarschijnlijk is dat Big Brother meer controle gaat uitoefenen, meer geheimzinnigheid, of dat wij goed letten op Big Brother, of zal het beide kanten uitgaan?
JA: I'm not sure which way it's going to go. I mean, there's enormous pressures to harmonize freedom of speech legislation and transparency legislation around the world -- within the E.U., between China and the United States. Which way is it going to go? It's hard to see. That's why it's a very interesting time to be in -- because with just a little bit of effort, we can shift it one way or the other.
JA: Ik weet niet zeker welke kant het op zal gaan. Ik bedoel er zijn enorme krachten voor harmonisatie van wetgeving over de vrijheid van meningsuiting en transparantie-wetgeving over de wereld -- binnen de E.U., tussen China en de Verenigde Staten. Welke kant het uitgaat? Dat is moeilijk te voorspellen. Daarom is het een interessante tijd om in te leven. Omdat met een klein beetje moeite we het kunnen verschuiven in elke richting.
CA: Well, it looks like I'm reflecting the audience's opinion to say, Julian, be careful, and all power to you.
CA: Nou, het lijkt erop dat ik de mening van het publiek weergeef als ik zeg, Julian, wees voorzichtig, en je alle sterkte toewens.
JA: Thank you, Chris. (CA: Thank you.)
JA: Dank je wel, Chris. (CA: Dank je wel)
(Applause)
(Applaus)